Vers |
[1150] |
~τὰς
Λημυνίας
ἀμπέλους,
~εἰ
πεπαίνουσιν
|
ἤ- |
~δη
(τὸ
γὰρ
φῖτυ
πρῷον |
[1050] |
χρῆν
ἡμᾶς;
οὐ
παύσασθαι
πολεμοῦντας,
|
~ἢ |
διακαυνιάσαι
πότεροι
κλαυσούμεθα
μεῖζον,
~ἐξὸν |
[450] |
τις
στρατηγεῖν
βουλόμενος
μὴ
ξυλλάβοι,
|
~ἢ |
δοῦλος
αὐτομολεῖν
παρεσκευασμένος
~ἐπὶ
τοῦ |
[1150] |
~τηνικαῦτα
τοῦ
θέρους
~(Χορός)
~μᾶλλον
|
ἢ |
θεοῖσιν
ἐχθρὸν
ταξίαρχον
προσβλέπων
~τρεῖς |
[0] |
γὰρ
ἔργον
ἦν
ἄρ᾽
ἀθλιώτερον
|
~ἢ |
κανθάρῳ
μάττοντα
παρέχειν
ἐσθίειν.
~ὗς |
[400] |
Κλεώνυμος.
~(Τρυγαῖος)
~κεἴ
τις
δορυξὸς
|
ἢ |
κάπηλος
ἀσπίδων,
~ἵν᾽
ἐμπολᾷ
βέλτιον, |
[450] |
εἷλκον
οὐδὲν
ἁργεῖοι
πάλαι
~ἀλλ᾽
|
ἢ |
κατεγέλων
τῶν
ταλαιπωρουμένων,
~καὶ
ταῦτα |
[0] |
γάρ,
ὥσπερ
ἂν
χέσῃ
τις,
|
ἢ |
κύων
~φαύλως
ἐρείδει·
τοῦτο
δ᾽ |
[1200] |
~κρεῖττον
γὰρ
ὦ
τᾶν
ἐστιν
|
ἢ |
μηδὲν
λαβεῖν.
~(Τρυγαῖος)
~ἀπόφερ᾽
ἀπόφερ᾽ |
[1250] |
τοιαυτασὶ
μάθῃ
λαβὰς
ποιεῖν,
~ἄμεινον
|
ἢ |
νῦν
αὔτ᾽
ἀποδώσεται
πολύ.
~(Κρανοποιός) |
[250] |
ἐκεῖνος
κἀν
δέοντι
τῇ
πόλει,
|
~ἢ |
πρίν
γε
τὸν
μυττωτὸν
ἡμῖν |
[400] |
~ἐπεί
σε
καὶ
τιμῶσι
μᾶλλον
|
ἢ |
πρὸ
τοῦ.
~(Ἑρμῆς)
κλέπται
γάρ |
[400] |
γάρ
εἰσι
νῦν
γε
μᾶλλον
|
ἢ |
πρὸ
τοῦ.
~(Τρυγαῖος)
καί
σοι |
[900] |
~(Τρυγαῖος)
τί
δ᾽
ἄλλο
γ᾽
|
ἢ |
ταύτην
χύτραις
ἱδρυτέον;
~(Χορός)
χύτραισιν, |
[1300] |
πλανωμένοις
ἐρήμοις.
~πρὸς
ταῦτα
βρύκετ᾽
|
ἢ |
τάχ᾽
ἡμῖν
φημι
μεταμελήσειν.
~(Χορός) |
[300] |
καὶ
πέπορδα
καὶ
γελῶ
~μᾶλλον
|
ἢ |
τὸ
γῆρας
ἐκδὺς
ἐκφυγὼν
τὴν |
[800] |
μή
γέ
που
~ψυχὰς
δύ᾽
|
ἢ |
τρεῖς
διθυραμβοδιδασκάλων.
~(Οἰκέτης)
τί
δ᾽ |
[1150] |
τε
καὶ
κάτω
~ἐξαλείφοντες
δὶς
|
ἢ |
τρίς.
αὔριον
δ᾽
ἔσθ᾽
ἡ |
[1100] |
~(Χορός)
~οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
ἥδιον
|
ἢ |
τυχεῖν
μὲν
ἤδη
σπαρμένα,
~τὸν |
[100] |
~(Τρυγαῖος)
~τί
δ᾽
ἄλλο
γ᾽
|
ἢ
|
~ὡς
τὸν
Δί᾽
ἐς
τὸν |
[1250] |
Λαμάχου>
υἱὸς
Λαμάχου.
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
|
~ἦ |
γὰρ
ἐγὼ
θαύμαζον
ἀκούων,
εἰ |
[1100] |
~ἐκκέας
τῶν
ξύλων
ἅττ᾽
ἂν
|
ᾖ
|
~δανότατα
τοῦ
θέρους
~ἐκπεπρισμένα”
~κἀνθρακίζων |
[550] |
θρίνακες
διαστίλβουσι
πρὸς
τὸν
ἥλιον.
|
~ἦ |
καλῶς
αὐτῶν
ἀπαλλάξειεν
ἂν
μετόρχιον. |
[100] |
~ἔνδον
δ᾽
ἀργυρίου
μηδὲ
ψακὰς
|
ᾖ |
πάνυ
πάμπαν.
~ἢν
δ᾽
ἐγὼ |
[1150] |
φήληχ᾽
ὁρῶν
οἰδάνοντ᾽
~εἶθ᾽
ὁπόταν
|
ᾖ |
πέπων,
~ἐσθίω
κἀπέχω
~χἄμα
φήμ᾽ |
[900] |
σ᾽
ὑπέχοντα
τὴν
ἐκεχειρίαν.
~(Χορός)
|
~ἦ |
χρηστὸς
ἀνὴρ
πολίτης
~ἐστὶν
ἅπασιν |
[1150] |
~εἴ
τι
μὴ
ξήνεγκεν
αὐτῶν
|
ἡ |
γαλῆ
τῆς
ἑσπέρας·
~ἐψόφει
γοῦν |
[400] |
γὰρ
ἂν
πείσαις
ἐμέ.
~(Τρυγαῖος)
|
~ἡ |
γὰρ
Σελήνη
χὠ
πανοῦργος
Ἥλιος
|
[550] |
καὶ
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος)
~νὴ
Δἴ
|
ἡ |
γὰρ
σφῦρα
λαμπρὸν
ἦν
ἄρ᾽ |
[1050] |
τράπεζα;
τὴν
σπονδὴν
φέρε.
~(Ἱεροκλῆς)
|
ἡ |
γλῶττα
χωρὶς
τέμνεται.
~(Τρυγαῖος)
~μεμνήμεθα. |
[650] |
ὧν
ἔπαθε
πολλὴν
ἔχει.
~(Τρυγαῖος)
|
ἡ |
δ᾽
ἀλλὰ
πρὸς
σὲ
μικρὸν |
[600] |
~ὥστ᾽
ἐκείνους
μὲν
ποιῆσαι
πλουσίους,
|
ἡ |
δ᾽
Ἑλλὰς
ἂν
~ἐξερημωθεῖσ᾽
ἂν |
[500] |
κόρακας
ἐρρήσετε;
~μισεῖ
γὰρ
ὑμᾶς
|
ἡ |
θεὸς
μεμνημένη·
~πρῶτοι
γὰρ
αὐτὴν |
[1050] |
~(Τρυγαῖος)
εὖ
λέγεις.
~(Ἱεροκλῆς)
~τίς
|
ἡ |
θυσία
ποθ᾽
αὑτηὶ
καὶ
τῷ |
[1050] |
δὲ
θύετ᾽
οὐ
φράσεθ᾽
~(Τρυγαῖος)
|
~ἡ |
κέρκος
ποιεῖ
~καλῶς;
~(Οἰκέτης)
καλῶς |
[1150] |
ἢ
τρίς.
αὔριον
δ᾽
ἔσθ᾽
|
ἡ |
ξοδος·
~τῷ
δὲ
σιτί᾽
οὐκ |
[850] |
~βινεῖν
τε
καὶ
καθεύδειν.
~(Οἰκέτης)
|
~ἡ |
παῖς
λέλουται
καὶ
τὰ
τῆς |
[100] |
οὐ
ναυσθλώσομαι.
~(Παιδίον)
~τίς
δ᾽
|
ἡ |
πίνοιά
σοὐστὶν
ὥστε
κάνθαρον
~ζεύξαντ᾽ |
[600] |
ὑμεῖς
τοῦτον
ὥσπερ
κυνίδι᾽
ἐσπαράττετε·
|
~ἡ |
πόλις
γὰρ
ὠχριῶσα
κἀν
φόβῳ |
[150] |
πάθω,
τοὐμοῦ
θανάτου
~πέντε
τάλανθ᾽
|
ἡ |
πόλις
ἡ
Χίων
~διὰ
τὸν |
[0] |
βορόν·
~χὤτου
ποτ᾽
ἐστὶ
δαιμόνων
|
ἡ |
προσβολὴ
~οὐκ
οἶδ᾽
Ἀφροδίτης
μὲν |
[1100] |
σύκων
ἔξελε,
~τόν
τε
Μανῆν
|
ἡ |
Σύρα
βωστρησάτω
κ᾽
τοῦ
χωρίου. |
[1050] |
ἂν
οἶν
ὑμεναιοῖ;
~(Ἱεροκλῆς)
~ὡς
|
ἡ |
σφονδύλη
φεύγουσα
πονηρότατον
βδεῖ,
~χἠ |
[1000] |
~φρενὶ
πορίμῳ
τε
τόλμῃ;
~(Τρυγαῖος)
|
~ἡ |
σχίζα
γοῦν
ἐνημμένη
τὸν
Στιλβίδην |
[150] |
θανάτου
~πέντε
τάλανθ᾽
ἡ
πόλις
|
ἡ |
Χίων
~διὰ
τὸν
σὸν
πρωκτὸν |
[50] |
δ᾽
εἶπε
πρῶτον
ἡνίκ᾽
ἤρχεθ᾽
|
ἡ |
χολή,
~πεύσεσθ᾽
ἔφασκε
γὰρ
πρὸς |
[1050] |
~ἔσπενδον
δεπάεσσιν·
ἐγὼ
δ᾽
ὁδὸν
|
ἡγεμόνευον” |
~χρησμολόγῳ
δ᾽
οὐδεὶς
ἐδίδου
κώθωνα |
[900] |
γε
τῶν
θεῶν
ἀεί
σ᾽
|
ἡγησόμεσθα |
πρῶτον.
~(Τρυγαῖος)
~πολλῶν
γὰρ
ὑμῖν |
[600] |
ὑμᾶς
αἱ
πόλεις
ὧν
ἤρχετε
|
~ἠγριωμένους |
ἐπ᾽
ἀλλήλοισι
καὶ
σεσηρότας,
~πάντ᾽ |
[250] |
Δάτιδος
μέλος,
~ὃ
δεφόμενός
ποτ᾽
|
ᾖδε |
τῆς
μεσημβρίας,
~ὡς
ἥδομαι
καὶ |
[600] |
~οὐκέτ᾽
ἦν
οὐδεὶς
ὁ
παύσων,
|
ἥδε |
δ᾽
ἠφανίζετο.
~(Τρυγαῖος)
~ταῦτα
τοίνυν |
[300] |
κακῶν
φοινικικῶν·
~ἡμέρα
γὰρ
ἐξέλαμψεν
|
ἥδε |
μισολάμαχος.
~πρὸς
τάδ᾽
ἡμῖν,
εἴ |
[600] |
ἡμῶν
τὸν
πολὺν
τοῦτον
χρόνον
|
~ἥδε; |
τοῦθ᾽
ἡμᾶς
δίδαξον
ὦ
θεῶν |
[1150] |
σιτί᾽
οὐκ
ἐώνητ᾽
οὐ
γὰρ
|
ᾔδειν |
ἐξιών·
~εἶτα
προστὰς
πρὸς
τὸν |
[500] |
σὺ
~ταύτης
καταψευδόμενος·
οὐ
γὰρ
|
ἥδεται
|
~αὕτη
ποιητῇ
ῥηματίων
δικανικῶν.
~(Τρυγαῖος) |
[1000] |
τιὴ
τί
δή;
~(Τρυγαῖος)
~οὐχ
|
ἥδεται |
δήπουθεν
Εἰρήνη
σφαγαῖς,
~οὐδ᾽
αἱματοῦται |
[500] |
δὲ
δρεπανουργὸς
οὐχ
ὁρᾷς
ὡς
|
ἥδεται, |
~καὶ
τὸν
δορυξὸν
οἷον
ἐσκιμάλισεν; |
[300] |
χαίρετε
~καὶ
βοᾶτε
καὶ
γελᾶτ᾽
|
ἤδη
|
~γὰρ
ἐξέσται
τόθ᾽
ὑμῖν
~πλεῖν |
[300] |
τὸν
Δία
~τὸ
σκέλος
ῥίψαντες
|
ἤδη |
λήγομεν
τὸ
δεξιόν.
~(Τρυγαῖος)
~ἐπιδίδωμι |
[1300] |
~(Τρυγαῖος)
~ὑμῶν
τὸ
λοιπὸν
ἔργον
|
ἤδη |
νταῦθα
τῶν
μενόντων
~φλᾶν
ταῦτα |
[1250] |
τὸν
Δί᾽
ὡς
τὰ
παιδί᾽
|
ἤδη |
ξέρχεται
~οὐρησόμενα
τὰ
τῶν
ἐπικλήτων |
[950] |
κριθῶν.
~(Οἰκέτης)
ἰδού.
~(Τρυγαῖος)
ἔδωκας
|
ἤδη; |
~(Οἰκέτης)
~νὴ
τὸν
Ἑρμῆν
ὥστε |
[550] |
ἀπαλλάξειεν
ἂν
μετόρχιον.
~ὥστ᾽
ἔγωγ᾽
|
ἤδη |
πιθυμῶ
καὐτὸς
ἐλθεῖν
εἰς
ἀγρὸν
|
[1100] |
ἔσθ᾽
ἥδιον
ἢ
τυχεῖν
μὲν
|
ἤδη |
σπαρμένα,
~τὸν
θεὸν
δ᾽
ἐπιψακάζειν, |
[550] |
καὶ
ξίφους
κἀκοντίου·
~ὡς
ἅπαντ᾽
|
ἤδη |
στὶ
μεστὰ
τἀνθάδ᾽
εἰρήνης
σαπρᾶς. |
[500] |
ἀνῶμεν
ἀλλ᾽
ἐπεντείνωμεν
~ἀνδρικώτερον.
~(Ἑρμῆς)
|
~ἤδη |
στὶ
τοῦτ᾽
ἐκεῖνο.
~(Χορός)
~ὦ |
[1050] |
ἄμεινον
πρῶτον.
~(Ἱεροκλῆς)
~ἀλλὰ
ταυταγὶ
|
~ἤδη |
στὶν
ὀπτά.
~(Τρυγαῖος)
~πολλὰ
πράττεις, |
[150] |
πρόσεχε
τὸν
νοῦν
ὡς
ἐμέ·
|
~ἤδη |
στρέφει
τι
πνεῦμα
περὶ
τὸν |
[950] |
ἐρασταῖς
~ἡμῖν,
οἵ
σου
τρυχόμεθ᾽
|
ἤδη
|
~τρία
καὶ
δέκ᾽
ἔτη,
~λῦσον |
[0] |
καταιβάτου.
~(Οἰκέτης
Α)
~οὐκοῦν
ἂν
|
ἤδη |
τῶν
θεατῶν
τις
λέγοι
~νεανίας |
[500] |
~(Ἑρμῆς)
καὶ
μὴν
ὁμοῦ
στιν
|
ἤδη. |
~(Χορός)
~μή
νυν
ἀνῶμεν
ἀλλ᾽ |
[400] |
πανοῦργος
Ἥλιος
~ὑμῖν
ἐπιβουλεύοντε
πολὺν
|
ἤδη |
χρόνον
~τοῖς
βαρβάροισι
προδίδοτον
τὴν |
[1150] |
~(Χορός)
~πολλὰ
γὰρ
δή
μ᾽
|
ἠδίκησαν, |
~ὄντες
οἴκοι
μὲν
λέοντες
~ἐν |
[1100] |
λουμένης.
~(Χορός)
~οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
|
ἥδιον |
ἢ
τυχεῖν
μὲν
ἤδη
σπαρμένα, |
[600] |
διαβάλοι
τις
αὐτῇ,
ταῦτ᾽
ἂν
|
ἥδιστ᾽ |
ἤσθιεν.
~οἳ
δὲ
τὰς
πληγὰς |
[1250] |
τοιαυτί·
~ἄριστον
προτίθεντο
καὶ
ἅτθ᾽
|
ἥδιστα |
πάσασθαι.
~(Παῖς)
Λαμάχου>
~ὣς
οἱ |
[0] |
ἀπολουμένῳ
~καὶ
μήποτ᾽
αὐτῆς
μᾶζαν
|
ἡδίω |
φάγοι.
~(Οἰκέτης
Α)
δὸς
μᾶζαν |
[1100] |
ἀποπετήσει
θᾶττον
εἰς
Ἐλύμνιον;
~(Χορός)
|
~ἥδομαί |
γ᾽
ἥδομαι
~κράνους
ἀπηλλαγμένος
~τυροῦ |
[300] |
τοί
μ᾽
ἐστ᾽
ἀναγκαίως
ἔχον.
|
~ἥδομαι |
γὰρ
καὶ
γέγηθα
καὶ
πέπορδα |
[250] |
ποτ᾽
ᾖδε
τῆς
μεσημβρίας,
~ὡς
|
ἥδομαι |
καὶ
χαίρομαι
κεὐφραίνομαι”
~νῦν
ἐστιν |
[1100] |
εἰς
Ἐλύμνιον;
~(Χορός)
~ἥδομαί
γ᾽
|
ἥδομαι
|
~κράνους
ἀπηλλαγμένος
~τυροῦ
τε
καὶ |
[1150] |
~ᾄδῃ
τὸν
ἡδὺν
νόμον,
~διασκοπῶν
|
ἥδομαι
|
~τὰς
Λημυνίας
ἀμπέλους,
~εἰ
πεπαίνουσιν |
[300] |
οὐ
σχηματίζειν
βούλομ᾽
ἀλλ᾽
ὑφ᾽
|
ἡδονῆς
|
~οὐκ
ἐμοῦ
κινοῦντος
αὐτὼ
τὼ |
[500] |
Θεωρία,
~οἷον
δὲ
πνεῖς,
ὡς
|
ἡδὺ |
κατὰ
τῆς
καρδίας,
~γλυκύτατον
ὥσπερ |
[1350] |
παχύ.
~(Ἡμιχόριον
Α)
τῆς
δ᾽
|
ἡδὺ |
τὸ
σῦκον.
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις
γ᾽ |
[1150] |
ἂν
δ᾽
ἀχέτας
~ᾄδῃ
τὸν
|
ἡδὺν |
νόμον,
~διασκοπῶν
ἥδομαι
~τὰς
Λημυνίας |
[800] |
κουρίδιον
λέχος.
~καὶ
ταῦτα
δράσας
|
ἧκε |
δεῦρ᾽
αὖθις
πάλιν·
~ἐγὼ
δ᾽ |
[250] |
~(Κύδοιμος)
ταῦτ᾽
ὦ
δέσποθ᾽
~(Πόλεμος)
|
ἧκέ |
νυν
ταχύ.
~(Τρυγαῖος)
~ὦνδρες
τί |
[250] |
ποιήσομαι.
~(Τρυγαῖος)
~νῦν
τοῦτ᾽
ἐκεῖν᾽
|
ἥκει |
τὸ
Δάτιδος
μέλος,
~ὃ
δεφόμενός |
[100] |
ἔτυμός
γε
~δώμασιν
ἡμετέροις
φάτις
|
ἥκει, |
~ὡς
σὺ
μετ᾽
ὀρνίθων
προλιρὼν |
[1000] |
~ἐμοὶ
μελήσει
ταῦτά
γ᾽
ἀλλ᾽
|
ἥκειν |
ἐχρῆν.
~(Οἰκέτης)
~ἰδοὺ
πάρειμι.
μῶν |
[300] |
κηρύγματος.
~οὐ
γὰρ
ἦν
ἔχοντας
|
ἥκειν |
σιτί᾽
ἡμερῶν
τριῶν.
~(Τρυγαῖος)
~εὐλαβεῖσθέ |
[1000] |
ἄλλοις
~τένθαις
πολλοῖς·
κᾆτα
Μελάνθιον
|
~ἥκειν |
ὕστερον
ἐς
τὴν
ἀγοράν,
~τὰς |
[150] |
συκοφάντης
οὐδ᾽
ἐραστὴς
πραγμάτων.
~(Ἑρμῆς)
|
ἥκεις |
δὲ
κατὰ
τί;
~(Τρυγαῖος)
τὰ |
[800] |
τι
κακοηθέστεροι.
~(Οἰκέτης)
ὦ
δέσποθ᾽
|
ἥκεις; |
~(Τρυγαῖος)
ὡς
ἐγὼ
πυθόμην
τινός. |
[600] |
~οὐδ᾽
ὅπως
αὐτῇ
προσήκοι
Φειδίας
|
ἠκηκόη. |
~(Χορός)
~οὐδ᾽
ἔγωγε
πλήν
γε |
[800] |
οὗ
δὴ
~πικροτάτην
ὄπα
γηρύσαντος
|
ἤκουσ᾽ |
~ἡνίκα
τῶν
τραγῳδῶν
~τὸν
χορὸν |
[1100] |
καταβαλεῖς
τὰ
κῴδι᾽
ὦ
θυηπόλε;
|
~ἤκουσας; |
ὁ
κόραξ
οἷος
ἦλθ᾽
ἐξ |
[800] |
~(Οἰκέτης)
τί
δ᾽
ἔπαθες;
~(Τρυγαῖος)
|
ἤλγουν |
τὼ
σκέλει
μακρὰν
ὁδὸν
~διεληλυθώς. |
[500] |
~πρῶτοι
γὰρ
αὐτὴν
τοῖς
σκορόδοις
|
ἠλείψατε. |
~καὶ
τοῖς
Ἀθηναίοισι
παύσασθαι
λέγω
|
[1100] |
θυηπόλε;
~ἤκουσας;
ὁ
κόραξ
οἷος
|
ἦλθ᾽ |
ἐξ
Ὠρεοῦ.
~οὐκ
ἀποπετήσει
θᾶττον |
[1150] |
~ὅσον
τὸ
χρῆμ᾽
ἐπὶ
δεῖπνον
|
ἦλθ᾽ |
ἐς
τοὺς
γάμους.
~ἔχ᾽
ἀποκάθαιρε |
[800] |
τὸν
ἀοῖόν
ποθ᾽
ὡς
δ᾽
|
ἦλθ᾽ |
εὐθέως
~ἀοῖον
αὐτὸν
πάντες
ἐκάλουν |
[100] |
πάτερ
πάτερ,
~ὅπως
κάκοσμον
ζῷον
|
ἦλθεν |
ἐς
θεούς.
~(Τρυγαῖος)
~ἦλθεν
κατ᾽ |
[100] |
ζῷον
ἦλθεν
ἐς
θεούς.
~(Τρυγαῖος)
|
~ἦλθεν |
κατ᾽
ἔχθραν
αἰετοῦ
πάλαι
ποτέ, |
[150] |
φέρων.
~(Ἑρμῆς)
ὦ
δειλακρίων
πῶς
|
ἦλθες; |
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
γλίσχρων
ὁρᾷς
~ὡς |
[550] |
~(Χορός)
~χαῖρε
χαῖρ᾽
ὡς
ἀσμένοισιν
|
ἦλθες, |
ὦ
φιλτάτη.
~σῷ
γὰρ
ἐδάμην |
[550] |
τε
θρίνακες
διαστίλβουσι
πρὸς
τὸν
|
ἥλιον. |
~ἦ
καλῶς
αὐτῶν
ἀπαλλάξειεν
ἂν |
[400] |
~ἡ
γὰρ
Σελήνη
χὠ
πανοῦργος
|
Ἥλιος
|
~ὑμῖν
ἐπιβουλεύοντε
πολὺν
ἤδη
χρόνον
|
[650] |
~ἀποχειροτονηθῆναι
τρὶς
ἐν
τἠκκλησίᾳ.
~(Τρυγαῖος)
|
~ἡμάρτομεν |
ταῦτ᾽
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἔχε·
~ὁ |
[1000] |
ἐλθεῖν
σπυρίδας,
~καὶ
περὶ
ταύτας
|
ἡμᾶς |
ἁθρόους
~ὀψωνοῦντας
τυρβάζεσθαι
~Μορύχῳ
Τελέᾳ |
[200] |
μηδέποτ᾽
αὐτήν.
~(Τρυγαῖος)
εἰπέ
μοι,
|
~ἡμᾶς |
δὲ
δὴ
τί
δρᾶν
παρασκευάζεται; |
[600] |
πολὺν
τοῦτον
χρόνον
~ἥδε;
τοῦθ᾽
|
ἡμᾶς |
δίδαξον
ὦ
θεῶν
εὐνούστατε.
~(Ἑρμῆς) |
[600] |
~οὖσα
συγγενὴς
ἐκείνου.
πολλά
γ᾽
|
ἡμᾶς |
λανθάνει.
~(Ἑρμῆς)
~κᾆτ᾽
ἐπειδὴ
γνωσαν |
[400] |
~τἄλλα
δ᾽
εὑρήσεις
ὑπουργεῖν
ὄντας
|
ἡμᾶς |
οὐ
κακούς.
~(Τρυγαῖος)
~ἄγε
δὴ |
[1050] |
πεποιῆσθαι.
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλὰ
τί
χρῆν
|
ἡμᾶς; |
οὐ
παύσασθαι
πολεμοῦντας,
~ἢ
διακαυνιάσαι |
[400] |
διὰ
τοῦτ᾽
εἰκότως
~βούλοιντ᾽
ἂν
|
ἡμᾶς |
πάντας
ἐξολωλέναι,
~ἵνα
τὰς
τελετὰς |
[1300] |
τοῖς
Ἕλλησιν,
~κριθάς
τε
ποιεῖν
|
ἡμᾶς |
πολλὰς
~πάντας
ὁμοίως
οἶνόν
τε |
[1100] |
θεοῖσιν·
~ἀλλὰ
τόδε
πρότερον,
σπένδειν
|
ἡμᾶς, |
σὲ
δ᾽
ἀπελθεῖν.
~ὦ
πότνι᾽ |
[1150] |
~ὦ
φίλτατ᾽
ὦ
Τρυγαῖ᾽
ὅσ᾽
|
ἡμᾶς |
τἀγαθὰ
~δέδρακας
εἰρήνην
ποιήσας·
ὡς |
[200] |
αἰσθανοίατο.
~(Τρυγαῖος)
τοῦ
δ᾽
οὕνεχ᾽
|
ἡμᾶς |
ταῦτ᾽
ἔδρασαν;
εἰπέ
μοι.
~(Ἑρμῆς) |
[1150] |
κακῷ
βλέπων
ὀπόν.
~ταῦτα
δ᾽
|
ἡμᾶς |
τοὺς
ἀγροίκους
δρῶσι,
τοὺς
δ᾽ |
[950] |
στωμυλλόμεθ᾽
εἰς
ἀλλήλους·
~μεῖξον
δ᾽
|
ἡμᾶς |
τοὺς
Ἕλληνας
~πάλιν
ἐξ
ἀρχῆς
|
[950] |
~τούτων
σὺ
ποίει
μηδὲν
ἔθ᾽
|
ἡμᾶς. |
~(Τρυγαῖος)
~μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽
ἀπόφηνον |
[550] |
γεωργὸν
βίον
ἐτρίβομεν.
~μόνη
γὰρ
|
ἡμᾶς |
ὠφέλεις.
~πολλὰ
γὰρ
ἐπάσχομεν
πρίν |
[200] |
Πύλον”
~(Τρυγαῖος)
~ὁ
γοῦν
χαρακτὴρ
|
ἡμεδαπὸς |
τῶν
ῥημάτων.
~(Ἑρμῆς)
~ὧν
οὕνεκ᾽ |
[350] |
~διὰ
παντὸς
ὦ
δέσποτ᾽
ἀγαλοῦμεν
|
ἡμεῖς |
ἀεί.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθ᾽
ἀντιβολῶ
σ᾽ |
[700] |
κακοποιεῖν.
~ἀλλὰ
φυλάττετε
ταῦτ᾽
ἀνδρείως·
|
ἡμεῖς |
δ᾽
αὖ
τοῖσι
θεαταῖς
~ἣν |
[700] |
ἐστυκότες.
~(Χορός)
~ἀλλ᾽
ἴθι
χαίρων·
|
ἡμεῖς |
δὲ
τέως
τάδε
τὰ
σκεύη |
[400] |
δρᾶτον;
~(Τρυγαῖος)
ὁτιὴ
νὴ
Δία
|
~ἡμεῖς |
μὲν
ὑμῖν
θύομεν,
τούτοισι
δὲ |
[800] |
θεῶν
τριώβολον,
~εἰ
πορνοβοσκοῦσ᾽
ὥσπερ
|
ἡμεῖς |
οἱ
βροτοί.
~(Τρυγαῖος)
~οὔκ,
ἀλλὰ |
[400] |
ξυνέλκυσον.
~καί
σοι
τὰ
μεγάλ᾽
|
ἡμεῖς |
Παναθήναι᾽
ἄξομεν
~πάσας
τε
τὰς |
[850] |
~αὕτη
Θεωρία
στίν.
~(Οἰκέτης)
ἣν
|
ἡμεῖς |
ποτε
~ἐπαίομεν
Βραυρωνάδ᾽
ὑποπεπωκότες;
~(Τρυγαῖος) |
[300] |
ταραττέτω,
~οὐ
γὰρ
ἂν
χαίροντες
|
ἡμεῖς |
τήμερον
παυσαίμεθ᾽
ἄν.
~(Τρυγαῖος)
~τί |
[550] |
ποθεινὴ
τοῖς
δικαίοις
καὶ
γεωργοῖς
|
ἡμέρα, |
~ἄσμενός
σ᾽
ἰδὼν
προσειπεῖν
βούλομαι |
[300] |
~τάξεων
ἀπαλλαγέντες
καὶ
κακῶν
φοινικικῶν·
|
~ἡμέρα |
γὰρ
ἐξέλαμψεν
ἥδε
μισολάμαχος.
~πρὸς |
[400] |
~(Τρυγαῖος)
~σπένδοντες
εὐχόμεσθα
τὴν
νῦν
|
ἡμέραν |
~Ἕλλησιν
ἄρξαι
πᾶσι
πολλῶν
κἀγαθῶν, |
[350] |
ἀπόλωλας,
ἐξόλωλας.
~(Τρυγαῖος)
ἐς
τίν᾽
|
ἡμέραν; |
~(Ἑρμῆς)
εἰς
αὐτίκα
μάλ᾽
~(Τρυγαῖος) |
[1300] |
τῶν
λαγῴων·
~ὡς
οὐχὶ
πᾶσαν
|
ἡμέραν
|
~πλακοῦσιν
ἔστιν
ἐντυχεῖν
πλανωμένοις
ἐρήμοις. |
[300] |
ἐκγένοιτ᾽
ἰδεῖν
ταύτην
με
τὴν
|
ἡμέραν |
{ποτέ}
~πολλὰ
γὰρ
ἀνεσχόμην
πράγματά |
[50] |
ἀλλ᾽
ἕτερον
καινὸν
πάνυ.
~δι᾽
|
ἡμέρας |
γὰρ
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
βλέπων
|
[0] |
~ἢν
μὴ
παραθῶ
τρίψας
δι᾽
|
ἡμέρας |
ὅλης
~ὥσπερ
γυναικὶ
γογγύλην
μεμαγμένην. |
[150] |
τὴν
ῥῖν᾽
ἀπέχων,
~ἀπὸ
δ᾽
|
ἡμερίων |
σίτων
πάντων.
~ἄνθρωπε
τί
δρᾷς, |
[400] |
~(Ἑρμῆς)
~ταῦτ᾽
ἄρα
πάλαι
τῶν
|
ἡμερῶν |
παρεκλεπτέτην
~καὶ
τοῦ
κύκλου
παρέτρωγον |
[700] |
τῆς
Θεωρίας,
~ὅσον
ῥοφήσει
ζωμὸν
|
ἡμερῶν |
τριῶν,
~ὅσας
δὲ
κατέδει
ξόλικας |
[300] |
γὰρ
ἦν
ἔχοντας
ἥκειν
σιτί᾽
|
ἡμερῶν |
τριῶν.
~(Τρυγαῖος)
~εὐλαβεῖσθέ
νυν
ἐκεῖνον |
[150] |
πονῶ,
~μὴ
βδεῖτε
μηδὲ
χέζεθ᾽
|
ἡμερῶν |
τριῶν·
~ὡς
εἰ
μετέωρος
οὗτος |
[950] |
δέσποινα
γάμων,
~δέξαι
θυσίαν
τὴν
|
ἡμετέραν. |
~(Χορός)
~δέξαι
δῆτ᾽
ὦ
πολυτιμήτη
|
[100] |
πάτερ
ἆρ᾽
ἔτυμός
γε
~δώμασιν
|
ἡμετέροις |
φάτις
ἥκει,
~ὡς
σὺ
μετ᾽ |
[650] |
ἔστ᾽
εἶναι
κάτω·
~οὐ
γὰρ
|
ἡμέτερος |
ἔτ᾽
ἔστ᾽
ἐκεῖνος
ἁνὴρ
ἀλλὰ |
[50] |
κατ᾽
οἴκους
~αὐτοῦ
μεῖνον
τοὺς
|
ἡμετέρους. |
~(Οἰκέτης
Α)
ὦ
δέσποτ᾽
ἄναξ |
[950] |
τὸν
νοῦν·
~καὶ
τὴν
ἀγορὰν
|
ἡμῖν |
ἀγαθῶν
~ἐμπλησθῆναι,
μεγάλων
σκορόδων,
~σικύων |
[300] |
μοχλοὺς
καὶ
σχοινία·
~νῦν
γὰρ
|
ἡμῖν |
ἁρπάσαι
πάρεστιν
ἀγαθοῦ
δαίμονος.
~(Χορός) |
[450] |
ποιοῦμεν
ὦνδρες·
ἀλλ
ὁμοθυμαδὸν
~ἅπασιν
|
ἡμῖν |
αὖθις
ἀντιληπτέον.
~(Ἑρμῆς)
ὦ
εἶα. |
[300] |
ὥσπερ
ἡνίκ᾽
ἐνθάδ᾽
ἦν,
~ἐμποδὼν
|
ἡμῖν |
γένηται
τὴν
θεὸν
μὴ
ξελκύσαι. |
[450] |
τροχοῦ
γ᾽
ἕλκοιτο
μαστιγούμενος.
~(Τρυγαῖος)
|
ἡμῖν |
δ᾽
ἀγαθὰ
γένοιτ᾽
ἰὴ
παιὼν |
[1000] |
~(Τρυγαῖος)
~ταῦτ᾽
ὦ
πολυτίμητ᾽
εὐχομένοις
|
ἡμῖν |
δίδου.
~(Οἰκέτης)
~λαβὲ
τὴν
μάχαιραν· |
[250] |
~ἢ
πρίν
γε
τὸν
μυττωτὸν
|
ἡμῖν |
ἐγχέαι.
~(Πόλεμος)
~οὔκουν
ἕτερον
δῆτ᾽ |
[300] |
ἐξέλαμψεν
ἥδε
μισολάμαχος.
~πρὸς
τάδ᾽
|
ἡμῖν, |
εἴ
τι
χρὴ
δρᾶν,
φράζε |
[1150] |
~ὧν
ἔνεγκ᾽
ὦ
παῖ
τρἴ
|
ἡμῖν, |
ἓν
δὲ
δοῦναι
τῷ
πατρί· |
[550] |
φύτευον
ὢν
νεώτερος,
~ἀσπάσασθαι
θυμὸς
|
ἡμῖν |
ἐστι
πολλοστῷ
χρόνῳ.
~(Τρυγαῖος)
~νῦν |
[250] |
ἀλλ᾽
ὦ
μέλε
~οὐκ
ἔστιν
|
ἡμῖν· |
ἐχθὲς
εἰσῳκίσμεθα.
~(Πόλεμος)
~οὔκουν
παρ᾽ |
[1100] |
πότνι᾽
Εἰρήνη
παράμεινον
τὸν
βίον
|
ἡμῖν. |
~(Ἱεροκλῆς)
πρόσφερε
τὴν
γλῶτταν.
~(Τρυγαῖος) |
[1300] |
τρώγειν,
~τάς
τε
γυναῖκας
τίκτειν
|
ἡμῖν, |
~καὶ
τἀγαθὰ
πάνθ᾽
ὅσ᾽
ἀπωλέσαμεν
|
[700] |
βωμολοχεύματ᾽
ἀγεννῆ
~ἐποίησε
τέχνην
μεγάλην
|
ἡμῖν |
κἀπύργωσ᾽
οἰκοδομήσας
~ἔπεσιν
μεγάλοις
καὶ |
[550] |
ἀγρὸν
ἀνερπύσαι
~ἦσθα
γὰρ
μέγιστον
|
ἡμῖν |
κέρδος
ὦ
ποθουμένη
~πᾶσιν
ὁπόσοι |
[1300] |
μή
τι
καὶ
μασῶνται.
~(Χορός)
|
~ἡμῖν |
μελήσει
ταῦτά
γ᾽
εὖ
ποιεῖς |
[950] |
ὅλην
σαυτὴν
~γενναιοπρεπῶς
τοῖσιν
ἐρασταῖς
|
~ἡμῖν, |
οἵ
σου
τρυχόμεθ᾽
ἤδη
~τρία |
[1250] |
ἀσπίδας;
οὐ
παύσει
μεμνημένος
ἀσπίδος
|
ἡμῖν; |
~(Παῖς)
Λαμάχου>
ἔνθα
δ᾽
ἅμ᾽ |
[200] |
~(Τρυγαῖος)
~τουτὶ
μὲν
ἄνδρες
οὐδὲν
|
ἡμῖν |
πρᾶγμά
πω·
~τὸ
γὰρ
κακὸν |
[400] |
ταῦτ᾽
ὦ
φίλ᾽
Ἑρμῆ
ξύλλαβε
|
~ἡμῖν |
προθύμως
τήνδε
καὶ
ξυνέλκυσον.
~καί |
[1100] |
~(Τρυγαῖος)
~οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
~ἡμῖν |
προσδιδόναι,
πρίν
κεν
λύκος
οἶν |
[450] |
ὡς
κακόνοι
τινές
εἰσιν
ἐν
|
ἡμῖν. |
~(Τρυγαῖος)
~ὑμεῖς
μὲν
γοῦν
οἱ |
[350] |
γὰρ
αὐτοκράτορ᾽
εἵλετ᾽
ἀγαθή
τις
|
ἡμῖν |
τύχη.
~(Τρυγαῖος)
φέρε
δὴ
κατίδω |
[550] |
παλαιᾶς,
~ἣν
παρεῖχ᾽
αὕτη
ποθ᾽
|
ἡμῖν, |
~τῶν
τε
παλασίων
ἐκείνων
~τῶν |
[1300] |
~πρὸς
ταῦτα
βρύκετ᾽
ἢ
τάχ᾽
|
ἡμῖν |
φημι
μεταμελήσειν.
~(Χορός)
~εὐφημεῖν
χρὴ |
[400] |
~(Χορός)
~ταῦτα
δράσομεν·
σὺ
δ᾽
|
ἡμῖν |
ὦ
θεῶν
σοφώτατε
~ἅττα
χρὴ |
[250] |
καὶ
χαίρομαι
κεὐφραίνομαι”
~νῦν
ἐστιν
|
ἡμῖν |
ὦνδρες
Ἕλληνες
καλὸν
~ἀπαλλαγεῖσι
πραγμάτων |
[850] |
ἀνάρρυσιν.
~τουτὶ
δ᾽
ὁρᾶτ᾽
ὀπτάνιον
|
ἡμῖν |
ὡς
καλόν.
~(Οἰκέτης)
~διὰ
ταῦτα |
[250] |
πόνηρ᾽
ἀνθρώπια;
~ὁρᾶτε
τὸν
κίνδυνον
|
ἡμῖν |
ὡς
μέγας·
~εἴπερ
γὰρ
ἥξει |
[350] |
~(Χορός)
~μὴ
γένῃ
παλίγκοτος
ἀντιβολοῦσιν
|
ἡμῖν” |
~ὥστε
τήνδε
μὴ
λαβεῖν·
~ἀλλὰ |
[1300] |
αὐτήν,
~(Ἡμιχόριον
Β)
τρυγήσομεν
αὐτήν.
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
~ἀλλ᾽
ἀράμενοι
φέρωμεν
~οἱ |
[1350] |
τοῦ
μὲν
μέγα
καὶ
παχύ.
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
τῆς
δ᾽
ἡδὺ
τὸ |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
τί
δράσομεν
αὐτήν;
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Β)
τί
δράσομεν
αὐτήν;
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
τρυγήσομεν
αὐτήν,
~(Ἡμιχόριον
Β) |
[1300] |
ὡς
δικαίως
~τἀγαθὰ
νῦν
ἔχεις.
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
|
~(Ἡμιχόριον |
Α)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Α)
τί
δράσομεν
αὐτήν;
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
τί
δράσομεν
αὐτήν;
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Α)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
τοῦ
μὲν
μέγα
καὶ |
[1300] |
αὐτήν;
~(Ἡμιχόριον
Α)
τρυγήσομεν
αὐτήν,
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
τρυγήσομεν
αὐτήν.
~(Ἡμιχόριον
Α) |
[1300] |
~οἱ
προτεταγμένοι
~τὸν
νυμφίον
ὦνδρες.
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~οὐ
πράγματ᾽
ἔχοντες,
ἀλλὰ
~συκολογοῦντες.
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Α)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
~(Ἡμιχόριον |
[1300] |
~καλῶς
κατακείσει.
~Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ.
|
~(Ἡμιχόριον |
Β)
ὦ
τρὶς
μάκαρ
ὡς |
[1300] |
~(Ἡμιχόριον
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
|
~(Ἡμιχόριον |
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
~(Τρυγαῖος)
~οἰκήσετε |
[350] |
αὐτίκα
μάλ᾽
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
οὐδὲν
|
ἠμπόληκά |
πω,
~οὔτ᾽
ἄλφιτ᾽
οὔτε
τυρόν, |
[1150] |
~(Χορός)
~ὡς
ἂν
ἐμπίῃ
μεθ᾽
|
ἡμῶν, |
~εὖ
ποιοῦντος
κὠφελοῦντος
~τοῦ
φεοῦ |
[650] |
συγγνώμην
ἔχε·
~ὁ
νοῦς
γὰρ
|
ἡμῶν |
ἦν
τότ᾽
ἐν
τοῖς
σκύτεσιν. |
[950] |
ἐνόμισας;
~(Οἰκέτης)
~οὐ
γάρ,
οἵτινες
|
~ἡμῶν |
καταχεόντων
ὕδωρ
τοσουτονὶ
~ἐς
ταὐτὸ |
[350] |
~(Τρυγαῖος)
~μὴ
πρὸς
τῶν
θεῶν
|
~ἡμῶν |
κατείπῃς,
ἀντιβολῶ
σε
δέσποτα.
~(Ἑρμῆς) |
[700] |
φησ᾽
εὐλογίας
μεγάλης
ὁ
διδάσκαλος
|
ἡμῶν. |
~πρῶτον
μὲν
γὰρ
τοὺς
ἀντιπάλους |
[950] |
Λυσιμάχην
σε
καλῶμεν.
~παῦσον
δ᾽
|
ἡμῶν |
τὰς
ὑπονοίας
~τὰς
περικόμψους,
~αἷς |
[50] |
~ὦ
Ζεῦ
τί
δρασείεις
ποθ᾽
|
ἡμῶν |
τὸν
λεών;
~λήσεις
σεαυτὸν
τὰς |
[600] |
~ἀλλὰ
ποῦ
ποτ᾽
ἦν
ἀφ᾽
|
ἡμῶν |
τὸν
πολὺν
τοῦτον
χρόνον
~ἥδε; |
[1150] |
οὐκ
ἀνασχετά,
~τοὺς
μὲν
ἐγγράφοντες
|
ἡμῶν |
τοὺς
δ᾽
ἄνω
τε
καὶ |
[550] |
προσευξώμεσθα
πρῶτον
τῇ
θεῷ,
~ἥπερ
|
ἡμῶν |
τοὺς
λόφους
ἀφεῖλε
καὶ
τὰς |
[150] |
ἄνω
~καὶ
μύρον
ἐπιχεῖς;
ὡς
|
ἤν |
τι
πεσὼν
~ἐνθένδε
πάθω,
τοὐμοῦ |
[300] |
νῦν
ἔστιν
αὐτὴν
ὅστις
ἐξαιρήσεται,
|
~ἢν |
ἅπαξ
ἐς
χεῖρας
ἔλθῃ
τὰς |
[950] |
τὸν
νοῦν
αὐταῖς
~ἀναχωροῦσιν,
~κᾆτ᾽
|
ἢν |
ἀπίῃ
παρακύπτουσιν.
~τούτων
σὺ
ποίει |
[100] |
μηδὲ
ψακὰς
ᾖ
πάνυ
πάμπαν.
|
~ἢν |
δ᾽
ἐγὼ
εὖ
πράξας
ἔλθω |
[1150] |
ἐκεῖνός
φησιν
εἶναι
βάμμα
Σαρδιανικόν·
|
~ἢν |
δέ
που
δέῃ
μάχεσθ᾽
ἔχοντα |
[750] |
γὰρ
τάδ᾽
ἐξ
ἀρχῆς
μέλει.
|
~ἢν |
δέ
σε
Καρκίνος
ἐλθὼν
~ἀντιβολῇ |
[100] |
τοῦτον
χορτάσω.
~(Παιδίον)
~τί
δ᾽
|
ἢν |
ἐς
ὑγρὸν
πόντιον
πέσῃ
βάθος; |
[200] |
Δί᾽
οὐχὶ
πειστέον·
~ἥξουσι
καὖθις,
|
ἢν |
ἔχωμεν
τὴν
Πύλον”
~(Τρυγαῖος)
~ὁ |
[1150] |
~ὧν
ἔτ᾽
εὐθύνας
ἐμοὶ
δώσουσιν,
|
ἢν |
θεὸς
θέλῃ.
~(Χορός)
~πολλὰ
γὰρ |
[300] |
ἀλλὰ
παῦε
παῦ᾽
ὀρχούμενος.
~(Χορός)
|
ἢν |
ἰδοὺ
καὶ
δὴ
πέπαυμαι.
~(Τρυγαῖος) |
[350] |
ἀπόλωλας
ὦ
κακόδαιμον.
~(Τρυγαῖος)
οὐκοῦν
|
ἢν |
λάχω.
~(Ἑρμῆς)
γὰρ
ὢν
κλήρῳ |
[100] |
Α)
~οὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
σιγήσομ᾽
|
ἢν |
μή
μοι
φράσῃς
~ὅποι
πέτεσθαι |
[0] |
τε
καὶ
φαγεῖν
οὐκ
ἀξιοῖ,
|
~ἢν |
μὴ
παραθῶ
τρίψας
δι᾽
ἡμέρας |
[1300] |
πόνηροι
~λευκῶν
ὀδόντων
ἔργον
ἐστ᾽
|
ἢν |
μή
τι
καὶ
μασῶνται.
~(Χορός) |
[1050] |
~ἀλλ᾽
οἶσθ᾽
ὃ
δρᾶσον;
~(Ἱεροκλῆς)
|
ἢν |
φράσῃς.
~(Τρυγαῖος)
~μὴ
διαλέγου
~νῷν |
[950] |
ὑμᾶς.
~(Χορός)
~οὔκουν
ἁμιλλήσεσθον;
ὡς
|
~ἢν |
Χαῖρις
ὑμᾶς
ἴδῃ,
~πρόσεισιν
αὐλήσων |
[0] |
μὴ
τετρημένην.
~οὐδὲν
γὰρ
ἔργον
|
ἦν |
ἄρ᾽
ἀθλιώτερον
~ἢ
κανθάρῳ
μάττοντα |
[550] |
Δἴ
ἡ
γὰρ
σφῦρα
λαμπρὸν
|
ἦν |
ἄρ᾽
ἐξωπλισμένη,
~αἵ
τε
θρίνακες |
[800] |
ἑορτήν.
~(Τρυγαῖος)
~ὡς
χαλεπὸν
ἐλθεῖν
|
ἦν |
ἄρ᾽
εὐθὺ
τῶν
θεῶν.
~ἔγωγέ |
[800] |
~τὰς
ἐνδιαεριαυερινηχέτους
τινάς.
~(Οἰκέτης)
~οὐκ
|
ἦν |
ἄρ᾽
οὐδ᾽
ἃ
λέγουσι,
κατὰ |
[650] |
ἄριστος
πλήν
γ᾽
ὅτι
~οὐκ
|
ἦν |
ἄρ᾽
οὗπέρ
φησιν
εἶναι
τοῦ |
[600] |
λαβόντ᾽
ἄσμενα.
~ἀλλὰ
ποῦ
ποτ᾽
|
ἦν |
ἀφ᾽
ἡμῶν
τὸν
πολὺν
τοῦτον |
[1150] |
τὴν
κίχλην
καὶ
τὼ
σπίνω·
|
~ἦν |
δὲ
καὶ
πυός
τις
ἔνδον |
[1050] |
παύσαιο
βακίζων.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὔπω
θέσφατον
|
ἦν |
Εἰρήνης
δέσμ᾽
ἀναλῦσαι,
~ἀλλὰ
τόδε |
[300] |
καὶ
κεκραγὼς
ὥσπερ
ἡνίκ᾽
ἐνθάδ᾽
|
ἦν, |
~ἐμποδὼν
ἡμῖν
γένηται
τὴν
θεὸν |
[650] |
ἤρετο,
~ὅστις
κακόνους
αὐτῇ
μάλιστ᾽
|
ἦν |
ἐνθάδε,
~χὤστις
φίλος
κἄσπευδεν
εἶναι |
[300] |
τοιούτου
χαίρομεν
κηρύγματος.
~οὐ
γὰρ
|
ἦν |
ἔχοντας
ἥκειν
σιτί᾽
ἡμερῶν
τριῶν. |
[600] |
τἀκείνων
γε
κέρδη
τοῖς
γεωργοῖς
|
ἦν |
κακά·
~αἱ
γὰρ
ἐνθένδ᾽
αὖ |
[650] |
μὴ
μάχας.
~(Τρυγαῖος)
~εὐνούστατος
μὲν
|
ἦν |
μακρῷ
Κλεώνυμος.
~(Ἑρμῆς)
ποῖός
τις |
[600] |
ἂν
ὑμᾶς
ἔλαθε.
ταῦτα
δ᾽
|
ἦν |
ὁ
δρῶν
βυρσοπώλης.
~(Τρυγαῖος)
~παῦε |
[650] |
οὖν
λέγῃς
ἐκεῖνον,
~κεἰ
πανοῦργος
|
ἦν, |
ὅτ᾽
ἔζη,
~καὶ
λάλος
καὶ |
[600] |
ὑπ᾽
ὀργῆς
ἀντελάκτισεν
πίθῳ,
~οὐκέτ᾽
|
ἦν |
οὐδεὶς
ὁ
παύσων,
ἥδε
δ᾽ |
[600] |
γε
νυνί.
ταῦτ᾽
ἄρ᾽
εὐπρόσωπος
|
ἦν, |
~οὖσα
συγγενὴς
ἐκείνου.
πολλά
γ᾽ |
[650] |
ἔχε·
~ὁ
νοῦς
γὰρ
ἡμῶν
|
ἦν |
τότ᾽
ἐν
τοῖς
σκύτεσιν.
~(Ἑρμῆς) |
[850] |
τὰ
λάσανα
τῇ
βουλῇ
ποτ᾽
|
ἦν. |
~(Τρυγαῖος)
~ἔπειτ᾽
ἀγῶνά
γ᾽
εὐθὺς |
[700] |
τῇ
βουλῇ
λαβών,
ἧσπέρ
ποτ᾽
|
ἦν. |
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
μακαρία
βουλὴ
σὺ |
[600] |
τὴν
κορώνεών
γέ
μου
~ἐξέκοψαν,
|
ἣν |
ἐγὼ
φύτευσα
κἀξεθρεψάμην.
~(Χορός)
~νὴ |
[1150] |
ἔχοντα
καὶ
φοινικίδ᾽
ὀξεῖαν
πάνυ,
|
~ἣν |
ἐκεῖνός
φησιν
εἶναι
βάμμα
Σαρδιανικόν· |
[1200] |
ἆρα
τῇ
σάλπιγγι
τῇδε
χρήσομαι,
|
~ἣν |
ἐπριάμην
δραχμῶν
ποθ᾽
ἑξήκοντ᾽
ἐγώ; |
[700] |
ἡμεῖς
δ᾽
αὖ
τοῖσι
θεαταῖς
|
~ἣν |
ἔχομεν
ὁδὸν
λόγων
εἴπωμεν
ὅσα |
[850] |
φῄς;
~αὕτη
Θεωρία
στίν.
~(Οἰκέτης)
|
ἣν |
ἡμεῖς
ποτε
~ἐπαίομεν
Βραυρωνάδ᾽
ὑποπεπωκότες; |
[0] |
ἰδοὺ
μάλ᾽
αὖφις.
ποῦ
γὰρ
|
ἣν |
νῦν
δὴ
φερες;
~κατέφαγεν;
~(Οἰκέτης |
[1250] |
~ἀσπίδι
μὲν
Σαΐων
τις
ἀγάλλεται,
|
ἣν |
παρὰ
θάμνῳ
~ἔντος
ἀμώμητον
κάλλιπον |
[550] |
ὦνδρες
~τῆς
διαίτης
τῆς
παλαιᾶς,
|
~ἣν |
παρεῖχ᾽
αὕτη
ποθ᾽
ἡμῖν,
~τῶν |
[50] |
κάνθαρον,
~κἄπειτα
τοῦτον
ἱπποκομεῖν
μ᾽
|
ἠνάγκασεν, |
~καὐτὸς
καταψῶν
αὐτὸν
ὥσπερ
πωλίον, |
[100] |
τὸ
δ᾽
ἐτήτυμον
ἄχθομαι
ὑμῖν,
|
~ἡνίκ᾽ |
ἂν
αἰτίζητ᾽
ἄρτον
πάππαν
με |
[1150] |
κὠφελοῦντος
~τοῦ
φεοῦ
τἀρώματα.
~(Χορός)
|
~ἡνίκ᾽ |
ἂν
δ᾽
ἀχέτας
~ᾄδῃ
τὸν |
[1150] |
σείων·
ἐγὼ
δ᾽
ἕστηκα
λινοπτώμενος”
|
~ἡνίκ᾽ |
ἂν
δ᾽
οἴκοι
γένωνται,
δρῶσιν |
[300] |
~μὴ
παφλάζων
καὶ
κεκραγὼς
ὥσπερ
|
ἡνίκ᾽ |
ἐνθάδ᾽
ἦν,
~ἐμποδὼν
ἡμῖν
γένηται |
[50] |
ἀκούετε·
~ἃ
δ᾽
εἶπε
πρῶτον
|
ἡνίκ᾽ |
ἤρχεθ᾽
ἡ
χολή,
~πεύσεσθ᾽
ἔφασκε |
[800] |
δὴ
~πικροτάτην
ὄπα
γηρύσαντος
ἤκουσ᾽
|
~ἡνίκα |
τῶν
τραγῳδῶν
~τὸν
χορὸν
εἶχον |
[900] |
γ᾽
ἀπεψωλημένοι
~περὶ
ταῖσι
καμπαῖς
|
ἡνίοχοι |
πεπτωκότες.
~ἀλλ᾽
ὦ
πρυτάνεις
δέχεσθε |
[250] |
ἡμῖν
ὡς
μέγας·
~εἴπερ
γὰρ
|
ἥξει |
τὸν
ἀλετρίβανον
φέρων,
~τούτῳ
ταράξει |
[200] |
Ἀθηνᾶν,
νὴ
Δί᾽
οὐχὶ
πειστέον·
|
~ἥξουσι |
καὖθις,
ἢν
ἔχωμεν
τὴν
Πύλον” |
[550] |
ὦνδρες
προσευξώμεσθα
πρῶτον
τῇ
θεῷ,
|
~ἥπερ |
ἡμῶν
τοὺς
λόφους
ἀφεῖλε
καὶ |
[900] |
~(Χορός)
~καὶ
τἄλλα
γ᾽
ὦσιν
|
ἤπιοι. |
~ὥστ᾽
ἐσόμεθ᾽
ἀλλήλοισιν
ἀμνοὶ
τοὺς |
[700] |
τοῖς
φθειρσὶν
πολεμοῦντας,
~τούς
θ᾽
|
Ἡρακλέας |
τοὺς
μάττοντας
καὶ
τοὺς
πεινῶντας |
[150] |
~πόθεν
βροτοῦ
με
προσέβαλ᾽
ὦναξ
|
Ἡράκλεις |
~τουτὶ
τί
ἐστι
τὸ
κακόν; |
[750] |
ἀνθρωπίσκους
κωμῳδῶν
οὐδὲ
γυναῖκας,
~ἀλλ᾽
|
Ἡρακλέους |
ὀργήν
τιν᾽
ἔχων
τοῖσι
μεγίστοις |
[200] |
εἰπέ
μοι.
~(Ἑρμῆς)
~ὁτιὴ
πολεμεῖν
|
ᾑρεῖσθ᾽ |
ἐκείνων
πολλάκις
~σπονδὰς
ποιούντων·
κεἰ |
[50] |
τοῦ
κανθάρου.
~(Τρυγαῖος)
~ἥσυχος
ἥσυχος,
|
ἠρέμα, |
κάνθων·
~μή
μοι
σοβαρῶς
χώρει |
[650] |
νυν
ἄκουσον
οἷον
ἄρτι
μ᾽
|
ἤρετο, |
~ὅστις
κακόνους
αὐτῇ
μάλιστ᾽
ἦν |
[650] |
νῦν
ἄκουσον
οἷον
ἄρτι
μ᾽
|
ἤρετο, |
~ὅστις
κρατεῖ
νῦν
τοῦ
λίθου |
[800] |
~τὸν
σοφὸν
ποιητὴν
~ὑμνεῖν,
ὅταν
|
ἠρινὰ |
μὲν
φωνῇ
χελιδὼν
~ἑζομένη
κελαδῇ, |
[600] |
ἀπώλετο.
~πρῶτα
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
|
ἦρξεν” |
Φειδίας
πράξας
κακῶς·
~εἶτα
Περικλέης |
[1200] |
εἶπον,
ἔγχεον,
~ἐντευθενὶ
δὲ
σπαρτίοις
|
ἠρτημένην
|
~πλάστιγγα
πρόσθες,
καὐτό
σοι
γενήσεται
|
[50] |
~ἃ
δ᾽
εἶπε
πρῶτον
ἡνίκ᾽
|
ἤρχεθ᾽ |
ἡ
χολή,
~πεύσεσθ᾽
ἔφασκε
γὰρ |
[600] |
γνωσαν
ὑμᾶς
αἱ
πόλεις
ὧν
|
ἤρχετε
|
~ἠγριωμένους
ἐπ᾽
ἀλλήλοισι
καὶ
σεσηρότας, |
[200] |
ὀργισθέντες.
εἶτ᾽
ἐνταῦθα
μὲν
~ἵν᾽
|
ἦσαν |
αὐτοὶ
τὸν
Πόλεμον
κατῴκισαν,
~ὑμᾶς |
[1250] |
~οἱ
δ᾽
ὅτε
δὴ
σχεδὸν
|
ἦσαν |
ἐπ᾽
ἀλλήλοισιν
ἰόντες,
~σύν
ῥ᾽ |
[1300] |
ἐγὼ
σαφῶς
~ὅτι
ταῦθ᾽
ὅσ᾽
|
ᾖσας |
ἄρτι
περὶ
τῆς
ἀσπίδος
~οὐ |
[550] |
δαιμόνια
βουλόμενος
εἰς
ἀγρὸν
ἀνερπύσαι
|
~ἦσθα |
γὰρ
μέγιστον
ἡμῖν
κέρδος
ὦ |
[550] |
καὶ
φίλα.
~τοῖς
ἀγροίκοισιν
γὰρ
|
ἦσθα |
χῖδρα
καὶ
σωτηρία.
~ὥστε
σὲ |
[1050] |
αἰβοιβοῖ.
~(Ἱεροκλῆς)
τί
γελᾷς;
~(Τρυγαῖος)
|
ἥσθην |
χαροποῖσι
πιθήκοις.
~(Ἱεροκλῆς)
~καὶ
κέπφοι |
[600] |
τις
αὐτῇ,
ταῦτ᾽
ἂν
ἥδιστ᾽
|
ἤσθιεν. |
~οἳ
δὲ
τὰς
πληγὰς
ὁρῶντες |
[1250] |
ἤσθιον.
~ταῦτ᾽
ᾆδε,
ταῦθ᾽
ὡς
|
ἤσθιον |
κεκορημένοι.
~(Παῖς)
Λαμάχου>
~θωρήσσοντ᾽
ἄρ᾽ |
[1250] |
~εἶεν;
ἐκόρεσθεν
τοῦ
πολέμου
κᾆτ᾽
|
ἤσθιον. |
~ταῦτ᾽
ᾆδε,
ταῦθ᾽
ὡς
ἤσθιον |
[350] |
~(Τρυγαῖος)
κᾆτα
τῷ
τρόπῳ
~οὐκ
|
ᾐσθόμην |
ἀγαθὸν
τοσουτονὶ
λαβών;
~(Ἑρμῆς)
~ἆρ᾽ |
[200] |
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
γὰρ
ὥσπερ
|
ᾐσθόμην
|
~καὐτὸς
θυείας
φθέγμα
πολεμιστηρίας.
~(Πόλεμος) |
[700] |
Θεωρίαν
~ἀπάγαγε
τῇ
βουλῇ
λαβών,
|
ἧσπέρ |
ποτ᾽
ἦν.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
μακαρία |
[800] |
σκέλει.
~μικροὶ
δ᾽
ὁρᾶν
ἄνωθεν
|
ἦστ᾽ |
ἔμοιγέ
τοι
~ἀπὸ
τοὐρανοῦ
φαίνεσθε |
[50] |
ἐπὶ
τοῦ
κανθάρου.
~(Τρυγαῖος)
~ἥσυχος
|
ἥσυχος, |
ἠρέμα,
κάνθων·
~μή
μοι
σοβαρῶς |
[50] |
ἀέρ᾽
ἐπὶ
τοῦ
κανθάρου.
~(Τρυγαῖος)
|
~ἥσυχος |
ἥσυχος,
ἠρέμα,
κάνθων·
~μή
μοι |
[0] |
Α)
~ἑτέραν
ἑτέραν
δός,
παιδὸς
|
ἡταιρηκότος· |
~τετριμμένης
γάρ
φησιν
ἐπιθυμεῖν.
~(Οἰκέτης |
[1150] |
δρῶσι,
τοὺς
δ᾽
ἐξ
ἄστεως
|
~ἧττον, |
οἱ
θεοῖσιν
οὗτοι
κἀνδράσιν
ῥιψάσπιδες. |
[900] |
προῖκα
προσαγαγεῖν
σ᾽
ἔδει,
~ἀλλ᾽
|
ηὗρον |
ἄν
σ᾽
ὑπέχοντα
τὴν
ἐκεχειρίαν. |
[600] |
οὐδεὶς
ὁ
παύσων,
ἥδε
δ᾽
|
ἠφανίζετο. |
~(Τρυγαῖος)
~ταῦτα
τοίνυν
μὰ
τὸν |