>Livre, Chap. |
[2, 42] |
ταῦτα
διανοίας
ἀποφθέγματα
σέβειν
τὰ
|
πρὸ |
αὑτῆς
εἰθισμένης.
Ποίαν
γὰρ
ἐν |
[2, 37] |
ἄλλου
τινὸς
ἧκεν
εἰς
αὐτὰς
|
πρὸ |
αὐτοῦ
(οὕτως
πᾶν
γὰρ
τό |
[2, 39] |
ἑνός·
ἀλλ´
εἴτε
τὸ
ἓν
|
πρὸ |
αὐτῶν,
ἡνῶσθαι
καὶ
αὐτὰς
ἀναγκαῖον· |
[2, 45] |
αὐτοῖς
ὥσπερ
ἓν
νοητὸν
τὰ
|
πρὸ |
αὑτῶν·
αὐτῷ
δὲ
τῷ
νοεῖν |
[2, 44] |
νεωτέρων
ἀξίαν
ἔχει
πρὸς
τὰ
|
πρὸ |
αὑτῶν·
ἐπεὶ
γὰρ
χρόνος
ὁ |
[2, 39] |
τὰ
κοινὰ
καὶ
μετεχόμενα
δεῖ
|
πρὸ |
αὑτῶν
ἔχειν
τὸ
ἑαυτοῦ
ὂν, |
[2, 39] |
τῶν
δευτέρων
ἀεὶ
συνηνωμένων
τοῖς
|
πρὸ |
αὑτῶν,
καὶ
τῶν
ὄντων
περὶ |
[2, 39] |
τοῦ
ἑνὸς
πληθύνεσθαι
μᾶλλον
τῶν
|
πρὸ |
αὑτῶν,
πᾶν
δὲ
ὅμως
πλῆθος |
[2, 20] |
μὲν
δεύτερα
ἐξέχεται
ἀεὶ
τῶν
|
πρὸ |
αὑτῶν,
πάντα
δὲ
ἐφ´
ἕνα
|
[2, 20] |
ἑνὸς
τοῦ
ἐν
τοῖς
πολλοῖς·
|
πρὸ |
δὲ
τούτου
ἐστὶ
τὸ
ἐξῃρημένον |
[2, 44] |
ὅπως
ἐν
θεοῖς
γίγνεται
μετάδοσις
|
πρὸ |
λογισμοῦ
καὶ
βουλῆς
ἐπὶ
τὰς |
[2, 39] |
εἴτε
ἀπ´
ἄλλου
πάλιν,
ἐκεῖνο
|
πρὸ |
πάντων
ὂν
δέδωκε
πᾶσι
τὴν |
[2, 39] |
τὸ
τελειότερον,
ἀλλὰ
καὶ
ὅτι
|
πρὸ |
πάντων
τὴν
ἕνωσιν
αὐτῶν
ἐθέλει |
[2, 20] |
ἐστὶ
τὸ
ἐξῃρημένον
ἓν
τὸ
|
πρὸ |
πολλῶν,
ἐφ´
ὃ
διὰ
τῆς |
[2, 35] |
ὠφελεῖται,
Πυθόδωρος
δὲ
τῷ
Ζήνωνι
|
πρὸ |
Σωκράτους
(πρότερος
γὰρ
διακήκοε
τῶν |
[2, 35] |
ὡς
συνεξεταστὴν,
καὶ
τὸν
μὲν
|
πρὸ |
Σωκράτους,
τὸν
δὲ
εἰσαῦθις,
ὅ |
[2, 20] |
τὰ
πρόσωπα
(μεταφέρειν,
καὶ
δεῖ,
|
πρὸ |
τῆς
τῶν
πραγμάτων
αὐτῶν
μυστικῆς |
[2, 35] |
τοῖς
θείοις
τὸ
μέσον
ἐνεργεῖ
|
πρὸ |
τοῦ
μετ´
αὐτὸ,
καὶ
χωρεῖ |
[2, 39] |
τῆς
διακρίσεως.
Ἐπειδὴ
δὲ
πανταχοῦ
|
πρὸ |
τοῦ
πλήθους
ἐστὶν
ἡ
μονὰς, |
[2, 39] |
εἶναι
δεῖ
τὸ
ἓν
ὂν
|
πρὸ
|
τοῦ
πλήθους,
λάβοις
ἂν
διὰ |
[2, 39] |
διότι
τὸ
πλῆθός
ἐστι,
τὸ
|
πρὸ |
τοῦ
πλήθους
οὐχ
ὑφέστηκεν·
οὕτω |
[2, 38] |
σῶμα
τὴν
ψυχὴν
διαμένουσαν,
καὶ
|
πρὸ |
τοῦ
σώματος
ἐξ
ἀνάγκης
οὖσαν, |
[2, 39] |
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν
ὄντων,
ἀλλὰ
|
πρὸ |
τούτου
τὸ
ἀμέθεκτον·
οὔτε
μόνον |
[2, 36] |
εὐθὺς
συνῆψε
τὰς
ἀπορίας,
ἀλλὰ
|
πρὸ |
τούτου
τὸν
πατέρα
τῶν
λόγων |
[2, 44] |
μαντείας,
τελεστικῆς,
ἢ,
εἰ
βούλει
|
πρὸ
|
τούτων,
τῆς
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς |
[2, 26] |
τῷ
Ζήνωνι·
καὶ
πάλιν
τῆς
|
πρὸ
|
τούτων
τριάδος,
τὸν
μὲν
Σωκράτη |
[2, 36] |
τὸν
λόγον
εὐθὺς
ἱστάμενος·
ἵνα
|
πρὸ |
τῶν
ἀποριῶν
ἡ
εὐπορία
καὶ |
[2, 35] |
πρώτων
ἐνδείκνυται,
ἣν
δίδωσιν
ἐνεργοῦντα
|
πρὸ |
τῶν
δευτέρων·
ἡ
δὲ
δευτέρα |
[2, 36] |
τῶν
ἀποριῶν
ἡ
εὐπορία
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
δοκούντων
ἐλέγχων
ἡ
κοινωνία |
[2, 28] |
Οὕτως
οὖν
καὶ
αἱ
ψυχαὶ
|
πρὸ |
τῶν
μεγάλων
καὶ
τὰ
σμικρὰ |
[2, 39] |
οὐσίαν.
Δεῖ
δὴ
οὖν
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
ὄντων
ἁπάντων
εἶναι
τὴν |
[2, 39] |
ἓν,
τὸ
μὲν
ἁρπάσαν
ἑαυτὸ
|
πρὸ |
τῶν
ὄντων,
τὸ
δὲ
ὑπὸ
|
[2, 46] |
τοῖς
πολλοῖς
θεωρούμενον
ἀπὸ
τοῦ
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
ἱδρυμένου,
καὶ
ἁπλῶς |
[2, 39] |
ὄντων.
Εἰ
δὲ
ταῦτα
ἀληθῆ,
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
ὄντων
ἀνάγκη
τὸ |
[2, 39] |
ἀνάγκη
ἄρα
εἶναί
τι
ὂν
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
ὄντων·
ἑτέρας
δὲ |
[2, 39] |
πλῆθος
τὸ
νοητὸν
προϊὸν
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
ὄντων
τὸ
ὂν |
[2, 45] |
πολλοῖς
ἓν
εἰκών
ἐστι
τοῦ
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν.
Οὐ
κακῶς
μὲν |
[2, 39] |
τοῖς
πολλοῖς
ὄντων
ἐπὶ
τὰς
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
οὔσας
αὐτῶν
τῶν
|
[2, 39] |
τὸ
καλὸν
διττὸν,
τὸ
μὲν
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν,
τὸ
δὲ
ἐν |
[2, 39] |
ἡ
μία
καὶ
ὅλη
φύσις
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν
ὑφέστηκε·
διὰ
τοῦτο |
[2, 39] |
ἡμᾶς
ἀνῆγεν,
οὐκ
ἐπὶ
τὸ
|
πρὸ |
τῶν
πολλῶν,
ὥστε
ὁ
μὲν |
[2, 20] |
φησιν
εἰς
τὰ
σώματα·
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
σωμάτων
ἄρα
συναισθάνονται
τῶν |
[2, 28] |
καὶ
τὰ
σμικρὰ
μυοῦνται
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
τελείων
τὰ
ἀτελῆ,
καὶ |
[2, 39] |
ἑαυτῶν
ὄντα
καὶ
τὰ
ἁπλῶς
|
πρὸ |
τῶν
τινῶν
καὶ
ἐν
ἑτέροις |