Page |
[34] |
ὁ
μὲν
καὶ
ἐλάττω
τουτουῒ
|
τοῦ |
ἀγῶνος
ἀγῶνα
ἀγωνιζόμενος
ἐδεήθη
τε |
[28] |
θάνατον
μήτε
ἄλλο
μηδὲν
πρὸ
|
τοῦ |
αἰσχροῦ.
ἐγὼ
οὖν
δεινὰ
ἂν |
[21] |
ἀπιὼν
ἐλογιζόμην
ὅτι
τούτου
μὲν
|
τοῦ |
ἀνθρώπου
ἐγὼ
σοφώτερός
εἰμι·
κινδυνεύει |
[38] |
τοσούτου,
ἐγγυηταὶ
δὲ
ὑμῖν
ἔσονται
|
τοῦ |
ἀργυρίου
οὗτοι
ἀξιόχρεῳ.
(οὐ
πολλοῦ |
[38] |
γοῦν
περιεμείνατε
ὀλίγον
χρόνον,
ἀπὸ
|
τοῦ |
αὐτομάτου
ἂν
ὑμῖν
τοῦτο
ἐγένετο· |
[41] |
οὐδὲ
τὰ
ἐμὰ
νῦν
ἀπὸ
|
τοῦ |
αὐτομάτου
γέγονεν,
ἀλλά
μοι
δῆλόν |
[27] |
νοῦν
ἔχοντα
ἀνθρώπων,
ὡς
οὐ
|
τοῦ |
αὐτοῦ
ἔστιν
καὶ
δαιμόνια
καὶ |
[27] |
καὶ
θεῖα
ἡγεῖσθαι,
καὶ
αὖ
|
τοῦ |
αὐτοῦ
~μήτε
(δαίμονας
μήτε
θεοὺς |
[33] |
οὐδείς.
~ἀλλ᾽
ἐγὼ
διὰ
παντὸς
|
τοῦ |
βίου
δημοσίᾳ
τε
εἴ
πού |
[38] |
ἡλικίαν
ὅτι
πόρρω
ἤδη
ἐστὶ
|
τοῦ |
βίου
θανάτου
δὲ
ἐγγύς.
λέγω |
[39] |
μὲν
ἀπαλλάξεσθαι
τοῦ
διδόναι
ἔλεγχον
|
τοῦ |
βίου,
τὸ
δὲ
ὑμῖν
πολὺ |
[40] |
νύκτας
τε
καὶ
ἡμέρας
τὰς
|
τοῦ |
βίου
τοῦ
ἑαυτοῦ
ἀντιπαραθέντα
ταύτῃ |
[39] |
βραδὺς
ὢν
καὶ
πρεσβύτης
ὑπὸ
|
τοῦ |
βραδυτέρου
ἑάλων,
οἱ
δ᾽
ἐμοὶ |
[39] |
ἀποψηφισαμένοις
ἡδέως
ἂν
διαλεχθείην
ὑπὲρ
|
τοῦ |
γεγονότος
τουτουῒ
πράγματος,
ἐν
ᾧ |
[40] |
γὰρ
εἰωθυῖά
μοι
μαντικὴ
ἡ
|
τοῦ |
δαιμονίου
ἐν
μὲν
τῷ
πρόσθεν |
[28] |
ἄλλος
τις
καὶ
ἐκινδύνευον
ἀποθανεῖν,
|
τοῦ |
δὲ
θεοῦ
τάττοντος,
ὡς
ἐγὼ |
[32] |
ἀγροικότερον
ἦν
εἰπεῖν,
οὐδ᾽
ὁτιοῦν,
|
τοῦ |
δὲ
μηδὲν
ἄδικον
μηδ᾽
ἀνόσιον |
[39] |
τοῦτο
εἴργασθε
οἰόμενοι
μὲν
ἀπαλλάξεσθαι
|
τοῦ |
διδόναι
ἔλεγχον
τοῦ
βίου,
τὸ |
[32] |
τὸν
τῷ
ὄντι
μαχούμενον
ὑπὲρ
|
τοῦ |
δικαίου,
καὶ
εἰ
μέλλει
ὀλίγον |
[32] |
βοώντων,
μετὰ
τοῦ
(νόμου
καὶ
|
τοῦ |
δικαίου
ᾤμην
μᾶλλόν
με
δεῖν |
[35] |
δίκαιόν
μοι
δοκεῖ
(εἶναι
δεῖσθαι
|
τοῦ |
δικαστοῦ
οὐδὲ
δεόμενον
ἀποφεύγειν,
ἀλλὰ |
[40] |
καὶ
ἡμέρας
τὰς
τοῦ
βίου
|
τοῦ |
ἑαυτοῦ
ἀντιπαραθέντα
ταύτῃ
τῇ
νυκτὶ |
[24] |
ἔγκλημα
τοιοῦτόν
ἐστιν·
τούτου
δὲ
|
τοῦ |
ἐγκλήματος
ἓν
ἕκαστον
ἐξετάσωμεν.
φησὶ |
[40] |
μετοίκησις
τῇ
ψυχῇ
τοῦ
τόπου
|
τοῦ |
ἐνθένδε
εἰς
ἄλλον
τόπον.
καὶ |
[28] |
εἰ
οἴει
δεῖν
κίνδυνον
ὑπολογίζεσθαι
|
τοῦ |
ζῆν
ἢ
τεθνάναι
ἄνδρα
ὅτου |
[35] |
καταγέλαστον
τὴν
πόλιν
ποιοῦντος
ἢ
|
τοῦ |
ἡσυχίαν
ἄγοντος.
χωρὶς
δὲ
τῆς |
[39] |
δεινοὶ
καὶ
ὀξεῖς
ὄντες
ὑπὸ
|
τοῦ |
θάττονος,
τῆς
κακίας.
καὶ
νῦν |
[30] |
μή
τι
ἐξαμάρτητε
περὶ
τὴν
|
τοῦ |
(θεοῦ
δόσιν
ὑμῖν
ἐμοῦ
καταψηφισάμενοι. |
[23] |
(πενίᾳ
μυρίᾳ
εἰμὶ
διὰ
τὴν
|
τοῦ |
θεοῦ
λατρείαν.
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[21] |
δὲ
ἀναγκαῖον
ἐδόκει
εἶναι
τὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
περὶ
πλείστου
ποιεῖσθαι
ἰτέον |
[33] |
ὡς
ἐγώ
φημι,
προστέτακται
ὑπὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
πράττειν
καὶ
ἐκ
μαντείων |
[40] |
ἐξιόντι
ἕωθεν
οἴκοθεν
ἠναντιώθη
τὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
σημεῖον,
οὔτε
ἡνίκα
ἀνέβαινον |
[31] |
τυγχάνω
ὢν
τοιοῦτος
οἷος
ὑπὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
τῇ
πόλει
δεδόσθαι,
ἐνθένδε |
[30] |
εἰπεῖν
προσκείμενον
τῇ
πόλει
ὑπὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
ὥσπερ
ἵππῳ
μεγάλῳ
μὲν |
[28] |
τῆς
Θέτιδος
υἱός,
ὃς
τοσοῦτον
|
τοῦ |
κινδύνου
κατεφρόνησεν
παρὰ
τὸ
αἰσχρόν |
[38] |
οὔτε
τότε
ᾠήθην
δεῖν
ἕνεκα
|
τοῦ |
κινδύνου
πρᾶξαι
οὐδὲν
ἀνελεύθερον,
οὔτε |
[28] |
ἀκούσας
τοῦ
μὲν
θανάτου
καὶ
|
τοῦ |
κινδύνου
ὠλιγώρησε,
πολὺ
δὲ
μᾶλλον |
[26] |
εἰδέναι
ὅτι
τὰ
Ἀναξαγόρου
βιβλία
|
τοῦ |
Κλαζομενίου
γέμει
τούτων
τῶν
λόγων; |
[28] |
ἑτοῖμος”
ὁ
δὲ
τοῦτο
ἀκούσας
|
τοῦ |
μὲν
θανάτου
καὶ
τοῦ
κινδύνου |
[38] |
ἀλλὰ
τόλμης
καὶ
ἀναισχυντίας
καὶ
|
τοῦ |
μὴ
ἐθέλειν
λέγειν
πρὸς
ὑμᾶς |
[32] |
ὑμῶν
κελευόντων
καὶ
βοώντων,
μετὰ
|
τοῦ |
(νόμου
καὶ
τοῦ
δικαίου
ᾤμην |
[29] |
ἐστὶν
αὕτη
ἡ
ἐπονείδιστος,
ἡ
|
τοῦ |
οἴεσθαι
εἰδέναι
ἃ
οὐκ
οἶδεν; |
[37] |
παραπλησίως
δοκῶ
λέγειν
ὥσπερ
περὶ
|
τοῦ |
οἴκτου
καὶ
τῆς
ἀντιβολήσεως,
ἀπαυθαδιζόμενος· |
[34] |
καὶ
γὰρ
τοῦτο
αὐτὸ
τὸ
|
τοῦ |
Ὁμήρου,
οὐδ᾽
ἐγὼ
ἀπὸ
δρυὸς |
[39] |
γὰρ
οἴεσθε
ἀποκτείνοντες
ἀνθρώπους
ἐπισχήσειν
|
τοῦ |
ὀνειδίζειν
τινὰ
ὑμῖν
ὅτι
οὐκ |
[22] |
εὐδοκιμοῦντες
ἔδοξάν
μοι
ὀλίγου
δεῖν
|
τοῦ |
πλείστου
ἐνδεεῖς
εἶναι
ζητοῦντι
κατὰ |
[35] |
ἐνδείκνυσθαι,
ὅτι
πολὺ
μᾶλλον
καταψηφιεῖσθε
|
τοῦ |
τὰ
ἐλεινὰ
ταῦτα
δράματα
εἰσάγοντος |
[40] |
οὖσα
καὶ
μετοίκησις
τῇ
ψυχῇ
|
τοῦ |
τόπου
τοῦ
ἐνθένδε
εἰς
ἄλλον |
[22] |
ὥστε
με
ἐμαυτὸν
ἀνερωτᾶν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
χρησμοῦ
πότερα
δεξαίμην
ἂν
οὕτως |