HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδέτεροι 1
οὐδέτερος 1
οὔθ 1
οὐκ 55
οὐκοῦν 2
οὔκουν 1
οὖν 68

Fréquences [« »]
54 ἐν
52 μὴ
49 ὑμῖν
55 οὐκ
55 τοὺς
62 μοι
64 ὡς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

οὐκ

Page

[28]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς μὲν ἐγὼ οὐκ ἀδικῶ κατὰ τὴν Μελήτου γραφήν,

[33]   οὖσι δ᾽ οὔ. ἔστι γὰρ οὐκ ἀηδές. ἐμοὶ δὲ τοῦτο, ὡς

[24]   καὶ οὐκ ἔχεις εἰπεῖν; καίτοι οὐκ αἰσχρόν σοι δοκεῖ εἶναι καὶ

[29]   σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων μὲν οὐκ αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενος ὅπως σοι ἔσται

[28]   ἂν οὖν εἴποι τις· εἶτ᾽ οὐκ αἰσχύνῃ, ὦ Σώκρατες, τοιοῦτον ἐπιτήδευμα

[33]   ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι οὐκ ἀληθῆ λέγει. ἀλλὰ διὰ τί

[29]   τῶν κακῶν ἐστι. καίτοι πῶς οὐκ ἀμαθία ἐστὶν αὕτη ἡ ἐπονείδιστος,

[41]   τὰ ἐκείνων ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὐκ ἂν ἀηδὲς εἴη καὶ δὴ

[33]   τις χρηστὸς γίγνεται εἴτε μή, οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι,

[23]   ποιεῖν” τὰ γὰρ ἀληθῆ οἴομαι οὐκ ἂν ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι

[33]   ὁ μὲν Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνός γε αὐτοῦ καταδεηθείη

[30]   με ἢ μή, ὡς ἐμοῦ οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ

[32]   ὑμεῖς τοὺς δέκα στρατηγοὺς τοὺς οὐκ ἀνελομένους τοὺς ἐκ τῆς ναυμαχίας

[36]   τέ μοι πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς

[34]   δή τις ὑμῶν οὕτως ἔχει οὐκ ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ

[27]   τίθημι γάρ σε ὁμολογοῦντα, ἐπειδὴ οὐκ ἀποκρίνῃ. τοὺς δὲ (δαίμονας οὐχὶ

[34]   δὴ οὖν οὐδὲν τούτων ποιήσω; οὐκ αὐθαδιζόμενος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι, οὐδ᾽

[26]   αὐτοὺς ἀπείρους γραμμάτων εἶναι ὥστε οὐκ εἰδέναι ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία

[37]   Μέλητός μοι τιμᾶται, ὅ φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαθὸν οὔτ᾽

[29]   ἐν Ἅιδου οὕτω καὶ οἴομαι οὐκ εἰδέναι· τὸ δὲ ἀδικεῖν καὶ

[21]   οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν

[29]   φαίην εἶναι, τούτῳ ἄν, ὅτι οὐκ εἰδὼς ἱκανῶς περὶ τῶν ἐν

[38]   οὐ ῥᾴδιον. καὶ ἐγὼ ἅμα οὐκ εἴθισμαι ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός.

[26]   ἄρα νομίζω εἶναι θεοὺς καὶ οὐκ εἰμὶ τὸ παράπαν ἄθεος οὐδὲ

[30]   ὡς ἀρίστη ἔσται, λέγων ὅτι οὐκ ἐκ χρημάτων ἀρετὴ γίγνεται, ἀλλ᾽

[28]   καὶ σμικρὸν ὄφελός ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖν ὅταν πράττῃ,

[30]   τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω, οὐκ ἐμὲ μείζω βλάψετε ἢ ὑμᾶς

[32]   ἐμὲ γὰρ ἐκείνη ἡ ἀρχὴ οὐκ ἐξέπληξεν, οὕτως ἰσχυρὰ οὖσα, ὥστε

[29]   ψυχῆς ὅπως ὡς βελτίστη ἔσται οὐκ ἐπιμελῇ οὐδὲ φροντίζεις; καὶ ἐάν

[41]   αὐτοῖς ὥσπερ ἐγὼ ὑμῖν, ὅτι οὐκ ἐπιμελοῦνται ὧν δεῖ, καὶ οἴονταί

[40]   συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν γεγονέναι, καὶ οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ἡμεῖς ὀρθῶς ὑπολαμβάνομεν,

[36]   σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει; οὐκ ἔσθ᾽ ὅτι μᾶλλον, ὦ ἄνδρες

[23]   τῷ θεῷ βοηθῶν ἐνδείκνυμαι ὅτι οὐκ ἔστι σοφός. καὶ ὑπὸ ταύτης

[41]   τι τοῦτο διανοεῖσθαι ἀληθές, ὅτι (οὐκ ἔστιν ἀνδρὶ ἀγαθῷ κακὸν οὐδὲν

[27]   ἡγοῖτο εἶναι. ἀλλ᾽ ὦ Μέλητε, οὐκ ἔστιν ὅπως σὺ ταῦτα οὐχὶ

[37]   τῆς ἀντιβολήσεως, ἀπαυθαδιζόμενος· τὸ δὲ οὐκ ἔστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιοῦτον

[27]   νομίζει εἶναι, αὐλητικὰ δὲ πράγματα; οὐκ ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν· εἰ

[27]   εἶναι, δαίμονας δὲ οὐ νομίζει; οὐκ ἔστιν. ὡς ὤνησας ὅτι μόγις

[29]   ὑμῶν ἀμφισβητήσῃ καὶ φῇ ἐπιμελεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς ἀφήσω αὐτὸν οὐδ᾽ ἄπειμι,

[24]   ὦ Μέλητε, ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ ἔχεις εἰπεῖν; καίτοι οὐκ αἰσχρόν

[20]   ἄνθρωπον σοφίαν σοφοὶ εἶεν, ἢ οὐκ ἔχω τί λέγω· οὐ γὰρ

[22]   καλὰ ἐπισταμένους. καὶ τούτου μὲν οὐκ ἐψεύσθην, ἀλλ᾽ ἠπίσταντο ἃ ἐγὼ

[36]   ταῦτ᾽ ἰόντα σῴζεσθαι, ἐνταῦθα μὲν οὐκ ᾖα οἷ ἐλθὼν μήτε ὑμῖν

[26]   μοι καὶ διδάξαι ἔφυγες καὶ οὐκ ἠθέλησας, δεῦρο δὲ εἰσάγεις, οἷ

[40]   γέγονεν· οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν μοι τὸ εἰωθὸς

[22]   ἐψεύσθην, ἀλλ᾽ ἠπίσταντο ἃ ἐγὼ οὐκ ἠπιστάμην καί μου ταύτῃ σοφώτεροι

[22]   τἆλλα σοφωτάτων εἶναι ἀνθρώπων ἃ οὐκ ἦσαν. ἀπῇα οὖν καὶ ἐντεῦθεν

[39]   νῦν ἐγὼ κατεῖχον, ὑμεῖς δὲ οὐκ ᾐσθάνεσθε· καὶ χαλεπώτεροι ἔσονται ὅσῳ

[17]   πεπόνθατε ὑπὸ τῶν ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ᾽ οὖν καὶ

[21]   εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν

[29]   ἡ τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν; ἐγὼ δ᾽ ὦ ἄνδρες,

[29]   δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν ἃ οὐκ οἶδεν. οἶδε μὲν γὰρ οὐδεὶς

[30]   που μεγάλα κακά, ἐγὼ δ᾽ οὐκ οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ποιεῖν

[39]   τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ ὑμῖν ὅτι οὐκ ὀρθῶς ζῆτε, οὐ καλῶς διανοεῖσθε·

[29]   θάνατον καὶ οἰόμενος σοφὸς εἶναι οὐκ ὤν. τὸ γάρ τοι θάνατον

Page
[28]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς μὲν ἐγὼ	οὐκ	ἀδικῶ κατὰ τὴν Μελήτου γραφήν,
[33]	οὖσι δ᾽ οὔ. ἔστι γὰρ	οὐκ	ἀηδές. ἐμοὶ δὲ τοῦτο, ὡς
[24]	καὶ οὐκ ἔχεις εἰπεῖν; καίτοι	οὐκ	αἰσχρόν σοι δοκεῖ εἶναι καὶ
[29]	σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων μὲν	οὐκ	αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενος ὅπως σοι ἔσται
[28]	ἂν οὖν εἴποι τις· εἶτ᾽	οὐκ	αἰσχύνῃ, ὦ Σώκρατες, τοιοῦτον ἐπιτήδευμα
[33]	ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι	οὐκ	ἀληθῆ λέγει. ἀλλὰ διὰ τί
[29]	τῶν κακῶν ἐστι. καίτοι πῶς	οὐκ	ἀμαθία ἐστὶν αὕτη ἡ ἐπονείδιστος,
[41]	τὰ ἐκείνων ὡς ἐγὼ οἶμαι,	οὐκ	ἂν ἀηδὲς εἴη καὶ δὴ
[33]	τις χρηστὸς γίγνεται εἴτε μή,	οὐκ	ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι,
[23]	ποιεῖν” τὰ γὰρ ἀληθῆ οἴομαι	οὐκ	ἂν ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι
[33]	ὁ μὲν Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε	οὐκ	ἂν ἐκεῖνός γε αὐτοῦ καταδεηθείη
[30]	με ἢ μή, ὡς ἐμοῦ	οὐκ	(ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ
[32]	ὑμεῖς τοὺς δέκα στρατηγοὺς τοὺς	οὐκ	ἀνελομένους τοὺς ἐκ τῆς ναυμαχίας
[36]	τέ μοι πολλὰ συμβάλλεται, καὶ	οὐκ	ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς
[34]	δή τις ὑμῶν οὕτως ἔχει	οὐκ	ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ
[27]	τίθημι γάρ σε ὁμολογοῦντα, ἐπειδὴ	οὐκ	ἀποκρίνῃ. τοὺς δὲ (δαίμονας οὐχὶ
[34]	δὴ οὖν οὐδὲν τούτων ποιήσω;	οὐκ	αὐθαδιζόμενος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι, οὐδ᾽
[26]	αὐτοὺς ἀπείρους γραμμάτων εἶναι ὥστε	οὐκ	εἰδέναι ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία
[37]	Μέλητός μοι τιμᾶται, ὅ φημι	οὐκ	εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαθὸν οὔτ᾽
[29]	ἐν Ἅιδου οὕτω καὶ οἴομαι	οὐκ	εἰδέναι· τὸ δὲ ἀδικεῖν καὶ
[21]	οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι	οὐκ	εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν
[29]	φαίην εἶναι, τούτῳ ἄν, ὅτι	οὐκ	εἰδὼς ἱκανῶς περὶ τῶν ἐν
[38]	οὐ ῥᾴδιον. καὶ ἐγὼ ἅμα	οὐκ	εἴθισμαι ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός.
[26]	ἄρα νομίζω εἶναι θεοὺς καὶ	οὐκ	εἰμὶ τὸ παράπαν ἄθεος οὐδὲ
[30]	ὡς ἀρίστη ἔσται, λέγων ὅτι	οὐκ	ἐκ χρημάτων ἀρετὴ γίγνεται, ἀλλ᾽
[28]	καὶ σμικρὸν ὄφελός ἐστιν, ἀλλ᾽	οὐκ	ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖν ὅταν πράττῃ,
[30]	τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω,	οὐκ	ἐμὲ μείζω βλάψετε ἢ ὑμᾶς
[32]	ἐμὲ γὰρ ἐκείνη ἡ ἀρχὴ	οὐκ	ἐξέπληξεν, οὕτως ἰσχυρὰ οὖσα, ὥστε
[29]	ψυχῆς ὅπως ὡς βελτίστη ἔσται	οὐκ	ἐπιμελῇ οὐδὲ φροντίζεις; καὶ ἐάν
[41]	αὐτοῖς ὥσπερ ἐγὼ ὑμῖν, ὅτι	οὐκ	ἐπιμελοῦνται ὧν δεῖ, καὶ οἴονταί
[40]	συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν γεγονέναι, καὶ	οὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως ἡμεῖς ὀρθῶς ὑπολαμβάνομεν,
[36]	σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει;	οὐκ	ἔσθ᾽ ὅτι μᾶλλον, ὦ ἄνδρες
[23]	τῷ θεῷ βοηθῶν ἐνδείκνυμαι ὅτι	οὐκ	ἔστι σοφός. καὶ ὑπὸ ταύτης
[41]	τι τοῦτο διανοεῖσθαι ἀληθές, ὅτι	(οὐκ	ἔστιν ἀνδρὶ ἀγαθῷ κακὸν οὐδὲν
[27]	ἡγοῖτο εἶναι. ἀλλ᾽ ὦ Μέλητε,	οὐκ	ἔστιν ὅπως σὺ ταῦτα οὐχὶ
[37]	τῆς ἀντιβολήσεως, ἀπαυθαδιζόμενος· τὸ δὲ	οὐκ	ἔστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιοῦτον
[27]	νομίζει εἶναι, αὐλητικὰ δὲ πράγματα;	οὐκ	ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν· εἰ
[27]	εἶναι, δαίμονας δὲ οὐ νομίζει;	οὐκ	ἔστιν. ὡς ὤνησας ὅτι μόγις
[29]	ὑμῶν ἀμφισβητήσῃ καὶ φῇ ἐπιμελεῖσθαι,	οὐκ	εὐθὺς ἀφήσω αὐτὸν οὐδ᾽ ἄπειμι,
[24]	ὦ Μέλητε, ὅτι σιγᾷς καὶ	οὐκ	ἔχεις εἰπεῖν; καίτοι οὐκ αἰσχρόν
[20]	ἄνθρωπον σοφίαν σοφοὶ εἶεν, ἢ	οὐκ	ἔχω τί λέγω· οὐ γὰρ
[22]	καλὰ ἐπισταμένους. καὶ τούτου μὲν	οὐκ	ἐψεύσθην, ἀλλ᾽ ἠπίσταντο ἃ ἐγὼ
[36]	ταῦτ᾽ ἰόντα σῴζεσθαι, ἐνταῦθα μὲν	οὐκ	ᾖα οἷ ἐλθὼν μήτε ὑμῖν
[26]	μοι καὶ διδάξαι ἔφυγες καὶ	οὐκ	ἠθέλησας, δεῦρο δὲ εἰσάγεις, οἷ
[40]	γέγονεν· οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως	οὐκ	ἠναντιώθη ἄν μοι τὸ εἰωθὸς
[22]	ἐψεύσθην, ἀλλ᾽ ἠπίσταντο ἃ ἐγὼ	οὐκ	ἠπιστάμην καί μου ταύτῃ σοφώτεροι
[22]	τἆλλα σοφωτάτων εἶναι ἀνθρώπων ἃ	οὐκ	ἦσαν. ἀπῇα οὖν καὶ ἐντεῦθεν
[39]	νῦν ἐγὼ κατεῖχον, ὑμεῖς δὲ	οὐκ	ᾐσθάνεσθε· καὶ χαλεπώτεροι ἔσονται ὅσῳ
[17]	πεπόνθατε ὑπὸ τῶν ἐμῶν κατηγόρων,	οὐκ	οἶδα· ἐγὼ δ᾽ οὖν καὶ
[21]	εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν	οὐκ	οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν
[29]	ἡ τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι ἃ	οὐκ	οἶδεν; ἐγὼ δ᾽ ὦ ἄνδρες,
[29]	δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν ἃ	οὐκ	οἶδεν. οἶδε μὲν γὰρ οὐδεὶς
[30]	που μεγάλα κακά, ἐγὼ δ᾽	οὐκ	οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ποιεῖν
[39]	τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ ὑμῖν ὅτι	οὐκ	ὀρθῶς ζῆτε, οὐ καλῶς διανοεῖσθε·
[29]	θάνατον καὶ οἰόμενος σοφὸς εἶναι	οὐκ	ὤν. τὸ γάρ τοι θάνατον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005