Vers
[300]	ἡμῖν γένηται τὴν θεὸν μὴ	ξελκύσαι.	~(Χορός) ~οὔτι καὶ νῦν ἔστιν
[1200]	χιλιῶν δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ	ξένεγκε	τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει
[250]	~καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ	ξένοι	~καὶ νησιῶται, δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ὦ
[600]	πληγὰς ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ	ξένοι	~χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν
[1250]	Δί᾽ ὡς τὰ παιδί᾽ ἤδη	ξέρχεται	~οὐρησόμενα τὰ τῶν ἐπικλήτων δεῦρ᾽
[1150]	λαγῷα τέτταρα, ~εἴ τι μὴ	ξήνεγκεν	αὐτῶν ἡ γαλῆ τῆς ἑσπέρας·
[500]	σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ	ξιφουργοῦ	κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ δρεπανουργὸς
[550]	~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου καὶ	ξίφους	κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ
[1150]	τρίς. αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ	ξοδος·	~τῷ δὲ σιτί᾽ οὐκ ἐώνητ᾽
[700]	ἡμερῶν τριῶν, ~ὅσας δὲ κατέδει	ξόλικας	ἑφθὰς καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ
[1150]	Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει πρῶτος ὥσπερ	ξουθὸς	ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους σείων· ἐγὼ
[400]	πρὸς ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ	ξύλλαβε	~ἡμῖν προθύμως τήνδε καὶ ξυνέλκυσον.
[450]	~κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ	ξυλλάβοι,	~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος ~ἐπὶ
[400]	πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως	ξυλλάβοι	τῶν σχοινίων, ~τοῦτον τὸν ἄνδρα
[450]	οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ	ξυλλήψεσθ᾽	οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί.
[450]	ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ	ξύλου,	~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς
[1100]	ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν ἐπέχων τῷ	ξύλῳ	τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν
[1100]	ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας τῶν	ξύλων	ἅττ᾽ ἂν ᾖ ~δανότατα τοῦ
[800]	πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ	ξύμπαιζε	τὴν ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς χαλεπὸν
[850]	καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ	ξυμπλάττεται.	~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους
[750]	νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ	ξυμποσίοις,	~φέρε τῷ φαλακρῷ, δὸς τῷ
[350]	Λύκειον κἀκ Λυκείου ξὺν δορὶ	ξὺν	ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστα
[350]	~πλανώμενοι ἐς Λύκειον κἀκ Λυκείου	ξὺν	δορὶ ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽ ὅ
[450]	εἶα ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε	ξυνανέλκετε	καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω
[800]	~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος)	~ξυνελέγοντ᾽	ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς.
[400]	ξύλλαβε ~ἡμῖν προθύμως τήνδε καὶ	ξυνέλκυσον.	~καί σοι τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς
[1350]	ὦ χαίρετε χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν	ξυνέπησθέ	μοι ~πλακοῦντας ἔδεσθε.
[50]	ἂν ἐς τὸν οὐρανόν, ~ἕως	ξυνετρίβη	τῆς κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ
[600]	δ᾽ ὡς ἐκ τῶν ἀγρῶν	ξυνῆλθεν	οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος
[600]	~ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ	ξυνίετε	~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽
[700]	κᾆτ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ	ξυνοικῶν	ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ
[650]	ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν	ξυνοίσει	ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος)
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν	ξυνὼν	τῶν τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος
[750]	παῖδας· ~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν	~ξυσπουδάζειν	περὶ τῆς νίκης. ~πᾶς γάρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/02/2006