Vers |
[1000] |
θυλήματα.
~(Τρυγαῖος)
~ἐμοὶ
μελήσει
ταῦτά
|
γ᾽ |
ἀλλ᾽
ἥκειν
ἐχρῆν.
~(Οἰκέτης)
~ἰδοὺ |
[100] |
γένῃ.
~(Τρυγαῖος)
~ἐμοὶ
μελήσει
ταῦτά
|
γ᾽ |
ἀλλὰ
χαίρετε.
~ὑμεῖς
δέ
γ᾽ |
[1200] |
ἔγωγε
νὴ
Δία,
~ἵνα
μή
|
γ᾽ |
ἁλῶ
τρύπημα
κλέπτων
τῆς
νεώς. |
[0] |
δὲ
πρὸς
τί;
κᾆτ᾽
αὐτῷ
|
γ᾽ |
ἀνὴρ
~Ἰωνικός
τίς
φησι
παρακαθήμενος· |
[1250] |
ὥς
μ᾽
ἀπώλεσας,
~ὅτ᾽
ἀντέδωκά
|
γ᾽ |
ἀντὶ
τῶνδε
μνᾶν
ποτέ·
~καὶ |
[1100] |
~(Τρυγαῖος)
σὺ
δὲ
τὴν
σαυτοῦ
|
γ᾽ |
ἀπένεγκε.
~(Ἱεροκλῆς)
σπονδή.
~(Τρυγαῖος)
καὶ |
[950] |
~νὴ
Δία,
καὶ
μὴ
ποίει
|
γ᾽ |
ἅπερ
αἱ
~μοιχευόμεναι
δρῶσι
γυναῖκες. |
[900] |
πνέοντα
προσκινήσεται·
~ἕτεροι
δὲ
κείσονταί
|
γ᾽ |
ἀπεψωλημένοι
~περὶ
ταῖσι
καμπαῖς
ἡνίοχοι |
[650] |
πολεμικὰ
~ὁ
Κλεώνυμος;
~(Τρυγαῖος)
~ψυχήν
|
γ᾽ |
ἄριστος
πλήν
γ᾽
ὅτι
~οὐκ |
[450] |
ἀνδρικῶς.
~(Χορός)
~ἆρ᾽
οἶσθ᾽
ὅσοι
|
γ᾽ |
αὐτῶν
ἔχονται
τοῦ
ξύλου,
~μόνοι |
[1250] |
~(Τρυγαῖος)
~μηδαμῶς
γ᾽
ἐπεὶ
~τούτῳ
|
γ᾽ |
ἐγὼ
τὰ
δόρατα
ταῦτ᾽
ὠνήσομαι. |
[0] |
σαυτόν
γε
πρός.
~ὑμῶν
δέ
|
γ᾽ |
εἴ
τις
οἶδ᾽
ἐμοὶ
κατειπάτω, |
[1250] |
ὦ
τρισκακόδαιμον
~εἰρήνης
οὔσης·
ἀμαθές
|
γ᾽ |
εἶ
καὶ
κατάρατον.
~(Παῖς)
Λαμάχου> |
[450] |
σῆς
μορμόνος.
~(Ἑρμῆς)
~οὐδ᾽
οἵδε
|
γ᾽ |
εἷλκον
οὐδὲν
ἁργεῖοι
πάλαι
~ἀλλ᾽ |
[950] |
ἔχει.
~(Τρυγαῖος)
οὐχ
αἱ
γυναῖκές
|
γ᾽ |
ἔλαβον.
~(Οἰκέτης)
~ἀλλ᾽
εἰς
ἑσπέραν
|
[450] |
αὐτομολεῖν
παρεσκευασμένος
~ἐπὶ
τοῦ
τροχοῦ
|
γ᾽ |
ἕλκοιτο
μαστιγούμενος.
~(Τρυγαῖος)
ἡμῖν
δ᾽ |
[100] |
μὰ
τὸν
Διόνυσον
οὐδέποτε
ζῶντός
|
γ᾽ |
ἐμοῦ.
~(Τρυγαῖος)
οὐκ
ἔστι
παρὰ |
[1250] |
ἀπίωμεν
ὦ
δορυξέ.
~(Τρυγαῖος)
~μηδαμῶς
|
γ᾽ |
ἐπεὶ
~τούτῳ
γ᾽
ἐγὼ
τὰ |
[900] |
ἀπαντᾷ.
~(Τρυγαῖος)
~ὡς
ταῦτα
δῆλά
|
γ᾽ |
ἔσθ᾽
ὁ
γὰρ
βωμὸς
θύρασι |
[900] |
μὰ
Δί᾽
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
τοῦτό
|
γ᾽ |
ἔστ᾽
Ἰωνικὸν
~τὸ
ῥῆμ᾽
~(Χορός) |
[900] |
ἀνὴρ
πολίτης
~ἐστὶν
ἅπασιν
ὅστις
|
~γ᾽ |
ἐστὶ
τοιοῦτος.
~(Τρυγαῖος)
ὅταν
τρυγᾶτ᾽ |
[300] |
~(Τρυγαῖος)
~μή
τι
καὶ
νυνί
|
γ᾽ |
ἔτ᾽
ἀλλὰ
παῦε
παῦ᾽
ὀρχούμενος. |
[250] |
αὐτὸν
εἶτ᾽
ἀπώλεσαν.
~(Τρυγαῖος)
~εὖ
|
γ᾽ |
εὖ
γε
ποιήσαντες
ὦ
Διοσκόρω. |
[1300] |
μασῶνται.
~(Χορός)
~ἡμῖν
μελήσει
ταῦτά
|
γ᾽ |
εὖ
ποιεῖς
δὲ
καὶ
σὺ |
[850] |
ποτ᾽
ἦν.
~(Τρυγαῖος)
~ἔπειτ᾽
ἀγῶνά
|
γ᾽ |
εὐθὺς
ἐξέσται
ποιεῖν
~ταύτην
ἔχουσιν |
[900] |
ποιητέον;
~(Τρυγαῖος)
τί
δ᾽
ἄλλο
|
γ᾽ |
ἢ
ταύτην
χύτραις
ἱδρυτέον;
~(Χορός) |
[100] |
διανοεῖ.
~(Τρυγαῖος)
~τί
δ᾽
ἄλλο
|
γ᾽ |
ἢ
~ὡς
τὸν
Δί᾽
ἐς |
[1100] |
θᾶττον
εἰς
Ἐλύμνιον;
~(Χορός)
~ἥδομαί
|
γ᾽ |
ἥδομαι
~κράνους
ἀπηλλαγμένος
~τυροῦ
τε |
[600] |
ἦν,
~οὖσα
συγγενὴς
ἐκείνου.
πολλά
|
γ᾽ |
ἡμᾶς
λανθάνει.
~(Ἑρμῆς)
~κᾆτ᾽
ἐπειδὴ |
[900] |
Ἰωνικὸν
~τὸ
ῥῆμ᾽
~(Χορός)
~ἐπίτηδές
|
γ᾽ |
ἵν᾽
ὅταν>
ἐν
τἠκκλησίᾳ
~ὡς |
[850] |
αὐτῇ
κἀνθάδε
σκευαστέον.
~(Χορός)
~εὐδαιμονικῶς
|
γ᾽ |
ὁ
πρεσβύτης,
~ὅσα
γ᾽
ὧδ᾽ |
[1350] |
ἡδὺ
τὸ
σῦκον.
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις
|
γ᾽ |
ὅταν
ἐσθίῃς
~οἶνόν
τε
πίῃς |
[1000] |
λέξει;
~(Οἰκέτης)
δῆλός
ἐσθ᾽
οὗτός
|
γ᾽ |
ὅτι
~ἐναντιώσεταί
τι
ταῖς
διαλλαγαῖς. |
[650] |
~(Τρυγαῖος)
~ψυχήν
γ᾽
ἄριστος
πλήν
|
γ᾽ |
ὅτι
~οὐκ
ἦν
ἄρ᾽
οὗπέρ |
[300] |
τὸ
δεξιόν.
~(Τρυγαῖος)
~ἐπιδίδωμι
τοῦτό
|
γ᾽ |
ὑμῖν
ὥστε
μὴ
λυπεῖν
ἔτι. |
[850] |
γόνατα
κύβδ᾽
ἑστάναι,
~καὶ
παγκράτιόν
|
γ᾽ |
ὑπαλειψαμένοις
νεανικῶς
~παίειν
ὀρύττειν
πὺξ |
[150] |
γ᾽
ἀλλὰ
χαίρετε.
~ὑμεῖς
δέ
|
γ᾽ |
ὑπὲρ
ὧν
τοὺς
πόνους
ἐγὼ |
[250] |
ἐκύκα
τὴν
Ἑλλάδα.
~(Τρυγαῖος)
~εὖ
|
γ᾽ |
ὦ
πότνια
δέσποιν᾽
Ἀθηναία
ποιῶν
|
[850] |
~εὐδαιμονικῶς
γ᾽
ὁ
πρεσβύτης,
~ὅσα
|
γ᾽ |
ὧδ᾽
ἰδεῖν,
~τὰ
νῦν
τάδε |
[900] |
τοι
λέγεις.
~(Χορός)
~καὶ
τἄλλα
|
γ᾽ |
ὦσιν
ἤπιοι.
~ὥστ᾽
ἐσόμεθ᾽
ἀλλήλοισιν |
[1150] |
τι
μὴ
ξήνεγκεν
αὐτῶν
ἡ
|
γαλῆ |
τῆς
ἑσπέρας·
~ἐψόφει
γοῦν
ἔνδον |
[750] |
παρ᾽
ἐλπίδας
~εἶχε
τὸ
δρᾶμα
|
γαλῆν |
τῆς
ἑσπέρας
ἀπάγξαι.
~(Χορός)
~τοιάδε |
[750] |
φίλου
χόρευσον,
~κλείουσα
θεῶν
τε
|
γάμους |
ἀνδρῶν
τε
δαῖτας
~καὶ
θαλίας |
[1150] |
ἐπὶ
δεῖπνον
ἦλθ᾽
ἐς
τοὺς
|
γάμους. |
~ἔχ᾽
ἀποκάθαιρε
τὰς
τραπέζας
ταυτῃί· |
[1200] |
ταυτί
σοι
φέρομεν
ἐς
τοὺς
|
γάμους. |
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι
νυν
καταθέμενοι
παρ᾽ |
[950] |
~πότνι᾽
Εἰρήνη,
~δέσποινα
χορῶν,
δέσποινα
|
γάμων, |
~δέξαι
θυσίαν
τὴν
ἡμετέραν.
~(Χορός) |
[700] |
ἕξει
σιτία;
~(Ἑρμῆς)
τὴν
τοῦ
|
Γανυμήδους |
ἀμβροσίαν
σιτήσεται.
~(Τρυγαῖος)
πῶς
δῆτ᾽ |
[1250] |
ἀπόλοιο
παιδάριον
αὐταῖς
μάχαις·
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ᾄδεις
πλὴν
πολέμους.
τοῦ
καί |
[500] |
ἐχομένοις
ὅθεν
νῦν
ἕλκετε·
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ἄλλο
δρᾶτε
πλὴν
δικάζετε.
~ἀλλ᾽ |
[400] |
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
δὴ
κάτειπ᾽
ἴσως
|
γὰρ |
ἂν
πείσαις
ἐμέ.
~(Τρυγαῖος)
~ἡ |
[1200] |
~ἔγωγε
νὴ
Δί᾽
ὦπίτριπτ᾽
οἴει
|
γὰρ |
ἂν
~τὸν
πρωκτὸν
ἀποδόσθαι
με |
[0] |
ὦνδρες
ἀπολελύσθαι
μοι
δοκῶ·
~οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἂν
φαίη
με
μάττοντ᾽
ἐσθίειν. |
[300] |
πατείτω
πάντα
καὶ
ταραττέτω,
~οὐ
|
γὰρ |
ἂν
χαίροντες
ἡμεῖς
τήμερον
παυσαίμεθ᾽ |
[300] |
με
τὴν
ἡμέραν
{ποτέ}
~πολλὰ
|
γὰρ |
ἀνεσχόμην
πράγματά
τε
καὶ
στιβάδας, |
[900] |
σύ
γε
δῆλος
εἶ·
~σωτὴρ
|
γὰρ |
ἅπασιν
ἀνθρώποις
~γεγένησαι.
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις |
[1200] |
καὶ
ταυτὶ
δέχου·
~ἀφ᾽
ὧν
|
γὰρ |
ἀπεδόμεσθα
κἀκερδήναμεν
~τὰ
δῶρα
ταυτί |
[250] |
οὐ
φέρεις;
~(Κύδοιμος)
τὸ
δεῖνα
|
γὰρ
|
~ἀπόλωλ᾽
Ἀθηναίοισιν
ἁλετρίβανος,
~ὁ
βυρσοπώλης, |
[1250] |
~καὶ
νῦν
τί
δράσω;
τίς
|
γὰρ |
αὔτ᾽
ὠνήσεται;
~(Τρυγαῖος)
~πώλει
βαδίζων |
[500] |
ὑμᾶς
ἡ
θεὸς
μεμνημένη·
~πρῶτοι
|
γὰρ |
αὐτὴν
τοῖς
σκορόδοις
ἠλείψατε.
~καὶ |
[600] |
τήνδ᾽
ὅπως
ἀπώλετο.
~πρῶτα
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῆς
ἦρξεν”
Φειδίας
πράξας
κακῶς· |
[650] |
πρός
γε
τοὺς
θεωμένους·
~ὀργὴν
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ὧν
ἔπαθε
πολλὴν
ἔχει. |
[350] |
χαριούμεθα
ποιοῦντες,
ἄγε
~φράζε·
σὲ
|
γὰρ |
αὐτοκράτορ᾽
εἵλετ᾽
ἀγαθή
τις
ἡμῖν |
[850] |
ὁ
φυλάξων.
δεῦρο
σύ·
~καταθήσομαι
|
γὰρ |
αὐτὸς
ἐς
μέσους
ἄγων.
~(Οἰκέτης) |
[900] |
ταῦτα
δῆλά
γ᾽
ἔσθ᾽
ὁ
|
γὰρ |
βωμὸς
θύρασι
καὶ
δή.
~(Χορός) |
[900] |
κατέχει
~πολέμου
μετάτροπος
αὔρα.
~νῦν
|
γὰρ |
δαίμων
φανερῶς
~εἰς
ἀγαθὰ
μεταβιβάζει. |
[1150] |
ἢν
θεὸς
θέλῃ.
~(Χορός)
~πολλὰ
|
γὰρ |
δή
μ᾽
ἠδίκησαν,
~ὄντες
οἴκοι |
[1250] |
υἱὸς
Λαμάχου.
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
~ἦ
|
γὰρ |
ἐγὼ
θαύμαζον
ἀκούων,
εἰ
σὺ |
[550] |
ἀσμένοισιν
ἦλθες,
ὦ
φιλτάτη.
~σῷ
|
γὰρ |
ἐδάμην
πόθῳ,
δαιμόνια
βουλόμενος
εἰς |
[0] |
Ἀπόλλω
γὼ
μὲν
οὔ·
~οὐ
|
γὰρ |
ἔθ᾽
οἶός
τ᾽
εἴμ᾽
ὑπερέχειν |
[850] |
~ταύτῃ
τι;
~(Τρυγαῖος)
~μηδέν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐθελήσει
θαγεῖν
~οὔτ᾽
ἄρτον
οὔτε |
[1250] |
ὅτι
~οὐ
πράγματ᾽
ᾄσει·
σώφρονος
|
γὰρ |
εἶ
πατρός.
~(Παῖς)
Κλεωνύμου>
~ἀσπίδι |
[1250] |
~ἀλλὰ
τί
δῆτ᾽
ᾄδω;
σὺ
|
γὰρ |
εἰπέ
μοι
οἷστισι
χαίρεις.
~(Τρυγαῖος) |
[800] |
πάντες
ἐκάλουν
ἀστέρα.
~(Οἰκέτης)
~τίνες
|
γάρ |
εἰσ᾽
οἱ
διατρέχοντες
ἀστέρες,
~οἳ |
[950] |
~(Οἰκέτης)
~τοισδὶ
φέρε
δῶ·
πολλοὶ
|
γάρ |
εἰσι
κἀγαθοί.
~(Τρυγαῖος)
τούτους
ἀγαθοὺς |
[400] |
ἢ
πρὸ
τοῦ.
~(Ἑρμῆς)
κλέπται
|
γάρ |
εἰσι
νῦν
γε
μᾶλλον
ἢ |
[500] |
μυριάμφορον
~ὅτῳ
προσείπω
σ᾽
οὐ
|
γὰρ |
εἶχον
οἴκοθεν.
~ὦ
χαῖρ᾽
Ὀπώρα, |
[300] |
~ἰοῦ
ἰοῦ
κεκραγέναι.
~(Χορός)
~εἰ
|
γὰρ |
ἐκγένοιτ᾽
ἰδεῖν
ταύτην
με
τὴν |
[950] |
αἱ
~μοιχευόμεναι
δρῶσι
γυναῖκες.
~καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖναι
παρακλίνασαι
~τῆς
αὐλείας
παρακύπτουσιν, |
[600] |
τοῖς
γεωργοῖς
ἦν
κακά·
~αἱ
|
γὰρ |
ἐνθένδ᾽
αὖ
τριήρεις
ἀντιτιμωρούμεναι
~οὐδὲν |
[300] |
ἀπαλλαγέντες
καὶ
κακῶν
φοινικικῶν·
~ἡμέρα
|
γὰρ |
ἐξέλαμψεν
ἥδε
μισολάμαχος.
~πρὸς
τάδ᾽ |
[300] |
~καὶ
βοᾶτε
καὶ
γελᾶτ᾽
ἤδη
|
~γὰρ |
ἐξέσται
τόθ᾽
ὑμῖν
~πλεῖν
μένειν |
[700] |
~(Τρυγαῖος)
ὅ
τι;
~ὼρακιάσας·
οὐ
|
γὰρ |
ἐξηνέσχετο
~ἰδὼν
πίθον
καταγνύμενον
οἴνου |
[200] |
πόλεις
βουλεύεται.
~ἀλλ᾽
εἶμι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐξιέναι
γνώμην
ἐμὴν
~μέλλει·
θορυβεῖ |
[550] |
~μόνη
γὰρ
ἡμᾶς
ὠφέλεις.
~πολλὰ
|
γὰρ |
ἐπάσχομεν
πρίν
ποτ᾽
ἐπὶ
σοῦ |
[1250] |
βαδίζων
αὐτὰ
τοῖς
Αἰγυπτίοις·
~ἔστιν
|
γὰρ |
ἐπιτήδεια
συρμαίαν
μετρεῖν.
~(Δορυξός)
οἴμ᾽ |
[0] |
πριαίμην
ῥῖνα
μὴ
τετρημένην.
~οὐδὲν
|
γὰρ |
ἔργον
ἦν
ἄρ᾽
ἀθλιώτερον
~ἢ |
[50] |
ἕτερον
καινὸν
πάνυ.
~δι᾽
ἡμέρας
|
γὰρ |
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
βλέπων
~ὡδὶ |
[1100] |
~τῆς
γυναικὸς
λουμένης.
~(Χορός)
~οὐ
|
γὰρ |
ἔσθ᾽
ἥδιον
ἢ
τυχεῖν
μὲν |
[300] |
χρὴ
δρᾶν,
φράζε
κἀρχιτεκτόνει·
~οὐ
|
γὰρ |
ἔσθ᾽
ὅπως
ἀπειπεῖν
ἂν
δοκῶ |
[1200] |
τοῦτόν
γε
τῆς
ἰσωνίας·
~ἐναποπατεῖν
|
γάρ |
ἐστ᾽
ἐπιτήδειος
πάνυ
~(Θωρακοπώλης)
παῦσαί |
[0] |
Χαρίτων
γε.
~(Οἰκέτης
Α)
τοῦ
|
γάρ |
ἐστ᾽
~(Οἰκέτης
Β)
οὐκ
ἔσθ᾽ |
[1250] |
~ᾆσον
πρὶν
εἰσιέναι
τι·
σὺ
|
γὰρ |
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι
~οὐ
πράγματ᾽ |
[750] |
~ναννοφυεῖς
σφυράδων
ἀποκνίσματα
μηχανοδίφας.
~καὶ
|
γὰρ |
ἔφασχ᾽
ὁ
πατὴρ
ὃ
παρ᾽ |
[150] |
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
θεῶν·
~φροῦδοι
|
γὰρ |
ἐχθές
εἰσιν
ἐξῳκισμένοι.
~(Τρυγαῖος)
ποῖ |
[1150] |
δὲ
σιτί᾽
οὐκ
ἐώνητ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ᾔδειν
ἐξιών·
~εἶτα
προστὰς
πρὸς |
[500] |
κλαύσἄρα
σὺ
~ταύτης
καταψευδόμενος·
οὐ
|
γὰρ |
ἥδεται
~αὕτη
ποιητῇ
ῥηματίων
δικανικῶν. |
[550] |
ὁπόσοι
γεωργὸν
βίον
ἐτρίβομεν.
~μόνη
|
γὰρ |
ἡμᾶς
ὠφέλεις.
~πολλὰ
γὰρ
ἐπάσχομεν |
[650] |
οὗπερ
ἔστ᾽
εἶναι
κάτω·
~οὐ
|
γὰρ |
ἡμέτερος
ἔτ᾽
ἔστ᾽
ἐκεῖνος
ἁνὴρ |
[300] |
καὶ
μοχλοὺς
καὶ
σχοινία·
~νῦν
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἁρπάσαι
πάρεστιν
ἀγαθοῦ
δαίμονος. |
[650] |
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἔχε·
~ὁ
νοῦς
|
γὰρ |
ἡμῶν
ἦν
τότ᾽
ἐν
τοῖς |
[300] |
ἀκούσαντες
τοιούτου
χαίρομεν
κηρύγματος.
~οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἔχοντας
ἥκειν
σιτί᾽
ἡμερῶν |
[0] |
Β)
ἰδοὺ
μάλ᾽
αὖφις.
ποῦ
|
γὰρ |
ἣν
νῦν
δὴ
φερες;
~κατέφαγεν; |
[250] |
κίνδυνον
ἡμῖν
ὡς
μέγας·
~εἴπερ
|
γὰρ |
ἥξει
τὸν
ἀλετρίβανον
φέρων,
~τούτῳ |
[550] |
κἀδάπανα
καὶ
φίλα.
~τοῖς
ἀγροίκοισιν
|
γὰρ |
ἦσθα
χῖδρα
καὶ
σωτηρία.
~ὥστε |
[1050] |
~μὴ
διαλέγου
~νῷν
μηδέν·
Εἰρήνῃ
|
γὰρ |
ἱερὰ
θύομεν.
~(Ἱεροκλῆς)
~ὦ
μέλεοι |
[350] |
πολὺ
νεώτερον,
~ἀπαλλαγέντα
πραγμάτων.
~καὶ
|
γὰρ |
ἱκανὸν
χρόνον
ἀπολλύμεθα
καὶ
κατατετρίμμεθα |
[300] |
καὶ
νυνί
γε
χαίρετ᾽
οὐ
|
γὰρ |
ἴστε
πω
σαφῶς·
~ἀλλ᾽
ὅταν |
[300] |
μ᾽
ἐστ᾽
ἀναγκαίως
ἔχον.
~ἥδομαι
|
γὰρ |
καὶ
γέγηθα
καὶ
πέπορδα
καὶ |
[250] |
οὐκ
αὖ
φέρεις;
~(Κύδοιμος)
ἀπόλωλε
|
γὰρ
|
~καὶ
τοῖς
Λακεδαιμονίοισιν
ἁλετρίβανος.
~(Πόλεμος) |
[200] |
οὐδὲν
ἡμῖν
πρᾶγμά
πω·
~τὸ
|
γὰρ |
κακὸν
τοῦτ᾽
ἐστὶ
τῆς
Λακωνικῆς. |
[1050] |
Ἀθηναίους
ἔτι
παύσει;
~(Ἱεροκλῆς)
ποῖον
|
γὰρ |
κατὰ
χρησμὸν
ἐκαύσατε
μῆρα
θεοῖσιν; |
[550] |
βουλόμενος
εἰς
ἀγρὸν
ἀνερπύσαι
~ἦσθα
|
γὰρ |
μέγιστον
ἡμῖν
κέρδος
ὦ
ποθουμένη
|
[1050] |
θερμὸς
ὁ
πλεύμων.
~(Ἱεροκλῆς)
~εἰ
|
γὰρ |
μὴ
νύμφαι
γε
θεαὶ
Βάκιν |
[50] |
δεῦρ
ὦ
γείτονες·
~ὁ
δεσπότης
|
γάρ |
μου
μετέωρος
αἴρεται
~ἱππηδὸν
ἐς |
[350] |
νυν
δάνεισον
τρεῖς
δραχμάς·
~δεῖ
|
γὰρ |
μυηθῆναί
με
πρὶν
τεθνηκέναι.
~(Ἑρμῆς) |
[500] |
φωτὸς
ἔχθιστον
πλέκος.
~τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
ὄζει
κρομμυοξυρεγμίας,
~ταύτης
δ᾽
ὀπώρας, |
[1300] |
δὲ
τοκῆας.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν.
εὖ
|
γὰρ |
οἶδ᾽
ἐγὼ
σαφῶς
~ὅτι
ταῦθ᾽ |
[1100] |
βωστρησάτω
κ᾽
τοῦ
χωρίου.
~οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τ᾽
ἐστὶ
πάντως
οἰναρίζειν |
[1100] |
προσδώσει
τῶν
σπλάγχνων;
~(Τρυγαῖος)
~οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
~ἡμῖν
προσδιδόναι,
πρίν |
[950] |
τούτους
ἀγαθοὺς
ἐνόμισας;
~(Οἰκέτης)
~οὐ
|
γάρ, |
οἵτινες
~ἡμῶν
καταχεόντων
ὕδωρ
τοσουτονὶ
|
[200] |
λοιπὸν
ὄψεσθ᾽
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
ποῖ
|
γὰρ |
οἴχεται;
~(Ἑρμῆς)
ὁ
(Πόλεμος)
αὐτὴν |
[700] |
ὦ
τᾶν
ἔστι.
~(Τρυγαῖος)
ποῖ
|
γὰρ |
οἴχεται;
~(Ἑρμῆς)
ὑφ᾽
ἅρματ᾽
ἐλθὼν |
[0] |
προσβολὴ
~οὐκ
οἶδ᾽
Ἀφροδίτης
μὲν
|
γὰρ |
οὔ
μοι
φαίνεται,
~οὐ
μὴν |
[1150] |
ἀποκάθαιρε
τὰς
τραπέζας
ταυτῃί·
~πάντως
|
γὰρ |
οὐδὲν
ὄφελός
ἐστ᾽
αὐτῆς
ἔτι. |
[100] |
τῆς
ὁδοῦ
γενήσεται;
~ναῦς
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἄξει
σε
ταύτην
τὴν |
[850] |
ταῦτα
καὶ
κεκάπνικ᾽
ἄρ᾽
ἐνταυθοῖ
|
γὰρ |
οὖν>
~πρὸ
τοῦ
πολέμου
τὰ |
[1200] |
~ἐπὶ
δεῖπνον
ὡς
τάχιστα·
καὶ
|
γὰρ |
οὑτοσὶ
~ὅπλων
κάπηλος
ἀχθόμενος
προσέρχεται. |
[1000] |
~ὄπτα
καλῶς
νυν
αὐτά·
καὶ
|
γὰρ |
οὑτοσὶ
~προσέρχεται
δάφνῃ
τις
ἐστεφανωμένος. |
[300] |
μὴ
τῆς
βοῆς
ἀνήσετε·
~ἐκδραμὼν
|
γὰρ |
πάντα
ταυτὶ
συνταράξει
τοῖν
ποδοῖν. |
[50] |
κακὸν
αὔθ᾽
οὑγὼ
λεγον.
~τὸ
|
γὰρ |
παράδειγμα
τῶν
μανιῶν
ἀκούετε·
~ἃ |
[1100] |
~ἄλλως
ὦ
τᾶν
ἱκετεύεις·
~οὐ
|
γὰρ |
ποιήσεις
λεῖον
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον. |
[650] |
φησιν
εἶναι
τοῦ
πατρός.
~εἰ
|
γάρ |
ποτ᾽
ἐξέλθοι
στρατιώτης,
εὐθέως
~ἀποβολιμαῖος |
[50] |
ἤρχεθ᾽
ἡ
χολή,
~πεύσεσθ᾽
ἔφασκε
|
γὰρ |
πρὸς
αὑτὸν
ἐνθαδί·
~πῶς
ἄν |
[750] |
εἰκὸς
καὶ
μνήμονας
εἶναι.
~καὶ
|
γὰρ |
πρότερον
πράξας
κατὰ
νοῦν
οὐχὶ |
[1050] |
γε
παστέα
ταυτί.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
|
γάρ |
πω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι |
[1000] |
~(Χορός)
~πῶς
δ᾽
οὐχί;
τί
|
γάρ |
σε
πέφευγ᾽
~ὅσα
χρὴ
σοφὸν |
[400] |
ἂν
πείσαις
ἐμέ.
~(Τρυγαῖος)
~ἡ
|
γὰρ |
Σελήνη
χὠ
πανοῦργος
Ἥλιος
~ὑμῖν |
[550] |
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος)
~νὴ
Δἴ
ἡ
|
γὰρ |
σφῦρα
λαμπρὸν
ἦν
ἄρ᾽
ἐξωπλισμένη, |
[750] |
δαῖτας
~καὶ
θαλίας
μακάρων·
σοὶ
|
γὰρ |
τάδ᾽
ἐξ
ἀρχῆς
μέλει.
~ἢν |
[1050] |
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
μετέχω
τούτων·
οὐ
|
γὰρ |
ταῦτ᾽
εἶπε
Σίβυλλα.
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽ |
[750] |
~ξυσπουδάζειν
περὶ
τῆς
νίκης.
~πᾶς
|
γάρ |
τις
ἐρεῖ
νικῶντος
ἐμοῦ
~κἀπὶ |
[700] |
ὁ
διδάσκαλος
ἡμῶν.
~πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
τοὺς
ἀντιπάλους
μόνος
ἀνθρώπων
κατέπαυσεν
|
[500] |
οὐκ
ἐς
κόρακας
ἐρρήσετε;
~μισεῖ
|
γὰρ |
ὑμᾶς
ἡ
θεὸς
μεμνημένη·
~πρῶτοι |
[900] |
σ᾽
ἡγησόμεσθα
πρῶτον.
~(Τρυγαῖος)
~πολλῶν
|
γὰρ |
ὑμῖν
ἄξιος
~Τρυγαῖος
ἁθμονεὺς
ἐγώ, |
[0] |
ἑτέραν
δός,
παιδὸς
ἡταιρηκότος·
~τετριμμένης
|
γάρ |
φησιν
ἐπιθυμεῖν.
~(Οἰκέτης
Β)
ἰδού. |
[1100] |
~τυροῦ
τε
καὶ
κρομμύων.
~οὐ
|
γὰρ |
φιληδῶ
μάχαις,
~ἀλλὰ
πρὸς
πῦρ |
[1150] |
~εἰ
πεπαίνουσιν
ἤ-
~δη
(τὸ
|
γὰρ |
φῖτυ
πρῷον
φύσει
~τόν
τε |
[1300] |
σμώχετ᾽
ἀμφοῖν
τοῖν
γνάθοιν·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ὦ
πόνηροι
~λευκῶν
ὀδόντων
ἔργον |
[1200] |
τοίνυν
εἰσιὼν
τὰς
ἰσχάδας·
~κρεῖττον
|
γὰρ |
ὦ
τᾶν
ἐστιν
ἢ
μηδὲν |
[350] |
~(Τρυγαῖος)
οὐκοῦν
ἢν
λάχω.
~(Ἑρμῆς)
|
γὰρ |
ὢν
κλήρῳ
ποιήσεις
οἶδ᾽
ὅτι. |
[0] |
μάττοντα
παρέχειν
ἐσθίειν.
~ὗς
μὲν
|
γάρ, |
ὥσπερ
ἂν
χέσῃ
τις,
ἢ |
[200] |
δείλαιος.
~φέρ᾽
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
|
γὰρ |
ὥσπερ
ᾐσθόμην
~καὐτὸς
θυείας
φθέγμα |
[600] |
ὥσπερ
κυνίδι᾽
ἐσπαράττετε·
~ἡ
πόλις
|
γὰρ |
ὠχριῶσα
κἀν
φόβῳ
καθημένη,
~ἅττα |
[900] |
εἰμι.
~(Χορός)
~καὶ
νῦν
σύ
|
γε |
δῆλος
εἶ·
~σωτὴρ
γὰρ
ἅπασιν |
[300] |
οὐδὲ
δύσκολον,
~οὐδὲ
τοὺς
τρόπους
|
γε |
δήπου
σκληρὸν
ὥσπερ
καὶ
πρὸ |
[600] |
~νὴ
Δί᾽
ὦ
μέλ᾽
ἐνδίκως
|
γε> |
δῆτ᾽
ἐπεὶ
κἀμοῦ
λίθον
~ἐμβαλόντες |
[100] |
πάτερ
ὦ
πάτερ
ἆρ᾽
ἔτυμός
|
γε
|
~δώμασιν
ἡμετέροις
φάτις
ἥκει,
~ὡς |
[1050] |
~(Ἱεροκλῆς)
~εἰ
γὰρ
μὴ
νύμφαι
|
γε |
θεαὶ
Βάκιν
ἐξαπάτασκον,
~μηδὲ
Βάκις |
[0] |
~νὴ
τὸν
Δί᾽
ἐς
κόρακάς
|
γε |
καὶ
σαυτόν
γε
πρός.
~ὑμῶν |
[250] |
πόδε.
~(Κύδοιμος)
~οἴμοι
τάλας,
οἴμοι
|
γε |
κἄτ᾽
οἴμοι
μάλα.
~(Πόλεμος)
τί |
[350] |
κεχαρισμένον
χοιρίδιον
οἶσθα
παρ᾽
ἐμοῦ
|
γε |
κατεδηδοκώς,
~τοῦτο
μὴ
φαῦλον
νόμιζ᾽ |
[600] |
τὸν
πόλεμον
ἀνήρπασαν·
~κᾆτα
τἀκείνων
|
γε |
κέρδη
τοῖς
γεωργοῖς
ἦν
κακά· |
[450] |
εἶα
νὴ
Δία.
~(Χορός)
μικρόν
|
γε |
κινοῦμεν.
~(Τρυγαῖος)
οὔκουν
δεινὸν
~τοὺς |
[250] |
νὴ
Δί᾽
εἰ
δὲ
μή
|
γε, |
κλαύσομαι.
~(Τρυγαῖος)
~ἄγε
δὴ
τί |
[700] |
Ὀπώρας
κατελάσας;
~(Ἑρμῆς)
~οὐκ
εἴ
|
γε |
κυκεῶν᾽
ἐπιπίοις
βληχωνίαν.
~ἀλλ᾽
ὡς |
[450] |
σαρκάζοντες
ὥσπερ
κυνίδια,
~ὑπὸ
τοῦ
|
γε |
λιμοῦ
νὴ
Δἴ
ἐξολωλότες.
~(Τρυγαῖος) |
[400] |
~(Ἑρμῆς)
κλέπται
γάρ
εἰσι
νῦν
|
γε |
μᾶλλον
ἢ
πρὸ
τοῦ.
~(Τρυγαῖος) |
[850] |
ὑποπεπωκότες;
~(Τρυγαῖος)
σάφ᾽
ἴσθι,
κἀλήφθη
|
γε |
μόλις.
~(Οἰκέτης)
ὦ
δέσποτα
~ὅσην |
[600] |
οὖν,
ἐπεί
τοι
τὴν
κορώνεών
|
γέ |
μου
~ἐξέκοψαν,
ἣν
ἐγὼ
φύτευσα |
[600] |
ἠκηκόη.
~(Χορός)
~οὐδ᾽
ἔγωγε
πλήν
|
γε |
νυνί.
ταῦτ᾽
ἄρ᾽
εὐπρόσωπος
ἦν, |
[0] |
μοι
φαίνεται,
~οὐ
μὴν
Χαρίτων
|
γε. |
~(Οἰκέτης
Α)
τοῦ
γάρ
ἐστ᾽ |
[1050] |
τόδε
πρότερον
~(Τρυγαῖος)
τοῖσδ᾽
ἁλσί
|
γε |
παστέα
ταυτί.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
γάρ |
[300] |
καὶ
δὴ
πέπαυμαι.
~(Τρυγαῖος)
φῄς
|
γε, |
παύει
δ᾽
οὐδέπω.
~(Χορός)
ἓν |
[250] |
ἀπώλεσαν.
~(Τρυγαῖος)
~εὖ
γ᾽
εὖ
|
γε |
ποιήσαντες
ὦ
Διοσκόρω.
~ἴσως
ἂν |
[1000] |
μὰ
Δἴ
ἀλλ᾽
Ἱεροκλέης
~οὗτός
|
γέ |
πού
σθ᾽
ὁ
χρησμολόγος
οὑξ |
[800] |
σαυτόν;
~(Τρυγαῖος)
~οὔκ,
εἰ
μή
|
γέ |
που
~ψυχὰς
δύ᾽
ἢ
τρεῖς |
[0] |
ἐς
κόρακάς
γε
καὶ
σαυτόν
|
γε |
πρός.
~ὑμῶν
δέ
γ᾽
εἴ |
[1000] |
φρονεῖς
ὁπόσα
χρεών
ἐστιν
~τόν
|
γε |
σοφῇ
δόκιμον
~φρενὶ
πορίμῳ
τε |
[500] |
~τίλλονθ᾽
ἑαυτόν;
~(Ἑρμῆς)
~ὁ
δέ
|
γε |
τὰς
σμινύας
ποιῶν
~κατέπαρδεν
ἄρτι |
[1200] |
ζημίαν.
~ἀλλ᾽
αἶρέ
μοι
τοῦτόν
|
γε |
τῆς
ἰσωνίας·
~ἐναποπατεῖν
γάρ
ἐστ᾽ |
[500] |
λαβώμεθ᾽
οἱ
γεωργοί.
~(Ἑρμῆς)
~χωρεῖ
|
γέ |
τοι
τὸ
πρᾶγμα
πολλῷ
μᾶλλον |
[400] |
ἐν
ταῖσιν
μάχαις
~(Χορός)
πάσχοι
|
γε |
τοιαῦθ᾽
οἷάπερ
Κλεώνυμος.
~(Τρυγαῖος)
~κεἴ |
[50] |
Α)
~ἐγὼ
δὲ
τὸν
λόγον
|
γε |
τοῖσι
παιδίοις
~καὶ
τοῖσιν
ἀνδρίοισι |
[250] |
δέοντι
τῇ
πόλει,
~ἢ
πρίν
|
γε |
τὸν
μυττωτὸν
ἡμῖν
ἐγχέαι.
~(Πόλεμος) |
[650] |
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἂν
εἴποι
πρός
|
γε |
τοὺς
θεωμένους·
~ὀργὴν
γὰρ
αὐτοῖς |
[900] |
στέμμα
καὶ
μάχαιραν,
~καὶ
πῦρ
|
γε |
τουτί,
κοὐδὲν
ἴσχει
πλὴν
τὸ |
[950] |
~(Οἰκέτης)
~νὴ
τὸν
Ἑρμῆν
ὥστε
|
γε
|
~τούτων
ὅσοιπέρ
εἰσι
τῶν
θεωμένων
|
[350] |
ἀπολούμενος.
~(Ἑρμῆς)
καὶ
μὴν
ἐπιτέτριψαί
|
γε. |
~(Τρυγαῖος)
κᾆτα
τῷ
τρόπῳ
~οὐκ |
[900] |
νέου
λεπαστήν.
~(Χορός)
~καὶ
πλήν
|
γε |
τῶν
θεῶν
ἀεί
σ᾽
ἡγησόμεσθα |
[1000] |
~δούλοισι
χλανισκιδίων
μικρῶν·
~κἀκ
Βοιωτῶν
|
γε |
φέροντας
ἰδεῖν
~χῆνας
νήττας
φάττας |
[300] |
~(Τρυγαῖος)
~μή
τι
καὶ
νυνί
|
γε |
χαίρετ᾽
οὐ
γὰρ
ἴστε
πω |
[950] |
δὲ
πρότεινε
τῶν
ὀλῶν,
~καὐτός
|
γε |
χερνίπτου
παραδοὺς
ταύτην
ἐμοί,
~καὶ |
[450] |
μὴ
μή.
~(Τρυγαῖος)
μηδ᾽
Ἐνυαλίῳ
|
γε; |
~(Χορός)
μή.
~(Τρυγαῖος)
~ὑπότεινε
δὴ |
[700] |
χαῖρε
πολλά.
~(Ἑρμῆς)
καὶ
σύ
|
γε
|
~ὦνθρωπε
χαίρων
ἄπιθι
καὶ
μέμνησό |
[900] |
εἶ·
~σωτὴρ
γὰρ
ἅπασιν
ἀνθρώποις
|
~γεγένησαι. |
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις
ἐπειδὰν
ἐκπίῃς
οἴνου |
[700] |
πλέων.
~χἄτερα
πόσ᾽
ἄττ᾽
οἴει
|
γεγενῆσθ᾽ |
ἐν
τῇ
πόλει;
~ὥστ᾽
οὐδέποτ᾽ |
[700] |
ἄριστος
~κωμῳδοδιδάσκαλος
ἀνθρώπων
καὶ
κλεινότατος
|
γεγένηται, |
~ἄξιος
εἶναί
φησ᾽
εὐλογίας
μεγάλης |
[300] |
ἀναγκαίως
ἔχον.
~ἥδομαι
γὰρ
καὶ
|
γέγηθα |
καὶ
πέπορδα
καὶ
γελῶ
~μᾶλλον |
[1100] |
δ᾽
ἐπιψακάζειν,
καὶ
τιν᾽
εἰπεῖν
|
γείτονα, |
~εἰπέ
μοι
τί
τηνικαῦτα
δρῶμεν |
[50] |
τάλας·
ἴτε
δεῦρο
δεῦρ
ὦ
|
γείτονες· |
~ὁ
δεσπότης
γάρ
μου
μετέωρος |
[1050] |
πιθήκοις,
~(Τρυγαῖος)
αἰβοιβοῖ.
~(Ἱεροκλῆς)
τί
|
γελᾷς; |
~(Τρυγαῖος)
ἥσθην
χαροποῖσι
πιθήκοις.
~(Ἱεροκλῆς) |
[300] |
τηνικαῦτα
χαίρετε
~καὶ
βοᾶτε
καὶ
|
γελᾶτ᾽ |
ἤδη
~γὰρ
ἐξέσται
τόθ᾽
ὑμῖν |
[300] |
καὶ
γέγηθα
καὶ
πέπορδα
καὶ
|
γελῶ |
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
γῆρας
ἐκδὺς |
[500] |
λαλοῦσιν
αἱ
πόλεις
~διαλλαγεῖσαι
καὶ
|
γελῶσιν |
ἄσμεναι,
~καὶ
ταῦτα
δαιμονίως
ὑπωπιασμέναι
|
[350] |
σ᾽
ὦναξ
δέσποτα;
~(Χορός)
~μὴ
|
γένῃ |
παλίγκοτος
ἀντιβολοῦσιν
ἡμῖν”
~ὥστε
τήνδε |
[100] |
Εὐριπίδῃ
~λόγον
παράσχῃς
καὶ
τραγῳδία
|
γένῃ. |
~(Τρυγαῖος)
~ἐμοὶ
μελήσει
ταῦτά
γ᾽ |
[100] |
τίς
πόρος
σοι
τῆς
ὁδοῦ
|
γενήσεται; |
~ναῦς
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἄξει |
[1200] |
~ἔπειτ᾽
ἄνωθεν
ῥάβδον
ἐνθεὶς
ὑπόμακρον,
|
~γενήσεταί |
σοι
τῶν
κατακτῶν
κοττάβων.
~(Σαλπιγγοποιός) |
[1200] |
ἠρτημένην
~πλάστιγγα
πρόσθες,
καὐτό
σοι
|
γενήσεται
|
~τὰ
σῦκ᾽
ἐν
ἀγρῷ
τοῖς |
[650] |
ἐρωτᾷ
τῇ
πόλει.
~(Τρυγαῖος)
εὐβουλότεροι
|
γενησόμεθα. |
~(Ἑρμῆς)
τρόπῳ
τίνι;
~(Τρυγαῖος)
~ὅτι |
[900] |
~(Τρυγαῖος)
τιή;
~(Χορός)
ἵνα
μὴ
|
γένηται |
Θεογένους
ὑηνία.
~(Τρυγαῖος)
τῷ
δὴ |
[300] |
ἡνίκ᾽
ἐνθάδ᾽
ἦν,
~ἐμποδὼν
ἡμῖν
|
γένηται |
τὴν
θεὸν
μὴ
ξελκύσαι.
~(Χορός) |
[50] |
ὥσπερ
πωλίον,
~ὦ
Πηγάσειον”
φησί,
|
γενναῖον |
πτερόν,
~ὅπως
πετήσει
μ᾽
εὐθὺ |
[950] |
Δἴ
ἀλλ᾽
ἀπόφηνον
ὅλην
σαυτὴν
|
~γενναιοπρεπῶς |
τοῖσιν
ἐρασταῖς
~ἡμῖν,
οἵ
σου |
[750] |
φαλακρῷ
~τῶν
τρωγαλίων,
καὶ
μἀφαίρει
|
~γενναιοτάτου |
τῶν
ποιητῶν
~ἀνδρὸς
τὸ
μέτωπον |
[450] |
μαστιγούμενος.
~(Τρυγαῖος)
ἡμῖν
δ᾽
ἀγαθὰ
|
γένοιτ᾽ |
ἰὴ
παιὼν
ἰή.
~(Χορός)
ἄφελε |
[250] |
ὦ
Διοσκόρω.
~ἴσως
ἂν
εὖ
|
γένοιτο· |
θαρρεῖτ᾽
ὦ
βροτοί.
~(Πόλεμος)
~ἀπόφερε |
[150] |
~(Τρυγαῖος)
μιαρώτατος.
~(Ἑρμῆς)
ποδαπὸς
τὸ
|
γένος |
δ᾽
εἶ;
φράζε
μοι.
~(Τρυγαῖος) |
[1150] |
λινοπτώμενος”
~ἡνίκ᾽
ἂν
δ᾽
οἴκοι
|
γένωνται, |
δρῶσιν
οὐκ
ἀνασχετά,
~τοὺς
μὲν |
[850] |
λαμπρὸν
ὄντα;
~(Χορός)
~ζηλωτὸς
ἔσει,
|
γέρον, |
~αὖθις
νέος
ὢν
πάλιν,
~μύρῳ |
[650] |
~(Ἑρμῆς)
Σιμωνίδης;
πῶς;
~(Τρυγαῖος)
~ὅτι
|
γέρων |
ὢν
καὶ
σαπρὸς
~κέρδους
ἕκατι |
[550] |
λεῴ·
τοὺς
γεωργοὺς
ἀπιέναι
~τὰ
|
γεωργικὰ |
σκεύη
λαβόντας
εἰς
ἀγρὸν
~ὡς |
[900] |
~τὸν
δημότην
ὅμιλον,
~καὶ
τὸν
|
γεωργικὸν |
λεὼν
~Ὑπέρβολόν
τε
παύσας.
~(Οἰκέτης) |
[500] |
αὐτοὶ
δὴ
μόνοι
λαβώμεθ᾽
οἱ
|
γεωργοί. |
~(Ἑρμῆς)
~χωρεῖ
γέ
τοι
τὸ |
[250] |
δοίδυκα
κωλῦσαί
τινα.
~ἀλλ᾽
ὦ
|
γεωργοὶ |
κἄμποροι
καὶ
τέκτονες
~καὶ
δημιουργοὶ |
[600] |
θεῶν
εὐνούστατε.
~(Ἑρμῆς)
~ὦ
σοφώτατοι
|
γεωργοί, |
τἀμὰ
δὴ
ξυνίετε
~ῥήματ᾽
εἰ |
[500] |
ἀνὴρ
προθυμοῦ.
~(Τρυγαῖος)
~οἵ
τοι
|
γεωργοὶ |
τοὔργον
ἐξέλκουσι
κἄλλος
οὐδείς.
~(Χορός) |
[550] |
~ὦ
ποθεινὴ
τοῖς
δικαίοις
καὶ
|
γεωργοῖς |
ἡμέρα,
~ἄσμενός
σ᾽
ἰδὼν
προσειπεῖν |
[600] |
~κᾆτα
τἀκείνων
γε
κέρδη
τοῖς
|
γεωργοῖς |
ἦν
κακά·
~αἱ
γὰρ
ἐνθένδ᾽ |
[550] |
κέρδος
ὦ
ποθουμένη
~πᾶσιν
ὁπόσοι
|
γεωργὸν |
βίον
ἐτρίβομεν.
~μόνη
γὰρ
ἡμᾶς |
[550] |
ἀπιέναι.
~(Τρυγαῖος)
~ἀκούετε
λεῴ·
τοὺς
|
γεωργοὺς |
ἀπιέναι
~τὰ
γεωργικὰ
σκεύη
λαβόντας |
[550] |
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
νυν
ἄνειπε
τοὺς
|
γεωργοὺς |
ἀπιέναι.
~(Τρυγαῖος)
~ἀκούετε
λεῴ·
τοὺς |
[550] |
τῇ
δικέλλῃ
διὰ
χρόνου
τὸ
|
γῄδιον. |
~ἀλλ᾽
ἀναμνησθέντες
ὦνδρες
~τῆς
διαίτης |
[150] |
μιαρώτατος.
~(Ἑρμῆς)
~οὔτοι
μὰ
τὴν
|
γῆν |
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
ἀποθανεῖ,
~εἰ |
[1100] |
ἔσθιε.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὔτοι
μὰ
τὴν
|
γῆν |
ταῦτα
κατέδεσθον
μόνω,
~ἀλλ᾽
ἁρπάσομαι |
[300] |
καὶ
γελῶ
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
|
γῆρας |
ἐκδὺς
ἐκφυγὼν
τὴν
ἀσπίδα.
~(Τρυγαῖος) |
[800] |
Μελάνθιος,
οὗ
δὴ
~πικροτάτην
ὄπα
|
γηρύσαντος |
ἤκουσ᾽
~ἡνίκα
τῶν
τραγῳδῶν
~τὸν |
[150] |
ἐχθές
εἰσιν
ἐξῳκισμένοι.
~(Τρυγαῖος)
ποῖ
|
γῆς; |
~(Ἑρμῆς)
ἰδοὺ
γῆς.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ |
[150] |
λαύρας.
~ἵει
σαυτὸν
θαρρῶν
ἀπὸ
|
γῆς, |
~κᾆτα
δρομαίαν
πτέρυγ᾽
ἐκτείνων
~ὀρθὸς |
[850] |
ἔχουσιν
αὔριον
καλὸν
πάνυ,
~ἐπὶ
|
γῆς |
παλαίειν,
τετραποδηδὸν
ἑστάναι,
~πλαγίαν
καταβάλλειν, |
[150] |
ἀπολεῖς.
οὐ
κατορύξεις
~κἀπιφορήσεις
τῆς
|
γῆς |
πολλήν,
~κἀπιφυτεύσεις
ἕρπυλλον
ἄνω
~καὶ |
[150] |
~(Τρυγαῖος)
ποῖ
γῆς;
~(Ἑρμῆς)
ἰδοὺ
|
γῆς. |
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
ποῖ;
~(Ἑρμῆς)
πόρρω |
[600] |
ἐμάνθανεν,
~ἀλλ᾽
ἅτ᾽
ὢν
ἄνευ
|
γιγάρτων |
καὶ
φιλῶν
τὰς
ἰσχάδας
~ἔβλεπεν |
[650] |
τί;
~(Τρυγαῖος)
ἐκ
τοῦ
Σοφοκλέους
|
γίγνεται |
Σιμωνίδης.
~(Ἑρμῆς)
Σιμωνίδης;
πῶς;
~(Τρυγαῖος) |
[1150] |
~τοῦ
θύμου
τρίβων
κυκῶμαι·
~κᾆτα
|
γίγνομαι |
παχὺς
~τηνικαῦτα
τοῦ
θέρους
~(Χορός) |
[800] |
κατὰ
τὸν
ἀέρα
~ὡς
ἀστέρες
|
γιγνόμεθ᾽ |
ὅταν
τις
ἀποθάνῃ;
~(Τρυγαῖος)
μάλιστα. |
[600] |
πρὸς
τοὺς
λέγοντας·
οἱ
δὲ
|
γιγνώσκοντες |
εὖ
~τοὺς
πένητας
ἀσθενοῦντας
κἀποροῦντας |
[1000] |
ἁθρόους
~ὀψωνοῦντας
τυρβάζεσθαι
~Μορύχῳ
Τελέᾳ
|
Γλαυκέτῃ, |
ἄλλοις
~τένθαις
πολλοῖς·
κᾆτα
Μελάνθιον
|
[450] |
δρῶσ᾽
οὐδέν·
ἕλκουσιν
δ᾽
ὅμως
|
~γλισχρότατα |
σαρκάζοντες
ὥσπερ
κυνίδια,
~ὑπὸ
τοῦ |
[150] |
δειλακρίων
πῶς
ἦλθες;
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
|
γλίσχρων |
ὁρᾷς
~ὡς
οὐκέτ᾽
εἶναί
σοι |
[550] |
ἐπάσχομεν
πρίν
ποτ᾽
ἐπὶ
σοῦ
|
γλυκέα |
κἀδάπανα
καὶ
φίλα.
~τοῖς
ἀγροίκοισιν |
[550] |
μύρτων,
~τῆς
τρυγός
τε
τῆς
|
γλυκείας
|
~τῆς
ἰωνιᾶς
τε
τῆς
πρὸς
|
[500] |
ὡς
ἡδὺ
κατὰ
τῆς
καρδίας,
|
~γλυκύτατον |
ὥσπερ
ἀστρατείας
καὶ
μύρου.
~(Ἑρμῆς) |
[1050] |
τὴν
σπονδὴν
φέρε.
~(Ἱεροκλῆς)
ἡ
|
γλῶττα |
χωρὶς
τέμνεται.
~(Τρυγαῖος)
~μεμνήμεθα.
~ἀλλ᾽ |
[1100] |
βίον
ἡμῖν.
~(Ἱεροκλῆς)
πρόσφερε
τὴν
|
γλῶτταν. |
~(Τρυγαῖος)
σὺ
δὲ
τὴν
σαυτοῦ |
[1300] |
ἐμβάλλετε
~καὶ
σμώχετ᾽
ἀμφοῖν
τοῖν
|
γνάθοιν· |
οὐδὲν
γὰρ
ὦ
πόνηροι
~λευκῶν |
[200] |
πολυτλήμονες,
~ὡς
αὐτίκα
μάλα
τὰς
|
γνάθους |
ἀλγήσετε.
~(Τρυγαῖος)
~ὦναξ
Ἄπολλον
τῆς |
[200] |
~ἀλλ᾽
εἶμι·
καὶ
γὰρ
ἐξιέναι
|
γνώμην |
ἐμὴν
~μέλλει·
θορυβεῖ
γοῦν
ἔνδον. |
[500] |
θεωμένων
σκόπει
~τὰ
πρόσωφ᾽
ἵνα
|
γνῷς |
τὰς
τέχνας.
~(Ἑρμῆς)
αἰβοῖ
τάλας, |
[600] |
ἡμᾶς
λανθάνει.
~(Ἑρμῆς)
~κᾆτ᾽
ἐπειδὴ
|
γνωσαν |
ὑμᾶς
αἱ
πόλεις
ὧν
ἤρχετε
|
[0] |
δι᾽
ἡμέρας
ὅλης
~ὥσπερ
γυναικὶ
|
γογγύλην |
μεμαγμένην.
~ἀλλ᾽
εἰ
πέπαυται
τῆς |
[0] |
ἐσθίει,
~ὥσπερ
παλαιστής,
παραβαλὼν
τοὺς
|
γομφίους, |
~καὶ
ταῦτα
τὴν
κεφαλήν
τε |
[850] |
τετραποδηδὸν
ἑστάναι,
~πλαγίαν
καταβάλλειν,
ἐς
|
γόνατα |
κύβδ᾽
ἑστάναι,
~καὶ
παγκράτιόν
γ᾽ |
[1100] |
ὑμεναιοῖ.
~(Ἱεροκλῆς)
ναὶ
πρὸς
τῶν
|
γονάτων. |
~(Τρυγαῖος)
~ἄλλως
ὦ
τᾶν
ἱκετεύεις· |
[550] |
αὐτῶν
φαίνεται
~καὶ
πυκνὸν
καὶ
|
γοργὸν |
ὥσπερ
μᾶζα
καὶ
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος) |
[550] |
τοὺς
λόφους
ἀφεῖλε
καὶ
τὰς
|
Γοργόνας· |
~εἶθ᾽
ὅπως
Λιταργιοῦμεν
οἴκαδ᾽
ἐς |
[800] |
ἁδελφός
~τε
και
αὐτός,
ἄμφω
|
~Γοργόνες |
ὀψοφάγοι
βατιδοσκόποι
Ἅρπυιαι,
~γραοσόβαι
μιαροὶ |
[1150] |
ἡ
γαλῆ
τῆς
ἑσπέρας·
~ἐψόφει
|
γοῦν |
ἔνδον
οὐκ
οἶδ᾽
ἅττα
κἀκυδοιδόπα· |
[200] |
ἐξιέναι
γνώμην
ἐμὴν
~μέλλει·
θορυβεῖ
|
γοῦν |
ἔνδον.
~(Τρυγαῖος)
οἴμοι
δείλαιος.
~φέρ᾽ |
[1000] |
τε
τόλμῃ;
~(Τρυγαῖος)
~ἡ
σχίζα
|
γοῦν |
ἐνημμένη
τὸν
Στιλβίδην
πιέζει,
~καὶ |
[1300] |
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽
ὦ,
~(Τρυγαῖος)
~οἰκήσετε
|
γοῦν |
καλῶς
~οὐ
πράγματ᾽
ἔχοντες,
ἀλλὰ |
[450] |
ἐν
ἡμῖν.
~(Τρυγαῖος)
~ὑμεῖς
μὲν
|
γοῦν |
οἱ
κιττῶντες
~τῆς
εἰρήνης
σπᾶτ᾽ |
[500] |
~(Ἑρμῆς)
αἰβοῖ
τάλας,
~(Τρυγαῖος)
~ἐκεινονὶ
|
γοῦν |
τὸν
λοφοποιὸν
οὐχ
ὁρᾷς
~τίλλονθ᾽ |
[200] |
ἔχωμεν
τὴν
Πύλον”
~(Τρυγαῖος)
~ὁ
|
γοῦν |
χαρακτὴρ
ἡμεδαπὸς
τῶν
ῥημάτων.
~(Ἑρμῆς) |
[800] |
ἄμφω
~Γοργόνες
ὀψοφάγοι
βατιδοσκόποι
Ἅρπυιαι,
|
~γραοσόβαι |
μιαροὶ
τραγομάσχαλοι
ἰχθυολῦμαι·
~ὧν
καταχρεμψαμένη |
[100] |
δὲ
μή
σοι
καταγορεύῃ;
~(Τρυγαῖος)
|
~γράψομαι
|
~Μήδοισιν
αὐτὸν
προδιδόναι
τὴν
Ἑλλάδα. |
[50] |
χρὴ
καὶ
μὴ
φλαῦρον
~μηδὲν
|
γρύζειν |
ἀλλ᾽
ὀλολύζειν·
~τοῖς
τ᾽
ἀνθρώποισι |
[750] |
~ἀλλὰ
νόμιζε
πάντας
~ὄρτυγας
οἰκογενεῖς
|
γυλιαύχενας |
ὀρχηστὰς
~ναννοφυεῖς
σφυράδων
ἀποκνίσματα
μηχανοδίφας. |
[500] |
~(Ἑρμῆς)
~μῶν
οὖν
ὅμοιον
καὶ
|
γυλιοῦ |
στρατιωτικοῦ;
~(Τρυγαῖος)
~ἀπέπτυσ᾽
ἐχθροῦ
φωτὸς |
[650] |
~ἀπορῶν
ὁ
δῆμος
ἐπιτρόπου
καὶ
|
γυμνὸς |
ὢν
~τοῦτον
τέως
τὸν
ἄνδρα |
[1300] |
αἴθωνα
σίδηρον.
~(Τρυγαῖος)
~δεῦρ᾽
ὦ
|
γύναι |
εἰς
ἀγρόν,
~χὤπως
μετ᾽
ἐμοῦ |
[1100] |
~ἀλλ᾽
ἄφευε
τῶν
φασήλων
ὦ
|
γύναι |
τρεῖς
χοίνικας,
~τῶν
τε
πυρῶν |
[700] |
ἐπὶ
τούτοις
τὴν
Ὀπώραν
λάμβανε
|
~γυναῖκα |
σαυτῷ
τήνδε·
κᾆτ᾽
ἐν
τοῖς |
[750] |
~οὐκ
ἰδιώτας
ἀνθρωπίσκους
κωμῳδῶν
οὐδὲ
|
γυναῖκας, |
~ἀλλ᾽
Ἡρακλέους
ὀργήν
τιν᾽
ἔχων |
[1300] |
~σῦκά
τε
τρώγειν,
~τάς
τε
|
γυναῖκας |
τίκτειν
ἡμῖν,
~καὶ
τἀγαθὰ
πάνθ᾽ |
[950] |
κριθὴν
ἔχει.
~(Τρυγαῖος)
οὐχ
αἱ
|
γυναῖκές |
γ᾽
ἔλαβον.
~(Οἰκέτης)
~ἀλλ᾽
εἰς |
[950] |
γ᾽
ἅπερ
αἱ
~μοιχευόμεναι
δρῶσι
|
γυναῖκες. |
~καὶ
γὰρ
ἐκεῖναι
παρακλίνασαι
~τῆς |
[0] |
τρίψας
δι᾽
ἡμέρας
ὅλης
~ὥσπερ
|
γυναικὶ |
γογγύλην
μεμαγμένην.
~ἀλλ᾽
εἰ
πέπαυται |
[1100] |
~χἄμα
τὴν
Θρᾷτταν
κυνῶν
~τῆς
|
γυναικὸς |
λουμένης.
~(Χορός)
~οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽ |
[500] |
~κιττοῦ,
τρυγοίπου,
προβατίων
βληχωμένων,
~κόλπου”
|
γυναικῶν |
διατρεχουσῶν
εἰς
ἀγρόν,
~δούλης
μεθυούσης, |
[650] |
ἔμ᾽
ὦ
φιλτάτη.
~ἴθ᾽
ὦ
|
γυναικῶν |
μισοπορπακιστάτη.
~εἶεν,
ἀκούω.
ταῦτ᾽
ἐπικαλεῖς; |
[0] |
~(Οἰκέτης
Β)
~μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
|
γὼ |
μὲν
οὔ·
~οὐ
γὰρ
ἔθ᾽ |
[600] |
~ταῦτα
τοίνυν
μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
|
γὼ |
πεπύσμην
οὐδενός,
~οὐδ᾽
ὅπως
αὐτῇ |
[1100] |
~μετὰ
νῷν.
~(Ἱεροκλῆς)
τί
δὴ
|
γώ; |
~(Τρυγαῖος)
τὴν
Σίβυλλαν
ἔσθιε.
~(Ἱεροκλῆς) |