Page |
[28] |
ἐστιν.
καὶ
τοῦτ᾽
ἔστιν
ὃ
|
ἐμὲ |
αἱρεῖ,
ἐάνπερ
αἱρῇ,
οὐ
Μέλητος |
[39] |
χαλεπωτέραν
νὴ
Δία
ἢ
οἵαν
|
ἐμὲ |
ἀπεκτόνατε·
νῦν
γὰρ
τοῦτο
εἴργασθε |
[39] |
φημὶ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
οἳ
|
ἐμὲ |
ἀπεκτόνατε,
τιμωρίαν
ὑμῖν
ἥξειν
εὐθὺς |
[32] |
τούτου
δὲ
τὸ
πᾶν
μέλει.
|
ἐμὲ |
γὰρ
ἐκείνη
ἡ
ἀρχὴ
οὐκ |
[29] |
ἢ
τὴν
ἀρχὴν
οὐ
δεῖν
|
ἐμὲ |
δεῦρο
εἰσελθεῖν
ἤ,
ἐπειδὴ
εἰσῆλθον, |
[25] |
οὐ
δῆτα.
φέρε
δή,
πότερον
|
ἐμὲ |
εἰσάγεις
δεῦρο
ὡς
διαφθείροντα
τοὺς |
[25] |
οὐδέν
σοι
μεμέληκεν
περὶ
ὧν
|
ἐμὲ |
εἰσάγεις.
ἔτι
δὲ
ἡμῖν
εἰπέ, |
[21] |
ἐμοῦ
σοφώτερός
ἐστι,
σὺ
δ᾽
|
ἐμὲ |
ἔφησθα”
διασκοπῶν
οὖν
τοῦτον
ὀνόματι |
[30] |
ὄντα
οἷον
ἐγὼ
λέγω,
οὐκ
|
ἐμὲ |
μείζω
βλάψετε
ἢ
ὑμᾶς
αὐτούς· |
[30] |
μείζω
βλάψετε
ἢ
ὑμᾶς
αὐτούς·
|
ἐμὲ |
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
ἂν
βλάψειεν |
[23] |
τῶν
ἀνθρώπων,
καὶ
αὐτοὶ
πολλάκις
|
ἐμὲ |
μιμοῦνται,
εἶτα
ἐπιχειροῦσιν
ἄλλους
ἐξετάζειν· |
[41] |
ἦν
μοι.
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
ἐμὲ |
οὐδαμοῦ
ἀπέτρεψεν
τὸ
σημεῖον,
καὶ |
[38] |
δίκῃ
οὔτ᾽
ἐν
πολέμῳ
οὔτ᾽
|
ἐμὲ |
~οὔτ᾽
ἄλλον
οὐδένα
δεῖ
(τοῦτο |
[23] |
προσκεχρῆσθαι
δὲ
(τῷ
ἐμῷ
ὀνόματι,
|
ἐμὲ |
παράδειγμα
ποιούμενος,
ὥσπερ
ἂν
εἰ> |
[21] |
τί
οὖν
ποτε
λέγει
φάσκων
|
ἐμὲ |
σοφώτατον
εἶναι;
οὐ
γὰρ
δήπου |
[30] |
δή
μοι
δοκεῖ
ὁ
θεὸς
|
ἐμὲ |
τῇ
πόλει
προστεθηκέναι
τοιοῦτόν
τινα, |
[34] |
οὔ
μοι
δοκεῖ
καλὸν
εἶναι
|
ἐμὲ |
τούτων
οὐδὲν
ποιεῖν
καὶ
τηλικόνδε |
[31] |
οὐ
γὰρ
ἀνθρωπίνῳ
ἔοικε
τὸ
|
ἐμὲ |
τῶν
μὲν
ἐμαυτοῦ
πάντων
ἠμεληκέναι |