Page |
[37] |
ἔχοι,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
|
οὕτως |
ἀλόγιστός
εἰμι
ὥστε
μὴ
δύνασθαι |
[38] |
ἀνελεύθερον,
οὔτε
νῦν
μοι
μεταμέλει
|
οὕτως |
ἀπολογησαμένῳ,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
αἱροῦμαι |
[26] |
ἑαυτοῦ
εἶναι,
ἄλλως
τε
καὶ
|
οὕτως |
ἄτοπα
ὄντα;
ἀλλ᾽
ὦ
πρὸς |
[19] |
βουλοίμην
μὲν
οὖν
ἂν
τοῦτο
|
οὕτως |
γενέσθαι,
εἴ
τι
ἄμεινον
καὶ |
[20] |
(ἔχοι
ταύτην
τὴν
τέχνην
καὶ
|
οὕτως |
ἐμμελῶς
διδάσκει.
ἐγὼ
γοῦν
καὶ |
[24] |
νῦν
ἐάντε
αὖθις
ζητήσητε
ταῦτα,
|
οὕτως |
εὑρήσετε.
περὶ
μὲν
οὖν
ὧν |
[27] |
ἀνάγκη
νομίζειν
μέ
ἐστιν·
οὐχ
|
οὕτως |
ἔχει;
ἔχει
δή·
τίθημι
γάρ |
[34] |
ψῆφον.
εἰ
δή
τις
ὑμῶν
|
οὕτως |
ἔχει
οὐκ
ἀξιῶ
μὲν
γὰρ |
[24] |
πώποτε
ἐμέλησεν·
ὡς
δὲ
τοῦτο
|
οὕτως |
ἔχει,
πειράσομαι
καὶ
ὑμῖν
ἐπιδεῖξαι. |
[25] |
καὶ
χρῶνται
ἵπποις,
διαφθείρουσιν;
οὐχ
|
οὕτως |
ἔχει,
ὦ
Μέλητε,
καὶ
περὶ |
[35] |
οὐ
νομίζω.
ἀλλὰ
πολλοῦ
δεῖ
|
οὕτως |
ἔχειν·
νομίζω
τε
γάρ,
ὦ |
[32] |
ἐκείνη
ἡ
ἀρχὴ
οὐκ
ἐξέπληξεν,
|
οὕτως |
ἰσχυρὰ
οὖσα,
ὥστε
ἄδικόν
τι |
[39] |
οὗτοι.
ταῦτα
μέν
που
ἴσως
|
οὕτως |
καὶ
ἔδει
σχεῖν,
καὶ
οἶμαι |
[19] |
πολλῷ
χρόνῳ
ἔσχετε
ταύτην
ἐν
|
οὕτως |
ὀλίγῳ
χρόνῳ.
βουλοίμην
μὲν
οὖν |
[24] |
ταύτην
τὴν
διαβολὴν
ἐξελέσθαι
ἐν
|
οὕτως |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
οὕτω
πολλὴν
γεγονυῖαν. |
[38] |
λέγοντι.
τὰ
δὲ
ἔχει
μὲν
|
οὕτως, |
ὡς
ἐγώ
φημι,
ὦ
ἄνδρες, |
[36] |
μᾶλλον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πρέπει
|
οὕτως |
ὡς
τὸν
τοιοῦτον
ἄνδρα
ἐν |
[22] |
τοῦ
χρησμοῦ
πότερα
δεξαίμην
ἂν
|
οὕτως |
ὥσπερ
ἔχω
ἔχειν,
μήτε
τι |