| Page |
| [41] |
τούτου
πράγματα·
οὐδὲ
τὰ
ἐμὰ
|
νῦν |
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου
γέγονεν,
ἀλλά |
| [36] |
οὖν,
ὡς
ἐμοὶ
δοκῶ,
καὶ
|
νῦν |
ἀποπέφευγα,
καὶ
οὐ
μόνον
ἀποπέφευγα, |
| [39] |
Δία
ἢ
οἵαν
ἐμὲ
ἀπεκτόνατε·
|
νῦν |
γὰρ
τοῦτο
εἴργασθε
οἰόμενοι
μὲν |
| [20] |
ἱππικῶν
τις
ἢ
τῶν
γεωργικῶν·
|
νῦν |
δ᾽
ἐπειδὴ
ἀνθρώπω
ἐστόν,
τίνα |
| [37] |
κρίνειν
ἀλλὰ
πολλάς,
ἐπείσθητε
ἄν·
|
νῦν |
δ᾽
οὐ
ῥᾴδιον
ἐν
χρόνῳ |
| [31] |
παρεκελευόμην,
εἶχον
ἄν
τινα
λόγον·
|
νῦν |
δὲ
ὁρᾶτε
δὴ
καὶ
αὐτοὶ |
| [38] |
ἐκτείσειν,
οὐδὲν
γὰρ
ἂν
ἐβλάβην·
|
νῦν |
δὲ
οὐ
γὰρ
ἔστιν,
εἰ |
| [40] |
δή
με
ἐπέσχε
λέγοντα
μεταξύ·
|
νῦν |
δὲ
οὐδαμοῦ
περὶ
ταύτην
τὴν |
| [36] |
ὀλίγον
ἔσεσθαι
ἀλλὰ
παρὰ
πολύ·
|
νῦν |
δέ,
ὡς
ἔοικεν,
εἰ
τριάκοντα |
| [24] |
αἴτια
(ταῦτά
ἐστιν.
καὶ
ἐάντε
|
νῦν |
ἐάντε
αὖθις
ζητήσητε
ταῦτα,
οὕτως |
| [39] |
ἔσονται
ὑμᾶς
(οἱ
ἐλέγχοντες,
οὓς
|
νῦν |
ἐγὼ
κατεῖχον,
ὑμεῖς
δὲ
οὐκ |
| [39] |
τοῦ
θάττονος,
τῆς
κακίας.
καὶ
|
νῦν |
ἐγὼ
μὲν
ἄπειμι
ὑφ᾽
ὑμῶν |
| [39] |
(θᾶττον
γὰρ
θανάτου
θεῖ.
καὶ
|
νῦν |
ἐγὼ
μὲν
ἅτε
βραδὺς
ὢν |
| [17] |
τούτου
ἕνεκα.
ἔχει
γὰρ
οὑτωσί.
|
νῦν |
ἐγὼ
πρῶτον
ἐπὶ
δικαστήριον
ἀναβέβηκα, |
| [33] |
κακὸν
ἐπεπόνθεσαν
αὐτῶν
οἱ
οἰκεῖοι,
|
νῦν |
μεμνῆσθαι
καὶ
τιμωρεῖσθαι.
πάντως
δὲ |
| [29] |
πρὸς
ταῦτα
εἴποιτε·
ὦ
Σώκρατες,
|
νῦν |
μὲν
Ἀνύτῳ
οὐ
πεισόμεθα
ἀλλ᾽ |
| [38] |
κινδύνου
πρᾶξαι
οὐδὲν
ἀνελεύθερον,
οὔτε
|
νῦν |
μοι
μεταμέλει
οὕτως
ἀπολογησαμένῳ,
ἀλλὰ |
| [26] |
Μέλητε,
τούτων
τῶν
θεῶν
ὧν
|
νῦν |
ὁ
λόγος
ἐστίν,
εἰπὲ
ἔτι |
| [30] |
ποιεῖ,
ἄνδρα
ἀδίκως
ἐπιχειρεῖν
ἀποκτεινύναι.
|
νῦν |
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πολλοῦ |
| [34] |
μάρτυρα·
εἰ
δὲ
τότε
ἐπελάθετο,
|
νῦν |
παρασχέσθω
ἐγὼ
παραχωρῶ
καὶ
λεγέτω |
| [23] |
οὖν
ἐγὼ
μὲν
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
περιιὼν
ζητῶ
καὶ
ἐρευνῶ
κατὰ |
| [30] |
πολὺ
μᾶλλον
ποιεῖν
ἃ
οὑτοσὶ
|
νῦν |
ποιεῖ,
ἄνδρα
ἀδίκως
ἐπιχειρεῖν
ἀποκτεινύναι. |
| [18] |
οἷσπερ
ἐτεθράμμην,
~καὶ
δὴ
καὶ
|
νῦν |
τοῦτο
ὑμῶν
δέομαι
δίκαιον,
ὥς |
| [29] |
φεύξομαι·
ὥστε
οὐδ᾽
εἴ
(με
|
νῦν |
ὑμεῖς
ἀφίετε
Ἀνύτῳ
ἀπιστήσαντες,
ὃς |