Livre, Par. |
[2, 31] |
σοι
δίδομεν,
ἥ
τε
νῦν
|
ἀμφὶ |
Καπύην
ἢ
τὴν
ἄλλην
Ἰταλίαν |
[2, 15] |
παρανόμων,
ὅτι
πρὸ
δικαστηρίου
τοὺς
|
ἀμφὶ |
Λέντλον
καὶ
Κέθηγον
ἀνέλοι.
Ὁ |
[2, 98] |
Ἰτυκαίων
ἄρχουσιν
ἐπιδοὺς
περὶ
ἑσπέραν
|
ἀμφὶ |
λουτρὰ
καὶ
δεῖπνον
ἦν
καθεζόμενός |
[2, 23] |
καὶ
τὸν
Καίσαρα,
ὁ
Πομπήιος
|
ἀμφὶ |
μὲν
τοῦ
Καίσαρος
ἠγανάκτει,
ὡς |
[2, 99] |
διαρρίπτων,
μέχρι
ἐτελεύτησεν,
ἔτη
μὲν
|
ἀμφὶ |
πεντήκοντα
γεγονώς,
ὁμολογούμενος
δὲ
τήν |
[2, 42] |
μετὰ
δὲ
ἀγχωμάλως
ἀλλήλοις
ἐπολέμουν
|
ἀμφὶ |
πόλιν
Ἰλέρτην.
Καὶ
στρατοπεδεύων
ὁ |
[2, 70] |
οἱ
δὲ
ἐκ
τριῶν
νομίζουσιν
|
ἀμφὶ |
τὰ
δύο
τῷ
Πομπηίῳ
γενέσθαι |
[2, 108] |
ἤνεγκεν
εὐσταθῶς,
ἑτέρων
δ'
αὐτὸν
|
ἀμφὶ |
τὰς
πύλας
ἰόντα
ποθὲν
βασιλέα |
[2, 38] |
Κορφίνιον
οἰκοῦντες
φεύγοντα
τὸν
Δομίτιον
|
ἀμφὶ |
τὰς
πύλας
καταλαβόντες
τῷ
Καίσαρι |
[2, 82] |
διάδοχος,
τῶν
δὲ
καλουμένων
ἱππέων
|
ἀμφὶ |
τεσσαράκοντα
τῶν
ἐπιφανῶν·
ἐκ
δὲ |
[2, 6] |
ὑποψίαν
καὶ
ὁ
Κικέρων
δεδιὼς
|
ἀμφὶ |
τῇ
νυκτὶ
προσιούσῃ,
μὴ
τὸ |
[2, 77] |
ἐρίζοντε
ἀλλήλοιν
αὐτώ
τε
κινδυνεύετον
|
ἀμφὶ |
τῇ
σωτηρίᾳ,
μηδ'
ἐσχάτω
πάντων |
[2, 89] |
ὁ
μὲν
τρισὶν
ἡμέραις
πελάγιος
|
ἀμφὶ |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἦν·
ἐσδέχονται
δ' |
[2, 1] |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἔθνη
προσέλαβεν
|
ἀμφὶ |
τὴν
ἕω,
διετάσσετο·
ὁ
δὲ |
[2, 84] |
τῷ
ἀδελφῷ
συνῆρχε,
καὶ
στρατὸν
|
ἀμφὶ |
τὴν
Συρίαν
ἀγειρούσης,
Πτολεμαῖος
ὁ |
[2, 5] |
αὐτῶν
ἐδίδου.
Θόρυβος
δ'
ἦν
|
ἀμφὶ |
τὸ
βουλευτήριον,
ἀγνοουμένου
ἔτι
τοῦ |
[2, 89] |
βασιλέως
ἐπιτροπεύοντες,
ἔτι
τοῦ
βασιλέως
|
ἀμφὶ |
τὸ
Κάσσιον
ὄντος.
Καὶ
πρῶτα |
[2, 84] |
Πτολεμαῖος
ὁ
τῆς
Κλεοπάτρας
ἀδελφὸς
|
ἀμφὶ |
τὸ
Κάσσιον
τῆς
Αἰγύπτου
ταῖς |
[2, 33] |
τε
καὶ
Λέντλος,
ἐκέλευον
τοῖς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Ἀντώνιον
ἐκστῆναι
τοῦ
συνεδρίου, |
[2, 46] |
μὲν
δὴ
τὸ
τέλος
τῆς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Βαγράδαν
ποταμὸν
μάχης
ἐγένετο, |
[2, 45] |
δ'
ἐπιόντος
δόξα
ψευδὴς
προεπήδησεν,
|
ἀμφὶ |
τὸν
Βαγράδαν
ποταμὸν
οὐ
πολὺ |
[2, 115] |
θέαις
ὧδε
γίγνεσθαι.
Οἱ
δ'
|
ἀμφὶ |
τὸν
Βροῦτον
ἕωθεν
κατὰ
τὴν |
[2, 142] |
καὶ
Λεπίδου.
Ὀφθέντων
δὲ
τῶν
|
ἀμφὶ |
τὸν
Βροῦτον
κρότος
ἦν
καὶ |
[2, 17] |
ὅμορον
τῇ
Ἰταλίᾳ
Γαλατίαν,
τὴν
|
ἀμφὶ |
τὸν
Ἠριδανὸν
ποταμόν,
ἧκεν,
ἐκ |
[2, 44] |
Κόιντον.
~Καὶ
τάδε
μὲν
ἦν
|
ἀμφὶ |
τὸν
Καίσαρα·
Λιβύης
δὲ
Οὐᾶρος |
[2, 122] |
σφίσι
συγγνωμόνων
ὄντων
καὶ
τοὺς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Κάσσιον
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ |
[2, 121] |
τοιῶνδε
ἀνδρῶν
πλῆθός
τι
τοῖς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Κάσσιον
ἐς
τὴν
ἀγορὰν |
[2, 142] |
κατεκάλουν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
τοὺς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Κάσσιον.
Καὶ
οἵδε
ἀναπέμπειν |
[2, 116] |
τοῦ
φορείου
Λαίνας,
ὁ
τοῖς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Κάσσιον
πρὸ
ὀλίγου
συνευξάμενος, |
[2, 4] |
οἱ
δ'
ὡμολόγουν,
ὅσα
τοῖς
|
ἀμφὶ |
τὸν
Λέντλον
συνῄδεσαν,
ἀχθέντας
τε |
[2, 108] |
τὸ
ὄνομα
ἐσφαλμένοις.
Οἱ
δ'
|
ἀμφὶ |
τὸν
Μάρυλλον
καὶ
τῶνδε
τῶν |
[2, 68] |
Πομπηίου
στρατόπεδον
ἐσβέσθη,
οἱ
μὲν
|
ἀμφὶ |
τὸν
Πομπήιον
ἔσεσθαί
τι
λαμπρὸν |
[2, 32] |
διεπεπλεύκει
καὶ
ἀπὸ
Κελτῶν
τῶν
|
ἀμφὶ |
τὸν
Ῥῆνον
τὰ
ὄρη
τὰ |
[2, 44] |
Λιβύῃ.
Νομίσαντες
αὐτὸν
διὰ
δοξοκοπίαν
|
ἀμφὶ |
τὸν
χάρακα
τὸν
Σκιπίωνος
κατὰ |
[2, 46] |
ἐρρίπτουν.
Καὶ
τάδε
μὲν
ἦν
|
ἀμφὶ |
τοὺς
ἀναχθέντας,
ἕτερα
δ'
ἐν |
[2, 49] |
Ἰταλῶν
ἕνδεκα
τέλη
καὶ
ἱππέες
|
ἀμφὶ |
τοὺς
ἑπτακισχιλίους.
Σύμμαχοι
δ'
ἐξ |
[2, 70] |
δισμυρίοις,
καὶ
τούτων
ἱππέες
ἦσαν
|
ἀμφὶ |
τοὺς
χιλίους,
Πομπηίῳ
δὲ
ὑπὲρ |
[2, 96] |
καὶ
τῷδε
ἄγοντι
πεζοὺς
ἄλλους
|
ἀμφὶ |
τρισμυρίους
καὶ
ἱππέας
Νομάδας
ἐς |