>

Livre, Chap.
[2, 33]	ἔξωθεν, οὕτω δὴ καὶ ἐν	τοῖς	ἀγγέλοις οἵ τε τὸν κόσμον
[2, 35]	ἐνθουσιῶσί ποτε καὶ ζῶσιν ὁμοῦ	τοῖς	ἀγγέλοις, ὥσπερ δὴ καὶ οὗτος
[2, 42]	τὸν Παρμενίδου λόγον ἄτοπα, πρόδηλα	τοῖς	ἀκηκοόσι τῶν ἐκ τοῦ Περιπάτου,
[2, 34]	ποτε, τοιαῦτα ἀναγινώσκειν οἷα σύμμετρα	τοῖς	ἀκούουσίν ἐστιν, ἵνα μὴ πάθωσιν
[2, 39]	ἢ ἀφ´ ἑνός τινος αὐτῶν	τοῖς	ἄλλοις· ἀλλ´ εἴτε ἀφ´ ἑνὸς
[2, 20]	ὡς πληροῦντι καὶ ἔμμετρον ποιοῦντι	τοῖς	ἄλλοις δι´ ἑαυτοῦ τὴν ἀκρόασιν
[2, 39]	ἄλλοις· ἀλλ´ εἴτε ἀφ´ ἑνὸς	τοῖς	ἄλλοις, ἐκεῖνο ἂν εἴη πρώτως
[2, 28]	χρώμεναι καὶ τῇ δόξῃ καὶ	τοῖς	ἄλλοις πᾶσι μεμετρημένοις, ὥσπερ ὁ
[2, 30]	πραγμάτων μήτ´ ἂν τὸ καθῆκον	τοῖς	ἀνδράσιν οὕτω διασώσασθαι, μετὰ τῆς
[2, 23]	τῶν μετεχομένων, ἐπιτηδειότης μὲν ἐν	τοῖς	ἀτελέσι, δύναμις δὲ χορηγὸς τῆς
[2, 44]	ἢ δόξαις, ἀλλ´ οὐκ ἐν	τοῖς	ἀψύχοις· οὔτε ὅσα γράφομεν, ταῦτα
[2, 42]	παραπλήσιον εἰπὼν τῷ λέγοντι βοηθεῖν	τοῖς	βωμοῖς τῶν θεῶν, ἀλλ´ οὐκ
[2, 22]	τὸ εὐφρόσυνον προβέβληται καὶ εὐάρεστος	τοῖς	γιγνομένοις βίος. Ἥκει τοίνυν ταῖς
[2, 36]	τάξις. Πρῶτον μὲν τὴν ἐν	τοῖς	γράμμασι θεωρεῖ τοῦ Ζήνωνος διάνοιαν
[2, 39]	τε τῇ ζωῇ καὶ ἐν	τοῖς	γράμμασι σκοπὸν, ὀρθῶς ὑπείληφε, καθόσον
[2, 26]	τοῖς θεοῖς, πληθύνονται δὲ ἐν	τοῖς	δαίμοσι, καὶ ὅσῳ προΐασιν ἀπὸ
[2, 28]	συνάπτονται μὲν αἱ ἀνιοῦσαι ψυχαὶ	τοῖς	δαίμοσι τοῖς τὸν τῇδε βίον
[2, 39]	ἡ ἑνότης ἄῤῥητός ἐστι καὶ	τοῖς	δευτέροις δύσληπτος, καὶ ἐπὶ τῶν
[2, 20]	θείας ὅλης διακοσμήσεως, οἱ ἑξῆς	τοῖς	δευτέροις ὁμοιοῦνται γένεσιν. Εἰ δὲ
[2, 20]	δαιμόνων, τὸ ἐξαγγέλλον καὶ διαπορθμεῦον	τοῖς	δευτέροις τὰ ἐκ τῶν πρώτων·
[2, 27]	θεῶν ἑστῶτες ἀποκαλοῦνται (πολλάκις θεοὶ	τοῖς	δυναμένοις διακρίνειν τὰς τῶν κρειττόνων
[2, 20]	ἐπ´ αὐτῶν ἔχει τῶν ὄντων	τοῖς	δυναμένοις καθορᾷν, τὰ μὲν πρῶτα
[2, 42]	κωμικὴ καὶ ἡ ἀσθένεια προσήκει	τοῖς	εἰς τὸ πλῆθος ὁρῶσι καὶ
[2, 41]	Εἰ δὲ δῆλός ἐστιν ἐν	τοῖς	ἐκκειμένοις διακρίνων ὁ Ζήνων τὸ
[2, 20]	ἀντίληψιν· καὶ ὡς οὐκ ἐν	τοῖς	ἐκτὸς μόνον δεόμεθα τῶν ἀπὸ
[2, 46]	προῆλθεν εἰς φῶς καὶ (ἐκδέδοται	τοῖς	ἐν Ἰταλίᾳ, δηλαδὴ νῦν πρῶτον
[2, 35]	πάντων ἐπιτηδειότητα ψιλὴν παρέχον καὶ	τοῖς	ἐσχάτοις τῶν αὑτοῦ μετεχόντων, ἣν
[2, 34]	τοῦτο συμβέβηκεν εἰδότι καὶ προειπόντι	τοῖς	ἑταίροις μηδένα τῶν εἰσιόντων διακωλύειν,
[2, 20]	φέρει τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ	τοῖς	ἐφέπεσθαι τῇ ἀναλογίᾳ βουλομένοις πολλὴν
[2, 24]	ψυχὰς διὰ γνώσεως συνάπτεσθαι πρῶτον	τοῖς	ἐφετοῖς καὶ δι´ ἐπιβολῆς, ἧς
[2, 35]	γὰρ τοῦτο καὶ ἐν πᾶσι	τοῖς	θείοις διακόσμοις καὶ ἐν ἑκάστῳ
[2, 35]	εἴπομεν, τῷ πανταχοῦ πρώτῳ παρὰ	τοῖς	θείοις, εἴτε ἓν ὂν εἴτε
[2, 44]	φῶς ἄγουσαν τὰ κεκρυμμένα παρὰ	τοῖς	θείοις. Ταύτῃ μὲν οὖν καὶ
[2, 35]	δύναται μετέχειν· καὶ γὰρ ἐν	τοῖς	θείοις τὸ μέσον ἐνεργεῖ πρὸ
[2, 35]	δι´ ἐνθουσιασμὸν πολλάκις αὐτοῖς συνάπτονται	τοῖς	θειοτάτοις, ἔπειτα ἀποπίπτουσι τῆς τοιαύτης
[2, 44]	πρὸ τούτων, τῆς ἐν αὐτοῖς	τοῖς	θεοῖς ἀπὸ τῶν κρυφίων εἰς
[2, 42]	τῶν θεῶν, ἀλλ´ οὐκ αὐτοῖς	τοῖς	θεοῖς. Ἔπειτα οὐδὲ τοῦτο ἀδιορίστως
[2, 26]	καθ´ ἕνωσιν μέν εἰσιν ἐν	τοῖς	θεοῖς, πληθύνονται δὲ ἐν τοῖς
[2, 22]	τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν· παρὰ γὰρ	τοῖς	θεοῖς πρώτοις τὸ ῥεῖα ζῇν,
[2, 39]	Πλάτωνος βοῶντος ὅτι πάντα παρὰ	τοῖς	θεοῖς σύμφωνα καὶ ἐναρμόνια, τὸ
[2, 32]	λέγειν ὅτι, καὶ ἐν αὐτοῖς	τοῖς	θεοῖς, τὰ δεύτερα ἐν τοῖς
[2, 43]	ἐπεξίοι. Τοιοῦτόν ἐστιν ἐν μὲν	τοῖς	θεοῖς τὸ φρουρητικὸν γένος, ἐν
[2, 43]	τοῦ πλήθους ἀναλογοῦσα ταῖς ἐν	τοῖς	θεοῖς τοιαύταις τάξεσι. ~Διὰ τοιαύτην
[2, 39]	τῆς ζωῆς ἕνωσις μάλιστα προσήκει	τοῖς	θεοῖς, ὧν εἰσιν οἱ ἄνδρες
[2, 39]	αὐτοάνθρωπος, ἄλλος δὲ ὁ ἐν	τοῖς	καθέκαστα, καὶ ἐκεῖνος μὲν αἰώνιος,
[2, 41]	οἱ γὰρ ὁρισμοὶ τῶν ἐν	τοῖς	καθέκαστα κοινωνοί εἰσι καὶ τῶν
[2, 35]	τελείᾳ μεθέξει τῶν προσεχῶν ἐκφαίνεσθαι	τοῖς	καταδεεστέροις, ἀλλὰ μὴ πρότερον· πῶς
[2, 22]	δοκεῖ ποιεῖν ὁ Ἀδείμαντος, τοσαῦτα	τοῖς	Κλαζομενίοις παρέξειν ὅσα δυνατός ἐστιν
[2, 28]	τῆς ἐντεύξεως καὶ τῆς συνουσίας	τοῖς	Κλαζομενίοις πρὸς τὸν Ἀντιφῶντα, τούτου
[2, 23]	δὲ χορηγὸς τῆς τελειότητος ἐν	τοῖς	κρείττοσι, δι´ ἧς καὶ τὰ
[2, 26]	γε ἡνίοχος ἡνῶσθαι μᾶλλον ἐθέλει	τοῖς	κρείττοσιν ἢ ζητητικῶς αὐτοῖς προβάλλειν
[2, 35]	τὸ τὸν Παρμενίδην μὴ παρεῖναι	(τοῖς	λόγοις αὐτοῖς ἐξ ἀρχῆς, ἀλλὰ
[2, 36]	Σωκράτης, ἔπειτα πειρᾶται τῆς ἐν	τοῖς	λόγοις αὐτοῦ δυνάμεως, καὶ τρίτον
[2, 38]	λάθωμεν σοφιστικῶς τοὺς λόγους ψιλοὺς	τοῖς	λόγοις κρούοντες, τοῦ δὲ νοῦ
[2, 28]	ἀναβάλλεσθαι δὲ τὰ ἔργα τὰ	τοῖς	λόγοις οἰκεῖα· διὸ καὶ οὗτος,
[2, 28]	τῆς ἠθικῆς λάβοις ἂν ὅτι	τοῖς	λόγοις πανταχοῦ συμφώνους εἶναι προσήκει
[2, 34]	ἐκείνοις τὰ τρίτα τῶν ἐν	τοῖς	μέσοις προβεβλημένων δυνάμεων μετέχει πρῶτον,
[2, 45]	δυνάμεις πολλὰ μὲν γιγνώσκουσιν ἃ	τοῖς	μετὰ θεοὺς ἄληπτά ἐστι, πολλὰ
[2, 43]	δυνάμεις προβεβλημέναι τῶν πρώτων ἐκφαίνουσι	τοῖς	μετὰ ταύτας τὴν ἐκείνων μοναδικὴν
[2, 39]	τὸ μετεχόμενον ἐν ἄλλοις ὂν	τοῖς	μετέχουσιν ἐκ τοῦ ἀμεθέκτου πάντως
[2, 20]	γὰρ εἰκόνα φέρει τὰ εἰρημένα	τοῖς	μὴ παντάπασι τῶν τοιούτων ἀνηκόοις.
[2, 30]	ἡμᾶς ἐδίδαξε· καὶ γὰρ ἔδει	τοῖς	μιμησομένοις τῆς ὁμοίας ἐκείνοις ἀρετῆς,
[2, 39]	ἴσως πρέποι ἂν καὶ τοῦτο	τοῖς	νεωτέροις, καὶ εἰ συνηγορεῖν βούλοιντο
[2, 39]	τὴν ὑπόθεσιν. Ὡς γὰρ ἐν	τοῖς	Νόμοις φησὶν αὐτὸς δεῖν τοὺς
[2, 35]	ὁ μὲν γὰρ Πυθόδωρος ἐμμένει	τοῖς	οἰκείοις ἤθεσιν ὥστε καὶ ἄλλοις
[2, 28]	ἐνταῦθα πάλιν ἐπακολουθῇ τὰ μέρη	τοῖς	ὅλοις καὶ τῷ ἑνὶ τὸ
[2, 20]	τὸν τῆς Ἀθηνᾶς κλῆρον ἐν	τοῖς	ὅλοις· οὗ κλήρου μετασχοῦσαν τὴν
[2, 29]	ψυχαῖς. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν	τοῖς	ὅλοις σκοπῶν εὑρήσεις, καὶ οὐκ
[2, 39]	καὶ ἧττον οὐκ ἔστιν ἐν	τοῖς	ὁμωνύμοις· εἴτε δὲ συνωνύμως ἐστὶν
[2, 28]	καὶ ἐπὶ πᾶσιν αὐτοῖς συνάπτονται	τοῖς	ὄντως τελείοις, καὶ ἐν αὐτοῖς
[2, 39]	Αὕτη γοῦν ἡ μεσότης ἐνοφθεῖσα	τοῖς	οὖσι πείθειν ἡμᾶς ἐστιν ἱκανὴ
[2, 39]	ὅτι ἐστί τι τοιοῦτον ἐν	τοῖς	οὖσιν, ἀλλ´ ὅτι καὶ τοῦτο
[2, 39]	ἕνωσις καὶ ἡ κοινωνία πᾶσι	τοῖς	οὖσιν ἐκ τοῦ ἑνὸς ἐφήκει,
[2, 32]	ἡ πρόοδος καὶ ἡ ἔκτασις	τοῖς	οὖσιν, οὐκ ἄν πως, οἶμαι,
[2, 35]	ζωὴν ὑποτάττουσι τοῖς πικροτάτοις τυράννοις,	τοῖς	πάθεσιν, αὐταὶ ἑαυτῶν γιγνόμεναι τύραννοι·
[2, 28]	τὸν χαλινὸν ἐκδιδοὺς" εὐθὺς καὶ	τοῖς	παροῦσιν ἑαυτὸν ἐπιδιδοὺς, διὸ καὶ
[2, 28]	οἱ Κλαζομένιοι κατ´ ἀγορὰν ἐνέτυχον	τοῖς	περὶ Ἀδείμαντον, ἀνατρέχουσι δὲ διὰ
[2, 26]	καὶ καθόσον ὁ συνάπτων αὐτοὺς	τοῖς	περὶ Ἀδείμαντον ὁ Κέφαλός ἐστι.
[2, 35]	ἕξεως σύμβολον, καὶ τὸ προσκεῖσθαι	τοῖς	περὶ αὐτοῦ λόγοις ὅτι δὴ
[2, 33]	Πυθοδώρῳ καταλύειν αὐτοὺς" σύμβολον ἔστω	τοῖς	περὶ τὰ παραδείγματα βλέπουσι τοῦ
[2, 41]	τὸν λόγον, φησὶ, συμβαίνει δὲ	τοῖς	περὶ τὴν ἐμὴν ὑπόθεσιν διατρίβουσιν
[2, 35]	καὶ τὴν ἑαυτῶν ζωὴν ὑποτάττουσι	τοῖς	πικροτάτοις τυράννοις, τοῖς πάθεσιν, αὐταὶ
[2, 41]	μεμερισμένου πλήθους ἐπὶ τὰς συντεταγμένας	τοῖς	πλήθεσιν ἑνάδας. Ἐκ δὴ πάντων
[2, 39]	ἕν. ~Σὺ μὲν γὰρ ἐν	τοῖς	ποιήμασιν ἓν ἔφης εἶναι τὸ
[2, 39]	τῶν ψυχῶν ἐνεργητικὰ σώζειν ἐν	τοῖς	ποιήμασιν, ἐναλλάττειν δὲ τὰς ἁρμονίας
[2, 37]	ἐπιφέρουσιν ἄτοπα οἱ Ζήνωνος λόγοι	τοῖς	πολλὰ τὰ ὄντα λέγουσιν ἄνευ
[2, 39]	ἀνῆγεν αὐτοὺς ἐπὶ τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἓν, δεικνύμενος ὡς, εἰ
[2, 45]	καθάπερ, οἶμαι, καὶ τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἓν εἰκών ἐστι τοῦ
[2, 39]	τὸ ἓν ἐκεῖνο τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἓν ἡμᾶς ἀνῆγεν, οὐκ
[2, 43]	τῶν ἐλέγχων εἰς τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἓν, ὁδὸν δὲ ἀπὸ
[2, 41]	διαπράττεται τὴν ἐπὶ τὸ συντεταγμένον	τοῖς	πολλοῖς ἓν ὂν ἀπὸ τοῦ
[2, 39]	τοὺς πολλοὺς ἐπὶ τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἓν οὗ προσεχῶς μετέχει
[2, 39]	νοῦν· ἀπὸ γὰρ τῶν ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἑνάδων ἡ ἄνοδος ἡμῖν
[2, 39]	οὐ πολλὰ" ἀλλὰ τῷ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ἑνί· τοῦτο γὰρ ἀφελὼν
[2, 46]	τοῦ ἀμιγοῦς, καὶ τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς θεωρούμενον ἀπὸ τοῦ πρὸ
[2, 39]	τῶν πολλῶν, τὸ δὲ ἐν	τοῖς	πολλοῖς· καὶ ὅπως τὸ ἴσον,
[2, 39]	τὸ κεκρυμμένον ἐπετήδευον καὶ ἄβατον	τοῖς	πολλοῖς, μιμούμενοι τὸν Πύθιον διὰ
[2, 39]	ἀφ´ οὗ καὶ τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς ὂν τὴν ὑπόστασιν ἔχει,
[2, 39]	εἰδῶν ὑπόθεσιν, ἀπὸ τῶν ἐν	τοῖς	πολλοῖς ὄντων ἐπὶ τὰς πρὸ
[2, 39]	τοῦτο τὸ μετεχόμενον καὶ ἐν	τοῖς	πολλοῖς οὖσι κατατεταγμένον. Ὁ μὲν
[2, 39]	δὴ τὸ ἓν τὸ ἐν	τοῖς	πολλοῖς οὖσιν. Αὕτη γοῦν ἡ
[2, 20]	τοῦ συντεταγμένου ἑνὸς τοῦ ἐν	τοῖς	πολλοῖς· πρὸ δὲ τούτου ἐστὶ
[2, 39]	τὰ ὄντα τιθέμενος· ἀλλὰ καὶ	τοῖς	πολλοῖς τὸ εἶναι ὁπωσοῦν ἐκ
[2, 41]	διατρίβουσιν ἀναφαίνεσθαι κἀκείνην τὴν ἄβατον	τοῖς	πολλοῖς ὕπαρξιν. Διὰ ταῦτα ἄρα
[2, 21]	ἰδεῶν ἐξελέξατο, καὶ γὰρ τοῦτο	τοῖς	πράγμασιν οἰκεῖον· ἔπειτα τῷ τῆς
[2, 45]	προσθήσοντας ὅμως περὶ τῶν αὐτῶν	τοῖς	πρεσβυτέροις λέγειν τε καὶ γράφειν·
[2, 39]	νεωτέροις, καὶ εἰ συνηγορεῖν βούλοιντο	τοῖς	πρεσβυτέροις, τρόπον ἕτερον μετιέναι τὴν
[2, 39]	ἐφήκει, τῶν δευτέρων ἀεὶ συνηνωμένων	τοῖς	πρὸ αὑτῶν, καὶ τῶν ὄντων
[2, 33]	πράγματα οὐκ ὀλίγην ὁμοιότητα συνηρτημένα	τοῖς	προειρημένοις ἅπασιν. ~Οἷ δὴ καὶ
[2, 28]	μέσων καὶ οἷον ὁμογνίων εἰδῶν	τοῖς	πρὸς ἃ ποιοῦνται τὴν συναφήν.
[2, 38]	ἐξήγησιν, ἅμα καὶ κανόνα παραδοὺς	τοῖς	πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους ἀπορεῖν τι
[2, 34]	δυνάμεις δι´ ὧν ἐκφαίνουσιν ἑαυτὰς	τοῖς	προσεχῶς ἑαυτῶν ἐξηρτημένοις; αὗται γὰρ
[2, 29]	ἔργον" καὶ χαλεπὸν, ἐν δὲ	τοῖς	πρόσθεν ἀκηκοότας ὡς οὐδὲν ἄρα
[2, 39]	Πύθιον διὰ τῶν λοξῶν χρησμῶν	τοῖς	προσιοῦσι διαλεγόμενον· ἔπειτα καὶ ὁ
[2, 26]	αἰτιῶν. Καὶ ὅρα πάλιν ὅπως	τοῖς	προσώποις αὐτὸς τὴν πρέπουσαν τάξιν
[2, 39]	ἑπομένων ἢ τῷ μὴ συμφωνεῖν	τοῖς	προϋποκειμένοις, ὥσπερ ὁ γεωμέτρης ἀναιρεῖ
[2, 39]	παρ´ ἐκείνοις συνάπτεται τὰ τρίτα	τοῖς	πρώτοις, ἀλλὰ διὰ τῶν μέσων
[2, 32]	τοῖς θεοῖς, τὰ δεύτερα ἐν	τοῖς	πρώτοις ἐστὶ καὶ πάντα ἁπλῶς
[2, 45]	ἐκείνοις ὁμοιοῦται μὲν τὰ μέσα	τοῖς	πρώτοις, ἔστι δέ πως καὶ
[2, 30]	φιλοσοφεῖν· ὃ δὴ καὶ παρὰ	τοῖς	Πυθαγορείοις κατέγνωστο· σοφιστικῆς γὰρ τὸ
[2, 46]	μεταβαίνειν. Δεῖ δὴ οὖν ἐν	τοῖς	ῥηθησομένοις ἑξῆς λόγοις ὑπὸ τοῦ
[2, 42]	καὶ γὰρ ὅλως οἱ κωμῳδοποιοὶ	τοῖς	σεμνοτέροις καὶ κλεινοτέροις ἐπετίθεντο τῶν
[2, 31]	τις ἀπὸ τῆς ψυχῆς ἐν	τοῖς	σπουδαίοις καὶ μέχρι τοῦ σώματος
[2, 30]	θείαν αἰτίαν, καὶ τοῦτο ἐνδείκνυται	τοῖς	συνετωτέροις ἐφεξῆς (οὑτωσὶ λέγων, Ἀντιφῶν,
[2, 24]	τῆς ἑρμηνείας εἶδος ὅπως κατακεκόσμηται	τοῖς	σχήμασι τῆς καθαρότητος, καὶ ὅπως
[2, 30]	τοῦ Πλάτωνος τοιοῦτον κανόνα παρασχομένου	τοῖς	τὰ τοιαῦτα βασανίζουσιν· ἀλλ´ ἕξει
[2, 41]	μετάβασιν ἀπὸ τούτων ῥᾳδίαν γίγνεσθαι	τοῖς	ταῦτα πραγματευομένοις. Παντὶ γὰρ ἂν
[2, 38]	αὐτάρκως τοῦ προκειμένου συμπεραντικὸν, καὶ	τοῖς	τεκμηρίοις ἰσαρίθμους εἶναι τοὺς λόγους.
[2, 44]	γὰρ ἐν ἀποῤῥήτοις κρύπτομεν, ἐν	τοῖς	τῆς ψυχῆς ἕρκεσιν αὐτὰ φρουρεῖν
[2, 29]	ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς παραγγέλλει	τοῖς	τι τοιοῦτον αἰτοῦσιν ἐνδείκνυσθαι τὴν
[2, 27]	ἀπολαύουσαι συμπνοίας· οἰκειώσασαι δὲ αὑτὰς	τοῖς	τοιούτοις δαίμοσι, καὶ οἷον δαίμονες
[2, 21]	ἠσπάσατο· δηλοῖ δὲ τοῦτο ἐν	τοῖς	τοιούτοις· ἐὸν γὰρ ἐόντι πελάζει.
[2, 28]	αἱ ἀνιοῦσαι ψυχαὶ τοῖς δαίμοσι	τοῖς	τὸν τῇδε βίον αὐτῶν κεκληρωμένοις,
[2, 20]	ἐντυχεῖν Ἀδειμάντῳ τε καὶ Γλαύκωνι"	τοῖς	τοῦ Ἀντιφῶντος ἀδελφοῖς ἔμφασιν ἔχει
[2, 20]	Ἐπιστραφεῖσαι δὲ, πρῶτον μὲν συνάπτονται	τοῖς	ὑπὲρ αὐτὰς δαίμοσιν, οἷς καὶ
[2, 42]	τὴν ἀσθένειαν, οἰκείως καὶ τοῦτο	τοῖς	ὑπὸ τοῦ πλήθους κατειλημμένοις τὰς
[2, 39]	πάροδον· τοῦτο μὲν γὰρ συμπληθύνεται	τοῖς	ὑποκειμένοις ἑκάστου γεγονὸς καὶ τὴν
[2, 36]	δευτέρων μετάσχωμεν τελέως, γελοῖον προστρέχειν	τοῖς	ὑψηλοτέροις. Ἐπιδείκνυσι δὲ πᾶν τὸ
[2, 34]	λόγου γενόμενοι ζητοῦσιν εἰ ἀναγνωστέον	τοῖς	φιλοσόφοις ἐπί τινων τὰ ἑαυτῶν
[2, 26]	τούτους οὖν, ὡς μὴ ἐμμένοντας	τοῖς	φυσικοῖς λόγοις, ἀλλὰ ἀνατρέχοντας εἰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/03/2010