Vers
[850]	ἐς γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι, ~καὶ	παγκράτιόν	γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς ~παίειν ὀρύττειν
[600]	καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν	παθεῖν	τι δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν
[150]	ὡς ἤν τι πεσὼν ~ἐνθένδε	πάθω,	τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε τάλανθ᾽ ἡ
[700]	οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί	παθών;	~(Τρυγαῖος) ὅ τι; ~ὼρακιάσας· οὐ
[250]	ἐστί· φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ	παῖ	Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με καλεῖς;
[250]	τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος)	παῖ	παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με
[1150]	ἅττα κἀκυδοιδόπα· ~ὧν ἔνεγκ᾽ ὦ	παῖ	τρἴ ἡμῖν, ἓν δὲ δοῦναι
[1100]	τένθης εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ.	~παἶ	αὐτὸν ἐπέχων τῷ ξύλῳ τὸν
[1250]	ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο	παιδάριον	αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις
[750]	κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν	~παῖδας	ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν
[750]	~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς	παῖδας·	~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν
[1250]	~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς τὰ	παιδί᾽	ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα τὰ τῶν
[100]	Α) ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ	παιδί᾽	ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς
[50]	δὲ τὸν λόγον γε τοῖσι	παιδίοις	~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ τοῖς
[100]	~μόνος πετεινῶν ἐς θεοὺς ἀφιγμένος.	~(Παιδίον)	~ἄπιστον εἶπας μῦθον ὦ πάτερ
[1250]	μοι τὸ τοῦ Κλεωνύμου στὶ	παιδίον;	~ᾆσον πρὶν εἰσιέναι τι· σὺ
[1250]	τι περ ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ	παιδίον,	~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ στὰν πρότερον
[100]	Πειραιεῖ δήπου στὶ Κανθάρου λιμήν.	~(Παιδίον)	~ἐκεῖνο τήρει, μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς
[100]	καὶ κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ.	~(Παιδίον)	~καὶ τίς πόρος σοι τῆς
[100]	δὲ πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος.	~(Παιδίον)	λιμὴν δὲ τίς σε δέξεται
[100]	πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος.	~(Παιδίον)	~οὐκοῦν ἐχρῆν σε Πηγάσου ζεῦξαι
[100]	~τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω.	~(Παιδίον)	~τί δ᾽ ἢν ἐς ὑγρὸν
[100]	πτηνὸς πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι.	~(Παιδίον)	~τίς δ᾽ ἡ πίνοιά σοὐστὶν
[100]	ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα.	~(Παιδίον)	~ὦ πάτερ ὦ πάτερ ἆρ᾽
[0]	~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός,	παιδὸς	ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν.
[1000]	~καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι, καὶ	παιδὸς	οὐ δεήσει. ~(Χορός) ~τίς οὖν
[750]	Καρκίνος ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν	παίδων	χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς
[1100]	δ᾽ ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ	παῖε	τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος)
[450]	παιὼν ἰή. ~(Χορός) ἄφελε τὸ	παίειν	ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον λέγε. ~(Τρυγαῖος)
[850]	~καὶ παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς	~παίειν	ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ καὶ τῷ
[1250]	ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ πατρός.	~(Παῖς)	Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις
[1300]	ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις;	~(Παῖς)	Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος)
[1250]	~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽ ᾄδω;
[1250]	πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽ εἶ;	~(Παῖς)	Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι
[1250]	οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν;	~(Παῖς)	Λαμάχου> ἔνθα δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή
[1250]	ᾆδε, ταῦθ᾽ ὡς ἤσθιον κεκορημένοι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι
[1250]	ἐμὲ στὰν πρότερον ἀναβαλοῦ νθαδί.	~(Παῖς)	Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν
[1250]	ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~οἱ δ᾽ ὅτε δὴ
[1250]	ὄτειτα πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ
[1250]	~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι νὴ Δί᾽	~(Παῖς)	Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος) αἰβοῖ·
[1250]	προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι.	~(Παῖς)	Λαμάχου> ~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο
[850]	τε καὶ καθεύδειν. ~(Οἰκέτης) ~ἡ	παῖς	λέλουται καὶ τὰ τῆς πυγῆς
[450]	ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἰὴ	παιὼν	ἰή. ~(Χορός) ἄφελε τὸ παίειν
[550]	χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν	παιωνίσας.	~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις
[450]	οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν ἁργεῖοι	πάλαι	~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων,
[800]	~Ἴων ὁ Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν	πάλαι	~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς
[100]	~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν αἰετοῦ	πάλαι	ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον)
[400]	τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς) ~ταῦτ᾽ ἄρα	πάλαι	τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ τοῦ
[550]	ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς διαίτης τῆς	παλαιᾶς,	~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν,
[850]	αὔριον καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ γῆς	παλαίειν,	τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν, ἐς
[0]	κύψας ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ	παλαιστής,	παραβαλὼν τοὺς γομφίους, ~καὶ ταῦτα
[750]	πρότερον πράξας κατὰ νοῦν οὐχὶ	παλαίστρας	περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος
[50]	Ἑλλήνων πάντων πέτομαι ~τόλμημα νέον	παλαμησάμενος.	~(Οἰκέτης Α) τί πέτει; τί
[550]	αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν, ~τῶν τε	παλασίων	ἐκείνων ~τῶν τε σύκων τῶν
[350]	ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός) ~μὴ γένῃ	παλίγκοτος	ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν” ~ὥστε τήνδε μὴ
[800]	ταῦτα δράσας ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις	πάλιν·	~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω τήνδε τῇ
[250]	~ἀπόφερε τὰ σκεύη λαβὼν ταυτὶ	πάλιν·	~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι.
[1300]	τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι	πάλιν	ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα
[950]	~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας	~πάλιν	ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ καὶ
[100]	δ᾽ ἐγὼ εὖ πράξας ἔλθω	πάλιν,	ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην
[1300]	συγχαίρειν κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ σκεύη	πάλιν	ἐς τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ
[850]	ἔσει, γέρον, ~αὖθις νέος ὢν	πάλιν,	~μύρῳ κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί
[150]	κἀναίσχυντε σὺ ~καὶ μιαρὲ καὶ	παμμίαρε	καὶ μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽ ἀνῆλθες
[100]	ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς ᾖ πάνυ	πάμπαν.	~ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ πράξας
[650]	σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ τί; ~(Ἑρμῆς)	~πάμπολλα	καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν τότε·
[400]	~καί σοι τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς	Παναθήναι᾽	ἄξομεν ~πάσας τε τὰς ἄλλας
[550]	καὶ γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ	πανδαισία.	~(Τρυγαῖος) ~νὴ Δἴ ἡ γὰρ
[1150]	προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν	Πανδίονος	~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ τῷ
[300]	προθύμως εὐθὺ τῆς σωτηρίας. ~ὦ	Πανέλληνες	βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε, ~τάξεων ἀπαλλαγέντες
[300]	~πλεῖν μένειν βινεῖν καθεύδειν, ~ἐς	πανηγύρεις	θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν” ~ἰοῦ
[900]	ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς	πάνθ᾽	ὅσ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ χἠ
[1300]	γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ	πάνθ᾽	ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ
[250]	Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς ὦ	πανοῦργ᾽	~(Κύδοιμος) ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία
[400]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ	πανοῦργος	Ἥλιος ~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη
[650]	ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ	πανοῦργος	ἦν, ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ λάλος
[600]	~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας,	~πάντ᾽	ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς φόρους
[1000]	τιθέναι ταχέως ~τά τε πρόσφορα	πάντ᾽	ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ
[1300]	νταῦθα τῶν μενόντων ~φλᾶν ταῦτα	πάντα	καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰς
[300]	~(Χορός) ~ὡς κυκάτω καὶ πατείτω	πάντα	καὶ ταραττέτω, ~οὐ γὰρ ἂν
[1300]	ἐς τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ	πάντα	κομίζειν ~ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας καὶ
[1300]	κομίζειν ~δᾷδάς τε φέρειν, καὶ	πάντα	λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ
[750]	ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας,	πάντα	παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός) ~πρὸς
[300]	τῆς βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ	πάντα	ταυτὶ συνταράξει τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός)
[600]	τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ	~πάντας	Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ
[400]	τοῦτ᾽ εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς	πάντας	ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς τελετὰς λάβοιεν
[1300]	~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς	~πάντας	ὁμοίως οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά
[750]	ἔλθῃς ~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε	πάντας	~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς
[400]	πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ	πανταχοῦ.	~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽ ἕξεις ἀγαθά.
[800]	δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν	πάντες	ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ
[250]	~καὶ νησιῶται, δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ὦ	πάντες	λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες
[350]	ἱεραῖσι προσόδοις τε μεγάλαισι ~διὰ	παντὸς	ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί.
[150]	ἀπέχων, ~ἀπὸ δ᾽ ἡμερίων σίτων	πάντων.	~ἄνθρωπε τί δρᾷς, οὗτος ὁ
[750]	βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι	πάντων	αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται
[50]	ἄλλως μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων	πάντων	πέτομαι ~τόλμημα νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης
[1150]	~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας ταυτῃί·	~πάντως	γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς
[1100]	~οὐ γὰρ οἷόν τ᾽ ἐστὶ	πάντως	οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ
[50]	ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν	πάνυ.	~δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς τὸν
[800]	τοι ~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις	πάνυ,	~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι.
[850]	ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν αὔριον καλὸν	πάνυ,	~ἐπὶ γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι,
[1150]	λόφους ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν	πάνυ,	~ἣν ἐκεῖνός φησιν εἶναι βάμμα
[1200]	ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος	πάνυ	~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων τοῖς
[250]	~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ	πάνυ>	~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ Δί᾽ εἰ
[100]	δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς ᾖ	πάνυ	πάμπαν. ~ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ
[700]	ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ	πάνυ	~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες. ~(Χορός)
[150]	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω	πάνυ;	~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν
[100]	ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν αἰτίζητ᾽ ἄρτον	πάππαν	με καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου
[100]	~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν ἐς θεοὺς ὦ	παππία;	~(Τρυγαῖος) ~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις
[250]	ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν	παρ᾽	Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ πάνυ> ~(Κύδοιμος)
[700]	καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ	παρ᾽	αὐτὴν τὴν θεόν. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽
[850]	τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν	παρ᾽	αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ
[750]	γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ ὃ	παρ᾽	ἐλπίδας ~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν
[1250]	ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ	παρ᾽	ἐμὲ στὰν πρότερον ἀναβαλοῦ νθαδί.
[1200]	γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν καταθέμενοι	παρ᾽	ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον
[350]	~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα	παρ᾽	ἐμοῦ γε κατεδηδοκώς, ~τοῦτο μὴ
[1250]	μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν	παρὰ	θάμνῳ ~ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ
[150]	οὗτος ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ	παρὰ	ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς.
[100]	γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος) οὐκ ἔστι	παρὰ	ταῦτ᾽ ἄλλ᾽ ~(Οἰκέτης Α) ἰοὺ
[850]	ἄρτον οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ	~παρὰ	τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω.
[0]	ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής,	παραβαλὼν	τοὺς γομφίους, ~καὶ ταῦτα τὴν
[700]	~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον	παραβὰς	ἐν τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽
[50]	αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον. ~τὸ γὰρ	παράδειγμα	τῶν μανιῶν ἀκούετε· ~ἃ δ᾽
[200]	αὐτοὶ τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς	παραδόντες	δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται·
[700]	δὲ τέως τάδε τὰ σκεύη	παραδόντες	~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς
[950]	τῶν ὀλῶν, ~καὐτός γε χερνίπτου	παραδοὺς	ταύτην ἐμοί, ~καὶ τοῖς θεαταῖς
[850]	Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽ ὑμῖν ἀγαθὰ	παραδώσω	φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως ἄραντας ὑμᾶς
[1200]	τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ	παραθέντι	τρεῖς λίθους. οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης)
[0]	φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ	παραθῶ	τρίψας δι᾽ ἡμέρας ὅλης ~ὥσπερ
[1200]	οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον	παραινέσω.	~τὸν μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον,
[750]	τοὺς παῖδας· ~καὶ τοῖς φαλακροῖσι	παραινοῦμεν	~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς νίκης. ~πᾶς
[250]	μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος	παραινῶ	σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον τοῦτ᾽
[0]	γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός τίς φησι	παρακαθήμενος·	~δοκέω μέν, ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽
[900]	ἄξετε, ~ἵνα δὴ κέλης κέλητα	παρακελητιεῖ,	~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα
[950]	δρῶσι γυναῖκες. ~καὶ γὰρ ἐκεῖναι	παρακλίνασαι	~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις
[150]	~τί ποιεῖς; τί ποιεῖς; ποῖ	παρακλίνεις	~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς τὰς λαύρας.
[950]	γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας	παρακύπτουσιν,	~κἄν τις προσέχῃ τὸν νοῦν
[950]	αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ	παρακύπτουσιν.	~τούτων σὺ ποίει μηδὲν ἔθ᾽
[1100]	δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη	παράμεινον	τὸν βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε
[50]	Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς	παραπαίεις.	~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α)
[200]	~ἡμᾶς δὲ δὴ τί δρᾶν	παρασκευάζεται;	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα πλὴν ἕν,
[100]	εἶτα χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον	παράσχῃς	καὶ τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ
[750]	~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα	παρασχὼν	τὰ δέοντα. ~(Χορός) ~πρὸς ταῦτα
[1100]	οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ	παρδακὸν	τὸ χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽
[900]	~θέασ᾽ ὡς προθύμως ὁ πρύτανις	παρεδέξατο.	~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ τι
[1000]	ἀλλ᾽ ἥκειν ἐχρῆν. ~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ	πάρειμι.	μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος)
[550]	~τῆς διαίτης τῆς παλαιᾶς, ~ἣν	παρεῖχ᾽	αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν, ~τῶν τε
[400]	~ταῦτ᾽ ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν	παρεκλεπτέτην	~καὶ τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽
[1300]	καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰς	παρέλκειν.	~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽
[700]	ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους	παρέλυσεν	~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους
[450]	μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν	παρεσκευασμένος	~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο
[900]	ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν	πάρεστ᾽	ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα καὶ
[300]	σχοινία· ~νῦν γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι	πάρεστιν	ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς
[400]	ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ τοῦ κύκλου	παρέτρωγον	ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ
[0]	ἄρ᾽ ἀθλιώτερον ~ἢ κανθάρῳ μάττοντα	παρέχειν	ἐσθίειν. ~ὗς μὲν γάρ, ὥσπερ
[0]	πέπαυται τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ	παροίξας	τῆς θύρας, ἵνα μή μ᾽
[500]	~χωρεῖν τὸ πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ	πᾶς	ἀνὴρ προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι
[750]	παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς νίκης.	~πᾶς	γάρ τις ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ
[500]	οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε	πᾶς.	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ὁμοῦ στιν
[450]	~(Χορός) μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ	πᾶς	καὶ κάταγε τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς)
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα εἶα	πᾶς.	~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί
[300]	πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο	πᾶς	χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς σωτηρίας.
[550]	μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ	πᾶς	χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν
[500]	~ὦ εἶα νῦν, ὦ εἶα	πᾶς.	~ὦ εἶα εἶα εἶα εἶα
[1300]	ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ	πᾶσαν	ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις
[400]	τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν	~πάσας	τε τὰς ἄλλας τελετὰς τὰς
[1250]	~ἄριστον προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα	πάσασθαι.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς οἱ μὲν
[400]	τὴν νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν ἄρξαι	πᾶσι	πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι
[250]	τε καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι τὴν	πᾶσιν	Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν ἕτερον αὖ
[550]	μέγιστον ἡμῖν κέρδος ὦ ποθουμένη	~πᾶσιν	ὁπόσοι γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν. ~μόνη
[1050]	πρότερον ~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽ ἁλσί γε	παστέα	ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ γάρ πω
[650]	πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ,	πάσχει	δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ τί;
[350]	σ᾽ ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι, τί	πάσχετ᾽	ὦνδρες; ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι
[300]	~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ κακόν; τί	πάσχετ᾽	ὦνδρες; μηδαμῶς πρὸς τῶν θεῶν
[400]	πότνι᾽ ἐν ταῖσιν μάχαις ~(Χορός)	πάσχοι	γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος)
[300]	τὸ φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν	πασῶν	μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ
[150]	ἄγε Πήγασε χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον	πάταγον	ψαλίων ~διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν. ~τί
[300]	ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς κυκάτω καὶ	πατείτω	πάντα καὶ ταραττέτω, ~οὐ γὰρ
[1300]	ὦ πόσθων, ἐς τὸν σαυτοῦ	πατέρ᾽	ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽
[100]	κακοδαίμονα. ~(Παιδίον) ~ὦ πάτερ ὦ	πάτερ	ἆρ᾽ ἔτυμός γε ~δώμασιν ἡμετέροις
[100]	τι τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ	πάτερ,	εἴ τι φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος)
[100]	~ἄπιστον εἶπας μῦθον ὦ πάτερ	πάτερ,	~ὅπως κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς
[100]	~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας μῦθον ὦ	πάτερ	πάτερ, ~ὅπως κάκοσμον ζῷον ἦλθεν
[100]	οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε τὸν	πατέρ	ὦ κακοδαίμονα. ~(Παιδίον) ~ὦ πάτερ
[100]	πατέρ ὦ κακοδαίμονα. ~(Παιδίον) ~ὦ	πάτερ	ὦ πάτερ ἆρ᾽ ἔτυμός γε
[100]	ἰοὺ ἰού· ~ὦ παιδί᾽ ὁ	πατὴρ	ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς
[150]	φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)	πατὴρ	δέ σοι τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος)
[750]	μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ	πατὴρ	ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε τὸ
[1150]	ἡμῖν, ἓν δὲ δοῦναι τῷ	πατρί·	~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου
[650]	ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ	πατρός.	~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης,
[1250]	πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ	πατρός.	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων
[1300]	πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ	πατρός.	~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον
[300]	νυνί γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ παῦε	παῦ᾽	ὀρχούμενος. ~(Χορός) ἢν ἰδοὺ καὶ
[600]	ὁ δρῶν βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος) ~παῦε	παῦ᾽	ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μὴ λέγε,
[300]	καὶ νυνί γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ	παῦε	παῦ᾽ ὀρχούμενος. ~(Χορός) ἢν ἰδοὺ
[600]	ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος)	~παῦε	παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μὴ
[300]	δὴ πέπαυμαι. ~(Τρυγαῖος) φῄς γε,	παύει	δ᾽ οὐδέπω. ~(Χορός) ἓν μὲν
[750]	ἀράμενος τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν,	~παῦρ᾽	ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα παρασχὼν
[1200]	γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ ~(Θωρακοπώλης)	παῦσαί	μ᾽ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν.
[1250]	αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος)	παῦσαι	~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ
[300]	γὰρ ἂν χαίροντες ἡμεῖς τήμερον	παυσαίμεθ᾽	ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ κακόν;
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ	παύσαιο	βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον ἦν
[0]	μή μ᾽ ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ	παύσαιο	μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν
[900]	τὸν γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε	παύσας.	~(Οἰκέτης) ἄγε δὴ τί νῷν
[400]	μᾶλλον εἶναι βούλεται ~(Χορός) ~μηδέποτε	παύσασθ᾽	αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ
[500]	σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι	παύσασθαι	λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν νῦν
[1050]	~ἀλλὰ τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ	παύσασθαι	πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα
[1050]	ἆρα φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι	παύσει;	~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ κατὰ χρησμὸν
[1250]	ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ	παύσει	μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου>
[1000]	ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽ οὐχὶ μὴ	παύσῃ	ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης)
[950]	κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν.	~παῦσον	δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς
[600]	πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς ὁ	παύσων,	ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα
[300]	ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ	παφλάζων	καὶ κεκραγὼς ὥσπερ ἡνίκ᾽ ἐνθάδ᾽
[0]	ὥσπερ οἱ τὰ σχοινία ~τὰ	παχέα	συμβάλλοντες ἐς τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν
[900]	ποι δέῃ. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὑὶ	παχείᾳ	καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ μή.
[600]	~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺς	παχεῖς	καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν προστιθέντες,
[1300]	Β) τοῦ μὲν μέγα καὶ	παχύ.	~(Ἡμιχόριον Α) τῆς δ᾽ ἡδὺ
[1150]	θύμου τρίβων κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι	παχὺς	~τηνικαῦτα τοῦ θέρους ~(Χορός) ~μᾶλλον
[850]	εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ	πέει	καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς
[850]	ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ καὶ τῷ	πέει·	~τρίτῃ δὲ μετὰ ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν
[700]	Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς	πεινῶντας	ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ τοῦ	πεινῶντες	ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ
[100]	σε δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν	Πειραιεῖ	δήπου στὶ Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον)
[150]	δρᾷς, οὗτος ὁ χέζων ~ἐν	Πειραιεῖ	παρὰ ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽
[400]	δὴ κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ ἂν	πείσαις	ἐμέ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ Σελήνη
[350]	καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων, ~εἴ τι	Πεισάνδρου	βδελύττει τοὺς λόφους καὶ τὰς
[250]	νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες τί	πεισόμεσθα;	νῦν ἀγὼν μέγας. ~ἀλλ᾽ εἴ
[200]	τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽ οὐχὶ	πειστέον·	~ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν
[1250]	ἅμ᾽ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ	πέλεν	ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει
[600]	οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς	πένητας	ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν
[200]	~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ	πεντάκις	~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον.
[150]	πεσὼν ~ἐνθένδε πάθω, τοὐμοῦ θανάτου	~πέντε	τάλανθ᾽ ἡ πόλις ἡ Χίων
[1200]	δρέπανον οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ δὲ	πεντήκοντα	δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους
[850]	ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ	πέους	δὲ δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν
[1150]	ἥδομαι ~τὰς Λημυνίας ἀμπέλους, ~εἰ	πεπαίνουσιν	ἤ- ~δη (τὸ γὰρ φῖτυ
[300]	~(Χορός) ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ	πέπαυμαι.	~(Τρυγαῖος) φῄς γε, παύει δ᾽
[400]	Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ σοι πόλεις	πεπαυμέναι	κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ.
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα	πεπαυμένοι	~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου>
[300]	σε. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω	πέπαυσθε.	~(Χορός) τουτογὶ νὴ τὸν Δία
[0]	γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽ εἰ	πέπαυται	τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι	πέπεισθε,	~ὧν δόλιαι ψυχαί, δόλιαι φρένες.
[850]	τῆς πυγῆς καλά· ~ὁ πλακοῦς	πέπεπται,	σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα·
[0]	δὸς μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων	πεπλασμένην.	~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ μάλ᾽ αὖφις.
[1050]	θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον δήπου	πεποίηκεν	Ὅμηρος· ~ὣς οἱ μὲν νέφος
[1050]	θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες ~συνθήκας	πεποίησθ᾽	ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ.
[1050]	~τουτάκις οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην	πεποιῆσθαι.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ τί χρῆν ἡμᾶς;
[800]	εὐθὺ τῶν θεῶν. ~ἔγωγέ τοι	πεπόνηκα	κομιδῇ τὼ σκέλει. ~μικροὶ δ᾽
[1250]	πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν οὐ	πέπονθεν	οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽
[300]	~ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα καὶ	πέπορδα	καὶ γελῶ ~μᾶλλον ἢ τὸ
[1250]	οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως	πεπράγαμεν.	~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν
[1000]	ἐς τὴν ἀγοράν, ~τὰς δὲ	πεπρᾶσθαι,	τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν
[900]	ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι καμπαῖς ἡνίοχοι	πεπτωκότες.	~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις δέχεσθε τὴν
[600]	τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ	πεπύσμην	οὐδενός, ~οὐδ᾽ ὅπως αὐτῇ προσήκοι
[1150]	ὁρῶν οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽ ὁπόταν ᾖ	πέπων,	~ἐσθίω κἀπέχω ~χἄμα φήμ᾽ ὧραι
[1250]	μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ τι	περ	ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ
[100]	ἔχων; ~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων	πέρι	~ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται.
[200]	ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης	πέρι,	~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς· ἐξαπατώμεθα
[900]	~ἕτεροι δὲ κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι	~περὶ	ταῖσι καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽
[700]	δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα	~περὶ	τὰς σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν
[1000]	~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ	περὶ	ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι
[750]	κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο	~περὶ	τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν
[1300]	~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι	περὶ	τῆς ἀσπίδος ~οὐ μὴ πιλάθῃ
[750]	~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν	περὶ	τῆς νίκης. ~πᾶς γάρ τις
[150]	ἐμέ· ~ἤδη στρέφει τι πνεῦμα	περὶ	τὸν ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ φυλάξει,
[650]	τί ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ	περιάγεις;	~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽
[0]	καὶ τὼ χεῖρέ πως ~ὡδὶ	περιάγων,	ὥσπερ οἱ τὰ σχοινία ~τὰ
[850]	τῇ βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί	περιγράφεις;	~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια
[650]	ὢν ~τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα	περιεζώσατο.	~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽
[950]	~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο·	περιελήλυθα.	~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ τὸ δαλίον
[0]	~εἰ μή με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα	περιιδεῖν.	~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός,
[950]	λαβὼν σὺ καὶ τὴν χέρνιβα	~περίιθι	τὸν βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης)
[600]	ἦρξεν” Φειδίας πράξας κακῶς· ~εἶτα	Περικλέης	φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς τύχης,
[950]	δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς	περικόμψους,	~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον
[0]	Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε	περικυλίσας	τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[750]	πράξας κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας	περινοστῶν	~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν
[300]	~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ	περιχαρεῖς	τῷ πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽
[100]	δ᾽ ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον	πέσῃ	βάθος; ~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν
[150]	μύρον ἐπιχεῖς; ὡς ἤν τι	πεσὼν	~ἐνθένδε πάθω, τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε
[50]	νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης Α) τί	πέτει;	τί μάτην οὐχ ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος)
[100]	τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος	πετεινῶν	ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον
[100]	ἢν μή μοι φράσῃς ~ὅποι	πέτεσθαι	διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἄλλο
[50]	Πηγάσειον” φησί, γενναῖον πτερόν, ~ὅπως	πετήσει	μ᾽ εὐθὺ τοῦ Διὸς λαβών”
[50]	μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων	πέτομαι	~τόλμημα νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης Α)
[50]	πρῶτον ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽ ἡ χολή,	~πεύσεσθ᾽	ἔφασκε γὰρ πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί·
[1000]	δ᾽ οὐχί; τί γάρ σε	πέφευγ᾽	~ὅσα χρὴ σοφὸν ἄνδρα; τί
[150]	ῥίψας με βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽ ἄγε	Πήγασε	χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων
[50]	καταψῶν αὐτὸν ὥσπερ πωλίον, ~ὦ	Πηγάσειον”	φησί, γενναῖον πτερόν, ~ὅπως πετήσει
[100]	κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον) ~οὐκοῦν ἐχρῆν σε	Πηγάσου	ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου τοῖς
[100]	ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες εἶχον	πηδάλιον,	ᾧ χρήσομαι· ~τὸ δὲ πλοῖον
[850]	δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου	πιβὰς	~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν
[1000]	σχίζα γοῦν ἐνημμένη τὸν Στιλβίδην	πιέζει,	~καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι, καὶ
[0]	ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω	πιεῖν.	~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ δὲ τὸν
[1350]	γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν τε	πίῃς	πολύν. ~(Χορός) ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,
[1050]	τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι	πιθήκοις.	~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι
[1050]	ἀίοντες ~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι	πιθήκοις,	~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς;
[700]	~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν	πίθον	καταγνύμενον οἴνου πλέων. ~χἄτερα πόσ᾽
[600]	πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ	πίθος	πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ,
[550]	ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη	πιθυμῶ	καὐτὸς ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν ~καὶ
[600]	πίθος πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν	πίθῳ,	~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς ὁ παύσων,
[800]	Μόρσιμος ~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ δὴ	~πικροτάτην	ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν
[1300]	περὶ τῆς ἀσπίδος ~οὐ μὴ	πιλάθῃ	ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ πατρός.
[100]	ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς δ᾽ ἡ	πίνοιά	σοὐστὶν ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν
[50]	λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ	πίσυνος,	~πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς
[850]	~ἐπὶ γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι,	~πλαγίαν	καταβάλλειν, ἐς γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι,
[1350]	χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν ξυνέπησθέ μοι	~πλακοῦντας	ἔδεσθε.
[850]	τὰ τῆς πυγῆς καλά· ~ὁ	πλακοῦς	πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽
[1300]	λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ πᾶσαν ἡμέραν	~πλακοῦσιν	ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις ἐρήμοις. ~πρὸς
[350]	ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα	~πλανώμενοι	ἐς Λύκειον κἀκ Λυκείου ξὺν
[1300]	πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν	πλανωμένοις	ἐρήμοις. ~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ
[800]	εἶδες ἄνδρα κατὰ τὸν ἀέρα	~πλανώμενον	πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, εἰ
[1200]	ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην	~πλάστιγγα	πρόσθες, καὐτό σοι γενήσεται ~τὰ
[200]	~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ	πλάτους,	~ὅσον κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου
[800]	ἰχθυολῦμαι· ~ὧν καταχρεμψαμένη μέγα καὶ	πλατὺ	~Μοῦσα θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε
[650]	~σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην	πλέαν	~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος)
[300]	ἤδη ~γὰρ ἐξέσται τόθ᾽ ὑμῖν	~πλεῖν	μένειν βινεῖν καθεύδειν, ~ἐς πανηγύρεις
[700]	εἰώθασι μάλιστα ~περὶ τὰς σκηνὰς	πλεῖστοι	κλέπται κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον	πλέκος.	~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας,
[650]	~κέρδους ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς	πλέοι.	~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος ὁ
[1050]	~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς ὁ	πλεύμων.	~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ γὰρ μὴ νύμφαι
[700]	ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς τὰς	πλευρὰς	πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον;
[700]	ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν πίθον καταγνύμενον οἴνου	πλέων.	~χἄτερα πόσ᾽ ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽
[700]	ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς	πληγὰς	εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί
[450]	μὲν τείνειν τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν;	~πληγὰς	λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.
[600]	ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ τὰς	πληγὰς	ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι
[600]	ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ πίθος	πληγεὶς	ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽
[650]	Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽ ἄριστος	πλήν	γ᾽ ὅτι ~οὐκ ἦν ἄρ᾽
[600]	Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός) ~οὐδ᾽ ἔγωγε	πλήν	γε νυνί. ταῦτ᾽ ἄρ᾽ εὐπρόσωπος
[900]	οἴνου νέου λεπαστήν. ~(Χορός) ~καὶ	πλήν	γε τῶν θεῶν ἀεί σ᾽
[500]	ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε	πλὴν	δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽
[200]	δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα	πλὴν	ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ
[1250]	αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις	πλὴν	πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽ εἶ;
[800]	ἄνδρα κατὰ τὸν ἀέρα ~πλανώμενον	πλὴν	σαυτόν; ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, εἰ μή
[900]	πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει	πλὴν	τὸ πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν
[100]	κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας ~καιναῖς	πλίνθοισιν	ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν.
[100]	πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· ~τὸ δὲ	πλοῖον	ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν
[600]	συμμάχων ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ	πλουσίους,	~αἰτίας ἂν προστιθέντες, ὡς φρονεῖ
[600]	στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν ποιῆσαι	πλουσίους,	ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽
[800]	~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου τινὲς ~τῶν	πλουσίων	οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες,
[1300]	~(Χορός) ~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι	πλοῦτον	τοῖς Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν
[50]	ἶνας πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ μὴ	πνεῖ	μοι κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ
[500]	πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ	πνεῖς,	ὡς ἡδὺ κατὰ τῆς καρδίας,
[900]	ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ	πνέοντα	προσκινήσεται· ~ἕτεροι δὲ κείσονταί γ᾽
[150]	ὡς ἐμέ· ~ἤδη στρέφει τι	πνεῦμα	περὶ τὸν ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ
[150]	οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)	ποδαπὸς	τὸ γένος δ᾽ εἶ; φράζε
[250]	καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος τὼ	πόδε.	~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας, οἴμοι γε
[0]	ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν	ποδοῖν.	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τρῖβε πολλὰς
[300]	γὰρ πάντα ταυτὶ συνταράξει τοῖν	ποδοῖν.	~(Χορός) ~ὡς κυκάτω καὶ πατείτω
[1050]	λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ θυσία	ποθ᾽	αὑτηὶ καὶ τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος)
[1200]	τῇδε χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην δραχμῶν	ποθ᾽	ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς
[550]	τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη	ποθ᾽	ἡμῖν, ~τῶν τε παλασίων ἐκείνων
[50]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ τί δρασείεις	ποθ᾽	ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις σεαυτὸν
[800]	ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν	ποθ᾽	ὡς δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον
[550]	εἰς ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ	ποθεινὴ	τοῖς δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα,
[500]	βοτρυόδωρε τί προσείπω σ᾽ ἔπος;	~πόθεν	ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ
[0]	εἴ τις οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω,	~πόθεν	ἂν πριαίμην ῥῖνα μὴ τετρημένην.
[150]	Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς)	~πόθεν	βροτοῦ με προσέβαλ᾽ ὦναξ Ἡράκλεις
[800]	τήνδε τῇ βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης)	πόθεν	δ᾽ ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν;
[700]	ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος)	πόθεν	οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει
[550]	φρέατι τῶν τ᾽ ἐλαῶν ~ὧν	ποθοῦμεν,	~ἀντὶ τούτων τήνδε νυνὶ ~τὴν
[550]	γὰρ μέγιστον ἡμῖν κέρδος ὦ	ποθουμένη	~πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν.
[700]	ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ	~ποθοῦντες	ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[450]	λέγω. ~Ἑρμῇ Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ	Πόθῳ.	~Ἄρει δέ; ~(Χορός) μὴ μή.
[550]	ὦ φιλτάτη. ~σῷ γὰρ ἐδάμην	πόθῳ,	δαιμόνια βουλόμενος εἰς ἀγρὸν ἀνερπύσαι
[600]	φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆς χώρας	πόθῳ,	~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺς
[200]	~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ	ποῖ	γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος)
[700]	ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι. ~(Τρυγαῖος)	ποῖ	γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽ ἅρματ᾽
[150]	γὰρ ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος)	ποῖ	γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος)
[900]	βοΐ; μηδαμῶς, ἵνα μὴ βοηθεῖν	ποι	δέῃ. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ
[50]	~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α)	ποῖ	δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ
[150]	~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ	ποῖ;	~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν
[150]	ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί ποιεῖς;	ποῖ	παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς τὰς
[650]	~αὕτη τί ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν	ποῖ	περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον
[350]	τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ κατίδω	ποῖ	τοὺς λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[1200]	τρεῖς λίθους. οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης)	ποίᾳ	δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος)
[950]	πολυτιμήτη ~νὴ Δία, καὶ μὴ	ποίει	γ᾽ ἅπερ αἱ ~μοιχευόμεναι δρῶσι
[1050]	οὐ φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος	ποιεῖ	~καλῶς; ~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽ ὦ
[950]	ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν. ~τούτων σὺ	ποίει	μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ
[50]	Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ τι	ποιεῖ	τῃδὶ διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας·
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ λαβὰς	ποιεῖν,	~ἄμεινον ἢ νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται
[100]	Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ τι	ποιεῖν	βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α) ἐὰν δὲ
[350]	ὦ μιαρὲ καὶ τολμηρὲ τί	ποιεῖν	διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽
[400]	ὦ θεῶν σοφώτατε ~ἅττα χρὴ	ποιεῖν	ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽
[1300]	πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν, ~κριθάς τε	ποιεῖν	ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας ὁμοίως οἶνόν
[50]	ὦ Ζεῦ τί ποτε βουλεύει	ποιεῖν;	~κατάθου τὸ κόρημα· μὴ κκόρει
[850]	~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται	ποιεῖν	~ταύτην ἔχουσιν αὔριον καλὸν πάνυ,
[1300]	~ἡμῖν μελήσει ταῦτά γ᾽ εὖ	ποιεῖς	δὲ καὶ σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος)
[150]	φαιδροῖς ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί	ποιεῖς;	ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς
[650]	ἔχει τὸ χωρίον. ~αὕτη τί	ποιεῖς;	τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς)
[150]	ψαλίων ~διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν. ~τί	ποιεῖς;	τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς
[600]	τὸ στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν	ποιῆσαι	πλουσίους, ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν
[250]	~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ εὖ γε	ποιήσαντες	ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως ἂν εὖ
[1150]	ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην	ποιήσας·	ὡς πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽
[1200]	~οὗτος μὲν οὐ μή σοι	ποιήσει	ζημίαν. ~ἀλλ᾽ αἶρέ μοι τοῦτόν
[1100]	ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ	ποιήσεις	λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε
[350]	λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ ὢν κλήρῳ	ποιήσεις	οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας.
[1050]	τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε	ποιήσεις	τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος)
[50]	κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ	ποιήσεις	τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον
[1050]	πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽ ἐπὶ τῷ πραχθέντι	ποιήσεις	ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν
[250]	πάλιν· ~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν	ποιήσομαι.	~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει
[900]	ἄγε δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ	ποιητέον;	~(Τρυγαῖος) τί δ᾽ ἄλλο γ᾽
[500]	καταψευδόμενος· οὐ γὰρ ἥδεται ~αὕτη	ποιητῇ	ῥηματίων δικανικῶν. ~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ, τρυγοίπου,
[750]	Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων ~τὸν σοφὸν	ποιητὴν	~ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ μὲν φωνῇ
[750]	τρωγαλίων, καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν	ποιητῶν	~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός)
[1050]	ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι παύσει; ~(Ἱεροκλῆς)	ποῖον	γὰρ κατὰ χρησμὸν ἐκαύσατε μῆρα
[200]	εἰς ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς	ποῖον;	~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ τὸ κάτω,
[650]	μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς)	ποῖός	τις οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ
[450]	νὴ Δἴ ἐξολωλότες. ~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν	ποιοῦμεν	ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν
[50]	τοῦ Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια	ποιούμενος,	~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς
[350]	~ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστα χαριούμεθα	ποιοῦντες,	ἄγε ~φράζε· σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽
[1150]	ἂν ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ	ποιοῦντος	κὠφελοῦντος ~τοῦ φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός)
[600]	οἱ ξένοι ~χρυσίῳ τῶν ταῦτα	ποιούντων	ἐβύνουν τὸ στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους
[200]	πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις ~σπονδὰς	ποιούντων·	κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο
[250]	γ᾽ ὦ πότνια δέσποιν᾽ Ἀθηναία	ποιῶν	~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν δέοντι τῇ
[500]	~ὁ δέ γε τὰς σμινύας	ποιῶν	~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί.
[250]	~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν δέοντι τῇ	πόλει,	~ἢ πρίν γε τὸν μυττωτὸν
[650]	τἀν Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα τῇ	πόλει	κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν
[650]	οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ	πόλει.	~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ
[700]	ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ	πόλει;	~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽ ἀφησόμεσθά
[200]	~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς	πόλεις	βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ γὰρ
[500]	~οἷον πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ	πόλεις	~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ
[50]	τὸν λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς	πόλεις	ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι
[250]	ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς	πόλεις	καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο
[400]	Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ σοι	πόλεις	πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ
[600]	~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς αἱ	πόλεις	ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι
[200]	ἔδρασαν; εἰπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ	πολεμεῖν	ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις ~σπονδὰς ποιούντων·
[900]	ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ ~ὡς χρὴ	πολεμεῖν	λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ
[750]	οὐ κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν	πολεμίζων	~ἀντεῖχον ἀεὶ καὶ τῶν ἄλλων
[650]	τις οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ	πολεμικὰ	~ὁ Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽
[200]	ὥσπερ ᾐσθόμην ~καὐτὸς θυείας φθέγμα	πολεμιστηρίας.	~(Πόλεμος) ~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ
[1050]	οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι	πολέμοιο	~Εἰρήνην εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ.
[600]	διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν	πόλεμον	ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη
[300]	μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι ~τὸν	Πόλεμον	ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[200]	μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ τὸν	Πόλεμον	κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς
[400]	σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ	πόλεμον	μᾶλλον εἶναι βούλεται ~(Χορός) ~μηδέποτε
[600]	μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον	πόλεμον	ὥστε τῷ καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας
[250]	εὖ γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί.	~(Πόλεμος)	~ἀπόφερε τὰ σκεύη λαβὼν ταυτὶ
[200]	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ	(Πόλεμος)	αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ.
[250]	τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽	~(Πόλεμος)	ἧκέ νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες
[200]	ᾐσθόμην ~καὐτὸς θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας.	~(Πόλεμος)	~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες,
[200]	ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν;	~(Πόλεμος)	~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ
[250]	~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα.	~(Πόλεμος)	ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δ᾽
[250]	Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με καλεῖς;	~(Πόλεμος)	κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί
[250]	σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον;	~(Πόλεμος)	οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽
[250]	~(Πόλεμος) οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί ἔστιν;	~(Πόλεμος)	οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα
[250]	γε τὸν μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι.	~(Πόλεμος)	~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος
[250]	~οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα.	~(Πόλεμος)	~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ
[250]	ἀπόλοιτο καὶ μὴ λθοι φέρων.	~(Πόλεμος)	οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος)
[250]	~τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου τἀττικοῦ.	~(Πόλεμος)	παῖ παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί
[250]	γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος.	~(Πόλεμος)	πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς
[250]	οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα.	~(Πόλεμος)	τί ἔστι; μῶν οὐκ αὖ
[250]	~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται.	~(Πόλεμος)	φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι
[200]	κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς.	~(Πόλεμος)	~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽
[1250]	καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ	πολέμου	ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ
[1050]	ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς	πολέμου	ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο
[1250]	ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ	πολέμου	κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽ ᾆδε, ταῦθ᾽
[900]	ἐν ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει	~πολέμου	μετάτροπος αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων
[850]	ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν> ~πρὸ τοῦ	πολέμου	τὰ λάσανα τῇ βουλῇ ποτ᾽
[200]	πλάτους, ~ὅσον κακόν, καὶ τοῦ	Πολέμου	τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽
[1050]	τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ παύσασθαι	πολεμοῦντας,	~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον,
[700]	σκώπτοντας ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν	πολεμοῦντας,	~τούς θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας
[750]	ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν	πολέμους	ἀπωσαμένη μετ᾽ ἐμοῦ ~τοῦ φίλου
[1250]	μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν	πολέμους.	τοῦ καί ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς)
[600]	τι δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν	πόλιν.	~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος,
[1000]	~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν	πόλιν;	~ὥστ᾽ οὐχὶ μὴ παύσῃ ποτ᾽
[600]	τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽ ἐσπαράττετε· ~ἡ	πόλις	γὰρ ὠχριῶσα κἀν φόβῳ καθημένη,
[150]	τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε τάλανθ᾽ ἡ	πόλις	ἡ Χίων ~διὰ τὸν σὸν
[250]	δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα	πόλις	τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω
[900]	ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ	πολίτης	~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ
[1000]	οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις	~πόλλ᾽	ἀνατλὰς ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν πόλιν;
[400]	θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι	πόλλ᾽	ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι
[750]	σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας,	πόλλ᾽	εὐφράνας, πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα.
[600]	εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα συγγενὴς ἐκείνου.	πολλά	γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτ᾽
[300]	ταύτην με τὴν ἡμέραν {ποτέ}	~πολλὰ	γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά τε καὶ
[1150]	δώσουσιν, ἢν θεὸς θέλῃ. ~(Χορός)	~πολλὰ	γὰρ δή μ᾽ ἠδίκησαν, ~ὄντες
[550]	ἐτρίβομεν. ~μόνη γὰρ ἡμᾶς ὠφέλεις.	~πολλὰ	γὰρ ἐπάσχομεν πρίν ποτ᾽ ἐπὶ
[700]	~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε	πολλά.	~(Ἑρμῆς) καὶ σύ γε ~ὦνθρωπε
[1150]	τὰς κίχλας ~καὶ τῶν λαγῴων	πολλὰ	καὶ τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ
[1050]	ταυταγὶ ~ἤδη στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος)	~πολλὰ	πράττεις, ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ
[200]	~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων	πολλάκις	~σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ
[600]	δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν,	~πολλάκις	φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆς χώρας
[0]	ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τρῖβε	πολλὰς	καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες
[1300]	Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς	πολλὰς	~πάντας ὁμοίως οἶνόν τε πολύν,
[700]	εἰσέβαλέν σοι ~ἐς τὰς πλευρὰς	πολλῇ	στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽
[650]	~ὀργὴν γὰρ αὐτοῖς ὧν ἔπαθε	πολλὴν	ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽ ἀλλὰ
[150]	οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς	πολλήν,	~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον
[200]	τρὶς ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ	πολλοδεκάκις,	ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ
[950]	κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ φέρε δῶ·	πολλοὶ	γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους
[950]	~τίς τῇδε; ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ	πολλοὶ	κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ φέρε δῶ·
[700]	~ἕπεσθον ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς	πολλοὶ	πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες.
[1000]	~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις	πολλοῖς·	κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον ἐς
[550]	νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι θυμὸς ἡμῖν ἐστι	πολλοστῷ	χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν μὲν οὖν
[900]	τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε	πολλῷ	μᾶλλον οἷός εἰμι. ~(Χορός) ~καὶ
[500]	~χωρεῖ γέ τοι τὸ πρᾶγμα	πολλῷ	μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν
[900]	ἀεί σ᾽ ἡγησόμεσθα πρῶτον. ~(Τρυγαῖος)	~πολλῶν	γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς
[500]	μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε	πολλῶν	κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄθρει
[400]	νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν ἄρξαι πᾶσι	πολλῶν	κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι τῶν
[1250]	~ἄμεινον ἢ νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται	πολύ.	~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος)
[350]	ἁπαλὸν ἄν μ᾽ ἴδοις καὶ	πολὺ	νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα πραγμάτων. ~καὶ γὰρ
[800]	φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ	πολύ	τι κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽
[900]	τρόπους ~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι	πολύ.	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς
[1200]	ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον	πολύν,	~δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς
[400]	χὠ πανοῦργος Ἥλιος ~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε	πολὺν	ἤδη χρόνον ~τοῖς βαρβάροισι προδίδοτον
[1300]	πολλὰς ~πάντας ὁμοίως οἶνόν τε	πολύν,	~σῦκά τε τρώγειν, ~τάς τε
[600]	ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν	πολὺν	τοῦτον χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽ ἡμᾶς
[1350]	ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν τε πίῃς	πολύν.	~(Χορός) ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ, ~Ὑμὴν
[1000]	ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ	πολυτίμητ᾽	εὐχομένοις ἡμῖν δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ
[950]	ἡμετέραν. ~(Χορός) ~δέξαι δῆτ᾽ ὦ	πολυτιμήτη	~νὴ Δία, καὶ μὴ ποίει
[200]	~(Πόλεμος) ~ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ	πολυτλήμονες,	~ὡς αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους
[250]	~ἄγε δὴ τί δρῶμεν ὦ	πόνηρ᾽	ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε τὸν κίνδυνον ἡμῖν
[1300]	τοῖν γνάθοιν· οὐδὲν γὰρ ὦ	πόνηροι	~λευκῶν ὀδόντων ἔργον ἐστ᾽ ἢν
[350]	πάσχετ᾽ ὦνδρες; ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ	πόνηροι	μὴ σιωπᾶτ᾽ εἰ δὲ μή,
[350]	τί ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν	πονηρόν,	ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς)
[650]	τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ	πονηρὸν	προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~ὡς ἡ σφονδύλη φεύγουσα	πονηρότατον	βδεῖ, ~χἠ κώδων” ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη
[1200]	δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει	πόνον	πολύν, ~δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων
[950]	εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι καὶ	πονουμένῳ	~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ
[150]	δέ γ᾽ ὑπὲρ ὧν τοὺς	πόνους	ἐγὼ πονῶ, ~μὴ βδεῖτε μηδὲ
[100]	~τί δ᾽ ἢν ἐς ὑγρὸν	πόντιον	πέσῃ βάθος; ~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς
[150]	ὑπὲρ ὧν τοὺς πόνους ἐγὼ	πονῶ,	~μὴ βδεῖτε μηδὲ χέζεθ᾽ ἡμερῶν
[900]	~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας	πόνων	~τὸν δημότην ὅμιλον, ~καὶ τὸν
[100]	ταύτην τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς	πορεύσει	πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς
[1000]	~τόν γε σοφῇ δόκιμον ~φρενὶ	πορίμῳ	τε τόλμῃ; ~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα
[900]	τὸ πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ δὲ	ποριῶ	βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν. ~(Χορός)
[150]	χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς	πόρναις;	~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις
[800]	δοίην τῶν θεῶν τριώβολον, ~εἰ	πορνοβοσκοῦσ᾽	ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος)
[100]	ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ τίς	πόρος	σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς
[150]	γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ; ~(Ἑρμῆς)	πόρρω	πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ
[700]	πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων. ~χἄτερα	πόσ᾽	ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ
[550]	εἰς ἀγρὸν ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ	Πόσειδον	ὡς καλὸν τὸ στῖφος αὐτῶν
[1300]	ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι ὦ	πόσθων,	ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις;
[1250]	τὰ δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός)	πόσον	δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν
[1050]	τραχὺν ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων	ποτ᾽	Ἀθηναίους ἔτι παύσει; ~(Ἱεροκλῆς) ποῖον
[1050]	~καὶ πῶς ὦ κατάρατε λύκος	ποτ᾽	ἂν οἶν ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς) ~ὡς
[1000]	χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί	ποτ᾽	ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός ἐσθ᾽
[400]	~τοῦτον τὸν ἄνδρα μὴ λαβεῖν	ποτ᾽	ἀσπίδα. ~(Χορός) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽
[50]	πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς ἄν	ποτ᾽	ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ τοῦ Διός;
[1250]	ᾄδεις πλὴν πολέμους. τοῦ καί	ποτ᾽	εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος)
[200]	~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽ εἴ	ποτ᾽	Εἰρήνην ἔτι ~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽
[950]	~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε; ποῦ	ποτ᾽	εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ
[650]	εἶναι τοῦ πατρός. ~εἰ γάρ	ποτ᾽	ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν
[550]	ὠφέλεις. ~πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν πρίν	ποτ᾽	ἐπὶ σοῦ γλυκέα κἀδάπανα καὶ
[150]	ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί σοί	ποτ᾽	ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος)
[0]	καὶ κάκοσμον καὶ βορόν· ~χὤτου	ποτ᾽	ἐστὶ δαιμόνων ἡ προσβολὴ ~οὐκ
[150]	κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽ ὅ τι	ποτ᾽	ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς,
[1000]	δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα	ποτ᾽	ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται·
[250]	τὸ Δάτιδος μέλος, ~ὃ δεφόμενός	ποτ᾽	ᾖδε τῆς μεσημβρίας, ~ὡς ἥδομαι
[600]	~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα. ~ἀλλὰ ποῦ	ποτ᾽	ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν πολὺν
[850]	πολέμου τὰ λάσανα τῇ βουλῇ	ποτ᾽	ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽
[700]	~ἀπάγαγε τῇ βουλῇ λαβών, ἧσπέρ	ποτ᾽	ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ μακαρία βουλὴ
[1200]	δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει	ποτ᾽	ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ διεὶς τὴν
[1300]	τῆς ἀσπίδος ~οὐ μὴ πιλάθῃ	ποτ᾽	ὢν ἐκείνου τοῦ πατρός. ~(Τρυγαῖος)
[1000]	πόλιν; ~ὥστ᾽ οὐχὶ μὴ παύσῃ	ποτ᾽	ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ
[50]	~καί φησιν, ὦ Ζεῦ τί	ποτε	βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου τὸ κόρημα·
[850]	Θεωρία στίν. ~(Οἰκέτης) ἣν ἡμεῖς	ποτε	~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες; ~(Τρυγαῖος) σάφ᾽
[1250]	ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ τῶνδε μνᾶν	ποτέ·	~καὶ νῦν τί δράσω; τίς
[300]	ἰδεῖν ταύτην με τὴν ἡμέραν	{ποτέ}	~πολλὰ γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά τε
[850]	τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς	ποτε;	~τίς διαφυλάξει τήνδε τῇ βουλῇ
[100]	~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν αἰετοῦ πάλαι	ποτέ,	~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον) ~οὐκοῦν
[1050]	οὐ παύσασθαι πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι	πότεροι	κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ
[950]	~(Τρυγαῖος) ὦ σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ	~πότνι᾽	Εἰρήνη, ~δέσποινα χορῶν, δέσποινα γάμων,
[1100]	ἡμᾶς, σὲ δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ	πότνι᾽	Εἰρήνη παράμεινον τὸν βίον ἡμῖν.
[1050]	~καλῶς; ~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽ ὦ	πότνι᾽	Εἰρήνη φίλη. ~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν
[400]	φθονεῖ ~ἐς φῶς ἀνελθεῖν ὦ	πότνι᾽	ἐν ταῖσιν μάχαις ~(Χορός) πάσχοι
[500]	εἶα εἶα πᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ	πότνια	βοτρυόδωρε τί προσείπω σ᾽ ἔπος;
[250]	Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ ὦ	πότνια	δέσποιν᾽ Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος
[650]	ἀλλ᾽ ὅ τι σιωπᾷς ὦ	πότνια	κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ
[800]	δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς	ποτώμεναι	~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ
[0]	~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ μάλ᾽ αὖφις.	ποῦ	γὰρ ἣν νῦν δὴ φερες;
[1150]	εἶναι βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν δέ	που	δέῃ μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν φοινικίδα,
[1200]	δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον; οὔτι	που	λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου τὴν
[1250]	καὶ τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών.	~ποῦ	μοι τὸ τοῦ Κλεωνύμου στὶ
[950]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε;	ποῦ	ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης)
[600]	φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα. ~ἀλλὰ	ποῦ	ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν
[1150]	πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός)	ποῦ	ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω
[1000]	Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ	πού	σθ᾽ ὁ χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ.
[1050]	~πολλὰ πράττεις, ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε.	ποῦ	τράπεζα; τὴν σπονδὴν φέρε. ~(Ἱεροκλῆς)
[1150]	καὶ τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ	ποῦ	Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας.
[800]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, εἰ μή γέ	που	~ψυχὰς δύ᾽ ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων.
[400]	~(Τρυγαῖος) καί σοι φράσω τι	πρᾶγμα	δεινὸν καὶ μέγα, ~ὃ τοῖς
[300]	ὦνδρες; μηδαμῶς πρὸς τῶν θεῶν	~πρᾶγμα	κάλλιστον διαφθείρητε διὰ τὰ σχήματα.
[500]	~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ γέ τοι τὸ	πρᾶγμα	πολλῷ μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός)
[200]	~τουτὶ μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν	πρᾶγμά	πω· ~τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽
[0]	λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος, τὸ δὲ	πρᾶγμα	τί; ~ὁ κάνθαρος δὲ πρὸς
[500]	ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν τὸ	πρᾶγμά	φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ.
[1250]	γὰρ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ	πράγματ᾽	ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ πατρός.
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~οἰκήσετε γοῦν καλῶς ~οὐ	πράγματ᾽	ἔχοντες, ἀλλὰ ~συκολογοῦντες. ~(Ἡμιχόριον Β)
[650]	οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ τὰ	πράγματα,	~νυνὶ δ᾽ ἅπαντα πρὸς λύχνον
[300]	ἡμέραν {ποτέ} ~πολλὰ γὰρ ἀνεσχόμην	πράγματά	τε καὶ στιβάδας, ἃς ~ἔλαχε
[300]	σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ περιχαρεῖς τῷ	πράγματι	~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες;
[350]	νόμιζ᾽ ἐν τῷδε τῷ νῦν>	πράγματι.	~(Τρυγαῖος) οὐκ ἀκούεις οἷα θωπεύουσί
[150]	δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς	πραγμάτων.	~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ τί;
[350]	ἴδοις καὶ πολὺ νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα	πραγμάτων.	~καὶ γὰρ ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα
[250]	ἡμῖν ὦνδρες Ἕλληνες καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι	πραγμάτων	τε καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι τὴν
[200]	δίκαν” ~εἰ δ᾽ αὖ τι	πράξαιτ᾽	ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες
[100]	πάμπαν. ~ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ	πράξας	ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ
[600]	μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας	πράξας	κακῶς· ~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ
[750]	μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον	πράξας	κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν
[950]	~φιλίας χυλῷ καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ	πρᾳοτέρᾳ	κέρασον τὸν νοῦν· ~καὶ τὴν
[900]	τοὺς τρόπους ~καὶ τοῖσι συμμάχοισι	πρᾳότεροι	πολύ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἄγ᾽
[200]	κατὰ τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ	Πρασιαὶ	τρὶς ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ
[650]	τότε· ~πρῶτον δ᾽ ὅ τι	πράττει	Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει
[850]	ὧδ᾽ ἰδεῖν, ~τὰ νῦν τάδε	πράττει.	~(Τρυγαῖος) ~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον
[1050]	~ἤδη στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ	πράττεις,	ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα;
[1050]	ν᾽ πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽ ἐπὶ τῷ	πραχθέντι	ποιήσεις ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽
[850]	σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ	πρεσβύτης,	~ὅσα γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν, ~τὰ
[1200]	ἐστον τὼ λόφω. ~οὐκ ἂν	πριαίμην	οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης)
[0]	οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν ἂν	πριαίμην	ῥῖνα μὴ τετρημένην. ~οὐδὲν γὰρ
[50]	~εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος,	~πρὶν	ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ~ἄρθρων
[250]	κἀν δέοντι τῇ πόλει, ~ἢ	πρίν	γε τὸν μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι.
[1250]	τοῦ Κλεωνύμου στὶ παιδίον; ~ᾆσον	πρὶν	εἰσιέναι τι· σὺ γὰρ εὖ
[250]	~ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην,	~πρὶν	ἕτερον αὖ δοίδυκα κωλῦσαί τινα.
[1100]	γὰρ οἷόν τε ~ἡμῖν προσδιδόναι,	πρίν	κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς)
[1050]	φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν, ~φυλόπιδος λῆξαι,	πρίν	κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος)
[300]	ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ μοι τήμερον,	~πρὶν	μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν ἐς τὸ
[600]	δεδοικὼς καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον,	~πρὶν	παθεῖν τι δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε
[550]	ἡμᾶς ὠφέλεις. ~πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν	πρίν	ποτ᾽ ἐπὶ σοῦ γλυκέα κἀδάπανα
[350]	δραχμάς· ~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με	πρὶν	τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα.
[300]	γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ	πρὸ	τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν μ᾽
[400]	σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ	πρὸ	τοῦ. ~(Ἑρμῆς) κλέπται γάρ εἰσι
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν.	πρὸ	τοῦ μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν
[1150]	τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας· ὡς	πρὸ	τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον
[1300]	σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ	πρὸ	τοῦ πεινῶντες ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων·
[850]	κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν>	~πρὸ	τοῦ πολέμου τὰ λάσανα τῇ
[400]	εἰσι νῦν γε μᾶλλον ἢ	πρὸ	τοῦ. ~(Τρυγαῖος) καί σοι φράσω
[1250]	ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται	προαναβάληταί	μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ τι
[500]	ῥηματίων δικανικῶν. ~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ, τρυγοίπου,	προβατίων	βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς
[900]	νυν ἄγ᾽ ὡς τάχιστα τὸ	πρόβατον	λαβών· ~ἐγὼ δὲ ποριῶ βωμὸν
[1000]	ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω τὸ	πρόβατον	τῷ χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός) ~σέ
[900]	τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ	πρόβατον	ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς
[100]	καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν	προδιδόναι	τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α) μὰ
[400]	πολὺν ἤδη χρόνον ~τοῖς βαρβάροισι	προδίδοτον	τὴν Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ
[350]	~(Ἑρμῆς) ~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον ὅτι	προεῖφ᾽	ὁ Ζεὺς ὃς ἂν ~ταύτην
[1200]	ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς	προθέλυμνόν	μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος)
[500]	πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ	προθυμοῦ.	~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον
[450]	αὐτῶν ἔχονται τοῦ ξύλου, ~μόνοι	προθυμοῦντ᾽	ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ.
[300]	δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει	προθύμως	εὐθὺ τῆς σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες
[400]	ἄρξαι πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις	προθύμως	ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον τὸν
[900]	δέχεσθε τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς	προθύμως	ὁ πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ
[350]	~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ	προθύμως	σοι φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽
[400]	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε ~ἡμῖν	προθύμως	τήνδε καὶ ξυνέλκυσον. ~καί σοι
[1200]	~καὶ τῶνδ᾽ ὅ τι βούλει	προῖκα·	καὶ ταυτὶ δέχου· ~ἀφ᾽ ὧν
[900]	~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ τι	προῖκα	προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον
[100]	ἥκει, ~ὡς σὺ μετ᾽ ὀρνίθων	προλιρὼν	ἐμὲ ~ἐς κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος;
[500]	~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον	πρὸς	ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι
[50]	ἡ χολή, ~πεύσεσθ᾽ ἔφασκε γὰρ	πρὸς	αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς ἄν ποτ᾽
[650]	~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴποι	πρός	γε τοὺς θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ
[650]	~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι	πρὸς	ἔμ᾽ ὦ φιλτάτη. ~ἴθ᾽ ὦ
[550]	εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει	πρὸς	ἔργον εἰς ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός)
[0]	~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε	πρὸς	θεῶν, ~εἰ μή με βούλεσθ᾽
[650]	τὰ πράγματα, ~νυνὶ δ᾽ ἅπαντα	πρὸς	λύχνον βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς) ὢ ὤ,
[1100]	~οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ	πρὸς	πῦρ διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων
[650]	ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽ ἀλλὰ	πρὸς	σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς)
[300]	~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε μισολάμαχος.	~πρὸς	τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ τι χρὴ
[150]	ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας;	πρὸς	τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν
[50]	Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος,	~πρὸς	ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν
[400]	ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ Δία.	πρὸς	ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε
[1300]	~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις ἐρήμοις.	~πρὸς	ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽ ἡμῖν
[750]	πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός)	~πρὸς	ταῦτα χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ
[500]	~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι,	~πρὸς	τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός)
[0]	πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος δὲ	πρὸς	τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ
[700]	εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει	πρὸς	τὸ θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς
[1150]	γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα προστὰς	πρὸς	τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν
[550]	ἐξωπλισμένη, ~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι	πρὸς	τὸν ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν
[600]	καὶ φιλῶν τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν	πρὸς	τοὺς λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες
[550]	γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς	πρὸς	~τῷ φρέατι τῶν τ᾽ ἐλαῶν
[1100]	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ	πρὸς	τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ
[350]	ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ	πρὸς	τῶν θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ
[300]	κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς	πρὸς	τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε
[350]	οὐκ ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ	πρὸς	τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ προθύμως σοι
[0]	κόρακάς γε καὶ σαυτόν γε	πρός.	~ὑμῶν δέ γ᾽ εἴ τις
[900]	οὐκ ἂν εἴ τι προῖκα	προσαγαγεῖν	σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν
[1150]	~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον	προσβλέπων	~τρεῖς λόφους ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽
[0]	~χὤτου ποτ᾽ ἐστὶ δαιμόνων ἡ	προσβολὴ	~οὐκ οἶδ᾽ Ἀφροδίτης μὲν γὰρ
[600]	~τἄλλα θ᾽ ὁπόσ᾽ ἔστι φυτὰ	~προσγελάσεται	λαβόντ᾽ ἄσμενα. ~ἀλλὰ ποῦ ποτ᾽
[1100]	~οὐ γὰρ οἷόν τε ~ἡμῖν	προσδιδόναι,	πρίν κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ.
[1100]	σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς	προσδώσει	τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ γὰρ
[950]	οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ	~προσδώσετε	δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ τὸ
[150]	ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς) ~πόθεν βροτοῦ με	προσέβαλ᾽	ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ τί ἐστι
[550]	τούτων τήνδε νυνὶ ~τὴν θεὸν	προσείπατε.	~(Χορός) ~χαῖρε χαῖρ᾽ ὡς ἀσμένοισιν
[550]	γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός σ᾽ ἰδὼν	προσειπεῖν	βούλομαι τὰς ἀμπέλους, ~τάς τε
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί	προσείπω	σ᾽ ἔπος; ~πόθεν ἂν λάβοιμι
[500]	ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ	προσείπω	σ᾽ οὐ γὰρ εἶχον οἴκοθεν.
[950]	ὡς ~ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ,	~πρόσεισιν	αὐλήσων ἄκλητος, ~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ
[1000]	νυν αὐτά· καὶ γὰρ οὑτοσὶ	~προσέρχεται	δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα
[1200]	γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος	προσέρχεται.	~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν μ᾽
[550]	~(Τρυγαῖος) ~νῦν μὲν οὖν ὦνδρες	προσευξώμεσθα	πρῶτον τῇ θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν
[150]	κοὐκέτι σκώπτων λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ	πρόσεχε	τὸν νοῦν ὡς ἐμέ· ~ἤδη
[950]	~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις	προσέχῃ	τὸν νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽
[600]	πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽ ὅπως αὐτῇ	προσήκοι	Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός) ~οὐδ᾽ ἔγωγε
[1200]	~ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα	πρόσθες,	καὐτό σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽
[500]	δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους	προσκείμεναι.	~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν
[900]	ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ πνέοντα	προσκινήσεται·	~ἕτεροι δὲ κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι
[0]	πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι	προσλάβεσθε	πρὸς θεῶν, ~εἰ μή με
[350]	ὀφρῦς. ~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι	προσόδοις	τε μεγάλαισι ~διὰ παντὸς ὦ
[850]	ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν αὐτῆς	προσπεσὼν	ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ σὺ κατάθου
[1150]	οὐ γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα	προστὰς	πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος
[650]	δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν	προστάτην	ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ
[600]	παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν	προστιθέντες,	ὡς φρονεῖ τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽
[1100]	παράμεινον τὸν βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς)	πρόσφερε	τὴν γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ δὲ
[1000]	δευρὶ τιθέναι ταχέως ~τά τε	πρόσφορα	πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν
[500]	Θεωρία. ~οἷον δ᾽ ἔχεις τὸ	πρόσωπον	ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ πνεῖς,
[500]	τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει ~τὰ	πρόσωφ᾽	ἵνα γνῷς τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς)
[950]	~σείου σὺ ταχέως· σὺ δὲ	πρότεινε	τῶν ὀλῶν, ~καὐτός γε χερνίπτου
[1250]	παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ στὰν	πρότερον	ἀναβαλοῦ νθαδί. ~(Παῖς) Λαμάχου> νῦν
[750]	καὶ μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ	πρότερον	πράξας κατὰ νοῦν οὐχὶ παλαίστρας
[1100]	φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν· ~ἀλλὰ τόδε	πρότερον,	σπένδειν ἡμᾶς, σὲ δ᾽ ἀπελθεῖν.
[1050]	Εἰρήνης δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε	πρότερον	~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽ ἁλσί γε παστέα
[1300]	Α) ~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν ~οἱ	προτεταγμένοι	~τὸν νυμφίον ὦνδρες. ~(Ἡμιχόριον Β)
[1250]	κρέα, καὶ τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον	προτίθεντο	καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς)
[900]	καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ	πρυτάνεις	δέχεσθε τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς
[850]	πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί. ~βουλή,	πρυτάνεις,	ὁρᾶτε τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽
[1050]	δειπνήσεις ἔτι τοῦ λοιποῦ ν᾽	πρυτανείῳ,	~οὐδ᾽ ἐπὶ τῷ πραχθέντι ποιήσεις
[900]	Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως ὁ	πρύτανις	παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ
[1200]	ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ ἂν ~τὸν	πρωκτὸν	ἀποδόσθαι με χιλιῶν δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης)
[750]	δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους,	πρωκτὸν	δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας
[150]	ἡ Χίων ~διὰ τὸν σὸν	πρωκτὸν	ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς δέδοικα, κοὐκέτι
[850]	ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει τὴν	πρωκτοπεντετηρίδα.	~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν
[100]	~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς	πρωκτοὺς	ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽
[1150]	ἤ- ~δη (τὸ γὰρ φῖτυ	πρῷον	φύσει ~τόν τε φήληχ᾽ ὁρῶν
[600]	βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽ ὅπως ἀπώλετο.	~πρῶτα	μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας
[850]	ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ σὺ κατάθου	πρῶτα	τὰ σκεύη χαμαί. ~βουλή, πρυτάνεις,
[500]	γὰρ ὑμᾶς ἡ θεὸς μεμνημένη·	~πρῶτοι	γὰρ αὐτὴν τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε.
[600]	ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ τὸ	πρῶτον	ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ πίθος
[650]	καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν τότε·	~πρῶτον	δ᾽ ὅ τι πράττει Σοφοκλέης
[400]	~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽ ἕξεις ἀγαθά.	πρῶτον	δέ σοι ~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽
[50]	μανιῶν ἀκούετε· ~ἃ δ᾽ εἶπε	πρῶτον	ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽ ἡ χολή, ~πεύσεσθ᾽
[1050]	δὸς τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον	πρῶτον.	~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη στὶν
[700]	εὐλογίας μεγάλης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν.	~πρῶτον	μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος
[750]	ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ	πρῶτον	μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ
[550]	~νῦν μὲν οὖν ὦνδρες προσευξώμεσθα	πρῶτον	τῇ θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν τοὺς
[900]	τῶν θεῶν ἀεί σ᾽ ἡγησόμεσθα	πρῶτον.	~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος
[700]	τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας	πρῶτος,	καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς
[1150]	βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει	πρῶτος	ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους
[1000]	ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων σκορόδων, ~σικύων	πρῴων,	μήλων, ῥοιῶν. ~δούλοισι χλανισκιδίων μικρῶν·
[100]	~οὐκοῦν ἐχρῆν σε Πηγάσου ζεῦξαι	πτερόν,	~ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος.
[50]	πωλίον, ~ὦ Πηγάσειον” φησί, γενναῖον	πτερόν,	~ὅπως πετήσει μ᾽ εὐθὺ τοῦ
[150]	θαρρῶν ἀπὸ γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν	πτέρυγ᾽	ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς
[50]	ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ~ἄρθρων ἶνας	πτερύγων	ῥύμῃ. ~καὶ μὴ πνεῖ μοι
[100]	σε ταύτην τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος)	πτηνὸς	πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον)
[100]	πόντιον πέσῃ βάθος; ~πῶς ἐξολισθεῖν	πτηνὸς	ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες εἶχον
[850]	παῖς λέλουται καὶ τὰ τῆς	πυγῆς	καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ
[800]	τάχιστα ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ τὴν	πύελον	κατάκλυζε καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ
[800]	δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ	πυθόμην	τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔπαθες;
[0]	ὡς τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ	πυκνάς.	~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε
[650]	τοῦ λίθου τοῦ ν τῇ	πυκνί.	~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽ ἔχει
[550]	τὸ στῖφος αὐτῶν φαίνεται ~καὶ	πυκνὸν	καὶ γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ
[200]	~ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν	Πύλον”	~(Τρυγαῖος) ~ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς
[650]	~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν	Πύλῳ	~σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην
[850]	γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς ~παίειν ὀρύττειν	πὺξ	ὁμοῦ καὶ τῷ πέει· ~τρίτῃ
[1150]	τὼ σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ	πυός	τις ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα,
[800]	ἔχοντες, ἐν δὲ τοῖς ἰπνοῖσι	πῦρ.	~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ὡς τάχιστα ταυτηνὶ
[900]	καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν, ~καὶ	πῦρ	γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν
[1100]	γὰρ φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ πρὸς	πῦρ	διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων,
[1250]	~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου>	~πύργων	δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽ ἄσβεστος
[1100]	γύναι τρεῖς χοίνικας, ~τῶν τε	πυρῶν	μεῖξον αὐτοῖς, τῶν τε σύκων
[350]	μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά	πω,	~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς
[300]	γε χαίρετ᾽ οὐ γὰρ ἴστε	πω	σαφῶς· ~ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν,
[200]	μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά	πω·	~τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ
[1050]	παστέα ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ γάρ	πω	τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν,
[1250]	τίς γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος)	~πώλει	βαδίζων αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν
[50]	ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς καταψῶν αὐτὸν ὥσπερ	πωλίον,	~ὦ Πηγάσειον” φησί, γενναῖον πτερόν,
[100]	τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει	πῶλος·	οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς δ᾽
[600]	ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον	πωλούμενος	τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽
[300]	σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ	πώποτε,	~τάξεων ἀπαλλαγέντες καὶ κακῶν φοινικικῶν·
[50]	ἔφασκε γὰρ πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί·	~πῶς	ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ
[1000]	μαντικῶς τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός)	~πῶς	δ᾽ οὐχί; τί γάρ σε
[150]	μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε,	~πῶς	δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν μιαρώτατε;
[700]	τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος)	πῶς	δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει,
[100]	ἐς ὑγρὸν πόντιον πέσῃ βάθος;	~πῶς	ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος)
[150]	σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων	πῶς	ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς
[650]	τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς)	πῶς	οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ
[450]	κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; ~(Χορός)	πῶς	οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος)
[200]	ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος)	πῶς	οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης
[1050]	ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή	πώς	σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος
[650]	Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης;	πῶς;	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν καὶ
[1050]	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ	πῶς	ὦ κατάρατε λύκος ποτ᾽ ἂν
[250]	~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος)	πῶς	ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς τἀπὶ
[0]	κεφαλήν τε καὶ τὼ χεῖρέ	πως	~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ οἱ τὰ