Page |
[37] |
δεῖ
ζῆν
ἐν
δεσμωτηρίῳ,
δουλεύοντα
|
τῇ |
ἀεὶ
καθισταμένῃ
ἀρχῇ,
τοῖς
ἕνδεκα; |
[28] |
γὰρ
ἔχει,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
τῇ |
ἀληθείᾳ·
οὗ
ἄν
τις
ἑαυτὸν |
[23] |
ἔγνωκεν
ὅτι
οὐδενὸς
ἄξιός
ἐστι
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
πρὸς
σοφίαν”
ταῦτ᾽
οὖν |
[36] |
δεῖ
γε
κατὰ
τὴν
ἀξίαν
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
τιμᾶσθαι·
καὶ
ταῦτά
γε |
[27] |
καὶ
ταῦτα
καὶ
διωμόσω
ἐν
|
τῇ |
ἀντιγραφῇ.
εἰ
δὲ
δαιμόνια
νομίζω, |
[19] |
γὰρ
ἑωρᾶτε
καὶ
αὐτοὶ
ἐν
|
τῇ |
Ἀριστοφάνους
κωμῳδίᾳ,
Σωκράτη
τινὰ
ἐκεῖ |
[31] |
(φωνή)
ὃ
δὴ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
γραφῇ
ἐπικωμῳδῶν
Μέλητος
ἐγράψατο.
ἐμοὶ |
[27] |
ἐναντία
λέγειν
αὐτὸς
ἑαυτῷ
ἐν
|
τῇ |
γραφῇ
ὥσπερ
ἂν
εἰ
εἴποι· |
[41] |
πάνυ
χαλεπαίνω.
καίτοι
οὐ
ταύτῃ
|
τῇ |
διανοίᾳ
κατεψηφίζοντό
μου
καὶ
κατηγόρουν, |
[33] |
ὧν
οἱ
ἀδελφοὶ
ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
διατριβῇ
γεγόνασιν,
Νικόστρατος
Θεοζοτίδου,
ἀδελφὸς |
[25] |
ὦ
Μέλητε,
μὴ
οἱ
ἐν
|
τῇ |
ἐκκλησίᾳ,
οἱ
ἐκκλησιασταί,
διαφθείρουσι
τοὺς |
[20] |
ψεύδεταί
τε
καὶ
ἐπὶ
διαβολῇ
|
τῇ |
ἐμῇ
λέγει.
καί
μοι,
ὦ |
[29] |
ἐφ᾽
ᾧτε
μηκέτι
ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
ζητήσει
διατρίβειν
μηδὲ
φιλοσοφεῖν·
ἐὰν |
[18] |
ἔτι
δὲ
καὶ
ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
ἡλικίᾳ
λέγοντες
πρὸς
ὑμᾶς
ἐν |
[17] |
δήπου
πρέποι,
ὦ
ἄνδρες,
τῇδε
|
τῇ |
ἡλικίᾳ
ὥσπερ
μειρακίῳ
πλάττοντι
λόγους |
[29] |
οὐ
νομίζω
θεοὺς
εἶναι
ἀπειθῶν
|
τῇ |
μαντείᾳ
καὶ
δεδιὼς
θάνατον
καὶ |
[40] |
βίου
τοῦ
ἑαυτοῦ
ἀντιπαραθέντα
ταύτῃ
|
τῇ |
νυκτὶ
δέοι
σκεψάμενον
εἰπεῖν
πόσας |
[31] |
πολλὰ
ἄδικα
καὶ
παράνομα
ἐν
|
τῇ |
πόλει
γίγνεσθαι,
~ἀλλ᾽
(ἀναγκαῖόν
ἐστι |
[36] |
συνωμοσιῶν
καὶ
στάσεων
τῶν
ἐν
|
τῇ |
πόλει
γιγνομένων,
ἡγησάμενος
ἐμαυτὸν
(τῷ |
[31] |
τοιοῦτος
οἷος
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
|
τῇ |
πόλει
δεδόσθαι,
ἐνθένδε
(ἂν
κατανοήσαιτε· |
[32] |
ἀρχὴν
οὐδεμίαν
(πώποτε
ἦρξα
ἐν
|
τῇ |
πόλει,
ἐβούλευσα
δέ·
καὶ
ἔτυχεν |
[30] |
ὑμῖν
μεῖζον
ἀγαθὸν
γενέσθαι
ἐν
|
τῇ |
πόλει
ἢ
τὴν
ἐμὴν
τῷ |
[34] |
ἐμοὶ
καὶ
ὑμῖν
καὶ
ὅλῃ
|
τῇ |
πόλει
οὔ
μοι
δοκεῖ
καλὸν |
[35] |
ἀποκτείνητε·
οἳ
ἐμοὶ
δοκοῦσιν
αἰσχύνην
|
τῇ |
πόλει
περιάπτειν,
ὥστ᾽
ἄν
τινα |
[30] |
μοι
δοκεῖ
ὁ
θεὸς
ἐμὲ
|
τῇ |
πόλει
προστεθηκέναι
τοιοῦτόν
τινα,
ὃς |
[31] |
τὸ
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον
συμβουλεύειν
|
τῇ |
πόλει.
τούτου
δὲ
αἴτιόν
ἐστιν |
[30] |
εἰ
καὶ
γελοιότερον
εἰπεῖν
προσκείμενον
|
τῇ |
πόλει
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
ὥσπερ |
[36] |
εὐεργέτῃ
δεομένῳ
ἄγειν
σχολὴν
ἐπὶ
|
τῇ |
ὑμετέρᾳ
παρακελεύσει;
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅτι |
[17] |
ἄν
μοι
εἰ
ἐν
ἐκείνῃ
|
τῇ |
φωνῇ
τε
καὶ
τῷ
τρόπῳ |
[40] |
τις
τυγχάνει
οὖσα
καὶ
μετοίκησις
|
τῇ |
ψυχῇ
τοῦ
τόπου
τοῦ
ἐνθένδε |