Page
[36]	εἶεν· ἐγὼ δὲ δὴ τίνος	ὑμῖν	ἀντιτιμήσομαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἢ
[21]	καὶ τούτων πέρι ὁ ἀδελφὸς	ὑμῖν	αὐτοῦ οὑτοσὶ μαρτυρήσει, ἐπειδὴ ἐκεῖνος
[37]	(διατριβὰς καὶ τοὺς λόγους, ἀλλ᾽	ὑμῖν	βαρύτεραι γεγόνασιν καὶ ἐπιφθονώτεραι, ὥστε
[31]	τοιοῦτος οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως	ὑμῖν	γενήσεται, ὦ ἄνδρες, ἀλλ᾽ ἐὰν
[42]	ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν ἀποθανουμένῳ,	ὑμῖν	δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι δὲ ἡμῶν
[41]	ἅπερ ἐγὼ ὑμᾶς ἐλύπουν, ἐὰν	ὑμῖν	δοκῶσιν ἢ χρημάτων ἢ ἄλλου
[32]	ἐν τῷ ὑστέρῳ χρόνῳ πᾶσιν	ὑμῖν	ἔδοξεν. τότ᾽ ἐγὼ μόνος τῶν
[22]	μανθάνοιμι παρ᾽ αὐτῶν. αἰσχύνομαι οὖν	ὑμῖν	εἰπεῖν, ὦ ἄνδρες, τἀληθῆ· ὅμως
[34]	καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐγὼ ἔχω	ὑμῖν	εἰπεῖν, ὧν τινα ἐχρῆν μάλιστα
[30]	περὶ τὴν τοῦ (θεοῦ δόσιν	ὑμῖν	ἐμοῦ καταψηφισάμενοι. ἐὰν γάρ με
[24]	τοῦτο οὕτως ἔχει, πειράσομαι καὶ	ὑμῖν	ἐπιδεῖξαι. καί μοι δεῦρο, ὦ
[31]	μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς	ὑμῖν	ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν. ὅτι δ᾽
[35]	οὐδεὶς τῶν ἐμῶν κατηγόρων, καὶ	ὑμῖν	ἐπιτρέπω καὶ τῷ θεῷ κρῖναι
[30]	ἀκούοντες. μέλλω γὰρ οὖν ἄττα	ὑμῖν	ἐρεῖν καὶ ἄλλα ἐφ᾽ οἷς
[40]	οὖν αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω; ἐγὼ	ὑμῖν	ἐρῶ· κινδυνεύει γάρ μοι τὸ
[32]	διὰ ταχέων κατελύθη. καὶ (τούτων	ὑμῖν	ἔσονται πολλοὶ μάρτυρες. ἆρ᾽ οὖν
[38]	τιμῶμαι οὖν τοσούτου, ἐγγυηταὶ δὲ	ὑμῖν	ἔσονται τοῦ ἀργυρίου οὗτοι ἀξιόχρεῳ.
[39]	ἄνδρες οἳ ἐμὲ ἀπεκτόνατε, τιμωρίαν	ὑμῖν	ἥξειν εὐθὺς μετὰ τὸν ἐμὸν
[19]	γενέσθαι, εἴ τι ἄμεινον καὶ	ὑμῖν	καὶ ἐμοί, καὶ πλέον τί
[29]	δὲ μᾶλλον τῷ θεῷ ἢ	ὑμῖν,	καὶ ἕωσπερ ἂν ἐμπνέω καὶ
[34]	οὖν δόξαν καὶ ἐμοὶ καὶ	ὑμῖν	καὶ ὅλῃ τῇ πόλει οὔ
[37]	ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. ἴσως οὖν	ὑμῖν	καὶ ταυτὶ λέγων παραπλησίως δοκῶ
[20]	θορυβήσητε, μηδ᾽ ἐὰν δόξω τι	ὑμῖν	μέγα λέγειν· οὐ γὰρ ἐμὸν
[30]	καὶ ἐγὼ οἴομαι οὐδέν πω	ὑμῖν	μεῖζον ἀγαθὸν γενέσθαι ἐν τῇ
[38]	πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα οἷ᾽ ἂν	ὑμῖν	μὲν ἥδιστα ἦν ἀκούειν θρηνοῦντός
[32]	ἐγὼ μόνος τῶν πρυτάνεων ἠναντιώθην	ὑμῖν	μηδὲν ποιεῖν παρὰ τοὺς νόμους
[36]	οὐκ ᾖα οἷ ἐλθὼν μήτε	ὑμῖν	μήτε ἐμαυτῷ ἔμελλον μηδὲν ὄφελος
[37]	ἐπεί, ὡς ἐγᾦμαι, εἰ ἦν	ὑμῖν	νόμος, ὥσπερ καὶ ἄλλοις ἀνθρώποις,
[38]	καὶ μή εἰμι, οἱ βουλόμενοι	ὑμῖν	ὀνειδίζειν εἰ γοῦν περιεμείνατε ὀλίγον
[29]	ἐπὶ τούτοις ἀφίοιτε, εἴποιμ᾽ ἂν	ὑμῖν	ὅτι ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες
[41]	ὄντες, ὀνειδίζετε αὐτοῖς ὥσπερ ἐγὼ	ὑμῖν,	ὅτι οὐκ ἐπιμελοῦνται ὧν δεῖ,
[39]	ἀνθρώπους ἐπισχήσειν τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ	ὑμῖν	ὅτι οὐκ ὀρθῶς ζῆτε, οὐ
[31]	ἔστιν ὅστις ἀνθρώπων σωθήσεται οὔτε	ὑμῖν	οὔτε ἄλλῳ πλήθει οὐδενὶ γνησίως
[29]	οὐ μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ	ὑμῖν	παρακελευόμενός τε καὶ ἐνδεικνύμενος ὅτῳ
[20]	ἐστιν σοφία καὶ οἵα, μάρτυρα	ὑμῖν	παρέξομαι τὸν θεὸν τὸν ἐν
[20]	δίκαια λέγειν ὁ λέγων, κἀγὼ	ὑμῖν	πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ᾽ ἐστὶν
[39]	ἔλεγχον τοῦ βίου, τὸ δὲ	ὑμῖν	πολὺ ἐναντίον ἀποβήσεται, ὡς ἐγώ
[38]	ἴσως δ᾽ ἂν δυναίμην ἐκτεῖσαι	ὑμῖν	που μνᾶν ἀργυρίου· τοσούτου οὖν
[32]	μὴ δημοσιεύειν. μεγάλα δ᾽ ἔγωγε	ὑμῖν	τεκμήρια παρέξομαι τούτων, οὐ λόγους
[33]	ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πᾶσαν	ὑμῖν	τὴν ἀλήθειαν ἐγὼ εἶπον· ὅτι
[20]	παίζειν· εὖ μέντοι ἴστε, πᾶσαν	ὑμῖν	τὴν ἀλήθειαν ἐρῶ. ἐγὼ γάρ,
[22]	τὸ φρονίμως ἔχειν. δεῖ δὴ	ὑμῖν	τὴν ἐμὴν πλάνην ἐπιδεῖξαι ὥσπερ
[35]	ἐμοί τε ἄριστα εἶναι καὶ	ὑμῖν.	(τὸ μὲν μὴ ἀγανακτεῖν, ὦ
[39]	ὡς βέλτιστος. ταῦτα μὲν οὖν	ὑμῖν	τοῖς καταψηφισαμένοις μαντευσάμενος ἀπαλλάττομαι. (τοῖς
[20]	ἂν λέγω, ἀλλ᾽ εἰς ἀξιόχρεων	ὑμῖν	τὸν λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ
[38]	χρόνον, ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ἂν	ὑμῖν	τοῦτο ἐγένετο· ὁρᾶτε γὰρ δὴ
[32]	ἀλλὰ κἂν ἀπολοίμην. ἐρῶ δὲ	ὑμῖν	φορτικὰ μὲν καὶ δικανικά, ἀληθῆ
[39]	δὲ δὴ μετὰ τοῦτο ἐπιθυμῶ	ὑμῖν	χρησμῳδῆσαι, ὦ καταψηφισάμενοί μου· καὶ
[24]	οὕτω πολλὴν γεγονυῖαν. ταῦτ᾽ ἔστιν	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τἀληθῆ, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005