Livre, Par. |
[2, 21] |
μὲν
κατὰ
τὴν
ἔχθραν
ὑπείδοντο
|
μόνον |
ἀλλήλους
καὶ
παρώδευσαν,
θεράπων
δὲ |
[2, 20] |
τοῦτο
ἐς
ἀλλήλους
διελάλουν,
ὅτι
|
μόνον |
ἂν
γένοιτο
φάρμακον
ἐπὶ
τοῖς |
[2, 27] |
δῆμος
ἐπῄνει
τὸν
Κουρίωνα
ὡς
|
μόνον |
ἀξίως
τῆς
πόλεως
τὴν
πρὸς |
[2, 94] |
τὸ
δέκατον
ὑπερήλγει
τέλος,
ἐς
|
μόνον |
αὐτὸ
τοῦ
Καίσαρος
ἀδιαλλάκτου
φανέντος· |
[2, 111] |
ἀφορμὴν
λαβεῖν
ἐγχειρήσεως,
ἐς
ὄνομα
|
μόνον |
αὐτοῖς
διαφερούσης,
ἔργῳ
δὲ
καὶ |
[2, 127] |
τῷδε
αὐτὰ
πραξάντων.
Εὐφημεῖν
δὲ
|
μόνον |
αὐτοὺς
ἐδικαίουν
ὡς
εὐεργέτας·
οἱ |
[2, 127] |
τὴν
εὐφημίαν
ὑπανῄρουν
καὶ
φείδεσθαι
|
μόνον |
αὐτῶν
ἠξίουν.
Καὶ
οἱ
μὲν |
[2, 94] |
τοιαῦτα
θορυβεῖ.
Καὶ
τόδε,
ἔφη,
|
μόνον |
ἀφίημι
τῆς
στρατείας·
δώσω
δὲ |
[2, 134] |
πεπραγμένἀ,
περισῴζειν
δὲ
ἐξ
ἐλέου
|
μόνον, |
εἰ
ἐθέλοιτε,
διὰ
τοὺς
οἰκείους |
[2, 116] |
ἐς
Καλπουρνίαν
ἦλθε
καὶ
τοσόνδε
|
μόνον |
εἰπών,
ὅτι
χρῄζοι
Καίσαρος
ὑπὲρ |
[2, 66] |
ἄνεμον
αὐτῷ
φέρειν·
Καῖσαρ
δὲ
|
μόνον |
εἶχεν,
ὅ
τι
μόλις
εὕροι |
[2, 151] |
εὐεργέται
καὶ
οὐδὲν
ἢ
κρατῆσαι
|
μόνον |
ἐνθυμούμενοι.
Καὶ
τάδε
μὲν
ἐς |
[2, 85] |
ἑαυτῷ,
εἴτε
τοπάζων
ἐκ
τοῦ
|
μόνον |
ἑστάναι,
κατὰ
δὴ
τὴν
στρατιωτικὴν |
[2, 141] |
Ὃ
δ'
ἐν
τῷ
ἔργῳ
|
μόνον |
ἐστὶν
ἐπίμεμπτον,
ἰασόμεθα
ἡμεῖς,
διαλλακτήριον |
[2, 133] |
ἐάσω·
ἃ
δὲ
οὐκ
ἀγχοῦ
|
μόνον |
ἐστὶν
ἡμῖν,
ἀλλὰ
σύνοικα
ἀνὰ |
[2, 128] |
μετ'
ὀλίγον.
Ὃ
δέ
ἐστι
|
μόνον |
ἐφ'
ἡμῖν,
ὅτι
καὶ
περὶ |
[2, 101] |
γε
Πομπηίου·
τοῦτον
γὰρ
δὴ
|
μόνον |
ἐφυλάξατο
δεῖξαι,
σφόδρα
ἔτι
πρὸς |
[2, 29] |
ἀρχαῖον.
Διαλυόμενοι
δὲ
ὅμως
τοσόνδε
|
μόνον |
ἐψηφίσαντο,
Καίσαρα
καὶ
Πομπήιον
τέλος |
[2, 137] |
ὀμνύναι
προσέταττεν
οὐ
τὰ
παρελθόντα
|
μόνον |
οἴσειν
ἐγκρατῶς,
ἀλλὰ
δουλεύσειν
ἐς |
[2, 141] |
ἀποδώσομεν,
ἵνα
μὴ
βέβαιον
ἔχητε
|
μόνον |
ὑμεῖς
τὴν
κληρουχίαν,
ἀλλὰ
καὶ |