Livre, Par.
[2, 17]	τοὺς μὲν ἀμειβομένους ὑπὲρ τῶν	ἤδη	γεγονότων, τοὺς δὲ χρηματιουμένους, τοὺς
[2, 125]	φυλάξει τὰς κληρουχίας τάς τε	ἤδη	δεδομένας καὶ τὰς ἐπηγγελμένας. Ἤδη
[2, 17]	τοιουτότροπον αὑτοῖς ἐξεργασομένους. Πάντα γὰρ	ἤδη	διὰ τούτου ἐπράσσετο στρατιᾶς τε
[2, 120]	ὄντα σφίσιν ὡς ἐπὶ ἔξοδον	ἤδη	διαπεπρακότες, εὔωνοι δ' ἐς ὅ
[2, 69]	τῆς Καίσαρος ἀρχιερωσύνης ἐς ἀλλήλους	ἤδη	διήριζον. Ἅπερ ὁ Πομπήιος οἷα
[2, 135]	ὁρμῇ βαρυτέρᾳ, γίγνεται δόγμα, ἡσυχαζόντων	ἤδη	καὶ ἀγαπώντων ἁπάντων, φόνου μὲν
[2, 32]	συγκαλεῖν ἐδόκει τὸν στρατὸν ἅπαντα	ἤδη	καὶ ἄγειν ἐπὶ Ῥώμης, Καίσαρι
[2, 10]	Πιστευθεὶς δ' οὕτω φρονεῖν, ἀπερίσκεπτον	ἤδη	καὶ ἀπαράσκευον καὶ οὐδὲν ἔτι
[2, 59]	εἰκότα παρεσκεύαζοντο, σφενδόναι τε ἠφίεντο	ἤδη	καὶ βέλη. Καὶ ὁ ἄνεμος
[2, 26]	ὑβριστικῶς ὁ Μάρκελλος, εἰσηγεῖτο δὲ	ἤδη	καὶ διαδόχους αὐτῷ πέμπειν ἐπὶ
[2, 7]	ἀγείραντα καὶ τούτων τεταρτημόριον ὁπλίσαντα	ἤδη	καὶ ἐς Γαλατίαν ἐπὶ ἄλλην
[2, 8]	εἰδὼς μὲν παράνομον, γεγονὸς δὲ	ἤδη	καὶ ἑτέροις. Κάτωνος δ' ἀντιλέγοντος
[2, 150]	τήν τε Ῥωμαίων ἰσχύν, γῆς	ἤδη	καὶ θαλάσσης ἐκ δύσεων ἐπὶ
[2, 74]	τὸ ἔργον, τύχῃ τε παρακμάζοντα	ἤδη	καὶ νωθῆ καὶ βραδὺν ἐς
[2, 11]	ἀταξίας γενομένης πληγαί τε ἦσαν	ἤδη,	καὶ οἱ μετὰ τῶν ξιφιδίων
[2, 152]	τράχηλον ὑπέρῳ βαρυτάτῳ, καὶ πίπτοντι	ἤδη	καὶ περισωθέντι μόλις ὑπὸ τῶν
[2, 42]	καὶ ὑπὸ λιμοῦ καὶ χειμῶνος	ἤδη	καὶ πολεμίων· οὐδέν τε ἀλλ'
[2, 15]	ἐπαιρόμενός τε καὶ τῷδε ἀντιπαρεβάλλετο	ἤδη	καὶ Πομπηίῳ τὸ μέγιστον ἐν
[2, 67]	καὶ ἐνέδωκεν αὐτοῖς, θεοῦ βλάπτοντος	ἤδη	καὶ τἆλλα παρ' ὅλον τόνδε
[2, 27]	τῷ Πομπηίῳ, σαφέστερον ὁ Κουρίων	ἤδη	καὶ τραχύτερον ἀπεγύμνου μὴ χρῆναι
[2, 147]	γενέσθαι. ~Ὧδε δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν	ἤδη	καὶ χειρῶν ἐγγὺς οὖσιν ἀνέσχε
[2, 88]	παραδοὺς ὕστερον ἐν Ῥώμῃ δυναστεύοντα	ἤδη	κατέκανεν· ᾧ καὶ αὐτῷ δῆλόν
[2, 62]	ὡς ἐνέδραν ὑφορώμενος ἢ ὡς	ἤδη	κεκριμένου τοῦ πολέμου καταφρονήσας. Ἐπὶ
[2, 4]	Κορνηλίους γενέσθαι Ῥωμαίων μονάρχους, ὧν	ἤδη	Κίνναν καὶ Σύλλαν γεγονέναι. ~Λεχθέντων
[2, 91]	ἐπὶ Φαρνάκην ἠπείγετο. Ὁ δὲ	ἤδη	μὲν εἴργαστο πολλὰ καὶ περιεσπάκει
[2, 62]	στῆναι περὶ τὰς πύλας ὄντας	ἤδη	μήτε ἐσελθεῖν ἐν κόσμῳ μήτε
[2, 73]	ἰδίοις τοιάδε· Τὰ μὲν δυσχερέστερα	ἤδη	νενικήκαμεν, ὦ φίλοι· ἀντὶ γὰρ
[2, 153]	μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ πλησιάζοντα	ἤδη	παρεκάλουν οἱ Χαλδαῖοι τὴν εἴσοδον
[2, 60]	τῷ Καίσαρι σύμπας ὁ στρατὸς	ἤδη	παρῆν, παρῆν δὲ καὶ Πομπηίῳ.
[2, 96]	ἐθορυβοῦντο κατά τε πεῖραν ὧν	ἤδη	πεπόνθεσαν καὶ κατὰ δόξαν τῶν
[2, 29]	ἡ βουλὴ ὑπόπτως μὲν εἶχεν	ἤδη	πρὸς ἀμφοτέρους, δημοτικώτερον δ' ὅμως
[2, 141]	τοὺς ὁμοεθνεῖς ἐσόμενον καὶ ἥδιστον	ἤδη	πυθομένοις. Οἷς τὴν τιμὴν τῆσδε
[2, 6]	οἱ πολλοὶ μετετίθεντο, μέχρι Κάτων	ἤδη	σαφῶς ἀνακαλύπτων τὴν ἐς τὸν
[2, 34]	πόλεμος ἑκατέρωθεν ἀνέῳκτο καὶ κεκήρυκτο	ἤδη	σαφῶς, ἡ δὲ βουλὴ νομίζουσα
[2, 33]	καὶ Κάσσιος· καὶ γάρ τις	ἤδη	στρατὸς ἑωρᾶτο ἐκ Πομπηίου περιιστάμενος
[2, 69]	καὶ τὰς σκηνὰς δάφναις ἀνέστεφον	ἤδη,	συμβόλῳ νίκης· καὶ οἱ θεράποντες
[2, 123]	οἴκτῳ τῆς πόλεως κεκενωμένης στάσεσιν	ἤδη	συνεχέσιν, εἰ καὶ τοὺς ὑπολοίπους
[2, 25]	δίκην. ~Καὶ ὁ Πομπήιος ὡς	ἤδη	τὰ χρῄζοντα τῆς μοναρχίας διωρθωμένος
[2, 39]	ὁ Πομπήιος τῶν ἀμφ' αὑτὸν	ἤδη	τελῶν τὰ μὲν ἔδωκε τοῖς
[2, 103]	φιλονικία τὴν πόλιν. ~Αὐτὸς δὲ	ἤδη	τέταρτον ὑπατεύων ἐπὶ τὸν νέον
[2, 14]	ἐπιβουλὴν τοῦ Κικέρωνος ἀπέφηνε, διαβάλλοντος	ἤδη	τὴν συμφροσύνην τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[2, 110]	ἀπογνούς, εἴτε κάμνων καὶ ἐκκλίνων	ἤδη	τήνδε τὴν πεῖραν ἢ διαβολήν,
[2, 27]	Πομπήιον καὶ τὸν δῆμον ὁρῶν	ἤδη	τι προσκοπτόμενον αὐτῷ διὰ τὰς
[2, 130]	καὶ γενομένη διαμενεῖ· δυσεύρετον γὰρ	ἤδη	τὸ ἀσφαλὲς αὐτῆς, ὅτι μηδὲ
[2, 117]	τὴν Βρούτου πληγήν, Εἴτε ἀπογινώσκοντα	ἤδη,	τὸ ἱμάτιον περικαλύψασθαι καὶ πεσεῖν
[2, 131]	ὁ μὲν εὐθὺς ᾖει, νομίζων	ἤδη	τὸ πλῆθος τρέπεσθαι, καὶ ἐπὶ
[2, 120]	πολιτείας. Παμμιγές τε γάρ ἐστιν	ἤδη	τὸ πλῆθος ὑπὸ ξενίας, καὶ
[2, 124]	τὴν στρατιὰν τὴν Δέκμου, ἄθυμον	ἤδη	τοῖς ἀτρύτοις πόνοις γεγενημένην. Οὕτω
[2, 110]	Κράσσον παρασπονδήσεως. Στρατιὰν δὴ προύπεμπεν	ἤδη	τὸν Ἰόνιον περᾶν, ἑκκαίδεκα τέλη
[2, 135]	διαθήκας ὁ Καῖσαρ παρετίθετο, τοῦτον	ἤδη	τὸν τρόπον τῆς βουλῆς διαλελυμένης
[2, 78]	τοιῶνδε ἐμπειροπόλεμοι. Πλησιάζουσι δ' αὐτοῖς	ἤδη	τόξα καὶ λίθοι πρῶτον ἦν
[2, 104]	Εὐσέβειαν. Ὡς δὲ καὶ συνιόντων	ἤδη	τοῦ Καίσαρος στρατοῦ τὸ δέος
[2, 116]	δὲ ἐκπλήξεως ἐσιώπων. ~Φερομένου δὲ	ἤδη	τοῦ Καίσαρος, τῶν οἰκείων τις
[2, 69]	τι καὶ μαντικώτερον αὐτὸν πλησιάζοντος	ἤδη	τοῦ κακοῦ συνετάρασσε, μέλλοντα τῆς
[2, 80]	τὸ κήρυγμα εἱστήκει· καὶ σύμβολον	ἤδη	τοῦτο τῶν Πομπηίου στρατιωτῶν ἦν,
[2, 23]	Κύπρον ἀφελέσθαι Πτολεμαίου βασιλέως, νενομοθετημένον	ἤδη	τοῦτο ὑπὸ Κλωδίου, ὅτι οἵ
[2, 136]	ἀνῃρηκέναι τοσοίδε ἡμῶν ἀνθ' ἑνὸς	ἤδη	τυραννοῦσιν· οἳ θάπτειν με κωλύουσι
[2, 127]	τὰ ἐξ ἀνάγκης ἐψηφισμένα ἄρχοντι	ἤδη,	ὧν οὐδὲν ἑκόντας οὐδὲ πρὶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2006