Livre, Par. |
[2, 109] |
ἀρχῆς
τὸ
ὑπόλοιπον.
~Ὧν
καὶ
|
αὐτὸς |
αἰσθανόμενος
καὶ
μετανοῶν
καὶ
τόδε |
[2, 62] |
τοὺς
φεύγοντας
ἔπειθε
τραπῆναι·
καὶ
|
αὐτὸς |
ἅμα
ὤκνησεν,
ἢ
τὴν
ἀφυλαξίαν |
[2, 107] |
βασιλέα
προσειπεῖν
ἐπενόουν,
μέχρι
μαθὼν
|
αὐτὸς |
ἀπηγόρευσε
καὶ
ἠπείλησεν
ὡς
ἀθέμιστον |
[2, 104] |
τοῦ
δέους,
ἕως
ὁ
Καῖσαρ
|
αὐτὸς |
ἁρπάσας
τινὸς
ἀσπίδα
καὶ
τοῖς |
[2, 24] |
τε
μὴ
δείσειαν
οἱ
δικασταί,
|
αὐτὸς |
αὐτοὺς
ἐπώπτευε
στρατιὰν
περιστησάμενος.
Καὶ |
[2, 60] |
δὴ
Καῖσαρ
ἀριστείοις
πολλοῖς
ἐτίμησεν,
|
αὐτὸς |
δ'
ἐκ
Δυρραχίου
τινὸς
αὐτῷ |
[2, 101] |
Λιβύην
Καίσαρος
πολέμῳ
τέλος
ἐγίγνετο,
|
αὐτὸς |
δ'
ἐπανελθὼν
ἐς
Ῥώμην
ἐθριάμβευε |
[2, 76] |
Σύλλας
καὶ
Ἀντώνιος
καὶ
Δομίτιος,
|
αὐτὸς |
δ'
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως |
[2, 28] |
Καίσαρι
μὲν
αὐτίκα
δοθησομένων
διαδόχων,
|
αὐτὸς |
δ'
ἐσόμενος
ἐν
ὑποσχέσει
μόνῃ. |
[2, 98] |
ἐδίδου
τοῖς
αἰτοῦσι
τῶν
ἐπιφανῶν·
|
αὐτὸς |
δ'
εὐσταθῶς
ὑπέμενε
καὶ
τοῖς |
[2, 54] |
ἐπὶ
τὴν
ἄλλην
στρατιὰν
περιέπεμπεν,
|
αὐτὸς |
δ'
ᾖει
νυκτὸς
ἐπὶ
πόλιν |
[2, 95] |
μάχην
ὑπὸ
τῶν
νικώντων
διαλυθῆναι·
|
αὐτὸς |
δὲ
λέγεται
παρὰ
τὴν
φυγὴν |
[2, 92] |
πόλεως
ἐξόδοις,
δείσας
περὶ
ἁρπαγῆς·
|
αὐτὸς |
δέ,
πάντων
δεδιότων
καὶ
παραινούντων |
[2, 43] |
εἰπὼν
τοὺς
μὲν
ἀπέλυεν
ἀπαθεῖς,
|
αὐτὸς |
δὲ
τῆς
Ἰβηρίας
ἀπέφαινεν
ἡγεῖσθαι |
[2, 105] |
αἱ
κεφαλαὶ
Καίσαρι.
Πομπήιος
δ'
|
αὐτὸς |
διέφυγε
μὲν
ἀπὸ
τῆς
ἥττης |
[2, 6] |
Ἰταλίας
ἐν
πόλεσιν
αἷς
ἂν
|
αὐτὸς |
δοκιμάσῃ,
μέχρι
Κατιλίνα
καταπολεμηθέντος
ἐς |
[2, 104] |
~Δι'
ἃ
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
|
αὐτὸς |
ἐβράδυνεν,
ἔστε
πού
τι
αὐτῷ |
[2, 40] |
Πομπήιον
κατόπιν
ἐπιγένοιτο,
τόνδε
μὲν
|
αὐτὸς |
ἔγνω
προκαθελεῖν
ἐς
Ἰβηρίαν
ἐλάσας, |
[2, 31] |
ἄλλην
Ἰταλίαν
ἐστὶ
καὶ
ὅσην
|
αὐτὸς |
ἐθέλοις
ἄλλην
καταλέγειν.
Ὁ
δ' |
[2, 115] |
θάνατος·
αἱρουμένων
δὲ
ἕτερα
ἑτέρων
|
αὐτὸς |
ἐκ
πάντων
ἐπῄνει
τὸν
αἰφνίδιον. |
[2, 56] |
σπουδήν.
Οὐκ
ἀναγομένων
δ'
ἐκείνων
|
αὐτὸς |
ἔκρινεν
ἐπὶ
τὴν
στρατιὰν
διαπλεῦσαι |
[2, 150] |
τάδε
ἢ
διὰ
δέος,
καθάπερ
|
αὐτὸς |
ἔλεγεν,
ἢ
ἀρχῆς
ἐπιθυμίᾳ
συμπεσών, |
[2, 19] |
μάλιστα
ἐπλεόνασεν,
ὅ
τε
δῆμος
|
αὐτὸς |
ἔμμισθος
ἐπὶ
τὰς
χειροτονίας
ᾖει. |
[2, 42] |
τὸν
Πετρήιον,
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
|
αὐτὸς |
ἐμόχθει
μετὰ
τοῦ
ἄλλου
στρατοῦ |
[2, 68] |
πολεμίων,
ὁ
δὲ
Καῖσαρ
σβέσειν
|
αὐτὸς |
ἐμπεσὼν
τὰ
Πομπηίου.
Αὐτῷ
δὲ |
[2, 150] |
πάντων
δεδιότων
πολλάκις,
καὶ
τριακοντάκις
|
αὐτὸς |
ἐν
Κελτοῖς
μόνοις
παρετάξατο,
μέχρι |
[2, 17] |
μετὰ
τοῦτο
ἦν,
Δομίτιός
τε
|
αὐτὸς |
ἐς
τὴν
οἰκίαν
διεσῴζετο
μόλις, |
[2, 41] |
ἐπίοι.
Ὁ
δὲ
ἔφη
Κελτοὺς
|
αὐτὸς |
ἐς
τὸ
ἀσφαλέστατον
ἑλὼν
λελυκέναι |
[2, 27] |
τοὺς
Πομπηίου
φίλους
ἀντιλέξειν
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐς
τὸν
Πομπήιον
ἕξειν
τι |
[2, 12] |
ἅπαν,
ὁ
δὲ
Καῖσαρ
οὐδ'
|
αὐτὸς |
ἔτι
ἐζήτει
περὶ
τοῦ
Οὐεττίου, |
[2, 14] |
μέλλοντος
ὑπατεύσειν
τὴν
θυγατέρα
Καλπουρνίαν
|
αὐτὸς |
ἤγετο,
βοῶντος
Κάτωνος
διαμαστροπεύεσθαι
γάμοις |
[2, 106] |
πόλιν
ἀνὰ
ἔτος
ἕκαστον,
αἷς
|
αὐτὸς |
ἡμέραις
ἐν
παρατάξεσιν
ἐνίκα,
ἱερέας |
[2, 150] |
νέον
κατεπλάγησαν.
Ὁ
δὲ
Καῖσαρ
|
αὐτὸς |
ἦν
ἀκατάπληκτος
καὶ
ἐς
παντὸς |
[2, 68] |
τῷ
στρατῷ·
καὶ
τόδε
περιδραμὼν
|
αὐτὸς |
καὶ
καταστήσας
ἀνεπαύετο
σὺν
ὕπνῳ |
[2, 82] |
Ἀριστεῖα
δ'
ὁ
μὲν
Καῖσαρ
|
αὐτὸς |
καὶ
πρῶτα
καὶ
δεύτερα
ἐκ |
[2, 146] |
κατέλεγον
καί
που
τῶν
θρήνων
|
αὐτὸς |
ὁ
Καῖσαρ
ἐδόκει
λέγειν,
ὅσους |
[2, 129] |
ἐναντίωσις
ὑποῦσα
ἀνηρέθιζε.
Καὶ
τῶνδε
|
αὐτὸς |
ὁ
ὕπατος
ἐξῆρχε
Δολοβέλλας·
οὐ |
[2, 144] |
ἕτερος,
ἔφη,
τῷδε
προσφεύγων,
ἀλλ'
|
αὐτὸς |
ὑμῖν
ὁ
ἄσυλος
καὶ
ἱερὸς |
[2, 18] |
ἐς
τάσδε
τοὺς
φίλους
περιπέμπων
|
αὐτὸς |
ὑπέμεινεν
ἐν
Ῥώμῃ,
ὁ
δὲ |
[2, 112] |
δίκαια
Κάσσιος
ἀποφαίνοι,
Βρούτῳ
δ'
|
αὐτὸς |
χαρίζοιτο·
τοσῇδε
ἐν
ἅπασιν
εὐνοίᾳ |