HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
αὐτῷ 123
αὐτώ 1
αὑτῷ 6
αὐτῶν 77
αὑτῶν 5
αὐχμοῦ 1
Ἀφ 1

Fréquences [« »]
75 μάλιστα
73 Ὁ
70 τι
77 αὐτῶν
81 ἦν
86 ὑπὸ
88 Καίσαρι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre II

αὐτῶν

Livre, Par.

[2, 97]   μεριζόντων, ἀλλὰ καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν ἁμαρτήματα τῇ Καίσαρος τύχῃ προστιθέντων·

[2, 127]   πρὶν ἢ δεῖσαι περὶ σφῶν αὐτῶν. Ἀνῃρημένου τε Πομπηίου καὶ ἐπὶ

[2, 130]   συμφέρον τῆς πόλεως περισώσας ὑπ' αὐτῶν ἀπέθανε. ~Τοιαῦτα τοῦ Ἀντωνίου παρὰ

[2, 88]   ἐπεῖπε· Ποσάκις ὑμᾶς ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀπολλυμένους ἡ δόξα τῶν προγόνων

[2, 104]   πολεμίους ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς μόνους αὐτῶν ἀποσχεῖν δέκα πόδας καὶ διακόσια

[2, 19]   τριῶν ἀνδρῶν· ὅσοι δ' ἦσαν αὐτῶν ἀτοπώτεροι, κέρδος ἀντὶ τῶν στρατειῶν

[2, 129]   περ Καίσαρος, ἀλλὰ περὶ σφῶν αὐτῶν δαλὸν ἐξάψας ἡσύχαζεν· οἱ δ'

[2, 128]   φόβῳ καὶ φροντίδι περὶ σφῶν αὐτῶν διαχέαι. Εἰδὼς οὖν τῶν βουλευτῶν

[2, 124]   τοὺς δὲ φίλους καὶ συγγενεῖς αὐτῶν ἐδεδοίκεσαν καὶ τὴν ἄλλην βουλὴν

[2, 5]   ἐπανῆλθεν αὐτίκα καὶ ψῆφον περὶ αὐτῶν ἐδίδου. Θόρυβος δ' ἦν ἀμφὶ

[2, 70]   μάλιστα τοῖς ἐξ Ἰταλίας ἑκάτερος αὐτῶν ἐθάρρει. Τὸ δὲ συμμαχικὸν ἦν

[2, 125]   κατὰ τὸ ἄστυ καὶ δι' αὐτῶν ἔθεον ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν

[2, 146]   λάφυρα, ὅσα πέμψειεν, ἐν θαύματι αὐτῶν ἕκαστα ποιούμενος καὶ συνεχῶς ἐπιβοῶν·

[2, 55]   καπνὸν εἴ ποτε μακρόθεν ἴδοιεν αὐτῶν ἑκάτεροι, νομίζοντες εἶναι τὰ ἀλλήλων

[2, 77]   τοσῆσδε ἀμφιβολίας ἄρξαι. Καί φασιν αὐτῶν ἑκάτερον καὶ δακρῦσαι. ~Μέλλουσι δ'

[2, 75]   κεκόσμητο, ᾧ δὴ καὶ μάλιστα αὐτῶν ἑκάτερος ἐθάρρει· τὰ συμμαχικὰ δ'

[2, 151]   δυνάμεως ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁρμήσαντος αὐτῶν ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ

[2, 72]   ὅσα σημεῖα μιᾶς ἡμέρας κρατοῦντες αὐτῶν ἐλάβομεν. ~Ὁ μὲν δὴ Πομπήιος

[2, 81]   νενικηκότες, εἰ δὲ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἕλοιεν, τὸν πόλεμον ἑνὶ τῷδε

[2, 101]   ἀπαίσια, ἐπιγράψαι θριάμβῳ, παρήνεγκεν ὅμως αὐτῶν ἐν τοῖσδε τὰ παθήματα ἅπαντα

[2, 127]   καὶ περιεώρων, ὅ τι πρῶτον αὐτῶν ἐνδεξαμένη μάλιστα ἡ βουλὴ πρὸς

[2, 146]   ὀνόματος, καὶ περὶ τῶν σφαγέων αὐτῶν ἐπέλεγεν ὥσπερ ἐν θαύματι· Ἐμὲ

[2, 27]   καὶ κατασκευὰς καὶ αὑτὸν ἐπιστάτην αὐτῶν ἐπὶ πενταετὲς εἶναι, εἰδὼς μὲν

[2, 58]   αὐτὸν ἐγέγραπτο ἄλλη, τὸν βουλόμενον αὐτῶν ἐπὶ τὰς ναῦς ἕπεσθαι τῷ

[2, 46]   παρορμοῦντας ἐμπόρους ἀκατίῳ διαπλεύσας ἐδεῖτο αὐτῶν ἐπιπλεῦσαί τε καὶ τὸν στρατὸν

[2, 117]   βοῇ καθάπερ θηρίον ἐς ἕκαστον αὐτῶν ἐπιστρέφεσθαι, μετὰ δὲ τὴν Βρούτου

[2, 27]   καὶ Πομπηίῳ δοῖεν· ὄντων γὰρ αὐτῶν ἐς ἀλλήλους ὑπόπτων οὔπω τῇ

[2, 43]   ἐπὶ τοῦδε τοῦ ποταμοῦ συνήγαγεν αὐτῶν ἐς ἐπήκοον, ὅσοι ἦσαν ἔκ

[2, 123]   δυνηθέντων ᾑρέθησαν οἱ πρεσβεύσοντες ὑπὲρ αὐτῶν ἐς Λέπιδόν τε καὶ Ἀντώνιον

[2, 75]   ἀντιδιεκόσμει, τοὺς μὲν Ἰταλοὺς ἑκάτερος αὐτῶν ἐς τρία διαιρῶν ἐπὶ μετώπου,

[2, 73]   ἀπαθεῖς, ἐλπίσας ἡμῖν τι παρ' αὐτῶν ἔσεσθαι δίκαιον. Τῶνδε οὖν μοι

[2, 70]   ἄλλη Πελοπόννησος καὶ Βοιωτοὶ μετ' αὐτῶν. Ἐστράτευον δὲ καὶ Ἀθηναῖοι, κηρυξάντων

[2, 93]   μελλήσας ἀπεκρίνατο· Ἀφίημι. Καταπλαγέντων δ' αὐτῶν ἔτι μᾶλλον καὶ σιωπῆς βαθυτάτης

[2, 42]   τοῖς Πομπηίου στρατηγοῖς συμβαλὼν ἧττον αὐτῶν ἐφέρετο τά γε πρῶτα, μετὰ

[2, 28]   γενέσθαι μᾶλλον ἢ τὸν ἕτερον αὐτῶν ἔχειν ἐπὶ τὸν ἕτερον, εἴ

[2, 150]   Κελτοῖς μόνοις παρετάξατο, μέχρι τετρακόσια αὐτῶν ἐχειρώσατο ἔθνη, οὕτω δή τι

[2, 47]   τόδε Πομπηίῳ καταλογιζόμενος. ~Καὶ τῶν αὐτῶν ἡμερῶν Ἀντώνιός τε περὶ τὴν

[2, 127]   εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι μόνον αὐτῶν ἠξίουν. Καὶ οἱ μὲν τάδε

[2, 10]   ἐχειροτόνησεν αὐτῷ συνάρχειν· ~Καὶ εὐθὺς αὐτῶν ἦσαν ἔριδές τε καὶ ὅπλων

[2, 46]   διώλετο ἅπαντα καὶ ὅσοι μετ' αὐτῶν ἦσαν ἱππέες τε καὶ ψιλοὶ

[2, 87]   τοῦ Καίσαρος στρατὸν ἄλλον ἐξ αὐτῶν Ἰβήρων τε καὶ Κελτιβήρων καὶ

[2, 51]   τῆς τε πατρίδος καὶ ὑμῶν αὐτῶν καὶ ἐμοῦ, καὶ τῆς Καίσαρος

[2, 6]   καὶ δεδιὸς περί τε σφῶν αὐτῶν καὶ περὶ ἐκείνων ἐργάσηταί τι

[2, 74]   μάχην τὰ τείχη τὰ σφέτερα αὐτῶν καὶ τὴν τάφρον ἐγχώσατε, ἵνα

[2, 61]   φεύγοντας σημεῖά τε πολλὰ εἷλεν αὐτῶν, καὶ τὸν αἰετόν, ὃ δὴ

[2, 125]   τῶν ἀνδροφόνων οἰκεῖοι, παρακαλοῦντες ὑπὲρ αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τῆς πατρίου πολιτείας·

[2, 134]   εἰ ἐθέλοιτε, διὰ τοὺς οἰκείους αὐτῶν καὶ φίλους, εἰ δὴ καὶ

[2, 127]   διαπείρᾳ τῆς βουλῆς οἱ μὲν αὐτῶν μάλα θρασέως τὸ πεπραγμένον ἐπῄνουν

[2, 122]   ἐς ἐναντίωσιν Ἀντωνίου, κατῄεσαν δὲ αὐτῶν μόνοι Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος

[2, 6]   ἔτι τῆς βουλῆς συνεστώσης, ἕκαστον αὐτῶν ὁ Κικέρων ἐς τὸ δεσμωτήριον

[2, 75]   Πομπηίου συμμαχικὸν καὶ πολύγλωσσον· καὶ αὐτῶν ὁ Πομπήιος Μακεδόνας μὲν καὶ

[2, 64]   καὶ ἐμεθύσκοντο ἀπρεπῶς, καὶ μάλιστα αὐτῶν οἱ Γερμανοὶ γελοιότατοι κατὰ τὴν

[2, 87]   εὐβουλότερον οἵδε τοῦ Πομπηίου. Καὶ αὐτῶν οἱ περιφανέστατοι νειμάμενοι τὸ ναυτικόν,

[2, 9]   τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι. Φθόνῳ δ' αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα Λεύκολλος,

[2, 50]   καὶ εὐκλεεστέραν ἀπέφηναν· καὶ ἡμῶν αὐτῶν οἱ πρόγονοι Κελτῶν ἐπιόντων ἐξέλιπον

[2, 128]   εἶδεν ἐσφερομένην, ἔγνω τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν οἰκείῳ φόβῳ καὶ φροντίδι περὶ

[2, 30]   οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ συνιέντες αὐτῶν ὅμως ὑπέμενον. Ὁ δὲ Πομπήιος

[2, 128]   καὶ θάλασσαν, καὶ τὰ πολλὰ αὐτῶν οὐδὲ βουλομένοις ἡμῖν ὑπακούσεται· καὶ

[2, 94]   δ' ὅμως ἔφη κολάσειν μὲν αὐτῶν οὐδένα, ἄχθεσθαι δ' ὅτι καὶ

[2, 78]   ἐπικαθημένους, οἱ δ' οὐκ ἐνεγκόντες αὐτῶν οὔτε τὴν ἀπόνοιαν οὔτε τὰς

[2, 30]   Κλαύδιος πανούργως διῄρει καὶ ἐπυνθάνετο αὐτῶν παρὰ μέρος, εἰ δοκεῖ Καίσαρι

[2, 128]   διαχέαι. Εἰδὼς οὖν τῶν βουλευτῶν αὐτῶν πολὺ πλῆθος ἔς τε τὰς

[2, 42]   ἰέναι καί τι καὶ μέρος αὐτῶν, προπεμπόμενον ἐς στρατοπέδου κατάληψιν, ἐκυκλώσατο.

[2, 43]   δέ που καὶ τὴν ὑδρείαν αὐτῶν προύλαβεν ὁ Καῖσαρ, ἐν ἀμηχάνῳ

[2, 35]   τῆς Ἰταλίας. ~Τοὺς οὖν λοχαγοὺς αὐτῶν σὺν ὀλίγοις τοῖς μάλιστα εὐτολμοτάτοις,

[2, 135]   κοινῷ δόγμα ἕτερον γενέσθαι, βεβαιοῦν αὐτῶν τὰς κληρουχίας. Καὶ οὐκ ἐκώλυεν

[2, 133]   ἄνδρες τοσοίδε καὶ τοιοίδε ἀναξίως αὐτῶν τετυχηκέναι. Ὅσα δ' οὖν μηδὲ

[2, 72]   ὄψει τιθέμενοι τήν τε φυγὴν αὐτῶν τὴν περὶ τὸ Δυρράχιον γενομένην

[2, 72]   τὰ πάντα ἡγεμονίας· τότε δ' αὐτῶν τὴν στρατιὰν ἑκάτερος συναγαγὼν ἐπώτρυνε,

[2, 9]   χρείας ἀλλήλοις συνηράνιζον. Καί τις αὐτῶν τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς, Οὐάρρων,

[2, 33]   πολεμίους καὶ τοιούσδε ἄνδρας ὑπὲρ αὐτῶν τι φθεγξαμένους οὕτως ἐξελαύνουσιν αἰσχρῶς.

[2, 117]   φίλοι σὺν λεληθόσι ξιφιδίοις. Καὶ αὐτῶν Τίλλιος μὲν Κίμβερ, ἐντυχὼν ἐς

[2, 91]   ῥωμαΐζουσαν ἐξηνδραπόδιστο καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν τομίας ἐπεποίητο πάντας· προσιόντος δὲ

[2, 34]   μυριάδας Ἰταλῶν ἀγείρειν, καὶ μάλιστα αὐτῶν τοὺς ἐστρατευμένους ὡς ἐμπειροπολέμους, ξενολογεῖν

[2, 47]   μάλιστα ἐδόκουν, διακληρῶσαι καὶ δυώδεκα αὐτῶν τοὺς λαχόντας ἀνελεῖν. Τῶν δὲ

[2, 87]   Πομπηίου παρασκευῆς ἦσαν ὑπόλοιποι, καὶ αὐτῶν ὑπὸ θεοβλαβείας ὑπεριδὼν ὁ Πομπήιος

[2, 115]   βουλευτηρίου πάνυ ἠποροῦντο. Καί τις, αὐτῶν ὧδε ἐχόντων, τῆς Κάσκα χειρὸς

Livre, Par.
[2, 97]	μεριζόντων, ἀλλὰ καὶ τὰ σφέτερα	αὐτῶν	ἁμαρτήματα τῇ Καίσαρος τύχῃ προστιθέντων·
[2, 127]	πρὶν ἢ δεῖσαι περὶ σφῶν	αὐτῶν.	Ἀνῃρημένου τε Πομπηίου καὶ ἐπὶ
[2, 130]	συμφέρον τῆς πόλεως περισώσας ὑπ'	αὐτῶν	ἀπέθανε. ~Τοιαῦτα τοῦ Ἀντωνίου παρὰ
[2, 88]	ἐπεῖπε· Ποσάκις ὑμᾶς ὑπὸ σφῶν	αὐτῶν	ἀπολλυμένους ἡ δόξα τῶν προγόνων
[2, 104]	πολεμίους ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς μόνους	αὐτῶν	ἀποσχεῖν δέκα πόδας καὶ διακόσια
[2, 19]	τριῶν ἀνδρῶν· ὅσοι δ' ἦσαν	αὐτῶν	ἀτοπώτεροι, κέρδος ἀντὶ τῶν στρατειῶν
[2, 129]	περ Καίσαρος, ἀλλὰ περὶ σφῶν	αὐτῶν	δαλὸν ἐξάψας ἡσύχαζεν· οἱ δ'
[2, 128]	φόβῳ καὶ φροντίδι περὶ σφῶν	αὐτῶν	διαχέαι. Εἰδὼς οὖν τῶν βουλευτῶν
[2, 124]	τοὺς δὲ φίλους καὶ συγγενεῖς	αὐτῶν	ἐδεδοίκεσαν καὶ τὴν ἄλλην βουλὴν
[2, 5]	ἐπανῆλθεν αὐτίκα καὶ ψῆφον περὶ	αὐτῶν	ἐδίδου. Θόρυβος δ' ἦν ἀμφὶ
[2, 70]	μάλιστα τοῖς ἐξ Ἰταλίας ἑκάτερος	αὐτῶν	ἐθάρρει. Τὸ δὲ συμμαχικὸν ἦν
[2, 125]	κατὰ τὸ ἄστυ καὶ δι'	αὐτῶν	ἔθεον ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν
[2, 146]	λάφυρα, ὅσα πέμψειεν, ἐν θαύματι	αὐτῶν	ἕκαστα ποιούμενος καὶ συνεχῶς ἐπιβοῶν·
[2, 55]	καπνὸν εἴ ποτε μακρόθεν ἴδοιεν	αὐτῶν	ἑκάτεροι, νομίζοντες εἶναι τὰ ἀλλήλων
[2, 77]	τοσῆσδε ἀμφιβολίας ἄρξαι. Καί φασιν	αὐτῶν	ἑκάτερον καὶ δακρῦσαι. ~Μέλλουσι δ'
[2, 75]	κεκόσμητο, ᾧ δὴ καὶ μάλιστα	αὐτῶν	ἑκάτερος ἐθάρρει· τὰ συμμαχικὰ δ'
[2, 151]	δυνάμεως ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁρμήσαντος	αὐτῶν	ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ
[2, 72]	ὅσα σημεῖα μιᾶς ἡμέρας κρατοῦντες	αὐτῶν	ἐλάβομεν. ~Ὁ μὲν δὴ Πομπήιος
[2, 81]	νενικηκότες, εἰ δὲ τὸ στρατόπεδον	αὐτῶν	ἕλοιεν, τὸν πόλεμον ἑνὶ τῷδε
[2, 101]	ἀπαίσια, ἐπιγράψαι θριάμβῳ, παρήνεγκεν ὅμως	αὐτῶν	ἐν τοῖσδε τὰ παθήματα ἅπαντα
[2, 127]	καὶ περιεώρων, ὅ τι πρῶτον	αὐτῶν	ἐνδεξαμένη μάλιστα ἡ βουλὴ πρὸς
[2, 146]	ὀνόματος, καὶ περὶ τῶν σφαγέων	αὐτῶν	ἐπέλεγεν ὥσπερ ἐν θαύματι· Ἐμὲ
[2, 27]	καὶ κατασκευὰς καὶ αὑτὸν ἐπιστάτην	αὐτῶν	ἐπὶ πενταετὲς εἶναι, εἰδὼς μὲν
[2, 58]	αὐτὸν ἐγέγραπτο ἄλλη, τὸν βουλόμενον	αὐτῶν	ἐπὶ τὰς ναῦς ἕπεσθαι τῷ
[2, 46]	παρορμοῦντας ἐμπόρους ἀκατίῳ διαπλεύσας ἐδεῖτο	αὐτῶν	ἐπιπλεῦσαί τε καὶ τὸν στρατὸν
[2, 117]	βοῇ καθάπερ θηρίον ἐς ἕκαστον	αὐτῶν	ἐπιστρέφεσθαι, μετὰ δὲ τὴν Βρούτου
[2, 27]	καὶ Πομπηίῳ δοῖεν· ὄντων γὰρ	αὐτῶν	ἐς ἀλλήλους ὑπόπτων οὔπω τῇ
[2, 43]	ἐπὶ τοῦδε τοῦ ποταμοῦ συνήγαγεν	αὐτῶν	ἐς ἐπήκοον, ὅσοι ἦσαν ἔκ
[2, 123]	δυνηθέντων ᾑρέθησαν οἱ πρεσβεύσοντες ὑπὲρ	αὐτῶν	ἐς Λέπιδόν τε καὶ Ἀντώνιον
[2, 75]	ἀντιδιεκόσμει, τοὺς μὲν Ἰταλοὺς ἑκάτερος	αὐτῶν	ἐς τρία διαιρῶν ἐπὶ μετώπου,
[2, 73]	ἀπαθεῖς, ἐλπίσας ἡμῖν τι παρ'	αὐτῶν	ἔσεσθαι δίκαιον. Τῶνδε οὖν μοι
[2, 70]	ἄλλη Πελοπόννησος καὶ Βοιωτοὶ μετ'	αὐτῶν.	Ἐστράτευον δὲ καὶ Ἀθηναῖοι, κηρυξάντων
[2, 93]	μελλήσας ἀπεκρίνατο· Ἀφίημι. Καταπλαγέντων δ'	αὐτῶν	ἔτι μᾶλλον καὶ σιωπῆς βαθυτάτης
[2, 42]	τοῖς Πομπηίου στρατηγοῖς συμβαλὼν ἧττον	αὐτῶν	ἐφέρετο τά γε πρῶτα, μετὰ
[2, 28]	γενέσθαι μᾶλλον ἢ τὸν ἕτερον	αὐτῶν	ἔχειν ἐπὶ τὸν ἕτερον, εἴ
[2, 150]	Κελτοῖς μόνοις παρετάξατο, μέχρι τετρακόσια	αὐτῶν	ἐχειρώσατο ἔθνη, οὕτω δή τι
[2, 47]	τόδε Πομπηίῳ καταλογιζόμενος. ~Καὶ τῶν	αὐτῶν	ἡμερῶν Ἀντώνιός τε περὶ τὴν
[2, 127]	εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι μόνον	αὐτῶν	ἠξίουν. Καὶ οἱ μὲν τάδε
[2, 10]	ἐχειροτόνησεν αὐτῷ συνάρχειν· ~Καὶ εὐθὺς	αὐτῶν	ἦσαν ἔριδές τε καὶ ὅπλων
[2, 46]	διώλετο ἅπαντα καὶ ὅσοι μετ'	αὐτῶν	ἦσαν ἱππέες τε καὶ ψιλοὶ
[2, 87]	τοῦ Καίσαρος στρατὸν ἄλλον ἐξ	αὐτῶν	Ἰβήρων τε καὶ Κελτιβήρων καὶ
[2, 51]	τῆς τε πατρίδος καὶ ὑμῶν	αὐτῶν	καὶ ἐμοῦ, καὶ τῆς Καίσαρος
[2, 6]	καὶ δεδιὸς περί τε σφῶν	αὐτῶν	καὶ περὶ ἐκείνων ἐργάσηταί τι
[2, 74]	μάχην τὰ τείχη τὰ σφέτερα	αὐτῶν	καὶ τὴν τάφρον ἐγχώσατε, ἵνα
[2, 61]	φεύγοντας σημεῖά τε πολλὰ εἷλεν	αὐτῶν,	καὶ τὸν αἰετόν, ὃ δὴ
[2, 125]	τῶν ἀνδροφόνων οἰκεῖοι, παρακαλοῦντες ὑπὲρ	αὐτῶν	καὶ ὑπὲρ τῆς πατρίου πολιτείας·
[2, 134]	εἰ ἐθέλοιτε, διὰ τοὺς οἰκείους	αὐτῶν	καὶ φίλους, εἰ δὴ καὶ
[2, 127]	διαπείρᾳ τῆς βουλῆς οἱ μὲν	αὐτῶν	μάλα θρασέως τὸ πεπραγμένον ἐπῄνουν
[2, 122]	ἐς ἐναντίωσιν Ἀντωνίου, κατῄεσαν δὲ	αὐτῶν	μόνοι Κάσσιός τε καὶ Βροῦτος
[2, 6]	ἔτι τῆς βουλῆς συνεστώσης, ἕκαστον	αὐτῶν	ὁ Κικέρων ἐς τὸ δεσμωτήριον
[2, 75]	Πομπηίου συμμαχικὸν καὶ πολύγλωσσον· καὶ	αὐτῶν	ὁ Πομπήιος Μακεδόνας μὲν καὶ
[2, 64]	καὶ ἐμεθύσκοντο ἀπρεπῶς, καὶ μάλιστα	αὐτῶν	οἱ Γερμανοὶ γελοιότατοι κατὰ τὴν
[2, 87]	εὐβουλότερον οἵδε τοῦ Πομπηίου. Καὶ	αὐτῶν	οἱ περιφανέστατοι νειμάμενοι τὸ ναυτικόν,
[2, 9]	τὴν βουλὴν βεβαιῶσαι. Φθόνῳ δ'	αὐτῶν	οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα Λεύκολλος,
[2, 50]	καὶ εὐκλεεστέραν ἀπέφηναν· καὶ ἡμῶν	αὐτῶν	οἱ πρόγονοι Κελτῶν ἐπιόντων ἐξέλιπον
[2, 128]	εἶδεν ἐσφερομένην, ἔγνω τὸ ἐνθύμημα	αὐτῶν	οἰκείῳ φόβῳ καὶ φροντίδι περὶ
[2, 30]	οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ συνιέντες	αὐτῶν	ὅμως ὑπέμενον. Ὁ δὲ Πομπήιος
[2, 128]	καὶ θάλασσαν, καὶ τὰ πολλὰ	αὐτῶν	οὐδὲ βουλομένοις ἡμῖν ὑπακούσεται· καὶ
[2, 94]	δ' ὅμως ἔφη κολάσειν μὲν	αὐτῶν	οὐδένα, ἄχθεσθαι δ' ὅτι καὶ
[2, 78]	ἐπικαθημένους, οἱ δ' οὐκ ἐνεγκόντες	αὐτῶν	οὔτε τὴν ἀπόνοιαν οὔτε τὰς
[2, 30]	Κλαύδιος πανούργως διῄρει καὶ ἐπυνθάνετο	αὐτῶν	παρὰ μέρος, εἰ δοκεῖ Καίσαρι
[2, 128]	διαχέαι. Εἰδὼς οὖν τῶν βουλευτῶν	αὐτῶν	πολὺ πλῆθος ἔς τε τὰς
[2, 42]	ἰέναι καί τι καὶ μέρος	αὐτῶν,	προπεμπόμενον ἐς στρατοπέδου κατάληψιν, ἐκυκλώσατο.
[2, 43]	δέ που καὶ τὴν ὑδρείαν	αὐτῶν	προύλαβεν ὁ Καῖσαρ, ἐν ἀμηχάνῳ
[2, 35]	τῆς Ἰταλίας. ~Τοὺς οὖν λοχαγοὺς	αὐτῶν	σὺν ὀλίγοις τοῖς μάλιστα εὐτολμοτάτοις,
[2, 135]	κοινῷ δόγμα ἕτερον γενέσθαι, βεβαιοῦν	αὐτῶν	τὰς κληρουχίας. Καὶ οὐκ ἐκώλυεν
[2, 133]	ἄνδρες τοσοίδε καὶ τοιοίδε ἀναξίως	αὐτῶν	τετυχηκέναι. Ὅσα δ' οὖν μηδὲ
[2, 72]	ὄψει τιθέμενοι τήν τε φυγὴν	αὐτῶν	τὴν περὶ τὸ Δυρράχιον γενομένην
[2, 72]	τὰ πάντα ἡγεμονίας· τότε δ'	αὐτῶν	τὴν στρατιὰν ἑκάτερος συναγαγὼν ἐπώτρυνε,
[2, 9]	χρείας ἀλλήλοις συνηράνιζον. Καί τις	αὐτῶν	τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς, Οὐάρρων,
[2, 33]	πολεμίους καὶ τοιούσδε ἄνδρας ὑπὲρ	αὐτῶν	τι φθεγξαμένους οὕτως ἐξελαύνουσιν αἰσχρῶς.
[2, 117]	φίλοι σὺν λεληθόσι ξιφιδίοις. Καὶ	αὐτῶν	Τίλλιος μὲν Κίμβερ, ἐντυχὼν ἐς
[2, 91]	ῥωμαΐζουσαν ἐξηνδραπόδιστο καὶ τοὺς παῖδας	αὐτῶν	τομίας ἐπεποίητο πάντας· προσιόντος δὲ
[2, 34]	μυριάδας Ἰταλῶν ἀγείρειν, καὶ μάλιστα	αὐτῶν	τοὺς ἐστρατευμένους ὡς ἐμπειροπολέμους, ξενολογεῖν
[2, 47]	μάλιστα ἐδόκουν, διακληρῶσαι καὶ δυώδεκα	αὐτῶν	τοὺς λαχόντας ἀνελεῖν. Τῶν δὲ
[2, 87]	Πομπηίου παρασκευῆς ἦσαν ὑπόλοιποι, καὶ	αὐτῶν	ὑπὸ θεοβλαβείας ὑπεριδὼν ὁ Πομπήιος
[2, 115]	βουλευτηρίου πάνυ ἠποροῦντο. Καί τις,	αὐτῶν	ὧδε ἐχόντων, τῆς Κάσκα χειρὸς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2006