Livre, Par. |
[2, 70] |
Ἀθηναῖοι,
κηρυξάντων
μὲν
αὐτοὺς
ἑκατέρων
|
μὴ |
ἀδικεῖν
τὸν
στρατὸν
ὡς
ἱεροὺς |
[2, 119] |
τῇ
πόλει
καὶ
Ἀντώνιον
ὑπατεύοντα,
|
μὴ |
ἀντὶ
τῆς
βουλῆς
τῷ
δήμῳ |
[2, 27] |
περικαλλές·
~Ὁ
δὲ
Κουρίων,
ἵνα
|
μὴ |
ἄφνω
μετατιθέμενος
γίγνοιτο
κατάφωρος,
εἰσηγεῖτο |
[2, 110] |
πρὶν
ὑπακούσεσθαι
Ῥωμαίοις
Παρθυαίους,
εἰ
|
μὴ |
βασιλεὺς
αὐτοῖς
ἐπιστρατεύσειε.
Καί
τινες |
[2, 141] |
ἐκ
πρώτης
ἀφορμῆς
ἀποδώσομεν,
ἵνα
|
μὴ |
βέβαιον
ἔχητε
μόνον
ὑμεῖς
τὴν |
[2, 93] |
τι
πρὸς
αὐτοὺς
ἄλλο
καὶ
|
μὴ |
βραχεῖ
καὶ
αὐστηρῷ
λόγῳ
πολλὰ |
[2, 121] |
οὐ
γὰρ
ἔσεσθαι
τὴν
εἰρήνην
|
μὴ |
γενομένης
αὐτοῖς
ἀμνηστίας.
Ὧδε
δὲ |
[2, 152] |
τε
καὶ
Ἡφαιστίωνα
θυόμενος
εἶπε
|
μὴ |
δεδιέναι,
ἐκποδὼν
γὰρ
ἀμφοτέρους
αὐτίκα |
[2, 26] |
τε
λόγου
καὶ
εὐνοίας
ὑποκρίσει,
|
μὴ |
δεῖν
ἄνδρα
λαμπρὸν
καὶ
ἐς |
[2, 37] |
εἶπεν,
ἂν
ἐπακολουθῆτέ
μοι
καὶ
|
μὴ |
δεινὸν
ἡγῆσθε
τὴν
Ῥώμην
ἀπολιπεῖν, |
[2, 24] |
αὐτίκα
δικῶν
ποικίλων.
Ἵνα
τε
|
μὴ |
δείσειαν
οἱ
δικασταί,
αὐτὸς
αὐτοὺς |
[2, 105] |
Κορδύβην,
ὁ
μὲν
Καῖσαρ,
ἵνα
|
μὴ |
διαφυγόντες
οἱ
πολέμιοι
πάλιν
ἐς |
[2, 92] |
αὐτοὺς
ὀλίγου
καὶ
διέφθειραν,
εἰ
|
μὴ |
διέφυγε.
Πυθόμενος
δ'
ὁ
Καῖσαρ |
[2, 120] |
καθ'
ἕνα
ἄνδρα
δέει
τοῦ
|
μὴ |
δικαίους
πολέμους
ἐνίους
πεπολεμηκέναι,
κοινῇ |
[2, 64] |
ἐπελθὼν
ἐργάσασθαί
τι
λαμπρόν,
εἰ
|
μὴ |
διώκειν
ὅλως
ὑπερεῖδεν
ἐκ
καταφρονήσεως, |
[2, 11] |
Βύβλον
ἐνίστασθαι
τοῖς
νόμοις
καὶ
|
μὴ |
δόξαν
ἀμελείας,
ἀλλὰ
ἥσσης
ἐνέγκασθαι. |
[2, 104] |
χεῖρας
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
ἀνίσχων,
|
μὴ |
ἑνὶ
πόνῳ
τῷδε
πολλὰ
καὶ |
[2, 63] |
μέρη
συνώμνυντο,
ἐφορῶντος
αὐτοῦ
Καίσαρος,
|
μὴ |
ἐπανήξειν
ἐκ
τῆς
μάχης,
εἰ |
[2, 153] |
δεύτερα
γοῦν
οἱ
Χαλδαῖοι
παρεκάλουν
|
μὴ |
ἐς
δύσιν
ὁρῶντα
μετὰ
τῆς |
[2, 145] |
τὰ
μέλλοντα
ἢ
τὰ
ὄντα
|
μὴ |
ἐς
τὰς
προτέρας
στάσεις
ὑπαχθῶμεν |
[2, 27] |
μηδὲ
Καίσαρι
πέμπειν
διαδόχους,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
Πομπηίῳ
δοῖεν·
ὄντων
γὰρ |
[2, 111] |
ἐπιθυμίᾳ,
εὖ
γὰρ
ᾖδεσαν
αὐτόν,
|
μὴ |
καὶ
τάδε
τὰ
ἔθνη
προσλαβὼν |
[2, 14] |
θυγατέρα,
καίπερ
ἐνηγγυημένην
Καιπίωνι,
δεδιώς,
|
μὴ |
καὶ
φίλος
ὢν
ἐπιφθονήσειε
τῷ |
[2, 41] |
μὴ
σαλεύειν
ἐς
μηδέν,
εἰ
|
μὴ |
Κελτικὸς
πόλεμος
ἐπίοι.
Ὁ
δὲ |
[2, 150] |
καὶ
γερόντων
ἐγγραφῆναι
πλὴν
εἰ
|
μὴ |
Κελτικὸς
πόλεμος
ἐπίοι
Τότε
δὲ |
[2, 143] |
παραγράφειν
τοῖς
κληρονόμοις
ἑτέρους,
εἰ
|
μὴ |
κληρονομοῖεν
οἱ
πρότεροι.
Ἐφ'
ᾧ |
[2, 53] |
γῆν
κρατεῖν,
ἢν
εἰδῶμεν,
ὅτι
|
μὴ |
κρατήσασιν
οὐδέν
ἐστιν
ἴδιον.
Ἴωμεν |
[2, 63] |
ἐπανήξειν
ἐκ
τῆς
μάχης,
εἰ
|
μὴ |
κρατοῖεν.
~Ὅθεν
αὐτὸν
οἱ
μὲν |
[2, 74] |
ἐγχώσατε,
ἵνα
μηδὲν
ἔχωμεν,
ἂν
|
μὴ |
κρατῶμεν,
ἴδωσι
δ'
ἡμᾶς
ἀσταθμεύτους |
[2, 115] |
βουλήν.
Ἀλλὰ
Δέκμος
παρὼν
ἔπεισε
|
μὴ |
λαβεῖν
ὑπεροψίας
διαβολήν,
αὐτὸν
δὲ |
[2, 62] |
τῷδε
ἔργῳ
πάντα
ἐξεργάσασθαι,
εἰ
|
μὴ |
Λαβιηνὸς
αὐτόν,
θεοῦ
παράγοντος,
ἐπὶ |
[2, 126] |
ξύλα
συμφέροντες,
ἐμπρήσειν
ἔμελλον,
εἰ
|
μὴ |
Λέπιδος
μετὰ
στρατιᾶς
ἐπελθὼν
ἐκώλυσε. |
[2, 119] |
χρησάμενοι
ξιφίδια,
οἳ
τοῦ
ἔργου
|
μὴ |
μετασχόντες
προσεποιοῦντο
τὴν
δόξαν,
Λέντλος |
[2, 73] |
ὧν
ἐφορῶντος
ἐμοῦ
συνώμνυσθε
ἀλλήλοις,
|
μὴ |
νικῶντες
οὐδ'
ἐπανήξειν.
Οἵδε
εἰσίν, |
[2, 28] |
ὡς
τυραννίδος
ἐφιέμενον
καί,
εἰ
|
μὴ |
νῦν
σὺν
φόβῳ
τῷ
Καίσαρος |
[2, 54] |
τά
τε
πλοῖα
κατέδυσαν,
ἵνα
|
μὴ |
ὁ
Καῖσαρ
αὐτὰ
λάβοι,
καὶ |
[2, 12] |
μὲν
ὁ
Καῖσαρ
θάνατον
τῷ
|
μὴ |
ὀμόσαντι,
καὶ
ὁ
δῆμος
ἐπεκύρου· |
[2, 133] |
δοκεῖτε
ἀφαιρουμένους,
ἃ
ἔλαβον,
εἰ
|
μὴ |
πάντα
ἐμπλῆσαι
πολέμων
ἐθέλετε,
οἳ |
[2, 112] |
αὐτήν,
εἴθ'
ὑπόκρισις
ἦν
τοῦ
|
μὴ |
πάντα
συμπράσσειν
ἀλλήλοις
νομίζεσθαι.
Καὶ |
[2, 27] |
τὴν
εἰρήνην
ἔσεσθαι
βεβαίαν,
εἰ
|
μὴ |
πάντες
ἰδιωτεύσειαν.
Ἔλεγε
δὲ
ταῦτ' |
[2, 23] |
εἶναι
Κάτωνα
μὲν
ἐψηφίσατο,
ἵνα
|
μὴ |
παρὼν
ἐνοχλοίη,
Κύπρον
ἀφελέσθαι
Πτολεμαίου |
[2, 153] |
ἡμέραν
τῆς
τελευτῆς
προειπόντος,
ὅτι
|
μὴ |
περιοίσει
τὰς
Μαρτίας
εἰδούς,
ἐλθούσης |
[2, 18] |
ἐγίγνετο,
καὶ
οἱ
δήμαρχοι
προηγόρευον
|
μὴ |
πολεμεῖν
Παρθυαίοις
οὐδὲν
ἀδικοῦσιν,
οὐ |
[2, 110] |
ἄλλος
ἐφοίτα,
Σιβύλλειον
εἶναι
προαγόρευμα
|
μὴ |
πρὶν
ὑπακούσεσθαι
Ῥωμαίοις
Παρθυαίους,
εἰ |
[2, 78] |
ὑπὸ
τῆς
μελλήσεως
καὶ
δείσας,
|
μὴ |
πρὸ
τοῦ
ἀγῶνος
ἀταξίας
κατάρξειεν, |
[2, 115] |
αἵματι
πολλῷ
καταρρεόμενον
ἰδοῦσα
κατεκώλυε
|
μὴ |
προελθεῖν.
Θυομένῳ
τε
πολλάκις
ἦν |
[2, 114] |
ὡς
τῶν
βουλευτῶν,
εἰ
καὶ
|
μὴ |
προμάθοιεν,
προθύμως,
ὅτε
ἴδοιεν
τὸ |
[2, 41] |
πάλαι
σὺν
ἀρᾷ
δημοσίᾳ
τεθῆναι,
|
μὴ |
σαλεύειν
ἐς
μηδέν,
εἰ
μὴ |
[2, 123] |
ἐσομένων
τῇ
πατρίδι
κακῶν,
εἰ
|
μὴ |
συμφρονοῖεν.
Καὶ
ἐδέοντο
οἱ
πεμφθέντες, |
[2, 6] |
Καῖσαρ
οὐ
καθαρεύων
μὲν
ὑπονοίας
|
μὴ |
συνεγνωκέναι
τοῖς
ἀνδράσι,
Κικέρωνος
δ' |
[2, 80] |
εὐμηχάνως
δὴ
τότε
μάλιστα,
ἵνα
|
μὴ |
συνέλθοιεν
αὖθις
μηδὲ
τὸ
ἔργον |
[2, 59] |
ἐν
γαλήνῃ
δέος
ἦν
πολύ,
|
μὴ |
σφᾶς
ἀνατρήσειαν
ἢ
καταδύσειαν
αἱ |
[2, 63] |
ἂν
αὐτοί
ποτε
φυγόντες,
εἰ
|
μὴ |
τὰ
σημεῖα
προαπεστράφη.
Ὡς
δὲ |
[2, 6] |
δεδιὼς
ἀμφὶ
τῇ
νυκτὶ
προσιούσῃ,
|
μὴ |
τὸ
συνεγνωκὸς
τοῖς
ἀνδράσι
πλῆθος |
[2, 85] |
τοῦ
σκάφους
εὐτέλειαν
καὶ
τὸ
|
μὴ |
τὸν
βασιλέα
αὐτόν
οἱ
παραγενέσθαι |
[2, 148] |
τὴν
ἀρχὴν
τήνδε
ἄρχοντα,
ἢν
|
μὴ |
τύχῃ
τυραννικὸς
ὢν
ἢ
ἐπίμεμπτος, |
[2, 130] |
τὰ
αὐτὰ
πρῶτος
ἐβόων,
εἰ
|
μὴ |
ὕπατος
ἦν,
ᾧ
τοῦ
λεγομένου |
[2, 27] |
Κουρίων
ἤδη
καὶ
τραχύτερον
ἀπεγύμνου
|
μὴ |
χρῆναι
μηδὲ
Καίσαρι
πέμπειν
διαδόχους, |
[2, 127] |
ὡς
εὐεργέτας.
Οἱ
δὲ
ἀντέλεγον
|
μὴ |
χρῆναι
περισῴζοντας
φθονεῖν
τῶν
περισσῶν |