Livre, Par. |
[2, 151] |
αὐτῶν
ἑκατέρου,
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
|
ἐκ |
βασιλείας
ἠσκημένης
ὑπὸ
Φιλίππῳ,
τοῦ |
[2, 114] |
ὃ
καὶ
περὶ
Ῥωμύλον
τυραννικὸν
|
ἐκ |
βασιλικοῦ
γενόμενον
ἐλέγετο
συμβῆναι.
Δόξειν |
[2, 122] |
τοῖς
καθελοῦσι
τοὺς
βασιλέας,
οὐκ
|
ἐκ |
βίας
ἄρχοντας
ὥσπερ
ὁ
Καῖσαρ, |
[2, 39] |
τοῖς
ὑπάτοις
προαπάγειν
ἐς
Ἤπειρον
|
ἐκ |
Βρεντεσίου,
καὶ
διέπλευσαν
οἵδε
αὐτίκα |
[2, 56] |
νεοστρατεύτους,
ὁ
δὲ
Καῖσαρ
τοὺς
|
ἐκ |
Βρεντεσίου
περιμένων.
Νομίσας
δ'
ἔαρος |
[2, 32] |
~Ὁ
δ'
ἄρτι
τὸν
ὠκεανὸν
|
ἐκ |
Βρεττανῶν
διεπεπλεύκει
καὶ
ἀπὸ
Κελτῶν |
[2, 137] |
δημοκρατουμένων
πράξομεν.
Ἐπειδὴ
Γάιος
Καῖσαρ
|
ἐκ |
Γαλατίας
ἐπὶ
τὴν
πατρίδα
ἤλασε |
[2, 49] |
ἱππέες
τέ
τινες
Κελτῶν
καὶ
|
ἐκ |
Γαλατίας
ἕτεροι
τῆς
ἑῴας
Κομμαγηνοί |
[2, 49] |
καὶ
τούτοις
ὅσοι
συνετάσσοντο
ἱππέες,
|
ἐκ |
δὲ
Παρθυαίων
δύο,
τῶν
σὺν |
[2, 82] |
ἱππέων
ἀμφὶ
τεσσαράκοντα
τῶν
ἐπιφανῶν·
|
ἐκ |
δὲ
τῆς
ἄλλης
στρατιᾶς
οἱ |
[2, 113] |
μὲν
ἐκ
τῶν
οἰκείων
σφίσιν,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
αὐτοῦ
φίλων
Καίσαρος |
[2, 82] |
ἑτέροις
δοκεῖ,
χίλιοι
καὶ
διακόσιοι,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
Πομπηίου
βουλευταὶ
μὲν |
[2, 2] |
στασιώτης
καὶ
ζηλωτὴς
μάλιστα
γεγονώς,
|
ἐκ |
δὲ
φιλοτιμίας
καὶ
ὅδε
ἐς |
[2, 18] |
στρατῷ·
μύριοι
γὰρ
οὐδ'
ἐντελεῖς
|
ἐκ |
δέκα
μυριάδων
ἐς
Συρίαν
διέφυγον. |
[2, 150] |
διενήχετο
λανθάνων
ἐπὶ
πολύ,
μόνην
|
ἐκ |
διαστήματος
ἀνίσχων
τὴν
ἀναπνοήν,
μέχρι |
[2, 35] |
Ἀρίμινον,
ἑπομένων
οἱ
τῶν
ἱππέων
|
ἐκ |
διαστήματος.
Δρόμῳ
δ'
ἐλθὼν
ἐπὶ |
[2, 125] |
ἀρχὰς
ἐκέλευσε
νυκτοφυλακεῖν
τὴν
πόλιν,
|
ἐκ |
διαστήματος
ἐν
μέσῳ
προκαθημένας
ὥσπερ |
[2, 3] |
κτεῖναι
Κικέρωνα
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ἐκ |
διαστημάτων
πολλῶν
νυκτὸς
ἐμπρῆσαι
μιᾶς |
[2, 3] |
ὁ
Κικέρων
τήν
τε
πόλιν
|
ἐκ |
διαστημάτων
φρουραῖς
διελάμβανε
καὶ
τῶν |
[2, 151] |
καὶ
καλοί.
Καὶ
τὸ
γένος
|
ἐκ |
Διὸς
ἤστην
ἑκάτερος,
ὁ
μὲν |
[2, 106] |
ταῖς
εἰκόσι
ποικίλα,
καὶ
στέφανος
|
ἐκ |
δρυὸς
ἦν
ἐπ'
ἐνίαις
ὡς |
[2, 69] |
συνετάρασσε,
μέλλοντα
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
|
ἐκ |
δυναστείας
τοσῆσδε
ἀθρόως
ἐκπεσεῖσθαι.
Τοσοῦτον |
[2, 60] |
ἀριστείοις
πολλοῖς
ἐτίμησεν,
αὐτὸς
δ'
|
ἐκ |
Δυρραχίου
τινὸς
αὐτῷ
πρασσομένης
προδοσίας, |
[2, 150] |
ἰσχύν,
γῆς
ἤδη
καὶ
θαλάσσης
|
ἐκ |
δύσεων
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν
Εὐφράτην |
[2, 61] |
~Καίσαρι
μὲν
δὴ
οὐδὲν
ἦν
|
ἐκ |
θαλάσσης
διὰ
Πομπήιον
ναυκρατοῦντα·
ἐλίμαινεν |
[2, 61] |
τὰ
στρατόπεδα
ἑνὶ
τείχει
περιλαβὼν
|
ἐκ |
θαλάσσης
ἐς
θάλασσαν
ἀποτειχίσαι,
ὡς |
[2, 118] |
φόνος,
οὐ
προβεβουλευμένος,
ἀλλ'
οἷος
|
ἐκ |
θορύβου
πολιτικοῦ
καὶ
ἀγνωσίας
τῶν |
[2, 38] |
ὀξέως,
ὁ
Πομπήιος
ἐς
Νουκερίαν
|
ἐκ |
Καπύης
καὶ
ἐκ
Νουκερίας
ἐς |
[2, 32] |
Δομίτιος
εὐθὺς
ἐξῄει
μετὰ
τετρακισχιλίων
|
ἐκ |
καταλόγου.
~Ἀντωνίου
δὲ
καὶ
Κασσίου |
[2, 64] |
εἰ
μὴ
διώκειν
ὅλως
ὑπερεῖδεν
|
ἐκ |
καταφρονήσεως,
μέχρι
Καῖσαρ
ἑπτὰ
συντόνως |
[2, 41] |
ἀμυνεῖται,
διέπλευσεν
ἐς
Κέρκυραν
καὶ
|
ἐκ |
Κερκύρας
ἐς
Πομπήιον·
ὁ
δὲ |
[2, 147] |
τὸ
λέχος
ἀνδρείκελον
αὐτοῦ
Καίσαρος
|
ἐκ |
κηροῦ
πεποιημένον·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 83] |
τοῦ
πολυανδρίου.
~Ὁ
δὲ
Πομπήιος
|
ἐκ |
Λαρίσσης
ὁμοίῳ
δρόμῳ
μέχρι
θαλάσσης |
[2, 94] |
ὅμως
τὰ
ὑπεσχημένα
ἅπαντα,
ἐπανελθὼν
|
ἐκ |
Λιβύης.
Δώσω
δὲ
καὶ
γῆν |
[2, 103] |
τε
γὰρ
ἀρίστων
ὅσοι
διεπεφεύγεσαν
|
ἐκ |
Λιβύης,
ἐκεῖ
συνέδραμον,
καὶ
στρατὸς |
[2, 64] |
στρατῷ
διαρπάσαι.
Οἱ
δ'
ὡς
|
ἐκ |
λιμοῦ
πάντων
ἐνεπίμπλαντο
ἀθρόως
καὶ |
[2, 66] |
πόλεμον
ἐγνώκει,
καὶ
ἐς
λοιμὸν
|
ἐκ |
λιμοῦ
τοὺς
πολεμίους
περιφέρειν·
~Πολὺ |
[2, 55] |
ἀναπαύων.
Πομπήιος
δὲ
προμαθὼν
ἀντιπαρώδευεν
|
ἐκ |
Μακεδονίας,
σὺν
ἐπείξει
καὶ
ὅδε |
[2, 47] |
ὑπέσχητο.
Ὧν
ὁ
Καῖσαρ
πυθόμενος
|
ἐκ |
Μασσαλίας
ἐς
Πλακεντίαν
ἠπείγετο
συντόμως |
[2, 64] |
παρακειμένων
ἀτρώτοις,
εἴκοσι
μὲν
ὡς
|
ἐκ |
μέθης
κατακεκλιμένους
ἐπὶ
τὸ
ἔδαφος, |
[2, 82] |
ἐγένετο
ὑπὸ
πλήθους
καὶ
καταφρονήσεως)
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
Καίσαρος
στρατοῦ
τριάκοντα |
[2, 113] |
εὐτολμοτάτους
ἑκατέρων
ᾖδεσαν.
Καὶ
συνήγειραν
|
ἐκ |
μὲν
τῶν
σφετέρων
ἀδελφὼ
δύο, |
[2, 130] |
συνδραμόντες
ἐκάλουν
ὡς
δὲ
ὤφθησαν
|
ἐκ |
μετεώρου
καὶ
σιγὴ
κεκραγότων
μόλις |
[2, 147] |
οὐχ
ἑωρᾶτο.
Τὸ
δὲ
ἀνδρείκελον
|
ἐκ |
μηχανῆς
ἐπεστρέφετο
πάντῃ,
καὶ
σφαγαὶ |
[2, 41] |
Ῥώμην
ἐπειχθεὶς
τόν
τε
δῆμον,
|
ἐκ |
μνήμης
τῶν
ἐπὶ
Σύλλα
καὶ |
[2, 108] |
ἀρχὴ
ἱερὰ
καὶ
ἄσυλος
ἦν
|
ἐκ |
νόμου
καὶ
ὅρκου
παλαιοῦ·
τήν |
[2, 38] |
ἐς
Νουκερίαν
ἐκ
Καπύης
καὶ
|
ἐκ |
Νουκερίας
ἐς
Βρεντέσιον
ἠπείγετο,
ὡς |
[2, 150] |
Ἔς
τε
πολεμίους
προεπήδησε
μόνος
|
ἐκ |
πάντων
δεδιότων
πολλάκις,
καὶ
τριακοντάκις |
[2, 115] |
αἱρουμένων
δὲ
ἕτερα
ἑτέρων
αὐτὸς
|
ἐκ |
πάντων
ἐπῄνει
τὸν
αἰφνίδιον.
Καὶ |
[2, 82] |
αὐτὸς
καὶ
πρῶτα
καὶ
δεύτερα
|
ἐκ |
πάντων
ἐφέρετο,
ὁμολογούμενος
ἀριστεῦσαι,
καὶ |
[2, 146] |
συνεχῶς
ἐπιβοῶν·
Μόνος
ὅδε
ἀήττητος
|
ἐκ |
πάντων
τῶν
ἐς
χεῖρας
αὐτῷ |
[2, 35] |
Φυγαί
τε
καὶ
μεταναστάσεις
ἦσαν
|
ἐκ |
πάντων
χωρίων
ὡς
ἐν
ἐκπλήξει |
[2, 63] |
μᾶλλον
ἠρεθίζοντο
καθ'
ἑαυτῶν
καὶ
|
ἐκ |
παραδόξου
μεταβολῆς
ἐκέλευον
τῷ
πατρίῳ |
[2, 99] |
γέ
τοι
τῇ
Φιλίππου
συνὼν
|
ἐκ |
παρθένου
καὶ
ἀρεσκόμενος
αὐτῇ
μάλιστα |
[2, 103] |
καίτοι
τῶν
πρεσβυτέρων
αὐτῷ
παραινούντων
|
ἐκ |
πείρας
ὧν
ἀμφί
τε
Φάρσαλον |
[2, 85] |
σπονδῶν
ἀνίσχοντες
ἀπέπλεον
τάχιστα
ὡς
|
ἐκ |
πολεμίας.
~Πομπηίου
δὲ
τὴν
μὲν |
[2, 19] |
ἀλλήλους,
ἀσυντάκτου
μάλιστα
καὶ
χαλεπῆς
|
ἐκ |
πολλοῦ
γεγενημένης
τῆς
πολιτείας·
αἵ |
[2, 113] |
Οἱ
μὲν
δὴ
τάδε
ἄρα
|
ἐκ |
πολλοῦ
διανοούμενοι
τότε
πρῶτον
ἐς |
[2, 50] |
καλῶς
ἐνθάδε
καὶ
ἀμυνούμενοι
τὸν
|
ἐκ |
πολλοῦ
μὲν
ἐπιβουλεύοντα
αὐτῇ,
διὰ |
[2, 95] |
τῶν
τριακοσίων,
οὓς
ἀπὸ
σφῶν
|
ἐκ |
πολλοῦ
προβούλους
ἐπεποίηντο
τοῦ
πολέμου |
[2, 130] |
προῆλθον·
καὶ
γάρ
τινες
αὐτοὺς
|
ἐκ |
πολλοῦ
συνδραμόντες
ἐκάλουν
ὡς
δὲ |
[2, 13] |
πλήθους
βεβαιοτάτων
ἐς
ταῦτα
θεραπόντων,
|
ἐκ |
πολλοῦ
τὴν
βουλὴν
ᾖτουν
ἄφεσίν |
[2, 120] |
Ὧν
θάτερον
εὐχερέστερον
ἦν,
διεφθαρμένης
|
ἐκ |
πολλοῦ
τῆς
πολιτείας.
Παμμιγές
τε |
[2, 23] |
ἔλεγεν
ἐς
ἀκριβῆ
διόρθωσιν
ἐπιτετριμμένης
|
ἐκ |
πολλοῦ
τῆς
πολιτείας.
~Τοιαῦτα
δ' |
[2, 33] |
γάρ
τις
ἤδη
στρατὸς
ἑωρᾶτο
|
ἐκ |
Πομπηίου
περιιστάμενος
τὸ
βουλευτήριον.
Οἵδε |
[2, 71] |
δὲ
ἀγῶνι
πεζῷ
συνενεχθεὶς
ἀνδράσιν
|
ἐκ |
πόνου
πολλοῦ
μεγαλαύχοις
τε
καὶ |
[2, 141] |
ἐκ
τῶν
δημοσίων
χρημάτων
εὐθὺς
|
ἐκ |
πρώτης
ἀφορμῆς
ἀποδώσομεν,
ἵνα
μὴ |
[2, 91] |
τὸν
ἵππον
ἀνεπήδησε
καὶ
εὐθὺς
|
ἐκ |
πρώτης
βοῆς
τρέπεταί
τε
τὸν |
[2, 95] |
Λιβύῃ
πόλεμον
ἐξῄει.
~Διαβαλὼν
δ'
|
ἐκ |
Ῥηγίου
τὸν
πορθμὸν
ἐπὶ
Μεσσήνης |
[2, 44] |
Κουρίων
δ'
ὑπὲρ
Καίσαρος
αὐτοῖς
|
ἐκ |
Σικελίας
ἐπέπλει
δύο
τέλεσι
στρατοῦ |
[2, 44] |
δὲ
τοῦ
Κουρίωνος
ἐπὶ
πλέοντος
|
ἐκ |
Σικελίας,
οἱ
ἐν
τῇ
Λιβύῃ. |
[2, 17] |
ἀμφὶ
τὸν
Ἠριδανὸν
ποταμόν,
ἧκεν,
|
ἐκ |
συνεχοῦς
πολέμου
τὸν
στρατὸν
ἀναπαύσων |
[2, 60] |
δ'
αὐτοῦ
χειμῶνος
ἄλλην
στρατιὰν
|
ἐκ |
Συρίας
ἦγε
Πομπηίῳ
Σκιπίων
ὁ |
[2, 145] |
ἐγνωσμένα,
συνενεγκεῖν
εὔχομαι.
Θορύβου
δ'
|
ἐκ |
τῆς
βουλῆς
ἐπὶ
τῷδε
μάλιστα |
[2, 49] |
καὶ
Κίλικες
καὶ
Καππαδόκαι
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
βραχυτέρας
Ἀρμενίας
τινὲς
καὶ |
[2, 88] |
διέτριψε
θύων
καὶ
τὸν
στρατὸν
|
ἐκ |
τῆς
μάχης
ἀναλαμβάνων·
ἔνθα
καὶ |
[2, 63] |
ἐφορῶντος
αὐτοῦ
Καίσαρος,
μὴ
ἐπανήξειν
|
ἐκ |
τῆς
μάχης,
εἰ
μὴ
κρατοῖεν. |
[2, 118] |
ἐξελεύθερος
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸ
βουλευτήριον
|
ἐκ |
τῆς
οἰκίας
παρεπεπόμφεισαν,
ὧν
ἀθρόως |
[2, 140] |
εἰκότα
τιμωμένους
τε
καὶ
περιποιουμένους
|
ἐκ |
τῆς
πατρίδος,
τὰ
ἴσα
τὴν |
[2, 148] |
~Καὶ
οἱ
μὲν
σφαγεῖς
ἐξέφυγον
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
διαλαθόντες,
ὁ
δὲ |
[2, 146] |
σφαγέας
χωρὶς
μόνου
Δέκμου,
αἰχμαλώτους
|
ἐκ |
τῆς
Πομπηίου
στάσεως
γενομένους,
ἀντὶ |
[2, 97] |
ἔκ
τε
πολλοῦ
γεγυμνασμένος
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
προτέρας
μάχης
ἐν
ἐλπίδι |
[2, 19] |
μῆνας
ὀκτὼ
τὴν
πόλιν
ἄναρχον
|
ἐκ |
τῆς
τοιᾶσδε
ἀσυνταξίας
γενέσθαι,
Πομπηίου |
[2, 79] |
μήτ'
ἐπεκθεῖν
ἔτι
μήτ'
ἐκτρέχειν
|
ἐκ |
τῆς
φάλαγγος
μηδ'
ἀκοντίζειν,
ἀλλ' |
[2, 79] |
καὶ
ποικίλα·
βοὴ
δὲ
οὐδεμία
|
ἐκ |
τοσῆσδε
φάλαγγος
τοιάδε
δρώσης
οὐδ' |
[2, 121] |
τι
μισθοῖντο.
~Ὅθεν
οὐ
δυσχερῶς
|
ἐκ |
τοσῶνδε
καὶ
τοιῶνδε
ἀνδρῶν
πλῆθός |
[2, 5] |
Ὧν
ὁ
Κικέρων
πυθόμενος
ἐξέδραμεν
|
ἐκ |
τοῦ
βουλευτηρίου
καὶ
διαθεὶς
ἐς |
[2, 130] |
ὁ
Ἀντώνιος
καὶ
ὁ
Λέπιδος
|
ἐκ |
τοῦ
βουλευτηρίου
προῆλθον·
καὶ
γάρ |
[2, 129] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐπήλπιζον
χάριν
|
ἐκ |
τοῦ
δήμου
λαβόντες
ἐς
τὰς |
[2, 118] |
ἐπὶ
δή
τινα
θέας
ἐπίδειξιν,
|
ἐκ |
τοῦ
θεάτρου
διέθεον
ἐς
τὰ |
[2, 122] |
καὶ
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν
Κάσσιον
|
ἐκ |
τοῦ
ἱεροῦ
κατεκάλουν.
Οἱ
δὲ |
[2, 142] |
ἐπέλεγεν·
οἱ
δὲ
ἡδόμενοι
κατεκάλουν
|
ἐκ |
τοῦ
ἱεροῦ
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν |
[2, 121] |
ἄνδρας
ὡς
εὐεργέτας
καλεῖν
ἐκέλευεν
|
ἐκ |
τοῦ
Καπιτωλίου
καὶ
γεραίρειν.
Καὶ |
[2, 111] |
παῖς
αὐτῷ
τε
Καίσαρι
προσφυγὼν
|
ἐκ |
τοῦ
κατὰ
Φάρσαλον
ἀτυχήματος,
καὶ |
[2, 87] |
καὶ
ὅσοι
ἄλλοι
τῶν
ἐπιφανῶν
|
ἐκ |
τοῦ
κατὰ
Φάρσαλον
ἔργου
διεπεφεύγεσαν, |
[2, 146] |
τὴν
φωνὴν
ἐς
τὸ
θρηνῶδες
|
ἐκ |
τοῦ
λαμπροτέρου
μετεποίει
καὶ
ὡς |
[2, 129] |
ἔσεσθαι
χειροτονίας
ἐπὶ
τὸ
νομιμώτερον
|
ἐκ |
τοῦ
μοναρχικοῦ·
ὃ
καὶ
κόσμον |
[2, 85] |
καὶ
ἐστρατευμένον
ἑαυτῷ,
εἴτε
τοπάζων
|
ἐκ |
τοῦ
μόνον
ἑστάναι,
κατὰ
δὴ |
[2, 146] |
χορὸς
αὐτῷ
πενθιμώτατα
συνωδύρετο
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
πάθους
αὖθις
ὀργῆς
ἐνεπίμπλατο. |
[2, 141] |
γὰρ
ἐς
τυράννους
γίγνεται
δορυφόρων
|
ἐκ |
τοῦ
συναδικεῖν
καὶ
συνδεδιέναι.
Καὶ |
[2, 5] |
πολλὰ
τῶν
κυρουμένων
ἐργασόμενος
καὶ
|
ἐκ |
τοῦδε
εὐβουλότερόν
τε
καὶ
εὐλαβέστερον |
[2, 61] |
αὐτοῦ
τὰ
πολλὰ
τῶν
φρουρίων
|
ἐκ |
τοῦδε
κεκενωμένα
προσλαβὼν
ἡσύχαζε.
Καὶ |
[2, 55] |
αὐτοὺς
ὑπὸ
λαμπτῆρσι,
καὶ
θόρυβος
|
ἐκ |
τοῦδε
πολὺς
καὶ
φόβος,
ὡς |
[2, 2] |
πολιτείαν
μὲν
ὅλως
ἔτι
ἀπεστρέφετο
|
ἐκ |
τοῦδε,
ὡς
οὐδὲν
μοναρχίαν
ταχὺ |
[2, 135] |
φανερῶς,
μή
τι
νεώτερον
ἕτερον
|
ἐκ |
τούτων
γένοιτο.
Καὶ
οὐ
πειθόμενον |
[2, 146] |
Σὺ
δ'
ἔφη,
καὶ
μόνος
|
ἐκ |
τριακοσίων
ἐτῶν
ὑβρισμένῃ
τῇ
πατρίδι |
[2, 70] |
οἱ
μὲν
ἡμιόλιον,
οἱ
δὲ
|
ἐκ |
τριῶν
νομίζουσιν
ἀμφὶ
τὰ
δύο |
[2, 140] |
τῶν
ταμιείων
ἔχοντες,
πολλὰ
δὲ
|
ἐκ |
τῶν
δεδημευμένων,
ἀλλὰ
τὴν
Ἰταλίαν |
[2, 141] |
τῆς
γῆς
τοῖς
ἀφῃρημένοις
ἡμεῖς
|
ἐκ |
τῶν
δημοσίων
χρημάτων
εὐθὺς
ἐκ |
[2, 136] |
μάλιστα
τῶν
τι
καὶ
ἐλπιζόντων
|
ἐκ |
τῶν
διαθηκῶν
αὑτοῖς
ἔσεσθαι,
τάς |
[2, 80] |
πρῶτον
ἐν
κόσμῳ
καὶ
ἔτι
|
ἐκ |
τῶν
δυνατῶν
ἀμυνόμενοι·
ἐπικειμένων
δ' |
[2, 43] |
στρατόν,
λαβὼν
τὰ
ὑδρεύματα,
Πετρηίου
|
ἐκ |
τῶν
ἐμῶν
τοὺς
ὑπὲρ
τὸν |
[2, 133] |
ἀντ'
ἐκείνων
ψῆφον
αἰτοῦσιν
ἓν
|
ἐκ |
τῶν
Καίσαρος
ἔργων
προύθηκα
μέχρι |
[2, 39] |
ἐς
πεῖραν
ἦλθον.
Οἱ
δ'
|
ἐκ |
τῶν
Λιβυρνῶν
ἐξελαθέντες
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 9] |
χειροτονίαν.
~Ἐν
δὲ
τούτῳ
Πομπήιος,
|
ἐκ |
τῶν
Μιθριδατείων
ἔργων
ἐπὶ
μέγα |
[2, 134] |
ἄταφον
ῥιπτούμενον
νκαὶ
γὰρ
ταῦτα
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
τοῖς
τυράννοις
ἐπιτέτακταἰ |
[2, 113] |
καὶ
Πόντιον
Ἀκύλαν,
τούσδε
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
οἰκείων
σφίσιν,
ἐκ
δὲ |
[2, 6] |
ἄνευ
κρίσεως
καταγνῶναι.
Καὶ
εὐθὺς
|
ἐκ |
τῶν
οἰκιῶν,
ἔτι
τῆς
βουλῆς |
[2, 34] |
ὡς
ἐμπειροπολέμους,
ξενολογεῖν
δὲ
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
περιοίκων
ἐθνῶν
ὅσα
ἄλκιμα. |
[2, 68] |
ἔσεσθαί
τι
λαμπρὸν
αὑτοῖς
ἔφασαν
|
ἐκ |
τῶν
πολεμίων,
ὁ
δὲ
Καῖσαρ |
[2, 107] |
Σπεῖραι
δ'
ὅσαι
στρατηγίδες
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῶν
πολέμων
ἔτι
ἐσωματοφυλάκουν,
ἀπέστησε |
[2, 24] |
τοὺς
κατηγόρους
ἐνοχλοῦντος,
σφαγή
τις
|
ἐκ |
τῶν
Πομπηίου
στρατιωτῶν
ἐπιδραμόντων
ἐγένετο, |
[2, 85] |
ἐπιφανῶν
τινας
πέμψαι·
τοσοῦτο
δ'
|
ἐκ |
τῶν
Σοφοκλέους
ἰαμβείων
πρὸς
ἑαυτὸν |
[2, 140] |
ἐς
παρηγορίαν
ἐδίδοσαν,
πολλὰ
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
ταμιείων
ἔχοντες,
πολλὰ
δὲ |
[2, 48] |
πολέμους
καὶ
στάσεις
καὶ
τὴν
|
ἐκ |
τῶνδε
τοῖς
πιπρασκομένοις
ἐποῦσαν
εὐωνίαν, |
[2, 39] |
χώρας
καὶ
πόλεως
κατασχεῖν
Βρίγας
|
ἐκ |
Φρυγῶν
ἐπανελθόντας
καὶ
Ταυλαντίους
ἐπ' |
[2, 12] |
τοῖς
ἐπιβεβουλευμένοις.
Καὶ
Βύβλος
μὲν
|
ἐκ |
χειρῶν
ἅπαντα
μεθεὶς
οἷά
τις |
[2, 66] |
καὶ
λιμένες
καὶ
φρούρια,
ὡς
|
ἔκ |
τε
γῆς
αἰεὶ
φέρεσθαι
καὶ |
[2, 97] |
ἐς
ὀκτὼ
μυριάδας
μάλιστα
συνελθὼν
|
ἔκ |
τε
πολλοῦ
γεγυμνασμένος
καὶ
ἐκ |
[2, 43] |
αὐτῶν
ἐς
ἐπήκοον,
ὅσοι
ἦσαν
|
ἔκ |
τε
Ῥώμης
καὶ
Ἰταλίας,
καὶ |
[2, 68] |
καὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
πρόγονον
Ἀφροδίτην
|
νἐκ |
γὰρ
Αἰνείου
καὶ
Ἴλου
τοῦ |
[2, 105] |
ἐκαθέζετο
καὶ
τῶν
ζητητῶν
ἐπιπεσόντων
|
οὐκ |
ἀγεννῶς
αὐτοὺς
ἀμυνόμενος
κατεκόπη.
Τοῦδε |
[2, 114] |
καὶ
τὴν
τιμὴν
σφίσι
μενεῖν,
|
οὐκ |
ἀγνοουμένοις,
ὅτι
ἦρξαν.
Διὰ
μὲν |
[2, 133] |
φόβοις
ἀφεστηκότα
ἐάσω·
ἃ
δὲ
|
οὐκ |
ἀγχοῦ
μόνον
ἐστὶν
ἡμῖν,
ἀλλὰ |
[2, 58] |
ἀνεῖλε.
Καὶ
ὁ
Πομπήιος
ἀνεζεύξεν,
|
οὐκ |
αἴσιον
τὸ
συμβὰν
ἡγούμενος.
Αἰτίαν |
[2, 39] |
ἐπίνειον.
Τὴν
δ'
ἐπίκλησιν
ὡς
|
οὐκ |
αἶσιον
ἐναλλάξαντες
οἱ
Κερκυραῖοι
καὶ |
[2, 70] |
καὶ
μάλιστα
θαρροῦντες
τὰ
συμμαχικὰ
|
οὐκ |
ἀκριβοῦσιν
οὐδὲ
ἀναγράφουσιν
ὡς
ἀλλότρια |
[2, 133] |
ἡμῖν
τὸ
ἓν
ἀγῶνας
ἤγειρεν,
|
οὐκ |
ἀλόγως·
εἰ
γὰρ
ἀποθησόμεθα
τὰς |
[2, 145] |
τις
ἐπιβουλεύσειεν,
ἐξώλεις
εἶναι
τοὺς
|
οὐκ |
ἀμύναντας
αὐτῷ.
Ἐφ'
ὅτῳ
δὴ |
[2, 63] |
τὰ
σημεῖα
κτείνειν
ἐπεβόων,
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
αὐτοί
ποτε
φυγόντες,
εἰ |
[2, 56] |
καὶ
πνεύματι,
μετεπέμπετο
κατὰ
σπουδήν.
|
Οὐκ |
ἀναγομένων
δ'
ἐκείνων
αὐτὸς
ἔκρινεν |
[2, 48] |
ἐξῄει
Δεκεμβρίου
μηνὸς
Ῥωμαίοις
ὄντος,
|
οὐκ |
ἀναμείνας
οὐδὲ
τῆς
ἀρχῆς
ἕνεκα |
[2, 28] |
ἑκὼν
ἀποθήσομαι
τοῖς
ἀπολαβεῖν
θέλουσιν,
|
οὐκ |
ἀναμένων
τοὺς
χρόνους
τοὺς
ὡρισμένους. |
[2, 142] |
τῶν
ὑπάτων
εἰπεῖν
τι
βουλομένων
|
οὐκ |
ἀνασχόμενοι
δεξιώσασθαι
αὐτοὺς
καὶ
συναλλαγῆναι |
[2, 147] |
τοῦ
δημηγορήσαντος
ἐπὶ
τῷ
Καίσαρι,
|
οὐκ |
ἀνασχόμενοί
τε
περὶ
τῆς
ὁμωνυμίας |
[2, 103] |
καὶ
μάλιστα
σφαλεὶς
ὁ
Πομπήιος
|
οὐκ |
ἀνεβάλλετο
τὴν
μάχην,
ἀλλ'
εὐθὺς |
[2, 144] |
Ἀλλ'
ὑμεῖς
ἡμῶν
ὑπεραπολογεῖσθε
ὡς
|
οὐκ |
ἀνελευθέρων,
ὦ
πιστοὶ
πολῖται,
τοιαύτῃ |
[2, 81] |
ἵππου
ἐπιβὰς
σὺν
φίλοις
τέσσαρσιν
|
οὐκ |
ἀνέσχε
δρόμου,
πρὶν
ἀρχομένης
ἡμέρας |
[2, 12] |
ποικίλα
τοῦ
συμβεβηκότος
ὁ
Καῖσαρ
|
οὐκ |
ἀνίει
καὶ
τοῦτο
δρᾶσαι
λέγων |
[2, 144] |
ἔτι
περιόντι
ἐψηφίσασθε,
ὑμετέραν
καὶ
|
οὐκ |
Ἀντωνίου
τάδε
φωνὴν
εἶναι
τιθέμενος |
[2, 144] |
ἐτέχναζεν
αὖθις
καὶ
ἔλεγεν
ὧδε.
|
~Οὐκ |
ἄξιον,
ὦ
πολῖται,
τοσοῦδε
ἀνδρὸς |
[2, 129] |
εὐθὺς
ἀνεπήδων
ἀθρόοι
μετὰ
βοῆς,
|
οὐκ |
ἀξιοῦντες
ἐπὶ
χειροτονίαις
ἄλλαις
οὐδ' |
[2, 63] |
μᾶλλον
ᾐδοῦντο
καὶ
συνεγίνωσκον
αὐτὸν
|
οὐκ |
ἀξίως
ὑπὸ
σφῶν
ἠδικῆσθαι
καὶ |
[2, 28] |
καὶ
ἐρέθισμα
κατὰ
τοῦ
Καίσαρος,
|
οὐκ |
ἀποδιδόντος
τὴν
ἀρχὴν
οὐδ'
ἐν |
[2, 128] |
καὶ
ἐφεδρεύων,
ἐπειδὴ
λόγων
ὕλην
|
οὐκ |
ἄπορον
οὐδὲ
ἀναμφίλογον
εἶδεν
ἐσφερομένην, |
[2, 140] |
φύλακας
εἶναι
τῶν
πεπολεμηκότων·
καὶ
|
οὐκ |
ἀρκούσης
ἐνίοτε
τῆς
δορικτήτου
γῆς |
[2, 39] |
τῆς
γῆς,
οἰκιστὴν
σφῶν
τίθενται,
|
οὐκ |
ἀρνούμενοι
μὲν
οὐδὲ
τὸν
Δύρραχον, |
[2, 129] |
αὐτὰς
ἀρχὰς
ἀποφανεῖν
αὐτίκα
καὶ
|
οὐκ |
ἀρχόντων
ἀλλαγήν,
ἀλλὰ
μόνης
ἔσεσθαι |
[2, 29] |
οἱ
δὲ
καὶ
τῷ
ὄντι
|
οὐκ |
ἀσφαλὲς
ἡγοῦντο
διαλύειν
τὴν
ὑπὸ |
[2, 21] |
ἐξ
ἅπαντος,
ἠξίου
τὸ
ἔργον
|
οὐκ |
ἀτελὲς
καταλιπεῖν.
Περιαγγελθέντος
δ'
ἐς |
[2, 3] |
πάντα
ἔτι
ἀγνοούμενα
Φουλβία
γύναιον
|
οὐκ |
ἀφανὲς
ἐμήνυε
τῷ
Κικέρωνι·
ἧς |
[2, 150] |
ἀκόντων,
εἰ
καὶ
τὴν
προσηγορίαν
|
οὐκ |
ἐδέχετο.
Καὶ
πολέμους
ἄλλους
καὶ |
[2, 114] |
ἅλις
ἔχειν
καὶ
πλέοσιν
ἐκφέρειν
|
οὐκ |
ἐδοκίμαζον,
συνέθεντο
μὲν
ἀλλήλοις
ἄνευ |
[2, 48] |
ἐποῦσαν
εὐωνίαν,
τὰς
μὲν
ἀποκοπὰς
|
οὐκ |
ἔδωκε,
τιμητὰς
δὲ
τῶν
ὠνίων |
[2, 121] |
ἔμμισθοι
τὰ
μὲν
γενόμενα
ἐπαινεῖν
|
οὐκ |
ἐθάρρουν,
δεδιότες
τὴν
Καίσαρος
δόξαν |
[2, 99] |
δίκαιον
ἢ
πρέπον
ἢ
καλὸν
|
οὐκ |
ἔθεσι
μᾶλλον
ἢ
μεγαλοψύχοις
λογισμοῖς |
[2, 35] |
μετ'
οἰμωγῆς,
τό
τε
ἀκριβὲς
|
οὐκ |
εἰδότες
καὶ
τὸν
Καίσαρα
νομίζοντες |
[2, 108] |
στενάξαντος,
εὐμηχάνως
εἶπε
τοῖς
ἀσπασαμένοις·
|
οὐκ |
εἰμὶ
Βασιλεύς,
ἀλλὰ
Καῖσαρ,
ὡς |
[2, 135] |
καὶ
ἀγαπώντων
ἁπάντων,
φόνου
μὲν
|
οὐκ |
εἶναι
δίκας
ἐπὶ
τῷ
Καίσαρι, |
[2, 116] |
αὐτὸν
ἐπανελθεῖν
ἀπὸ
τοῦ
βουλευτηρίου,
|
οὐκ |
εἰς
τέλος
ἄρα
τὰ
γιγνόμενα |
[2, 36] |
οἱ
ὕπατοι
πυνθανόμενοι
τὸν
Πομπήιον
|
οὐκ |
εἴων
ἐπὶ
τῆς
ἑαυτοῦ
γνώμης |
[2, 127] |
τούτων
τιμὴν
ὕβριν
Καίσαρι
φέρειν,
|
οὐκ |
εἴων
ἔτι
τὸν
τεθνεῶτα
τῶν |
[2, 122] |
ἐργάσασθαι
τοῖς
καθελοῦσι
τοὺς
βασιλέας,
|
οὐκ |
ἐκ
βίας
ἄρχοντας
ὥσπερ
ὁ |
[2, 121] |
πλήθους
οὐχ
ὁρῶντες
ἐπιμιγνύμενον
αὑτοῖς
|
οὐκ |
ἐκάλουν
τοὺς
ἄνδρας
οὐδέ
τι |
[2, 14] |
αὐτοῦ
γυναικὶ
ὁ
μὲν
Καῖσαρ
|
οὐκ |
ἔκρινεν,
ὑπεραρέσκοντα
τῷ
δήμῳ,
καίπερ |
[2, 127] |
κριτὰς
μεταφέροντες.
Καὶ
ὁ
Ἀντώνιος
|
οὐκ |
ἐκώλυεν,
εἰδὼς
οὐκ
ἐλευσομένους·
οὐδὲ |
[2, 135] |
βεβαιοῦν
αὐτῶν
τὰς
κληρουχίας.
Καὶ
|
οὐκ |
ἐκώλυεν
ὁ
Ἀντώνιος,
ἐπιδεικνὺς
τῇ |
[2, 127] |
δὲ
μεγάλων
οἴκων
περισῴζειν
αὐτοὺς
|
οὐκ |
ἐκώλυον,
ἠγανάκτουν
δέ,
εἰ
καὶ |
[2, 127] |
ὁ
Ἀντώνιος
οὐκ
ἐκώλυεν,
εἰδὼς
|
οὐκ |
ἐλευσομένους·
οὐδὲ
ἦλθον.
Εἶτα
ἐπὶ |
[2, 131] |
ἐστί
μοι
καὶ
μόνῳ.
Ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐμὲ
καὶ
ὑμᾶς
βούλεσθαι
δεῖ |
[2, 134] |
ἐπὶ
τὴν
ἄγνωστον
προαγαγόντα;
Καὶ
|
οὐκ |
ἐν
αἰτίᾳ
καὶ
καταγνώσει
μᾶλλον |
[2, 78] |
τύπτοντες
τοὺς
ἐπικαθημένους,
οἱ
δ'
|
οὐκ |
ἐνεγκόντες
αὐτῶν
οὔτε
τὴν
ἀπόνοιαν |
[2, 94] |
στρατείας
καὶ
ἰδιωτευόντων.
~Οἱ
δ'
|
οὐκ |
ἐνεγκόντες
ἔτι
ἀνέκραγον
μετανοεῖν
καὶ |
[2, 104] |
ἐς
δειλίαν.
Καὶ
τὸ
ὄνειδος
|
οὐκ |
ἐνεγκὼν
ὁ
Καῖσαρ
ἐξέτασσε
παρὰ |
[2, 130] |
ὑπερεθίζων
ἄρα
τοὺς
ὁρῶντας
ὡς
|
οὐκ |
ἐνὸν
σῴζεσθαι
χωρὶς
ὅπλων
οὐδὲ |
[2, 41] |
ἀποκρινάμενος,
ὅτι
φειδοῖ
τῶν
ὑπηκόων
|
οὐκ |
ἐνταῦθα
αὐτὸν
ἀμυνεῖται,
διέπλευσεν
ἐς |
[2, 151] |
μὲν
ἐς
τοσοῦτον
συγκεκρίσθω,
καίπερ
|
οὐκ |
ἐξ
ἴσης
δυνάμεως
ἐπὶ
τὴν |
[2, 51] |
ἐκεῖνον
ἰσονομίας
αἱρούμενοι.
~Ἐγὼ
δ'
|
οὐκ |
ἐξέλιπον
οὐδ'
ἂν
ἐκλίποιμι
τὸν |
[2, 101] |
Ῥωμαίων
φυλαξάμενος
ἄρα,
ὡς
ἐμφύλια
|
οὐκ |
ἐοικότα
τε
αὑτῷ
καὶ
Ῥωμαίοις |
[2, 123] |
συμφρονοῖεν.
Καὶ
ἐδέοντο
οἱ
πεμφθέντες,
|
οὐκ |
ἐπαινοῦντες
μὲν
τὸ
πεπραγμένον
(οὐ |
[2, 69] |
εἴτε
ὅτι
τὰ
συμφέροντα
κρίνων
|
οὐκ |
ἔπειθεν,
ἀλλ'
ἐπὶ
κύβον
ἐχώρει |
[2, 47] |
ἐς
τόνδε
τὸν
πόλεμον
ὅλον,
|
οὐκ |
ἐς
μέρος
αὐτοῦ
μοι
συνομόσαντες |
[2, 103] |
λοιπὸς
ἦν
ἔτι
πόλεμος
ἐμφύλιος,
|
οὐκ |
εὐκαταφρόνητος·
τῶν
τε
γὰρ
ἀρίστων |
[2, 84] |
οὔσης
ἁλιτενοῦς
καὶ
μεγάλαις
ναυσὶν
|
οὐκ |
εὐχεροῦς,
ὑπηρέται
τέ
τινες
τῶν |
[2, 146] |
τούσδε
περισῶσαι
τοὺς
κτενοῦντάς
με,
|
οὐκ |
ἔφερεν
ἔτι
ὁ
δῆμος,
ἐν |
[2, 113] |
βασιλείας
προθῶσι;
καὶ
ὁ
Βροῦτος
|
οὐκ |
ἔφη
παρέσεσθαι
τῷ
βουλευτηρίῳ.
Ἐπανερομένου |
[2, 153] |
καὶ
τοῖς
προειποῦσιν
αὐτὰ
μάντεσιν
|
οὐκ |
ἐχαλέπηναν,
καὶ
ἑάλωσαν
ὅμως
ὑπὸ |
[2, 152] |
τοῖς
μάντεσι
τὴν
τελευτὴν
προειποῦσιν
|
οὐκ |
ἐχαλέπηναν,
καὶ
τὰ
σημεῖα
αὐτὰ |
[2, 8] |
τὸν
παραγγέλλοντα
παρεῖναι,
ἐσελθόντι
δὲ
|
οὐκ |
ἦν
ἔτι
ἐπὶ
τὸν
θρίαμβον |
[2, 31] |
τότε
ἐς
εὐπρέπειαν.
Κουρίωνι
δ'
|
οὐκ |
ἦν
μὲν
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν |
[2, 118] |
δὲ
αὐτῷ
Καίσαρι
στρατιωτικὸν
μὲν
|
οὐκ |
ἦν,
οὐ
γὰρ
δορυφόροις
ἠρέσκετο, |
[2, 27] |
πολιτείαν.
Ἐνισταμένων
δὲ
πολλῶν
ὡς
|
οὐκ |
ἴσον
διὰ
τὸ
μήπω
τὸν |
[2, 26] |
Τούτων
ὁ
Καῖσαρ
Κλαύδιον
μὲν
|
οὐκ |
ἴσχυσεν
ὑπαγαγέσθαι
χρήμασι,
Παῦλον
δὲ |