>Livre, Chap. |
[2, 24] |
διότι
παῖς
ἦν
ἐκεῖνος
ὅτε
|
ταῖς |
Ἀθήναις
αὐτὸς
πρότερον
ἐπεδήμησεν,
ὥστε |
[2, 20] |
ἐκείνων
φιλοσοφίας·
ἀλλ´
ἔμπαλιν
ἐκεῖνοι
|
ταῖς |
Ἀθήναις
παραγενόμενοι
μετέδοσαν
τῶν
οἰκείων |
[2, 35] |
πᾶν,
οὗ
δὴ
καὶ
ἐν
|
ταῖς |
αἱρέσεσιν
φαντασίαν
ἴσχουσαι
τὰς
δυνάμεις |
[2, 34] |
προβεβλημένων
δυνάμεων
μετέχει
πρῶτον,
ἔπειτα
|
ταῖς |
ἀκρότησιν
αὐτῶν
συνάπτεται
καὶ
κοινωνεῖ |
[2, 22] |
τοῖς
γιγνομένοις
βίος.
Ἥκει
τοίνυν
|
ταῖς |
ἀναγομέναις
ψυχαῖς
ἀπὸ
τῶν
προσεχῶν
|
[2, 20] |
ἔχει
θεολογικῆς
ἄλλης
ἐπιβολῆς,
ὅτι
|
ταῖς |
ἀναγομέναις
ψυχαῖς
ὑπάρχει
πολλὴ
καὶ
|
[2, 22] |
τὴν
τάξιν
ἣ
δύναμιν
χορηγεῖ
|
ταῖς |
ἀνιέναι
βουλομέναις
ψυχαῖς
καὶ
συνάπτει |
[2, 39] |
κατὰ
τὴν
πρώτην
διαλεκτικὴν
τὴν
|
ταῖς |
ἁπλαῖς
ἐπιβολαῖς
τὰ
ὄντα
διαλέγουσαν, |
[2, 20] |
μέσης,
δι´
ἧς
ἄνοδός
ἐστι
|
ταῖς |
ἀπὸ
τῆς
φύσεως
εἰς
νοῦν |
[2, 28] |
τῶν
ἐνεργειῶν
συστέλλειν,
ἐπιτρέχειν
δὲ
|
ταῖς |
ἀρεταῖς.
Τοῦτο
γοῦν
ποιεῖ
καὶ |
[2, 39] |
λόγον
καὶ
ὡς
οὐ
συμβαίνοντα
|
ταῖς
|
ἀρχαῖς
καὶ
τῶν
ἐκ
τοῦ |
[2, 20] |
τύχης
δώρων,
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
|
ταῖς |
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
ἀναγωγοῖς
ἐνεργείαις, |
[2, 22] |
χαίρειν"
ἐπεὶ
καὶ
ταῖς
ψυχαῖς
|
ταῖς
|
ἑαυτὰς
σώζειν
βουλομέναις
ἥ
τε |
[2, 27] |
ἐν
αὐτοῖς
γνῶσιν
βεβαιοτέραν
ποιεῖ
|
ταῖς
|
ἑαυτοῦ
συγκαταθέσεσι·
καὶ
γὰρ
ὅτε |
[2, 20] |
τὸ
ἐντυχεῖν
καὶ
τὸ
συναφθῆναι
|
ταῖς |
ἑαυτῶν
τελειοτέραις
φύσεσι
τὰς
ἀναγομένας |
[2, 29] |
καὶ
οἱ
θεῖοι
δαίμονες
ἐπιδείκνυνται
|
ταῖς |
εἰς
αὐτοὺς
ἀνατεινομέναις
ψυχαῖς,
δι´ |
[2, 22] |
κατὰ
τὴν
τούτου
μετουσίαν
ἐν
|
ταῖς |
ἔμφροσι
ψυχαῖς,
παρ´
αἷς
τὸ
|
[2, 43] |
τε
καὶ
τοῦ
πλήθους
ἀναλογοῦσα
|
ταῖς |
ἐν
τοῖς
θεοῖς
τοιαύταις
τάξεσι. |
[2, 23] |
τὴν
μετουσίαν
τῶν
θείων
ἐν
|
ταῖς |
ἐνεργείαις,
ἀπολιμπανούσας
μὲν
τὰ
πάτρια |
[2, 38] |
τὸ
μαχόμενον,
ἅτε
τοῦ
πλήθους
|
ταῖς |
ἐννοίαις
ἐφαπτόμενον·
ἔοικε
δὲ
καὶ |
[2, 46] |
ὑπόκειται
γὰρ
εὐφυὴς
καὶ
ὀξὺς
|
ταῖς |
θηρατικαῖς
κυσὶν
ἀπεικασμένος,
καὶ
ὁ |
[2, 21] |
καὶ
καθαρά·
καὶ
γὰρ
ἔπρεπε
|
ταῖς |
νοεραῖς
ἐπιβολαῖς
ὁ
σύντομος
καὶ |
[2, 39] |
τῷ
ἑαυτοῦ
κατὰ
τρόπον
ἤθει
|
ταῖς |
νοεραῖς
ἐπιβολαῖς
χρώμενος·
ὁ
δὲ |
[2, 26] |
ζητητικὸν
καὶ
ἐρευνητικὸν
τῶν
ὄντων
|
ταῖς |
τοιαύταις
ὑπάρχει
δυνάμεσιν·
ἐπεὶ
ὅ |
[2, 39] |
γεγονὸς
καὶ
τὴν
ἰδίαν
οὐσίαν
|
ταῖς |
τῶν
μετεχόντων
ὑποστάσεσι
κοινωνησάμενον·
ἱδρύεσθαι |
[2, 44] |
ἀγράφως
σώζεσθαι
βουλόμεθα,
καὶ
ἐν
|
ταῖς |
τῶν
φίλων
ἀποκεῖσθαι
φαντασίαις
ἢ |
[2, 27] |
τ´
ἄλλα
παρῶ
τὰ
ἐν
|
ταῖς |
ὑποθέσεσιν
ἐξεταζόμενα
περὶ
τῶν
ἀκροτάτων |
[2, 28] |
μὲν
ἄνδρες
ὡς
φυσικοὶ
καὶ
|
ταῖς
|
φύσεσιν
ἀναλογοῦντες
μετέχουσι
τῆς
δυάδος |
[2, 28] |
φύσεως
προστάται
καὶ
αἱ
χρώμεναι
|
ταῖς |
φύσεσιν;
Εἰ
δὲ
δεῖ
τούτων |
[2, 35] |
γὰρ
ὄντως
Γιγαντικὸς
πόλεμος
ἐν
|
ταῖς |
ψυχαῖς
ἐστι·
καὶ
ὅταν
μὲν |
[2, 29] |
καὶ
δυσεπίγνωστον
καὶ
μόλις
ἐκφαινόμενον
|
ταῖς |
ψυχαῖς,
καὶ
ὅταν
λιπαρῶς
ἀντιλάβωνται |
[2, 28] |
σπουδαίων
ἠθῶν
ἡ
τελειότης
προσγίγνεται
|
ταῖς |
ψυχαῖς,
περὶ
ἣν
οἱ
Πυθαγόρειοι |
[2, 22] |
καὶ
τοῦ
χαίρειν"
ἐπεὶ
καὶ
|
ταῖς |
ψυχαῖς
ταῖς
ἑαυτὰς
σώζειν
βουλομέναις |
[2, 29] |
ἀπὸ
τῶν
θείων
δαιμόνων
ἐνδεδομένη
|
ταῖς |
ψυχαῖς.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐν |
[2, 24] |
οὐδὲ
τέλεον
ὁρᾶται
τὸ
γνωστὸν
|
ταῖς |
ψυχαῖς.
Τὸ
δὲ,
πολὺς
γὰρ |
[2, 27] |
ἄλλο
φησὶν
οὕτως
ὠφέλιμον
εἶναι
|
ταῖς |
ψυχαῖς,
ὡς
τὸ
ἕλκον
ἀπὸ |