HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

δ = 3 formes différentes pour 341 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Par.

[2, 19]   τῶν ἰδίων διαδόχων χειροτονίας. Οἱ δ' ἀγαθοὶ διὰ ταῦτα καὶ πάμπαν

[2, 2]   ἔριδος καὶ φθόνου μεστήν· χρήματα δ' ἀγείρων πολλὰ παρὰ πολλῶν γυναικῶν,

[2, 34]   τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν περιεπεπόμφει, χαίρων δ' ἀεὶ ταχυεργίας τε ἐκπλήξει καὶ

[2, 78]   πρῶτος, καὶ ἀντήχησε Καῖσαρ, αὐτίκα δ' αἵ τε σάλπιγγες αὐτοὺς ἐξώτρυνον

[2, 91]   Καίσαρι τὴν Φαρνάκους θυγατέρα. Ὁ δ' αἰσθόμενος ὧν φέρουσι, προῆλθε μετὰ

[2, 28]   ἐν τῷ νεμομισμένῳ χρόνῳ· ἀφικόμενος δ' ἄλλα τε τούτοις ὅμοια ἔλεγε

[2, 17]   γεγονότων, τοὺς δὲ χρηματιουμένους, τοὺς δ' ἄλλο τι τοιουτότροπον αὑτοῖς ἐξεργασομένους.

[2, 4]   χωρὶς ὀνομάτων γεγραμμένα φέροντα· οἱ δ' Ἀλλόβριγες ἐνδοιάσαντες ἐκοινώσαντο Φαβίῳ Σάγγᾳ,

[2, 60]   ἑαυτοῦ καὶ τοῦ φρουρίου. Τοῖς δ' ἄλλοις αἰδὼς ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι

[2, 116]   ἐσδραμὼν εὗρεν ἄρτι ἀναιρούμενον. Ὑπὸ δ' ἄλλου καὶ βιβλίον περὶ τῆς

[2, 81]   μέσοις πολεμίοις ὑπὸ θεοβλαβείας. Τῶν δ' ἄλλων ὀλίγοι πάνυ ἐσῄεσαν ἐς

[2, 67]   οἱ μὲν ὑπ' ἀπειρίας, οἱ δ' ἀμέτρως τοῖς περὶ τὸ Δυρράχιον

[2, 67]   λιμοῦ τοὺς πολεμίους περιφέρειν· ~Πολὺ δ' ἀμφ' αὐτὸν πλῆθος ἀνδρῶν ἀπό

[2, 17]   πεδίον ἐς τὴν χειροτονίαν. Τῶν δ' ἀμφ' αὐτοὺς ἔριδες ἦσαν καὶ

[2, 115]   ταῖς θέαις ὧδε γίγνεσθαι. Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἕωθεν κατὰ

[2, 108]   περὶ τὸ ὄνομα ἐσφαλμένοις. Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν Μάρυλλον καὶ τῶνδε

[2, 28]   τὴν ἀρχήν, οὔποτε μεθήσοντα. Ἠξίου δ' ἂν ἀπειθῶσιν, ἄμφω ψηφίζεσθαι πολεμίους

[2, 113]   Ἐπανερομένου δὲ τοῦ Κασσίου· τί δ' ἂν ἡμᾶς καλῶσιν ὡς στρατηγούς,

[2, 90]   Ἀλεξανδρεῖς περὶ τρόπαιον ἐκρέμασαν. Τελευταῖον δ' ἀνὰ τὸν Νεῖλον αὐτῷ γίνεται

[2, 37]   ἔχειν ταῦτα σὺν ἑαυτοῖς· ἀμυνομένους δ' ἀναλήψεσθαι καὶ τὰ οἰκήματα. Ὁ

[2, 115]   ὄντα με φίλον ἀπέκρυψας, Βροῦτος δ' ἀνήνεγκέ μοι. Καὶ ὁ μὲν

[2, 12]   τοὺς ἄλλους τοῦ νόμου. Οὐέττιος δ' ἀνὴρ δημότης, ἐς τὸ μέσον

[2, 93]   ἐν μέσοις τοσοῖσδε πολεμίοις, θριαμβεύσουσι δ' ἀνθ' αὑτῶν ἕτεροι καὶ σφεῖς

[2, 93]   τὴν ἐν χερσὶ χρείαν. Ὁ δ' ἀνθησύχαζε καὶ τῶν φίλων αὐτὸν

[2, 8]   δὲ ἤδη καὶ ἑτέροις. Κάτωνος δ' ἀντιλέγοντος αὐτῷ καὶ τὴν ἡμέραν

[2, 117]   ἃ ἐχρῆν Καίσαρι γενέσθαι. ~Οἱ δ' Ἀντώνιον μὲν πρὸ θυρῶν ἀποδιατρίβειν

[2, 59]   Καίσαρ ἤνεγκεν ὑπ' ἀσχολίας. Ὁ δ' Ἀντώνιος τοὺς ἑτέρους ἐπὶ τὰς

[2, 58]   εὐθὺς ἄγειν διὰ θαλάσσης· ἂν δ' ἀπειθῇ ταῦτα προστάσσειν Ἀντωνίῳ καὶ

[2, 59]   ἐδέχοντο καὶ διέπλεον ἀδεῶς· αἱ δ' ἀπελείποντο, ῥοθίῳ καὶ πνεύματι καὶ

[2, 57]   πρὸς Καίσαρος ἔμελλον ἑτοιμάσειν. ~Αὐτὸς δ' ἀπὸ διαίτης ὑπεχώρησε μὲν ὡς

[2, 37]   ὕπατοι συνείποντο αὐτῷ· τοὺς ἄλλους δ' ἀπορία τε ἐς πολὺ κατεῖχε,

[2, 53]   τῇ δ' ὀλιγότητι τόλμαν, τῇ δ' ἀπορίᾳ τὴν τῶν ἐχθρῶν εὐπορίαν,

[2, 79]   ὑπὸ τοῦ δρόμου προθυμοτέρους· ἑστῶτας δ' ἀποψύχεσθαί τε καὶ τοῖς ἐπιθέουσιν

[2, 32]   σπουδὴν ἐχώρει πρὸς αὐτόν. ~Ὁ δ' ἄρτι τὸν ὠκεανὸν ἐκ Βρεττανῶν

[2, 57]   ἐξέπιπτε τοῦ ποταμοῦ. Τὸ πνεῦμα δ' αὐτὴν καὶ τὸ κῦμα μετέωρον

[2, 65]   οὖσαν καὶ πολεμίων ἔρημον, κρατυνάμενον δ' αὐτήν τε καὶ Γαλατίαν καὶ

[2, 107]   Ἀντωνίου, ἄρχοντι μὲν Ἰβηρίας, ἡγεμονεύοντι δ' αὐτῆς διὰ φίλων. Κατεκάλει δὲ

[2, 125]   καὶ ταῖς γνώμαις διῃροῦντο. Τῆς δ' αὐτῆς νυκτὸς καὶ τὰ χρήματα

[2, 12]   καὶ ὁ δῆμος ἐπεκύρου· ὤμνυον δ' αὐτίκα δείσαντες οἵ τε ἄλλοι

[2, 153]   δυσχεράνας ἐσῆλθε καὶ ἀνῃρέθη. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ Ἀλεξάνδρῳ συνέπεσεν. Ἐπανιόντα

[2, 29]   πόλεως ὄντα καὶ μεγαλοπραγμονέστερον. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ ὁ Κουρίων ἀνέστρεφεν,

[2, 29]   καὶ Κόττα, Καίσαρι κεχρήκει. Ὁ δ' αὐτό, τιμήσας ἕκαστον ἄνδρα δραχμαῖς

[2, 21]   προύθεσαν ἐπὶ τῶν ἐμβόλων· ἁρπάσαντες δ' αὐτὸ τῶν τε δημάρχων ἔνιοι

[2, 61]   τὰ ἔργα ἀλλήλοις ἐποίουν. Γίγνεται δ' αὐτοῖς ἀγὼν εἷς μέγας ἐν

[2, 93]   ὅταν θριαμβεύσω μεθ' ἑτέρων. Ἀδοκήτου δ' αὐτοῖς ἅμα καὶ τοῦδε καὶ

[2, 78]   πολλῶν ἀγώνων τοιῶνδε ἐμπειροπόλεμοι. Πλησιάζουσι δ' αὐτοῖς ἤδη τόξα καὶ λίθοι

[2, 151]   καὶ ὅδε διανοούμενος ἀνῃρέθη. ~Συνέβη δ' αὐτοῖς καὶ τὰ στρατόπεδα ὁμοίως

[2, 48]   καταγαγεῖν συνεχώρησε, χωρὶς Μίλωνος. Αἰτοῦσι δ' αὐτοῖς καὶ χρεῶν ἀποκοπὰς διά

[2, 80]   ἐκ τῶν δυνατῶν ἀμυνόμενοι· ἐπικειμένων δ' αὐτοῖς ὡς ἐν εὐπραξίᾳ τῶν

[2, 95]   πολέμου καὶ σύγκλητον ἐκάλουν, τὸν δ' αὐτοκράτορα Λεύκιον Σκιπίωνα καὶ τοὺς

[2, 108]   τοῦτο μὲν ἤνεγκεν εὐσταθῶς, ἑτέρων δ' αὐτὸν ἀμφὶ τὰς πύλας ἰόντα

[2, 61]   μὲν ἐνεχείρει τοσῷδε ἔργῳ, Πομπήιος δ' αὐτὸν ἀνταπετάφρευε καὶ ἀντῳκοδόμει· καὶ

[2, 38]   ἐς ἐρέθισμα τῶν ἄλλων, Δομίτιον δ' αὐτὸν ἀπαθῆ μετὰ τῶν ἑαυτοῦ

[2, 44]   ὕπνος ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ δ' αὐτὸν ἔμετοι τροφῆς ποικίλοι καὶ

[2, 2]   εἰπεῖν τε καὶ ῥητορεῦσαι, Κατιλίνας δ' αὐτὸν ἐς ὕβριν τῶν ἑλομένων

[2, 7]   ἐκκλησίαν καὶ εὐφημίαι ποικίλαι. Κάτωνος δ' αὐτὸν καὶ πατέρα τῆς πατρίδος

[2, 111]   ὢν ἐν τῇ πόλει. ~Ἐξιέναι δ' αὐτὸν μέλλοντα πρὸ τετάρτης ἡμέρας

[2, 89]   ἀμφὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦν· ἐσδέχονται δ' αὐτὸν οἱ τοῦ βασιλέως ἐπιτροπεύοντες,

[2, 16]   ἐπαύλεις ἀνίστη τέλεσι κοινοῖς. Λαμπρῶς δ' αὐτὸν περὶ τὰς πύλας ὑποδεχομένων

[2, 126]   ὡς τυράννου δόντος ἐξερρίφει. Θεασάμενοι δ' αὐτόν τινες τῶν ἀδεκάστων καὶ

[2, 45]   ἀσθενῆ τὸν στρατὸν ἄγων. Κυκλωσαμένων δ' αὐτὸν τῶν Νομάδων ἱππέων ἐπὶ

[2, 68]   ἀνεπαύετο σὺν ὕπνῳ βαθεῖ· περιεγειράντων δ' αὐτὸν τῶν φίλων, ὄναρ ἔφασκεν

[2, 105]   ἐκομίσθησαν αἱ κεφαλαὶ Καίσαρι. Πομπήιος δ' αὐτὸς διέφυγε μὲν ἀπὸ τῆς

[2, 112]   μὲν δίκαια Κάσσιος ἀποφαίνοι, Βρούτῳ δ' αὐτὸς χαρίζοιτο· τοσῇδε ἐν ἅπασιν

[2, 22]   τὸ βουλευτήριον ἐπικατέπρησαν αὐτῷ ἔτι δ' αὐτοῦ λέγοντος οἵ τε λοιποὶ

[2, 83]   Κορνηλίαν, Κράσσου μάλιστα γεγενημένην. Δεύτερα δ' αὐτοῦ προθέντος περί τε Αἰγύπτου

[2, 108]   ~Ἀλλὰ τοῦδε μὲν ἐσφάλησαν, εἰκόνα δ' αὐτοῦ τις τῶν ὑπερεθιζόντων τὸ

[2, 102]   ἀνὰ πεντακισχιλίας δραχμὰς Ἀττικάς, λοχαγῷ δ' αὐτοῦ τὸ διπλάσιον καὶ χιλιάρχῃ

[2, 105]   ἔφευγεν αὖθις, ἐπιβαίνων σκάφους. Ἐμπλακέντα δ' αὐτοῦ τὸν πόδα καλῳδίῳ, κόπτων

[2, 60]   πύλας καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος Τοῦ δ' αὐτοῦ χειμῶνος ἄλλην στρατιὰν ἐκ

[2, 19]   δόξης ἐπῆρτο καὶ δυνάμεως. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ χρόνου καὶ ἡ Καίσαρος

[2, 89]   πρὸς τὸ σημεῖον εὐθύνειν· τῷ δ' αὑτοῦ κυβερνήτῃ, πολὺ τῆς γῆς

[2, 108]   μὲν αὐτοὺς εἶναι θανάτου, μόνης δ' αὐτοὺς ἀφαιρεῖσθαι καὶ παραλύειν τῆς

[2, 9]   βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον. Ὑφορωμένη δ' αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον Βύβλον

[2, 23]   τὰ παρόντα τοιᾶσδε θεραπείας. Κάτωνος δ' αὐτοὺς μεταδιδάξαντος ὕπατον εἵλοντο χωρὶς

[2, 80]   καὶ φωνὴν ὁμοίαν ἀφιέντων. Διεκθέοντες δ' αὐτοὺς οἱ τοῦ Καίσαρος τοὺς

[2, 62]   καὶ παραγγέλματος καὶ λογισμοῦ. Καίσαρος δ' αὐτοὺς περιθέοντός τε καὶ σὺν

[2, 74]   περιθέωσιν ὑμᾶς καὶ θορυβοποιῶσι. Τρεψάμενοι δ' αὐτοὺς τῶνδε μὲν ὡς συγγενῶν

[2, 60]   ὡς εἰπεῖν τι βουλόμενος. Σιωπῆς δ' αὐτῷ γενομένης, Πομπηίου λοχαγὸν ἐπὶ

[2, 17]   σπουδῆς ἐς ἅπαντας φιλανθρώπου. Ἀφίκοντο δ' αὐτῷ καὶ Πομπήιος καὶ Κράσσος,

[2, 111]   τῆς Πομπηίου μοίρας γεγονότε, τῶν δ' αὐτῷ Καίσαρι φιλτάτων Δέκμος Βροῦτος

[2, 33]   τοῖς τούτων αἰτίοις ἐπαρώμενος. Συνεξέθεον δ' αὐτῷ Κουρίων τε καὶ Κάσσιος·

[2, 95]   πολεμίοις χωρὶς αὐτοκράτορος οὖσιν. Ἀντεπῄεσαν δ' αὐτῷ Λαβιηνός τε καὶ Πετρήιος,

[2, 137]   ὑμῶν ἔπαθεν, οἷα ἔπαθεν, ἐπὶ δ' αὐτῷ πλῆθος ἄλλο πολιτῶν ἀγαθῶν

[2, 84]   τρισκαίδεκα ἔτη μάλιστα γεγονώς, ἐπετρόπευον δ' αὐτῷ τὴν μὲν στρατιὰν Ἀχιλλᾶς,

[2, 15]   καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις. Κλώδιος δ' αὐτῷ τὴν οἰκίαν καὶ τὰς

[2, 99]   αὑτὸν ὑπὸ τὰ στέρνα· προπεσόντων δ' αὐτῷ τῶν σπλάγχνων καὶ στόνου

[2, 29]   ἔλαθεν ὑπὸ Καίσαρος ἐωνημένος. ~Πομπήιος δ' αὐτῷ χαλεψάμενός τε καὶ ἀπειλήσας

[2, 93]   οὐδὲ μελλήσας ἀπεκρίνατο· Ἀφίημι. Καταπλαγέντων δ' αὐτῶν ἔτι μᾶλλον καὶ σιωπῆς

[2, 9]   ἐδεδώκει, τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι. Φθόνῳ δ' αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα

[2, 72]   ἐπεχούσης τὰ πάντα ἡγεμονίας· τότε δ' αὐτῶν τὴν στρατιὰν ἑκάτερος συναγαγὼν

[2, 42]   γεφύρας τοῦ Σικόριος ποταμοῦ. Χειμάρρου δ' ἄφνω τὴν γέφυραν καταβαλόντος, ἀνδρῶν

[2, 31]   Νικᾶτε δεσπότην ἔχειν Καίσαρα. ~Λόγου δ' ἄφνω ψευδοῦς ἐμπεσόντος, ὅτι τὰς

[2, 56]   τοὺς ἐκ Βρεντεσίου περιμένων. Νομίσας δ' ἔαρος μὲν αὐτοὺς ἐπὶ ὁλκάδων

[2, 114]   οὐδεὶς μετέθετο οὐδὲ προύδωκε, καιρὸν δ' ἐζήτουν καὶ τόπον· ὁ μὲν

[2, 56]   θαμινὰ ἐς φυλακὴν ἀναπλεούσας, χειμῶνος δ' εἰ παραβάλλοιντο, ναυλοχούντων ἐς νήσους

[2, 24]   ἐκ πολλοῦ τῆς πολιτείας. ~Τοιαῦτα δ' εἰπὼν ἐκύρου τὸν νόμον, καὶ

[2, 33]   σφαγὴν μήτε μύσος ἐργασάμενοι. Ταῦτα δ' εἰπὼν ἐξέτρεχεν ὥσπερ ἔνθους, πολέμους

[2, 27]   τὴν πρόφασιν τῆς διαφορᾶς, Κλαύδιος δ' εἰσηγεῖτο πέμπειν Καίσαρι διαδόχους ἐπὶ

[2, 58]   αἴσιον τὸ συμβὰν ἡγούμενος. Αἰτίαν δ' εἶχε παρὰ πᾶσι καιρὸν ἄριστον

[2, 60]   Καῖσαρ ἀριστείοις πολλοῖς ἐτίμησεν, αὐτὸς δ' ἐκ Δυρραχίου τινὸς αὐτῷ πρασσομένης

[2, 95]   ἐν Λιβύῃ πόλεμον ἐξῄει. ~Διαβαλὼν δ' ἐκ Ῥηγίου τὸν πορθμὸν ἐπὶ

[2, 145]   τὰ ἐγνωσμένα, συνενεγκεῖν εὔχομαι. Θορύβου δ' ἐκ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῷδε

[2, 39]   πρώτων ἐς πεῖραν ἦλθον. Οἱ δ' ἐκ τῶν Λιβυρνῶν ἐξελαθέντες ἀπὸ

[2, 85]   τῶν ἐπιφανῶν τινας πέμψαι· τοσοῦτο δ' ἐκ τῶν Σοφοκλέους ἰαμβείων πρὸς

[2, 116]   μετὰ χεῖρας εὑρέθη τεθνεῶτος. Ἄρτι δ' ἐκβαίνοντι τοῦ φορείου Λαίνας, ὁ

[2, 56]   μετεπέμπετο κατὰ σπουδήν. Οὐκ ἀναγομένων δ' ἐκείνων αὐτὸς ἔκρινεν ἐπὶ τὴν

[2, 109]   λαβὴν ζητοῦσι καθ' αὑτοῦ. Πυθομένων δ' ἐκείνων, εἰ συγχωρεῖ πάλιν αὐτὸν

[2, 84]   ἐς τὴν Αἴγυπτον ἔπλει· ἄρτι δ' ἐκπεσούσης ἀπ' Αἰγύπτου Κλεοπάτρας, ἣ

[2, 20]   κακοῖς ἡ μόναρχος ἐξουσία, χρῆναι δ' ἑλέσθαι δυνατὸν ὁμοῦ καὶ ἤπιον,

[2, 35]   τῶν ἱππέων ἐκ διαστήματος. Δρόμῳ δ' ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Ῥουβίκωνα ποταμόν,

[2, 2]   τῇδε παροδεύσων ἐς τυραννίδα. Πάγχυ δ' ἐλπίσας αἱρεθήσεσθαι διὰ τὴν ὑποψίαν

[2, 82]   ἢ νεκρὸν ἀποδέξῃ ἡ στρατιὰ δ' ἐμαρτύρει καθάπερ ἔνθουν ἐς ἑκάστην

[2, 81]   πολλὰ τὰ ἐν αὐτῷ· ἥκιστα δ' ἐν ἐλπίσιν ἢ εὐτυχίαις ἄνθρωποι

[2, 116]   τὰ γιγνόμενα πάντα πεπυσμένος. Ὁ δ' ἐν Κνίδῳ γεγονὼς αὐτῷ ξένος

[2, 87]   ὑπεριδὼν ὁ Πομπήιος ἔφυγε. Τῶν δ' ἐν Λιβύῃ Κάτωνα σφῶν στρατηγεῖν

[2, 92]   τὴν Ἀσιανὴν συγγραφὴν δεδήλωται. Πυθόμενος δ' ἐν Ῥώμῃ στάσιν εἶναι καὶ

[2, 40]   δ' ἐν Ὑδροῦντι κατέλιπε, τοὺς δ' ἐν Τάραντι, φύλακας εἶναι τῆς

[2, 46]   ἦν ἀμφὶ τοὺς ἀναχθέντας, ἕτερα δ' ἐν τῇ γῇ, νυκτὸς ἔτι,

[2, 39]   μᾶλλον ὡς ἐς θεόν. Φασὶ δ' ἐν τῇ μάχῃ τῇδε Δυρράχου

[2, 64]   ὁδεύσας ἐστρατοπέδευσε περὶ Φάρσαλον. Λέγεται δ' ἐν τοῖς Γόμφοις γενέσθαι παθήματα

[2, 102]   τὴν Φαρνάκους φυγὴν ἐγέλασαν. ~Χρήματα δ' ἐν τοῖς θριάμβοις φασὶ παρενεχθῆναι

[2, 1]   μὲν καθεῖλεν ὁ Καῖσαρ, Καίσαρα δ' ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τινὲς ὡς

[2, 31]   τειχῶν τοῖς δημάρχοις ἐφίεταἰ) ὠλοφύρετο δ' ἐν τῷ δήμῳ τὰ γιγνόμενα

[2, 141]   τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας προεκινδυνεύσαμεν. Ὃ δ' ἐν τῷ ἔργῳ μόνον ἐστὶν

[2, 40]   μὲν ἐν τῷ Βρεντεσίῳ, τοὺς δ' ἐν Ὑδροῦντι κατέλιπε, τοὺς δ'

[2, 47]   τοὺς πολεμίους ὑποφεύγοντας ἡμᾶς. Ὑμεῖς δ' ἔν τε Γαλατίᾳ πολλὰ τῆς

[2, 65]   κατὰ Δυρράχιον γενομένῃ νίκῃ· τὸ δ' ἐναντίον αἴσχιστον εἶναι, καταλιπεῖν φεύγοντα

[2, 123]   ἐθάρρουν ἐν φίλοις Καίσαρος) γενόμενον δ' ἐνεγκεῖν ἀξιοῦντες ἐλέῳ τε τῶν

[2, 144]   σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ, τῇ φωνῇ δ' ἐνσημαινόμενος ἕκαστα καὶ ἐφιστάμενος, οἷς

[2, 35]   ἐπειπών· Ὁ κύβος ἀνερρίφθω. Δρόμῳ δ' ἐντεῦθεν ἐπιὼν Ἀρίμινόν τε αἱρεῖ

[2, 111]   μὲν ὑπὲρ Ἄλπεων Δέκμῳ, τὴν δ' ἐντὸς Ἄλπεων Βρούτῳ. ~Μέλλοντες δὲ

[2, 105]   ὅδε παρὰ δόξαν ἐλέλυτο· τοὺς δ' ἐξ αὐτοῦ διαφυγόντας ἤθροιζεν ὁ

[2, 67]   παρατάττοντά τε καὶ προκαλούμενον. Ὁ δ' ἐξ αὐτοῦ μάλιστα τοῦδε αὐτοὺς

[2, 21]   στάδιοι πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ~Κλωδίου δ' ἐξ ἰδίων χωρίων ἐπανιόντος ἐπὶ

[2, 151]   βασιλείας ἠσκημένης ὑπὸ Φιλίππῳ, τοῦ δ' ἐξ ἰδιωτείας, εὐγενοῦς μὲν καὶ

[2, 49]   ἱππέες ἀμφὶ τοὺς ἑπτακισχιλίους. Σύμμαχοι δ' ἐξ Ἰωνίας τε καὶ Μακεδονίας

[2, 32]   ἔθνη καὶ στρατόπεδα ἀποθήσεσθαι, μόνα δ' ἕξειν δύο τέλη καὶ τὴν

[2, 88]   τῶν προγόνων περισώσει; Τῇ τρίτῃ δ' ἐξήλαυνεν ἐπὶ τὴν ἕω κατὰ

[2, 75]   δισχιλίους τοὺς πάνυ γέροντας· οἱ δ' ἐξιόντες τὸ τεῖχος ἤρειπον μετὰ

[2, 30]   μὲν ἐχείμαζεν ἐν Καπύῃ· οἱ δ' ἐπ' αὐτὰ πεμφθέντες ὑπὸ τοῦ

[2, 92]   στάσις ἡ πολιτικὴ κατεπαύετο, ἑτέρα δ' ἐπ' αὐτὸν ἀνίστατο τοῦ στρατοῦ,

[2, 153]   ἐσέλθοι τε καὶ ἐκπλέοι. Ἔμελλε δ' ἐπανελθὼν αὐτίκα ἐν αὐτῇ τεθνήξεσθαι.

[2, 101]   Καίσαρος πολέμῳ τέλος ἐγίγνετο, αὐτὸς δ' ἐπανελθὼν ἐς Ῥώμην ἐθριάμβευε τέσσαρας

[2, 81]   πλεῖστος ἐνταῦθα ἐγίγνετο φόνος. ~Πομπήιος δ' ἐπεὶ τὴν τροπὴν εἶδεν, ἔκφρων

[2, 70]   ὑπὲρ Ἄλπεις ἀριθμὸς ἄλλος· Ἑλλήνων δ' ἐπέλταζον αὐτῷ Δόλοπες, Ἀκαρνᾶνες, Αἰτωλοί.

[2, 58]   μὲν ἐθαύμαζον τῆς εὐτολμίας, οἱ δ' ἐπεμέμφοντο ὡς στρατιώτῃ πρέπον ἔργον

[2, 92]   ἐν Λιβύῃ πόλεμος ἐκτελεσθῇ· τότε δ' ἔπεμπεν ἄλλας ὁρίζων ἑκάστῳ χιλίας

[2, 40]   φύλακας εἶναι τῆς Ἰταλίας. Ἑτέρους δ' ἔπεμπεν ἅμα Κοΐντῳ Οὐαλερίῳ, Σαρδὼ

[2, 114]   αὐτὸν αὐτίκα περιεξούσης στρατιωτικῆς· χωρίον δ' ἐπενόουν τὸ βουλευτήριον ὡς τῶν

[2, 30]   μὲν ἀνένευον οἱ πλείους, Καίσαρι δ' ἐπεψήφιζον τοὺς διαδόχους. Ἐπανερομένου δὲ

[2, 92]   ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἠξίουν. Ὁ δ' ἐπηγγέλλετο μὲν αὐτοῖς ἀόριστά τινα

[2, 138]   ἀπέδωκεν ὑμῖν τὴν πολιτείαν, ὁ δ' ἐπὶ ἄλλην στρατείαν χρόνιον ἀπιὼν

[2, 128]   δεδογμένα πάντα κύρια μενεῖ, δόξαντος δ' ἐπὶ βίᾳ τυραννῆσαι τό τε

[2, 64]   κατακεκλιμένους ἐπὶ τὸ ἔδαφος, ἕνα δ' ἐπὶ θρόνου παρακαθεζόμενον οἷα ἰατρόν,

[2, 121]   πρὸς τῶν ἑτέρων ἐσόμενον, ὡς δ' ἐπὶ συμφέροντι κοινῷ τὴν εἰρήνην

[2, 57]   κυβερνήτης εἰρεσίᾳ βιαζόμενος ἔπλει· ὡς δ' ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς ἀφίκετο καὶ

[2, 147]   μέρος ἐς ταφὴν εὑρέθη. Πῦρ δ' ἐπὶ τὰς τῶν ἄλλων οἰκίας

[2, 65]   φάρμακον αὐτοῖς ἄρα παρέσχε. ~Πομπήιος δ' ἐπὶ τῇ Καίσαρος ἀναζεύξει βουλὴν

[2, 88]   Ἰβηρίαν, ἐπὶ Καίσαρα συνεκροτοῦντο. ~Αὐτὸς δ' ἐπὶ τῇ νίκῃ δύο μὲν

[2, 146]   πάθους αὖθις ὀργῆς ἐνεπίμπλατο. Ὡς δ' ἐπὶ τοῖς λόγοις ἕτεροι θρῆνοι

[2, 76]   καὶ Ἀντώνιος καὶ Δομίτιος, αὐτὸς δ' ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως συνετάσσετο

[2, 117]   Τρεβώνιον ἐξ ἑαυτῶν ὑπελίποντο, Καίσαρα δ' ἐπὶ τοῦ θρόνου προκαθίσαντα περιέστησαν

[2, 116]   καὶ λιπαροῦντι ἐοικότα, ἀνέφερον, ὡς δ' ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ ἀσπασάμενον

[2, 90]   ἐκρέμασεν, εὑρὼν ἐν Ἀσίᾳ. Θορυβούντων δ' ἐπὶ τῷδε τῶν Ἀλεξανδρέων καὶ

[2, 139]   πατράσιν ἡμῶν ἐδέησεν οὐδέποτε· εἰ δ' ἐπιθυμήσει τις ἄλλος τυραννίδος, οὐδὲν

[2, 39]   εἶναι δοκεῖ τὸ ἐπίνειον. Τὴν δ' ἐπίκλησιν ὡς οὐκ αἶσιον ἐναλλάξαντες

[2, 115]   τοῦ συνειδότος ἄφνω τεθορύβητο, ὁ δ' ἐπιμειδιάσας ἔφη· Πόθεν οὖν ἔσται

[2, 45]   καὶ κατετρώθησαν ἔτι πλείονες. ~Ἰόβα δ' ἐπιόντος δόξα ψευδὴς προεπήδησεν, ἀμφὶ

[2, 12]   Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθος, τὴν δ' ἐπιοῦσαν ἐξετάσειν τὸν Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο.

[2, 105]   ἐπὶ τοιοῦδε τείχους ηὐλίσαντο. Τῆς δ' ἐπιούσης ἑάλω μὲν ἡ πόλις,

[2, 11]   ἱερὸν τοῦ Στησίου Διός, Κάτων δ' ἐπιπεμφθεὶς ὤσατο μὲν ὡς νέος

[2, 149]   μάντις οὐ περιοίσειν προύλεγεν· ὁ δ' ἐπισκώπτων αὐτὸν ἔφη περὶ τὴν

[2, 30]   ὑπὸ ἀγνοίας εἴτε διεφθαρμένοι, Καίσαρι δ' ἔρρωτο πᾶς ἀνὴρ εἰς προθυμίαν

[2, 65]   Μακεδονίαν ὢν ἔτι πάθοι, μάλιστα δ' ἐς ἀγῶνα χρήσασθαι θαρροῦντι τῷ

[2, 37]   πέμπειν ἐς Καίσαρα διαλλακτάς. ~Ἀντιπραττόντων δ' ἐς ἅπαντα τῶν ὑπάτων, Φαώνιος

[2, 20]   τήνδε λόγῳ μὲν ἐδυσχέραινεν, ἔργῳ δ' ἐς αὐτὴν πάντα ἔπραττεν ἀφανῶς

[2, 64]   μετανοίᾳ καὶ προθυμίᾳ στρατοῦ· ὁ δ' ἐς μὲν τὸ πλῆθος εἶπεν,

[2, 120]   ἐπὶ ἔξοδον ἤδη διαπεπρακότες, εὔωνοι δ' ἐς ὅ τι μισθοῖντο. ~Ὅθεν

[2, 12]   τῷ δεσμωτηρίῳ νυκτὸς ἀνῃρέθη. Εἰκαζομένου δ' ἐς ποικίλα τοῦ συμβεβηκότος ὁ

[2, 38]   τὴν εὐποιίαν παραμενεῖν, οὐ κωλύσας δ' ἐς Πομπήιον ἰόντα. Γιγνομένων δὲ

[2, 21]   ἔργον οὐκ ἀτελὲς καταλιπεῖν. Περιαγγελθέντος δ' ἐς Ῥώμην τοῦ πάθους ὁ

[2, 46]   καὶ ὑπηρέται τοῦ στρατοῦ· Ἰόβας δ' ἐς τὰ οἰκεῖα ἀνέστρεφε, μέγιστον

[2, 17]   καὶ Κράσσον αὖθις ὑπατεῦσαι, Καίσαρι δ' ἐς τὴν ἡγεμονίαν ὧν εἶχεν

[2, 17]   μὲν ἀπ' ἀλλήλων διεκρίθησαν, Πομπηίῳ δ' ἐς τὴν ὑπατείαν ἀντιπαρήγγελλε Δομίτιος

[2, 15]   Λέντλον καὶ Κέθηγον ἀνέλοι. Ὁ δ' ἐς τὸ ἔργον ἐκεῖνο γενναιοτάτῳ

[2, 153]   τὸν μάντιν τῆς παρρησίας. ~Καίσαρι δ' ἐς τὸ ἔσχατον βουλευτήριον ἐσιόντι,

[2, 34]   περιοίκων ἐθνῶν ὅσα ἄλκιμα. Χρήματα δ' ἐς τὸν πόλεμον αὐτῷ τά

[2, 49]   πάντες ὡς ἐπὶ θέαν. Ἦν δ' ἐς τότε Καίσαρι μὲν δέκα

[2, 46]   ἐπὶ τῆς γῆς ἀναλαβεῖν, Ἀσίνιος δ' ἐς τοὺς παρορμοῦντας ἐμπόρους ἀκατίῳ

[2, 153]   λαβεῖν πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα. Ὁ δ' ἐς τοῦτο μὲν ἐνδοῦναι λέγεται

[2, 46]   ἐς τοῦτο νυκτὸς ἐπέπλευσαν, ἀθρόων δ' ἐσβαινόντων ἐκείνων τά τε σκάφη

[2, 62]   οἱ Καίσαρος ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ δ' ἐσελθόντες οὐδ' ἐπὶ τὰς φυλακὰς

[2, 13]   κράτος ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ. ~Νόμους δ' ἐσέφερεν, ἐκθεραπεύων τὸ πλῆθος, ἑτέρους

[2, 57]   φίλους ἔτι ἑστιᾶσθαι κελεύσας, ἐπιθέμενος δ' ἐσθῆτα ἰδιώτου καὶ ὀχήματος εὐθὺς

[2, 28]   μὲν αὐτίκα δοθησομένων διαδόχων, αὐτὸς δ' ἐσόμενος ἐν ὑποσχέσει μόνῃ. Κουρίων

[2, 148]   ἔνθα βωμὸς πρῶτος ἐτέθη, νῦν δ' ἐστὶ νεὼς αὐτοῦ Καίσαρος, θείων

[2, 116]   καὶ ἀσπασάμενον εἶδον, ἀνεθάρρησαν. Ἔθος δ' ἐστὶ τοῖς ἄρχουσιν ἐς τὴν

[2, 35]   τὴν πόλιν ἄφνω καταλαβεῖν· ἡ δ' ἐστὶν Ἰταλίας πρώτη μετὰ τὴν

[2, 76]   Πομπήιος τὸ στρατόπεδον ἐφύλαττον. Καίσαρι δ' ἐστρατήγουν μὲν Σύλλας καὶ Ἀντώνιος

[2, 96]   ἀήθης σφίσιν ὢν ἐξέπλησσε. Βόκχου δ' ἑτέρου Μαυρουσίων δυνάστου Κίρταν, ἣ

[2, 130]   χωρὶς ὅπλων οὐδὲ ὑπάτοις. Ἐπιβοώντων δ' ἑτέρων τὸ πεπραγμένον ἐπεξιέναι καὶ

[2, 32]   ὅτι θέλοι Πομπηίῳ συναποθέσθαι, ἄρχοντος δ' ἔτι ἐκείνου οὔτε ἀποθήσεσθαι καὶ

[2, 78]   αὐτῶν ἑκάτερον καὶ δακρῦσαι. ~Μέλλουσι δ' ἔτι καὶ ἐς ἀλλήλους ἀποβλέπουσιν

[2, 94]   κολάζειν σφῶν τοὺς ἁμαρτόντας. Ὁ δ' ἔτι μέν τι διέτριψεν, οὔτε

[2, 32]   καὶ ἄγειν ἐπὶ Ῥώμης, Καίσαρι δ' ἔτι πειρᾶσθαι διαλύσεων. Τοὺς οὖν

[2, 113]   ἔργον ὡς ἑαυτοῦ προγονικόν. ~Ἀκμάζοντος δ' ἔτι τοῦ περὶ βασιλείας λόγου

[2, 23]   ἐξουσίαν δικτάτορος, ἄρχων μόνος, τὴν δ' εὔθυναν ὑπάτου. Καὶ πρῶτος ὑπάτων

[2, 129]   αὐτῶν δαλὸν ἐξάψας ἡσύχαζεν· οἱ δ' εὐθὺς ἀνεπήδων ἀθρόοι μετὰ βοῆς,

[2, 9]   ἐς τὴν ὑπατείαν ἐπομόσας· ὁ δ' εὐθὺς αὐτῷ Κράσσον διήλλασσε. Καὶ

[2, 53]   αἱ παροῦσαι νῆες ὑποδέξωνται, μόνους δ' εὐθὺς ἐμβάντας περᾶν, ἵνα τοὺς

[2, 85]   ὃς αὐτίκα μὲν ἐπένευσεν, ἀποστραφέντα δ' εὐθὺς ἐπάταξε πρῶτος, εἶθ' ἕτεροι.

[2, 98]   τοῖς αἰτοῦσι τῶν ἐπιφανῶν· αὐτὸς δ' εὐσταθῶς ὑπέμενε καὶ τοῖς Ἰτυκαίοις

[2, 117]   Τί βραδύνετε ὦ φίλοι; Κάσκας δ' ἐφεστὼς ὑπὲρ κεφαλῆς ἐπὶ τὴν

[2, 146]   ἐς χεῖρας αὐτῷ συνελθόντων Σὺ δ' ἔφη, καὶ μόνος ἐκ τριακοσίων

[2, 113]   ὁ Κάσσιος αὐτὸν ἀσπασάμενος Τίνα δ' ἔφη, οὐ προσλήψῃ τῶν ἀρίστων

[2, 101]   ἑαυτοῦ διασπώμενον ὡς θηρίον· Ἀχιλλᾷ δ' ἐφήσθησαν καὶ Ποθεινῷ καὶ τὴν

[2, 97]   μέχρι τὸ σύμπαν ἐξεργάσασθαι. Οἱ δ' ἐχθροὶ κατ' ὀλίγους, ὅπῃ δύναιντο,

[2, 120]   ἐργάσαιτό τι δεινὸν αὑτούς. ~Οὕτω δ' ἔχοντες τὸ Καπιτώλιον σὺν τοῖς

[2, 107]   δημοσίας ὑπηρεσίας ἐπεφαίνετο μόνης. Ὧδε δ' ἔχοντι καὶ χρηματίζοντι πρὸ τῶν

[2, 117]   εἵλκυσε σὺν βίᾳ πολλῇ. Οὕτω δ' ἔχοντος αὐτοῦ τὸ πλευρὸν ἕτερος,

[2, 55]   τὴν ἑαυτοῦ παρασκευὴν διαφυλάξαι. Κονιορτὸν δ' ἢ πῦρ ἢ καπνὸν εἴ

[2, 32]   τῇ νουμηνίᾳ τοῦ ἔτους. Περιεῖχε δ' ἡ γραφὴ κατάλογόν τε σεμνὸν

[2, 75]   αὐτῶν ἑκάτερος ἐθάρρει· τὰ συμμαχικὰ δ' ἦγον ἐφ' ἑαυτῶν ὡς ἐς

[2, 54]   τὴν ἄλλην στρατιὰν περιέπεμπεν, αὐτὸς δ' ᾖει νυκτὸς ἐπὶ πόλιν Ὤρικον

[2, 92]   μεθεὶς ἐς Ῥώμην ἠπείγετο. Ὡς δ' ἦλθεν, ἡ μὲν στάσις ἡ

[2, 74]   ἔχωμεν, ἂν μὴ κρατῶμεν, ἴδωσι δ' ἡμᾶς ἀσταθμεύτους οἱ πολέμιοι καὶ

[2, 139]   τῆς ἡμετέρας τιμῆς προετιμήσαμεν. Διαβάλλουσι δ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ ταῖς κληρουχίαις,

[2, 37]   τῷ βουλευτηρίῳ μετ' ἀλλήλων. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τὸ πλέον ὅμως ἐξῄει

[2, 138]   ἡγεμονίας καὶ λογισμοὶ συνεφέροντο; Τίς δ' ἡμῶν ἀκόντων ἤνοιγε τὰ ταμιεῖα;

[2, 5]   ψῆφον περὶ αὐτῶν ἐδίδου. Θόρυβος δ' ἦν ἀμφὶ τὸ βουλευτήριον, ἀγνοουμένου

[2, 144]   Τοῦτο ἐπιεικείας ἐστὶ μαρτυρία, ἔνθα δ' ἦν Ἱερὸς καὶ ἄσυλος καὶ

[2, 55]   καιρὸν ἐδίδοσαν οὔτε ὕπνῳ· ἔπειξις δ' ἦν καὶ σπουδὴ καὶ βοαὶ

[2, 141]   ὑμῖν περιπολῶν ἐφεδρεύειν καιροφυλακῶν. Τοῦτο δ' ἦν, ὅπερ οἱ τύραννοι μάλιστα

[2, 70]   κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν μοναρχίαν. ~Στρατιὰ δ' ἦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, πολλῶν

[2, 147]   τοῦ μὲν πυρὸς ἀπέσχοντο, ὅπλα δ' ἠπείλησαν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν οἴσειν.

[2, 19]   τῶνδε τῶν τριῶν ἀνδρῶν· ὅσοι δ' ἦσαν αὐτῶν ἀτοπώτεροι, κέρδος ἀντὶ

[2, 115]   ἐπὶ τοῦτο ἐκομίζετο φορείῳ, θέαι δ' ἦσαν ἐν τῷ Πομπηίου θεάτρῳ,

[2, 54]   ἀγκυρῶν ἀπεσάλευε κλυδωνίου διαταράσσοντος. Χειμέριοι δ' ἦσαν τροπαί, καὶ τὸ πνεῦμα

[2, 38]   τάδε μὲν ἀθρόως ἐγίνετο, ὁ δ' ἴδιος αὐτοῦ Πομπηίου στρατὸς ἦν

[2, 13]   ἐκύρου, καθάπερ ὑπέσχητο αὐτῷ. Οἱ δ' ἱππέες λεγόμενοι, τὴν μὲν ἀξίωσιν

[2, 72]   τῶν μὲν ἀπὸ βουλῆς, τῶν δ' ἱππέων, πρὸς ἄνδρα ἕνα λῃστεύοντα

[2, 2]   οὐ τῶν προγόνων γνωρίμους, ἐς δ' ξενίαν τῆς πόλεως ἰγκουιλῖνον, ᾧ

[2, 43]   χωροῦντας ἐς Πομπήιον ἐᾶν. Γενόμενος δ' ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τοῦδε τοῦ

[2, 92]   διέφθειραν, εἰ μὴ διέφυγε. Πυθόμενος δ' ὁ Καῖσαρ τέλος μὲν ἄλλο

[2, 82]   ἀοιδίμου περὶ Φάρσαλον μάχης. Ἀριστεῖα δ' ὁ μὲν Καῖσαρ αὐτὸς καὶ

[2, 47]   ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι· βραδύνει δ' ὁ πόλεμος οὐ δι' ἡμᾶς,

[2, 75]   τὴν τάφρον αὐτὸ ἐνεχώννυον. Ὁρῶν δ' ὁ Πομπήιος, ἡγουμένων τινῶν ἐς

[2, 39]   ἂν αἱ χρεῖαι καλῶσιν. ~Αὐτὸς δ' ὁ Πομπήιος τῶν ἀμφ' αὑτὸν

[2, 90]   παρὰ τοῖς Ἀλεξανδρεῦσιν ἐφύετο. ~Ἐπεὶ δ' ὁ στρατὸς αὐτῷ κατέπλευσε, Ποθεινὸν

[2, 87]   Ἰόβᾳ Νομάδων βασιλεῖ συμμαχοῦντι. Πομπήιος δ' ὁ τοῦ Πομπηίου πρεσβύτερος υἱός,

[2, 93]   φανέντα σφίσιν ἠσπάζοντο αὐτοκράτορα. Κελεύσαντος δ' ὅ τι θέλοιεν εἰπεῖν, περὶ

[2, 58]   ταχεῖ τὸν ποταμὸν ἀνέπλει. ~Καίσαρα δ' οἱ μὲν ἐθαύμαζον τῆς εὐτολμίας,

[2, 58]   μετὰ τὸν Ἀντώνιον Καληνῷ. Εἰ δ' οἱ τρεῖς ἀποκνοῖεν, ἐπιστολὴ πρὸς

[2, 107]   δὲ σφίσιν ἐπιεικῆ γενέσθαι. ~Εἰσὶ δ' οἳ καὶ βασιλέα προσειπεῖν ἐπενόουν,

[2, 122]   ἄκων τῆς χειρὸς ἀπολειφθῆναι ιεἰσὶ δ' οἳ καὶ λέγουσιν αὐτὸν εἰσηγήσασθαι

[2, 69]   αὐτοῖς δαῖτα λαμπροτάτην ἐπόρσυνον· εἰσὶ δ' οἳ καὶ περὶ τῆς Καίσαρος

[2, 67]   τὸ Δυρράχιον εὐπραγήμασιν ἐπηρμένοι, εἰσὶ δ' οἳ καὶ τῷ πλέονες εἶναι

[2, 123]   ἐθάρρουν πω τοῖς παροῦσι. Τῶν δ' οἰκείων σφίσι καὶ συγγενῶν τότε

[2, 103]   στρατῶ μακροτάτην ὁδὸν ἐπελθών· δέος δ' οἷον οὐ πρότερον ἐνέπιπτεν αὐτοῦ

[2, 53]   χειμῶνι τύχην ἀγαθὴν ἀντιθέντες, τῇ δ' ὀλιγότητι τόλμαν, τῇ δ' ἀπορίᾳ

[2, 70]   συμπεσεῖν ἀλλήλοις ἐς μάχην· οἱ δ' ὀλιγωτέρους ἑξακισμυρίων φασίν, οἱ δ'

[2, 11]   τε καὶ παρασκευῆς ἐποίουν, ἐπενόουν δ' ὅμως Βύβλον ἐνίστασθαι τοῖς νόμοις

[2, 31]   ὡς κελευόμενος πρὸς ὑπάτων, ἐπετίθει δ' ὅμως· Εἰ μή τι κρεῖσσον

[2, 94]   οὔτε ἐπανιών, ὑποκρινόμενος ἀπορεῖν· ἐπανελθὼν δ' ὅμως ἔφη κολάσειν μὲν αὐτῶν

[2, 29]   εἶχεν ἤδη πρὸς ἀμφοτέρους, δημοτικώτερον δ' ὅμως ἡγοῦντο Πομπήιον καὶ τῷ

[2, 39]   καὶ Θουκυδίδης οὕτως ὠνόμαζεν· ἐκνικᾷ δ' ὅμως τὸ ὄνομα, καὶ Δυρράχιον

[2, 69]   νεμεσῶν ἐπ' αὐτοῖς ἐνεκαλύπτετο, κατεσιώπα δ' ὅμως ὑπὸ ὄκνου καὶ δέους,

[2, 12]   Βύβλου ῥαβδοῦχον ἐπιδοῦναι Ποστούμιον. Ὑπόπτου δ' ὄντος ἐφ' ἑκάτερα τοῦ πράγματος

[2, 44]   τοῖς μεγίστοις ἔργοις προσίεντο, νῦν δ' ὅρον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ

[2, 107]   τὴν τῶν προγόνων ἀράν. Σπεῖραι δ' ὅσαι στρατηγίδες αὐτὸν ἐκ τῶν

[2, 94]   κολάσειν μὲν αὐτῶν οὐδένα, ἄχθεσθαι δ' ὅτι καὶ τὸ δέκατον τέλος,

[2, 6]   μὴ συνεγνωκέναι τοῖς ἀνδράσι, Κικέρωνος δ' οὐ θαρροῦντος καὶ τόνδε, ὑπεραρέσκοντα

[2, 11]   περὶ αὐτὸν ὄντας ἔτρωσαν. Βύβλος δ' οὐ καταπλαγεὶς ἀπεγύμνου τὴν σφαγὴν

[2, 3]   ὕποπτα τοῖς γιγνομένοις ἐφεδρεύειν. Κατιλίνας δ' οὐδενὸς μέν πω θαρροῦντος αὐτοῦ

[2, 78]   πρόσωπα τύπτοντες τοὺς ἐπικαθημένους, οἱ δ' οὐκ ἐνεγκόντες αὐτῶν οὔτε τὴν

[2, 94]   τῆς στρατείας καὶ ἰδιωτευόντων. ~Οἱ δ' οὐκ ἐνεγκόντες ἔτι ἀνέκραγον μετανοεῖν

[2, 51]   αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσονομίας αἱρούμενοι. ~Ἐγὼ δ' οὐκ ἐξέλιπον οὐδ' ἂν ἐκλίποιμι

[2, 31]   καὶ τότε ἐς εὐπρέπειαν. Κουρίωνι δ' οὐκ ἦν μὲν ὑπὲρ τὴν

[2, 58]   ἔργον εἰργασμένον, οὐ στρατηγῷ. Ὁ δ' οὐκέτι λήσεσθαι προσδοκῶν Ποστούμιον ἀνθ'

[2, 69]   δυναστείας τοσῆσδε ἀθρόως ἐκπεσεῖσθαι. Τοσοῦτον δ' οὖν εἰπὼν τοῖς φίλοις, ὅτι

[2, 70]   ἀμφιγνοοῦσι περὶ τοῦ ἀκριβοῦς· ὅπως δ' οὖν εἶχε, τοῖσδε μάλιστα τοῖς

[2, 133]   τοιοίδε ἀναξίως αὐτῶν τετυχηκέναι. Ὅσα δ' οὖν μηδὲ ἐπακούσεται ῥᾳδίως, ἐπισκέψασθε

[2, 18]   τοσοῦτον ἑκάτερος ἦλθε κινδύνου. ~Αἱρεθέντες δ' οὖν ὕπατοι Κράσσος τε καὶ

[2, 89]   ἐγγενέσθαι τὸν Καίσαρα ἐπαιρούσης. ~Διασωθεὶς δ' οὕτω παραδόξως ὁ Καῖσαρ καὶ

[2, 2]   ἀγνωσίαν γένους καινὸν ὀνομάζων καλοῦσι δ' οὕτω τοὺς ἀφ' ἑαυτῶν, ἀλλ'

[2, 10]   κοινὰ λυπήσοντες, εἰ διαφέροιντο. Πιστευθεὶς δ' οὕτω φρονεῖν, ἀπερίσκεπτον ἤδη καὶ

[2, 88]   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ὑποστῆναι. Ὁ δ' οὕτως ἑαυτὸν αἰσχρῶς ὑπὸ φόβου

[2, 53]   καὶ θυσίας ὑπατικὰς εἶναι. Εἰδόσι δ' ὑμῖν ἐκφέρω δυνατώτατον ἐν πολέμοις

[2, 44]   βασιλεὺς τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων δ' ὑπὲρ Καίσαρος αὐτοῖς ἐκ Σικελίας

[2, 39]   μὲν οὐδὲ τὸν Δύρραχον, φιλοτιμούμενοι δ' ὑπὲρ σφῶν ἐς τὸν Ἡρακλέα

[2, 70]   δ' ὀλιγωτέρους ἑξακισμυρίων φασίν, οἱ δ' ὑπερεπαίροντες τεσσαράκοντα μυριάδας γενέσθαι λέγουσι.

[2, 31]   αὐτὸς ἐθέλοις ἄλλην καταλέγειν. Ὁ δ' ὑπήκουε μὲν ὡς κελευόμενος πρὸς

[2, 99]   θύρας ὡς ἠρεμοῦντι ἐπέκλεισαν· ὁ δ' ὕπνου δόξαν αὐτοῖς παρασχὼν τὰ

[2, 39]   πόλει καὶ Δυρράχιον ὠνόμασε. Πολεμουμένῳ δ' ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν τῷδε τῷ

[2, 11]   μέσους καὶ δημηγορεῖν ἤρχετο, μετέωρος δ' ὑπὸ τῶν Καίσαρος ἀρθεὶς ἐξεφέρετο.

[2, 99]   μὲν ἑαυτῷ πληγῆς ἀσθενοῦς, χάριν δ' ὡμολόγει τοῖς περισώσασι καὶ καταδαρθεῖν

[2, 4]   τὴν βουλὴν εὐθέως ἐπήγαγεν· οἱ δ' ὡμολόγουν, ὅσα τοῖς ἀμφὶ τὸν

[2, 10]   ἐπ' ἀλλήλους ἰδίᾳ παρασκευαί. Δεινὸς δ' ὢν ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεσθαι, λόγους

[2, 60]   τοὺς χειραγωγήσοντας, ἐπεὶ τέτρωμαι. Προσδραμόντων δ' ὡς αὐτομολοῦντι δύο ἀνδρῶν, τὸν

[2, 64]   ἐπέτρεψε τῷ στρατῷ διαρπάσαι. Οἱ δ' ὡς ἐκ λιμοῦ πάντων ἐνεπίμπλαντο

[2, 79]   μήτ' ἐκτρέχειν ἐκ τῆς φάλαγγος μηδ' ἀκοντίζειν, ἀλλ' ἐν προβολῇ διαστάντας

[2, 108]   τε ὀργὴν ὀξεῖαν ἐποίει τὸ μηδ' ἀναμεῖναι τῆς ἀρχῆς τὸ ὑπόλοιπον.

[2, 74]   τῶν γε συμμάχων μηδὲ φροντίζετε μηδ' ἐν λόγῳ τίθεσθε μηδὲ μάχεσθε

[2, 83]   θυμούμενον ἔτι τῇ Κράσσου συμφορᾷ, μηδ' ἐς ἀκρατεῖς βαρβάρους ἄγειν εὐπρεπῆ

[2, 88]   τριήρων ἑβδομήκοντα ἀπαρασκεύῳ Καίσαρι συντυχόντα μηδ' ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ὑποστῆναι. Ὁ

[2, 77]   τε κινδυνεύετον ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ, μηδ' ἐσχάτω πάντων ἡττηθέντε ἔτι εἶναι,

[2, 147]   ἀνασχόμενοί τε περὶ τῆς ὁμωνυμίας οὐδ' ἀκοῦσαι, διέσπασαν θηριωδῶς, καὶ οὐδὲν

[2, 7]   Οὐ μὴν ὅ γε Κατιλίνας οὐδ' ἄλλος οὐδεὶς τῶν συνόντων ἐπιφανῶν

[2, 51]   αἱρούμενοι. ~Ἐγὼ δ' οὐκ ἐξέλιπον οὐδ' ἂν ἐκλίποιμι τὸν μεθ' ὑμῶν

[2, 69]   ἐν τῷ φόβῳ νομίζοντες ἡγοῦντο οὐδ' ἂν Πομπήιον κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν

[2, 12]   ἀρχῆς ἅπαν, ὁ δὲ Καῖσαρ οὐδ' αὐτὸς ἔτι ἐζήτει περὶ τοῦ

[2, 112]   ἀνάξιά σου τὰ ἔκγονα ἤ οὐδ' ἔκγονος εἶ σὺ τοῦδε» ταῦτα

[2, 98]   οὐδέν τε τῶν συνήθων ἐναλλάσσων οὐδ' ἐλάσσω προσφερόμενος ἢ πλείω, συνελεσχήνευε

[2, 138]   ποία ταῦτα ἦν ἐλευθερία, ἧς οὐδ' ἐλπὶς ὑπεφαίνετο ἔτι; Τί δὲ

[2, 97]   τὸ τοῦ Σκιπίωνος, οὐδὲν ἀνιεὶς οὐδ' ἐν νυκτὶ τῆς νίκης, μέχρι

[2, 132]   ἅλις ἔσχε τῆς ὄψεως καὶ οὐδ' ἐν τῷ δήμῳ τι γεγένητο

[2, 28]   Καίσαρος, οὐκ ἀποδιδόντος τὴν ἀρχὴν οὐδ' ἐν τῷ νεμομισμένῳ χρόνῳ· ἀφικόμενος

[2, 89]   φέρεσθαι διέπλευσεν ἐς Ῥόδον. Καὶ οὐδ' ἐνταῦθα τὸν στρατὸν αὑτοῦ κατὰ

[2, 18]   καὶ αὐτῷ στρατῷ· μύριοι γὰρ οὐδ' ἐντελεῖς ἐκ δέκα μυριάδων ἐς

[2, 82]   γὰρ δὴ τῶν γε συμμάχων οὐδ' ἐξαρίθμησις ἐγένετο ὑπὸ πλήθους καὶ

[2, 11]   έοὐ γάρ τις αὐτὴν συνῆγεν, οὐδ' ἐξῆν τῷ ἑτέρῳ τῶν ὑπάτων

[2, 28]   ἔφη μᾶλλον ἢ αὐτίκα ἀποθέσθαι οὐδ' ἐξοπλίζειν Καίσαρα τῆς στρατιᾶς, πρὶν

[2, 138]   τῶν προγόνων καὶ ὁ ὅρκος οὐδ' ἐπάγεσθαι δίκην ἔτι οὖσι δημάρχοις

[2, 73]   ἐμοῦ συνώμνυσθε ἀλλήλοις, μὴ νικῶντες οὐδ' ἐπανήξειν. Οἵδε εἰσίν, ὦ ἄνδρες,

[2, 62]   ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ δ' ἐσελθόντες οὐδ' ἐπὶ τὰς φυλακὰς ἀπήντων, ἀλλὰ

[2, 129]   οὐκ ἀξιοῦντες ἐπὶ χειροτονίαις ἄλλαις οὐδ' ἐπὶ τῷ δήμῳ γενέσθαι μᾶλλον

[2, 47]   δὲ δυώδεκα τῶνδε ἐφάνη τις οὐδ' ἐπιδημῶν, ὅτε ἡ στάσις ἐγίγνετο·

[2, 107]   μέν, οὐχ ὑπανέστη δὲ προσιοῦσιν οὐδ' ἐπιμένουσιν, ἀλλὰ τοῖς διαβάλλουσιν αὐτὸν

[2, 73]   θριάμβου τε καὶ δωρεᾶς, καὶ οὐδ' ἐς τὰ δίκαια αὐτοὺς ἐγὼ

[2, 98]   ἕω Καίσαρα ἐπελθεῖν. Οὐ μὴν οὐδ' ἐς ὕπνον ἀπιὼν ἐνήλλαξέ τι

[2, 140]   ἀναμαρτήτων οὔ ποτε γῆν ἀφαιρούμενος οὐδ' ἑτέροις ἐπινέμων τὰ ἀλλότρια οὐδ'

[2, 139]   πιστόν ἐστι Ῥωμαίοις πρὸς τύραννον οὐδ' εὔορκον. Καὶ τάδε προλέγομεν ἔτι

[2, 140]   οὐδ' ἑτέροις ἐπινέμων τὰ ἀλλότρια οὐδ' ἡγούμενος δεῖν ἀμείβεσθαι δι' ἀδικημάτων.

[2, 138]   προεβούλευεν ἡ βουλὴ περὶ οὐδενὸς οὐδ' ὁ δῆμος ἐπεκύρου, ἀλλὰ πάνθ'

[2, 79]   ἐκ τοσῆσδε φάλαγγος τοιάδε δρώσης οὐδ' οἰμωγαὶ τῶν ἀναιρουμένων ἢ πλησσομένων,

[2, 15]   καὶ Δημοσθένη φασὶ τὸν Ἀθηναῖον οὐδ' ὑποστῆναι τὴν ἑαυτοῦ δίκην, ἀλλὰ

[2, 109]   περὶ τῆς βασιλείας πεῖραι κατεπαύοντο οὐδ' ὥς, ἀλλὰ θεώμενον αὐτὸν ἐν

[2, 104]   ἐδυσώπει καὶ προύτρεπεν. Οἱ δὲ οὐδ' ὥς τι μετέβαλλον ἀπὸ τοῦ

[2, 66]   εὕροι καὶ λάβοι κακοπαθῶν. Καὶ οὐδ' ὣς αὐτὸν ἀπέλιπεν οὐδείς, ἀλλὰ

[2, 116]   Καῖσαρ ἐκέλευε θύεσθαι. Καὶ οὐδενὸς οὐδ' ὣς καλλιερουμένου, τὴν βουλὴν βραδύνουσαν

Livre, Par.
[2, 19]	τῶν ἰδίων διαδόχων χειροτονίας. Οἱ	δ'	ἀγαθοὶ διὰ ταῦτα καὶ πάμπαν
[2, 2]	ἔριδος καὶ φθόνου μεστήν· χρήματα	δ'	ἀγείρων πολλὰ παρὰ πολλῶν γυναικῶν,
[2, 34]	τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν περιεπεπόμφει, χαίρων	δ'	ἀεὶ ταχυεργίας τε ἐκπλήξει καὶ
[2, 78]	πρῶτος, καὶ ἀντήχησε Καῖσαρ, αὐτίκα	δ'	αἵ τε σάλπιγγες αὐτοὺς ἐξώτρυνον
[2, 91]	Καίσαρι τὴν Φαρνάκους θυγατέρα. Ὁ	δ'	αἰσθόμενος ὧν φέρουσι, προῆλθε μετὰ
[2, 28]	ἐν τῷ νεμομισμένῳ χρόνῳ· ἀφικόμενος	δ'	ἄλλα τε τούτοις ὅμοια ἔλεγε
[2, 17]	γεγονότων, τοὺς δὲ χρηματιουμένους, τοὺς	δ'	ἄλλο τι τοιουτότροπον αὑτοῖς ἐξεργασομένους.
[2, 4]	χωρὶς ὀνομάτων γεγραμμένα φέροντα· οἱ	δ'	Ἀλλόβριγες ἐνδοιάσαντες ἐκοινώσαντο Φαβίῳ Σάγγᾳ,
[2, 60]	ἑαυτοῦ καὶ τοῦ φρουρίου. Τοῖς	δ'	ἄλλοις αἰδὼς ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι
[2, 116]	ἐσδραμὼν εὗρεν ἄρτι ἀναιρούμενον. Ὑπὸ	δ'	ἄλλου καὶ βιβλίον περὶ τῆς
[2, 81]	μέσοις πολεμίοις ὑπὸ θεοβλαβείας. Τῶν	δ'	ἄλλων ὀλίγοι πάνυ ἐσῄεσαν ἐς
[2, 67]	οἱ μὲν ὑπ' ἀπειρίας, οἱ	δ'	ἀμέτρως τοῖς περὶ τὸ Δυρράχιον
[2, 67]	λιμοῦ τοὺς πολεμίους περιφέρειν· ~Πολὺ	δ'	ἀμφ' αὐτὸν πλῆθος ἀνδρῶν ἀπό
[2, 17]	πεδίον ἐς τὴν χειροτονίαν. Τῶν	δ'	ἀμφ' αὐτοὺς ἔριδες ἦσαν καὶ
[2, 115]	ταῖς θέαις ὧδε γίγνεσθαι. Οἱ	δ'	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἕωθεν κατὰ
[2, 108]	περὶ τὸ ὄνομα ἐσφαλμένοις. Οἱ	δ'	ἀμφὶ τὸν Μάρυλλον καὶ τῶνδε
[2, 28]	τὴν ἀρχήν, οὔποτε μεθήσοντα. Ἠξίου	δ'	ἂν ἀπειθῶσιν, ἄμφω ψηφίζεσθαι πολεμίους
[2, 113]	Ἐπανερομένου δὲ τοῦ Κασσίου· τί	δ'	ἂν ἡμᾶς καλῶσιν ὡς στρατηγούς,
[2, 90]	Ἀλεξανδρεῖς περὶ τρόπαιον ἐκρέμασαν. Τελευταῖον	δ'	ἀνὰ τὸν Νεῖλον αὐτῷ γίνεται
[2, 37]	ἔχειν ταῦτα σὺν ἑαυτοῖς· ἀμυνομένους	δ'	ἀναλήψεσθαι καὶ τὰ οἰκήματα. Ὁ
[2, 115]	ὄντα με φίλον ἀπέκρυψας, Βροῦτος	δ'	ἀνήνεγκέ μοι. Καὶ ὁ μὲν
[2, 12]	τοὺς ἄλλους τοῦ νόμου. Οὐέττιος	δ'	ἀνὴρ δημότης, ἐς τὸ μέσον
[2, 93]	ἐν μέσοις τοσοῖσδε πολεμίοις, θριαμβεύσουσι	δ'	ἀνθ' αὑτῶν ἕτεροι καὶ σφεῖς
[2, 93]	τὴν ἐν χερσὶ χρείαν. Ὁ	δ'	ἀνθησύχαζε καὶ τῶν φίλων αὐτὸν
[2, 8]	δὲ ἤδη καὶ ἑτέροις. Κάτωνος	δ'	ἀντιλέγοντος αὐτῷ καὶ τὴν ἡμέραν
[2, 117]	ἃ ἐχρῆν Καίσαρι γενέσθαι. ~Οἱ	δ'	Ἀντώνιον μὲν πρὸ θυρῶν ἀποδιατρίβειν
[2, 59]	Καίσαρ ἤνεγκεν ὑπ' ἀσχολίας. Ὁ	δ'	Ἀντώνιος τοὺς ἑτέρους ἐπὶ τὰς
[2, 58]	εὐθὺς ἄγειν διὰ θαλάσσης· ἂν	δ'	ἀπειθῇ ταῦτα προστάσσειν Ἀντωνίῳ καὶ
[2, 59]	ἐδέχοντο καὶ διέπλεον ἀδεῶς· αἱ	δ'	ἀπελείποντο, ῥοθίῳ καὶ πνεύματι καὶ
[2, 57]	πρὸς Καίσαρος ἔμελλον ἑτοιμάσειν. ~Αὐτὸς	δ'	ἀπὸ διαίτης ὑπεχώρησε μὲν ὡς
[2, 37]	ὕπατοι συνείποντο αὐτῷ· τοὺς ἄλλους	δ'	ἀπορία τε ἐς πολὺ κατεῖχε,
[2, 53]	τῇ δ' ὀλιγότητι τόλμαν, τῇ	δ'	ἀπορίᾳ τὴν τῶν ἐχθρῶν εὐπορίαν,
[2, 79]	ὑπὸ τοῦ δρόμου προθυμοτέρους· ἑστῶτας	δ'	ἀποψύχεσθαί τε καὶ τοῖς ἐπιθέουσιν
[2, 32]	σπουδὴν ἐχώρει πρὸς αὐτόν. ~Ὁ	δ'	ἄρτι τὸν ὠκεανὸν ἐκ Βρεττανῶν
[2, 57]	ἐξέπιπτε τοῦ ποταμοῦ. Τὸ πνεῦμα	δ'	αὐτὴν καὶ τὸ κῦμα μετέωρον
[2, 65]	οὖσαν καὶ πολεμίων ἔρημον, κρατυνάμενον	δ'	αὐτήν τε καὶ Γαλατίαν καὶ
[2, 107]	Ἀντωνίου, ἄρχοντι μὲν Ἰβηρίας, ἡγεμονεύοντι	δ'	αὐτῆς διὰ φίλων. Κατεκάλει δὲ
[2, 125]	καὶ ταῖς γνώμαις διῃροῦντο. Τῆς	δ'	αὐτῆς νυκτὸς καὶ τὰ χρήματα
[2, 12]	καὶ ὁ δῆμος ἐπεκύρου· ὤμνυον	δ'	αὐτίκα δείσαντες οἵ τε ἄλλοι
[2, 153]	δυσχεράνας ἐσῆλθε καὶ ἀνῃρέθη. Τὸ	δ'	αὐτὸ καὶ Ἀλεξάνδρῳ συνέπεσεν. Ἐπανιόντα
[2, 29]	πόλεως ὄντα καὶ μεγαλοπραγμονέστερον. Τὸ	δ'	αὐτὸ καὶ ὁ Κουρίων ἀνέστρεφεν,
[2, 29]	καὶ Κόττα, Καίσαρι κεχρήκει. Ὁ	δ'	αὐτό, τιμήσας ἕκαστον ἄνδρα δραχμαῖς
[2, 21]	προύθεσαν ἐπὶ τῶν ἐμβόλων· ἁρπάσαντες	δ'	αὐτὸ τῶν τε δημάρχων ἔνιοι
[2, 61]	τὰ ἔργα ἀλλήλοις ἐποίουν. Γίγνεται	δ'	αὐτοῖς ἀγὼν εἷς μέγας ἐν
[2, 93]	ὅταν θριαμβεύσω μεθ' ἑτέρων. Ἀδοκήτου	δ'	αὐτοῖς ἅμα καὶ τοῦδε καὶ
[2, 78]	πολλῶν ἀγώνων τοιῶνδε ἐμπειροπόλεμοι. Πλησιάζουσι	δ'	αὐτοῖς ἤδη τόξα καὶ λίθοι
[2, 151]	καὶ ὅδε διανοούμενος ἀνῃρέθη. ~Συνέβη	δ'	αὐτοῖς καὶ τὰ στρατόπεδα ὁμοίως
[2, 48]	καταγαγεῖν συνεχώρησε, χωρὶς Μίλωνος. Αἰτοῦσι	δ'	αὐτοῖς καὶ χρεῶν ἀποκοπὰς διά
[2, 80]	ἐκ τῶν δυνατῶν ἀμυνόμενοι· ἐπικειμένων	δ'	αὐτοῖς ὡς ἐν εὐπραξίᾳ τῶν
[2, 95]	πολέμου καὶ σύγκλητον ἐκάλουν, τὸν	δ'	αὐτοκράτορα Λεύκιον Σκιπίωνα καὶ τοὺς
[2, 108]	τοῦτο μὲν ἤνεγκεν εὐσταθῶς, ἑτέρων	δ'	αὐτὸν ἀμφὶ τὰς πύλας ἰόντα
[2, 61]	μὲν ἐνεχείρει τοσῷδε ἔργῳ, Πομπήιος	δ'	αὐτὸν ἀνταπετάφρευε καὶ ἀντῳκοδόμει· καὶ
[2, 38]	ἐς ἐρέθισμα τῶν ἄλλων, Δομίτιον	δ'	αὐτὸν ἀπαθῆ μετὰ τῶν ἑαυτοῦ
[2, 44]	ὕπνος ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ	δ'	αὐτὸν ἔμετοι τροφῆς ποικίλοι καὶ
[2, 2]	εἰπεῖν τε καὶ ῥητορεῦσαι, Κατιλίνας	δ'	αὐτὸν ἐς ὕβριν τῶν ἑλομένων
[2, 7]	ἐκκλησίαν καὶ εὐφημίαι ποικίλαι. Κάτωνος	δ'	αὐτὸν καὶ πατέρα τῆς πατρίδος
[2, 111]	ὢν ἐν τῇ πόλει. ~Ἐξιέναι	δ'	αὐτὸν μέλλοντα πρὸ τετάρτης ἡμέρας
[2, 89]	ἀμφὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦν· ἐσδέχονται	δ'	αὐτὸν οἱ τοῦ βασιλέως ἐπιτροπεύοντες,
[2, 16]	ἐπαύλεις ἀνίστη τέλεσι κοινοῖς. Λαμπρῶς	δ'	αὐτὸν περὶ τὰς πύλας ὑποδεχομένων
[2, 126]	ὡς τυράννου δόντος ἐξερρίφει. Θεασάμενοι	δ'	αὐτόν τινες τῶν ἀδεκάστων καὶ
[2, 45]	ἀσθενῆ τὸν στρατὸν ἄγων. Κυκλωσαμένων	δ'	αὐτὸν τῶν Νομάδων ἱππέων ἐπὶ
[2, 68]	ἀνεπαύετο σὺν ὕπνῳ βαθεῖ· περιεγειράντων	δ'	αὐτὸν τῶν φίλων, ὄναρ ἔφασκεν
[2, 105]	ἐκομίσθησαν αἱ κεφαλαὶ Καίσαρι. Πομπήιος	δ'	αὐτὸς διέφυγε μὲν ἀπὸ τῆς
[2, 112]	μὲν δίκαια Κάσσιος ἀποφαίνοι, Βρούτῳ	δ'	αὐτὸς χαρίζοιτο· τοσῇδε ἐν ἅπασιν
[2, 22]	τὸ βουλευτήριον ἐπικατέπρησαν αὐτῷ ἔτι	δ'	αὐτοῦ λέγοντος οἵ τε λοιποὶ
[2, 83]	Κορνηλίαν, Κράσσου μάλιστα γεγενημένην. Δεύτερα	δ'	αὐτοῦ προθέντος περί τε Αἰγύπτου
[2, 108]	~Ἀλλὰ τοῦδε μὲν ἐσφάλησαν, εἰκόνα	δ'	αὐτοῦ τις τῶν ὑπερεθιζόντων τὸ
[2, 102]	ἀνὰ πεντακισχιλίας δραχμὰς Ἀττικάς, λοχαγῷ	δ'	αὐτοῦ τὸ διπλάσιον καὶ χιλιάρχῃ
[2, 105]	ἔφευγεν αὖθις, ἐπιβαίνων σκάφους. Ἐμπλακέντα	δ'	αὐτοῦ τὸν πόδα καλῳδίῳ, κόπτων
[2, 60]	πύλας καὶ ἱερὸν Ἀρτέμιδος Τοῦ	δ'	αὐτοῦ χειμῶνος ἄλλην στρατιὰν ἐκ
[2, 19]	δόξης ἐπῆρτο καὶ δυνάμεως. ~Τοῦ	δ'	αὐτοῦ χρόνου καὶ ἡ Καίσαρος
[2, 89]	πρὸς τὸ σημεῖον εὐθύνειν· τῷ	δ'	αὑτοῦ κυβερνήτῃ, πολὺ τῆς γῆς
[2, 108]	μὲν αὐτοὺς εἶναι θανάτου, μόνης	δ'	αὐτοὺς ἀφαιρεῖσθαι καὶ παραλύειν τῆς
[2, 9]	βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον. Ὑφορωμένη	δ'	αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον Βύβλον
[2, 23]	τὰ παρόντα τοιᾶσδε θεραπείας. Κάτωνος	δ'	αὐτοὺς μεταδιδάξαντος ὕπατον εἵλοντο χωρὶς
[2, 80]	καὶ φωνὴν ὁμοίαν ἀφιέντων. Διεκθέοντες	δ'	αὐτοὺς οἱ τοῦ Καίσαρος τοὺς
[2, 62]	καὶ παραγγέλματος καὶ λογισμοῦ. Καίσαρος	δ'	αὐτοὺς περιθέοντός τε καὶ σὺν
[2, 74]	περιθέωσιν ὑμᾶς καὶ θορυβοποιῶσι. Τρεψάμενοι	δ'	αὐτοὺς τῶνδε μὲν ὡς συγγενῶν
[2, 60]	ὡς εἰπεῖν τι βουλόμενος. Σιωπῆς	δ'	αὐτῷ γενομένης, Πομπηίου λοχαγὸν ἐπὶ
[2, 17]	σπουδῆς ἐς ἅπαντας φιλανθρώπου. Ἀφίκοντο	δ'	αὐτῷ καὶ Πομπήιος καὶ Κράσσος,
[2, 111]	τῆς Πομπηίου μοίρας γεγονότε, τῶν	δ'	αὐτῷ Καίσαρι φιλτάτων Δέκμος Βροῦτος
[2, 33]	τοῖς τούτων αἰτίοις ἐπαρώμενος. Συνεξέθεον	δ'	αὐτῷ Κουρίων τε καὶ Κάσσιος·
[2, 95]	πολεμίοις χωρὶς αὐτοκράτορος οὖσιν. Ἀντεπῄεσαν	δ'	αὐτῷ Λαβιηνός τε καὶ Πετρήιος,
[2, 137]	ὑμῶν ἔπαθεν, οἷα ἔπαθεν, ἐπὶ	δ'	αὐτῷ πλῆθος ἄλλο πολιτῶν ἀγαθῶν
[2, 84]	τρισκαίδεκα ἔτη μάλιστα γεγονώς, ἐπετρόπευον	δ'	αὐτῷ τὴν μὲν στρατιὰν Ἀχιλλᾶς,
[2, 15]	καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις. Κλώδιος	δ'	αὐτῷ τὴν οἰκίαν καὶ τὰς
[2, 99]	αὑτὸν ὑπὸ τὰ στέρνα· προπεσόντων	δ'	αὐτῷ τῶν σπλάγχνων καὶ στόνου
[2, 29]	ἔλαθεν ὑπὸ Καίσαρος ἐωνημένος. ~Πομπήιος	δ'	αὐτῷ χαλεψάμενός τε καὶ ἀπειλήσας
[2, 93]	οὐδὲ μελλήσας ἀπεκρίνατο· Ἀφίημι. Καταπλαγέντων	δ'	αὐτῶν ἔτι μᾶλλον καὶ σιωπῆς
[2, 9]	ἐδεδώκει, τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι. Φθόνῳ	δ'	αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα
[2, 72]	ἐπεχούσης τὰ πάντα ἡγεμονίας· τότε	δ'	αὐτῶν τὴν στρατιὰν ἑκάτερος συναγαγὼν
[2, 42]	γεφύρας τοῦ Σικόριος ποταμοῦ. Χειμάρρου	δ'	ἄφνω τὴν γέφυραν καταβαλόντος, ἀνδρῶν
[2, 31]	Νικᾶτε δεσπότην ἔχειν Καίσαρα. ~Λόγου	δ'	ἄφνω ψευδοῦς ἐμπεσόντος, ὅτι τὰς
[2, 56]	τοὺς ἐκ Βρεντεσίου περιμένων. Νομίσας	δ'	ἔαρος μὲν αὐτοὺς ἐπὶ ὁλκάδων
[2, 114]	οὐδεὶς μετέθετο οὐδὲ προύδωκε, καιρὸν	δ'	ἐζήτουν καὶ τόπον· ὁ μὲν
[2, 56]	θαμινὰ ἐς φυλακὴν ἀναπλεούσας, χειμῶνος	δ'	εἰ παραβάλλοιντο, ναυλοχούντων ἐς νήσους
[2, 24]	ἐκ πολλοῦ τῆς πολιτείας. ~Τοιαῦτα	δ'	εἰπὼν ἐκύρου τὸν νόμον, καὶ
[2, 33]	σφαγὴν μήτε μύσος ἐργασάμενοι. Ταῦτα	δ'	εἰπὼν ἐξέτρεχεν ὥσπερ ἔνθους, πολέμους
[2, 27]	τὴν πρόφασιν τῆς διαφορᾶς, Κλαύδιος	δ'	εἰσηγεῖτο πέμπειν Καίσαρι διαδόχους ἐπὶ
[2, 58]	αἴσιον τὸ συμβὰν ἡγούμενος. Αἰτίαν	δ'	εἶχε παρὰ πᾶσι καιρὸν ἄριστον
[2, 60]	Καῖσαρ ἀριστείοις πολλοῖς ἐτίμησεν, αὐτὸς	δ'	ἐκ Δυρραχίου τινὸς αὐτῷ πρασσομένης
[2, 95]	ἐν Λιβύῃ πόλεμον ἐξῄει. ~Διαβαλὼν	δ'	ἐκ Ῥηγίου τὸν πορθμὸν ἐπὶ
[2, 145]	τὰ ἐγνωσμένα, συνενεγκεῖν εὔχομαι. Θορύβου	δ'	ἐκ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῷδε
[2, 39]	πρώτων ἐς πεῖραν ἦλθον. Οἱ	δ'	ἐκ τῶν Λιβυρνῶν ἐξελαθέντες ἀπὸ
[2, 85]	τῶν ἐπιφανῶν τινας πέμψαι· τοσοῦτο	δ'	ἐκ τῶν Σοφοκλέους ἰαμβείων πρὸς
[2, 116]	μετὰ χεῖρας εὑρέθη τεθνεῶτος. Ἄρτι	δ'	ἐκβαίνοντι τοῦ φορείου Λαίνας, ὁ
[2, 56]	μετεπέμπετο κατὰ σπουδήν. Οὐκ ἀναγομένων	δ'	ἐκείνων αὐτὸς ἔκρινεν ἐπὶ τὴν
[2, 109]	λαβὴν ζητοῦσι καθ' αὑτοῦ. Πυθομένων	δ'	ἐκείνων, εἰ συγχωρεῖ πάλιν αὐτὸν
[2, 84]	ἐς τὴν Αἴγυπτον ἔπλει· ἄρτι	δ'	ἐκπεσούσης ἀπ' Αἰγύπτου Κλεοπάτρας, ἣ
[2, 20]	κακοῖς ἡ μόναρχος ἐξουσία, χρῆναι	δ'	ἑλέσθαι δυνατὸν ὁμοῦ καὶ ἤπιον,
[2, 35]	τῶν ἱππέων ἐκ διαστήματος. Δρόμῳ	δ'	ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Ῥουβίκωνα ποταμόν,
[2, 2]	τῇδε παροδεύσων ἐς τυραννίδα. Πάγχυ	δ'	ἐλπίσας αἱρεθήσεσθαι διὰ τὴν ὑποψίαν
[2, 82]	ἢ νεκρὸν ἀποδέξῃ ἡ στρατιὰ	δ'	ἐμαρτύρει καθάπερ ἔνθουν ἐς ἑκάστην
[2, 81]	πολλὰ τὰ ἐν αὐτῷ· ἥκιστα	δ'	ἐν ἐλπίσιν ἢ εὐτυχίαις ἄνθρωποι
[2, 116]	τὰ γιγνόμενα πάντα πεπυσμένος. Ὁ	δ'	ἐν Κνίδῳ γεγονὼς αὐτῷ ξένος
[2, 87]	ὑπεριδὼν ὁ Πομπήιος ἔφυγε. Τῶν	δ'	ἐν Λιβύῃ Κάτωνα σφῶν στρατηγεῖν
[2, 92]	τὴν Ἀσιανὴν συγγραφὴν δεδήλωται. Πυθόμενος	δ'	ἐν Ῥώμῃ στάσιν εἶναι καὶ
[2, 40]	δ' ἐν Ὑδροῦντι κατέλιπε, τοὺς	δ'	ἐν Τάραντι, φύλακας εἶναι τῆς
[2, 46]	ἦν ἀμφὶ τοὺς ἀναχθέντας, ἕτερα	δ'	ἐν τῇ γῇ, νυκτὸς ἔτι,
[2, 39]	μᾶλλον ὡς ἐς θεόν. Φασὶ	δ'	ἐν τῇ μάχῃ τῇδε Δυρράχου
[2, 64]	ὁδεύσας ἐστρατοπέδευσε περὶ Φάρσαλον. Λέγεται	δ'	ἐν τοῖς Γόμφοις γενέσθαι παθήματα
[2, 102]	τὴν Φαρνάκους φυγὴν ἐγέλασαν. ~Χρήματα	δ'	ἐν τοῖς θριάμβοις φασὶ παρενεχθῆναι
[2, 1]	μὲν καθεῖλεν ὁ Καῖσαρ, Καίσαρα	δ'	ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τινὲς ὡς
[2, 31]	τειχῶν τοῖς δημάρχοις ἐφίεταἰ) ὠλοφύρετο	δ'	ἐν τῷ δήμῳ τὰ γιγνόμενα
[2, 141]	τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας προεκινδυνεύσαμεν. Ὃ	δ'	ἐν τῷ ἔργῳ μόνον ἐστὶν
[2, 40]	μὲν ἐν τῷ Βρεντεσίῳ, τοὺς	δ'	ἐν Ὑδροῦντι κατέλιπε, τοὺς δ'
[2, 47]	τοὺς πολεμίους ὑποφεύγοντας ἡμᾶς. Ὑμεῖς	δ'	ἔν τε Γαλατίᾳ πολλὰ τῆς
[2, 65]	κατὰ Δυρράχιον γενομένῃ νίκῃ· τὸ	δ'	ἐναντίον αἴσχιστον εἶναι, καταλιπεῖν φεύγοντα
[2, 123]	ἐθάρρουν ἐν φίλοις Καίσαρος) γενόμενον	δ'	ἐνεγκεῖν ἀξιοῦντες ἐλέῳ τε τῶν
[2, 144]	σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ, τῇ φωνῇ	δ'	ἐνσημαινόμενος ἕκαστα καὶ ἐφιστάμενος, οἷς
[2, 35]	ἐπειπών· Ὁ κύβος ἀνερρίφθω. Δρόμῳ	δ'	ἐντεῦθεν ἐπιὼν Ἀρίμινόν τε αἱρεῖ
[2, 111]	μὲν ὑπὲρ Ἄλπεων Δέκμῳ, τὴν	δ'	ἐντὸς Ἄλπεων Βρούτῳ. ~Μέλλοντες δὲ
[2, 105]	ὅδε παρὰ δόξαν ἐλέλυτο· τοὺς	δ'	ἐξ αὐτοῦ διαφυγόντας ἤθροιζεν ὁ
[2, 67]	παρατάττοντά τε καὶ προκαλούμενον. Ὁ	δ'	ἐξ αὐτοῦ μάλιστα τοῦδε αὐτοὺς
[2, 21]	στάδιοι πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ~Κλωδίου	δ'	ἐξ ἰδίων χωρίων ἐπανιόντος ἐπὶ
[2, 151]	βασιλείας ἠσκημένης ὑπὸ Φιλίππῳ, τοῦ	δ'	ἐξ ἰδιωτείας, εὐγενοῦς μὲν καὶ
[2, 49]	ἱππέες ἀμφὶ τοὺς ἑπτακισχιλίους. Σύμμαχοι	δ'	ἐξ Ἰωνίας τε καὶ Μακεδονίας
[2, 32]	ἔθνη καὶ στρατόπεδα ἀποθήσεσθαι, μόνα	δ'	ἕξειν δύο τέλη καὶ τὴν
[2, 88]	τῶν προγόνων περισώσει; Τῇ τρίτῃ	δ'	ἐξήλαυνεν ἐπὶ τὴν ἕω κατὰ
[2, 75]	δισχιλίους τοὺς πάνυ γέροντας· οἱ	δ'	ἐξιόντες τὸ τεῖχος ἤρειπον μετὰ
[2, 30]	μὲν ἐχείμαζεν ἐν Καπύῃ· οἱ	δ'	ἐπ' αὐτὰ πεμφθέντες ὑπὸ τοῦ
[2, 92]	στάσις ἡ πολιτικὴ κατεπαύετο, ἑτέρα	δ'	ἐπ' αὐτὸν ἀνίστατο τοῦ στρατοῦ,
[2, 153]	ἐσέλθοι τε καὶ ἐκπλέοι. Ἔμελλε	δ'	ἐπανελθὼν αὐτίκα ἐν αὐτῇ τεθνήξεσθαι.
[2, 101]	Καίσαρος πολέμῳ τέλος ἐγίγνετο, αὐτὸς	δ'	ἐπανελθὼν ἐς Ῥώμην ἐθριάμβευε τέσσαρας
[2, 81]	πλεῖστος ἐνταῦθα ἐγίγνετο φόνος. ~Πομπήιος	δ'	ἐπεὶ τὴν τροπὴν εἶδεν, ἔκφρων
[2, 70]	ὑπὲρ Ἄλπεις ἀριθμὸς ἄλλος· Ἑλλήνων	δ'	ἐπέλταζον αὐτῷ Δόλοπες, Ἀκαρνᾶνες, Αἰτωλοί.
[2, 58]	μὲν ἐθαύμαζον τῆς εὐτολμίας, οἱ	δ'	ἐπεμέμφοντο ὡς στρατιώτῃ πρέπον ἔργον
[2, 92]	ἐν Λιβύῃ πόλεμος ἐκτελεσθῇ· τότε	δ'	ἔπεμπεν ἄλλας ὁρίζων ἑκάστῳ χιλίας
[2, 40]	φύλακας εἶναι τῆς Ἰταλίας. Ἑτέρους	δ'	ἔπεμπεν ἅμα Κοΐντῳ Οὐαλερίῳ, Σαρδὼ
[2, 114]	αὐτὸν αὐτίκα περιεξούσης στρατιωτικῆς· χωρίον	δ'	ἐπενόουν τὸ βουλευτήριον ὡς τῶν
[2, 30]	μὲν ἀνένευον οἱ πλείους, Καίσαρι	δ'	ἐπεψήφιζον τοὺς διαδόχους. Ἐπανερομένου δὲ
[2, 92]	ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἠξίουν. Ὁ	δ'	ἐπηγγέλλετο μὲν αὐτοῖς ἀόριστά τινα
[2, 138]	ἀπέδωκεν ὑμῖν τὴν πολιτείαν, ὁ	δ'	ἐπὶ ἄλλην στρατείαν χρόνιον ἀπιὼν
[2, 128]	δεδογμένα πάντα κύρια μενεῖ, δόξαντος	δ'	ἐπὶ βίᾳ τυραννῆσαι τό τε
[2, 64]	κατακεκλιμένους ἐπὶ τὸ ἔδαφος, ἕνα	δ'	ἐπὶ θρόνου παρακαθεζόμενον οἷα ἰατρόν,
[2, 121]	πρὸς τῶν ἑτέρων ἐσόμενον, ὡς	δ'	ἐπὶ συμφέροντι κοινῷ τὴν εἰρήνην
[2, 57]	κυβερνήτης εἰρεσίᾳ βιαζόμενος ἔπλει· ὡς	δ'	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς ἀφίκετο καὶ
[2, 147]	μέρος ἐς ταφὴν εὑρέθη. Πῦρ	δ'	ἐπὶ τὰς τῶν ἄλλων οἰκίας
[2, 65]	φάρμακον αὐτοῖς ἄρα παρέσχε. ~Πομπήιος	δ'	ἐπὶ τῇ Καίσαρος ἀναζεύξει βουλὴν
[2, 88]	Ἰβηρίαν, ἐπὶ Καίσαρα συνεκροτοῦντο. ~Αὐτὸς	δ'	ἐπὶ τῇ νίκῃ δύο μὲν
[2, 146]	πάθους αὖθις ὀργῆς ἐνεπίμπλατο. Ὡς	δ'	ἐπὶ τοῖς λόγοις ἕτεροι θρῆνοι
[2, 76]	καὶ Ἀντώνιος καὶ Δομίτιος, αὐτὸς	δ'	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως συνετάσσετο
[2, 117]	Τρεβώνιον ἐξ ἑαυτῶν ὑπελίποντο, Καίσαρα	δ'	ἐπὶ τοῦ θρόνου προκαθίσαντα περιέστησαν
[2, 116]	καὶ λιπαροῦντι ἐοικότα, ἀνέφερον, ὡς	δ'	ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ ἀσπασάμενον
[2, 90]	ἐκρέμασεν, εὑρὼν ἐν Ἀσίᾳ. Θορυβούντων	δ'	ἐπὶ τῷδε τῶν Ἀλεξανδρέων καὶ
[2, 139]	πατράσιν ἡμῶν ἐδέησεν οὐδέποτε· εἰ	δ'	ἐπιθυμήσει τις ἄλλος τυραννίδος, οὐδὲν
[2, 39]	εἶναι δοκεῖ τὸ ἐπίνειον. Τὴν	δ'	ἐπίκλησιν ὡς οὐκ αἶσιον ἐναλλάξαντες
[2, 115]	τοῦ συνειδότος ἄφνω τεθορύβητο, ὁ	δ'	ἐπιμειδιάσας ἔφη· Πόθεν οὖν ἔσται
[2, 45]	καὶ κατετρώθησαν ἔτι πλείονες. ~Ἰόβα	δ'	ἐπιόντος δόξα ψευδὴς προεπήδησεν, ἀμφὶ
[2, 12]	Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθος, τὴν	δ'	ἐπιοῦσαν ἐξετάσειν τὸν Οὐέττιον ἀνεβάλλοντο.
[2, 105]	ἐπὶ τοιοῦδε τείχους ηὐλίσαντο. Τῆς	δ'	ἐπιούσης ἑάλω μὲν ἡ πόλις,
[2, 11]	ἱερὸν τοῦ Στησίου Διός, Κάτων	δ'	ἐπιπεμφθεὶς ὤσατο μὲν ὡς νέος
[2, 149]	μάντις οὐ περιοίσειν προύλεγεν· ὁ	δ'	ἐπισκώπτων αὐτὸν ἔφη περὶ τὴν
[2, 30]	ὑπὸ ἀγνοίας εἴτε διεφθαρμένοι, Καίσαρι	δ'	ἔρρωτο πᾶς ἀνὴρ εἰς προθυμίαν
[2, 65]	Μακεδονίαν ὢν ἔτι πάθοι, μάλιστα	δ'	ἐς ἀγῶνα χρήσασθαι θαρροῦντι τῷ
[2, 37]	πέμπειν ἐς Καίσαρα διαλλακτάς. ~Ἀντιπραττόντων	δ'	ἐς ἅπαντα τῶν ὑπάτων, Φαώνιος
[2, 20]	τήνδε λόγῳ μὲν ἐδυσχέραινεν, ἔργῳ	δ'	ἐς αὐτὴν πάντα ἔπραττεν ἀφανῶς
[2, 64]	μετανοίᾳ καὶ προθυμίᾳ στρατοῦ· ὁ	δ'	ἐς μὲν τὸ πλῆθος εἶπεν,
[2, 120]	ἐπὶ ἔξοδον ἤδη διαπεπρακότες, εὔωνοι	δ'	ἐς ὅ τι μισθοῖντο. ~Ὅθεν
[2, 12]	τῷ δεσμωτηρίῳ νυκτὸς ἀνῃρέθη. Εἰκαζομένου	δ'	ἐς ποικίλα τοῦ συμβεβηκότος ὁ
[2, 38]	τὴν εὐποιίαν παραμενεῖν, οὐ κωλύσας	δ'	ἐς Πομπήιον ἰόντα. Γιγνομένων δὲ
[2, 21]	ἔργον οὐκ ἀτελὲς καταλιπεῖν. Περιαγγελθέντος	δ'	ἐς Ῥώμην τοῦ πάθους ὁ
[2, 46]	καὶ ὑπηρέται τοῦ στρατοῦ· Ἰόβας	δ'	ἐς τὰ οἰκεῖα ἀνέστρεφε, μέγιστον
[2, 17]	καὶ Κράσσον αὖθις ὑπατεῦσαι, Καίσαρι	δ'	ἐς τὴν ἡγεμονίαν ὧν εἶχεν
[2, 17]	μὲν ἀπ' ἀλλήλων διεκρίθησαν, Πομπηίῳ	δ'	ἐς τὴν ὑπατείαν ἀντιπαρήγγελλε Δομίτιος
[2, 15]	Λέντλον καὶ Κέθηγον ἀνέλοι. Ὁ	δ'	ἐς τὸ ἔργον ἐκεῖνο γενναιοτάτῳ
[2, 153]	τὸν μάντιν τῆς παρρησίας. ~Καίσαρι	δ'	ἐς τὸ ἔσχατον βουλευτήριον ἐσιόντι,
[2, 34]	περιοίκων ἐθνῶν ὅσα ἄλκιμα. Χρήματα	δ'	ἐς τὸν πόλεμον αὐτῷ τά
[2, 49]	πάντες ὡς ἐπὶ θέαν. Ἦν	δ'	ἐς τότε Καίσαρι μὲν δέκα
[2, 46]	ἐπὶ τῆς γῆς ἀναλαβεῖν, Ἀσίνιος	δ'	ἐς τοὺς παρορμοῦντας ἐμπόρους ἀκατίῳ
[2, 153]	λαβεῖν πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα. Ὁ	δ'	ἐς τοῦτο μὲν ἐνδοῦναι λέγεται
[2, 46]	ἐς τοῦτο νυκτὸς ἐπέπλευσαν, ἀθρόων	δ'	ἐσβαινόντων ἐκείνων τά τε σκάφη
[2, 62]	οἱ Καίσαρος ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ	δ'	ἐσελθόντες οὐδ' ἐπὶ τὰς φυλακὰς
[2, 13]	κράτος ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ. ~Νόμους	δ'	ἐσέφερεν, ἐκθεραπεύων τὸ πλῆθος, ἑτέρους
[2, 57]	φίλους ἔτι ἑστιᾶσθαι κελεύσας, ἐπιθέμενος	δ'	ἐσθῆτα ἰδιώτου καὶ ὀχήματος εὐθὺς
[2, 28]	μὲν αὐτίκα δοθησομένων διαδόχων, αὐτὸς	δ'	ἐσόμενος ἐν ὑποσχέσει μόνῃ. Κουρίων
[2, 148]	ἔνθα βωμὸς πρῶτος ἐτέθη, νῦν	δ'	ἐστὶ νεὼς αὐτοῦ Καίσαρος, θείων
[2, 116]	καὶ ἀσπασάμενον εἶδον, ἀνεθάρρησαν. Ἔθος	δ'	ἐστὶ τοῖς ἄρχουσιν ἐς τὴν
[2, 35]	τὴν πόλιν ἄφνω καταλαβεῖν· ἡ	δ'	ἐστὶν Ἰταλίας πρώτη μετὰ τὴν
[2, 76]	Πομπήιος τὸ στρατόπεδον ἐφύλαττον. Καίσαρι	δ'	ἐστρατήγουν μὲν Σύλλας καὶ Ἀντώνιος
[2, 96]	ἀήθης σφίσιν ὢν ἐξέπλησσε. Βόκχου	δ'	ἑτέρου Μαυρουσίων δυνάστου Κίρταν, ἣ
[2, 130]	χωρὶς ὅπλων οὐδὲ ὑπάτοις. Ἐπιβοώντων	δ'	ἑτέρων τὸ πεπραγμένον ἐπεξιέναι καὶ
[2, 32]	ὅτι θέλοι Πομπηίῳ συναποθέσθαι, ἄρχοντος	δ'	ἔτι ἐκείνου οὔτε ἀποθήσεσθαι καὶ
[2, 78]	αὐτῶν ἑκάτερον καὶ δακρῦσαι. ~Μέλλουσι	δ'	ἔτι καὶ ἐς ἀλλήλους ἀποβλέπουσιν
[2, 94]	κολάζειν σφῶν τοὺς ἁμαρτόντας. Ὁ	δ'	ἔτι μέν τι διέτριψεν, οὔτε
[2, 32]	καὶ ἄγειν ἐπὶ Ῥώμης, Καίσαρι	δ'	ἔτι πειρᾶσθαι διαλύσεων. Τοὺς οὖν
[2, 113]	ἔργον ὡς ἑαυτοῦ προγονικόν. ~Ἀκμάζοντος	δ'	ἔτι τοῦ περὶ βασιλείας λόγου
[2, 23]	ἐξουσίαν δικτάτορος, ἄρχων μόνος, τὴν	δ'	εὔθυναν ὑπάτου. Καὶ πρῶτος ὑπάτων
[2, 129]	αὐτῶν δαλὸν ἐξάψας ἡσύχαζεν· οἱ	δ'	εὐθὺς ἀνεπήδων ἀθρόοι μετὰ βοῆς,
[2, 9]	ἐς τὴν ὑπατείαν ἐπομόσας· ὁ	δ'	εὐθὺς αὐτῷ Κράσσον διήλλασσε. Καὶ
[2, 53]	αἱ παροῦσαι νῆες ὑποδέξωνται, μόνους	δ'	εὐθὺς ἐμβάντας περᾶν, ἵνα τοὺς
[2, 85]	ὃς αὐτίκα μὲν ἐπένευσεν, ἀποστραφέντα	δ'	εὐθὺς ἐπάταξε πρῶτος, εἶθ' ἕτεροι.
[2, 98]	τοῖς αἰτοῦσι τῶν ἐπιφανῶν· αὐτὸς	δ'	εὐσταθῶς ὑπέμενε καὶ τοῖς Ἰτυκαίοις
[2, 117]	Τί βραδύνετε ὦ φίλοι; Κάσκας	δ'	ἐφεστὼς ὑπὲρ κεφαλῆς ἐπὶ τὴν
[2, 146]	ἐς χεῖρας αὐτῷ συνελθόντων Σὺ	δ'	ἔφη, καὶ μόνος ἐκ τριακοσίων
[2, 113]	ὁ Κάσσιος αὐτὸν ἀσπασάμενος Τίνα	δ'	ἔφη, οὐ προσλήψῃ τῶν ἀρίστων
[2, 101]	ἑαυτοῦ διασπώμενον ὡς θηρίον· Ἀχιλλᾷ	δ'	ἐφήσθησαν καὶ Ποθεινῷ καὶ τὴν
[2, 97]	μέχρι τὸ σύμπαν ἐξεργάσασθαι. Οἱ	δ'	ἐχθροὶ κατ' ὀλίγους, ὅπῃ δύναιντο,
[2, 120]	ἐργάσαιτό τι δεινὸν αὑτούς. ~Οὕτω	δ'	ἔχοντες τὸ Καπιτώλιον σὺν τοῖς
[2, 107]	δημοσίας ὑπηρεσίας ἐπεφαίνετο μόνης. Ὧδε	δ'	ἔχοντι καὶ χρηματίζοντι πρὸ τῶν
[2, 117]	εἵλκυσε σὺν βίᾳ πολλῇ. Οὕτω	δ'	ἔχοντος αὐτοῦ τὸ πλευρὸν ἕτερος,
[2, 55]	τὴν ἑαυτοῦ παρασκευὴν διαφυλάξαι. Κονιορτὸν	δ'	ἢ πῦρ ἢ καπνὸν εἴ
[2, 32]	τῇ νουμηνίᾳ τοῦ ἔτους. Περιεῖχε	δ'	ἡ γραφὴ κατάλογόν τε σεμνὸν
[2, 75]	αὐτῶν ἑκάτερος ἐθάρρει· τὰ συμμαχικὰ	δ'	ἦγον ἐφ' ἑαυτῶν ὡς ἐς
[2, 54]	τὴν ἄλλην στρατιὰν περιέπεμπεν, αὐτὸς	δ'	ᾖει νυκτὸς ἐπὶ πόλιν Ὤρικον
[2, 92]	μεθεὶς ἐς Ῥώμην ἠπείγετο. Ὡς	δ'	ἦλθεν, ἡ μὲν στάσις ἡ
[2, 74]	ἔχωμεν, ἂν μὴ κρατῶμεν, ἴδωσι	δ'	ἡμᾶς ἀσταθμεύτους οἱ πολέμιοι καὶ
[2, 139]	τῆς ἡμετέρας τιμῆς προετιμήσαμεν. Διαβάλλουσι	δ'	ἡμᾶς καὶ ἐπὶ ταῖς κληρουχίαις,
[2, 37]	τῷ βουλευτηρίῳ μετ' ἀλλήλων. Ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τὸ πλέον ὅμως ἐξῄει
[2, 138]	ἡγεμονίας καὶ λογισμοὶ συνεφέροντο; Τίς	δ'	ἡμῶν ἀκόντων ἤνοιγε τὰ ταμιεῖα;
[2, 5]	ψῆφον περὶ αὐτῶν ἐδίδου. Θόρυβος	δ'	ἦν ἀμφὶ τὸ βουλευτήριον, ἀγνοουμένου
[2, 144]	Τοῦτο ἐπιεικείας ἐστὶ μαρτυρία, ἔνθα	δ'	ἦν Ἱερὸς καὶ ἄσυλος καὶ
[2, 55]	καιρὸν ἐδίδοσαν οὔτε ὕπνῳ· ἔπειξις	δ'	ἦν καὶ σπουδὴ καὶ βοαὶ
[2, 141]	ὑμῖν περιπολῶν ἐφεδρεύειν καιροφυλακῶν. Τοῦτο	δ'	ἦν, ὅπερ οἱ τύραννοι μάλιστα
[2, 70]	κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν μοναρχίαν. ~Στρατιὰ	δ'	ἦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, πολλῶν
[2, 147]	τοῦ μὲν πυρὸς ἀπέσχοντο, ὅπλα	δ'	ἠπείλησαν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν οἴσειν.
[2, 19]	τῶνδε τῶν τριῶν ἀνδρῶν· ὅσοι	δ'	ἦσαν αὐτῶν ἀτοπώτεροι, κέρδος ἀντὶ
[2, 115]	ἐπὶ τοῦτο ἐκομίζετο φορείῳ, θέαι	δ'	ἦσαν ἐν τῷ Πομπηίου θεάτρῳ,
[2, 54]	ἀγκυρῶν ἀπεσάλευε κλυδωνίου διαταράσσοντος. Χειμέριοι	δ'	ἦσαν τροπαί, καὶ τὸ πνεῦμα
[2, 38]	τάδε μὲν ἀθρόως ἐγίνετο, ὁ	δ'	ἴδιος αὐτοῦ Πομπηίου στρατὸς ἦν
[2, 13]	ἐκύρου, καθάπερ ὑπέσχητο αὐτῷ. Οἱ	δ'	ἱππέες λεγόμενοι, τὴν μὲν ἀξίωσιν
[2, 72]	τῶν μὲν ἀπὸ βουλῆς, τῶν	δ'	ἱππέων, πρὸς ἄνδρα ἕνα λῃστεύοντα
[2, 2]	οὐ τῶν προγόνων γνωρίμους, ἐς	δ'	ξενίαν τῆς πόλεως ἰγκουιλῖνον, ᾧ
[2, 43]	χωροῦντας ἐς Πομπήιον ἐᾶν. Γενόμενος	δ'	ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τοῦδε τοῦ
[2, 92]	διέφθειραν, εἰ μὴ διέφυγε. Πυθόμενος	δ'	ὁ Καῖσαρ τέλος μὲν ἄλλο
[2, 82]	ἀοιδίμου περὶ Φάρσαλον μάχης. Ἀριστεῖα	δ'	ὁ μὲν Καῖσαρ αὐτὸς καὶ
[2, 47]	ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι· βραδύνει	δ'	ὁ πόλεμος οὐ δι' ἡμᾶς,
[2, 75]	τὴν τάφρον αὐτὸ ἐνεχώννυον. Ὁρῶν	δ'	ὁ Πομπήιος, ἡγουμένων τινῶν ἐς
[2, 39]	ἂν αἱ χρεῖαι καλῶσιν. ~Αὐτὸς	δ'	ὁ Πομπήιος τῶν ἀμφ' αὑτὸν
[2, 90]	παρὰ τοῖς Ἀλεξανδρεῦσιν ἐφύετο. ~Ἐπεὶ	δ'	ὁ στρατὸς αὐτῷ κατέπλευσε, Ποθεινὸν
[2, 87]	Ἰόβᾳ Νομάδων βασιλεῖ συμμαχοῦντι. Πομπήιος	δ'	ὁ τοῦ Πομπηίου πρεσβύτερος υἱός,
[2, 93]	φανέντα σφίσιν ἠσπάζοντο αὐτοκράτορα. Κελεύσαντος	δ'	ὅ τι θέλοιεν εἰπεῖν, περὶ
[2, 58]	ταχεῖ τὸν ποταμὸν ἀνέπλει. ~Καίσαρα	δ'	οἱ μὲν ἐθαύμαζον τῆς εὐτολμίας,
[2, 58]	μετὰ τὸν Ἀντώνιον Καληνῷ. Εἰ	δ'	οἱ τρεῖς ἀποκνοῖεν, ἐπιστολὴ πρὸς
[2, 107]	δὲ σφίσιν ἐπιεικῆ γενέσθαι. ~Εἰσὶ	δ'	οἳ καὶ βασιλέα προσειπεῖν ἐπενόουν,
[2, 122]	ἄκων τῆς χειρὸς ἀπολειφθῆναι ιεἰσὶ	δ'	οἳ καὶ λέγουσιν αὐτὸν εἰσηγήσασθαι
[2, 69]	αὐτοῖς δαῖτα λαμπροτάτην ἐπόρσυνον· εἰσὶ	δ'	οἳ καὶ περὶ τῆς Καίσαρος
[2, 67]	τὸ Δυρράχιον εὐπραγήμασιν ἐπηρμένοι, εἰσὶ	δ'	οἳ καὶ τῷ πλέονες εἶναι
[2, 123]	ἐθάρρουν πω τοῖς παροῦσι. Τῶν	δ'	οἰκείων σφίσι καὶ συγγενῶν τότε
[2, 103]	στρατῶ μακροτάτην ὁδὸν ἐπελθών· δέος	δ'	οἷον οὐ πρότερον ἐνέπιπτεν αὐτοῦ
[2, 53]	χειμῶνι τύχην ἀγαθὴν ἀντιθέντες, τῇ	δ'	ὀλιγότητι τόλμαν, τῇ δ' ἀπορίᾳ
[2, 70]	συμπεσεῖν ἀλλήλοις ἐς μάχην· οἱ	δ'	ὀλιγωτέρους ἑξακισμυρίων φασίν, οἱ δ'
[2, 11]	τε καὶ παρασκευῆς ἐποίουν, ἐπενόουν	δ'	ὅμως Βύβλον ἐνίστασθαι τοῖς νόμοις
[2, 31]	ὡς κελευόμενος πρὸς ὑπάτων, ἐπετίθει	δ'	ὅμως· Εἰ μή τι κρεῖσσον
[2, 94]	οὔτε ἐπανιών, ὑποκρινόμενος ἀπορεῖν· ἐπανελθὼν	δ'	ὅμως ἔφη κολάσειν μὲν αὐτῶν
[2, 29]	εἶχεν ἤδη πρὸς ἀμφοτέρους, δημοτικώτερον	δ'	ὅμως ἡγοῦντο Πομπήιον καὶ τῷ
[2, 39]	καὶ Θουκυδίδης οὕτως ὠνόμαζεν· ἐκνικᾷ	δ'	ὅμως τὸ ὄνομα, καὶ Δυρράχιον
[2, 69]	νεμεσῶν ἐπ' αὐτοῖς ἐνεκαλύπτετο, κατεσιώπα	δ'	ὅμως ὑπὸ ὄκνου καὶ δέους,
[2, 12]	Βύβλου ῥαβδοῦχον ἐπιδοῦναι Ποστούμιον. Ὑπόπτου	δ'	ὄντος ἐφ' ἑκάτερα τοῦ πράγματος
[2, 44]	τοῖς μεγίστοις ἔργοις προσίεντο, νῦν	δ'	ὅρον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ
[2, 107]	τὴν τῶν προγόνων ἀράν. Σπεῖραι	δ'	ὅσαι στρατηγίδες αὐτὸν ἐκ τῶν
[2, 94]	κολάσειν μὲν αὐτῶν οὐδένα, ἄχθεσθαι	δ'	ὅτι καὶ τὸ δέκατον τέλος,
[2, 6]	μὴ συνεγνωκέναι τοῖς ἀνδράσι, Κικέρωνος	δ'	οὐ θαρροῦντος καὶ τόνδε, ὑπεραρέσκοντα
[2, 11]	περὶ αὐτὸν ὄντας ἔτρωσαν. Βύβλος	δ'	οὐ καταπλαγεὶς ἀπεγύμνου τὴν σφαγὴν
[2, 3]	ὕποπτα τοῖς γιγνομένοις ἐφεδρεύειν. Κατιλίνας	δ'	οὐδενὸς μέν πω θαρροῦντος αὐτοῦ
[2, 78]	πρόσωπα τύπτοντες τοὺς ἐπικαθημένους, οἱ	δ'	οὐκ ἐνεγκόντες αὐτῶν οὔτε τὴν
[2, 94]	τῆς στρατείας καὶ ἰδιωτευόντων. ~Οἱ	δ'	οὐκ ἐνεγκόντες ἔτι ἀνέκραγον μετανοεῖν
[2, 51]	αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσονομίας αἱρούμενοι. ~Ἐγὼ	δ'	οὐκ ἐξέλιπον οὐδ' ἂν ἐκλίποιμι
[2, 31]	καὶ τότε ἐς εὐπρέπειαν. Κουρίωνι	δ'	οὐκ ἦν μὲν ὑπὲρ τὴν
[2, 58]	ἔργον εἰργασμένον, οὐ στρατηγῷ. Ὁ	δ'	οὐκέτι λήσεσθαι προσδοκῶν Ποστούμιον ἀνθ'
[2, 69]	δυναστείας τοσῆσδε ἀθρόως ἐκπεσεῖσθαι. Τοσοῦτον	δ'	οὖν εἰπὼν τοῖς φίλοις, ὅτι
[2, 70]	ἀμφιγνοοῦσι περὶ τοῦ ἀκριβοῦς· ὅπως	δ'	οὖν εἶχε, τοῖσδε μάλιστα τοῖς
[2, 133]	τοιοίδε ἀναξίως αὐτῶν τετυχηκέναι. Ὅσα	δ'	οὖν μηδὲ ἐπακούσεται ῥᾳδίως, ἐπισκέψασθε
[2, 18]	τοσοῦτον ἑκάτερος ἦλθε κινδύνου. ~Αἱρεθέντες	δ'	οὖν ὕπατοι Κράσσος τε καὶ
[2, 89]	ἐγγενέσθαι τὸν Καίσαρα ἐπαιρούσης. ~Διασωθεὶς	δ'	οὕτω παραδόξως ὁ Καῖσαρ καὶ
[2, 2]	ἀγνωσίαν γένους καινὸν ὀνομάζων καλοῦσι	δ'	οὕτω τοὺς ἀφ' ἑαυτῶν, ἀλλ'
[2, 10]	κοινὰ λυπήσοντες, εἰ διαφέροιντο. Πιστευθεὶς	δ'	οὕτω φρονεῖν, ἀπερίσκεπτον ἤδη καὶ
[2, 88]	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ὑποστῆναι. Ὁ	δ'	οὕτως ἑαυτὸν αἰσχρῶς ὑπὸ φόβου
[2, 53]	καὶ θυσίας ὑπατικὰς εἶναι. Εἰδόσι	δ'	ὑμῖν ἐκφέρω δυνατώτατον ἐν πολέμοις
[2, 44]	βασιλεὺς τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων	δ'	ὑπὲρ Καίσαρος αὐτοῖς ἐκ Σικελίας
[2, 39]	μὲν οὐδὲ τὸν Δύρραχον, φιλοτιμούμενοι	δ'	ὑπὲρ σφῶν ἐς τὸν Ἡρακλέα
[2, 70]	δ' ὀλιγωτέρους ἑξακισμυρίων φασίν, οἱ	δ'	ὑπερεπαίροντες τεσσαράκοντα μυριάδας γενέσθαι λέγουσι.
[2, 31]	αὐτὸς ἐθέλοις ἄλλην καταλέγειν. Ὁ	δ'	ὑπήκουε μὲν ὡς κελευόμενος πρὸς
[2, 99]	θύρας ὡς ἠρεμοῦντι ἐπέκλεισαν· ὁ	δ'	ὕπνου δόξαν αὐτοῖς παρασχὼν τὰ
[2, 39]	πόλει καὶ Δυρράχιον ὠνόμασε. Πολεμουμένῳ	δ'	ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν τῷδε τῷ
[2, 11]	μέσους καὶ δημηγορεῖν ἤρχετο, μετέωρος	δ'	ὑπὸ τῶν Καίσαρος ἀρθεὶς ἐξεφέρετο.
[2, 99]	μὲν ἑαυτῷ πληγῆς ἀσθενοῦς, χάριν	δ'	ὡμολόγει τοῖς περισώσασι καὶ καταδαρθεῖν
[2, 4]	τὴν βουλὴν εὐθέως ἐπήγαγεν· οἱ	δ'	ὡμολόγουν, ὅσα τοῖς ἀμφὶ τὸν
[2, 10]	ἐπ' ἀλλήλους ἰδίᾳ παρασκευαί. Δεινὸς	δ'	ὢν ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεσθαι, λόγους
[2, 60]	τοὺς χειραγωγήσοντας, ἐπεὶ τέτρωμαι. Προσδραμόντων	δ'	ὡς αὐτομολοῦντι δύο ἀνδρῶν, τὸν
[2, 64]	ἐπέτρεψε τῷ στρατῷ διαρπάσαι. Οἱ	δ'	ὡς ἐκ λιμοῦ πάντων ἐνεπίμπλαντο
[2, 79]	μήτ' ἐκτρέχειν ἐκ τῆς φάλαγγος	μηδ'	ἀκοντίζειν, ἀλλ' ἐν προβολῇ διαστάντας
[2, 108]	τε ὀργὴν ὀξεῖαν ἐποίει τὸ	μηδ'	ἀναμεῖναι τῆς ἀρχῆς τὸ ὑπόλοιπον.
[2, 74]	τῶν γε συμμάχων μηδὲ φροντίζετε	μηδ'	ἐν λόγῳ τίθεσθε μηδὲ μάχεσθε
[2, 83]	θυμούμενον ἔτι τῇ Κράσσου συμφορᾷ,	μηδ'	ἐς ἀκρατεῖς βαρβάρους ἄγειν εὐπρεπῆ
[2, 88]	τριήρων ἑβδομήκοντα ἀπαρασκεύῳ Καίσαρι συντυχόντα	μηδ'	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν ὑποστῆναι. Ὁ
[2, 77]	τε κινδυνεύετον ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ,	μηδ'	ἐσχάτω πάντων ἡττηθέντε ἔτι εἶναι,
[2, 147]	ἀνασχόμενοί τε περὶ τῆς ὁμωνυμίας	οὐδ'	ἀκοῦσαι, διέσπασαν θηριωδῶς, καὶ οὐδὲν
[2, 7]	Οὐ μὴν ὅ γε Κατιλίνας	οὐδ'	ἄλλος οὐδεὶς τῶν συνόντων ἐπιφανῶν
[2, 51]	αἱρούμενοι. ~Ἐγὼ δ' οὐκ ἐξέλιπον	οὐδ'	ἂν ἐκλίποιμι τὸν μεθ' ὑμῶν
[2, 69]	ἐν τῷ φόβῳ νομίζοντες ἡγοῦντο	οὐδ'	ἂν Πομπήιον κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν
[2, 12]	ἀρχῆς ἅπαν, ὁ δὲ Καῖσαρ	οὐδ'	αὐτὸς ἔτι ἐζήτει περὶ τοῦ
[2, 112]	ἀνάξιά σου τὰ ἔκγονα ἤ	οὐδ'	ἔκγονος εἶ σὺ τοῦδε» ταῦτα
[2, 98]	οὐδέν τε τῶν συνήθων ἐναλλάσσων	οὐδ'	ἐλάσσω προσφερόμενος ἢ πλείω, συνελεσχήνευε
[2, 138]	ποία ταῦτα ἦν ἐλευθερία, ἧς	οὐδ'	ἐλπὶς ὑπεφαίνετο ἔτι; Τί δὲ
[2, 97]	τὸ τοῦ Σκιπίωνος, οὐδὲν ἀνιεὶς	οὐδ'	ἐν νυκτὶ τῆς νίκης, μέχρι
[2, 132]	ἅλις ἔσχε τῆς ὄψεως καὶ	οὐδ'	ἐν τῷ δήμῳ τι γεγένητο
[2, 28]	Καίσαρος, οὐκ ἀποδιδόντος τὴν ἀρχὴν	οὐδ'	ἐν τῷ νεμομισμένῳ χρόνῳ· ἀφικόμενος
[2, 89]	φέρεσθαι διέπλευσεν ἐς Ῥόδον. Καὶ	οὐδ'	ἐνταῦθα τὸν στρατὸν αὑτοῦ κατὰ
[2, 18]	καὶ αὐτῷ στρατῷ· μύριοι γὰρ	οὐδ'	ἐντελεῖς ἐκ δέκα μυριάδων ἐς
[2, 82]	γὰρ δὴ τῶν γε συμμάχων	οὐδ'	ἐξαρίθμησις ἐγένετο ὑπὸ πλήθους καὶ
[2, 11]	έοὐ γάρ τις αὐτὴν συνῆγεν,	οὐδ'	ἐξῆν τῷ ἑτέρῳ τῶν ὑπάτων
[2, 28]	ἔφη μᾶλλον ἢ αὐτίκα ἀποθέσθαι	οὐδ'	ἐξοπλίζειν Καίσαρα τῆς στρατιᾶς, πρὶν
[2, 138]	τῶν προγόνων καὶ ὁ ὅρκος	οὐδ'	ἐπάγεσθαι δίκην ἔτι οὖσι δημάρχοις
[2, 73]	ἐμοῦ συνώμνυσθε ἀλλήλοις, μὴ νικῶντες	οὐδ'	ἐπανήξειν. Οἵδε εἰσίν, ὦ ἄνδρες,
[2, 62]	ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ δ' ἐσελθόντες	οὐδ'	ἐπὶ τὰς φυλακὰς ἀπήντων, ἀλλὰ
[2, 129]	οὐκ ἀξιοῦντες ἐπὶ χειροτονίαις ἄλλαις	οὐδ'	ἐπὶ τῷ δήμῳ γενέσθαι μᾶλλον
[2, 47]	δὲ δυώδεκα τῶνδε ἐφάνη τις	οὐδ'	ἐπιδημῶν, ὅτε ἡ στάσις ἐγίγνετο·
[2, 107]	μέν, οὐχ ὑπανέστη δὲ προσιοῦσιν	οὐδ'	ἐπιμένουσιν, ἀλλὰ τοῖς διαβάλλουσιν αὐτὸν
[2, 73]	θριάμβου τε καὶ δωρεᾶς, καὶ	οὐδ'	ἐς τὰ δίκαια αὐτοὺς ἐγὼ
[2, 98]	ἕω Καίσαρα ἐπελθεῖν. Οὐ μὴν	οὐδ'	ἐς ὕπνον ἀπιὼν ἐνήλλαξέ τι
[2, 140]	ἀναμαρτήτων οὔ ποτε γῆν ἀφαιρούμενος	οὐδ'	ἑτέροις ἐπινέμων τὰ ἀλλότρια οὐδ'
[2, 139]	πιστόν ἐστι Ῥωμαίοις πρὸς τύραννον	οὐδ'	εὔορκον. Καὶ τάδε προλέγομεν ἔτι
[2, 140]	οὐδ' ἑτέροις ἐπινέμων τὰ ἀλλότρια	οὐδ'	ἡγούμενος δεῖν ἀμείβεσθαι δι' ἀδικημάτων.
[2, 138]	προεβούλευεν ἡ βουλὴ περὶ οὐδενὸς	οὐδ'	ὁ δῆμος ἐπεκύρου, ἀλλὰ πάνθ'
[2, 79]	ἐκ τοσῆσδε φάλαγγος τοιάδε δρώσης	οὐδ'	οἰμωγαὶ τῶν ἀναιρουμένων ἢ πλησσομένων,
[2, 15]	καὶ Δημοσθένη φασὶ τὸν Ἀθηναῖον	οὐδ'	ὑποστῆναι τὴν ἑαυτοῦ δίκην, ἀλλὰ
[2, 109]	περὶ τῆς βασιλείας πεῖραι κατεπαύοντο	οὐδ'	ὥς, ἀλλὰ θεώμενον αὐτὸν ἐν
[2, 104]	ἐδυσώπει καὶ προύτρεπεν. Οἱ δὲ	οὐδ'	ὥς τι μετέβαλλον ἀπὸ τοῦ
[2, 66]	εὕροι καὶ λάβοι κακοπαθῶν. Καὶ	οὐδ'	ὣς αὐτὸν ἀπέλιπεν οὐδείς, ἀλλὰ
[2, 116]	Καῖσαρ ἐκέλευε θύεσθαι. Καὶ οὐδενὸς	οὐδ'	ὣς καλλιερουμένου, τὴν βουλὴν βραδύνουσαν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2006