Alphabétiquement     [«   »]
μεμνῆσθαι 1
Μέμνησθε 1
Μέμνησθέ 1
μὲν 363
μέν 19
μενεῖ 1
μενεῖν 1
Fréquences     [«    »]
329
315 τὸ
339 τῶν
363 μὲν
402 τε
421 τὴν
522 ἐς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre II

μὲν


Livre, Par.
[2, 22]   δεδωροδοκηκότας ὥσπερ ἐπ' ἐκκλησίαν, ὑποκρινόμενος  μὲν   ἀγανακτεῖν καὶ οὐ διδόναι τῆς
[2, 92]   ἐνίκησα. ~Μετὰ δὲ τοῦτο Φαρνάκης  μὲν   ἀγαπῶν ἐς τὴν ἀρχὴν Βοσπόρου,
[2, 69]   καθιεροῦν Ἀφροδίτῃ νικηφόρῳ. ~Καὶ τόδε  μὲν   ἀγνοίᾳ τῆς Καίσαρος εὐχῆς οἵ
[2, 2]   ὕβριν τῶν ἑλομένων ἐπέσκωπτεν, ἐς  μὲν   ἀγνωσίαν γένους καινὸν ὀνομάζων καλοῦσι
[2, 104]   φασὶν αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι πολλάκις  μὲν   ἀγωνίσαιτο περὶ νίκης, νῦν δὲ
[2, 38]   τὸν πόλεμον συμφέρειν. Καὶ τάδε  μὲν   ἀθρόως ἐγίνετο, δ' ἴδιος
[2, 151]   ἐκ Διὸς ἤστην ἑκάτερος,  μὲν   Αἰακίδης τε καὶ Ἡρακλείδης,
[2, 21]   τὸ μετάφρενον ξιφιδίῳ. Καὶ τὸν  μὲν   αἵματι ῥεόμενον ἐς τὸ πλησίον
[2, 11]   οὕτως ἀποθανὼν ἐπιβαλῶ. Ἀλλὰ τὸν  μὲν   ἄκοντα ὑπεξήγαγον οἱ φίλοι ἐς
[2, 32]   ἐκέλευεν ὑπὲρ αὑτοῦ συμβῆναι, τὰ  μὲν   ἄλλα αὐτὸν ἔθνη καὶ στρατόπεδα
[2, 114]   πλέοσιν ἐκφέρειν οὐκ ἐδοκίμαζον, συνέθεντο  μὲν   ἀλλήλοις ἄνευ τε ὅρκων καὶ
[2, 95]   αὐτοκράτορα ἡμῶν Σκιπίωνα. Καὶ τὸ  μὲν   ἄλλο μέρος τῆς Καίσαρος τύχης
[2, 92]   Πυθόμενος δ' Καῖσαρ τέλος  μὲν   ἄλλο στρατιωτῶν, οἳ τὴν πόλιν
[2, 17]   βουλευτὰς δὲ πλείους διακοσίων, τοὺς  μὲν   ἀμειβομένους ὑπὲρ τῶν ἤδη γεγονότων,
[2, 124]   ~Ἀντώνιος δὲ καὶ Λέπιδος ἐβούλοντο  μὲν   ἀμύνειν Καίσαρι, ὥς μοι προείρηται,
[2, 99]   σπλάγχνα διαρρίπτων, μέχρι ἐτελεύτησεν, ἔτη  μὲν   ἀμφὶ πεντήκοντα γεγονώς, ὁμολογούμενος δὲ
[2, 68]   τὸ Πομπηίου στρατόπεδον ἐσβέσθη, οἱ  μὲν   ἀμφὶ τὸν Πομπήιον ἔσεσθαί τι
[2, 70]   τῷ Πομπηίῳ γενέσθαι μέρη. Τοσάδε  μὲν   ἀμφιγνοοῦσι περὶ τοῦ ἀκριβοῦς· ὅπως
[2, 111]   Ἑλλήσποντον ἐγχειρίσας τῷ Καίσαρι, οἵδε  μὲν   ἄμφω τῆς Πομπηίου μοίρας γεγονότε,
[2, 102]   τὰ ὑπεσχημένα πάνθ' ὑπερβάλλων, στρατιώτῃ  μὲν   ἀνὰ πεντακισχιλίας δραχμὰς Ἀττικάς, λοχαγῷ
[2, 140]   στρατευομένοις δῆμος ἐδίδου, οἰκείων  μὲν   ἀνδρῶν ἀναμαρτήτων οὔ ποτε
[2, 30]   ἀρχὴν ἀφαιρεῖσθαι. Οἱ δὲ τοῦτο  μὲν   ἀνένευον οἱ πλείους, Καίσαρι δ'
[2, 11]   οἰκίαν τοῦ Βύβλου συνελθόντες οὐδὲν  μὲν   ἀντάξιον τῆς Καίσαρος ἰσχύος τε
[2, 41]   Ἔς τε τὰ ἔξω Κουρίωνα  μὲν   ἀντὶ Κάτωνος ἡρεῖτο ἡγεῖσθαι Σικελίας,
[2, 58]   χρῄζειν Καίσαρα, ἀλλὰ ἀνδρῶν. Οὕτω  μὲν   ἀντὶ λογισμῶν Καῖσαρ ἐπεποίθει
[2, 149]   τόλμῃ καὶ τύχῃ. Ὧν  μὲν   ἄνυδρόν τε πολλὴν ἐς Ἄμμωνος
[2, 13]   Οἱ δ' ἱππέες λεγόμενοι, τὴν  μὲν   ἀξίωσιν τοῦ δήμου καὶ τῆς
[2, 17]   ἐθνῶν, ἄλλην ἐπιψηφισθῆναι πενταετίαν. Ὧδε  μὲν   ἀπ' ἀλλήλων διεκρίθησαν, Πομπηίῳ δ'
[2, 85]   περικειμένῃ. ~Ὁ δὲ Πομπήιος ὑπώπτευε  μὲν   ἅπαντα, καὶ τὴν παράταξιν τοῦ
[2, 43]   στρατιώταις ἅπασι. Τοσάδε εἰπὼν τοὺς  μὲν   ἀπέλυεν ἀπαθεῖς, αὐτὸς δὲ τῆς
[2, 14]   μέλλοντος ἔτους παρῆγε. Καὶ ὕπατον  μὲν   ἀπέφηνεν Αὖλον Γαβίνιον, φίλον ἑαυτοῦ·
[2, 72]   ἀγαθῆς καὶ τοσῶνδε ἀνδρῶν, τῶν  μὲν   ἀπὸ βουλῆς, τῶν δ' ἱππέων,
[2, 103]   περιφέρειν. δὲ Καῖσαρ ἧκε  μὲν   ἀπὸ Ῥώμης ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν
[2, 105]   Καίσαρι. Πομπήιος δ' αὐτὸς διέφυγε  μὲν   ἀπὸ τῆς ἥττης σὺν ἑκατὸν
[2, 48]   τοῖς πιπρασκομένοις ἐποῦσαν εὐωνίαν, τὰς  μὲν   ἀποκοπὰς οὐκ ἔδωκε, τιμητὰς δὲ
[2, 24]   ἐπώπτευε στρατιὰν περιστησάμενος. Καὶ πρῶτοι  μὲν   ἀπόντες ἑάλωσαν Μίλων τε ἐπὶ
[2, 89]   τὸ Κάσσιον ὄντος. Καὶ πρῶτα  μὲν   ἀπραγμοσύνην τινὰ διὰ τὴν ὀλιγότητα
[2, 32]   ἕως ὕπατος ἀποδειχθείη. Καὶ Πομπηίῳ  μὲν   ἀρκεῖν ἐδόκει, κατακωλυόντων δὲ τῶν
[2, 119]   τῇ πόλει τότε παρόντας, τοὺς  μὲν   ἄρτι τῆς στρατείας ἀφειμένους καὶ
[2, 125]   ἐπεποίθεσαν. δὲ Ἀντώνιος τὰς  μὲν   ἀρχὰς ἐκέλευσε νυκτοφυλακεῖν τὴν πόλιν,
[2, 47]   ἅπαντος τοῦ τέλους γενομένου, οἱ  μὲν   ἄρχοντες αὐτοῦ προσπεσόντες ἱκέτευον,
[2, 60]   παθόντος, γέ φασι τὴν  μὲν   ἀσπίδα ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἀναδέξασθαι
[2, 125]   τι ἂν κοινῇ δοκιμάσητε. ~Ὁ  μὲν   ἀσφαλῶς οὕτως ἀπεκρίνατο. Οἱ δὲ
[2, 110]   τε Γέτας καὶ Παρθυαίους, Γέταις  μὲν   αὐστηρῷ καὶ φιλοπολέμῳ καὶ γείτονι
[2, 28]   Ἔλεγε δὲ ταῦθ' ὡς Καίσαρι  μὲν   αὐτίκα δοθησομένων διαδόχων, αὐτὸς δ'
[2, 93]   λογισμὸς μετὰ ζήλου, εἰ δόξουσι  μὲν   αὐτοὶ καταλιπεῖν σφῶν τὸν αὐτοκράτορα
[2, 92]   αὑτῶν ἠξίουν. δ' ἐπηγγέλλετο  μὲν   αὐτοῖς ἀόριστά τινα ἐν Φαρσάλῳ,
[2, 4]   Ῥωμαίους τὴν Γαλατίαν. Καὶ Λέντλος  μὲν   αὐτοῖς συνέπεμπεν ἐς Κατιλίναν Βουλτούρκιον,
[2, 152]   αἰδοῦς καὶ φόβου περιέσωσεν. Οὕτω  μὲν   αὐτοῖς τὰ πρῶτα ἄλοβα ἐς
[2, 106]   τε καὶ χρυσέων, καὶ θύειν  μὲν   αὐτὸν αἰεὶ θριαμβικῶς ἠμφιεσμένον, τὴν
[2, 104]   δόρατα ἐπιβληθῆναι καὶ τούτων τὰ  μὲν   αὐτὸν ἐκκλῖναι, τὰ δὲ ἐς
[2, 3]   ἐν Φαισούλαις πυνθάνοιντο γεγενῆσθαι, Λέντλον  μὲν   αὐτὸν καὶ Κέθηγον ἐφεδρεῦσαι ταῖς
[2, 110]   ἐτόλμων λέγειν, ὅτι χρὴ Ῥωμαίων  μὲν   αὐτόν, ὥσπερ ἦν, δικτάτορα καὶ
[2, 40]   τὸν Πομπήιον κατόπιν ἐπιγένοιτο, τόνδε  μὲν   αὐτὸς ἔγνω προκαθελεῖν ἐς Ἰβηρίαν
[2, 128]   ἀνάγκη τάδε προειδέναι, ὅτι ἄρχοντος  μὲν   αὐτοῦ καὶ αἱρετοῦ προστάτου γενομένου
[2, 127]   τοῖς ἀνδροφόνοις συνήργουν. Καὶ πρῶτα  μὲν   αὐτοὺς ἀξιοπίστως ἠξίουν καὶ παρεῖναι
[2, 108]   τυραννίδος διαβολήν, καὶ ἐπήνεγκεν ἀξίους  μὲν   αὐτοὺς εἶναι θανάτου, μόνης δ'
[2, 70]   Ἐστράτευον δὲ καὶ Ἀθηναῖοι, κηρυξάντων  μὲν   αὐτοὺς ἑκατέρων μὴ ἀδικεῖν τὸν
[2, 56]   Βρεντεσίου περιμένων. Νομίσας δ' ἔαρος  μὲν   αὐτοὺς ἐπὶ ὁλκάδων διαπλέοντας οὐ
[2, 127]   ἐπὶ διαπείρᾳ τῆς βουλῆς οἱ  μὲν   αὐτῶν μάλα θρασέως τὸ πεπραγμένον
[2, 94]   ἐπανελθὼν δ' ὅμως ἔφη κολάσειν  μὲν   αὐτῶν οὐδένα, ἄχθεσθαι δ' ὅτι
[2, 42]   ἦν, μέχρι θέρους ἐπελθόντος  μὲν   Ἀφράνιος καὶ Πετρήιος ἐς
[2, 8]   κοινὸν ταμιεῖον. Ἐφ' οἷς  μὲν   βουλὴ θριαμβεῦσαι παρέσχεν αὐτῷ,
[2, 119]   προσθέοντος ἠπόρουν καὶ ἐδεδοίκεσαν, τῇ  μὲν   βουλῇ, καὶ εἰ αὐτίκα ὑπ'
[2, 5]   γεγονέναι. ~Λεχθέντων δὲ τούτων  μὲν   βουλὴ Λέντλον παρέλυσε τῆς ἀρχῆς,
[2, 59]   διαπλεύσαντος ἐς τὸ Βρεντέσιον,  μὲν   Γαβίνιος οὐχ ὑποστὰς τὸ πρόσταγμα
[2, 137]   οἱ νῦν ἐπιβουλεύοντες ἡμῖν; Ἐγὼ  μὲν   γὰρ ὄντας γε Ῥωμαίους οἶμαι
[2, 131]   ποίοις ὅρκοις ἀσφαλὴς ἔσται; Τοὺς  μὲν   γὰρ πατρίους πάντας ὠμόσαμεν Καίσαρι
[2, 147]   Καίσαρος ἐκ κηροῦ πεποιημένον· τὸ  μὲν   γὰρ σῶμα, ὡς ὕπτιον ἐπὶ
[2, 121]   οἳ καίπερ ὄντες ἔμμισθοι τὰ  μὲν   γενόμενα ἐπαινεῖν οὐκ ἐθάρρουν, δεδιότες
[2, 127]   γεραίρειν ἐκέλευον, οἱ δὲ τὰ  μὲν   γέρα περιῄρουν, ὡς οὐδὲ ἐκείνων
[2, 85]   πρῶτος, εἶθ' ἕτεροι. Καὶ τὸ  μὲν   γύναιον τοῦ Πομπηίου καὶ οἱ
[2, 49]   Ἦν δ' ἐς τότε Καίσαρι  μὲν   δέκα τέλη πεζῶν καὶ Κελτῶν
[2, 82]   ἐκ δὲ τῶν Πομπηίου βουλευταὶ  μὲν   δέκα, ὧν ἦν καὶ Λεύκιος
[2, 149]   αὐτοὺς ἔφερον καλεῖν βασιλέας. ~Οὕτω  μὲν   δὴ Γάιος Καῖσαρ ἐτελεύτησεν ἐν
[2, 16]   πράγματα ἐποίσειν τῷ Κλωδίῳ. Κικέρων  μὲν   δὴ διὰ Πομπήιον ἐκπεσὼν διὰ
[2, 84]   εἶναι τῷ Πομπηίῳ φίλους. ~Ὁ  μὲν   δὴ διὰ τάδε ἐς τὴν
[2, 23]   σμικρολογίας δύο τάλαντα ἐπεπόμφει. Κάτων  μὲν   δὴ καθίστατο Κύπρον Πτολεμαίου τὰ
[2, 22]   ἐνέβαλον ἐς τὴν ἀγοράν. Καίλιος  μὲν   δὴ καὶ Μίλων δούλων ἐσθῆτας
[2, 97]   πέλαγος ἐπὶ δώδεκα ἀφράκτων. Ὧδε  μὲν   δὴ καὶ ὅδε στρατός,
[2, 153]   ἐν αὐταῖς ὅμως ἀπέθανεν. Οὕτω  μὲν   δὴ καὶ σημεῖα τὰ περὶ
[2, 53]   ἀσφαλῆ τὰ ἐκεῖ προετοιμάσαι. Ἐγὼ  μὲν   δὴ καὶ τόνδε τὸν καιρὸν
[2, 135]   τῇ βουλῇ τὸν φόβον. Γίγνεται  μὲν   δὴ καὶ τοῦτο καὶ ἕτερον
[2, 101]   μεθῆκεν ἐς τὸ πέλαγος. ~Τοῦτο  μὲν   δὴ καὶ τῷ περὶ Λιβύην
[2, 81]   εὐτυχίαις ἄνθρωποι καμάτων αἰσθάνονται. Οἱ  μὲν   δὴ καὶ τῷδε προσπεσόντες ἐπεχείρουν
[2, 114]   δ' ἐζήτουν καὶ τόπον·  μὲν   δὴ καιρὸς ὑπερήπειγεν ὡς Καίσαρος
[2, 60]   τὸν ὀφθαλμὸν ὁμοίως ἐκκοπῆναι. Τούτους  μὲν   δὴ Καῖσαρ ἀριστείοις πολλοῖς ἐτίμησεν,
[2, 91]   τοῦ πολέμου χρείας κατηρείφθη. ~Τοσάδε  μὲν   δὴ Καῖσαρ ἐργασάμενος ἐν Ἀλεξανδρεία
[2, 61]   εἶπεν, Οἵοις θηρίοις μαχόμεθα.  μὲν   δὴ Καῖσαρ ὑπ' ἀνάγκης τὸν
[2, 15]   τὴν τῆς Γαλατίας ἀρχήν. ~Τοσάδε  μὲν   δὴ Καῖσαρ ὑπατεύων ἔπραξε καὶ
[2, 99]   αὖθις ὡς χρήσας ἀνεδέξατο. Τοιόσδε  μὲν   δὴ Κάτων ἦν, καὶ αὐτὸν
[2, 66]   ἐς φυγὴν ταχεῖαν ἔχοντας.  μὲν   δὴ κρατίστῳ λογισμῷ τρίβειν τὸν
[2, 87]   ἐν Ῥώμῃ τὴν στρατηγίδα. Γίγνεται  μὲν   δὴ Λεύκιος Σκιπίων αὐτοκράτωρ, καὶ
[2, 59]   μείζων πρότερον ἐπέρραξεν. Αἱ  μὲν   δὴ μεγάλοις αὖθις ἱστίοις ἐξ
[2, 40]   ὄνομα, καὶ Δυρράχιον κληίζεται. ~Οἱ  μὲν   δὴ μετὰ τῶν ὑπάτων διεπεπλεύκεσαν
[2, 138]   δουλεύειν ἑκόντας ἐπὶ ὅρκῳ. ~Εἰ  μὲν   δὴ μηδὲν ἔτι εἰς δουλείαν
[2, 61]   κατεκόπη χωρὶς ὀκτακοσίων ἀνδρῶν. ~Καίσαρι  μὲν   δὴ οὐδὲν ἦν ἐκ θαλάσσης
[2, 48]   λοχαγὸν ἔκτεινεν ἀντ' αὐτοῦ. ~Ἡ  μὲν   δὴ περὶ Πλακεντίαν στάσις οὕτως
[2, 57]   ἐφῆκε τὴν ναῦν ἐπανιέναι.  μὲν   δὴ πνεύματι ταχεῖ τὸν ποταμὸν
[2, 34]   φθεγξαμένους οὕτως ἐξελαύνουσιν αἰσχρῶς. ~Ὁ  μὲν   δὴ πόλεμος ἑκατέρωθεν ἀνέῳκτο καὶ
[2, 45]   αὖθις ἐς τοὺς λόφους. Ἀσίνιος  μὲν   δὴ Πολλίων ἀρχομένου τοῦ κακοῦ
[2, 1]   τῶν ἐμφυλίων ἥδε δηλοῖ.  μὲν   δὴ Πομπήιος ἄρτι τὴν θάλασσαν
[2, 73]   ἡμέρας κρατοῦντες αὐτῶν ἐλάβομεν. ~Ὁ  μὲν   δὴ Πομπήιος ὧδε ἔλεγεν,
[2, 57]   τοὺς πολεμίους ἐγγὺς ὄντας. Τὸν  μὲν   δὴ ποταμὸν κυβερνήτης εἰρεσίᾳ
[2, 126]   μετὰ στρατιᾶς ἐπελθὼν ἐκώλυσε. Τοῦτο  μὲν   δὴ πρῶτον ἔργον παρρησίας ἦρξεν
[2, 5]   καὶ τὴν γνώμην ἐπετάχυνε. Σιλανὸς  μὲν   δὴ πρῶτος ἔλεγεν, ὃς ἐς
[2, 3]   ἐμπρησμὸν τῆς πόλεως ἐπιδραμούμενος.  μὲν   δὴ ῥάβδους τε καὶ πελέκεας
[2, 32]   ἐσκόπει περὶ τῶν παρόντων. Κουρίωνι  μὲν   δὴ συγκαλεῖν ἐδόκει τὸν στρατὸν
[2, 46]   φροντίσας οὐδὲ Οὐάρου παρακαλοῦντος. Οὕτω  μὲν   δὴ τὰ σὺν Κουρίωνι ἐς
[2, 113]   ὡς σὸν προγονικὸν ἔργον; Οἱ  μὲν   δὴ τάδε ἄρα ἐκ πολλοῦ
[2, 114]   οὐκ ἀγνοουμένοις, ὅτι ἦρξαν. Διὰ  μὲν   δὴ ταῦτα τὸ βουλευτήριον ἐπελέγοντο
[2, 33]   Πομπηίου περιιστάμενος τὸ βουλευτήριον. Οἵδε  μὲν   δὴ τάχει πολλῷ πρὸς Καίσαρα,
[2, 28]   τοὺς χρόνους τοὺς ὡρισμένους.  μὲν   δὴ τέχνη τῶν γεγραμμένων εἶχεν
[2, 105]   ἀγεννῶς αὐτοὺς ἀμυνόμενος κατεκόπη. Τοῦδε  μὲν   δὴ τὴν κεφαλὴν Καῖσαρ
[2, 26]   ἐνοχλούμενον ὑπὸ χρεῶν πολλῶν. Παῦλος  μὲν   δὴ τὴν Παύλου λεγομένην βασιλικὴν
[2, 95]   Καῖσαρ ἀσπασίως ὑπεχώρει. Τοῦτο  μὲν   δὴ τῆς πρώτης ἐν Λιβύῃ
[2, 99]   καὶ καταδαρθεῖν ἔφη δεῖσθαι. Οἱ  μὲν   δὴ τὸ ξίφος ἔχοντες ᾤχοντο
[2, 46]   ἄλλον ἐπανελθεῖν ἐς Ἰτύκην. ~Τοιοῦτο  μὲν   δὴ τὸ τέλος τῆς ἀμφὶ
[2, 76]   ἐς τὰ πρόσωπα κίνδυνον. Οἱ  μὲν   δὴ τοιάδε κατ' ἀλλήλων ἐμηχανῶντο
[2, 129]   καὶ τὰ λοιπὰ ἐποίσω. ~Ὁ  μὲν   δὴ τοιοῦτον αὐτοῖς οὐ περ
[2, 65]   ὁμοίως τὸν νικῶντα φεύγειν.  μὲν   δὴ τοῖσδε προσθέμενος αἰδοῖ μάλιστα
[2, 37]   ἀναλήψεσθαι καὶ τὰ οἰκήματα.  μὲν   δὴ τοσάδε εἰπὼν καὶ ἀπειλήσας
[2, 86]   εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο. Τόδε  μὲν   δὴ τοῦ βίου τέλος ἦν
[2, 143]   τὸ πλῆθος ἐκέλευον ἀναγινώσκειν. Θετὸς  μὲν   δὴ τῷ Καίσαρι παῖς ἐγίγνετο
[2, 21]   ἐς Ῥώμην τοῦ πάθους  μὲν   δῆμος ἐκπλαγεὶς ἐν ἀγορᾷ διενυκτέρευε,
[2, 24]   στρατιωτῶν ἐπιδραμόντων ἐγένετο, καὶ  μὲν   δῆμος κατεσιώπησεν, δὲ Σκαῦρος
[2, 112]   τοὺς φίλους εἰπεῖν, ὡς τὰ  μὲν   δίκαια Κάσσιος ἀποφαίνοι, Βρούτῳ δ'
[2, 119]   Μοῦρκος καὶ Πατίσκος· οἳ τῆς  μὲν   δόξης οὐ μετέσχον, τῆς δὲ
[2, 73]   Καῖσαρ τοῖς ἰδίοις τοιάδε· Τὰ  μὲν   δυσχερέστερα ἤδη νενικήκαμεν, φίλοι·
[2, 99]   ἀνενεγκὼν αὖθις ὑπεκρίνετο καὶ κατεμέμφετο  μὲν   ἑαυτῷ πληγῆς ἀσθενοῦς, χάριν δ'
[2, 57]   διερρίπτει, μέχρι πλησιαζούσης ἡμέρας οἱ  μὲν   ἐδεδοίκεσαν ὡς ἐν φωτὶ κατάδηλοι
[2, 65]   ἀναζεύξει βουλὴν προυτίθει. Καὶ Ἀφρανίῳ  μὲν   ἐδόκει τὸ ναυτικόν, δὴ
[2, 20]   δὲ τὴν προσδοκίαν τήνδε λόγῳ  μὲν   ἐδυσχέραινεν, ἔργῳ δ' ἐς αὐτὴν
[2, 39]   ἀμφ' αὑτὸν ἤδη τελῶν τὰ  μὲν   ἔδωκε τοῖς ὑπάτοις προαπάγειν ἐς
[2, 14]   δὴ τοῖς δεδομένοις μείζονα, Πομπηίῳ  μὲν   ἐζεύγνυ τὴν θυγατέρα, καίπερ ἐνηγγυημένην
[2, 58]   ποταμὸν ἀνέπλει. ~Καίσαρα δ' οἱ  μὲν   ἐθαύμαζον τῆς εὐτολμίας, οἱ δ'
[2, 66]   πολεμίοις ὠρέγοντο καὶ ἡγοῦντο πολέμῳ  μὲν   εἶναι παρὰ πολὺ ἀμείνους νεοστρατεύτων
[2, 123]   τοῦ Καίσαρος ἀφαιρεθέντες ἠλῶντο. ~Τοιάδε  μὲν   εἶπον οἱ περὶ τὸν Κάσσιον
[2, 91]   Φαρνάκην ἠπείγετο. δὲ ἤδη  μὲν   εἴργαστο πολλὰ καὶ περιεσπάκει τινὰ
[2, 44]   Μάχης δὲ καρτερᾶς γενομένης Κουρίωνος  μὲν   εἷς ἀνὴρ ἔπεσεν, Οὐάρου δὲ
[2, 27]   γενομένων τῶνδε, ὡς προσεδόκησεν,  μὲν   εἶχε τὴν πρόφασιν τῆς διαφορᾶς,
[2, 29]   ὑπεξῄει. Καὶ βουλὴ ὑπόπτως  μὲν   εἶχεν ἤδη πρὸς ἀμφοτέρους, δημοτικώτερον
[2, 151]   ὁρμήσαντος αὐτῶν ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ  μὲν   ἐκ βασιλείας ἠσκημένης ὑπὸ Φιλίππῳ,
[2, 113]   Νάσωνα καὶ Πόντιον Ἀκύλαν, τούσδε  μὲν   ἐκ τῶν οἰκείων σφίσιν, ἐκ
[2, 140]   ἀφαιρουμένοις ἐς παρηγορίαν ἐδίδοσαν, πολλὰ  μὲν   ἐκ τῶν ταμιείων ἔχοντες, πολλὰ
[2, 12]   ἀμύνειν τοῖς ἐπιβεβουλευμένοις. Καὶ Βύβλος  μὲν   ἐκ χειρῶν ἅπαντα μεθεὶς οἷά
[2, 90]   τἆλλα ἡδόμενος αὐτῇ. Ἀλλὰ τάδε  μὲν   ἕκαστα ὅπως ἐγένετο, ἀκριβέστερον
[2, 77]   τοῦ κακοῦ γιγνομένοις αὐτοῖς  μὲν   ἐκκαίουσα καὶ τυφλοῦσα πάντας φιλοτιμία
[2, 43]   στρατῶν ἑκατέρωθεν. Καὶ συνέβησαν  μὲν   ἐκστῆναι τῆς Ἰβηρίας τῷ Καίσαρι,
[2, 152]   πρῶτα κίνδυνον σφαλερὸν ὑπέδειξεν, Ἀλεξάνδρῳ  μὲν   ἐν Ὀξυδράκαις, ἐπὶ τὸ τῶν
[2, 40]   ἐς πέντ' ἐπιδιῄρει. Καὶ τοὺς  μὲν   ἐν τῷ Βρεντεσίῳ, τοὺς δ'
[2, 153]   ἀνίσχοντα. δ' ἐς τοῦτο  μὲν   ἐνδοῦναι λέγεται καὶ ἐπιχειρῆσαι περιοδεῦσαι,
[2, 61]   διακόσιοι καὶ χίλιοι. Καὶ  μὲν   ἐνεχείρει τοσῷδε ἔργῳ, Πομπήιος δ'
[2, 53]   πρῶτοι συνεδράμομεν ἀλλήλοις, ἀξιῶ θεράποντας  μὲν   ἐνταῦθα καὶ ὑποζύγια καὶ παρασκευὴν
[2, 49]   τὰ πεζά, νῆες δὲ μακραὶ  μὲν   ἐντελεῖς τοῖς πληρώμασιν ἑξακόσιαι, καὶ
[2, 103]   ἐκεῖ συνέδραμον, καὶ στρατὸς  μὲν   ἐξ αὐτῆς Λιβύης τε καὶ
[2, 70]   ἑῷα ἔθνη κατὰ πλῆθος, οἱ  μὲν   ἐξ ἵππων, οἱ δὲ πεζοί,
[2, 49]   ἱππέες μύριοι, Πομπηίῳ δὲ πέντε  μὲν   ἐξ Ἰταλίας, μεθ' ὧν τὸν
[2, 78]   σημεῖον τοῖς ἐφεδρεύουσιν ἄραντος, οἱ  μὲν   ἐξαναστάντες ἐς τοὺς ἵππους ἐχώρουν,
[2, 18]   ἐνδόξου καὶ ἐπικερδοῦς. Ἀλλὰ τῷδε  μὲν   ἐξιόντι τῆς πόλεως πολλά τε
[2, 82]   τρίτα Κρασσίνιος λοχαγός, ὃν Καῖσαρ  μὲν   ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην ἤρετο,
[2, 23]   συνάρχου ὡς ἂν ἔχοι τὴν  μὲν   ἐξουσίαν δικτάτορος, ἄρχων μόνος, τὴν
[2, 82]   δὲ τῆς ἄλλης στρατιᾶς οἱ  μὲν   ἐπαίροντές φασι δισμυρίους ἐπὶ πεντακισχιλίοις,
[2, 85]   γινώσκω, συστρατιῶτα; Καὶ ὃς αὐτίκα  μὲν   ἐπένευσεν, ἀποστραφέντα δ' εὐθὺς ἐπάταξε
[2, 44]   τὴν τιμὴν οἱ στρατηγοὶ πάλαι  μὲν   ἐπὶ πᾶσι τοῖς μεγίστοις ἔργοις
[2, 68]   δὲ τῆς νυκτὸς ἐκείνης τρία  μὲν   ἐπὶ σιτολογίαν ἐξῄει τέλη ητὸν
[2, 140]   ὑμᾶς τοῖς ὅρκοις προλαβὼν ἐπήγαγε  μὲν   ἐπὶ τὴν πόλιν μάλ' ἀβουλοῦντας,
[2, 115]   αὐτὴν ἐπελθόντα διαλῦσαι. Καὶ  μὲν   ἐπὶ τοῦτο ἐκομίζετο φορείῳ, θέαι
[2, 136]   αὖθις ὡς τυράννου. Καὶ τὰ  μὲν   ἐπὶ τούτοις αὐτῷ πεπραγμένα κεκύρωται·
[2, 50]   καὶ ἀμυνούμενοι τὸν ἐκ πολλοῦ  μὲν   ἐπιβουλεύοντα αὐτῇ, διὰ δὲ τοὺς
[2, 57]   πνεύματι τὸ ῥεῦμα ἀνέκοπτεν,  μὲν   ἐπισπερχόντων αὐτὸν τῶν θεραπόντων ἐβιάζετο
[2, 35]   τοὺς παρόντας εἶπεν ἀνενεγκών·  μὲν   ἐπίσχεσις, φίλοι, τῆσδε τῆς
[2, 127]   ἔσοιτο· οἱ δὲ καθαρώτεροι τὸ  μὲν   ἔργον ὡς ἄγος ἀπεστρέφοντο, αἰδοῖ
[2, 151]   καὶ τὰ στρατόπεδα ὁμοίως πρόθυμα  μὲν   ἐς ἄμφω καὶ μετὰ εὐνοίας
[2, 70]   εἰς προσθήκην χώραν ἔχοντα, Καίσαρι  μὲν   ἐς δισχιλίους ἐπὶ δισμυρίοις, καὶ
[2, 116]   μηνύσων, ἔμαθεν. Καὶ  μὲν   ἐς Καλπουρνίαν ἦλθε καὶ τοσόνδε
[2, 87]   περιφανέστατοι νειμάμενοι τὸ ναυτικόν, Κάσσιος  μὲν   ἐς τὸν Πόντον ἔπλει πρὸς
[2, 151]   κρατῆσαι μόνον ἐνθυμούμενοι. Καὶ τάδε  μὲν   ἐς τοσοῦτον συγκεκρίσθω, καίπερ οὐκ
[2, 108]   αὐτῷ δυναστεύσας ἐποίησεν. ~Ἀλλὰ τοῦδε  μὲν   ἐσφάλησαν, εἰκόνα δ' αὐτοῦ τις
[2, 56]   τοῖς στρατοῖς οὐ συνεπλέκοντο, Πομπήιος  μὲν   ἔτι γυμνάζων τοὺς νεοστρατεύτους,
[2, 109]   ἀπερρίπτει. Καὶ δῆμος διεριζόντων  μὲν   ἔτι ἡσύχαζε, μετέωρος ὤν, ὅπῃ
[2, 106]   προτέρῳ τῶν ὀνομάτων. ~Ἀλλ' ὅδε  μὲν   ἔτι λανθάνων καὶ διαδιδράσκων ἐλῄστευεν,
[2, 11]   ἐς τὸ βῆμα καὶ λέγειν  μὲν   ἔτι οὐδενὸς ἀκούοντος ἀπεγίνωσκε, τοῦ
[2, 131]   ὁμαλῶς ἅπαντες ἐπακούσειαν. Καὶ  μὲν   εὐθὺς ᾖει, νομίζων ἤδη τὸ
[2, 149]   ἔργοις ἕκαστον πόλεμον ἐξήνυσε, τῆς  μὲν   Εὐρώπης πολλὰ βάρβαρα ἑλὼν καὶ
[2, 131]   τῇ πόλει. δὲ τούτοις  μὲν   ἔφη· Βουλόμεθα. Ἀλλὰ ποίαν λέγετε
[2, 60]   ὡς αὐτομολοῦντι δύο ἀνδρῶν, τὸν  μὲν   ἔφθασε κτείνας, τοῦ δὲ τὸν
[2, 30]   δεινοῦ περὶ Συρίαν φανέντος τάδε  μὲν   ἐχείμαζεν ἐν Καπύῃ· οἱ δ'
[2, 124]   Ἀντώνιος τοὺς εἰπόντας ἠμείψατο· Κατὰ  μὲν   ἔχθραν ἰδίαν οὐδὲν ἐργασόμεθα· ἕνεκα
[2, 50]   Ἰταλίαν ἄφνω καταλαβόντα. Ὃν ὑμεῖς  μὲν   ἐψηφίσασθε εἶναι πολέμιον, δὲ
[2, 23]   τὸ μόνος ὕπατος εἶναι Κάτωνα  μὲν   ἐψηφίσατο, ἵνα μὴ παρὼν ἐνοχλοίη,
[2, 132]   Καίσαρος ἱερωσύνην. Τοῦ δὲ ἥψατο  μὲν   ἡδονή, Μέμνησθε, δὲ ἔφη,
[2, 7]   ἐς τοὺς πολεμίους ἀπώλοντο. Ὧδε  μὲν   Κατιλίνα ἐπανάστασις, παρ' ὀλίγον
[2, 6]   σφῶν ἀγαπῶντες ὡς διαλαθόντες. Οὕτω  μὲν   πόλις ἀνέπνευσεν ἀπὸ τοῦ
[2, 105]   ηὐλίσαντο. Τῆς δ' ἐπιούσης ἑάλω  μὲν   πόλις, τῶν δὲ ἡγεμόνων
[2, 116]   ἰδίᾳ μετὰ σπουδῆς. Καὶ τοὺς  μὲν   τε ὄψις αὐτίκα τοῦ
[2, 66]   Ὧν Πομπήιος αἰσθανόμενος ἐπικίνδυνον  μὲν   ἡγεῖτο γεγυμνασμένοις καὶ ἀπογινώσκουσιν αὑτῶν
[2, 88]   δ' ἐπὶ τῇ νίκῃ δύο  μὲν   ἡμέρας ἐν Φαρσάλῳ διέτριψε θύων
[2, 70]   γενέσθαι λέγουσι. Καὶ τούτων οἱ  μὲν   ἡμιόλιον, οἱ δὲ ἐκ τριῶν
[2, 118]   ὑπάτῳ. Καὶ αὐτοῖς σκεπτομένοις ὁρμὴ  μὲν   ἦν ἀμύνειν τῷ Καίσαρι τοιάδε
[2, 44]   ἡγεῖσθαι Κάσσιον Κόιντον. ~Καὶ τάδε  μὲν   ἦν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα· Λιβύης
[2, 46]   τὴν θάλασσαν ἐρρίπτουν. Καὶ τάδε  μὲν   ἦν ἀμφὶ τοὺς ἀναχθέντας, ἕτερα
[2, 49]   τοῦ πολέμου περισπῴη. Καὶ τάδε  μὲν   ἦν αὐτῷ τὰ πεζά, νῆες
[2, 66]   ἀλλήλων ἀπεῖχον. ~Ἀγορὰ δὲ Πομπηίῳ  μὲν   ἦν πανταχόθεν· οὕτω γὰρ αὐτῷ
[2, 127]   ~Ἐν δὲ τῷ βουλευτηρίῳ βραχὺ  μὲν   ἦν τὸ καθαρεῦον σπουδῆς βιαίου
[2, 108]   βασιλείας λέγουσιν. δὲ τοῦτο  μὲν   ἤνεγκεν εὐσταθῶς, ἑτέρων δ' αὐτὸν
[2, 128]   γὰρ αὐτοὶ σχεδὸν ἅπαντες οἱ  μὲν   ἤρξαμεν ὑπὸ τῷ Καίσαρι, οἱ
[2, 2]   ὑποψίαν τήνδε ἀπεκρούσθη, καὶ Κικέρων  μὲν   ἦρχεν ἀντ' αὐτοῦ, ἀνὴρ ἥδιστος
[2, 48]   ἐνήλλαττεν, ἐφ' ἑαυτοῦ καταλέγων. Ἐς  μὲν   Ἰβηρίαν Μᾶρκον Λέπιδον, ἐς δὲ
[2, 107]   ἱππαρχεῖν ἀντὶ τοῦ Ἀντωνίου, ἄρχοντι  μὲν   Ἰβηρίας, ἡγεμονεύοντι δ' αὐτῆς διὰ
[2, 138]   τοὺς ἀσύλους ἡμάρτανον; Καῖσαρ  μὲν   ἱερὸς καὶ ἄσυλος, ὅτῳ ταῦτα
[2, 154]   Ἑλληνικῆς καὶ ξένης, φιλόκαλοι, τὰ  μὲν   Ἰνδῶν Ἀλέξανδρος ἐξετάζων τοὺς Βραχμᾶνας,
[2, 96]   βασίλειον ἦν Ἰόβα, καταλαβόντος,  μὲν   Ἰόβας, ἐξαγγελθέντος αὐτῷ τοῦδε, ἐς
[2, 70]   Τὸ δὲ συμμαχικὸν ἦν Καίσαρι  μὲν   ἱππέες τε Κελτοὶ Καὶ Κελτῶν
[2, 86]   ἐς ὀκτὼ καὶ πεντήκοντα τῇ  μὲν   ἰσχύι μοναρχικῶς δυναστεύων, τῇ δε
[2, 38]   μεθῆκεν ὅποι βούλοιτο ἀπιέναι, ἐλπίσας  μὲν   ἴσως διὰ τὴν εὐποιίαν παραμενεῖν,
[2, 78]   ἡμέρα προύκοπτε. Καὶ τὸ  μὲν   Ἰταλικὸν ἅπαν εὐσταθῶς ἐφ' ἡσυχίας
[2, 75]   ἀναμεμίχατο καὶ σφενδονῆται. Καὶ τὸ  μὲν   Ἰταλικὸν οὕτω κεκόσμητο, δὴ
[2, 75]   καὶ Καῖσαρ ἀντιδιεκόσμει, τοὺς  μὲν   Ἰταλοὺς ἑκάτερος αὐτῶν ἐς τρία
[2, 1]   Μάγνος ἀλλήλοις ἐπολέμησαν καὶ Πομπήιον  μὲν   καθεῖλεν Καῖσαρ, Καίσαρα δ'
[2, 89]   καὶ τὸν Ἑλλήσποντον περαιωθεὶς Ἴωσι  μὲν   καὶ Αἰολεῦσι καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 114]   δὲ τοῦ τρόπου διεφέροντο, οἱ  μὲν   καὶ Ἀντώνιον συναναιρεῖν ἀξιοῦντες, ὕπατόν
[2, 90]   στρατὸς αὐτῷ κατέπλευσε, Ποθεινὸν  μὲν   καὶ Ἀχιλλᾶν ἐκόλασε θανάτῳ τῆς
[2, 30]   τὰ ἐν χερσὶν ἀποθέσθαι, δύο  μὲν   καὶ εἴκοσιν ἀνδράσιν ἀπήρεσκε, τριακόσιοι
[2, 43]   δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων Ἀφρανίῳ  μὲν   καὶ ἑτέροις ἐδόκει τῆς Ἰβηρίας
[2, 17]   Καὶ αὐτοῖς βουλευομένοις ἔδοξε Πομπήιον  μὲν   καὶ Κράσσον αὖθις ὑπατεῦσαι, Καίσαρι
[2, 105]   τοῦ Πομπηίου νεώτερος ἀδελφός, Πομπήιος  μὲν   καὶ ὅδε ὤν, Σέξστος δὲ
[2, 75]   καὶ αὐτῶν Πομπήιος Μακεδόνας  μὲν   καὶ Πελοποννησίους καὶ Βοιωτοὺς καὶ
[2, 151]   τοῦ δ' ἐξ ἰδιωτείας, εὐγενοῦς  μὲν   καὶ περιφανοῦς, χρημάτων δὲ πάνυ
[2, 80]   τὸ λαιὸν τοῦ Πομπηίου, αὐτοὶ  μὲν   καὶ τότε βάδην ὑπεχώρουν ἅμα
[2, 83]   Ῥοδίων καὶ Τυρίων ἀφίκοντο, Κερκύρας  μὲν   καὶ τότε καὶ Λιβύης ὑπερεῖδεν,
[2, 82]   Φάρσαλον μάχης. Ἀριστεῖα δ'  μὲν   Καῖσαρ αὐτὸς καὶ πρῶτα καὶ
[2, 76]   καὶ τὰ συνθήματα ἀναδιδόντες,  μὲν   Καῖσαρ Ἀφροδίτην νικηφόρον, δὲ
[2, 12]   ἐφ' ἑκάτερα τοῦ πράγματος  μὲν   Καῖσαρ ἐξετράχυνε τὸ πλῆθος, τὴν
[2, 131]   τοὺς ἀμύνειν ἀξιοῦντας ἐπιστραφείς  μὲν   Καῖσαρ ἡμῶν, ἔφη, μεθέστηκεν, ἱερὸς
[2, 105]   στρατιωτῶν ἐς τὴν Κορδύβην,  μὲν   Καῖσαρ, ἵνα μὴ διαφυγόντες οἱ
[2, 14]   τῇ Καίσαρος αὐτοῦ γυναικὶ  μὲν   Καῖσαρ οὐκ ἔκρινεν, ὑπεραρέσκοντα τῷ
[2, 115]   δ' ἀνήνεγκέ μοι. Καὶ  μὲν   Κάσκας ὑπὸ τοῦ συνειδότος ἄφνω
[2, 21]   περὶ Βοΐλλας ἀπαντήσαντος αὐτῷ, οἱ  μὲν   κατὰ τὴν ἔχθραν ὑπείδοντο μόνον
[2, 143]   ἐς ὀργὴν δῆμος, τυράννου  μὲν   κατηγορίας προπεπυσμένοι, διαθήκας δὲ φιλοπόλιδος
[2, 86]   ἐκ πολεμίας. ~Πομπηίου δὲ τὴν  μὲν   κεφαλὴν ἀποτεμόντες οἱ περὶ Ποθεινὸν
[2, 117]   ἀντιλέγοντος ὅλως τοῦ Καίσαρος,  μὲν   Κίμβερ αὐτοῦ τῆς πορφύρας ὡς
[2, 117]   λεληθόσι ξιφιδίοις. Καὶ αὐτῶν Τίλλιος  μὲν   Κίμβερ, ἐντυχὼν ἐς πρόσωπον, ἀδελφῷ
[2, 18]   ἐς Συρίαν διέφυγον. Ἀλλὰ τὴν  μὲν   Κράσσου συμφορὰν Παρθικὴ δηλώσει
[2, 4]   καὶ κατακτείνειν τοὺς ἀρίστους. ~Ὧδε  μὲν   Λέντλῳ καὶ Κεθήγῳ καὶ Στατιλίῳ
[2, 52]   ἀρχὴν ἐν τοσῷδε διαθήσεσθαἰ τοῖς  μὲν   ναυάρχοις προσέταττεν ἐπιτηρεῖν τὴν θάλασσαν,
[2, 71]   τόδε μάλιστα ἀφρόνως ἐργάσασθαι, τῶν  μὲν   νεῶν καταφρονήσας, αἷς δὴ πολὺ
[2, 105]   δὲ ἡγεμόνων τοῦ Πομπηίου Σκάπλας  μὲν   νήσας πυρὰν ἑαυτὸν ἐνέπρησεν, Οὐάρου
[2, 138]   ἐξηλαύνοντο σὺν ὕβρει; Καὶ  μὲν   νόμος τῶν προγόνων καὶ
[2, 137]   σὺν ὅπλοις πολεμίοις καὶ Πομπήιος  μὲν   δημοκρατικώτατος ὑμῶν ἔπαθεν, οἷα
[2, 95]   σοβαρῶς μετὰ καταφρονήσεως, μέχρι Λαβιηνὸν  μὲν   ἵππος ἐς τὴν γαστέρα
[2, 12]   δὲ πολλῶν καὶ Κάτωνος, εἰσηγεῖτο  μὲν   Καῖσαρ θάνατον τῷ μὴ
[2, 25]   μάλιστα θέμενον ἐπ' ἐκείνῳ, τούσδε  μὲν   Καῖσαρ παρηγόρει καὶ τὸν
[2, 76]   ~Ἡγοῦντο δὲ τῆς φάλαγγος Πομπηίῳ  μὲν   κηδεστὴς Σκιπίων ἐν μέσῳ
[2, 46]   τοῦ κακοῦ φανεροῦ γενομένου, Φλάμμας  μὲν   ναύαρχος αὐτίκα ἔφευγεν αὐτῷ
[2, 62]   ἐς τὸν αὐτοκράτορα. Καὶ τόνδε  μὲν   οἱ Καίσαρος ὑπασπισταὶ κατέκοπτον, οἱ
[2, 2]   ἀλλοτρίαις οἰκίαις. Αὐτὸς δὲ πολιτείαν  μὲν   ὅλως ἔτι ἀπεστρέφετο ἐκ τοῦδε,
[2, 115]   Κάσκα χειρὸς λαβόμενος εἶπε· Σὺ  μὲν   ὄντα με φίλον ἀπέκρυψας, Βροῦτος
[2, 120]   ἑνὶ ἄρχοντι τῆς ἀποικίας, τὰ  μὲν   ὄντα σφίσιν ὡς ἐπὶ ἔξοδον
[2, 47]   στασιάζοντας ἐπελθὼν ἔλεγεν ὧδε· Τάχει  μὲν   ὅσῳ περὶ ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ
[2, 22]   δίκην τὴν ἀληθεστέραν. Καὶ Μίλων  μὲν   οὐ βουλεῦσαι τὸ ἔργον εἰπών
[2, 21]   καὶ νεκρὸν ἐπανεῖλεν, ὑποκρινόμενος  μὲν   οὐ βουλεῦσαι τὸν φόνον οὐδὲ
[2, 71]   παιδὸς ἔτι ὄντος. Ἀλλ' αἵδε  μὲν   οὐ συνεμάχησαν· οὐδὲ γὰρ τὸ
[2, 139]   ἀσφάλειαν εἰρήνης ἂν γένοιτο; Εἰ  μὲν   οὐ τυραννήσει τις, οὐδὲ ὅρκων
[2, 39]   οἰκιστὴν σφῶν τίθενται, οὐκ ἀρνούμενοι  μὲν   οὐδὲ τὸν Δύρραχον, φιλοτιμούμενοι δ'
[2, 149]   Πάρεισιν αἱ εἰδοί. Καὶ  μὲν   οὐδὲν καταπλαγεὶς ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ οὐ
[2, 27]   αὐτῶν ἐπὶ πενταετὲς εἶναι, εἰδὼς  μὲν   οὐδὲν τούτων ἐσόμενον, ἐλπίζων δὲ
[2, 134]   κυροῦν, τοὺς δὲ ἁμαρτόντας ἐπαινεῖν  μὲν   οὐδενὶ τρόπῳ ῳοὐ γὰρ ὅσιον
[2, 145]   πολῖται, τὰ γεγενημένα ἀνδρῶν  μὲν   οὐδενός, ἀλλά του δαιμόνων ἔργα
[2, 135]   ἤδη καὶ ἀγαπώντων ἁπάντων, φόνου  μὲν   οὐκ εἶναι δίκας ἐπὶ τῷ
[2, 118]   Ἀμφὶ δὲ αὐτῷ Καίσαρι στρατιωτικὸν  μὲν   οὐκ ἦν, οὐ γὰρ δορυφόροις
[2, 26]   ἱκανώτατος. Τούτων Καῖσαρ Κλαύδιον  μὲν   οὐκ ἴσχυσεν ὑπαγαγέσθαι χρήμασι, Παῦλον
[2, 10]   δίκαια ποιούντων, ἐξέδραμε καὶ βουλὴν  μὲν   οὐκέτι συνῆγεν ἐπὶ τὸ ἔτος
[2, 132]   δήμῳ τι γεγένητο θερμότερον, τοὺς  μὲν   οὖν ἄνδρας ἔγνω περισῴζειν ὑπὸ
[2, 136]   τόνδε τὸν ὄλεθρον ἐκριπίσαντες. Τῆς  μὲν   οὖν ταφῆς ὑμεῖς ἐστε κύριοι,
[2, 134]   πολεμίοις δι' ἀρετὴν τίμιον; Τούτων  μὲν   οὖν ὡς οὔτε ὁσίων οὔτε
[2, 142]   συναλλαγῆναι πρότερον ἐκέλευον. Καὶ γίγνεται  μὲν   οὕτω, καὶ διεσείετο μάλιστα τοῖς
[2, 52]   Θεσσαλίαν καὶ Μακεδονίαν. Καὶ Πομπήιος  μὲν   οὕτω τοῦ μέλλοντος ἀμελῶς ἐτεκμαίρετο,
[2, 30]   τὰ Ἄλπεια διέλθοιεν. Καὶ οἱ  μὲν   οὕτως ἔλεγον, εἴθ' ὑπὸ ἀγνοίας
[2, 121]   Καπιτωλίου καὶ γεραίρειν. Καὶ Κίννας  μὲν   οὕτως ἔλεξεν, οἱ δὲ τὸ
[2, 8]   ποιήσασθαι διὰ τῶν φίλων, εἰδὼς  μὲν   παράνομον, γεγονὸς δὲ ἤδη καὶ
[2, 59]   ἐπὶ τὰς ναῦς ἐπιβήσας Ἀπολλωνίαν  μὲν   παρέπλευσεν, ἱστίοις μεστοῖς ἐπιπνέοντος ἀνέμου·
[2, 134]   ἀπέχεσθαι· γνώμην δὲ ἐσφέρω τὰ  μὲν   πεπραγμένα καὶ βεβουλευμένα τῷ Καίσαρι
[2, 130]   περὶ τῆς εἰρήνης παρακαλούντων, τοῖς  μὲν   περὶ τῆς εἰρήνης ἔφη· Περὶ
[2, 84]   πατρὸς φιλίας. δὲ ἦν  μὲν   περὶ τρισκαίδεκα ἔτη μάλιστα γεγονώς,
[2, 54]   τὰ Κεραύνια ὅρη περιαχθεὶς τὰ  μὲν   πλοῖα εὐθὺς ἐς Βρεντέσιον ἐπὶ
[2, 37]   ἐς ἅπαντα τῶν ὑπάτων, Φαώνιος  μὲν   Πομπήιον ἐπισκώπτων τοῦ ποτὲ λεχθέντος
[2, 18]   καὶ στρατιὰν ἐπ' αὐτοῖς,  μὲν   Πομπήιος εἵλετο Ἰβηρίαν τε καὶ
[2, 133]   ἐναγεῖς περισῴζειν ἀξιοῦτε; Καὶ τὰ  μὲν   πορρωτέρω τοῖς τε δεινοῖς ἔτι
[2, 117]   Καίσαρι γενέσθαι. ~Οἱ δ' Ἀντώνιον  μὲν   πρὸ θυρῶν ἀποδιατρίβειν ἐν ὁμιλίᾳ
[2, 144]   τιθέμενος ἀναγνώσομαι. Καὶ ἀνεγίνωσκε τῷ  μὲν   προσώπῳ σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ, τῇ
[2, 152]   ἑκατέρῳ δὶς ἄλοβα, καὶ τὰ  μὲν   πρῶτα κίνδυνον σφαλερὸν ὑπέδειξεν, Ἀλεξάνδρῳ
[2, 116]   ἱερῶν ἦν τῷ Καίσαρι τὸ  μὲν   πρῶτον ἄνευ καρδίας ἤ, ὡς
[2, 147]   καὶ τῶν γειτόνων δεομένων τοῦ  μὲν   πυρὸς ἀπέσχοντο, ὅπλα δ' ἠπείλησαν
[2, 92]   ἠπείγετο. Ὡς δ' ἦλθεν,  μὲν   στάσις πολιτικὴ κατεπαύετο, ἑτέρα
[2, 38]   Καίσαρι προσήγαγον. δὲ τὴν  μὲν   στρατιὰν αὐτοῦ προστιθεμένην οἱ προθύμως
[2, 84]   γεγονώς, ἐπετρόπευον δ' αὐτῷ τὴν  μὲν   στρατιὰν Ἀχιλλᾶς, τὰ δὲ χρήματα
[2, 76]   στρατόπεδον ἐφύλαττον. Καίσαρι δ' ἐστρατήγουν  μὲν   Σύλλας καὶ Ἀντώνιος καὶ Δομίτιος,
[2, 148]   τὴν ἐπιοῦσαν οἴσειν. ~Καὶ οἱ  μὲν   σφαγεῖς ἐξέφυγον ἐκ τῆς πόλεως
[2, 81]   ἐξῆρχε δρόμου. Τοῖς δὲ τὰ  μὲν   σώματα ἔκαμνε, τὴν δὲ ψυχὴν
[2, 22]   ἐφέροντο καὶ περιιόντες ἠρεύνων ἔργῳ  μὲν   τὰ εὔληπτα σφίσιν ἅπαντα, λόγῳ
[2, 60]   τὸν ὦμον ἀπέκοψε. Καὶ  μὲν   τάδε ἔπρασσεν ἀπογιγνώσκων ἑαυτοῦ καὶ
[2, 127]   μόνον αὐτῶν ἠξίουν. Καὶ οἱ  μὲν   τάδε ἐτέχναζον καὶ περιεώρων,
[2, 8]   καὶ τῆς Ἰβηρίας ἐπιβὰς χρηματίζειν  μὲν   ταῖς πόλεσιν διαιτᾶν δίκας
[2, 71]   καὶ δυνάσται στρατὸν ἄγοντες, Δηιόταρος  μὲν   τετράρχης Γαλατῶν τῶν ἑῴων, Ἀριαράθης
[2, 95]   Λιλύβαιον ἦλθε. Καὶ πυθόμενος Κάτωνα  μὲν   τὴν παρασκευὴν τοῦ πολέμου ναυσὶ
[2, 70]   ἵππων, οἱ δὲ πεζοί, ἀπὸ  μὲν   τῆς Ἑλλάδος Λάκωνες ὑπὸ τοῖς
[2, 16]   ἐλπίσας τὸν Κικέρωνα ἐλθόντα περὶ  μὲν   τῆς παρούσης πολιτείας οὐκέτι φθέγξεσθαι
[2, 123]   ἐδέοντο οἱ πεμφθέντες, οὐκ ἐπαινοῦντες  μὲν   τὸ πεπραγμένον (οὐ γὰρ ἐθάρρουν
[2, 64]   προθυμίᾳ στρατοῦ· δ' ἐς  μὲν   τὸ πλῆθος εἶπεν, ὅτι μετὰ
[2, 144]   μεμιγμένον οἴκτῳ καὶ ἀγανακτήσει, ἔνθα  μὲν   τὸ ψήφισμα εἴποι Πατέρα πατρίδος,
[2, 72]   στρατιὰν ἑκάτερος συναγαγὼν ἐπώτρυνε, Πομπήιος  μὲν   τοιάδε λέγων· Ὑμεῖς, συστρατιῶται,
[2, 101]   ἐπιποθούμενον. δὲ δῆμος ἐπὶ  μὲν   τοῖς οἰκείοις κακοῖς, καίπερ δεδιώς,
[2, 70]   τούτων ἱππέες ἐς ἑπτακισχιλίους. Ὧδε  μὲν   τοῖς τὰ πιθανώτατα λέγουσι δοκεῖ
[2, 34]   ὀξυτάτης. δὲ Καῖσαρ ἐπὶ  μὲν   τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν περιεπεπόμφει, χαίρων
[2, 75]   ἐν τοῖς ἐκείνων σταθμεῦσαι. ~Ὁ  μὲν   τοσάδε εἰπὼν φυλακὴν ὅμως τῶν
[2, 41]   ταῦτά με ἔπεμψε. ~Καὶ Κάτων  μὲν   τοσόνδε ἀποκρινάμενος, ὅτι φειδοῖ τῶν
[2, 23]   τὸν Καίσαρα, Πομπήιος ἀμφὶ  μὲν   τοῦ Καίσαρος ἠγανάκτει, ὡς ἀμείνονος
[2, 82]   ὑπὸ πλήθους καὶ καταφρονήσεως) ἐκ  μὲν   τοῦ Καίσαρος στρατοῦ τριάκοντα λοχαγοὶ
[2, 138]   οἷος ἐγένετο Σύλλᾳ, ἀλλ'  μὲν   τοὺς ἐχθροὺς καθελὼν ἀπέδωκεν ὑμῖν
[2, 67]   τοῦδε αὐτοὺς ἀνεδίδασκεν, ὅτι Καίσαρι  μὲν   τοῦτ' ἐξ ἀπορίας ἀναγκαῖον ἦν,
[2, 89]   ἐς Ἀλεξάνδρειαν φέρεσθαι. Καὶ  μὲν   τρισὶν ἡμέραις πελάγιος ἀμφὶ τὴν
[2, 84]   Καὶ Σεμπρώνιος, ἀνὴρ Ῥωμαῖος τότε  μὲν   τῷ βασιλεῖ, πάλαι δὲ αὐτῷ
[2, 122]   ἱεροῦ κατεκάλουν. Οἱ δὲ ἥδοντο  μὲν   τῷ Δολοβέλλᾳ καὶ ἐνόμιζον ἄνδρα
[2, 114]   δὲ Βροῦτος ἔλεγεν ἐπὶ  μὲν   τῷ Καίσαρι μόνῳ δόξαν οἴσεσθαι
[2, 70]   αὐτῷ Δόλοπες, Ἀκαρνᾶνες, Αἰτωλοί. Τοσοίδε  μὲν   τῷ Καίσαρι συνεμάχουν, Πομπηίῳ δὲ
[2, 46]   ὅμοια. Καὶ μεθ' ἡμέραν οἱ  μὲν   τῷ Οὐάρῳ σφᾶς παρέδοσαν,
[2, 115]   ὡς Πομπηίου στασιῶται. ~Καὶ οἱ  μὲν   τῷδε μάλιστα ἀναπεισθέντες τὴν προσιοῦσαν
[2, 113]   οἱ Ῥωμαίων ἄριστοι, παρὰ  μὲν   τῶν ἄλλων στρατηγῶν θέας αἰτοῦντες
[2, 133]   κατακηρύξας αὖθις ἔλεγεν· Ἐγὼ περὶ  μὲν   τῶν ἁμαρτόντων πολιτῶν, ἄνδρες
[2, 93]   τι θέλοιεν εἰπεῖν, περὶ  μὲν   τῶν δωρεῶν ἐς ὄψιν εἰπεῖν
[2, 113]   ἑκατέρων ᾖδεσαν. Καὶ συνήγειραν ἐκ  μὲν   τῶν σφετέρων ἀδελφὼ δύο, Καικίλιόν
[2, 26]   καὶ δεικνύναι τῷ Καίσαρι. Οὕτω  μὲν   ὑβριστικῶς Μάρκελλος, εἰσηγεῖτο δὲ
[2, 141]   ἀνάστασις οὐδὲν ἀδικούντων. Ἀλλ' ἐκεῖνοι  μὲν   ὑμᾶς ἐξεπίτηδες ἐχθροὺς ἐποίουν τοῖς
[2, 140]   ἐπένεμον ἐωνοῦντο ἑτέραν. Οὕτω  μὲν   ὑμᾶς δῆμος συνῴκιζεν ἀλύπως
[2, 133]   τε καὶ χωρίων; Καὶ τοῦδε  μὲν   ὑμῖν καὶ παρελθοῦσα νὺξ
[2, 67]   τε πολλοὶ καὶ δυνάσται, οἱ  μὲν   ὑπ' ἀπειρίας, οἱ δ' ἀμέτρως
[2, 142]   ἔμελλον. Ἅμα δὲ ἡμέρᾳ οἱ  μὲν   ὕπατοι τὸ πλῆθος ἐς ἐκκλησίαν
[2, 134]   τοσήνδε ἡμῶν ἀνωμαλίαν, εἰ τοὺς  μὲν   ὕπατον ἐν βουλευτηρίῳ καὶ ἱερὸν
[2, 122]   Καῖσαρ ἐξορμήσειε τῆς πόλεως, τὴν  μὲν   ὕπατον ἐσθῆτα ἠμφιέσατο καὶ τὰ
[2, 111]   καὶ τὴν Κελτικὴν ἐπέτρεψε, τὴν  μὲν   ὑπὲρ Ἄλπεων Δέκμῳ, τὴν δ'
[2, 31]   εὐπρέπειαν. Κουρίωνι δ' οὐκ ἦν  μὲν   ὑπὲρ τὴν πόλιν ἐξουσία τις
[2, 83]   τε Αἰγύπτου καὶ Ἰόβα, Ἰόβα  μὲν   ὑπερεώρων ὡς ἀδόξου, ἐς δὲ
[2, 25]   ἀντιπράξειν τὴν βουλὴν ὑπονοῶν ἐδεδοίκει  μὲν   ὑπὸ τοῖς ἐχθροῖς ἰδιώτης γενέσθαι,
[2, 6]   ~Γάιός τε Καῖσαρ οὐ καθαρεύων  μὲν   ὑπονοίας μὴ συνεγνωκέναι τοῖς ἀνδράσι,
[2, 2]   καὶ ὀρεγομένους ἔργων ὁμοίων, ἐς  μὲν   Φαισούλας τῆς Τυρρηνίας Γάιον Μάλλιον,
[2, 64]   μὴ κρατοῖεν. ~Ὅθεν αὐτὸν οἱ  μὲν   φίλοι παρεκάλουν ἀποχρήσασθαι τοιᾷδε μετανοίᾳ
[2, 53]   ἵνα τοὺς ἐχθροὺς διαλάθοιμεν, τῷ  μὲν   χειμῶνι τύχην ἀγαθὴν ἀντιθέντες, τῇ
[2, 52]   ἐς τὰ παραγγελλόμενα χωροῦντες. ~Ὁ  μὲν   ὧδε εἶπεν, δὲ στρατὸς
[2, 40]   ἐξέπλεον οὐρίῳ πνεύματι. Καὶ Πομπήιος  μὲν   ὧδε μετὰ τοῦ στρατοῦ παντὸς
[2, 115]   ἐπῄνει τὸν αἰφνίδιον. Καὶ  μὲν   ὧδε προυμαντεύετο ἑαυτῷ καὶ ἐλεσχήνευε
[2, 49]   τὸν νικῶντα τρέψεσθαι. ~Καὶ  μὲν   ὥδευεν οὐδὲν ἐλλείπων δυνατῆς ἐπείξεως,
[2, 118]   Λέπιδος ἵππαρχος ἐν ἀγορᾷ  μὲν   ὢν ἐπύθετο τοῦ γεγονότος, ἐς
[2, 106]   Ἐπιεικείας, ἀλλήλους δεξιουμένων· οὕτως ἐδεδοίκεσαν  μὲν   ὡς δεσπότην, εὔχοντο δὲ σφίσιν
[2, 64]   κυλίκων αὐτοῖς παρακειμένων ἀτρώτοις, εἴκοσι  μὲν   ὡς ἐκ μέθης κατακεκλιμένους ἐπὶ
[2, 72]   οὖν ἀγωνοθέται τῆς μάχης χρήσασθε  μὲν   ὡς ἐλάττοσι πολὺ πλείονες, καταφρονεῖτε
[2, 130]   τοὺς ἐπεξιέναι παρακαλοῦντας ἐπιστραφεὶς ἐπῄνει  μὲν   ὡς εὐορκότερα καὶ εὐσεβέστερα αἱρουμένους
[2, 146]   ἐς αὐτὸ καὶ ἀνίσχων, πρῶτα  μὲν   ὡς θεὸν οὐράνιον ὕμνει καὶ
[2, 57]   ~Αὐτὸς δ' ἀπὸ διαίτης ὑπεχώρησε  μὲν   ὡς κάμνων τῷ σώματι, τοὺς
[2, 31]   ἄλλην καταλέγειν. δ' ὑπήκουε  μὲν   ὡς κελευόμενος πρὸς ὑπάτων, ἐπετίθει
[2, 11]   Διός, Κάτων δ' ἐπιπεμφθεὶς ὤσατο  μὲν   ὡς νέος ἐς μέσους καὶ
[2, 74]   θορυβοποιῶσι. Τρεψάμενοι δ' αὐτοὺς τῶνδε  μὲν   ὡς συγγενῶν φειδώμεθα, τοὺς δὲ
[2, 72]   ἔργον ἀπειροπολέμως ἐτράποντο. ~Ἀλλὰ τάδε  μὲν   ὠὠκονόμει θεὸς ἐς ἀρχὴν τῆσδε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2006