Vers
[450]	γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος) ἡμῖν	δ᾽	ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἰὴ παιὼν ἰή.
[650]	ἔπαθε πολλὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ	δ᾽	ἀλλὰ πρὸς σὲ μικρὸν εἰπάτω
[900]	νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος) τί	δ᾽	ἄλλο γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις
[100]	~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί	δ᾽	ἄλλο γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν
[1150]	οἴκοι μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ	δ᾽	ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού. ~ὅσον
[1250]	ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα	δ᾽	ἅμ᾽ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ
[1000]	~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς	δ᾽	ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ
[450]	δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν τοὺς	δ᾽	ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς)
[1150]	~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς	δ᾽	ἄνω τε καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες
[200]	ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται· ~αὐτοὶ	δ᾽	ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ
[650]	ἐν σκότῳ τὰ πράγματα, ~νυνὶ	δ᾽	ἅπαντα πρὸς λύχνον βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς)
[600]	ἐκεῖ τούς τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς	δ᾽	ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν
[1100]	τόδε πρότερον, σπένδειν ἡμᾶς, σὲ	δ᾽	ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη παράμεινον
[800]	ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ	δ᾽	ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ τέως.
[1200]	λίθους. οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ	δ᾽	ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ
[1200]	ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί	δ᾽	ἆρα τῇ σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι,
[100]	ἄρτον πάππαν με καλοῦσαι, ~ἔνδον	δ᾽	ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς ᾖ πάνυ
[1250]	Λαμάχου> ~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ	δ᾽	ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο
[600]	Λακώνων τοὺς μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ	δ᾽	ἅτ᾽ ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι
[100]	μοι σιτίων διπλῶν ἔδει· ~νῦν	δ᾽	ἃττ᾽ ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ
[200]	νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν” ~εἰ	δ᾽	αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί
[700]	~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως· ἡμεῖς	δ᾽	αὖ τοῖσι θεαταῖς ~ἣν ἔχομεν
[1150]	φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν	δ᾽	ἀχέτας ~ᾄδῃ τὸν ἡδὺν νόμον,
[100]	ψακὰς ᾖ πάνυ πάμπαν. ~ἢν	δ᾽	ἐγὼ εὖ πράξας ἔλθω πάλιν,
[800]	ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί	δ᾽	ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι
[150]	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος	δ᾽	εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.
[50]	παράδειγμα τῶν μανιῶν ἀκούετε· ~ἃ	δ᾽	εἶπε πρῶτον ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽ ἡ
[750]	ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν	δ᾽	εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης
[800]	τῇ βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν	δ᾽	ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ
[600]	ἐκείνους μὲν ποιῆσαι πλουσίους, ἡ	δ᾽	Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς
[1100]	~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά· κεῖται	δ᾽	ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε
[1100]	παρδακὸν τὸ χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ	δ᾽	ἐνεγκάτω τις τὴν κίχλην καὶ
[1150]	ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς	δ᾽	ἐξ ἄστεως ~ἧττον, οἱ θεοῖσιν
[1300]	πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν	δ᾽	ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας.
[1250]	ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων	δ᾽	ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει.
[900]	δὴ κέλης κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα	δ᾽	ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ
[800]	ἐγὼ πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης) τί	δ᾽	ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ σκέλει
[1000]	τίθεσο τὼ μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ	δ᾽	ἐπὶ σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ θυλήματα.
[1100]	μὲν ἤδη σπαρμένα, ~τὸν θεὸν	δ᾽	ἐπιψακάζειν, καὶ τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα,
[1150]	~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ τρίς. αὔριον	δ᾽	ἔσθ᾽ ἡ ξοδος· ~τῷ δὲ
[1150]	ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους σείων· ἐγὼ	δ᾽	ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽
[1200]	ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος) ~τί	δ᾽	ἔστιν ὦ κακόδαιμον; οὔτι που
[900]	κατορθοῖ, ~χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον	δ᾽	ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ.
[100]	~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι κόραι, τὸ	δ᾽	ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν
[400]	ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα	δ᾽	εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ
[500]	σὺ δ᾽ ὦ Θεωρία. ~οἷον	δ᾽	ἔχεις τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία,
[100]	πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς	δ᾽	ἡ πίνοιά σοὐστὶν ὥστε κάνθαρον
[1350]	καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α) τῆς	δ᾽	ἡδὺ τὸ σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις
[800]	~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς	δ᾽	ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν πάντες
[1150]	τῷ κακῷ βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα	δ᾽	ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς
[950]	~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον	δ᾽	ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ
[150]	κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ	δ᾽	ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε τί
[400]	ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν· σὺ	δ᾽	ἡμῖν ὦ θεῶν σοφώτατε ~ἅττα
[950]	~ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν. ~παῦσον	δ᾽	ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους,
[100]	αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί	δ᾽	ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον πέσῃ
[600]	~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα	δ᾽	ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος)
[600]	ἦν οὐδεὶς ὁ παύσων, ἥδε	δ᾽	ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν μὰ
[650]	τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον	δ᾽	ὅ τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο.
[1050]	σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ	δ᾽	ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽ οὐδεὶς
[200]	καὶ σανίδια κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο	δ᾽	οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς)
[1150]	δ᾽ ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽ ἂν	δ᾽	οἴκοι γένωνται, δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά,
[450]	οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν	δ᾽	ὅμως ~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια,
[500]	μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης	δ᾽	ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν,
[800]	πεπόνηκα κομιδῇ τὼ σκέλει. ~μικροὶ	δ᾽	ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι
[850]	~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ	δ᾽	ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς καλόν.
[750]	εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης	δ᾽	ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν
[1250]	καὶ κατάρατον. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ	δ᾽	ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽
[1200]	ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως	δ᾽	ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον
[1000]	ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν	δ᾽	ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας,
[1000]	~ὅσα χρὴ σοφὸν ἄνδρα; τί	δ᾽	οὐ ~σὺ φρονεῖς ὁπόσα χρεών
[1050]	ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ	δ᾽	οὐδεὶς ἐδίδου κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς)
[300]	πέπαυμαι. ~(Τρυγαῖος) φῄς γε, παύει	δ᾽	οὐδέπω. ~(Χορός) ἓν μὲν οὖν
[700]	παραβὰς ἐν τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ	δ᾽	οὖν εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ
[200]	ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ	δ᾽	οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ
[1000]	τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς	δ᾽	οὐχί; τί γάρ σε πέφευγ᾽
[0]	ἢ κύων ~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο	δ᾽	ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί τε καὶ
[500]	~ὦ χαῖρ᾽ Ὀπώρα, καὶ σὺ	δ᾽	ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽ ἔχεις
[250]	~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία καὶ σὺ	δ᾽	ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις
[600]	ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα	δ᾽	ὡς ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν
[1300]	νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν	~δᾷδάς	τε φέρειν, καὶ πάντα λεὼν
[1200]	ἂν ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί	δαὶ	δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ
[900]	ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον; ~(Τρυγαῖος) τί	δαὶ	δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ βοΐ; ~(Χορός)
[700]	ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί	δαί;	Κρατῖνος ὁ σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος)
[1250]	οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε	δαῖμον	ὥς μ᾽ ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽ ἀντέδωκά
[550]	φιλτάτη. ~σῷ γὰρ ἐδάμην πόθῳ,	δαιμόνια	βουλόμενος εἰς ἀγρὸν ἀνερπύσαι ~ἦσθα
[500]	καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ ταῦτα	δαιμονίως	ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι.
[300]	γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι πάρεστιν ἀγαθοῦ	δαίμονος.	~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως
[350]	χάρισ᾽ ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε	δαιμόνων,	~εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς
[0]	καὶ βορόν· ~χὤτου ποτ᾽ ἐστὶ	δαιμόνων	ἡ προσβολὴ ~οὐκ οἶδ᾽ Ἀφροδίτης
[900]	~πολέμου μετάτροπος αὔρα. ~νῦν γὰρ	δαίμων	φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ μὲν	δαίνυντο	βοῶν κρέα, καὶ τὰ τοιαυτί·
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς οἱ μὲν	δαίνυντο	βοῶν κρέα, καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον
[750]	θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν τε	δαῖτας	~καὶ θαλίας μακάρων· σοὶ γὰρ
[600]	ὥστε τῷ καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας	δακρῦσαι,	τούς τ᾽ ἐκεῖ τούς τ᾽
[950]	περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ τὸ	δαλίον	τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου σὺ
[750]	ἀπάγξαι. ~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ Χαρίτων	δαμώματα	καλλικόμων ~τὸν σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν,
[350]	~(Τρυγαῖος) ~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν	δάνεισον	τρεῖς δραχμάς· ~δεῖ γὰρ μυηθῆναί
[1100]	τῶν ξύλων ἅττ᾽ ἂν ᾖ	~δανότατα	τοῦ θέρους ~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου
[250]	~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ	Δάτιδος	μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε
[1000]	αὐτά· καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται	δάφνῃ	τις ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽
[0]	καὶ σαυτόν γε πρός. ~ὑμῶν	δέ	γ᾽ εἴ τις οἶδ᾽ ἐμοὶ
[150]	ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ χαίρετε. ~ὑμεῖς	δέ	γ᾽ ὑπὲρ ὧν τοὺς πόνους
[500]	ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ	δέ	γε τὰς σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν
[600]	~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς λέγοντας· οἱ	δὲ	γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας
[850]	~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους	δὲ	δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἀποδῶμεν
[200]	αὐτήν. ~(Τρυγαῖος) εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς	δὲ	δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς)
[250]	σκεύη λαβὼν ταυτὶ πάλιν· ~ἐγὼ	δὲ	δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν
[1150]	ὦ παῖ τρἴ ἡμῖν, ἓν	δὲ	δοῦναι τῷ πατρί· ~μυρρίνας τ᾽
[500]	τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ	δὲ	δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται,
[650]	Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει	δὲ	θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ τί; ~(Τρυγαῖος)
[1050]	ἀπὸ τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ	δὲ	θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ
[1150]	κίχλην καὶ τὼ σπίνω· ~ἦν	δὲ	καὶ πυός τις ἔνδον καὶ
[1300]	μελήσει ταῦτά γ᾽ εὖ ποιεῖς	δὲ	καὶ σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[750]	ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν	δὲ	καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὐ
[150]	οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις	δὲ	κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ κρέα
[700]	ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν, ~ὅσας	δὲ	κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ κρέα.
[900]	~φυσῶντα καὶ πνέοντα προσκινήσεται· ~ἕτεροι	δὲ	κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι
[750]	ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν	δὲ	κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο
[0]	ἕως σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον	δὲ	κύψας ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ
[950]	~τρία καὶ δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον	δὲ	μάχας καὶ κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην
[900]	ὁμοῦ καὶ τῷ πέει· ~τρίτῃ	δὲ	μετὰ ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα
[50]	ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς	δὲ	μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽
[250]	~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ Δί᾽ εἰ	δὲ	μή γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε
[350]	~ὦ πόνηροι μὴ σιωπᾶτ᾽ εἰ	δὲ	μή, λακήσεται. ~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ
[100]	ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α) ἐὰν	δὲ	μή σοι καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι
[800]	φωνῇ χελιδὼν ~ἑζομένη κελαδῇ, χορὸν	δὲ	μὴ χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ Μελάνθιος,
[400]	~ἡμεῖς μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι	δὲ	~οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ τοῦτ᾽
[1200]	ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ	δὲ	πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ
[1000]	ὕστερον ἐς τὴν ἀγοράν, ~τὰς	δὲ	πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα
[100]	εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· ~τὸ	δὲ	πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον)
[500]	τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον	δὲ	πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ τῆς
[50]	μοι κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ	δὲ	ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ
[400]	καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις	δὲ	πόλεμον μᾶλλον εἶναι βούλεται ~(Χορός)
[800]	τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ	δὲ	πολύ τι κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ
[900]	τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ	δὲ	ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν.
[1150]	φησιν εἶναι βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν	δέ	που δέῃ μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν
[0]	τις λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος, τὸ	δὲ	πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος δὲ
[0]	δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος	δὲ	πρὸς τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽
[950]	λαβών, ~σείου σὺ ταχέως· σὺ	δὲ	πρότεινε τῶν ὀλῶν, ~καὐτός γε
[750]	τάδ᾽ ἐξ ἀρχῆς μέλει. ~ἢν	δέ	σε Καρκίνος ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ
[1150]	δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ ξοδος· ~τῷ	δὲ	σιτί᾽ οὐκ ἐώνητ᾽ οὐ γὰρ
[400]	ἔτι πόλλ᾽ ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον	δέ	σοι ~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα
[150]	μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ	δέ	σοι τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί;
[1200]	μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ	δὲ	σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό
[600]	τῆσδε τῆς χώρας πόθῳ, ~τῶν	δὲ	συμμάχων ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ
[600]	ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ	δὲ	τὰς πληγὰς ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽
[700]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς	δὲ	τέως τάδε τὰ σκεύη παραδόντες
[1100]	πρόσφερε τὴν γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ	δὲ	τὴν σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς)
[100]	ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν	δὲ	τίς σε δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος)
[800]	βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν	δὲ	τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽
[1300]	ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας	δὲ	τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ
[50]	δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ	δὲ	τὸν λόγον γε τοῖσι παιδίοις
[1100]	~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν οὖν· ἐγὼ	δὲ	τουτονὶ τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς
[1200]	δὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ	δὲ	τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς τοὺς
[450]	Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ Πόθῳ. ~Ἄρει	δέ;	~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) μηδ᾽
[150]	σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς	δέδοικα,	κοὐκέτι σκώπτων λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ
[600]	τῆς τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν	δεδοικὼς	καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν
[1150]	ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ	~δέδρακας	εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ
[1000]	ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ	δέδραται.	τίθεσο τὼ μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ
[1150]	βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν δέ που	δέῃ	μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽
[900]	μηδαμῶς, ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι	δέῃ.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ
[1000]	τράπεζαν οἴσομαι, καὶ παιδὸς οὐ	δεήσει.	~(Χορός) ~τίς οὖν ἂν οὐκ
[350]	μοί νυν δάνεισον τρεῖς δραχμάς·	~δεῖ	γὰρ μυηθῆναί με πρὶν τεθνηκέναι.
[850]	τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους δὲ	δεῖ.	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε
[200]	θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. ~(Τρυγαῖος) οἴμοι	δείλαιος.	~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ γὰρ
[150]	ταυτί σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ	δειλακρίων	πῶς ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων
[850]	~οὗτος τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ	δεῖν᾽	εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ
[250]	~(Πόλεμος) οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ	δεῖνα	γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ
[750]	μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς	δεινὰς	κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν
[600]	αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι	δεινὸν	αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν
[400]	καί σοι φράσω τι πρᾶγμα	δεινὸν	καὶ μέγα, ~ὃ τοῖς θεοῖς
[450]	μικρόν γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν	δεινὸν	~τοὺς μὲν τείνειν τοὺς δ᾽
[200]	ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ	δεινός,	ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν
[750]	πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ	δεινόταται	μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες
[900]	ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ,	~δεινῶν	ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον,
[1050]	καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε	δειπνήσεις	ἔτι τοῦ λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ,
[1150]	ἰού. ~ὅσον τὸ χρῆμ᾽ ἐπὶ	δεῖπνον	ἦλθ᾽ ἐς τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽
[1200]	παρ᾽ ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ	δεῖπνον	ὡς τάχιστα· καὶ γὰρ οὑτοσὶ
[800]	~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ	δείπνου	τινὲς ~τῶν πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽
[950]	σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη ~τρία καὶ	δέκ᾽	ἔτη, ~λῦσον δὲ μάχας καὶ
[1200]	ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ	δεκάμνῳ	τῷδε θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα
[1200]	τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ	δεκάμνῳ	χεσεῖ καθήμενος; ~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε νὴ
[950]	~δέξαι θυσίαν τὴν ἡμετέραν. ~(Χορός)	~δέξαι	δῆτ᾽ ὦ πολυτιμήτη ~νὴ Δία,
[950]	Εἰρήνη, ~δέσποινα χορῶν, δέσποινα γάμων,	~δέξαι	θυσίαν τὴν ἡμετέραν. ~(Χορός) ~δέξαι
[100]	~(Παιδίον) λιμὴν δὲ τίς σε	δέξεται	φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν Πειραιεῖ δήπου
[1050]	σοφός τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος	δεξιὸν	εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν
[300]	σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ	δεξιόν.	~(Τρυγαῖος) ~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽ ὑμῖν
[150]	σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς	δεξιός,	~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων.
[1200]	ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ	δεξιῶς;	~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽
[450]	Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος. ~οὐδὲν	δεόμεθ᾽	ὦνθρωπε τῆς σῆς μορμόνος. ~(Ἑρμῆς)
[750]	πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα παρασχὼν τὰ	δέοντα.	~(Χορός) ~πρὸς ταῦτα χρεὼν εἶναι
[250]	Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν	δέοντι	τῇ πόλει, ~ἢ πρίν γε
[900]	τις, οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ	δέους	λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ
[1050]	ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον	δεπάεσσιν·	ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ
[700]	ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί τὸ	δέρμ᾽	ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον ἦν Εἰρήνης	δέσμ᾽	ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον ~(Τρυγαῖος)
[600]	βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽ ὦ	δέσποθ᾽	Ἑρμῆ, μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα
[350]	μή, λακήσεται. ~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ	δέσποθ᾽	Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς, ~εἴ τι
[700]	χρόνου τί σοι δοκῶ ~ὦ	δέσποθ᾽	Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς)
[800]	πολύ τι κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ	δέσποθ᾽	ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην
[250]	~ἀνύσας τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ	δέσποθ᾽	~(Πόλεμος) ἧκέ νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος)
[250]	~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ ὦ πότνια	δέσποιν᾽	Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν
[700]	τῇ πόλει; ~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ	δέσποιν᾽	ἀφησόμεσθά σου. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν
[950]	θεὰ ~πότνι᾽ Εἰρήνη, ~δέσποινα χορῶν,	δέσποινα	γάμων, ~δέξαι θυσίαν τὴν ἡμετέραν.
[950]	σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ ~πότνι᾽ Εἰρήνη,	~δέσποινα	χορῶν, δέσποινα γάμων, ~δέξαι θυσίαν
[350]	τε μεγάλαισι ~διὰ παντὸς ὦ	δέσποτ᾽	ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽
[50]	τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α) ὦ	δέσποτ᾽	ἄναξ ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα
[350]	θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ σε	δέσποτα.	~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος)
[250]	δριμύς. οἴμοι μοι τάλας ὦ	δέσποτα.	~μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς
[850]	κἀλήφθη γε μόλις. ~(Οἰκέτης) ὦ	δέσποτα	~ὅσην ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος)
[350]	ἀκούεις οἷα θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ	δέσποτα;	~(Χορός) ~μὴ γένῃ παλίγκοτος ἀντιβολοῦσιν
[50]	δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες· ~ὁ	δεσπότης	γάρ μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν
[50]	ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα. ~ὁ	δεσπότης	μου μαίνεται καινὸν τρόπον, ~οὐχ
[150]	καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ~πῶς	δεῦρ᾽	ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί
[800]	λέχος. ~καὶ ταῦτα δράσας ἧκε	δεῦρ᾽	αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω
[1000]	φέρων ~θύσας τὰ μηρἴ ἐξελὼν	δεῦρ᾽	ἔκφερε, ~χοὔτω τὸ πρόβατον τῷ
[700]	σαυτῷ βότρυς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη	δεῦρ᾽	ἐλθὲ καὶ δός μοι κύσαι.
[1250]	ξέρχεται ~οὐρησόμενα τὰ τῶν ἐπικλήτων	δεῦρ᾽	ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται προαναβάληταί μοι
[250]	μέτοικοι καὶ ξένοι ~καὶ νησιῶται,	δεῦρ᾽	ἴτ᾽ ὦ πάντες λεῴ, ~ὡς
[50]	ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε δεῦρο	δεῦρ	ὦ γείτονες· ~ὁ δεσπότης γάρ
[1300]	~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον. ~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽	ὦ γύναι εἰς ἀγρόν, ~χὤπως
[700]	παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν. ~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽	ὦ κόραι ~ἕπεσθον ἅμ᾽ ἐμοὶ
[1100]	σπονδὴν καὶ τῶν σπλάγχνων φέρε	δευρί.	~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα δοκεῖ,
[1000]	θύρασι χρὴ μένοντα τοίνυν ~σχίζας	δευρὶ	τιθέναι ταχέως ~τά τε πρόσφορα
[50]	διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε	δεῦρο	δεῦρ ὦ γείτονες· ~ὁ δεσπότης
[1300]	καὶ τὴν νύμφην ἔξω τινὰ	δεῦρο	κομίζειν ~δᾷδάς τε φέρειν, καὶ
[300]	ἁρπάσαι πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός)	~δεῦρο	πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς
[850]	λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς ὁ φυλάξων.	δεῦρο	σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς
[1100]	τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ	δεῦρο	συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί
[250]	ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος, ~ὃ	δεφόμενός	ποτ᾽ ᾖδε τῆς μεσημβρίας, ~ὡς
[900]	ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις	δέχεσθε	τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως
[1200]	τι βούλει προῖκα· καὶ ταυτὶ	δέχου·	~ἀφ᾽ ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν
[1100]	συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί	δὴ	γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε.
[900]	γένηται Θεογένους ὑηνία. ~(Τρυγαῖος) τῷ	δὴ	δοκεῖ σοι δῆτα τῶν λοιπῶν;
[1100]	λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε	δὴ	θεαταὶ δεῦρο συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν.
[150]	τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ, ~καὶ	δὴ	καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ
[1100]	~(Τρυγαῖος) σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει	δὴ	κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον.
[400]	θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι	δὴ	κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ ἂν πείσαις
[350]	τις ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε	δὴ	κατίδω ποῖ τοὺς λίθους ἀφέλξομεν.
[900]	μετὰ ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα	δὴ	κέλης κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽
[1150]	θεὸς θέλῃ. ~(Χορός) ~πολλὰ γὰρ	δή	μ᾽ ἠδίκησαν, ~ὄντες οἴκοι μὲν
[1050]	ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο	δὴ	μή πώς σε δόλῳ φρένας
[500]	ὑποχωρήσατε. ~(Χορός) ~ἄγ᾽ ὦνδρες αὐτοὶ	δὴ	μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί. ~(Ἑρμῆς)
[1200]	με χιλιῶν δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης) ἴθι	δὴ	ξένεγκε τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ
[600]	~(Ἑρμῆς) ~ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ	δὴ	ξυνίετε ~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι
[450]	γε; ~(Χορός) μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε	δὴ	πᾶς καὶ κάταγε τοῖσιν κάλῳς.
[300]	ὀρχούμενος. ~(Χορός) ἢν ἰδοὺ καὶ	δὴ	πέπαυμαι. ~(Τρυγαῖος) φῄς γε, παύει
[800]	χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ	δὴ	~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα
[1100]	σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει	δὴ	σπονδὴν καὶ τῶν σπλάγχνων φέρε
[850]	ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε	δὴ	σὺ κατάθου πρῶτα τὰ σκεύη
[400]	ἡμᾶς οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε	δὴ	σὺ ταχέως ὕπεχε τὴν φιάλην,
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ δ᾽ ὅτε	δὴ	σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
[200]	~(Τρυγαῖος) εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς δὲ	δὴ	τί δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ
[250]	μή γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε	δὴ	τί δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια;
[900]	~Ὑπέρβολόν τε παύσας. ~(Οἰκέτης) ἄγε	δὴ	τί νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος)
[400]	προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα	δὴ	τί τοῦτο δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ
[1150]	Λημυνίας ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ-	~δη	(τὸ γὰρ φῖτυ πρῷον φύσει
[950]	ἂν ἄλλο· περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε	δὴ	τὸ δαλίον τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών,
[950]	πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε	δὴ	τὸ κανοῦν λαβὼν σὺ καὶ
[1000]	οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ τί	δή;	~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη
[950]	ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα	δή.	~(Τρυγαῖος) ὦ σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ
[0]	αὖφις. ποῦ γὰρ ἣν νῦν	δὴ	φερες; ~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α) ~οὐ
[900]	ὁ γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ	δή.	~(Χορός) ~ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ
[850]	~μύρῳ κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί	δῆθ᾽	ὅταν ξυνὼν τῶν τιτθίων ἔχωμαι;
[900]	καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς ταῦτα	δῆλά	γ᾽ ἔσθ᾽ ὁ γὰρ βωμὸς
[900]	~(Χορός) ~καὶ νῦν σύ γε	δῆλος	εἶ· ~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις
[1000]	τί ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης)	δῆλός	ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί
[400]	~ἅττα χρὴ ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε	δημιουργικῶς·	~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας
[250]	γεωργοὶ κἄμποροι καὶ τέκτονες ~καὶ	δημιουργοὶ	καὶ μέτοικοι καὶ ξένοι ~καὶ
[650]	ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν	δῆμον	ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην
[650]	οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν ὁ	δῆμος	ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον
[900]	ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν	δημότην	ὅμιλον, ~καὶ τὸν γεωργικὸν λεὼν
[1050]	μῆρα θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον	δήπου	πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς οἱ μὲν
[300]	δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς τρόπους γε	δήπου	σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ,
[100]	δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν Πειραιεῖ	δήπου	στὶ Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο
[950]	ὅτι ~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε	δήπου.	~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ τὸ κανοῦν
[1000]	τί δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται	δήπουθεν	Εἰρήνη σφαγαῖς, ~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός.
[1250]	ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί	δῆτ᾽	ᾄδω; σὺ γὰρ εἰπέ μοι
[50]	σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ	δῆτ᾽	ἄλλως μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων
[700]	Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς	δῆτ᾽	ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς·
[250]	ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν ἕτερον	δῆτ᾽	ἐκ Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας τι;
[200]	κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν σὺ	δῆτ᾽	ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ
[600]	Δί᾽ ὦ μέλ᾽ ἐνδίκως γε>	δῆτ᾽	ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον
[850]	νῦν τάδε πράττει. ~(Τρυγαῖος) ~τί	δῆτ᾽	ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽ ὁρᾶτε λαμπρὸν
[1200]	~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν	δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος) ἔγωγε νὴ Δία, ~ἵνα
[1250]	ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον δίδως	δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽
[950]	θυσίαν τὴν ἡμετέραν. ~(Χορός) ~δέξαι	δῆτ᾽	ὦ πολυτιμήτη ~νὴ Δία, καὶ
[1050]	κέρκος ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης) καλῶς	δῆτ᾽	ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη φίλη. ~(Ἱεροκλῆς)
[200]	τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί	δῆτα	ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς)
[1200]	τοῦ δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί	δῆτα	τουτοινὶ καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν;
[900]	~(Τρυγαῖος) τῷ δὴ δοκεῖ σοι	δῆτα	τῶν λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί. ~(Τρυγαῖος)
[400]	λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα. ~(Χορός) ~μὰ	Δί᾽	ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν
[250]	ταχὺ πάνυ> ~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ	Δί᾽	εἰ δὲ μή γε, κλαύσομαι.
[150]	~ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν	Δί᾽	~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι
[0]	ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β) ~νὴ τὸν	Δί᾽	ἐς κόρακάς γε καὶ σαυτόν
[100]	ἄλλο γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν	Δί᾽	ἐς τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α)
[50]	ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν πάνυ.	~δι᾽	ἡμέρας γὰρ ἐς τὸν οὐρανὸν
[0]	ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ παραθῶ τρίψας	δι᾽	ἡμέρας ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην
[1050]	~ἀλλ᾽ ὁ σοφός τοι νὴ	Δί᾽	Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος
[200]	ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ	Δί᾽	οὐχὶ πειστέον· ~ἥξουσι καὖθις, ἢν
[1250]	ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι νὴ	Δί᾽	~(Παῖς) Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος)
[900]	~(Τρυγαῖος) ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ	Δί᾽	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽
[600]	ἐγὼ φύτευσα κἀξεθρεψάμην. ~(Χορός) ~νὴ	Δί᾽	ὦ μέλ᾽ ἐνδίκως γε> δῆτ᾽
[1200]	χεσεῖ καθήμενος; ~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε νὴ	Δί᾽	ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ ἂν ~τὸν
[1250]	τᾶν ἐκποδών. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ τὸν	Δί᾽	ὡς τὰ παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται
[950]	μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ	Δἴ	ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς
[0]	~(Οἰκέτης Α) ~οὐ μὰ τὸν	Δἴ	ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας
[1000]	τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ	Δἴ	ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ πού
[450]	~ὑπὸ τοῦ γε λιμοῦ νὴ	Δἴ	ἐξολωλότες. ~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες·
[550]	μᾶζα καὶ πανδαισία. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ	Δἴ	ἡ γὰρ σφῦρα λαμπρὸν ἦν
[400]	τοῦτο δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ	Δία	~ἡμεῖς μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι
[1200]	ἀμφοῖν δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἔγωγε νὴ	Δία,	~ἵνα μή γ᾽ ἁλῶ τρύπημα
[950]	~δέξαι δῆτ᾽ ὦ πολυτιμήτη ~νὴ	Δία,	καὶ μὴ ποίει γ᾽ ἅπερ
[350]	θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις τε μεγάλαισι	~διὰ	παντὸς ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς
[400]	ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ	Δία.	πρὸς ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ
[300]	τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε	διὰ	τὰ σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽
[850]	ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς καλόν. ~(Οἰκέτης)	~διὰ	ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ
[1200]	~(Τρυγαῖος) τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα	διὰ	τῆς θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης)
[300]	πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ νὴ τὸν	Δία	~τὸ σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν
[150]	τάλανθ᾽ ἡ πόλις ἡ Χίων	~διὰ	τὸν σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽
[400]	τούτοισι δὲ ~οἱ βάρβαροι θύουσι.	διὰ	τοῦτ᾽ εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς
[450]	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ	Δία.	~(Χορός) μικρόν γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος)
[700]	μοι κύσαι. ~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι	διὰ	χρόνου τί σοι δοκῶ ~ὦ
[550]	ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ	διὰ	χρόνου τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες
[600]	ὠχριῶσα κἀν φόβῳ καθημένη, ~ἅττα	διαβάλοι	τις αὐτῇ, ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽
[750]	τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει,	~διαβὰς	βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους,
[400]	~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ	διαγαγεῖν	τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ
[550]	γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς	διαίτης	τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη
[1050]	ἡμᾶς; οὐ παύσασθαι πολεμοῦντας, ~ἢ	διακαυνιάσαι	πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις
[150]	χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων	~διακινήσας	φαιδροῖς ὠσίν. ~τί ποιεῖς; τί
[250]	ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις τάλαινα	διακναισθήσεται.	~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ
[50]	~ἀλλ᾽ ὅ τι ποιεῖ τῃδὶ	διακύψας	ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε δεῦρο
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ	διαλέγου	~νῷν μηδέν· Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ
[1000]	γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς	διαλλαγαῖς.	~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν
[500]	πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ πόλεις	~διαλλαγεῖσαι	καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ ταῦτα
[50]	πίσυνος, ~πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ	διαλύσῃς	~ἄρθρων ἶνας πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ
[350]	μιαρὲ καὶ τολμηρὲ τί ποιεῖν	διανοεῖ;	~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ
[100]	μή μοι φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι	διανοεῖ.	~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἄλλο γ᾽
[750]	κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ	διανοίαις	καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ
[1250]	πόσον δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ	διαπρισθεῖεν	δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽ ἐς
[0]	ἐσθίων ~τέως ἕως σαυτὸν λάθοις	διαρραγείς.	~οἷον δὲ κύψας ὁ κατάρατος
[1150]	ἀχέτας ~ᾄδῃ τὸν ἡδὺν νόμον,	~διασκοπῶν	ἥδομαι ~τὰς Λημυνίας ἀμπέλους, ~εἰ
[550]	ἄρ᾽ ἐξωπλισμένη, ~αἵ τε θρίνακες	διαστίλβουσι	πρὸς τὸν ἥλιον. ~ἦ καλῶς
[800]	~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ	διατρέχοντες	ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος)
[500]	τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν	διατρεχουσῶν	εἰς ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου
[300]	πρὸς τῶν θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον	διαφθείρητε	διὰ τὰ σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[850]	ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε; ~τίς	διαφυλάξει	τήνδε τῇ βουλῇ λαβών; ~οὗτος
[600]	τοῦτον χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽ ἡμᾶς	δίδαξον	ὦ θεῶν εὐνούστατε. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ
[700]	εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης ὁ	διδάσκαλος	ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς
[1300]	ἐξελάσαντας, ~(Χορός) ~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν	~διδόναι	πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν, ~κριθάς τε
[1000]	~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν	δίδου.	~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽
[1200]	τί δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι	δίδωμ᾽	αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽ ὅτι τὸ
[400]	ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι ~δῶρον	δίδωμι	τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς)
[1250]	δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον	δίδως	δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα,
[1200]	λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ τί	δίδως;	~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι.
[600]	δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ	διειρωνόξενοι	~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν πόλεμον
[1200]	ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ	διεὶς	τὴν χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς
[800]	ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν	~διεληλυθώς.	~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ μοι
[1100]	φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ πρὸς πῦρ	διέλκων	~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας
[800]	που ~ψυχὰς δύ᾽ ἢ τρεῖς	διθυραμβοδιδασκάλων.	~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος)
[50]	βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται τῷ	Διὶ	~καί φησιν, ὦ Ζεῦ τί
[400]	τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ,	Διιπόλει᾽	Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ σοι πόλεις
[500]	~οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν	δικάζετε.	~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι,
[550]	παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς	δικαίοις	καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός σ᾽
[850]	~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν	δίκαιος,	τίς ποτε; ~τίς διαφυλάξει τήνδε
[850]	τῶν Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν	δικαίως;	ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς
[1300]	Β) ὦ τρὶς μάκαρ ὡς	δικαίως	~τἀγαθὰ νῦν ἔχεις. ~(Ἡμιχόριον Α)
[200]	τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ	δίκαν”	~εἰ δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽
[500]	γὰρ ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ ῥηματίων	δικανικῶν.	~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων,
[300]	Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽ εὕροις	δικαστὴν	δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς
[550]	εἰς ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν τῇ	δικέλλῃ	διὰ χρόνου τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽
[600]	τὰς κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν	δίκῃ	μὲν οὖν, ἐπεί τοι τὴν
[600]	ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν	δικροῖς	ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις
[400]	~(Χορός) ~μηδέποτε παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ	Διόνυσ᾽	ἄναξ ~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας
[250]	τὰς πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ	Διόνυσ᾽	ἀπόλοιτο καὶ μὴ λθοι φέρων.
[500]	κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς,	Διονυσίων,	~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν,
[1250]	~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν	Διόνυσον	~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας.
[100]	Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α) μὰ τὸν	Διόνυσον	οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος)
[350]	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ	Διὸς	ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ τετορήσω ταῦτα
[150]	δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει	Διὸς	εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν κάκκης
[50]	ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ τοῦ	Διός;	~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς
[150]	τὴν τοῦ Διός. ~τίς ἐν	Διὸς	θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς) ~πόθεν
[0]	~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας οὐ	Διὸς	καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν ἂν
[50]	~ὅπως πετήσει μ᾽ εὐθὺ τοῦ	Διὸς	λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ τι ποιεῖ
[700]	οὖν εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ	Διός,	ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ
[150]	καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ	Διός.	~τίς ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ
[250]	γ᾽ εὖ γε ποιήσαντες ὦ	Διοσκόρω.	~ἴσως ἂν εὖ γένοιτο· θαρρεῖτ᾽
[100]	ὦ μέλ᾽ ἄν μοι σιτίων	διπλῶν	ἔδει· ~νῦν δ᾽ ἃττ᾽ ἂν
[1150]	ἄνω τε καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες	δὶς	ἢ τρίς. αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽
[1250]	δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν	δίχα,	~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽ ἐς χάρακας
[450]	κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα	διχόθεν	μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ
[250]	λαβὼν ταυτὶ πάλιν· ~ἐγὼ δὲ	δοίδυκ᾽	εἰσιὼν ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽
[250]	Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν ἕτερον αὖ	δοίδυκα	κωλῦσαί τινα. ~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ
[1200]	τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν,	~δοίην	ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας.
[800]	τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν ἔτι	δοίην	τῶν θεῶν τριώβολον, ~εἰ πορνοβοσκοῦσ᾽
[1250]	ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται προαναβάληταί μοι	δοκεῖ.	~ἀλλ᾽ ὅ τι περ ᾄδειν
[900]	μεμφόμενον Ἑρμῄδιον; ~(Τρυγαῖος) τί δαὶ	δοκεῖ;	βούλεσθε λαρινῷ βοΐ; ~(Χορός) βοΐ;
[1100]	δευρί. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα	δοκεῖ,	κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ
[900]	Θεογένους ὑηνία. ~(Τρυγαῖος) τῷ δὴ	δοκεῖ	σοι δῆτα τῶν λοιπῶν; ~(Χορός)
[650]	~(Ἑρμῆς) ποῖός τις οὖν εἶναι	δοκεῖ	τὰ πολεμικὰ ~ὁ Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος)
[0]	ἀνὴρ ~Ἰωνικός τίς φησι παρακαθήμενος·	~δοκέω	μέν, ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται,
[0]	τῶν θεατῶν τις λέγοι ~νεανίας	δοκησίσοφος,	τὸ δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ
[1000]	χρεών ἐστιν ~τόν γε σοφῇ	δόκιμον	~φρενὶ πορίμῳ τε τόλμῃ; ~(Τρυγαῖος)
[150]	ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ	δοκῶ,	~καὶ δὴ καθορῶ τὴν οἰκίαν
[150]	ὁρᾷς ~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι	δοκῶ	μιαρώτατος; ~ἴθι νυν κάλεσόν μοι
[300]	γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως ἀπειπεῖν ἂν	δοκῶ	μοι τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς καὶ
[0]	~ἑνὸς μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι	δοκῶ·	~οὐδεὶς γὰρ ἂν φαίη με
[1000]	πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν	δοκῶ	σοι μαντικῶς τὸ φρύγανον τίθεσθαι;
[1000]	~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι	δοκῶ;	~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα καλῶς νυν αὐτά·
[50]	~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι	δοκῶ.	~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ τί δρασείεις
[700]	βλαβῆναι διὰ χρόνου τί σοι	δοκῶ	~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας
[1050]	εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης) μή νυν ὁρᾶν	δοκῶμεν	αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς)
[1050]	ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι ψυχαί,	δόλιαι	φρένες. ~(Τρυγαῖος) ~εἴθε σου εἶναι
[1050]	κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν	δόλιαι	ψυχαί, δόλιαι φρένες. ~(Τρυγαῖος) ~εἴθε
[1050]	~φράζεο δὴ μή πώς σε	δόλῳ	φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος)
[100]	εἴ τι φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος)	~δοξάσαι	ἔστι κόραι, τὸ δ᾽ ἐτήτυμον
[1250]	ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ τὰ	δόρατα	ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον δίδως
[550]	εἰς ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ	δορατίου	καὶ ξίφους κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽
[350]	ἐς Λύκειον κἀκ Λυκείου ξὺν	δορὶ	ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽ ὅ τι
[1250]	ἀποδώσεται πολύ. ~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ	δορυξέ.	~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ
[500]	ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ τὸν	δορυξὸν	οἷον ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν
[1250]	οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν.	~(Δορυξός)	~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι
[400]	οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις	δορυξὸς	ἢ κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ
[1250]	~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν.	~(Δορυξός)	οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως
[1250]	ἐγὼ τὰ δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι.	~(Δορυξός)	πόσον δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~εἰ
[1250]	ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς δραχμῆς.	~(Δορυξός)	ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν ἐκποδών.
[1200]	βίον, ~καὶ τουτουὶ καὶ τοῦ	δορυξοῦ	κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα τουτοινὶ
[0]	τάχιστα κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού.	δὸς	αὐτῷ, τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ
[0]	μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α)	δὸς	μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην.
[700]	~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ	δός	μοι κύσαι. ~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι
[0]	περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν	δός,	παιδὸς ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν ἀπάρχου κᾆτα	δὸς	τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον.
[750]	καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ φαλακρῷ,	δὸς	τῷ φαλακρῷ ~τῶν τρωγαλίων, καὶ
[500]	~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν,	~δούλης	μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε
[1000]	σκορόδων, ~σικύων πρῴων, μήλων, ῥοιῶν.	~δούλοισι	χλανισκιδίων μικρῶν· ~κἀκ Βοιωτῶν γε
[450]	στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ	δοῦλος	αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ
[700]	~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς	δούλους	παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ
[1150]	παῖ τρἴ ἡμῖν, ἓν δὲ	δοῦναι	τῷ πατρί· ~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον
[750]	ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε τὸ	δρᾶμα	γαλῆν τῆς ἑσπέρας ἀπάγξαι. ~(Χορός)
[200]	τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες	δρᾶν	ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται· ~αὐτοὶ
[200]	μοι, ~ἡμᾶς δὲ δὴ τί	δρᾶν	παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα πλὴν
[300]	τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ τι χρὴ	δρᾶν,	φράζε κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽
[150]	ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε τί	δρᾷς,	οὗτος ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ
[800]	τῇδε κουρίδιον λέχος. ~καὶ ταῦτα	δράσας	ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ
[50]	δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ τί	δρασείεις	ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις
[1300]	δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β) τί	δράσομεν	αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Α) τρυγήσομεν αὐτήν,
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Α) τί	δράσομεν	αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β) τί δράσομεν
[400]	τοὺς λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα	δράσομεν·	σὺ δ᾽ ἡμῖν ὦ θεῶν
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ	δρᾶσον;	~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ
[1250]	μνᾶν ποτέ· ~καὶ νῦν τί	δράσω;	τίς γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος)
[500]	νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ ἄλλο	δρᾶτε	πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε
[400]	~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ τί τοῦτο	δρᾶτον;	~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ Δία ~ἡμεῖς
[350]	χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς	δραχμάς·	~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με πρὶν
[1250]	αὔτ᾽ ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς	δραχμῆς.	~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν
[1200]	οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ δὲ πεντήκοντα	δραχμῶν	ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς
[1200]	~τὸν πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν	δραχμῶν;	~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ ξένεγκε τἀργύριον.
[1200]	σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην	δραχμῶν	ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον
[1200]	πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν	δρέπανον	οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ δὲ πεντήκοντα
[500]	ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ	δρεπανουργὸς	οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ
[1150]	λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους.	~(Δρεπανουργός)	ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος)
[1150]	Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας.	~(Δρεπανουργός)	~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽
[1200]	ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν	δρεπάνων	τε λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽ ὅ
[200]	~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα καὶ	δριμέα	~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα.
[300]	~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽ εὕροις δικαστὴν	δριμὺν	οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς τρόπους
[250]	οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς	δριμύς.	οἴμοι μοι τάλας ὦ δέσποτα.
[150]	σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ γῆς, ~κᾆτα	δρομαίαν	πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς
[1100]	γείτονα, ~εἰπέ μοι τί τηνικαῦτα	δρῶμεν	ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει
[250]	κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ τί	δρῶμεν	ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε τὸν
[600]	ἔλαθε. ταῦτα δ᾽ ἦν ὁ	δρῶν	βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽ ὦ
[1100]	~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ	δρῶντος	καλῶς. ~ἀλλ᾽ ἄφευε τῶν φασήλων
[450]	ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς	δρῶσ᾽	οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα
[950]	ποίει γ᾽ ἅπερ αἱ ~μοιχευόμεναι	δρῶσι	γυναῖκες. ~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι
[1150]	~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους	δρῶσι,	τοὺς δ᾽ ἐξ ἄστεως ~ἧττον,
[1150]	~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ οἴκοι γένωνται,	δρῶσιν	οὐκ ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες
[800]	εἰ μή γέ που ~ψυχὰς	δύ᾽	ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί
[100]	βάθος; ~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν	δυνήσεται;	~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ
[1250]	τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ	δυσκάθαρτε	δαῖμον ὥς μ᾽ ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽
[300]	μ᾽ εὕροις δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ	δύσκολον,	~οὐδὲ τοὺς τρόπους γε δήπου
[850]	νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ μοι,	δῶ	καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι; ~(Τρυγαῖος) ~μηδέν·
[950]	πολλοὶ κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ φέρε	δῶ·	πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος)
[100]	ὦ πάτερ ἆρ᾽ ἔτυμός γε	~δώμασιν	ἡμετέροις φάτις ἥκει, ~ὡς σὺ
[700]	τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις	δῶμεν	σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ
[1200]	ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν ~τὰ	δῶρα	ταυτί σοι φέρομεν ἐς τοὺς
[400]	ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι	~δῶρον	δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν ἔχῃς.
[200]	~ναὶ τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων	δωσεῖ	δίκαν” ~εἰ δ᾽ αὖ τι
[950]	ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν	~δώσουσιν	αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα.
[1150]	ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽ εὐθύνας ἐμοὶ	δώσουσιν,	ἢν θεὸς θέλῃ. ~(Χορός) ~πολλὰ
[0]	Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ	δώσω	πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ δὲ