Vers |
[1250] |
χρήσεται;
~(Τρυγαῖος)
~ἐὰν
τοιαυτασὶ
μάθῃ
|
λαβὰς |
ποιεῖν,
~ἄμεινον
ἢ
νῦν
αὔτ᾽ |
[1100] |
καὶ
ταυτὶ
μετὰ
τῆς
σπονδῆς
|
λαβὲ |
θᾶττον.
~(Ἱεροκλῆς)
οὐδεὶς
προσδώσει
τῶν |
[1000] |
πολυτίμητ᾽
εὐχομένοις
ἡμῖν
δίδου.
~(Οἰκέτης)
|
~λαβὲ |
τὴν
μάχαιραν·
εἶθ᾽
ὅπως
μαγειρικῶς
|
[350] |
ἀντιβολοῦσιν
ἡμῖν”
~ὥστε
τήνδε
μὴ
|
λαβεῖν· |
~ἀλλὰ
χάρισ᾽
ὦ
φιλανθρωπότατε
καὶ |
[400] |
σχοινίων,
~τοῦτον
τὸν
ἄνδρα
μὴ
|
λαβεῖν |
ποτ᾽
ἀσπίδα.
~(Χορός)
~μὰ
Δί᾽ |
[1200] |
ὦ
τᾶν
ἐστιν
ἢ
μηδὲν
|
λαβεῖν. |
~(Τρυγαῖος)
~ἀπόφερ᾽
ἀπόφερ᾽
ἐς
κόρακας |
[200] |
ἐπεφόρησε
τῶν
λίθων,
~ἵνα
μὴ
|
λάβητε |
μηδέποτ᾽
αὐτήν.
~(Τρυγαῖος)
εἰπέ
μοι, |
[400] |
πάντας
ἐξολωλέναι,
~ἵνα
τὰς
τελετὰς
|
λάβοιεν |
αὐτοὶ
τῶν
θεῶν.
~(Ἑρμῆς)
~ταῦτ᾽ |
[1250] |
δῆτ᾽
~(Τρυγαῖος)
~εἰ
διαπρισθεῖεν
δίχα,
|
~λάβοιμ᾽ |
ἂν
αὔτ᾽
ἐς
χάρακας
ἑκατὸν |
[500] |
προσείπω
σ᾽
ἔπος;
~πόθεν
ἂν
|
λάβοιμι |
ῥῆμα
μυριάμφορον
~ὅτῳ
προσείπω
σ᾽ |
[600] |
θ᾽
ὁπόσ᾽
ἔστι
φυτὰ
~προσγελάσεται
|
λαβόντ᾽ |
ἄσμενα.
~ἀλλὰ
ποῦ
ποτ᾽
ἦν |
[550] |
γεωργοὺς
ἀπιέναι
~τὰ
γεωργικὰ
σκεύη
|
λαβόντας |
εἰς
ἀγρὸν
~ὡς
τάχιστ᾽
ἄνευ |
[250] |
πάντες
λεῴ,
~ὡς
τάχιστ᾽
ἄμας
|
λαβόντες |
καὶ
μοχλοὺς
καὶ
σχοινία·
~νῦν |
[500] |
~ἄγ᾽
ὦνδρες
αὐτοὶ
δὴ
μόνοι
|
λαβώμεθ᾽ |
οἱ
γεωργοί.
~(Ἑρμῆς)
~χωρεῖ
γέ |
[300] |
ἴστε
πω
σαφῶς·
~ἀλλ᾽
ὅταν
|
λάβωμεν |
αὐτήν,
τηνικαῦτα
χαίρετε
~καὶ
βοᾶτε |
[50] |
πετήσει
μ᾽
εὐθὺ
τοῦ
Διὸς
|
λαβών” |
~ἀλλ᾽
ὅ
τι
ποιεῖ
τῃδὶ |
[1000] |
~ταυτὶ
δέδραται.
τίθεσο
τὼ
μηρὼ
|
λαβών. |
~ἐγὼ
δ᾽
ἐπὶ
σπλάγχν᾽
εἶμι |
[900] |
ἄγ᾽
ὡς
τάχιστα
τὸ
πρόβατον
|
λαβών· |
~ἐγὼ
δὲ
ποριῶ
βωμὸν
ἐφ᾽ |
[350] |
τρόπῳ
~οὐκ
ᾐσθόμην
ἀγαθὸν
τοσουτονὶ
|
λαβών; |
~(Ἑρμῆς)
~ἆρ᾽
οἶσθα
θάνατον
ὅτι |
[700] |
τὴν
Θεωρίαν
~ἀπάγαγε
τῇ
βουλῇ
|
λαβών, |
ἧσπέρ
ποτ᾽
ἦν.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ |
[800] |
~ἀλλ᾽
εἴσαγ᾽
ὡς
τάχιστα
ταυτηνὶ
|
λαβών, |
~καὶ
τὴν
πύελον
κατάκλυζε
καὶ |
[850] |
~τίς
διαφυλάξει
τήνδε
τῇ
βουλῇ
|
λαβών; |
~οὗτος
τί
περιγράφεις;
~(Οἰκέτης)
τὸ |
[950] |
δὴ
τὸ
δαλίον
τόδ᾽
ἐμβάψω
|
λαβών, |
~σείου
σὺ
ταχέως·
σὺ
δὲ |
[950] |
~(Τρυγαῖος)
~ἄγε
δὴ
τὸ
κανοῦν
|
λαβὼν |
σὺ
καὶ
τὴν
χέρνιβα
~περίιθι |
[250] |
βροτοί.
~(Πόλεμος)
~ἀπόφερε
τὰ
σκεύη
|
λαβὼν |
ταυτὶ
πάλιν·
~ἐγὼ
δὲ
δοίδυκ᾽ |
[1150] |
καὶ
πυός
τις
ἔνδον
καὶ
|
λαγῷα |
τέτταρα,
~εἴ
τι
μὴ
ξήνεγκεν |
[1150] |
καὶ
τὰς
κίχλας
~καὶ
τῶν
|
λαγῴων |
πολλὰ
καὶ
τοὺς
κολλάβους.
~(Δρεπανουργός) |
[1300] |
πρὸ
τοῦ
πεινῶντες
ἐμβάλλεσθε
τῶν
|
λαγῴων· |
~ὡς
οὐχὶ
πᾶσαν
ἡμέραν
~πλακοῦσιν |
[0] |
μηδέποτ᾽
ἐσθίων
~τέως
ἕως
σαυτὸν
|
λάθοις |
διαρραγείς.
~οἷον
δὲ
κύψας
ὁ |
[100] |
~ὑμᾶς
ἐρήμους
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
|
λάθρᾳ. |
~ἀλλ᾽
ἀντιβολεῖτε
τὸν
πατέρ
ὦ |
[250] |
~(Κύδοιμος)
ἀπόλωλε
γὰρ
~καὶ
τοῖς
|
Λακεδαιμονίοισιν |
ἁλετρίβανος.
~(Πόλεμος)
πῶς
ὦ
πανοῦργ᾽ |
[250] |
~(Πόλεμος)
~οὔκουν
ἕτερον
δῆτ᾽
ἐκ
|
Λακεδαίμονος |
μέτει
~ἀνύσας
τι;
~(Κύδοιμος)
ταῦτ᾽ |
[350] |
μὴ
σιωπᾶτ᾽
εἰ
δὲ
μή,
|
λακήσεται. |
~(Χορός)
~μηδαμῶς
ὦ
δέσποθ᾽
Ἑρμῆ, |
[350] |
καὶ
λακήσομαι.
~(Τρυγαῖος)
~μή
νυν
|
λακήσῃς, |
λίσσομαί
σ᾽
ὦρμῄδιον.
~εἰπέ
μοι, |
[350] |
~εἰ
μὴ
τετορήσω
ταῦτα
καὶ
|
λακήσομαι. |
~(Τρυγαῖος)
~μή
νυν
λακήσῃς,
λίσσομαί |
[200] |
πράξαιτ᾽
ἀγαθὸν
ἁττικωνικοί
~κἄλθοιεν
οἱ
|
Λάκωνες |
εἰρήνης
πέρι,
~ἐλέγετ᾽
ἂν
ὑμεῖς |
[700] |
ἔστιν;
~(Τρυγαῖος)
ἀπέθανεν
~ὅθ᾽
οἱ
|
Λάκωνες |
ἐνέβαλον.
~(Ἑρμῆς)
τί
παθών;
~(Τρυγαῖος) |
[450] |
μισθοφοροῦντες
ἄλφιτα.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽
οἱ
|
Λάκωνες |
ὦγάθ᾽
ἕλκουσ᾽
ἀνδρικῶς.
~(Χορός)
~ἆρ᾽ |
[200] |
γὰρ
κακὸν
τοῦτ᾽
ἐστὶ
τῆς
|
Λακωνικῆς. |
~(Πόλεμος)
~ὦ
Μέγαρα
Μέγαρ᾽
ὡς |
[200] |
~σπονδὰς
ποιούντων·
κεἰ
μὲν
οἱ
|
Λακωνικοὶ
|
~ὑπερβάλοιντο
μικρόν,
ἔλεγον
ἂν
ταδί· |
[600] |
τοὺς
φόρους
φοβούμεναι,
~κἀνέπειθον
τῶν
|
Λακώνων |
τοὺς
μεγίστους
χρήμασιν.
~οἱ
δ᾽ |
[650] |
πανοῦργος
ἦν,
ὅτ᾽
ἔζη,
~καὶ
|
λάλος |
καὶ
συκοφάντης
~καὶ
κύκηθρον
καὶ |
[500] |
νυν
ἄθρει
~οἷον
πρὸς
ἀλλήλας
|
λαλοῦσιν |
αἱ
πόλεις
~διαλλαγεῖσαι
καὶ
γελῶσιν |
[450] |
οὐ
χωρεῖ
τοὔργον;
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
|
Λάμαχ᾽ |
ἀδικεῖς
ἐμποδὼν
καθήμενος.
~οὐδὲν
δεόμεθ᾽ |
[1250] |
ᾄδων,
καὶ
ταύτας
ὀμφαλοέσσας.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
~ἀλλὰ
τί
δῆτ᾽
ᾄδω;
σὺ |
[1250] |
τοῦ
καί
ποτ᾽
εἶ;
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
ἐγώ;
~(Τρυγαῖος)
σὺ
μέντοι
νὴ |
[1250] |
παύσει
μεμνημένος
ἀσπίδος
ἡμῖν;
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
ἔνθα
δ᾽
ἅμ᾽
οἰμωγή
τε |
[1250] |
ταῦθ᾽
ὡς
ἤσθιον
κεκορημένοι.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
~θωρήσσοντ᾽
ἄρ᾽
ὄτειτα
πεπαυμένοι
~(Τρυγαῖος) |
[1250] |
στὰν
πρότερον
ἀναβαλοῦ
νθαδί.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
νῦν
αὖθ᾽
ὁπλοτέρων
ἀνδρῶν
ἀρχώμεθα |
[1250] |
γ᾽
εἶ
καὶ
κατάρατον.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
~οἱ
δ᾽
ὅτε
δὴ
σχεδὸν |
[1250] |
πεπαυμένοι
~(Τρυγαῖος)
ἄσμενοι,
οἶμαι.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
~πύργων
δ᾽
ἐξεχέοντο,
βοὴ
δ᾽ |
[1250] |
νὴ
Δί᾽
~(Παῖς)
Λαμάχου>
υἱὸς
|
Λαμάχου. |
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
~ἦ
γὰρ
ἐγὼ |
[1250] |
σὺ
μέντοι
νὴ
Δί᾽
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
υἱὸς
Λαμάχου.
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
~ἦ |
[1250] |
καὶ
ἅτθ᾽
ἥδιστα
πάσασθαι.
~(Παῖς)
|
Λαμάχου> |
~ὣς
οἱ
μὲν
δαίνυντο
βοῶν |
[700] |
νυν
ἐπὶ
τούτοις
τὴν
Ὀπώραν
|
λάμβανε
|
~γυναῖκα
σαυτῷ
τήνδε·
κᾆτ᾽
ἐν |
[1200] |
ὦ
Τρυγαῖε
τῶν
δρεπάνων
τε
|
λάμβανε
|
~καὶ
τῶνδ᾽
ὅ
τι
βούλει |
[750] |
ὄλεθρον
τετοκυίας,
~φώκης
δ᾽
ὀσμήν,
|
Λαμίας |
ὄρχεις
ἀπλύτους,
πρωκτὸν
δὲ
καμήλου. |
[550] |
~νὴ
Δἴ
ἡ
γὰρ
σφῦρα
|
λαμπρὸν |
ἦν
ἄρ᾽
ἐξωπλισμένη,
~αἵ
τε |
[850] |
δῆτ᾽
ἐπειδὰν
νυμφίον
μ᾽
ὁρᾶτε
|
λαμπρὸν |
ὄντα;
~(Χορός)
~ζηλωτὸς
ἔσει,
γέρον, |
[600] |
συγγενὴς
ἐκείνου.
πολλά
γ᾽
ἡμᾶς
|
λανθάνει. |
~(Ἑρμῆς)
~κᾆτ᾽
ἐπειδὴ
γνωσαν
ὑμᾶς |
[900] |
~(Τρυγαῖος)
τί
δαὶ
δοκεῖ;
βούλεσθε
|
λαρινῷ |
βοΐ;
~(Χορός)
βοΐ;
μηδαμῶς,
ἵνα |
[850] |
οὖν>
~πρὸ
τοῦ
πολέμου
τὰ
|
λάσανα |
τῇ
βουλῇ
ποτ᾽
ἦν.
~(Τρυγαῖος) |
[150] |
παρακλίνεις
~τοὺς
μυκτῆρας;
πρὸς
τὰς
|
λαύρας. |
~ἵει
σαυτὸν
θαρρῶν
ἀπὸ
γῆς, |
[50] |
~τοὺς
τε
κοπρῶνας
καὶ
τὰς
|
λαύρας
|
~καιναῖς
πλίνθοισιν
ἀνοικοδομεῖν
~καὶ
τοὺς |
[350] |
ὦ
κακόδαιμον.
~(Τρυγαῖος)
οὐκοῦν
ἢν
|
λάχω. |
~(Ἑρμῆς)
γὰρ
ὢν
κλήρῳ
ποιήσεις |
[600] |
παῦ᾽
ὦ
δέσποθ᾽
Ἑρμῆ,
μὴ
|
λέγε, |
~ἀλλ᾽
ἔα
τὸν
ἄνδρ᾽
ἐκεῖνον |
[450] |
τὸ
παίειν
ἀλλ᾽
ἰὴ
μόνον
|
λέγε. |
~(Τρυγαῖος)
~ἰὴ
ἰὴ
τοίνυν,
ἰὴ |
[850] |
τῷ
πέει
καταλαμβάνω.
~(Τρυγαῖος)
~οὔπω
|
λέγεθ᾽ |
ὑμεῖς
τίς
ὁ
φυλάξων.
δεῦρο |
[1050] |
ὁρᾶν
δοκῶμεν
αὐτόν.
~(Τρυγαῖος)
εὖ
|
λέγεις. |
~(Ἱεροκλῆς)
~τίς
ἡ
θυσία
ποθ᾽ |
[900] |
Ἰωνικῶς
ὀὶ
~(Τρυγαῖος)
εὖ
τοι
|
λέγεις. |
~(Χορός)
~καὶ
τἄλλα
γ᾽
ὦσιν |
[900] |
ἐν
τἠκκλησίᾳ
~ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
|
λέγῃ |
τις,
οἱ
καθήμενοι
~ὑπὸ
τοῦ |
[650] |
ἀλλὰ
σός.
~ἅττ᾽
ἂν
οὖν
|
λέγῃς |
ἐκεῖνον,
~κεἰ
πανοῦργος
ἦν,
ὅτ᾽ |
[0] |
ἂν
ἤδη
τῶν
θεατῶν
τις
|
λέγοι
|
~νεανίας
δοκησίσοφος,
τὸ
δὲ
πρᾶγμα |
[950] |
βωμὸν
ταχέως
ἐπιδέξια.
~(Οἰκέτης)
ἰδού·
|
λεγοις |
ἂν
ἄλλο·
περιελήλυθα.
~(Τρυγαῖος)
~φέρε |
[50] |
τουτὶ
τὸ
κακὸν
αὔθ᾽
οὑγὼ
|
λεγον. |
~τὸ
γὰρ
παράδειγμα
τῶν
μανιῶν |
[600] |
τὰς
ἰσχάδας
~ἔβλεπεν
πρὸς
τοὺς
|
λέγοντας· |
οἱ
δὲ
γιγνώσκοντες
εὖ
~τοὺς |
[800] |
~οὐκ
ἦν
ἄρ᾽
οὐδ᾽
ἃ
|
λέγουσι, |
κατὰ
τὸν
ἀέρα
~ὡς
ἀστέρες |
[500] |
ἠλείψατε.
~καὶ
τοῖς
Ἀθηναίοισι
παύσασθαι
|
λέγω
|
~ἐντεῦθεν
ἐχομένοις
ὅθεν
νῦν
ἕλκετε· |
[450] |
~ἰὴ
ἰὴ
τοίνυν,
ἰὴ
μόνον
|
λέγω. |
~Ἑρμῇ
Χάρισιν
Ὥραισιν
Ἀφροδίτῃ
Πόθῳ. |
[150] |
~οἴμ᾽
ὡς
δέδοικα,
κοὐκέτι
σκώπτων
|
λέγω. |
~ὦ
μηχανοποιὲ
πρόσεχε
τὸν
νοῦν |
[900] |
οἱ
καθήμενοι
~ὑπὸ
τοῦ
δέους
|
λέγωσ᾽ |
Ἰωνικῶς
ὀὶ
~(Τρυγαῖος)
εὖ
τοι |
[1100] |
τᾶν
ἱκετεύεις·
~οὐ
γὰρ
ποιήσεις
|
λεῖον |
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον.
~ἄγε
δὴ |
[1050] |
οὐδέν.
~(Ἱεροκλῆς)
οὐδέποτ᾽
ἂν
θείης
|
λεῖον |
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον.
~(Τρυγαῖος)
ἆρα |
[850] |
ἀεὶ
~παρὰ
τοῖς
θεοῖσιν
ἀμβροσίαν
|
λείχειν |
ἄνω.
~(Οἰκέτης)
λείχειν
ἄρ᾽
αὐτῇ |
[850] |
θεοῖσιν
ἀμβροσίαν
λείχειν
ἄνω.
~(Οἰκέτης)
|
λείχειν |
ἄρ᾽
αὐτῇ
κἀνθάδε
σκευαστέον.
~(Χορός) |
[850] |
καὶ
καθεύδειν.
~(Οἰκέτης)
~ἡ
παῖς
|
λέλουται |
καὶ
τὰ
τῆς
πυγῆς
καλά· |
[1000] |
Ὠρεοῦ.
~(Τρυγαῖος)
τί
ποτ᾽
ἄρα
|
λέξει; |
~(Οἰκέτης)
δῆλός
ἐσθ᾽
οὗτός
γ᾽ |
[1150] |
μ᾽
ἠδίκησαν,
~ὄντες
οἴκοι
μὲν
|
λέοντες
|
~ἐν
μάχῃ
δ᾽
ἀλώπεκες.
~(Τρυγαῖος) |
[900] |
~φήσεις
ἐπειδὰν
ἐκπίῃς
οἴνου
νέου
|
λεπαστήν. |
~(Χορός)
~καὶ
πλήν
γε
τῶν |
[50] |
ἂν
εὐθὺ
τοῦ
Διός;
~ἔπειτα
|
λεπτὰ |
κλιμάκια
ποιούμενος,
~πρὸς
ταῦτ᾽
ἀνηρριχᾶτ᾽ |
[1300] |
γνάθοιν·
οὐδὲν
γὰρ
ὦ
πόνηροι
|
~λευκῶν |
ὀδόντων
ἔργον
ἐστ᾽
ἢν
μή |
[800] |
τ᾽
ἐμοὶ
καὶ
τῇδε
κουρίδιον
|
λέχος. |
~καὶ
ταῦτα
δράσας
ἧκε
δεῦρ᾽ |
[550] |
τοὺς
γεωργοὺς
ἀπιέναι.
~(Τρυγαῖος)
~ἀκούετε
|
λεῴ· |
τοὺς
γεωργοὺς
ἀπιέναι
~τὰ
γεωργικὰ |
[250] |
νησιῶται,
δεῦρ᾽
ἴτ᾽
ὦ
πάντες
|
λεῴ, |
~ὡς
τάχιστ᾽
ἄμας
λαβόντες
καὶ |
[50] |
τί
δρασείεις
ποθ᾽
ἡμῶν
τὸν
|
λεών; |
~λήσεις
σεαυτὸν
τὰς
πόλεις
ἐκκοκκίσας. |
[1300] |
~δᾷδάς
τε
φέρειν,
καὶ
πάντα
|
λεὼν |
συγχαίρειν
κἀπιχορεύειν.
~καὶ
τὰ
σκεύη |
[900] |
δημότην
ὅμιλον,
~καὶ
τὸν
γεωργικὸν
|
λεὼν
|
~Ὑπέρβολόν
τε
παύσας.
~(Οἰκέτης)
ἄγε |
[600] |
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ξυνῆλθεν
οὑργάτης
|
λεώς, |
~τὸν
τρόπον
πωλούμενος
τὸν
αὐτὸν |
[300] |
Δία
~τὸ
σκέλος
ῥίψαντες
ἤδη
|
λήγομεν |
τὸ
δεξιόν.
~(Τρυγαῖος)
~ἐπιδίδωμι
τοῦτό |
[1150] |
ἡδὺν
νόμον,
~διασκοπῶν
ἥδομαι
~τὰς
|
Λημυνίας |
ἀμπέλους,
~εἰ
πεπαίνουσιν
ἤ-
~δη |
[1050] |
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι
θεοῖσιν,
~φυλόπιδος
|
λῆξαι, |
πρίν
κεν
λύκος
οἶν
ὑμεναιοῖ. |
[1300] |
ἀπωλέσαμεν
~συλλέξασθαι
πάλιν
ἐξ
ἀρχῆς,
|
~λῆξαί |
τ᾽
αἴθωνα
σίδηρον.
~(Τρυγαῖος)
~δεῦρ᾽ |
[50] |
δρασείεις
ποθ᾽
ἡμῶν
τὸν
λεών;
|
~λήσεις |
σεαυτὸν
τὰς
πόλεις
ἐκκοκκίσας.
~(Οἰκέτης |
[400] |
βέλτιον,
ἐπιθυμεῖ
μαχῶν
~ληφθεὶς
ὑπὸ
|
λῃστῶν |
ἐσθίοι
κριθὰς
μόνας.
~(Χορός)
~κεἴ |
[400] |
~ἵν᾽
ἐμπολᾷ
βέλτιον,
ἐπιθυμεῖ
μαχῶν
|
~ληφθεὶς |
ὑπὸ
λῃστῶν
ἐσθίοι
κριθὰς
μόνας. |
[450] |
τείνειν
τοὺς
δ᾽
ἀντισπᾶν;
~πληγὰς
|
λήψεσθ᾽ |
ὦργεῖοι.
~(Ἑρμῆς)
εἶά
νυν.
~(Τρυγαῖος) |
[250] |
ὦ
Διόνυσ᾽
ἀπόλοιτο
καὶ
μὴ
|
λθοι |
φέρων.
~(Πόλεμος)
οὗτος.
~(Κύδοιμος)
τί |
[50] |
κάνθων·
~μή
μοι
σοβαρῶς
χώρει
|
λίαν
|
~εὐθὺς
ἀπ᾽
ἀρχῆς
ῥώμῃ
πίσυνος, |
[600] |
ἐνδίκως
γε>
δῆτ᾽
ἐπεὶ
κἀμοῦ
|
λίθον |
~ἐμβαλόντες
ἑξμέδιμνον
κυψέλην
ἀπώλεσαν.
~(Ἑρμῆς) |
[650] |
ἤρετο,
~ὅστις
κρατεῖ
νῦν
τοῦ
|
λίθου |
τοῦ
ν
τῇ
πυκνί.
~(Τρυγαῖος) |
[400] |
ἄμαις
~εἰσιόντες
ὡς
τάχιστα
τοὺς
|
λίθους |
ἀφέλκετε.
~(Χορός)
~ταῦτα
δράσομεν·
σὺ |
[350] |
φέρε
δὴ
κατίδω
ποῖ
τοὺς
|
λίθους |
ἀφέλξομεν.
~(Ἑρμῆς)
ὦ
μιαρὲ
καὶ |
[1200] |
χρήμασιν.
~(Τρυγαῖος)
ὡδὶ
παραθέντι
τρεῖς
|
λίθους. |
οὐ
δεξιῶς;
~(Θωρακοπώλης)
ποίᾳ
δ᾽ |
[200] |
ὁρᾷς
~ὅσους
ἄνωθεν
ἐπεφόρησε
τῶν
|
λίθων, |
~ἵνα
μὴ
λάβητε
μηδέποτ᾽
αὐτήν. |
[100] |
πλοῖον
ἔσται
Ναξιουργὴς
κάνθαρος.
~(Παιδίον)
|
λιμὴν |
δὲ
τίς
σε
δέξεται
φορούμενον; |
[100] |
ἐν
Πειραιεῖ
δήπου
στὶ
Κανθάρου
|
λιμήν. |
~(Παιδίον)
~ἐκεῖνο
τήρει,
μὴ
σφαλεὶς |
[450] |
ὥσπερ
κυνίδια,
~ὑπὸ
τοῦ
γε
|
λιμοῦ |
νὴ
Δἴ
ἐξολωλότες.
~(Τρυγαῖος)
~οὐδὲν |
[1150] |
λόφους
σείων·
ἐγὼ
δ᾽
ἕστηκα
|
λινοπτώμενος” |
~ἡνίκ᾽
ἂν
δ᾽
οἴκοι
γένωνται, |
[350] |
λακήσομαι.
~(Τρυγαῖος)
~μή
νυν
λακήσῃς,
|
λίσσομαί |
σ᾽
ὦρμῄδιον.
~εἰπέ
μοι,
τί |
[550] |
καὶ
τὰς
Γοργόνας·
~εἶθ᾽
ὅπως
|
Λιταργιοῦμεν |
οἴκαδ᾽
ἐς
τὰ
χωρία,
~ἐμπολήσαντές |
[100] |
παππία;
~(Τρυγαῖος)
~ἐν
τοῖσιν
Αἰσώπου
|
λόγοις |
ἐξηυρέθη
~μόνος
πετεινῶν
ἐς
θεοὺς |
[50] |
~(Οἰκέτης
Α)
~ἐγὼ
δὲ
τὸν
|
λόγον |
γε
τοῖσι
παιδίοις
~καὶ
τοῖσιν |
[100] |
~ἐντεῦθεν,
εἶτα
χωλὸς
ὢν
Εὐριπίδῃ
|
~λόγον |
παράσχῃς
καὶ
τραγῳδία
γένῃ.
~(Τρυγαῖος) |
[1250] |
τινὸς
υἱός.
~ἄπερρε
καὶ
τοῖς
|
λογχοφόροισιν |
ᾆδ᾽
ἰών.
~ποῦ
μοι
τὸ |
[700] |
τοῖσι
θεαταῖς
~ἣν
ἔχομεν
ὁδὸν
|
λόγων |
εἴπωμεν
ὅσα
τε
νοῦς
ἔχει. |
[650] |
~ταῦθ᾽
ἁπαξάπαντα
νυνὶ
~τοὺς
σεαυτοῦ
|
λοιδορεῖς. |
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽
ὅ
τι
σιωπᾷς |
[50] |
τὸν
οὐρανὸν
βλέπων
~ὡδὶ
κεχηνὼς
|
λοιδορεῖται |
τῷ
Διὶ
~καί
φησιν,
ὦ |
[200] |
ἐνταῦθα
κατελείφθης
μόνος;
~(Ἑρμῆς)
~τὰ
|
λοιπὰ |
τηρῶ
σκευάρια
τὰ
τῶν
θεῶν, |
[1300] |
τοῦ
πατρός.
~(Τρυγαῖος)
~ὑμῶν
τὸ
|
λοιπὸν |
ἔργον
ἤδη
νταῦθα
τῶν
μενόντων |
[200] |
εἴ
ποτ᾽
Εἰρήνην
ἔτι
~τὸ
|
λοιπὸν |
ὄψεσθ᾽
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
ποῖ
γὰρ |
[1050] |
~(Τρυγαῖος)
~οὔποτε
δειπνήσεις
ἔτι
τοῦ
|
λοιποῦ |
ν᾽
πρυτανείῳ,
~οὐδ᾽
ἐπὶ
τῷ |
[900] |
δὴ
δοκεῖ
σοι
δῆτα
τῶν
|
λοιπῶν; |
~(Χορός)
ὀί.
~(Τρυγαῖος)
ὀί;
~(Χορός) |
[1100] |
τὴν
Θρᾷτταν
κυνῶν
~τῆς
γυναικὸς
|
λουμένης. |
~(Χορός)
~οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
ἥδιον |
[1200] |
ἔστιν
ὦ
κακόδαιμον;
οὔτι
που
|
λοφᾷς; |
~(Λοφοποιός)
~ἀπώλεσάς
μου
τὴν
τέχνην |
[1200] |
δῆτα
τουτοινὶ
καταθῶ
σοι
τοῖν
|
λόφοιν; |
~(Λοφοποιός)
αὐτὸς
σὺ
τί
δίδως; |
[500] |
τάλας,
~(Τρυγαῖος)
~ἐκεινονὶ
γοῦν
τὸν
|
λοφοποιὸν |
οὐχ
ὁρᾷς
~τίλλονθ᾽
ἑαυτόν;
~(Ἑρμῆς) |
[1200] |
ὦ
κακόδαιμον;
οὔτι
που
λοφᾷς;
|
~(Λοφοποιός) |
~ἀπώλεσάς
μου
τὴν
τέχνην
καὶ |
[1200] |
τουτοινὶ
καταθῶ
σοι
τοῖν
λόφοιν;
|
~(Λοφοποιός) |
αὐτὸς
σὺ
τί
δίδως;
~(Τρυγαῖος) |
[1200] |
~ἵν᾽
ἀποκαθαίρω
τὴν
τράπεζαν
τουτῳί.
|
~(Λοφοποιός) |
~ἔνεγκε
τοίνυν
εἰσιὼν
τὰς
ἰσχάδας· |
[1200] |
οὑτοσὶ
~ὅπλων
κάπηλος
ἀχθόμενος
προσέρχεται.
|
~(Λοφοποιός) |
~οἴμ᾽
ὡς
προθέλυμνόν
μ᾽
ὦ |
[550] |
τῇ
θεῷ,
~ἥπερ
ἡμῶν
τοὺς
|
λόφους |
ἀφεῖλε
καὶ
τὰς
Γοργόνας·
~εἶθ᾽ |
[1150] |
θεοῖσιν
ἐχθρὸν
ταξίαρχον
προσβλέπων
~τρεῖς
|
λόφους |
ἔχοντα
καὶ
φοινικίδ᾽
ὀξεῖαν
πάνυ, |
[350] |
~εἴ
τι
Πεισάνδρου
βδελύττει
τοὺς
|
λόφους |
καὶ
τὰς
ὀφρῦς.
~καί
σε |
[1150] |
πρῶτος
ὥσπερ
ξουθὸς
ἱππαλεκτρυὼν
~τοὺς
|
λόφους |
σείων·
ἐγὼ
δ᾽
ἕστηκα
λινοπτώμενος” |
[1200] |
οἰκίας.
~τριχορρυεῖτον,
οὐδέν
ἐστον
τὼ
|
λόφω. |
~οὐκ
ἂν
πριαίμην
οὐδ᾽
ἂν |
[1000] |
ὀλόμαν,
ἀποχηρωθεὶς
~τᾶς
ἐν
τεύτλοισι
|
λοχευομένας” |
~τοὺς
δ᾽
ἀνθρώπους
ἐπιχαίρειν.
~(Τρυγαῖος) |
[350] |
ἀπολλύμεθα
καὶ
κατατετρίμμεθα
~πλανώμενοι
ἐς
|
Λύκειον |
κἀκ
Λυκείου
ξὺν
δορὶ
ξὺν |
[350] |
κατατετρίμμεθα
~πλανώμενοι
ἐς
Λύκειον
κἀκ
|
Λυκείου |
ξὺν
δορὶ
ξὺν
ἀσπίδι.
~ἀλλ᾽ |
[1100] |
τε
~ἡμῖν
προσδιδόναι,
πρίν
κεν
|
λύκος |
οἶν
ὑμεναιοῖ.
~(Ἱεροκλῆς)
ναὶ
πρὸς |
[1050] |
θεοῖσιν,
~φυλόπιδος
λῆξαι,
πρίν
κεν
|
λύκος |
οἶν
ὑμεναιοῖ.
~(Τρυγαῖος)
~καὶ
πῶς |
[1050] |
~(Τρυγαῖος)
~καὶ
πῶς
ὦ
κατάρατε
|
λύκος |
ποτ᾽
ἂν
οἶν
ὑμεναιοῖ;
~(Ἱεροκλῆς) |
[300] |
τοῦτό
γ᾽
ὑμῖν
ὥστε
μὴ
|
λυπεῖν |
ἔτι.
~(Χορός)
~ἀλλὰ
καὶ
τἀριστερόν |
[950] |
δὲ
μάχας
καὶ
κορκορυγάς,
~ἵνα
|
Λυσιμάχην |
σε
καλῶμεν.
~παῦσον
δ᾽
ἡμῶν |
[950] |
ἤδη
~τρία
καὶ
δέκ᾽
ἔτη,
|
~λῦσον |
δὲ
μάχας
καὶ
κορκορυγάς,
~ἵνα |
[650] |
πράγματα,
~νυνὶ
δ᾽
ἅπαντα
πρὸς
|
λύχνον |
βουλεύσομεν.
~(Ἑρμῆς)
ὢ
ὤ,
~οἷά |
[650] |
τρόπῳ
τίνι;
~(Τρυγαῖος)
~ὅτι
τυγχάνει
|
λυχνοποιὸς |
ὤν.
πρὸ
τοῦ
μὲν
οὖν |