HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἱμάρθαι 1
εἰμὶ 1
εἴν 1
εἶναι 54
εἶναἰ 1
εἶξε 1
εἶπε 5

Fréquences [« »]
53 εἰ
50 ἐξ
50 ὑπὲρ
54 εἶναι
54 ὅτι
56 διὰ
58 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre II

εἶναι

Livre, Par.

[2, 116]   μάντεως εἰπόντος θανάτου τὸ σημεῖον εἶναι, γελάσας ἔφη τοιοῦτον αὑτῷ καὶ

[2, 38]   τὸν ἐπιπεμφθέντα οἱ τῆς ἀρχῆς εἶναι διάδοχον καταλαβών, οὐ πάντας ἀμφ'

[2, 36]   τὰς Καίσαρος προκλήσεις, τότε νομίζοντες εἶναι δικαίας, ὅτε σφᾶς ὁ φόβος

[2, 135]   ἀγαπώντων ἁπάντων, φόνου μὲν οὐκ εἶναι δίκας ἐπὶ τῷ Καίσαρι, κύρια

[2, 39]   σφετέρους ἐγκατέμιξαν οἰκήτορας, ὄθεν Ἑλληνικὸν εἶναι δοκεῖ τὸ ἐπίνειον. Τὴν δ'

[2, 20]   τε ἄρχοντα ἱκανῆς καὶ φιλόδημον εἶναι δοκοῦντα καὶ τὴν βουλὴν ἄγοντα

[2, 132]   τοῦδε καὶ ὕστερον, ἂν ἄξιος εἶναι δοκῶ. Μᾶλλον οὖν ἔτι παρρησίᾳ

[2, 53]   περὶ πομπὰς καὶ θυσίας ὑπατικὰς εἶναι. Εἰδόσι δ' ὑμῖν ἐκφέρω δυνατώτατον

[2, 27]   αὑτὸν ἐπιστάτην αὐτῶν ἐπὶ πενταετὲς εἶναι, εἰδὼς μὲν οὐδὲν τούτων ἐσόμενον,

[2, 143]   ἐπιβουλεῦσαι Καίσαρι, παῖδα αὐτῷ γεγραμμένον εἶναι. Ἐπεὶ δὲ καὶ Πείσωνος τὸ

[2, 108]   καὶ ἐπήνεγκεν ἀξίους μὲν αὐτοὺς εἶναι θανάτου, μόνης δ' αὐτοὺς ἀφαιρεῖσθαι

[2, 92]   Πυθόμενος δ' ἐν Ῥώμῃ στάσιν εἶναι καὶ Ἀντώνιον τὸν ἵππαρχον αὑτοῦ

[2, 106]   μῆνα Ἰούλιον ἀντὶ Κυϊντιλίου μετωνόμασαν εἶναι. Καὶ νεὼς ἐψηφίσαντο πολλοὺς αὐτῷ

[2, 18]   Πομπήιον εἵλοντο τῆς ἀγορᾶς αὐτοκράτορα εἶναι καί οἱ καθάπερ ἐπὶ τῶν

[2, 86]   τὸν τάφον ἀνεκάθηρε γνώριμον αὖθις εἶναι καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου

[2, 44]   αὐτοῖς ἐπιμαρτυρούντων ἀξίως σφῶν αὐτοκράτορας εἶναι· καὶ τήνδε τὴν τιμὴν οἱ

[2, 77]   μηδ' ἐσχάτω πάντων ἡττηθέντε ἔτι εἶναι, καὶ τοσόνδε πλῆθος ἀνδρῶν ἀγαθῶν

[2, 145]   οὐδενός, ἀλλά του δαιμόνων ἔργα εἶναι. Καὶ χρὴ τὸ παρὸν σκοπεῖν

[2, 106]   τὸ σῶμα ἱερὸς καὶ ἄσυλος εἶναι καὶ χρηματίζειν ἐπὶ θρόνων ἐλεφαντίνων

[2, 65]   νίκῃ· τὸ δ' ἐναντίον αἴσχιστον εἶναι, καταλιπεῖν φεύγοντα Καίσαρα καὶ τοῖς

[2, 1]   ὡς ἀγορανομῶν ἔτι καὶ στρατηγῶν εἶναι κατάχρεως καὶ τῷ πλήθει δαιμονίως

[2, 23]   μοναρχίαν διὰ τὸ μόνος ὕπατος εἶναι Κάτωνα μὲν ἐψηφίσατο, ἵνα μὴ

[2, 131]   κατεπατήσαμεν, οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἄριστοι εἶναι λεγόμενοι. πρὸς δὲ τοὺς ἀμύνειν

[2, 32]   ὡς ἐπὶ πολέμου καταγγελίᾳ, διάδοχον εἶναι Λεύκιον Δομίτιον. Καὶ ὁ Δομίτιος

[2, 154]   τοὺς Βραχμᾶνας, οἳ δοκοῦσιν Ἰνδῶν εἶναι μετεωρολόγοι τε καὶ σοφοὶ καθὰ

[2, 25]   γενέσθαι, ἐτέχναζε δὲ ἐπὶ δυνάμεως εἶναι, μέχρι ὕπατος ἀποδειχθείη, καὶ τὴν

[2, 26]   γενόμενον καὶ παρὰ τοῦτο Ῥωμαῖον εἶναι νομιζόμενον, ὁ Μάρκελλος ἐφ' ὕβρει

[2, 50]   οἰκήματα πόλιν, ἀλλὰ τοὺς ἄνδρας εἶναι νομίζοντες· καὶ τόδε πράξαντες ὀξέως

[2, 39]   ἐς Δυρράχιον· ἣν Ἐπίδαμνόν τινες εἶναι νομίζουσι διὰ τοιάνδε ἄγνοιαν. Βασιλεὺς

[2, 26]   ὑπὸ ὀργῆς ἀνεκάλυπτε, τὰς πληγὰς εἶναι ξενίας σύμβολον. Καὶ φέρειν αὐτὰς

[2, 20]   εὐπρόσιτον ἢ ὄντα ἢ νομιζόμενον εἶναι. Ὁ δὲ τὴν προσδοκίαν τήνδε

[2, 79]   εὐβλήτους δι' ἀτρεμίαν οἷα σκοποὺς εἶναι. Ὃ καὶ τότε γενέσθαι· τὸ

[2, 102]   περιέθηκεν, ὃ Ῥωμαίοις ἔταξεν ἀγορὰν εἶναι, οὐ τῶν ὠνίων, ἀλλ' ἐπὶ

[2, 66]   ὠρέγοντο καὶ ἡγοῦντο πολέμῳ μὲν εἶναι παρὰ πολὺ ἀμείνους νεοστρατεύτων ἔτι

[2, 50]   καταλαβόντα. Ὃν ὑμεῖς μὲν ἐψηφίσασθε εἶναι πολέμιον, ὁ δὲ καὶ νῦν

[2, 39]   Ἐπίδαμνον. Τούτου θυγατριδοῦς Δύρραχος, νομιζόμενος εἶναι Ποσειδῶνος, ἐπίνειον ᾤκισε τῇ πόλει

[2, 110]   Καὶ λόγος ἄλλος ἐφοίτα, Σιβύλλειον εἶναι προαγόρευμα μὴ πρὶν ὑπακούσεσθαι Ῥωμαίοις

[2, 120]   Ἔτι γὰρ ᾤοντο τὸν δῆμον εἶναι Ῥωμαῖον ἀκριβῶς, οἷον ἐπὶ τοῦ

[2, 112]   γὰρ αὐτῷ καὶ παῖς ἐνομίζετο εἶναι, Σερουιλίας τῆς Κάτωνος ἀδελφῆς ἐρασθείσης

[2, 34]   ἐπὶ τοῖς κοινοῖς, εἰ δεήσειεν, εἶναι στρατιωτικά· ἔς τε τὰς πόλεις

[2, 55]   μακρόθεν ἴδοιεν αὐτῶν ἑκάτεροι, νομίζοντες εἶναι τὰ ἀλλήλων ἐφιλονίκουν ὡς ἐν

[2, 135]   ἐπὶ τῷ Καίσαρι, κύρια δὲ εἶναι τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πάντα καὶ

[2, 44]   ἔργοις προσίεντο, νῦν δ' ὅρον εἶναι τῇδε τῇ εὐφημίᾳ πυνθάνομαι τὸ

[2, 33]   Πομπηίου στρατιὰν φύλακα σφῶν ἡγοῦντο εἶναι, τὴν δὲ Καίσαρος πολεμίαν. Καὶ

[2, 40]   τοὺς δ' ἐν Τάραντι, φύλακας εἶναι τῆς Ἰταλίας. Ἑτέρους δ' ἔπεμπεν

[2, 144]   καὶ οὐκ Ἀντωνίου τάδε φωνὴν εἶναι τιθέμενος ἀναγνώσομαι. Καὶ ἀνεγίνωσκε τῷ

[2, 53]   ἐκφέρω δυνατώτατον ἐν πολέμοις ἔργον εἶναι τὸ ἀδόκητον· φιλότιμον δὲ καὶ

[2, 37]   τὴν δύναμιν ἢ τὴν ἐλευθερίαν εἶναι τοῖς ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοὺς ἄνδρας,

[2, 145]   ἤ, εἴ τις ἐπιβουλεύσειεν, ἐξώλεις εἶναι τοὺς οὐκ ἀμύναντας αὐτῷ. Ἐφ'

[2, 83]   εἰ καὶ παῖδές εἰσι, πατρικοὺς εἶναι τῷ Πομπηίῳ φίλους. ~Ὁ μὲν

[2, 141]   μήτε εἰρηνεύειν δυναμένους μήτε ἀδεεῖς εἶναι τῶν ἐξελαθέντων· ὁ γὰρ ἀλώμενος

[2, 140]   μέρος ᾤκιζον τοὺς ἐστρατευμένους, φύλακας εἶναι τῶν πεπολεμηκότων· καὶ οὐκ ἀρκούσης

[2, 67]   δ' οἳ καὶ τῷ πλέονες εἶναι τῶν πολεμίων, οἱ δὲ καὶ

[2, 27]   ἀγῶνος· οὐδὲν γὰρ ἐδόκει τότε εἶναι φοβερώτερον τῆς Πομπηίου διαφορᾶς. ~Ὁ

Livre, Par.
[2, 116]	μάντεως εἰπόντος θανάτου τὸ σημεῖον	εἶναι,	γελάσας ἔφη τοιοῦτον αὑτῷ καὶ
[2, 38]	τὸν ἐπιπεμφθέντα οἱ τῆς ἀρχῆς	εἶναι	διάδοχον καταλαβών, οὐ πάντας ἀμφ'
[2, 36]	τὰς Καίσαρος προκλήσεις, τότε νομίζοντες	εἶναι	δικαίας, ὅτε σφᾶς ὁ φόβος
[2, 135]	ἀγαπώντων ἁπάντων, φόνου μὲν οὐκ	εἶναι	δίκας ἐπὶ τῷ Καίσαρι, κύρια
[2, 39]	σφετέρους ἐγκατέμιξαν οἰκήτορας, ὄθεν Ἑλληνικὸν	εἶναι	δοκεῖ τὸ ἐπίνειον. Τὴν δ'
[2, 20]	τε ἄρχοντα ἱκανῆς καὶ φιλόδημον	εἶναι	δοκοῦντα καὶ τὴν βουλὴν ἄγοντα
[2, 132]	τοῦδε καὶ ὕστερον, ἂν ἄξιος	εἶναι	δοκῶ. Μᾶλλον οὖν ἔτι παρρησίᾳ
[2, 53]	περὶ πομπὰς καὶ θυσίας ὑπατικὰς	εἶναι.	Εἰδόσι δ' ὑμῖν ἐκφέρω δυνατώτατον
[2, 27]	αὑτὸν ἐπιστάτην αὐτῶν ἐπὶ πενταετὲς	εἶναι,	εἰδὼς μὲν οὐδὲν τούτων ἐσόμενον,
[2, 143]	ἐπιβουλεῦσαι Καίσαρι, παῖδα αὐτῷ γεγραμμένον	εἶναι.	Ἐπεὶ δὲ καὶ Πείσωνος τὸ
[2, 108]	καὶ ἐπήνεγκεν ἀξίους μὲν αὐτοὺς	εἶναι	θανάτου, μόνης δ' αὐτοὺς ἀφαιρεῖσθαι
[2, 92]	Πυθόμενος δ' ἐν Ῥώμῃ στάσιν	εἶναι	καὶ Ἀντώνιον τὸν ἵππαρχον αὑτοῦ
[2, 106]	μῆνα Ἰούλιον ἀντὶ Κυϊντιλίου μετωνόμασαν	εἶναι.	Καὶ νεὼς ἐψηφίσαντο πολλοὺς αὐτῷ
[2, 18]	Πομπήιον εἵλοντο τῆς ἀγορᾶς αὐτοκράτορα	εἶναι	καί οἱ καθάπερ ἐπὶ τῶν
[2, 86]	τὸν τάφον ἀνεκάθηρε γνώριμον αὖθις	εἶναι	καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου
[2, 44]	αὐτοῖς ἐπιμαρτυρούντων ἀξίως σφῶν αὐτοκράτορας	εἶναι·	καὶ τήνδε τὴν τιμὴν οἱ
[2, 77]	μηδ' ἐσχάτω πάντων ἡττηθέντε ἔτι	εἶναι,	καὶ τοσόνδε πλῆθος ἀνδρῶν ἀγαθῶν
[2, 145]	οὐδενός, ἀλλά του δαιμόνων ἔργα	εἶναι.	Καὶ χρὴ τὸ παρὸν σκοπεῖν
[2, 106]	τὸ σῶμα ἱερὸς καὶ ἄσυλος	εἶναι	καὶ χρηματίζειν ἐπὶ θρόνων ἐλεφαντίνων
[2, 65]	νίκῃ· τὸ δ' ἐναντίον αἴσχιστον	εἶναι,	καταλιπεῖν φεύγοντα Καίσαρα καὶ τοῖς
[2, 1]	ὡς ἀγορανομῶν ἔτι καὶ στρατηγῶν	εἶναι	κατάχρεως καὶ τῷ πλήθει δαιμονίως
[2, 23]	μοναρχίαν διὰ τὸ μόνος ὕπατος	εἶναι	Κάτωνα μὲν ἐψηφίσατο, ἵνα μὴ
[2, 131]	κατεπατήσαμεν, οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἄριστοι	εἶναι	λεγόμενοι. πρὸς δὲ τοὺς ἀμύνειν
[2, 32]	ὡς ἐπὶ πολέμου καταγγελίᾳ, διάδοχον	εἶναι	Λεύκιον Δομίτιον. Καὶ ὁ Δομίτιος
[2, 154]	τοὺς Βραχμᾶνας, οἳ δοκοῦσιν Ἰνδῶν	εἶναι	μετεωρολόγοι τε καὶ σοφοὶ καθὰ
[2, 25]	γενέσθαι, ἐτέχναζε δὲ ἐπὶ δυνάμεως	εἶναι,	μέχρι ὕπατος ἀποδειχθείη, καὶ τὴν
[2, 26]	γενόμενον καὶ παρὰ τοῦτο Ῥωμαῖον	εἶναι	νομιζόμενον, ὁ Μάρκελλος ἐφ' ὕβρει
[2, 50]	οἰκήματα πόλιν, ἀλλὰ τοὺς ἄνδρας	εἶναι	νομίζοντες· καὶ τόδε πράξαντες ὀξέως
[2, 39]	ἐς Δυρράχιον· ἣν Ἐπίδαμνόν τινες	εἶναι	νομίζουσι διὰ τοιάνδε ἄγνοιαν. Βασιλεὺς
[2, 26]	ὑπὸ ὀργῆς ἀνεκάλυπτε, τὰς πληγὰς	εἶναι	ξενίας σύμβολον. Καὶ φέρειν αὐτὰς
[2, 20]	εὐπρόσιτον ἢ ὄντα ἢ νομιζόμενον	εἶναι.	Ὁ δὲ τὴν προσδοκίαν τήνδε
[2, 79]	εὐβλήτους δι' ἀτρεμίαν οἷα σκοποὺς	εἶναι.	Ὃ καὶ τότε γενέσθαι· τὸ
[2, 102]	περιέθηκεν, ὃ Ῥωμαίοις ἔταξεν ἀγορὰν	εἶναι,	οὐ τῶν ὠνίων, ἀλλ' ἐπὶ
[2, 66]	ὠρέγοντο καὶ ἡγοῦντο πολέμῳ μὲν	εἶναι	παρὰ πολὺ ἀμείνους νεοστρατεύτων ἔτι
[2, 50]	καταλαβόντα. Ὃν ὑμεῖς μὲν ἐψηφίσασθε	εἶναι	πολέμιον, ὁ δὲ καὶ νῦν
[2, 39]	Ἐπίδαμνον. Τούτου θυγατριδοῦς Δύρραχος, νομιζόμενος	εἶναι	Ποσειδῶνος, ἐπίνειον ᾤκισε τῇ πόλει
[2, 110]	Καὶ λόγος ἄλλος ἐφοίτα, Σιβύλλειον	εἶναι	προαγόρευμα μὴ πρὶν ὑπακούσεσθαι Ῥωμαίοις
[2, 120]	Ἔτι γὰρ ᾤοντο τὸν δῆμον	εἶναι	Ῥωμαῖον ἀκριβῶς, οἷον ἐπὶ τοῦ
[2, 112]	γὰρ αὐτῷ καὶ παῖς ἐνομίζετο	εἶναι,	Σερουιλίας τῆς Κάτωνος ἀδελφῆς ἐρασθείσης
[2, 34]	ἐπὶ τοῖς κοινοῖς, εἰ δεήσειεν,	εἶναι	στρατιωτικά· ἔς τε τὰς πόλεις
[2, 55]	μακρόθεν ἴδοιεν αὐτῶν ἑκάτεροι, νομίζοντες	εἶναι	τὰ ἀλλήλων ἐφιλονίκουν ὡς ἐν
[2, 135]	ἐπὶ τῷ Καίσαρι, κύρια δὲ	εἶναι	τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πάντα καὶ
[2, 44]	ἔργοις προσίεντο, νῦν δ' ὅρον	εἶναι	τῇδε τῇ εὐφημίᾳ πυνθάνομαι τὸ
[2, 33]	Πομπηίου στρατιὰν φύλακα σφῶν ἡγοῦντο	εἶναι,	τὴν δὲ Καίσαρος πολεμίαν. Καὶ
[2, 40]	τοὺς δ' ἐν Τάραντι, φύλακας	εἶναι	τῆς Ἰταλίας. Ἑτέρους δ' ἔπεμπεν
[2, 144]	καὶ οὐκ Ἀντωνίου τάδε φωνὴν	εἶναι	τιθέμενος ἀναγνώσομαι. Καὶ ἀνεγίνωσκε τῷ
[2, 53]	ἐκφέρω δυνατώτατον ἐν πολέμοις ἔργον	εἶναι	τὸ ἀδόκητον· φιλότιμον δὲ καὶ
[2, 37]	τὴν δύναμιν ἢ τὴν ἐλευθερίαν	εἶναι	τοῖς ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοὺς ἄνδρας,
[2, 145]	ἤ, εἴ τις ἐπιβουλεύσειεν, ἐξώλεις	εἶναι	τοὺς οὐκ ἀμύναντας αὐτῷ. Ἐφ'
[2, 83]	εἰ καὶ παῖδές εἰσι, πατρικοὺς	εἶναι	τῷ Πομπηίῳ φίλους. ~Ὁ μὲν
[2, 141]	μήτε εἰρηνεύειν δυναμένους μήτε ἀδεεῖς	εἶναι	τῶν ἐξελαθέντων· ὁ γὰρ ἀλώμενος
[2, 140]	μέρος ᾤκιζον τοὺς ἐστρατευμένους, φύλακας	εἶναι	τῶν πεπολεμηκότων· καὶ οὐκ ἀρκούσης
[2, 67]	δ' οἳ καὶ τῷ πλέονες	εἶναι	τῶν πολεμίων, οἱ δὲ καὶ
[2, 27]	ἀγῶνος· οὐδὲν γὰρ ἐδόκει τότε	εἶναι	φοβερώτερον τῆς Πομπηίου διαφορᾶς. ~Ὁ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2006