Livre, Par. |
[2, 113] |
καλῶσιν
ὡς
στρατηγούς,
τί
ποιήσομεν,
|
ὦ |
ἀγαθὲ
Βροῦτε
Ἀμυνῶ
τῇ
πατρίδι, |
[2, 73] |
νικῶντες
οὐδ'
ἐπανήξειν.
Οἵδε
εἰσίν,
|
ὦ |
ἄνδρες,
ἐφ'
οὓς
ἐξ
Ἡρακλείων |
[2, 53] |
~Οὔτε
τῆς
ὥρας
τὸ
χειμέριον,
|
ὦ |
ἄνδρες,
οἳ
περὶ
τῶν
μεγίστων |
[2, 133] |
περὶ
μὲν
τῶν
ἁμαρτόντων
πολιτῶν,
|
ὦ |
ἄνδρες
ὁμότιμοι,
σκεπτομένοις
ὑμῖν
οὐδὲν |
[2, 140] |
δὲ
πολλῶν
Εὖ
γε,
εἶπεν,
|
ὦ |
ἄνδρες,
τοῖς
ἄλλοις
ἐποιήσατε
συνελθόντες. |
[2, 50] |
Καὶ
Ἀθηναῖοι
τὴν
πόλιν
ἐξέλιπον,
|
ὦ |
ἄνδρες,
ὑπὲρ
ἐλευθερίας
τοῖς
ἐπιοῦσι |
[2, 145] |
Καπιτώλιον
ἀνασχών,
Ἐγὼ
μέν,
εἶπεν,
|
ὦ |
Ζεῦ
πάτριε
καὶ
θεοί,
ἕτοιμος |
[2, 141] |
συναδικεῖν
καὶ
συνδεδιέναι.
Καὶ
τοῦτο,
|
ὦ |
θεοί,
συνοικισμὸν
ἐκάλουν,
ᾧ
θρῆνος |
[2, 82] |
ὁ
δὲ
λαμπρῶς
ἀνεβόησε·
Νικήσομεν,
|
ὦ |
Καῖσαρ,
κἀμὲ
τήμερον
ἢ
ζῶντα |
[2, 144] |
ἡμῶν
ὑπεραπολογεῖσθε
ὡς
οὐκ
ἀνελευθέρων,
|
ὦ |
πιστοὶ
πολῖται,
τοιαύτῃ
καὶ
νῦν |
[2, 43] |
Ἰταλίας,
καὶ
ἐδημηγόρησεν
ὧδε·
Ὑμῶν,
|
ὦ |
πολέμιοι
ιτῷδε
γὰρ
ἔτι
τῷ |
[2, 137] |
ἔχομεν
εἰπεῖν,
ἐν
ὑμῖν
ἐροῦμεν,
|
ὦ |
πολῖται,
μεθ'
ὧν
καὶ
τἆλλα |
[2, 137] |
Βροῦτος
ἔλεγεν·
Ἐνταῦθα
ὑμῖν
ἐντυγχάνομεν,
|
ὦ |
πολῖται,
οἱ
χθὲς
κατ'
ἀγορὰν |
[2, 145] |
Ἀντώνιος
καὶ
παλινῳδῶν
ἔφη·
Ἔοικεν,
|
ὦ |
πολῖται,
τὰ
γεγενημένα
ἀνδρῶν
μὲν |
[2, 144] |
καὶ
ἔλεγεν
ὧδε.
~Οὐκ
ἄξιον,
|
ὦ |
πολῖται,
τοσοῦδε
ἀνδρὸς
ἐπιτάφιον
ἔπαινον |
[2, 72] |
Πομπήιος
μὲν
τοιάδε
λέγων·
Ὑμεῖς,
|
ὦ |
συστρατιῶται,
στρατηγεῖτε
τοῦ
πόνου
μᾶλλον |
[2, 73] |
Τὰ
μὲν
δυσχερέστερα
ἤδη
νενικήκαμεν,
|
ὦ |
φίλοι·
ἀντὶ
γὰρ
λιμοῦ
καὶ |
[2, 117] |
τράχηλον
εἷλκε,
βοῶν·
Τί
βραδύνετε
|
ὦ |
φίλοι;
Κάσκας
δ'
ἐφεστὼς
ὑπὲρ |
[2, 35] |
εἶπεν
ἀνενεγκών·
Ἡ
μὲν
ἐπίσχεσις,
|
ὦ |
φίλοι,
τῆσδε
τῆς
διαβάσεως
ἐμοὶ |