Vers
[150]	Πειραιεῖ παρὰ ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς	μ᾽	ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς
[1250]	~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς	μ᾽	ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ
[300]	~(Χορός) ἓν μὲν οὖν τουτί	μ᾽	ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος)
[650]	βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς) ὢ ὤ, ~οἷά	μ᾽	ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ
[300]	~(Χορός) ~ἀλλὰ καὶ τἀριστερόν τοί	μ᾽	ἐστ᾽ ἀναγκαίως ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ
[50]	φησί, γενναῖον πτερόν, ~ὅπως πετήσει	μ᾽	εὐθὺ τοῦ Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽
[300]	ἃς ~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν	μ᾽	εὕροις δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον,
[1150]	θέλῃ. ~(Χορός) ~πολλὰ γὰρ δή	μ᾽	ἠδίκησαν, ~ὄντες οἴκοι μὲν λέοντες
[50]	μέγιστον κάνθαρον, ~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν	μ᾽	ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς καταψῶν αὐτὸν ὥσπερ
[650]	~ἴθι νυν ἄκουσον οἷον ἄρτι	μ᾽	ἤρετο, ~ὅστις κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽
[650]	~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον ἄρτι	μ᾽	ἤρετο, ~ὅστις κρατεῖ νῦν τοῦ
[0]	παροίξας τῆς θύρας, ἵνα μή	μ᾽	ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽
[350]	πρὸ τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν	μ᾽	ἴδοις καὶ πολὺ νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα
[850]	~(Τρυγαῖος) ~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον	μ᾽	ὁρᾶτε λαμπρὸν ὄντα; ~(Χορός) ~ζηλωτὸς
[1200]	ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί	μ᾽	ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος)
[1200]	προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν	μ᾽	ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος) ~τί
[300]	ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ	μ᾽	ὦνδρες, εἰ μὴ τῆς βοῆς
[400]	μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα. ~(Χορός)	~μὰ	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν
[900]	ὀί. ~(Τρυγαῖος) ὀί; ~(Χορός) ναὶ	μὰ	Δί᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ τοῦτό γ᾽
[950]	ποίει μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος)	~μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν
[1000]	~μάντις τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ	μὰ	Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ
[400]	παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ	μὰ	Δία. πρὸς ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽
[150]	~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι	μὰ	τὴν γῆν ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ
[1100]	τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι	μὰ	τὴν γῆν ταῦτα κατέδεσθον μόνω,
[0]	τρῖβ᾽ ἔθ᾽ ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β)	~μὰ	τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ·
[600]	δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν	μὰ	τὸν Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός,
[0]	φερες; ~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α) ~οὐ	μὰ	τὸν Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην
[100]	προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α)	μὰ	τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽
[1000]	~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως	μαγειρικῶς	~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[550]	~καὶ πυκνὸν καὶ γοργὸν ὥσπερ	μᾶζα	καὶ πανδαισία. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ Δἴ
[850]	ἐθελήσει θαγεῖν ~οὔτ᾽ ἄρτον οὔτε	μᾶζαν,	εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ τοῖς θεοῖσιν
[0]	ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α) δὸς	μᾶζαν	ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης
[0]	κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽ αὐτῆς	μᾶζαν	ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α) δὸς
[0]	Εἰρήνη ~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽ αἶρε	μᾶζαν	ὡς τάχιστα κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β)
[1250]	τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ	μάθῃ	λαβὰς ποιεῖν, ~ἄμεινον ἢ νῦν
[50]	τούτοις μάλα. ~ὁ δεσπότης μου	μαίνεται	καινὸν τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς,
[1300]	ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β) ὦ τρὶς	μάκαρ	ὡς δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν ἔχεις.
[1100]	~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον	μακάρεσσι	θεοῖσιν· ~ἀλλὰ τόδε πρότερον, σπένδειν
[1050]	γάρ πω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον	μακάρεσσι	θεοῖσιν, ~φυλόπιδος λῆξαι, πρίν κεν
[700]	ἧσπέρ ποτ᾽ ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ	μακαρία	βουλὴ σὺ τῆς Θεωρίας, ~ὅσον
[750]	ἀνδρῶν τε δαῖτας ~καὶ θαλίας	μακάρων·	σοὶ γὰρ τάδ᾽ ἐξ ἀρχῆς
[250]	τί με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει	μακρά.	~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος.
[800]	ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ σκέλει	μακρὰν	ὁδὸν ~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης) ἴθι νυν
[650]	μάχας. ~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν	μακρῷ	Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός τις οὖν
[0]	ὀνίδων πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ	μάλ᾽	αὖφις. ποῦ γὰρ ἣν νῦν
[350]	τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα	μάλ᾽	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά πω,
[450]	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα	μάλα.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα
[450]	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα	μάλα.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα
[450]	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα ἔτι	μάλα.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα, ὦ εἶα.
[50]	~καὶ τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις	μάλα.	~ὁ δεσπότης μου μαίνεται καινὸν
[250]	τάλας, οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι	μάλα.	~(Πόλεμος) τί ἔστι; μῶν οὐκ
[200]	βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες, ~ὡς αὐτίκα	μάλα	τὰς γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ
[650]	μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κακόνους αὐτῇ	μάλιστ᾽	ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις φίλος κἄσπευδεν
[800]	γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος)	μάλιστα.	~(Οἰκέτης) καὶ τίς ἐστιν ἀστὴρ
[700]	ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι	μάλιστα	~περὶ τὰς σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται
[350]	ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽ ὅ τι	μάλιστα	χαριούμεθα ποιοῦντες, ἄγε ~φράζε· σὲ
[400]	ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ πόλεμον	μᾶλλον	εἶναι βούλεται ~(Χορός) ~μηδέποτε παύσασθ᾽
[1150]	παχὺς ~τηνικαῦτα τοῦ θέρους ~(Χορός)	~μᾶλλον	ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον προσβλέπων
[400]	ὄπα, ~ἐπεί σε καὶ τιμῶσι	μᾶλλον	ἢ πρὸ τοῦ. ~(Ἑρμῆς) κλέπται
[400]	κλέπται γάρ εἰσι νῦν γε	μᾶλλον	ἢ πρὸ τοῦ. ~(Τρυγαῖος) καί
[300]	γέγηθα καὶ πέπορδα καὶ γελῶ	~μᾶλλον	ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν
[900]	~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ	μᾶλλον	οἷός εἰμι. ~(Χορός) ~καὶ νῦν
[500]	γέ τοι τὸ πρᾶγμα πολλῷ	μᾶλλον	ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν τὸ
[1100]	τε σύκων ἔξελε, ~τόν τε	Μανῆν	ἡ Σύρα βωστρησάτω κ᾽ τοῦ
[650]	μισοπορπακιστάτη. ~εἶεν, ἀκούω. ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς;	μανθάνω.	~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν ἕνεκα μομφὴν
[50]	λεγον. ~τὸ γὰρ παράδειγμα τῶν	μανιῶν	ἀκούετε· ~ἃ δ᾽ εἶπε πρῶτον
[1000]	τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι	μαντικῶς	τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς
[1000]	ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται·	~μάντις	τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ
[1100]	ὦ παῖε τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς)	μαρτύρομαι.	~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης εἶ
[1100]	σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος	μάρψῃ.	~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου,
[450]	~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο	μαστιγούμενος.	~(Τρυγαῖος) ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽
[1300]	ἐστ᾽ ἢν μή τι καὶ	μασῶνται.	~(Χορός) ~ἡμῖν μελήσει ταῦτά γ᾽
[50]	~(Οἰκέτης Α) τί πέτει; τί	μάτην	οὐχ ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν χρὴ
[0]	~οὐδεὶς γὰρ ἂν φαίη με	μάττοντ᾽	ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽
[0]	ἦν ἄρ᾽ ἀθλιώτερον ~ἢ κανθάρῳ	μάττοντα	παρέχειν ἐσθίειν. ~ὗς μὲν γάρ,
[700]	πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς	μάττοντας	καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽
[1100]	~ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ	μαυτῷ	βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς)
[750]	τῷ φαλακρῷ ~τῶν τρωγαλίων, καὶ	μἀφαίρει	~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ
[1000]	ἡμῖν δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν	μάχαιραν·	εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν
[900]	ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα καὶ	μάχαιραν,	~καὶ πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν
[1100]	καὶ κρομμύων. ~οὐ γὰρ φιληδῶ	μάχαις,	~ἀλλὰ πρὸς πῦρ διέλκων ~μετ᾽
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς	μάχαις·	~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους.
[400]	ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν ταῖσιν	μάχαις	~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ
[950]	καὶ δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον δὲ	μάχας	καὶ κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην σε
[650]	~χὤστις φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ	μάχας.	~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ
[1150]	Σαρδιανικόν· ~ἢν δέ που δέῃ	μάχεσθ᾽	ἔχοντα τὴν φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽ αὐτὸς
[1150]	~ὄντες οἴκοι μὲν λέοντες ~ἐν	μάχῃ	δ᾽ ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού.
[750]	κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν	μάχομαι	πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ
[200]	ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν	μαχομένους	ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν
[250]	καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ	μαχῶν	~ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην,
[400]	ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ	μαχῶν	~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς
[350]	ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά	με	~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς)
[150]	οὗτος ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας	με	βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽ ἄγε Πήγασε χώρει
[0]	προσλάβεσθε πρὸς θεῶν, ~εἰ μή	με	βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α)
[250]	παῖ παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί	με	καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας
[100]	~ἡνίκ᾽ ἂν αἰτίζητ᾽ ἄρτον πάππαν	με	καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ
[0]	δοκῶ· ~οὐδεὶς γὰρ ἂν φαίη	με	μάττοντ᾽ ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης Α) ~αἰβοῖ,
[350]	τρεῖς δραχμάς· ~δεῖ γὰρ μυηθῆναί	με	πρὶν τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ
[150]	οὐκ ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς) ~πόθεν βροτοῦ	με	προσέβαλ᾽ ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ τί
[300]	~εἰ γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν ταύτην	με	τὴν ἡμέραν {ποτέ} ~πολλὰ γὰρ
[100]	ὦ πάτερ, εἴ τι φιλεῖς	με.	~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι κόραι, τὸ
[1200]	γὰρ ἂν ~τὸν πρωκτὸν ἀποδόσθαι	με	χιλιῶν δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ
[1300]	ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β) τοῦ μὲν	μέγα	καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α) τῆς
[800]	μιαροὶ τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· ~ὧν καταχρεμψαμένη	μέγα	καὶ πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ μετ᾽
[400]	φράσω τι πρᾶγμα δεινὸν καὶ	μέγα,	~ὃ τοῖς θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται.
[400]	καὶ ξυνέλκυσον. ~καί σοι τὰ	μεγάλ᾽	ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε
[200]	καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς	μεγάλα	καὶ δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν
[350]	σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις τε	μεγάλαισι	~διὰ παντὸς ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν
[900]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ	μεγάλῃ;	~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) τιή;
[700]	καὶ βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ ~ἐποίησε τέχνην	μεγάλην	ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις
[100]	πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν	μεγάλην	καὶ κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ.
[700]	γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας	μεγάλης	ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν
[350]	~ἀλλὰ χάρισ᾽ ὦ φιλανθρωπότατε καὶ	μεγαλοδωρότατε	δαιμόνων, ~εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει
[750]	μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν	μεγάλοις	καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ
[1000]	τὴν ἀγορὰν ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι,	μεγάλων	σκορόδων, ~σικύων πρῴων, μήλων, ῥοιῶν.
[200]	τῆς Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα	Μέγαρ᾽	ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα.
[200]	ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ	Μέγαρα	Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα
[200]	ὡς μεγάλα καὶ δριμέα ~τοῖσι	Μεγαρεῦσιν	ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ
[450]	οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ	Μεγαρῆς	δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως
[500]	εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες	Μεγαρῆς	οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ
[600]	τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν	Μεγαρικοῦ	ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε
[250]	~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν	μέγας.	~ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμῶν ἐν
[250]	~ὁρᾶτε τὸν κίνδυνον ἡμῖν ὡς	μέγας·	~εἴπερ γὰρ ἥξει τὸν ἀλετρίβανον
[200]	ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ	μέγεθος	εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα ταύτῃ
[300]	φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν πασῶν	μεγίστην	καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽
[750]	Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι	μεγίστοις	ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς
[550]	εἰς ἀγρὸν ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ	μέγιστον	ἡμῖν κέρδος ὦ ποθουμένη ~πᾶσιν
[50]	οὐκ οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον	μέγιστον	κάνθαρον, ~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽
[600]	φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων τοὺς	μεγίστους	χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες
[1150]	βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς ἂν ἐμπίῃ	μεθ᾽	ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος κὠφελοῦντος ~τοῦ
[500]	γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν, ~δούλης	μεθυούσης,	ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν
[1050]	πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα	μεῖζον,	~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ τῆς Ἑλλάδος
[50]	ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ	μεῖνον	τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α) ὦ
[1100]	τρεῖς χοίνικας, ~τῶν τε πυρῶν	μεῖξον	αὐτοῖς, τῶν τε σύκων ἔξελε,
[950]	περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους·	~μεῖξον	δ᾽ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν
[100]	θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ	μέλ᾽	ἄν μοι σιτίων διπλῶν ἔδει·
[600]	κἀξεθρεψάμην. ~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ὦ	μέλ᾽	ἐνδίκως γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ
[350]	φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ ὦ	μέλ᾽	ὑπὸ τοῦ Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ
[1000]	Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις πολλοῖς· κᾆτα	Μελάνθιον	~ἥκειν ὕστερον ἐς τὴν ἀγοράν,
[800]	δὲ μὴ χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ	Μελάνθιος,	οὗ δὴ ~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος
[250]	ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ	μέλε	~οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα.
[850]	αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ	μέλε	~τὸν ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται.
[750]	σοὶ γὰρ τάδ᾽ ἐξ ἀρχῆς	μέλει.	~ἢν δέ σε Καρκίνος ἐλθὼν
[1050]	γὰρ ἱερὰ θύομεν. ~(Ἱεροκλῆς) ~ὦ	μέλεοι	θνητοὶ καὶ νήπιοι, ~(Τρυγαῖος) ἐς
[1000]	εἶμι καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ	μελήσει	ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν ἐχρῆν.
[100]	καὶ τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ	μελήσει	ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ χαίρετε. ~ὑμεῖς
[1300]	τι καὶ μασῶνται. ~(Χορός) ~ἡμῖν	μελήσει	ταῦτά γ᾽ εὖ ποιεῖς δὲ
[250]	~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ	μέλι	τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος παραινῶ
[250]	τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος παραινῶ σοι	μέλιτι	χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου
[200]	καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν	~μέλλει·	θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. ~(Τρυγαῖος) οἴμοι
[150]	ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ	μέλλεις	ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι
[250]	τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ Δάτιδος	μέλος,	~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς
[500]	ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους	μελῶν,	κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα
[0]	ἡμέρας ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην	μεμαγμένην.	~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται τῆς ἐδωδῆς
[1050]	ἡ γλῶττα χωρὶς τέμνεται. ~(Τρυγαῖος)	~μεμνήμεθα.	~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς)
[500]	~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ θεὸς	μεμνημένη·	~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν τοῖς σκορόδοις
[1250]	ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει	μεμνημένος	ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα
[700]	γε ~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ	μέμνησό	μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽
[250]	τις ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει	~μεμυημένος,	νῦν ἐστιν εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι
[900]	χύτραις ἱδρυτέον; ~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ	μεμφόμενον	Ἑρμῄδιον; ~(Τρυγαῖος) τί δαὶ δοκεῖ;
[200]	ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ	μὲν	ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω·
[750]	αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται	μὲν	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον,
[600]	ἀκοῦσαι τήνδ᾽ ὅπως ἀπώλετο. ~πρῶτα	μὲν	γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας πράξας
[500]	ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ	μὲν	γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽
[0]	ἡ προσβολὴ ~οὐκ οἶδ᾽ Ἀφροδίτης	μὲν	γὰρ οὔ μοι φαίνεται, ~οὐ
[100]	σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς	μὲν	γὰρ οὐκ ἄξει σε ταύτην
[700]	μεγάλης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον	μὲν	γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων
[0]	κανθάρῳ μάττοντα παρέχειν ἐσθίειν. ~ὗς	μὲν	γάρ, ὥσπερ ἂν χέσῃ τις,
[450]	εἰσιν ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς	μὲν	γοῦν οἱ κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης
[1250]	οἷστισι χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ	μὲν	δαίνυντο βοῶν κρέα, καὶ τὰ
[1250]	πάσασθαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς οἱ	μὲν	δαίνυντο βοῶν κρέα, καὐχένας ἵππων
[600]	πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε	μὲν	δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν,
[1150]	γένωνται, δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά, ~τοὺς	μὲν	ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς δ᾽ ἄνω
[0]	~Ἰωνικός τίς φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω	μέν,	ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς
[1100]	γὰρ ἔσθ᾽ ἥδιον ἢ τυχεῖν	μὲν	ἤδη σπαρμένα, ~τὸν θεὸν δ᾽
[650]	εἶναι μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος	μὲν	ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός
[200]	~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα	μὲν	~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ τὸν Πόλεμον
[150]	χώρει Διὸς εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ	μὲν	κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ
[1150]	δή μ᾽ ἠδίκησαν, ~ὄντες οἴκοι	μὲν	λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽ ἀλώπεκες.
[750]	δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον	μὲν	μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι,
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β) τοῦ	μὲν	μέγα καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α)
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν	μὲν	μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ
[1050]	δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς οἱ	μὲν	νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην
[200]	ἐκείνων πολλάκις ~σπονδὰς ποιούντων· κεἰ	μὲν	οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον
[1200]	κάλλιστα χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος	μὲν	οὐ μή σοι ποιήσει ζημίαν.
[1250]	ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος	μὲν	οὐ πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ
[0]	Β) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ	μὲν	οὔ· ~οὐ γὰρ ἔθ᾽ οἶός
[1100]	ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ	μὲν	οὖν· ἐγὼ δὲ τουτονὶ τῶν
[600]	κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ	μὲν	οὖν, ἐπεί τοι τὴν κορώνεών
[650]	τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ τοῦ	μὲν	οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ τὰ
[300]	παύει δ᾽ οὐδέπω. ~(Χορός) ἓν	μὲν	οὖν τουτί μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι,
[550]	ἐστι πολλοστῷ χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν	μὲν	οὖν ὦνδρες προσευξώμεσθα πρῶτον τῇ
[600]	ἐβύνουν τὸ στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους	μὲν	ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽ Ἑλλὰς
[750]	μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ	μὲν	πολέμους ἀπωσαμένη μετ᾽ ἐμοῦ ~τοῦ
[1250]	εἶ πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι	μὲν	Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ
[450]	κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν ~τοὺς	μὲν	τείνειν τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς
[700]	ὅσα τε νοῦς ἔχει. ~χρῆν	μὲν	τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους, εἴ τις
[400]	~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ Δία ~ἡμεῖς	μὲν	ὑμῖν θύομεν, τούτοισι δὲ ~οἱ
[800]	σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ	μὲν	φωνῇ χελιδὼν ~ἑζομένη κελαδῇ, χορὸν
[0]	ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης Β) ἰδού. ~ἑνὸς	μὲν	ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ· ~οὐδεὶς
[300]	~γὰρ ἐξέσται τόθ᾽ ὑμῖν ~πλεῖν	μένειν	βινεῖν καθεύδειν, ~ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν,
[1000]	~(Χορός) ~σέ τοι θύρασι χρὴ	μένοντα	τοίνυν ~σχίζας δευρὶ τιθέναι ταχέως
[1300]	λοιπὸν ἔργον ἤδη νταῦθα τῶν	μενόντων	~φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ σποδεῖν,
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) σὺ	μέντοι	νὴ Δί᾽ ~(Παῖς) Λαμάχου> υἱὸς
[1100]	ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ	μέντοι	σὺ φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς
[250]	~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς	μεσημβρίας,	~ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι κεὐφραίνομαι”
[850]	σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς	μέσους	ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος)
[550]	κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ	μεστὰ	τἀνθάδ᾽ εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς
[1100]	σφῷν αὐτά· κεῖται δ᾽ ἐν	μέσῳ.	~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε τὸν Βάκιν.
[1100]	μάχαις, ~ἀλλὰ πρὸς πῦρ διέλκων	~μετ᾽	ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας τῶν
[750]	~(Χορός) ~πρὸς ταῦτα χρεὼν εἶναι	μετ᾽	ἐμοῦ ~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ
[1300]	ὦ γύναι εἰς ἀγρόν, ~χὤπως	μετ᾽	ἐμοῦ καλὴ ~καλῶς κατακείσει. ~Ὑμὴν
[800]	μέγα καὶ πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ	μετ᾽	ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος)
[750]	~Μοῦσα σὺ μὲν πολέμους ἀπωσαμένη	μετ᾽	ἐμοῦ ~τοῦ φίλου χόρευσον, ~κλείουσα
[100]	ἡμετέροις φάτις ἥκει, ~ὡς σὺ	μετ᾽	ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς κόρακας
[1100]	~ἄγε δὴ θεαταὶ δεῦρο συσπλαγχνεύετε	~μετὰ	νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί δὴ γώ;
[650]	μομφὴν ἔχει. ~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη	μετὰ	τἀν Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα τῇ
[900]	καὶ τῷ πέει· ~τρίτῃ δὲ	μετὰ	ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα δὴ
[50]	τῆς κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ	μετὰ	ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽ ὅποι
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ	μετὰ	τῆς σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς)
[750]	δέ σε Καρκίνος ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ	μετὰ	τῶν παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε
[900]	γὰρ δαίμων φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ	μεταβιβάζει.	~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς
[250]	εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων	μεταθρέξει	ταχὺ πάνυ> ~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ
[1300]	βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽ ἡμῖν φημι	μεταμελήσειν.	~(Χορός) ~εὐφημεῖν χρὴ καὶ τὴν
[100]	προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς κόρακας βαδιεῖ	μεταμώνιος;	~ἔστι τι τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽
[600]	κακῶς· ~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ	μετάσχοι	τῆς τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν
[900]	ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει ~πολέμου	μετάτροπος	αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς
[250]	~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος	μέτει	~ἀνύσας τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ
[1050]	ἐδίδου κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ	μετέχω	τούτων· οὐ γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε
[850]	ἄραντας ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης	μετέωρα	καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽ ὁρᾶτ᾽
[50]	~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως	μετεωροκοπεῖς;	~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων πέτομαι
[50]	γείτονες· ~ὁ δεσπότης γάρ μου	μετέωρος	αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς τὸν ἀέρ᾽
[150]	χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς εἰ	μετέωρος	οὗτος ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας
[250]	ἐστιν εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ	μετιόντος	τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας,
[250]	καὶ τέκτονες ~καὶ δημιουργοὶ καὶ	μέτοικοι	καὶ ξένοι ~καὶ νησιῶται, δεῦρ᾽
[550]	~ἦ καλῶς αὐτῶν ἀπαλλάξειεν ἂν	μετόρχιον.	~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς
[1250]	Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν	μετρεῖν.	~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς
[750]	~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ	μέτωπον	ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν
[150]	ὧν τοὺς πόνους ἐγὼ πονῶ,	~μὴ	βδεῖτε μηδὲ χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν·
[200]	δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα	μὴ	βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽
[900]	βοΐ; ~(Χορός) βοΐ; μηδαμῶς, ἵνα	μὴ	βοηθεῖν ποι δέῃ. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[1200]	~(Τρυγαῖος) ἔγωγε νὴ Δία, ~ἵνα	μή	γ᾽ ἁλῶ τρύπημα κλέπτων τῆς
[250]	ἔγωγε νὴ Δί᾽ εἰ δὲ	μή	γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ
[800]	πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, εἰ	μή	γέ που ~ψυχὰς δύ᾽ ἢ
[350]	θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός)	~μὴ	γένῃ παλίγκοτος ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν” ~ὥστε
[900]	μή. ~(Τρυγαῖος) τιή; ~(Χορός) ἵνα	μὴ	γένηται Θεογένους ὑηνία. ~(Τρυγαῖος) τῷ
[1050]	δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος)	~μὴ	διαλέγου ~νῷν μηδέν· Εἰρήνῃ γὰρ
[1250]	ἐγὼ θαύμαζον ἀκούων, εἰ σὺ	μὴ	εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου
[150]	ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ	μὴ	κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽ ὅ τι
[1300]	ταῦτα πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ	μὴ	κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε
[50]	βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου τὸ κόρημα·	μὴ	κκόρει τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα.
[350]	παλίγκοτος ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν” ~ὥστε τήνδε	μὴ	λαβεῖν· ~ἀλλὰ χάρισ᾽ ὦ φιλανθρωπότατε
[400]	τῶν σχοινίων, ~τοῦτον τὸν ἄνδρα	μὴ	λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα. ~(Χορός) ~μὰ
[200]	ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων, ~ἵνα	μὴ	λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν. ~(Τρυγαῖος) εἰπέ
[350]	πόνηροι μὴ σιωπᾶτ᾽ εἰ δὲ	μή,	λακήσεται. ~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽
[600]	~παῦε παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ,	μὴ	λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα τὸν ἄνδρ᾽
[250]	~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο καὶ	μὴ	λθοι φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος. ~(Κύδοιμος)
[300]	~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽ ὑμῖν ὥστε	μὴ	λυπεῖν ἔτι. ~(Χορός) ~ἀλλὰ καὶ
[0]	~τῃδὶ παροίξας τῆς θύρας, ἵνα	μή	μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ παύσαιο
[650]	ἐνθάδε, ~χὤστις φίλος κἄσπευδεν εἶναι	μὴ	μάχας. ~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν
[0]	κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς θεῶν, ~εἰ	μή	με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης
[600]	πράξας κακῶς· ~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς	μὴ	μετάσχοι τῆς τύχης, ~τὰς φύσεις
[450]	Ἀφροδίτῃ Πόθῳ. ~Ἄρει δέ; ~(Χορός)	μὴ	μή. ~(Τρυγαῖος) μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε;
[900]	ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός)	μὴ	μή. ~(Τρυγαῖος) τιή; ~(Χορός) ἵνα
[50]	~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων·	~μή	μοι σοβαρῶς χώρει λίαν ~εὐθὺς
[100]	~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν	μή	μοι φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ.
[1050]	ὁ πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ γὰρ	μὴ	νύμφαι γε θεαὶ Βάκιν ἐξαπάτασκον,
[500]	μὴν ὁμοῦ στιν ἤδη. ~(Χορός)	~μή	νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον.
[350]	τετορήσω ταῦτα καὶ λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος)	~μή	νυν λακήσῃς, λίσσομαί σ᾽ ὦρμῄδιον.
[1050]	κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης)	μή	νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν. ~(Τρυγαῖος)
[300]	~ἐμποδὼν ἡμῖν γένηται τὴν θεὸν	μὴ	ξελκύσαι. ~(Χορός) ~οὔτι καὶ νῦν
[1150]	καὶ λαγῷα τέτταρα, ~εἴ τι	μὴ	ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ τῆς
[450]	~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος	μὴ	ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος
[0]	καὶ φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν	μὴ	παραθῶ τρίψας δι᾽ ἡμέρας ὅλης
[1050]	αὐτὸν ~(Τρυγαῖος) ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ	μὴ	παύσαιο βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον
[0]	ἵνα μή μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε,	μὴ	παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως ἕως
[1000]	~τὴν ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽ οὐχὶ	μὴ	παύσῃ ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν.
[300]	νυν ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν Κέρβερον,	~μὴ	παφλάζων καὶ κεκραγὼς ὥσπερ ἡνίκ᾽
[300]	φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως	μὴ	περιχαρεῖς τῷ πράγματι ~τὸν Πόλεμον
[1300]	ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος ~οὐ	μὴ	πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ
[50]	~ἄρθρων ἶνας πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ	μὴ	πνεῖ μοι κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽
[950]	ὦ πολυτιμήτη ~νὴ Δία, καὶ	μὴ	ποίει γ᾽ ἅπερ αἱ ~μοιχευόμεναι
[350]	~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος)	~μὴ	πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς,
[1050]	ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ	μή	πώς σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας
[350]	ὦνδρες; ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι	μὴ	σιωπᾶτ᾽ εἰ δὲ μή, λακήσεται.
[100]	βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α) ἐὰν δὲ	μή	σοι καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν
[1200]	τάλας; ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν οὐ	μή	σοι ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽ αἶρέ
[100]	Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει,	μὴ	σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς
[350]	ὑπὸ τοῦ Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ	μὴ	τετορήσω ταῦτα καὶ λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος)
[0]	κατειπάτω, ~πόθεν ἂν πριαίμην ῥῖνα	μὴ	τετρημένην. ~οὐδὲν γὰρ ἔργον ἦν
[300]	~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες, εἰ	μὴ	τῆς βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ
[1300]	~λευκῶν ὀδόντων ἔργον ἐστ᾽ ἢν	μή	τι καὶ μασῶνται. ~(Χορός) ~ἡμῖν
[300]	αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος)	~μή	τι καὶ νυνί γ᾽ ἔτ᾽
[300]	ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος)	~μή	τι καὶ νυνί γε χαίρετ᾽
[450]	Πόθῳ. ~Ἄρει δέ; ~(Χορός) μὴ	μή.	~(Τρυγαῖος) μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός)
[900]	παχείᾳ καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ	μή.	~(Τρυγαῖος) τιή; ~(Χορός) ἵνα μὴ
[450]	~(Τρυγαῖος) μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός)	μή.	~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ πᾶς καὶ
[350]	παρ᾽ ἐμοῦ γε κατεδηδοκώς, ~τοῦτο	μὴ	φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν τῷδε τῷ
[50]	ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν χρὴ καὶ	μὴ	φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν·
[150]	πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν, ~κεἰ	μὴ	φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον. ~ἀτὰρ
[800]	χελιδὼν ~ἑζομένη κελαδῇ, χορὸν δὲ	μὴ	χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ
[200]	μὴ βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς ἔτι	~μηδ᾽	ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ
[1050]	Βάκιν ἐξαπάτασκον, ~μηδὲ Βάκις θνητούς,	μηδ᾽	αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος)
[450]	δέ; ~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος)	μηδ᾽	Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός) μή. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος)	~μηδαμῶς	γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ
[350]	~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς,	μηδαμῶς,	~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα
[900]	βούλεσθε λαρινῷ βοΐ; ~(Χορός) βοΐ;	μηδαμῶς,	ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.
[350]	~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ,	μηδαμῶς,	μηδαμῶς, ~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον
[300]	τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες;	μηδαμῶς	πρὸς τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον
[350]	εἰ δὲ μή, λακήσεται. ~(Χορός)	~μηδαμῶς	ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς,
[1050]	νύμφαι γε θεαὶ Βάκιν ἐξαπάτασκον,	~μηδὲ	Βάκις θνητούς, μηδ᾽ αὖ νύμφαι
[800]	χορὸν δὲ μὴ χῃ Μόρσιμος	~μηδὲ	Μελάνθιος, οὗ δὴ ~πικροτάτην ὄπα
[150]	πόνους ἐγὼ πονῶ, ~μὴ βδεῖτε	μηδὲ	χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς εἰ
[100]	με καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου	μηδὲ	ψακὰς ᾖ πάνυ πάμπαν. ~ἢν
[1000]	δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ	Μηδείας,	~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν
[200]	μαχομένους ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων	μηδὲν	αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽
[50]	~εὐφημεῖν χρὴ καὶ μὴ φλαῦρον	~μηδὲν	γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν· ~τοῖς τ᾽
[950]	ἀπίῃ παρακύπτουσιν. ~τούτων σὺ ποίει	μηδὲν	ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ
[1050]	φράσῃς. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ διαλέγου ~νῷν	μηδέν·	Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ θύομεν. ~(Ἱεροκλῆς)
[1200]	γὰρ ὦ τᾶν ἐστιν ἢ	μηδὲν	λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς
[300]	τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο	μηδὲν	ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ ἂν
[850]	δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι; ~(Τρυγαῖος)	~μηδέν·	οὐ γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν ~οὔτ᾽
[200]	τῶν λίθων, ~ἵνα μὴ λάβητε	μηδέποτ᾽	αὐτήν. ~(Τρυγαῖος) εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς
[0]	μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ παύσαιο	μηδέποτ᾽	ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν λάθοις
[400]	πόλεμον μᾶλλον εἶναι βούλεται ~(Χορός)	~μηδέποτε	παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ
[100]	μή σοι καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι	~Μήδοισιν	αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης
[750]	~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν παίδων χορεῦσαι,	~μήθ᾽	ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς ~συνέριθος αὐτοῖς,
[300]	μηκέτι. ~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν, καὶ	μηκέτ᾽	ἄλλο μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός)
[300]	τουτί μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι, καὶ	μηκέτι.	~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽
[1000]	~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων σκορόδων, ~σικύων πρῴων,	μήλων,	ῥοιῶν. ~δούλοισι χλανισκιδίων μικρῶν· ~κἀκ
[350]	τυρόν, ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς) καὶ	μὴν	ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα τῷ
[500]	νυν ἄγε πᾶς. ~(Ἑρμῆς) καὶ	μὴν	ὁμοῦ στιν ἤδη. ~(Χορός) ~μή
[0]	γὰρ οὔ μοι φαίνεται, ~οὐ	μὴν	Χαρίτων γε. ~(Οἰκέτης Α) τοῦ
[0]	αὐτῷ, τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ	μήποτ᾽	αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης
[1050]	ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ	μῆρ᾽	ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον
[1050]	ποῖον γὰρ κατὰ χρησμὸν ἐκαύσατε	μῆρα	θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον δήπου
[1000]	ἀλλ᾽ εἴσω φέρων ~θύσας τὰ	μηρἴ	ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω τὸ
[1000]	~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο τὼ	μηρὼ	λαβών. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ σπλάγχν᾽
[750]	τῶν παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε	μήτ᾽	ἔλθῃς ~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε
[300]	μοι τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς καὶ	μηχαναῖσιν	ἐς τὸ φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν
[750]	γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα	μηχανοδίφας.	~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ
[150]	δέδοικα, κοὐκέτι σκώπτων λέγω. ~ὦ	μηχανοποιὲ	πρόσεχε τὸν νοῦν ὡς ἐμέ·
[150]	καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε σὺ ~καὶ	μιαρὲ	καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ~πῶς
[350]	τοὺς λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ	μιαρὲ	καὶ τολμηρὲ τί ποιεῖν διανοεῖ;
[800]	~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, ~γραοσόβαι	μιαροὶ	τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· ~ὧν καταχρεμψαμένη μέγα
[0]	παχέα συμβάλλοντες ἐς τὰς ὁλκάδας.	~μιαρὸν	τὸ χρῆμα καὶ κάκοσμον καὶ
[150]	μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ	μιαρῶν	μιαρώτατε; ~τί σοί ποτ᾽ ἔστ᾽
[150]	~καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ	μιαρώτατε,	~πῶς δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν
[150]	~πῶς δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν	μιαρώτατε;	~τί σοί ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽
[150]	σοι τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί;	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν γῆν
[150]	δ᾽ εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι τίς
[150]	ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος δ᾽
[150]	~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ	μιαρώτατος;	~ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν
[1200]	ἂν πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος	μιᾶς.	~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε
[800]	τοι πεπόνηκα κομιδῇ τὼ σκέλει.	~μικροὶ	δ᾽ ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ
[450]	~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ Δία. ~(Χορός)	μικρόν	γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν
[650]	ἡ δ᾽ ἀλλὰ πρὸς σὲ	μικρὸν	εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ
[200]	κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο	μικρόν,	ἔλεγον ἂν ταδί· ~ναὶ τὼ
[600]	ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα	μικρὸν	Μεγαρικοῦ ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον
[1000]	πρῴων, μήλων, ῥοιῶν. ~δούλοισι χλανισκιδίων	μικρῶν·	~κἀκ Βοιωτῶν γε φέροντας ἰδεῖν
[500]	Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε;	~μισεῖ	γὰρ ὑμᾶς ἡ θεὸς μεμνημένη·
[450]	τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα διχόθεν	μισθοφοροῦντες	ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες
[300]	φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε	μισολάμαχος.	~πρὸς τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ τι
[650]	ὦ φιλτάτη. ~ἴθ᾽ ὦ γυναικῶν	μισοπορπακιστάτη.	~εἶεν, ἀκούω. ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς; μανθάνω.
[1250]	~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ τῶνδε	μνᾶν	ποτέ· ~καὶ νῦν τί δράσω;
[750]	τὴν χάριν ὑμᾶς εἰκὸς καὶ	μνήμονας	εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον πράξας
[1250]	δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται προαναβάληταί	μοι	δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ τι περ
[0]	ἰδού. ~ἑνὸς μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι	μοι	δοκῶ· ~οὐδεὶς γὰρ ἂν φαίη
[50]	ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς ἀκούειν	μοι	δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ τί
[850]	~ἄγε νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ	μοι,	δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι; ~(Τρυγαῖος)
[650]	τι σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ	μοι.	~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴποι
[200]	οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ	μοι.	~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων
[200]	λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν. ~(Τρυγαῖος) εἰπέ	μοι,	~ἡμᾶς δὲ δὴ τί δρᾶν
[50]	πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ μὴ πνεῖ	μοι	κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ
[700]	φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ δός	μοι	κύσαι. ~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι διὰ
[350]	ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος) ~ἐς χοιρίδιόν	μοί	νυν δάνεισον τρεῖς δραχμάς· ~δεῖ
[1250]	δῆτ᾽ ᾄδω; σὺ γὰρ εἰπέ	μοι	οἷστισι χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ
[1350]	χαίρετε χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν ξυνέπησθέ	μοι	~πλακοῦντας ἔδεσθε.
[100]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν	μοι	σιτίων διπλῶν ἔδει· ~νῦν δ᾽
[50]	~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή	μοι	σοβαρῶς χώρει λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽
[250]	κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι	μοι	τάλας ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν
[300]	ἔσθ᾽ ὅπως ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ	μοι	τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν
[750]	νήσων. ὧν οὕνεκα νυνὶ ~ἀποδοῦναί	μοι	τὴν χάριν ὑμᾶς εἰκὸς καὶ
[350]	λακήσῃς, λίσσομαί σ᾽ ὦρμῄδιον. ~εἰπέ	μοι,	τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι.
[1100]	καὶ τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ	μοι	τί τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη;
[1250]	τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ	μοι	τὸ τοῦ Κλεωνύμου στὶ παιδίον;
[150]	δοκῶ μιαρώτατος; ~ἴθι νυν κάλεσόν	μοι	τὸν Δί᾽ ~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ
[150]	οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ κατερεῖς	μοι	τοὔνομ᾽ ὅ τι ποτ᾽ ἔστι
[1200]	σοι ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽ αἶρέ	μοι	τοῦτόν γε τῆς ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν
[150]	τὸ γένος δ᾽ εἶ; φράζε	μοι.	~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ
[800]	~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ	μοι	~(Τρυγαῖος) τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον
[0]	οἶδ᾽ Ἀφροδίτης μὲν γὰρ οὔ	μοι	φαίνεται, ~οὐ μὴν Χαρίτων γε.
[100]	ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν μή	μοι	φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος)
[0]	Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν	μοι	χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽ ἔθ᾽ ἑτέρας.
[1300]	κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ	μοι	ὦ πόσθων, ἐς τὸν σαυτοῦ
[1100]	ἔγχει δὴ κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων	μοῖραν	ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽
[950]	μὴ ποίει γ᾽ ἅπερ αἱ	~μοιχευόμεναι	δρῶσι γυναῖκες. ~καὶ γὰρ ἐκεῖναι
[850]	~(Τρυγαῖος) σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε	μόλις.	~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει
[1200]	δραχμῶν ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος)	~μόλυβδον	ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας
[1200]	~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν μὲν	μόλυβδον,	ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ δὲ
[650]	μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν ἕνεκα	μομφὴν	ἔχει. ~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ
[400]	~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς	μόνας.	~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος
[550]	~πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν.	~μόνη	γὰρ ἡμᾶς ὠφέλεις. ~πολλὰ γὰρ
[500]	~(Χορός) ~ἄγ᾽ ὦνδρες αὐτοὶ δὴ	μόνοι	λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί. ~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ
[450]	γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ ξύλου,	~μόνοι	προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ
[650]	ἀλλὰ πρὸς σὲ μικρὸν εἰπάτω	μόνον.	~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς
[450]	ἄφελε τὸ παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ	μόνον	λέγε. ~(Τρυγαῖος) ~ἰὴ ἰὴ τοίνυν,
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ἰὴ ἰὴ τοίνυν, ἰὴ	μόνον	λέγω. ~Ἑρμῇ Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ
[700]	~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους	μόνος	ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια
[200]	οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης	μόνος;	~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια
[100]	~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη	~μόνος	πετεινῶν ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον)
[1100]	μὰ τὴν γῆν ταῦτα κατέδεσθον	μόνω,	~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά· κεῖται
[1000]	πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα	μονῳδεῖν	ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς
[450]	~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς	μορμόνος.	~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον
[800]	κελαδῇ, χορὸν δὲ μὴ χῃ	Μόρσιμος	~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ δὴ ~πικροτάτην
[1000]	ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι	~Μορύχῳ	Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις πολλοῖς·
[600]	ἐπεί τοι τὴν κορώνεών γέ	μου	~ἐξέκοψαν, ἣν ἐγὼ φύτευσα κἀξεθρεψάμην.
[50]	ἔτι τούτοις μάλα. ~ὁ δεσπότης	μου	μαίνεται καινὸν τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ
[50]	ὦ γείτονες· ~ὁ δεσπότης γάρ	μου	μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς τὸν
[1200]	οὔτι που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς	μου	τὴν τέχνην καὶ τὸν βίον,
[700]	~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό	μου.	~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽
[800]	~ὧν καταχρεμψαμένη μέγα καὶ πλατὺ	~Μοῦσα	θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν
[750]	~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός)	~Μοῦσα	σὺ μὲν πολέμους ἀπωσαμένη μετ᾽
[300]	ἂν δοκῶ μοι τήμερον, ~πρὶν	μοχλοῖς	καὶ μηχαναῖσιν ἐς τὸ φῶς
[250]	~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες καὶ	μοχλοὺς	καὶ σχοινία· ~νῦν γὰρ ἡμῖν
[350]	δάνεισον τρεῖς δραχμάς· ~δεῖ γὰρ	μυηθῆναί	με πρὶν τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[100]	θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας	μῦθον	ὦ πάτερ πάτερ, ~ὅπως κάκοσμον
[150]	τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς	μυκτῆρας;	πρὸς τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν
[500]	ἔπος; ~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα	μυριάμφορον	~ὅτῳ προσείπω σ᾽ οὐ γὰρ
[150]	πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ	μύρον	ἐπιχεῖς; ὡς ἤν τι πεσὼν
[500]	καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ	μύρου.	~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν ὅμοιον καὶ
[1150]	ἓν δὲ δοῦναι τῷ πατρί·	~μυρρίνας	τ᾽ αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου τῶν
[550]	~τῶν τε σύκων τῶν τε	μύρτων,	~τῆς τρυγός τε τῆς γλυκείας
[850]	γέρον, ~αὖθις νέος ὢν πάλιν,	~μύρῳ	κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί δῆθ᾽
[400]	ἄλλας τελετὰς τὰς τῶν θεῶν,	~μυστήρι᾽	Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ
[250]	πόλει, ~ἢ πρίν γε τὸν	μυττωτὸν	ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν ἕτερον
[1000]	ἥκειν ἐχρῆν. ~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ πάρειμι.	μῶν	ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα
[250]	οἴμοι μάλα. ~(Πόλεμος) τί ἔστι;	μῶν	οὐκ αὖ φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε
[500]	ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου. ~(Ἑρμῆς)	~μῶν	οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ;
[250]	οἴμοι μοι τάλας ὦ δέσποτα.	~μῶν	τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν
[700]	κακόδαιμον τί τὸ δέρμ᾽ ἔπαθες;	μῶν	ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς τὰς