>Livre, Chap. |
[10, 8] |
τοὺς
ὑποταττομένους
διὰ
τὸ
θαλαττοκρατεῖν,
|
ἐὰν |
ἅπαξ
ἀσφαλίσηται
τὴν
στρατοπεδείαν
τοῦτο |
[10, 41] |
ἔχειν
ὡς
ἐμβαλοῦντας
ἐπὶ
Μακεδονίαν,
|
ἐὰν |
βραχύ
τι
μόνον
ὁ
βασιλεὺς |
[10, 37] |
πρὸς
Ῥωμαίους
δύνανται
τηρεῖν
πίστιν·
|
ἐὰν |
δὲ
πολλὰς
ἀδικίας
ἀναλογιζόμενοι
κατ᾽ |
[10, 7] |
τὸ
πολλαπλασίους
εἶναι
τοὺς
ὑπεναντίους,
|
ἐὰν |
δὲ
πρὸς
ἕνα
συμβαλεῖν
σπεύδων, |
[10, 12] |
τοὺς
πολεμίους
πορρωτάτω,
σαφῶς
γινώσκων,
|
ἐὰν |
διαφθείρῃ
τούτους,
ὄντας
οἷον
εἰ |
[10, 24] |
φήσας
ὅτι
καθάπερ
ἐν
οἰκοδομίαις,
|
ἐὰν |
κατὰ
μίαν
πλίνθον
θῇς
καὶ |
[10, 7] |
τῆς
Καινῆς
πόλεως.
Νομίζων
οὖν,
|
ἐὰν |
μὲν
εἰς
μάχην
συνιέναι
κρίνῃ |
[10, 45] |
πλατεῖον
ποῖον
δεήσει
σκοπεῖν,
οἷον
|
ἐὰν |
μὲν
τὸ
πρῶτον,
ἕν᾽
ἂν |
[10, 47] |
τὰς
πυρσείας.
Οὐ
μὴν
ἀλλ᾽
|
ἐάν |
τις
εὐτρεπῆ
ποιήσῃ
τὰ
πρὸς |
[10, 17] |
ἴσου
πᾶσι
τῆς
ὠφελείας
οὔσης,
|
ἐάν |
τις
ὑποπίπτῃ
τοιοῦτος
καιρός.
Πλὴν |
[10, 45] |
τοῦ
διὰ
ταύτης
τῆς
πυρσείας
|
ἑαυτοῖς |
ἀνθομολογήσασθαι
διότι
προσέχουσι.
Καθαιρεθέντων
δὲ |
[10, 49] |
τὸ
πλεῖστον
μέρος
τῆς
μεθ᾽
|
ἑαυτοῦ |
δυνάμεως.
Οἱ
δὲ
τῶν
Βακτριανῶν |
[10, 40] |
καὶ
τὴν
ὀνομασίαν,
ὅμως
ἐν
|
ἑαυτῷ |
διέμεινε
καὶ
παρῃτεῖτο
τὴν
τοιαύτην |
[10, 22] |
ἀνδρῶν
ἡττημένας,
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
|
ἑαυτῶν |
βελτίους,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ὑπεναντίων |
[10, 35] |
ἔχειν
εὐφυῆ
καιρόν,
ἀναλαβόντες
τὰς
|
ἑαυτῶν |
δυνάμεις
ἐκ
τῆς
Καρχηδονίων
παρεμβολῆς |
[10, 40] |
χωρὶς
λύτρων
πάντας
εἰς
τὰς
|
ἑαυτῶν |
πατρίδας,
τῶν
δ᾽
ἵππων
τριακοσίους |
[10, 16] |
ἀναφέρουσι
τὰς
ὠφελείας
ἕκαστοι
τοῖς
|
ἑαυτῶν |
στρατοπέδοις,
κἄπειτα
πραθέντων
τούτων
οἱ |
[10, 9] |
δισχιλίους
καὶ
πεντακοσίους.
Ἀφικόμενος
δ᾽
|
ἑβδομαῖος |
κατεστρατοπέδευσε
κατὰ
τὸ
πρὸς
ἄρκτους |
[10, 6] |
ἄρτι
ῥηθείσης
διαλήψεως.
Ἔτος
γὰρ
|
ἕβδομον |
ἔχων
πρὸς
τοῖς
εἴκοσι
πρῶτον |
[10, 30] |
τοὺς
τόπους.
Ἐκεῖνο
δ᾽
οὐκ
|
ἔβλεψαν |
ὅτι
τὴν
μὲν
φάλαγγα
καὶ |
[10, 31] |
Συστησάμενος
δὲ
τὴν
πορείαν
ὡς
|
ἐβούλετο |
καὶ
παραγενόμενος
ἐπὶ
Τάμβρακα,
πόλιν |
[10, 34] |
ἐσομένην
τῶν
Ἰβήρων
μεταβολὴν
ἀρχηγὸς
|
ἐβουλήθη |
γενέσθαι
τῆς
αὐτῆς
ὁρμῆς,
μάλιστα |
[10, 32] |
συνόντων
πρὶν
ἢ
τὸ
δεινὸν
|
ἐγγίσαι |
τοῖς
προεστῶσι
τῶν
ὅλων;
δεῖ |
[10, 14] |
πύλην,
οὐδέποτε
δ᾽
ἂν
ἐλπισάντων
|
ἐγγίσαι |
τῷ
τείχει
τοὺς
πολεμίους
κατὰ |
[10, 14] |
Οἱ
δὲ
διὰ
τῶν
τελμάτων
|
ἐγγίσαντες |
τῷ
τείχει,
καὶ
καταλαβόντες
ἐρήμους |
[10, 15] |
ἔχων
ὥρμησε
πρὸς
τὴν
ἄκραν.
|
Ἐγγίσαντος |
δ᾽
αὐτοῦ
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[10, 38] |
τὰς
ἐφεδρείας.
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
|
ἐγγίσας |
προθύμως
μὲν
εἶχε
πρὸς
τὸ |
[10, 22] |
δὲ
ταῦτα
παραγενόμενος
εἰς
ἡλικίαν
|
ἐγένετο |
ζηλωτὴς
Ἐκδήμου
καὶ
Δημοφάνους,
οἳ |
[10, 17] |
τριάκοντα·
τὸ
γὰρ
πᾶν
πλῆθος
|
ἐγένετο |
τούτων
περὶ
δισχιλίους.
Ἐκ
δὲ |
[10, 15] |
Ἰβηρίαν
Καρχηδόνος
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
ἐγένοντο |
κύριοι
Ῥωμαῖοι·
~εἰς
δὲ
τὴν |
[10, 30] |
ἀνακαθαίρειν
καὶ
λεαίνειν
μετ᾽
ἀσφαλείας.
|
Ἐγίνετο |
δὲ
τοῦτο
ταχέως
διὰ
τὴν |
[10, 12] |
στρατοπέδου
κατὰ
τὸν
ἰσθμὸν
παρατεταγμένοις
|
ἐγίνετο |
μάχη
λαμπρὰ
καὶ
παρακελευσμὸς
ἐξ |
[10, 40] |
μυρίους,
ἱππεῖς
δὲ
πλείους
δισχιλίων,
|
ἐγίνετο |
περὶ
τὴν
τούτων
οἰκονομίαν.
Τῶν |
[10, 8] |
ἀφέμενος
τῶν
ἄλλων
περὶ
ταύτην
|
ἐγίνετο |
τὴν
παρασκευὴν
ἐν
τῇ
παραχειμασίᾳ. |
[10, 30] |
τὸν
Διογένην,
ὑπερδέξιοι
τῶν
πολεμίων
|
ἐγίνοντο, |
καὶ
χρώμενοι
πυκνοῖς
τοῖς
ἀκοντίσμασι |
[10, 31] |
προτείχισμα
δυνατόν.
Συμπλοκαὶ
μὲν
οὖν
|
ἐγίνοντο |
συνεχεῖς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων,
ἐν |
[10, 37] |
λεγομένων,
κἂν
μὲν
φανῶσιν
ἀδίκως
|
ἐγκαλοῦντες |
Καρχηδονίοις,
σαφῶς
γινώσκειν
αὐτὸν
ὡς |
[10, 37] |
δυνάμεων,
θεωρῶν
δ᾽
αὑτὸν
μὲν
|
ἐγκαταλειπόμενον |
ὑπὸ
τῶν
Ἰβήρων,
τοῖς
δὲ |
[10, 19] |
Δι᾽
ὧν
καὶ
τὰ
τῆς
|
ἐγκρατείας |
καὶ
τὰ
τῆς
μετριότητος
ἐμφαίνων |
[10, 21] |
γὰρ
ἐκεῖνος
ὁ
τόπος,
ὑπάρχων
|
ἐγκωμιαστικός, |
ἀπῄτει
τὸν
κεφαλαιώδη
καὶ
μετ᾽ |
[10, 20] |
Καρχηδόνι
τάς
τε
ναυτικὰς
δυνάμεις
|
ἐγύμναζε |
συνεχῶς
καὶ
τοῖς
χιλιάρχοις
ὑπέδειξε |
[10, 39] |
πεπεισμένος
μηδέποτε
τολμήσειν
τοὺς
πολεμίους
|
ἐγχειρεῖν |
αὐτοῖς·
διὸ
παρὰ
τὴν
προσδοκίαν |
[10, 13] |
καὶ
δοκοὺς
ἤ
τι
τοιοῦτον
|
ἐγχειρήσαιεν |
ἐπιρρίπτειν
ἀπὸ
τῶν
ἐπάλξεων,
ὁμοῦ |
[10, 40] |
τόπους
Καρχηδονίοις
τότε
συνεμάχουν,
ἧκον
|
ἐγχειρίζοντες |
σφᾶς
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
Ῥωμαίων |
[10, 28] |
ἀληθὴς
παραδίδοται
λόγος
διὰ
τῶν
|
ἐγχωρίων, |
ὅτι
καθ᾽
οὓς
χρόνους
Πέρσαι |
[10, 29] |
ἐπὶ
Ταγάς,
καὶ
πυνθανόμενος
τῶν
|
ἐγχωρίων |
τήν
τε
δυσχέρειαν
τῶν
τόπων, |
[10, 32] |
χρησάμενος
τοῖς
δεδηλωμένοις
περιέπεσε
συμπτώμασιν·
|
ἐγὼ |
δὲ
παρ᾽
ὅλην
τὴν
πραγματείαν |
[10, 29] |
τε
δυσχέρειαν
τῶν
τόπων,
οὓς
|
ἔδει |
διεκβάλλειν
αὐτόν,
ἕως
εἰς
τὰς |
[10, 29] |
δὲ
καὶ
τοὺς
λειτουργούς,
οὓς
|
ἔδει |
παραπορευομένους
τὸν
καταλαμβανόμενον
ὑπὸ
τῶν |
[10, 30] |
ταύτης
δὲ
τὸ
πλεῖστον
μέρος
|
ἔδει |
ποιεῖσθαι
τῆς
πορείας
διὰ
χαράδρας |
[10, 23] |
τοὺς
ἐναντίους
καὶ
τὰς
ἀποχωρήσεις
|
ἔδει |
συνεθίζειν
ἐν
πάσαις
ταῖς
κινήσεσιν |
[10, 23] |
πρὸς
πάντα
καιρὸν
ἁρμόζειν,
αἷς
|
ἔδει |
συνειθίσθαι
τοὺς
ἱππεῖς,
αὗται·
αἱ |
[10, 43] |
χρωμένοις.
Διὰ
γὰρ
συνθημάτων
ὡρισμένων
|
ἔδει |
τὴν
χρείαν
συντελεῖν·
τῶν
δὲ |
[10, 34] |
αὐτὸν
καὶ
τὰ
Ῥωμαίων
πράγματα.
|
Ἐδεκὼν |
μὲν
οὖν
τοιαῦτα
διαλεχθεὶς
ἐπέσχεν· |
[10, 40] |
ἐποίησε
τοῦτο
καὶ
προσεκύνησε
πρῶτος
|
Ἐδεκών, |
μετὰ
δὲ
τοῦτον
οἱ
περὶ |
[10, 34] |
ταὐτομάτου
πρὸς
τοῦτο
τὸ
μέρος
|
Ἐδεκῶνα |
τὸν
Ἐδετανῶν
δυνάστην,
ὃς
ἅμα |
[10, 35] |
συλλελογισμένος
παραπλήσια
τοῖς
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἐδεκῶνος |
εἰρημένοις,
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τὰ |
[10, 49] |
καὶ
τοὺς
μετ᾽
αὐτοῦ
κινδυνεύοντας
|
ἐδέξατο, |
τοὺς
δὲ
τῶν
Βακτριανῶν
ἐπιφερομένους |
[10, 34] |
τοῦτο
τὸ
μέρος
Ἐδεκῶνα
τὸν
|
Ἐδετανῶν |
δυνάστην,
ὃς
ἅμα
τῷ
προσπεσεῖν |
[10, 35] |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
πρὸ
τούτων
|
ἐδηλώσαμεν· |
τότε
δὲ
νομίσαντες
ἔχειν
εὐφυῆ |
[10, 30] |
ἐκβιασάμενοι
κατάσχοιεν
τὸν
τούτων
τόπον,
|
ἐδίδοτο |
τοῖς
λειτουργοῖς
καιρὸς
εἰς
τὸ |
[10, 3] |
χρείαν,
λοιπὸν
ἤδη
πάντως
αὑτὸν
|
ἐδίδου |
κατὰ
τοὺς
ὕστερον
καιροὺς
εἰς |
[10, 13] |
ἀσφαλείας
προσήρεισαν.
~Ὁ
δὲ
Πόπλιος
|
ἐδίδου |
μὲν
αὑτὸν
εἰς
τὸν
κίνδυνον, |
[10, 5] |
προθέσεως,
ἀλλὰ
καὶ
μετά
τινος
|
ἐδόκει |
θείας
ἐπιπνοίας
αὐτὸ
πράττειν.
Οἱ |
[10, 20] |
Ἐπεὶ
δ᾽
αὐτῷ
πάντα
καλῶς
|
ἐδόκει |
καὶ
δεόντως
ἐξησκῆσθαι
τὰ
πρὸς |
[10, 28] |
χρόνους
Πέρσαι
τῆς
Ἀσίας
ἐπεκράτουν,
|
ἔδωκαν |
τοῖς
ἐπί
τινας
τόπους
τῶν |
[10, 29] |
δὲ
διανοηθεὶς
τὴν
μὲν
πρώτην
|
ἔδωκε |
τάξιν
Διογένει,
συστήσας
αὐτῷ
τοξότας |
[10, 6] |
πρῶτον
μὲν
ἐπὶ
πράξεις
αὑτὸν
|
ἔδωκε |
τελέως
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς
ἀπηλπισμένας |
[10, 18] |
γένη
καὶ
καθ᾽
ἡλικίαν
ἑκάστοις
|
ἐδωρεῖτο |
τὰ
πρέποντα,
ταῖς
μὲν
παισὶ |
[10, 29] |
χώραν
οὔτ᾽
ἂν
ἐπιτηδειοτέρους
τόπους
|
ἐζήτει |
πρὸς
ἀγῶνα
ταῖς
σφετέραις
δυνάμεσι |
[10, 1] |
ἔχει
δὲ
τῶν
τε
βαρβάρων
|
ἐθνῶν |
τὰ
πολυανθρωπότατα
καὶ
τῶν
Ἑλληνίδων |
[10, 15] |
ἐφῆκε
κατὰ
τὸ
παρ᾽
αὐτοῖς
|
ἔθος |
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει, |
[10, 4] |
λαμπρὰν
εὐθέως
ἑτοιμάσαι·
τοῦτο
γὰρ
|
ἔθος |
ἐστὶ
τοῖς
τὰς
ἀρχὰς
μεταπορευομένοις. |
[10, 16] |
στρατοπέδοις
κατὰ
τὸ
παρ᾽
αὑτοῖς
|
ἔθος. |
Ἔστι
δὲ
παρὰ
Ῥωμαίοις
τοιαύτη |
[10, 4] |
συμβαίνει
τῶν
νέων
παρὰ
Ῥωμαίοις,
|
ἔθους |
δ᾽
ὄντος
δύο
πατρικίους
καθίστασθαι, |
[10, 31] |
δὲ
τῆς
Ὑρκανίας
ὡς
ἂν
|
εἰ |
βασίλειον
διά
τε
τὴν
ὀχυρότητα |
[10, 4] |
γυναικεῖον
πάθος
καί
τι
προσεπιφθεγξαμένης
|
Εἰ |
γὰρ
ἐμοὶ
ταύτην
ἰδεῖν
γένοιτο |
[10, 47] |
οὗτος
οὐκ
ἀνέγνωκε
τὸ
βυβλίον·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
τὴν
ὑπόκρισιν
καὶ |
[10, 22] |
χάριτι
μεγάλα
βλάπτοντες
τοὺς
πιστεύοντας.
|
Εἰ |
δέ
ποτε
γένοιντο
τῶν
ἀρχόντων |
[10, 1] |
τὰς
ἀλλαγὰς
καὶ
μεταθέσεις
οἷον
|
εἰ> |
ἐμπορίῳ·
οὐδέπω
γὰρ
συνέβαινε
τότε |
[10, 2] |
ἐπιβολὰς
παρεισάγουσι,
νομίζοντες
ὡς
ἂν
|
εἰ |
θειοτέρους
εἶναι
καὶ
θαυμαστοτέρους
τοὺς |
[10, 40] |
ἀνθρωπίνην
φύσιν,
ἀλλὰ
καὶ
θειοτέραν,
|
εἰ |
θέμις
εἰπεῖν,
ὑπερφρονεῖν
ἂν
ἐποίησεν. |
[10, 32] |
τοιούτων
ὑπομιμνήσκειν
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
θεωρῶν,
|
εἰ |
καὶ
περί
τι
τῶν
τῆς |
[10, 14] |
καὶ
γὰρ
ἦν
εὖ
πεφυκώς,
|
εἰ |
καὶ
πρὸς
ἄλλο
τι,
πρὸς |
[10, 23] |
πολλοὶ
τοῖς
παραγγελλομένοις,
δεύτερον
δ᾽
|
εἰ |
κρατοῦσιν
οἱ
κατὰ
πόλεις
ἄρχοντες |
[10, 29] |
τὴν
δύναμιν,
καὶ
συλλογισάμενος
ὡς
|
εἰ |
μὲν
οἷός
τ᾽
ἦν
Ἀρσάκης |
[10, 21] |
εἰκὸς
πρὸς
ἐπανόρθωσιν
τῶν
ἀκουόντων.
|
Εἰ |
μὲν
οὖν
μὴ
κατ᾽
ἰδίαν |
[10, 30] |
ἀσφάλειαν
παρέχεσθαι
κατειληφότες
ἐτήρουν,
ὥστ᾽
|
εἰ |
μὴ
διήμαρτον,
ἐντελῶς
ἂν
ἐξαδυνατήσαντα |
[10, 18] |
στρατηγέ,
τοὺς
ἡμετέρους
ἐκδέχῃ
λόγους,
|
εἰ |
νομίζεις
ἡμᾶς
ὑπὲρ
τῆς
γαστρὸς |
[10, 23] |
ἔφη·
σχεδὸν
γὰρ
ὡς
ἂν
|
εἰ |
πορείας
ἔχειν
διάθεσιν.
Ἐκ
δὲ |
[10, 12] |
ἐὰν
διαφθείρῃ
τούτους,
ὄντας
οἷον
|
εἰ |
στόμα
τοῦ
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[10, 23] |
τὰς
πόλεις,
ἐξετάζων
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
συμπεριφέρονθ᾽
οἱ
πολλοὶ
τοῖς
παραγγελλομένοις, |
[10, 4] |
ὑπολαμβάνων
κἀκεῖνον
καθίξεσθαι
τῆς
προθέσεως,
|
εἰ |
συμφρονήσαντες
ἅμα
ποιήσαιντο
τὴν
ἐπιβολήν, |
[10, 47] |
τῆς
ἀναγνώσεως.
Ἐπὶ
γὰρ
ἐκείνης,
|
εἴ |
τις
παραστησάμενος
ἄνθρωπον
ἄπειρον
μὲν |
[10, 11] |
πόλιν
πρὸς
τὴν
ἤπειρον
ἀχαράκωτον
|
εἴασε, |
κατὰ
μέσην
ὑπάρχον
τὴν
αὑτοῦ |
[10, 2] |
πρὸ
τοῦ,
ζητοῦσι
μὲν
πάντες
|
εἰδέναι |
τίς
ποτ᾽
ἦν
καὶ
ἀπὸ |
[10, 17] |
ἐκλέξας
τοὺς
εὐρωστοτάτους
καὶ
τοῖς
|
εἴδεσι |
καὶ
ταῖς
ἡλικίαις
ἀκμαιοτάτους
προσέμιξε |
[10, 8] |
ἐν
τῇ
παραχειμασίᾳ
διὰ
τῶν
|
εἰδότων. |
Ἀκούων
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι |
[10, 8] |
ἄλλο
πλῆθος
ὅτι
πολὺ
μὲν
|
εἴη |
διαφερόντως
ἐν
αὐτῇ,
πᾶν
δὲ |
[10, 21] |
τῇ
νῦν
ἐξηγήσει
πρέπον
ἂν
|
εἴη |
τῆς
μὲν
νεωτερικῆς
ἀγωγῆς
καὶ |
[10, 8] |
μέγιστον,
ὅτι
μάχιμοι
μὲν
ἄνδρες
|
εἴησαν |
εἰς
χιλίους
οἱ
τὴν
ἄκραν |
[10, 11] |
τὸ
τεῖχος
ἀναβᾶσι
καὶ
τὰς
|
εἰθισμένας |
δωρεὰς
τοῖς
ἐπιφανῶς
ἀνδραγαθήσασι·
τὸ |
[10, 49] |
παρεμβαλεῖν
καὶ
λαμβάνειν
ἑκάστους
τὰς
|
εἰθισμένας |
τάξεις,
αὐτὸς
δὲ
μετὰ
τῶν |
[10, 32] |
τοὺς
τόπους.
Τῶν
δὲ
Νομάδων
|
εἰθισμένοι |
τινὲς
τοῖς
ἀκροβολιζομένοις
καὶ
καθόλου |
[10, 27] |
μετ᾽
αὐξήσεως
ἔνια
καὶ
διαθέσεως
|
εἰθισμένοις |
ἐξαγγέλλειν
καλλίστην
ὑπόθεσιν
ἡ
προειρημένη |
[10, 49] |
πολεμίων,
παρακαλέσας
τοὺς
περὶ
αὐτὸν
|
εἰθισμένους |
κινδυνεύειν
τῶν
ἱππέων
δισχιλίους,
τοῖς |
[10, 17] |
ὁ
καιρὸς
οὗτος
ὑποπέσῃ,
δυσχερῶς
|
εἰκὸς |
ἀπέχεσθαι
τοὺς
ἐν
ταῖς
ἐφεδρείαις |
[10, 21] |
τὸν
περὶ
αὐτῶν
λόγον
διαφέρειν
|
εἰκὸς |
πρὸς
ἐπανόρθωσιν
τῶν
ἀκουόντων.
Εἰ |
[10, 6] |
γὰρ
ἕβδομον
ἔχων
πρὸς
τοῖς
|
εἴκοσι |
πρῶτον
μὲν
ἐπὶ
πράξεις
αὑτὸν |
[10, 49] |
πρός
τινα
πόλιν
οὐκ
ἔλαττον
|
εἴκοσι |
σταδίων
διέχουσαν.
Διανύσας
δὲ
νύκτωρ |
[10, 10] |
τὸ
μὲν
βάθος
ἐστὶν
ὡς
|
εἴκοσι |
σταδίων,
τὸ
δὲ
πλάτος
ἐν |
[10, 11] |
περίβολος
τῆς
πόλεως
οὐ
πλεῖον
|
εἴκοσι |
σταδίων
ὑπῆρχε
τὸ
πρότερον
καίτοι |
[10, 3] |
ἡμῖν
ἐνεργασάμενος
διὰ
τὸ
δοκεῖν
|
εἰκότα |
λέγειν
καὶ
σύμφωνα
τοῖς
ὑπ᾽ |
[10, 9] |
κατόρθωμα,
καὶ
ταῦτα
χωρὶς
τῶν
|
εἰκότων |
καὶ
τῆς
τῶν
συμβεβιωκότων
μαρτυρίας, |
[10, 33] |
τῆς
ἀσφαλείας
αὑτοῦ.
Καὶ
μάλ᾽
|
εἰκότως· |
ἀκεραίου
μὲν
γὰρ
καὶ
σῳζομένου |
[10, 36] |
καὶ
δεσποτικῶς
ἄρχωσι
τῶν
ὑποτεταγμένων,
|
εἰκότως |
ἅμα
ταῖς
τῶν
προεστώτων
μεταβολαῖς |
[10, 36] |
ἔσχον
τοὺς
ὑποταττομένους.
Καὶ
τοῦτ᾽
|
εἰκότως |
ἔπαθον·
ἄλλως
μὲν
γὰρ
ἐπειδήπερ |
[10, 28] |
ἀπὸ
τοῦ
συμβαίνοντος
ὁ
τόπος
|
εἴληφε |
τὴν
προσηγορίαν.
~Πλὴν
αὐτοῦ
διαναπαύσας |
[10, 47] |
θεωρήματα
καθ᾽
ἡμᾶς
ἐπὶ
τοσοῦτον
|
εἰληφέναι |
τὰς
προκοπάς,
ὥστε
τῶν
πλείστων |
[10, 25] |
ὅλην
ποιεῖ
τὴν
δύναμιν
ἰσχυράν.
|
~Εἶναι |
γὰρ
τὸ
νῦν
γινόμενον
ὁμοιότατον |
[10, 44] |
τὸ
βάθος
ἰσομεγέθη
πρὸς
ἀκρίβειαν·
|
εἶναι |
δὲ
μάλιστα
τὸ
μὲν
βάθος |
[10, 31] |
κείνην
οὐ
μακρὰν
τῆς
Τάμβρακος,
|
εἶναι |
δὲ
τῆς
Ὑρκανίας
ὡς
ἂν |
[10, 47] |
δυσχερῶν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἀδυνάτων
|
εἶναι |
δοκούντων
κατὰ
τὰς
ἀρχάς,
μετὰ |
[10, 40] |
ὑπάρχειν,
βασιλεύς
γε
μὴν
οὔτ᾽
|
εἶναι |
θέλειν
οὔτε
λέγεσθαι
παρ᾽
οὐδενί. |
[10, 2] |
νομίζοντες
ὡς
ἂν
εἰ
θειοτέρους
|
εἶναι |
καὶ
θαυμαστοτέρους
τοὺς
τοιούτους
ἄνδρας |
[10, 44] |
ἀκρίβειαν,
ὥστε
τοὺς
αὐλίσκους
ἴσους
|
εἶναι |
καὶ
κατ᾽
ἴσον
ἀπορρεῖν·
εἶτα |
[10, 2] |
ἐχόντων
ἀνδρῶν,
οὓς
καὶ
θειοτάτους
|
εἶναι |
καὶ
προσφιλεστάτους
τοῖς
θεοῖς
νομιστέον. |
[10, 26] |
ἐπιφανῶν
ἀνδρῶν,
νομίζοντες
ταύτην
οἰκειοτέραν
|
εἶναι |
καὶ
τοῖς
γράφουσι
καὶ
τοῖς |
[10, 32] |
ἂν
ἤλπισε
τοῦτο
γενέσθαι"
μέγιστον
|
εἶναί |
μοι
δοκεῖ
σημεῖον
ἀπειρίας
στρατηγικῆς |
[10, 43] |
πολεμικοῖς,
ἀνεργάστου
πρότερον
ὑπάρχοντος,
χρήσιμον
|
εἶναί |
μοι
δοκεῖ
τὸ
μὴ
παραδραμεῖν, |
[10, 8] |
ὃ
κατὰ
τῆς
πόλεως
ὑπελάμβανεν
|
εἶναι, |
παραδόξου
γενομένης
ἐπιφανείας.
Καὶ
μὴν |
[10, 27] |
περιειλῆφθαι,
τὰς
δὲ
κεραμίδας
ἀργυρᾶς
|
εἶναι |
πάσας.
Τούτων
δὲ
τὰ
μὲν |
[10, 49] |
μὲν
Εὐθύδημον
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
εἶναι |
περὶ
Ταπουρίαν,
μυρίους
δ᾽
ἱππεῖς |
[10, 44] |
τριδάκτυλα,
καθ᾽
ἕκαστον
δὲ
μέρος
|
εἶναι |
περιγραφὴν
εὔσημον.
Ἐν
ἑκάστῳ
δὲ |
[10, 20] |
θεασάμενος
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
ἐργαστήριον
|
εἶναι |
πολέμου.
Ἐπεὶ
δ᾽
αὐτῷ
πάντα |
[10, 48] |
μέγεθος
πλωτοί.
Καὶ
δοκεῖ
θαυμαστὸν
|
εἶναι |
πῶς
οἱ
Νομάδες
περαιούμενοι
τὸν |
[10, 1] |
ἢ
δισχιλίων,
εἰς
τέλος
ἀλίμενον
|
εἶναι |
συμβαίνει
τὴν
πλευρὰν
τῆς
Ἰταλίας |
[10, 4] |
ἀγορανομίαν,
ἣν
σχεδὸν
ἐπιφανεστάτην
ἀρχὴν
|
εἶναι |
συμβαίνει
τῶν
νέων
παρὰ
Ῥωμαίοις, |
[10, 2] |
μὲν
ἐπαινετόν,
τὸ
δὲ
μακαριστὸν
|
εἶναι |
συμβαίνει
τῶν
προειρημένων,
καὶ
τὸ |
[10, 47] |
τῶν
πλείστων
τρόπον
τινὰ
μεθοδικὰς
|
εἶναι |
τὰς
ἐπιστήμας.
Διὸ
καὶ
τοῦτο |
[10, 7] |
πρὸς
πάντας
ἅμα
κινδυνεύειν
ἐπισφαλὲς
|
εἶναι |
τελέως
καὶ
διὰ
τὸ
προηττῆσθαι |
[10, 24] |
νῦν
ποιοῦσιν
ἡγεμόνες,
ὑπολαμβάνοντες
ἡγεμονικὴν
|
εἶναι |
τὴν
πρώτην
χώραν.
Τί
γὰρ |
[10, 23] |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
οὐδὲν
ἀναγκαιότερον
|
εἶναι |
τῆς
τῶν
κατὰ
μέρος
ἡγεμόνων |
[10, 9] |
τῆς
πόλεως
δηλοῦν,
ἀναγκαῖον
ἡγούμεθ᾽
|
εἶναι |
τὸ
καὶ
τοὺς
παρακειμένους
τόπους |
[10, 17] |
τοῖς
πλείστοις
πᾶν
τὸ
ληφθὲν
|
εἶναι |
τοῦ
κυριεύσαντος·
καὶ
γὰρ
ἂν |
[10, 15] |
ἐπεὶ
τοὺς
εἰσεληλυθότας
ἀξιόχρεως
ὑπελάμβανεν
|
εἶναι, |
τοὺς
μὲν
πλείστους
ἐφῆκε
κατὰ |
[10, 17] |
βραχύ
τι
λείπειν
τοῦ
διπλασίους
|
εἶναι |
τοὺς
ὑπάρχοντας
τῶν
προγενομένων·
αἱ |
[10, 7] |
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τὸ
πολλαπλασίους
|
εἶναι |
τοὺς
ὑπεναντίους,
ἐὰν
δὲ
πρὸς |
[10, 9] |
καὶ
τὴν
ἡλικίαν,
ἣν
ἀρτίως
|
εἶπα, |
πάντας
ἀπεκρύψατο
χωρὶς
Γαΐου
Λαιλίου, |
[10, 17] |
δὲ
χειροτέχναις
κατὰ
τὸ
παρὸν
|
εἶπε |
διότι
δημόσιοι
τῆς
Ῥώμης
εἰσί· |
[10, 20] |
οὐκ
ἔσθ᾽
ὃς
οὐκ
ἂν
|
εἶπε |
κατὰ
τὸν
Ξενοφῶντα
τότε
θεασάμενος |
[10, 6] |
αὐτῷ
κεκριμένον
πράττειν
ὧν
μὲν
|
εἶπε |
πρὸς
τοὺς
πολλοὺς
μηδέν,
προύκειτο |
[10, 47] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπαγγελίαν
προήχθημεν
|
εἰπεῖν. |
Ἔφαμεν
γὰρ
πάντα
τὰ
θεωρήματα |
[10, 40] |
ἀλλὰ
καὶ
θειοτέραν,
εἰ
θέμις
|
εἰπεῖν, |
ὑπερφρονεῖν
ἂν
ἐποίησεν.
Πόπλιος
δὲ |
[10, 9] |
συνῄδει
τὴν
ἐπιβολήν,
καθάπερ
ἀνώτερον
|
εἶπον |
αὐτὸς
δὲ
τὰς
πεζικὰς
δυνάμεις |
[10, 18] |
τῆς
γυναικὸς
καὶ
τὸν
αὐτὸν
|
εἰπούσης |
λόγον,
μᾶλλον
ἔτι
διαπορήσας
ὁ |
[10, 18] |
πρὸς
Ῥωμαίους
συμμαχίαν.
Ταῦτα
δ᾽
|
εἰπών, |
καὶ
παρεσκευακὼς
πρότερον
ἐκ
τῶν |
[10, 40] |
λέγεσθαι
παρ᾽
οὐδενί.
Ταῦτα
δ᾽
|
εἰπὼν |
παρήγγειλε
στρατηγὸν
αὑτὸν
προσφωνεῖν.
Ἴσως |
[10, 6] |
τοῖς
ἄλλοις
ἡγεμόσι.
Ταῦτα
δ᾽
|
εἰπὼν |
τρισχιλίους
μὲν
ἔχοντα
πεζοὺς
καὶ |
[10, 20] |
θάλατταν
ταῖς
ἀναπείραις
καὶ
ταῖς
|
εἰρεσίαις, |
τῶν
δὲ
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[10, 38] |
Πόπλιος
καὶ
τοῖς
ὑπ᾽
ἐκείνων
|
εἰρημένοις |
ἔφη
πιστεύειν,
μάλιστα
δὲ
γινώσκειν |
[10, 35] |
παραπλήσια
τοῖς
ὑπὸ
τοῦ
Ἐδεκῶνος
|
εἰρημένοις, |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τὰ
τέκνα |
[10, 43] |
οἷον
ἐπ᾽
αὐτῶν
τῶν
νῦν
|
εἰρημένων. |
Ὅτι
μὲν
οὖν
εἰς
Ὠρεὸν |
[10, 6] |
τὸ
πιστεῦσαι
τῇ
συμμαχίᾳ
τῶν
|
εἰρημένων. |
Ὧν
ἑκάτερα
νῦν
ἔφη
περὶ |
[10, 33] |
τῶν
ἡγουμένων.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
εἰρήσθω |
μοι
πρὸς
τοὺς
ἢ
διὰ |
[10, 5] |
προνοίας
ἐπιτελουμένων.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
εἰρήσθω |
μοι
χάριν
τῶν
ἀκουόντων,
ἵνα |
[10, 16] |
ὑπὲρ
τούτου
δὲ
τοῦ
μέρους
|
εἴρηται |
πρότερον
ἡμῖν
διὰ
πλειόνων
ἐν |
[10, 11] |
γ᾽
οὐκ
ἀγνοῶ
διότι
πολλοῖς
|
εἴρηται |
τετταράκοντα·
τὸ
δ᾽
ἐστὶ
ψεῦδος. |
[10, 36] |
γὰρ
ὄντος,
ὡς
πλεονάκις
ἡμῖν
|
εἴρηται, |
τοῦ
κατορθοῦν
ἐν
πράγμασι
καὶ |
[10, 14] |
καὶ
τοῦ
πλήθους
τῶν
ἀπολωλότων
|
εἰς |
ἀθυμίαν
ἄγοντος,
δυσχερῶς
μὲν
ἔφερον |
[10, 22] |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεσκεύασε,
πάντας
|
εἰς |
ἀληθινὴν
ἄσκησιν
καὶ
ζῆλον
ἐπιτευκτικὸν |
[10, 26] |
τὸν
τῶν
Νεμέων
ἀγῶνα
αὖθις
|
εἰς |
Ἄργος
ἐπανῆλθε
καὶ
τὸ
μὲν |
[10, 3] |
τοὺς
κατ᾽
ἰδίαν
κινδύνους,
ὅτ᾽
|
εἰς |
αὐτὸν
ἀναρτηθεῖεν
ὑπὸ
τῆς
πατρίδος |
[10, 10] |
ἐξ
ἑκατέρου
τοῦ
μέρους
εἴσπλουν
|
εἰς |
αὐτὸν
ἀπολείπουσα.
Ταύτης
ἀποδεχομένης
τὸ |
[10, 48] |
αὐξηθεὶς
ἐν
τῇ
Βακτριανῇ,
συρρεόντων
|
εἰς |
αὐτὸν
ὑδάτων,
φέρεται
διὰ
πεδιάδος |
[10, 6] |
πλεῖον
ἀμύνεσθαι
σπουδάζοντας
τὴν
Καρχηδονίων
|
εἰς |
αὐτοὺς
ἀσέλγειαν,
τὸ
δὲ
μέγιστον, |
[10, 37] |
μετὰ
τῶν
διασῳζομένων
ἐξ
αὐτῆς
|
εἰς |
Γαλατίαν,
κἀκεῖθεν
παραλαβόντα
τῶν
βαρβάρων |
[10, 16] |
τὸν
τρόπον
ἐγένοντο
κύριοι
Ῥωμαῖοι·
|
~εἰς |
δὲ
τὴν
ἐπαύριον
ἁθροισθείσης
εἰς |
[10, 40] |
ἐφῆκε
τοῖς
αὑτοῦ
στρατιώταις
διαρπάζειν.
|
~Εἰς |
δὲ
τὴν
ἐπαύριον
συναθροίσας
τὸ |
[10, 34] |
καὶ
τυχεῖν
τῆς
Ῥωμαίων
συμμαχίας·
|
εἰς |
δὲ
τὸν
μετὰ
ταῦτα
χρόνον |
[10, 9] |
ἄνδρα
καὶ
τὴν
τούτου
πρόνοιαν,
|
εἰς |
δὲ
τοὺς
θεοὺς
καὶ
τὴν |
[10, 42] |
ἐξαπέστειλε
τοὺς
παραφυλάξοντας
τὴν
πόλιν,
|
εἰς |
δὲ
Φωκέας
καὶ
τοὺς
κατὰ |
[10, 42] |
Πολυφάνταν
ἐξέπεμψε
μετὰ
συμμέτρου
δυνάμεως,
|
εἰς |
δὲ
Χαλκίδα
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[10, 42] |
εὐζώνων
καὶ
τῆς
βασιλικῆς
ἴλης
|
εἰς |
Δημητριάδα
καταλύσας
ἔμενε,
καραδοκῶν
τὰς |
[10, 9] |
τὸ
μὲν
τῶν
πεζῶν
πλῆθος
|
εἰς |
δισμυρίους
καὶ
πεντακισχιλίους,
ἱππεῖς
δ᾽ |
[10, 9] |
δισμυρίους
καὶ
πεντακισχιλίους,
ἱππεῖς
δ᾽
|
εἰς |
δισχιλίους
καὶ
πεντακοσίους.
Ἀφικόμενος
δ᾽ |
[10, 12] |
γῆν
τοὺς
εὐρωστοτάτους
τῶν
ἀνδρῶν
|
εἰς |
δισχιλίους
ὁμόσε
τοῖς
κλιμακοφόροις
ἐπιστήσας, |
[10, 16] |
αὐτοῖς
κατὰ
μὲν
τὸ
πλεῖον
|
εἰς |
δύο
στρατόπεδα
Ῥωμαϊκὰ
καὶ
δύο |
[10, 45] |
καὶ
γράψαι
τῶν
μερῶν
ἑξῆς
|
εἰς |
ἕκαστον
πλατεῖον,
κἄπειτα
συνθέσθαι
πρὸς |
[10, 46] |
χάριν
διότι
τῶν
στρατιωτῶν
τινες
|
εἰς |
ἑκατὸν
ἀποκεχωρήκασι
πρὸς
τοὺς
ὑπεναντίους, |
[10, 24] |
τοὺς
ἱππεῖς
ἐκ
τῶν
πόλεων
|
εἰς |
ἕνα
τόπον,
καὶ
δι᾽
αὑτοῦ |
[10, 40] |
τὴν
μάχην
ἁπάντων
βασιλέα
προσφωνούντων,
|
εἰς |
ἐπίστασιν
ἤγαγε
τὸν
Πόπλιον
τὸ |
[10, 22] |
ἐπιφανέστατον.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
παραγενόμενος
|
εἰς |
ἡλικίαν
ἐγένετο
ζηλωτὴς
Ἐκδήμου
καὶ |
[10, 30] |
διὰ
χαράδρας
χειμάρρου
καὶ
βαθείας,
|
εἰς |
ἣν
πολλαὶ
μὲν
αὐτομάτως
ἐκ |
[10, 42] |
τῶν
δ᾽
Αἰτωλῶν
τοὺς
ἄρχοντας
|
εἰς |
Ἡράκλειαν
ἁθροίζεσθαι
χάριν
τοῦ
κοινολογηθῆναι |
[10, 10] |
τῆς
ἀνατολῆς
αὐτῇ
παράκειται,
προτείνων
|
εἰς |
θάλατταν,
ἐφ᾽
οὗ
καθίδρυται
νεὼς |
[10, 9] |
καὶ
χάρακα
διπλοῦν
ἐκ
θαλάττης
|
εἰς |
θάλατταν,
κατὰ
δὲ
τὴν
πρὸς |
[10, 5] |
ἢ
δι᾽
ἀπειρίαν
καὶ
ῥᾳθυμίαν,
|
εἰς |
θεοὺς
καὶ
τύχας
ἀναφέρουσι
τὰς |
[10, 4] |
γὰρ
πατέρα
τότε
πλεῖν
συνέβαινεν
|
εἰς |
Ἰβηρίαν
στρατηγὸν
καθεσταμένον
ἐπὶ
τὰς |
[10, 23] |
πάλιν
μετ᾽
ἐποχῆς
εἰς
οὐλαμούς,
|
εἰς |
ἴλας,
εἰς
ἱππαρχίας,
ἐπὶ
δὲ |
[10, 23] |
ἐποχῆς
εἰς
οὐλαμούς,
εἰς
ἴλας,
|
εἰς |
ἱππαρχίας,
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
ἐκτάξεις |
[10, 44] |
τούτοις
μέσοις
ἐμπεπηγέναι
βακτηρίας
διῃρημένας
|
εἰς |
ἴσα
μέρη
τριδάκτυλα,
καθ᾽
ἕκαστον |
[10, 34] |
οἰκείων
καὶ
φίλων.
Ἐλθὼν
δ᾽
|
εἰς |
λόγους
τῷ
Ποπλίῳ
ταύτην
ἔφη |
[10, 7] |
πόλεως.
Νομίζων
οὖν,
ἐὰν
μὲν
|
εἰς |
μάχην
συνιέναι
κρίνῃ
τοῖς
πολεμίοις, |
[10, 40] |
πλῆθος,
ὧν
ἦσαν
πεζοὶ
μὲν
|
εἰς |
μυρίους,
ἱππεῖς
δὲ
πλείους
δισχιλίων, |
[10, 42] |
δὲ
τοὺς
περὶ
τὸν
Ἄτταλον
|
εἰς |
Νίκαιαν
καταπεπλευκέναι,
τῶν
δ᾽
Αἰτωλῶν |
[10, 35] |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰς
θυγατέρας
|
εἰς |
ὁμηρείαν,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
πρὸ |
[10, 23] |
καὶ
συναγωγαὶ
πάλιν
μετ᾽
ἐποχῆς
|
εἰς |
οὐλαμούς,
εἰς
ἴλας,
εἰς
ἱππαρχίας, |
[10, 48] |
ὑποκειμένου
τόπου
μεγάλους
ἔχοντος
πλαταμῶνας,
|
εἰς |
οὓς
καταρράττει,
τούτους
φασὶ
τῇ |
[10, 45] |
πλῆθος
ἑξῆς
δεῖ
λαμβάνοντας
διελεῖν
|
εἰς |
πέντε
μέρη
κατὰ
πέντε
γράμματα. |
[10, 46] |
δὲ
ταὐτόν.
Τούτου
δὲ
γραφέντος
|
εἰς |
πινάκιον,
οὕτω
δηλωθήσεται
τοῖς
πυρσοῖς. |
[10, 49] |
καταπλαγεὶς
ἀνεχώρησε
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
εἰς |
πόλιν
Ζαριάσπαν
τῆς
Βακτριανῆς.
|
[10, 1] |
Ἀπὸ
γὰρ
ἄκρας
Ἰαπυγίας
ἕως
|
εἰς |
Σιποῦντα
πᾶς
ὁ
προσφερόμενος
ἐκ |
[10, 42] |
δὲ
προῆγε
ποιούμενος
τὴν
πορείαν
|
εἰς |
Σκοτοῦσαν,
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τοῖς |
[10, 1] |
καὶ
καθορμισθεὶς
πρὸς
τὴν
Ἰταλίαν
|
εἰς |
Τάραντ᾽
ἐποιεῖτο
τὴν
ὑπερβολήν,
καὶ |
[10, 1] |
καὶ
τῆς
Ῥηγίνων
πόλεως
σταδίων
|
εἰς |
Τάραντα
πλειόνων
ἢ
δισχιλίων,
εἰς |
[10, 40] |
συναπτούσης,
ἀνεχώρησε
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
εἰς |
Ταρράκων,
ἐν
τούτοις
τοῖς
τόποις |
[10, 38] |
παραγγελλομένοις.
Γενομένων
δὲ
τούτων
ἀναχωρήσαντες
|
εἰς |
τὰς
αὑτῶν
παρεμβολὰς
καὶ
παραλαβόντες |
[10, 40] |
μὲν
ἀπέλυσε
χωρὶς
λύτρων
πάντας
|
εἰς |
τὰς
ἑαυτῶν
πατρίδας,
τῶν
δ᾽ |
[10, 38] |
ἄλλους
Ἴβηρας
καὶ
μάλιστα
τῆς
|
εἰς |
τὰς
ἐκείνων
γυναῖκας
καὶ
θυγατέρας |
[10, 4] |
οἰκίαν,
ἐκείνην
δὲ
συναντᾶν
αὐτοῖς
|
εἰς |
τὰς
θύρας
καὶ
περιπτύξασαν
ἀσπάσασθαι. |
[10, 18] |
πάντας
θαρρεῖν
καὶ
γράφειν
αὐτοὺς
|
εἰς |
τὰς
ἰδίας
πόλεις
πρὸς
αὑτῶν |
[10, 29] |
οὓς
ἔδει
διεκβάλλειν
αὐτόν,
ἕως
|
εἰς |
τὰς
ὑπερβολὰς
διεξίκοιτο
τοῦ
Λάβου |
[10, 6] |
κινδυνεύοντας
εὐχειρώτους
ὑπάρχειν.
Διὸ
βλέποντας
|
εἰς |
ταῦτα
παρεκάλει
περαιοῦσθαι
τὸν
ποταμὸν |
[10, 42] |
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τοῖς
Μακεδόσιν
|
εἰς |
ταύτην
τὴν
πόλιν
παρήγγειλεν
ἀπαντᾶν. |
[10, 1] |
εἰς
Τάραντα
πλειόνων
ἢ
δισχιλίων,
|
εἰς |
τέλος
ἀλίμενον
εἶναι
συμβαίνει
τὴν |
[10, 15] |
τῶν
οἰκιῶν
ἐκκαλεσάμενος
ἐπέταξε
συναθροίσαντας
|
εἰς |
τὴν
ἀγορὰν
τὰ
διηρπασμένα
κατὰ |
[10, 16] |
~εἰς
δὲ
τὴν
ἐπαύριον
ἁθροισθείσης
|
εἰς |
τὴν
ἀγορὰν
τῆς
τε
τῶν |
[10, 5] |
κοιμωμένης
ἔτι
τῆς
μητρὸς
παρῆν
|
εἰς |
τὴν
ἀγοράν.
Τοῦ
δὲ
πλήθους |
[10, 34] |
δεδηλώκαμεν,
πρῶτον
μὲν
τοὺς
Ἴβηρας
|
εἰς |
τὴν
αὑτῶν
φιλίαν
καὶ
πίστιν |
[10, 45] |
μέλλοντα
πάντα
δυνατὸν
οὔτε
προϊδόμενον
|
εἰς |
τὴν
βακτηρίαν
γράψαι·
λοιπὸν
ὁπόταν |
[10, 48] |
καὶ
θολερῷ
ῥεύματι.
Παραγενόμενος
δ᾽
|
εἰς |
τὴν
ἔρημον
ἐπί
τινας
πέτρας |
[10, 7] |
τοῖς
συλλογισμοῖς.
Παραγενόμενός
γε
μὴν
|
εἰς |
τὴν
Ἰβηρίαν,
πάντας
ἀνακινῶν
καὶ |
[10, 37] |
τῶν
βαρβάρων
ὡς
πλείστους
βοηθεῖν
|
εἰς |
τὴν
Ἰταλίαν
καὶ
κοινωνεῖν
Ἀννίβᾳ |
[10, 48] |
θάλατταν,
ὁ
δὲ
Τάναϊς
ἐξίησιν
|
εἰς |
τὴν
Μαιῶτιν
λίμνην·
εἰσὶ
δ᾽ |
[10, 18] |
διότι
θέλουσι
Ῥωμαῖοι
πάντας
αὐτοὺς
|
εἰς |
τὴν
οἰκείαν
ἀποκαταστῆσαι
μετ᾽
ἀσφαλείας, |
[10, 35] |
τὸ
μέλλον
ἐλπίδας
ὑπογράψας,
οὕτως
|
εἰς |
τὴν
οἰκείαν
ἐξαπέστειλε.
Τούτου
τοῦ |
[10, 34] |
κομίσασθαι,
καὶ
κριθεὶς
φίλος
ἐπανελθεῖν
|
εἰς |
τὴν
οἰκείαν,
ἵνα
λαβὼν
ἀφορμὴν |
[10, 34] |
Τῶν
γὰρ
δυνάμεων
ἄρτι
διαφειμένων
|
εἰς |
τὴν
παραχειμασίαν
παρῆν
εἰς
τὴν |
[10, 16] |
ὀμνύουσι
πάντες,
ὅταν
ἁθροισθῶσι
πρῶτον
|
εἰς |
τὴν
παρεμβολήν,
ἐξιέναι
μέλλοντες
εἰς |
[10, 11] |
τὰς
ἐξαγωγὰς
καὶ
τὰς
ἀναχωρήσεις
|
εἰς |
τὴν
παρεμβολήν.
Ὁ
δὲ
περίβολος |
[10, 16] |
εἰς
τὴν
παρεμβολήν,
ἐξιέναι
μέλλοντες
|
εἰς |
τὴν
πολεμίαν,
ὑπὲρ
τούτου
δὲ |
[10, 31] |
βάρβαροι
ῥίψαντες
τὰς
ἀποσκευὰς
αὖθις
|
εἰς |
τὴν
πόλιν
ἔφυγον.
Τῶν
δὲ |
[10, 31] |
μάχης
καὶ
τῆς
περικειμένης
χώρας
|
εἰς |
τὴν
προσαγορευομένην
Σίρυγκα
πόλιν
συνέβαινε |
[10, 12] |
δὲ
πλείους
ἐν
τῷ
παραπίπτειν
|
εἰς |
τὴν
πύλην
ὑφ᾽
αὑτῶν
ἠλοήθησαν. |
[10, 34] |
καὶ
τοὺς
φίλους
καὶ
συγγενεῖς
|
εἰς |
τὴν
Ῥωμαίων
πίστιν.
Διόπερ
ἂν |
[10, 40] |
συνεμάχουν,
ἧκον
ἐγχειρίζοντες
σφᾶς
αὐτοὺς
|
εἰς |
τὴν
Ῥωμαίων
πίστιν,
κατὰ
δὲ |
[10, 19] |
Γάιον
τὸν
Λαίλιον
ἐπὶ
πεντήρους
|
εἰς |
τὴν
Ῥώμην,
τούς
τε
Καρχηδονίους |
[10, 14] |
δὲ
τοῦ
στόματος
ὁ
ῥοῦς
|
εἰς |
τὴν
συνεχῆ
θάλατταν
ἅθρους
ἐφέρετο |
[10, 34] |
διαφειμένων
εἰς
τὴν
παραχειμασίαν
παρῆν
|
εἰς |
τὴν
Ταρράκωνα
μετὰ
τῶν
οἰκείων |
[10, 48] |
τὴν
δίοδον
ἐπὶ
τῶν
ἵππων
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν.
~Γενομένης
δὲ
τῆς |
[10, 48] |
καὶ
Τανάιδος,
ὧν
ὁ
μὲν
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν
ἐμβάλλει
θάλατταν,
ὁ |
[10, 48] |
οἱ
Νομάδες
περαιούμενοι
τὸν
Ὄξον
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν
ἔρχονται
πεζῇ
μετὰ |
[10, 48] |
ποταμοῦ
πεζεύειν
μετὰ
τῶν
ἵππων
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν.
Ὁ
δ᾽
ἕτερος |
[10, 29] |
ὢν
γνώμης·
διόπερ
ἔκρινε
προάγειν
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν.
Παραγενόμενος
δ᾽
ἐπὶ |
[10, 31] |
βούλεσθαι
καταβαίνειν
ἅθρους
καὶ
συντεταγμένους
|
εἰς |
τὴν
Ὑρκανίαν.
Συστησάμενος
δὲ
τὴν |
[10, 44] |
τῷ
πρώτῳ,
διότι
πάρεισιν
ἱππεῖς
|
εἰς |
τὴν
χώραν,
ἐν
δὲ
τῷ |
[10, 27] |
πάντων
τῶν
προειρημένων
τὸ
χαραχθὲν
|
εἰς |
τὸ
βασιλικὸν
ἡθροίσθη
νόμισμα
μικρῷ |
[10, 17] |
μόναρχος
ἢ
στρατηγὸς
ἐπιμελὴς
ἀναφέρειν
|
εἰς |
τὸ
κοινὸν
ἐπιτάξῃ
τὰς
ὠφελείας, |
[10, 35] |
καὶ
πᾶσι
τοῖς
αὐτοῦ
μεγάλας
|
εἰς |
τὸ
μέλλον
ἐλπίδας
ὑπογράψας,
οὕτως |
[10, 22] |
νέους
καὶ
παρασκευάζουσιν
εὔνους
συναγωνιστὰς
|
εἰς |
τὸ
μέλλον,
οὐκ
ἐπιτιμῶντες
τῷ |
[10, 34] |
τὸ
παρὸν
ἔφη,
μεγάλην
δ᾽
|
εἰς |
τὸ
μέλλον
παρέξεσθαι
χρείαν.
Παραυτίκα |
[10, 30] |
τόπον,
ἐδίδοτο
τοῖς
λειτουργοῖς
καιρὸς
|
εἰς |
τὸ
πᾶν
τὸ
πρὸ
ποδῶν |
[10, 40] |
ἐποίησε
Ῥωμαίοις,
ἔλαβε
δὲ
καιροὺς
|
εἰς |
τὸ
περιποιήσασθαι
δυναστείαν
βασιλικὴν
ἐν |
[10, 46] |
δευτέρας
μερίδος,
ὃ
δεήσει
γράφειν
|
εἰς |
τὸ
πινάκιον
τὸν
ἀποδεχόμενον
τοὺς |
[10, 30] |
Νικόλαος
Αἰτωλός.
~Προαγόντων
δὲ
τούτων
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν,
πολλῷ
δυσχερεστέρας
συνέβαινε |
[10, 1] |
Τάραντι
λιμένων·
ἣ
τέτραπται
μὲν
|
εἰς |
τὸ
Σικελικὸν
πέλαγος,
νεύει
δὲ |
[10, 46] |
τὸ
δὲ
βάθος
ὡς
ἀνδρόμηκες,
|
εἰς |
τὸ
τοὺς
πυρσοὺς
αἰρομένους
μὲν |
[10, 35] |
τότε
δὲ
πρῶτον
καιρὸν
λαβόντας
|
εἰς |
τὸ
φανερὰν
ποιῆσαι
τὴν
αὑτῶν |
[10, 9] |
πράξεως,
οὐκ
οἶδ᾽
ὅπως
οὐκ
|
εἰς |
τὸν
ἄνδρα
καὶ
τὴν
τούτου |
[10, 5] |
ἀποδεξαμένου,
καὶ
μετὰ
ταῦτα
προελθόντος
|
εἰς |
τὸν
ἀποδεδειγμένον
τόπον
καὶ
στάντος |
[10, 13] |
δὲ
Πόπλιος
ἐδίδου
μὲν
αὑτὸν
|
εἰς |
τὸν
κίνδυνον,
ἐποίει
δὲ
τοῦτο |
[10, 38] |
Καρχηδονίων
ὕβριν
ἔκ
τε
τῆς
|
εἰς |
τοὺς
ἄλλους
Ἴβηρας
καὶ
μάλιστα |
[10, 40] |
περὶ
τὸν
ἄνδρα
μεγαλοψυχίας,
βλέψας
|
εἰς |
τοὺς
ἐσχάτους
τοῦ
βίου
καιρούς, |
[10, 3] |
ἐδίδου
κατὰ
τοὺς
ὕστερον
καιροὺς
|
εἰς |
τοὺς
κατ᾽
ἰδίαν
κινδύνους,
ὅτ᾽ |
[10, 3] |
εἰσελάσαι
παραβόλως
δοκεῖ
καὶ
τολμηρῶς
|
εἰς |
τοὺς
περικεχυμένους.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[10, 1] |
ἐπιβολήν,
τἄλλα
παρεὶς
πρὸς
ταῖς
|
εἰς |
τοῦτο
τὸ
μέρος
ἦν
ἐπινοίαις. |
[10, 30] |
πολλὰ
δ᾽
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
|
εἰς |
τοῦτο
τὸ
μέρος
συνηργεῖτο.
Καὶ |
[10, 7] |
τὰς
μὲν
δυνάμεις
τῶν
Καρχηδονίων
|
εἰς |
τρία
μέρη
διῃρημένας·
ὧν
Μάγωνα |
[10, 32] |
καὶ
γροσφομάχους
μετὰ
τῶν
ῥαβδοφόρων
|
εἰς |
τριάκοντα
προῆγον,
κατασκεψόμενοι
τοὺς
τόπους. |
[10, 3] |
ἑπτακαιδέκατον
ἔτος
ἔχων
καὶ
πρῶτον
|
εἰς |
ὕπαιθρον
ἐξεληλυθώς,
συστήσαντος
αὐτῷ
τοῦ |
[10, 13] |
πρῶτοι
προσβαίνοντες
ἐσκοτοῦντο
διὰ
τὴν
|
εἰς |
ὕψος
ἀνάτασιν
καὶ
βραχείας
προσδεόμενοι |
[10, 8] |
ὅτι
μάχιμοι
μὲν
ἄνδρες
εἴησαν
|
εἰς |
χιλίους
οἱ
τὴν
ἄκραν
τηροῦντες |
[10, 43] |
νῦν
εἰρημένων.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
εἰς |
Ὠρεὸν
καὶ
Πεπάρηθον
ἢ
Χαλκίδα |
[10, 34] |
τῶν
φίλων
εὔνοιαν
κατὰ
δύναμιν
|
εἴς |
τε
τὸν
Πόπλιον
αὐτὸν
καὶ |
[10, 35] |
τῆς
Καρχηδονίων
παρεμβολῆς
νυκτὸς
ἀπεχώρησαν
|
εἴς |
τινας
ἐρυμνοὺς
τόπους
καὶ
δυναμένους |
[10, 3] |
αὐγὰς
αὐτοῦ
τὴν
φύσιν.
Ὧν
|
εἷς |
ἦν
Γάιος
Λαίλιος,
ἀπὸ
νέου |
[10, 3] |
πλῆθος
τῶν
περιεστώτων
πολεμίων,
αὐτὸς
|
εἰσελάσαι |
παραβόλως
δοκεῖ
καὶ
τολμηρῶς
εἰς |
[10, 15] |
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
ἐπεὶ
τοὺς
|
εἰσεληλυθότας |
ἀξιόχρεως
ὑπελάμβανεν
εἶναι,
τοὺς
μὲν |
[10, 15] |
τοὺς
μοχλούς,
οἱ
δ᾽
ἔξωθεν
|
εἰσέπιπτον, |
οἱ
δὲ
διὰ
τῶν
κλιμάκων |
[10, 33] |
τῶν
τοιούτων
περιπετειῶν.
Ίμερος
αὐτὸν
|
εἰσῆλθε |
διάπυρος
ἰδεῖν
Μάρκελλον
νεκρόν.
Οἱ |
[10, 48] |
ἐξίησιν
εἰς
τὴν
Μαιῶτιν
λίμνην·
|
εἰσὶ |
δ᾽
ἑκάτεροι
κατὰ
τὸ
μέγεθος |
[10, 48] |
ἔρχονται
πεζῇ
μετὰ
τῶν
ἵππων.
|
Εἰσὶ |
δὲ
δύο
λόγοι
περὶ
τούτου |
[10, 28] |
προειρημένοις
τόποις,
ὑπόνομοι
δὲ
πλείους
|
εἰσὶ |
καὶ
διὰ
τῆς
ἐρήμου
φρεατίας |
[10, 17] |
εἶπε
διότι
δημόσιοι
τῆς
Ῥώμης
|
εἰσί· |
παρασχομένοις
δὲ
τὴν
εὔνοιαν
καὶ |
[10, 10] |
βραχὺν
ἐξ
ἑκατέρου
τοῦ
μέρους
|
εἴσπλουν |
εἰς
αὐτὸν
ἀπολείπουσα.
Ταύτης
ἀποδεχομένης |
[10, 10] |
οἱ
λίβες
καθ᾽
ἑκάτερον
τὸν
|
εἴσπλουν |
παρεισπίπτοντες
κλύδωνας
ἀποτελοῦσι.
Τῶν
γε |
[10, 15] |
λόφον
οἱ
διὰ
τῆς
πύλης
|
εἰσπορευόμενοι |
κατελάμβανον
τὸν
πρὸς
τὰς
ἀνατολάς, |
[10, 48] |
γῆν
φέρεσθαι
τόπον
οὐ
πολύν,
|
εἶτ᾽ |
ἀναφαίνεσθαι
πάλιν.
Τοὺς
δὲ
βαρβάρους |
[10, 46] |
δεῖ
τὸ
δεύτερον
πλατεῖον
ἐπισκοπεῖν.
|
Εἶτ᾽ |
ἐκ
τῶν
δεξιῶν
ἀρεῖ
πέντε, |
[10, 44] |
πυρσείας,
ἑκάτερον
θεῖναι
τῶν
ἀγγείων.
|
Εἶτ᾽ |
ἐπὰν
ἐμπέσῃ
τι
τῶν
ἐν |
[10, 44] |
ἀμφοτέρων
ἅμα
τῶν
πυρσῶν
καθελεῖν.
|
Εἶτ᾽ |
εὐθέως
ἀφεῖναι
τοὺς
αὐλίσκους
ῥεῖν. |
[10, 46] |
ῥῶ
τῆς
τετάρτης
ἐστὶ
μερίδος.
|
Εἶτα |
δύο
πάλιν
ἐκ
τῶν
δεξιῶν· |
[10, 44] |
πηχῶν,
τὸ
δὲ
πλάτος
πήχεος.
|
Εἶτα |
παρασκευάσαι
φελλοὺς
βραχὺ
κατὰ
πλάτος |
[10, 44] |
εἶναι
καὶ
κατ᾽
ἴσον
ἀπορρεῖν·
|
εἶτα |
πληρώσαντας
ὕδατος
ἐπιθεῖναι
τοὺς
φελλοὺς |
[10, 44] |
δ᾽
ἑξῆς
πεζοὶ
μεθ᾽
ἱππέων,
|
εἶτα |
πλοῖα,
μετὰ
δὲ
ταῦτα
σῖτος, |
[10, 46] |
πινάκιον
τὸν
ἀποδεχόμενον
τοὺς
πυρσούς.
|
Εἶτα |
τέτταρας
ἐκ
τῶν
εὐωνύμων,
ἐπεὶ |
[10, 11] |
μέσην
ὑπάρχον
τὴν
αὑτοῦ
στρατοπεδείαν,
|
εἴτε |
καὶ
καταπλήξεως
χάριν
εἴτε
καὶ |
[10, 11] |
στρατοπεδείαν,
εἴτε
καὶ
καταπλήξεως
χάριν
|
εἴτε |
καὶ
πρὸς
τὴν
ἐπιβολὴν
ἁρμοζόμενος, |
[10, 13] |
δὲ
τοῦτο
κατὰ
δύναμιν
ἀσφαλῶς·
|
εἶχε |
γὰρ
μεθ᾽
αὑτοῦ
τρεῖς
ἄνδρας |
[10, 9] |
ἐποιεῖτο
τὴν
πορείαν
μετὰ
σπουδῆς.
|
Εἶχε |
δὲ
τὸ
μὲν
τῶν
πεζῶν |
[10, 38] |
δὲ
Πόπλιος
ἐγγίσας
προθύμως
μὲν
|
εἶχε |
πρὸς
τὸ
διακινδυνεύειν,
ἀπόρως
δὲ |
[10, 32] |
ἵππους,
τῶν
δὲ
καθοπλιζομένων,
πέρας
|
εἶχε |
τὸ
πρᾶγμα.
Καὶ
τὸν
υἱὸν |
[10, 27] |
Αἴνης
προσαγορευόμενος
ἔτι
τοὺς
κίονας
|
εἶχε |
τοὺς
πέριξ
κεχρυσωμένους,
καὶ
κεραμίδες |
[10, 33] |
νεκρόν.
Οἱ
δὲ
καταρράκτας,
οὓς
|
εἶχον |
ὀλίγον
ἐξωτέρω
διὰ
μηχανημάτων
ἀνημμένους, |
[10, 29] |
δὲ
θωρακίτας
καὶ
θυρεοφόρους,
ὧν
|
εἶχον |
τὴν
ἡγεμονίαν
Νικομήδης
Κῷος
καὶ |
[10, 16] |
τάξεις·
ὃ
μάλιστα
τοὺς
ἄλλους
|
εἴωθε |
βλάπτειν.
~Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι |
[10, 27] |
ἀργυραῖ
δὲ
καὶ
πλείους
ὑπέμενον.
|
Ἐκ |
δὲ
πάντων
τῶν
προειρημένων
τὸ |
[10, 23] |
ἂν
εἰ
πορείας
ἔχειν
διάθεσιν.
|
Ἐκ |
δὲ
τούτου
τὰς
ἐπαγωγὰς
τὰς |
[10, 18] |
δὲ
νεανίσκοις
ῥαμφὰς
καὶ
μαχαίρας.
|
Ἐκ |
δὲ
τῶν
αἰχμαλωτίδων
τῆς
Μανδονίου |
[10, 17] |
πλῆθος
ἐγένετο
τούτων
περὶ
δισχιλίους.
|
Ἐκ |
δὲ
τῶν
λοιπῶν
αἰχμαλώτων
ἐκλέξας |
[10, 35] |
οὐδὲν
ἀντίπαλον
ὑπάρχον
κατὰ
θάλατταν,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
ναυτῶν
ἐκλέξας
τοὺς |
[10, 9] |
στρατοπεδείας
τάφρον
καὶ
χάρακα
διπλοῦν
|
ἐκ |
θαλάττης
εἰς
θάλατταν,
κατὰ
δὲ |
[10, 5] |
τὰς
αἰτίας
τῶν
δι᾽
ἀγχίνοιαν
|
ἐκ |
λογισμοῦ
καὶ
προνοίας
ἐπιτελουμένων.
Ταῦτα |
[10, 28] |
πᾶσαν
ἐπεδέχοντο
δαπάνην
καὶ
κακοπάθειαν,
|
ἐκ |
μακροῦ
κατασκευάζοντες
τοὺς
ὑπονόμους,
ὥστε |
[10, 22] |
οἳ
τὸ
μὲν
γένος
ἦσαν
|
ἐκ |
Μεγάλης
πόλεως,
φεύγοντες
δὲ
τοὺς |
[10, 38] |
τῶν
Ῥωμαίων
μετεστρατοπέδευσε,
καὶ
λαβὼν
|
ἐκ |
μὲν
τῶν
ὄπισθεν
ποταμὸν
ἀσφαλῆ, |
[10, 49] |
δὲ
τῶν
Βακτριανῶν
ἐπιφερομένους
ἀτάκτως
|
ἐκ |
μεταβολῆς
προτροπάδην
ἠνάγκασε
φυγεῖν.
Ἐκεῖνοι |
[10, 39] |
ὑπεναντίων
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
προσπίπτοντας
|
ἐκ |
πλαγίων
ἐφόνευον,
τοὺς
δὲ
παρεμβάλλοντας |
[10, 39] |
Γαλάτας.
Πόπλιος
δὲ
τὸ
μὲν
|
ἐκ |
ποδὸς
ἕπεσθαι
τοῖς
περὶ
τὸν |
[10, 31] |
νυκτὸς
ἔτι
τῶν
εὐζώνων
ἐκπεριελθόντων
|
ἐκ |
πολλοῦ,
καὶ
καταλαβομένων
τοὺς
ὑπερδεξίους |
[10, 4] |
τότε
δὲ
καὶ
πλειόνων
προσπορευομένων,
|
ἐκ |
πολλοῦ
μὲν
οὐκ
ἐτόλμα
μεταπορεύεσθαι |
[10, 47] |
καὶ
πάλιν
κατὰ
συνήθειαν
γινομένων,
|
ἐκ |
πολλῶν
εὐχερὲς
τῷ
βουλομένῳ
καταμαθεῖν. |
[10, 26] |
τὰς
ὑπάνδρους
ἠρκεῖτο
μοιχεύων,
ἀλλ᾽
|
ἐκ |
προστάγματος
ἣν
αὐτῷ
φανείη,
προσπέμψας |
[10, 19] |
προστεθέντων
τούτων
οἷς
παρῆν
αὐτὸς
|
ἐκ |
Ῥώμης
ἔχων
τετρακοσίοις,
τὴν
ὅλην |
[10, 34] |
ὁμήρων
ἑκάστοις
ἀποδόσεως,
λαβὼν
συναγωνιστὴν
|
ἐκ |
ταὐτομάτου
πρὸς
τοῦτο
τὸ
μέρος |
[10, 18] |
μὲν
γὰρ
ἦσαν
κατειλημμένοι
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
γερουσίας,
πέντε
δὲ
καὶ |
[10, 16] |
τοῦ
μηδένα
νοσφίζεσθαι
μηδὲν
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
διαρπαγῆς,
ἀλλὰ
τηρεῖν
τὴν |
[10, 12] |
δ᾽
ἐπαύριον
κατὰ
μὲν
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
θαλάττης
τόπους
περιστήσας
ναῦς |
[10, 35] |
καιρόν,
ἀναλαβόντες
τὰς
ἑαυτῶν
δυνάμεις
|
ἐκ |
τῆς
Καρχηδονίων
παρεμβολῆς
νυκτὸς
ἀπεχώρησαν |
[10, 37] |
συγκλήτου,
προῇγε
τὰς
δυνάμεις
ἀναλαβὼν
|
ἐκ |
τῆς
παραχειμασίας,
ἀπαντώντων
αὐτῷ
κατὰ |
[10, 37] |
τοῖς
τόποις
ἧκον
ὡς
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῆς
παρεμβολῆς
ἅμα
τοῖς
φίλοις, |
[10, 15] |
τούτων
κοιτάζεσθαι.
Τοὺς
δὲ
γροσφομάχους
|
ἐκ |
τῆς
παρεμβολῆς
καλέσας
ἐπὶ
τὸν |
[10, 12] |
ἐξωθούμενοι
τῷ
βάρει
διὰ
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
παρεμβολῆς
προσγινομένους
ἐτράπησαν
οἱ |
[10, 1] |
τις
τοῦ
τόπου
τὴν
εὐκαιρίαν
|
ἐκ |
τῆς
περὶ
Κροτωνιάτας
γενομένης
εὐδαιμονίας. |
[10, 12] |
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου,
τῶν
δ᾽
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
τοῖς
ἰδίοις
ἑκατέρων |
[10, 2] |
προσλαμβανόμενος
ταῖς
ἰδίαις
ἐπιβολαῖς
τὴν
|
ἐκ |
τῆς
Πυθίας
φήμην
εὐπαραδεκτοτέρας
καὶ |
[10, 42] |
τῶν
ἐνεστώτων,
ἀναλαβὼν
τὴν
δύναμιν
|
ἐκ |
τῆς
Σκοτούσης
ὥρμησε
σπεύδων
καταταχῆσαι |
[10, 39] |
συμβαίνοντος
ὁ
μὲν
Ἀσδρούβας
ἀκμὴν
|
ἐκ |
τῆς
στρατοπεδείας
ἐξῆγε
τὴν
δύναμιν· |
[10, 18] |
πέντε
δὲ
καὶ
δέκα
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
συγκλήτου.
Καὶ
τούτους
μὲν |
[10, 4] |
συνεγγιζούσης
δὲ
τῆς
καταστάσεως,
λογιζόμενος
|
ἐκ |
τῆς
τοῦ
πλήθους
φορᾶς
οὐκ |
[10, 10] |
ταύτῃ
ποιεῖσθαι
τὴν
παρακομιδὴν
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
χώρας
ἀναγκαίων.
~Τοιαύτης
δ᾽ |
[10, 17] |
Ἡμιόλιον
δὲ
ποιήσας
τὸ
ναυτικὸν
|
ἐκ |
τοῦ
καιροῦ
διὰ
τὴν
αὑτοῦ |
[10, 43] |
δὲ
τὰ
παραδόξως
γινόμενα
τῆς
|
ἐκ |
τοῦ
καιροῦ
συμβουλίας
καὶ
ἐπικουρίας |
[10, 11] |
τὴν
ἐπιβολήν,
καὶ
συγκεφαλαιωσάμενος
τὴν
|
ἐκ |
τοῦ
κατορθώματος
ἐλάττωσιν
τῶν
ὑπεναντίων, |
[10, 48] |
Ὁ
γὰρ
Ὄξος
ἔχει
μὲν
|
ἐκ |
τοῦ
Καυκάσου
τὰς
πηγάς,
ἐπὶ |
[10, 45] |
λόγον,
ποῖον
δεήσει
γράμμα
τῶν
|
ἐκ |
τοῦ
πλατείου
γράφειν
αὖ
τὸν |
[10, 12] |
Προσπεσόντων
δὲ
τούτων
ἐρρωμένως
τοῖς
|
ἐκ |
τοῦ
στρατοπέδου
κατὰ
τὸν
ἰσθμὸν |
[10, 12] |
ἐξ
ἀμφοῖν
ἐναγώνιος,
τῶν
μὲν
|
ἐκ |
τοῦ
στρατοπέδου,
τῶν
δ᾽
ἐκ |
[10, 5] |
τοὺς
νεανίσκους,
ὥστε
τὸν
Πόπλιον
|
ἐκ |
τοῦ
συμβαίνοντος
δοκεῖν
πᾶσι
τοῖς |
[10, 32] |
τοῖς
ἀκροβολιζομένοις
καὶ
καθόλου
προπορευομένοις
|
ἐκ |
τοῦ
τῶν
ὑπεναντίων
χάρακος
ἐνέδρας |
[10, 44] |
ἀπελείφθη.
Γνοίη
δ᾽
ἄν
τις
|
ἐκ |
τούτων.
Φησὶ
γὰρ
δεῖν
τοὺς |
[10, 40] |
βασιλείας.
Πλὴν
τότε
γε
διαλέξας
|
ἐκ |
τῶν
αἰχμαλώτων
τοὺς
Ἴβηρας,
τούτους |
[10, 13] |
ἀνάτασιν
καὶ
βραχείας
προσδεόμενοι
τῆς
|
ἐκ |
τῶν
ἀμυνομένων
ἀντιπράξεως
ἐρρίπτουν
σφᾶς |
[10, 1] |
εἰς
Σιποῦντα
πᾶς
ὁ
προσφερόμενος
|
ἐκ |
τῶν
ἀντιπέρας
καὶ
καθορμισθεὶς
πρὸς |
[10, 46] |
τὸ
δεύτερον
πλατεῖον
ἐπισκοπεῖν.
Εἶτ᾽
|
ἐκ |
τῶν
δεξιῶν
ἀρεῖ
πέντε,
διασαφῶν |
[10, 46] |
ἐστὶ
μερίδος.
Εἶτα
δύο
πάλιν
|
ἐκ |
τῶν
δεξιῶν·
δεύτερον
γάρ
ἐστι |
[10, 45] |
λόγον
οὕτω·
τοὺς
δὲ
δευτέρους
|
ἐκ |
τῶν
δεξιῶν
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[10, 44] |
ταῖς
χώραις
τὰ
μάλιστ᾽
ἂν
|
ἐκ |
τῶν
εὐλόγων
προνοίας
τυγχάνοντα
καὶ |
[10, 45] |
σημαίνων
ἀρεῖ
μὲν
τοὺς
πρώτους
|
ἐκ |
τῶν
εὐωνύμων,
διασαφῶν
τὸ
πλατεῖον |
[10, 46] |
πλατείῳ.
Δεήσει
δὲ
καὶ
πυρσοὺς
|
ἐκ |
τῶν
εὐωνύμων
δύ᾽
αἴρειν,
ὥστε |
[10, 46] |
ἀποδεχόμενον
τοὺς
πυρσούς.
Εἶτα
τέτταρας
|
ἐκ |
τῶν
εὐωνύμων,
ἐπεὶ
τὸ
ῥῶ |
[10, 33] |
πάσας
ἐξηρτῆσθαι
τὰς
ἐλπίδας
ἑκάστοις
|
ἐκ |
τῶν
ἡγουμένων.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[10, 2] |
δεινοῖς
τολμῶντας
παραβάλλεσθαι
χωρὶς
τῆς
|
ἐκ |
τῶν
θεῶν
ἐλπίδος,
Λυκοῦργος
μὲν |
[10, 45] |
τὴν
βακτηρίαν
γράψαι·
λοιπὸν
ὁπόταν
|
ἐκ |
τῶν
καιρῶν
ἀνυπονόητά
τινα
συμβαίνῃ, |
[10, 18] |
δ᾽
εἰπών,
καὶ
παρεσκευακὼς
πρότερον
|
ἐκ |
τῶν
λαφύρων
τὰ
λυσιτελέστερα
πρὸς |
[10, 15] |
δὲ
λοιποὺς
διὰ
τῶν
χιλιάρχων
|
ἐκ |
τῶν
οἰκιῶν
ἐκκαλεσάμενος
ἐπέταξε
συναθροίσαντας |
[10, 33] |
πρὸς
τὸ
πάλιν
ἀνακτήσασθαι
τὰς
|
ἐκ |
τῶν
περιπετειῶν
ἐλαττώσεις·
πταίσαντος
δέ, |
[10, 44] |
συμβαίνοντα
κατὰ
τοὺς
ἐνεστῶτας
καιροὺς
|
ἐκ |
τῶν
πολεμικῶν.
Τούτων
δὲ
γενομένων |
[10, 24] |
τὸν
τρόπον,
συνῆγε
τοὺς
ἱππεῖς
|
ἐκ |
τῶν
πόλεων
εἰς
ἕνα
τόπον, |
[10, 25] |
μὲν
οὗτοι
πταίσαντες
καταφθαρῶσιν,
ἀναστρέψαντες
|
ἐκ |
τῶν
πραγμάτων
ἀβλαβεῖς
ἀπολυθήσονται
Ῥωμαῖοι· |
[10, 30] |
εἰς
ἣν
πολλαὶ
μὲν
αὐτομάτως
|
ἐκ |
τῶν
ὑπερκειμένων
κρημνῶν
πέτραι
κατενηνεγμέναι |
[10, 13] |
προκείμενον
ὁ
καιρὸς
ὑποδείξειε,
πᾶν
|
ἐκ |
χειρὸς
ἀεὶ
συνηργεῖτο
πρὸς
τὸ |
[10, 31] |
κατὰ
γῆς
διὰ
τῶν
ὀρυγμάτων
|
ἐκ |
χειρὸς
γίνεσθαι
τοὺς
κινδύνους.
Οὐ |
[10, 19] |
πατέρα
καλέσας
καὶ
δοὺς
αὐτὴν
|
ἐκ |
χειρὸς
ἐκέλευε
συνοικίζειν
ᾧ
ποτ᾽ |
[10, 12] |
τὴν
παρουσίαν,
τοῖς
δὲ
Ῥωμαίοις
|
ἐκ |
χειρὸς
καὶ
κατὰ
πολὺν
τόπον, |
[10, 30] |
πυκνοῖς
τοῖς
ἀκοντίσμασι
καὶ
τοῖς
|
ἐκ |
χειρὸς
λίθοις
κακῶς
διετίθεσαν
τοὺς |
[10, 38] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
Καὶ
παραυτίκα
μὲν
|
ἐκ |
χειρὸς
τὰς
θυγατέρας
ἀπέδωκε,
τῇ |
[10, 38] |
δὲ
γινώσκειν
τὴν
Καρχηδονίων
ὕβριν
|
ἔκ |
τε
τῆς
εἰς
τοὺς
ἄλλους |
[10, 31] |
δὲ
πλείστων
πεποιημένων
τὴν
ἀποχώρησιν
|
ἔκ |
τε
τῆς
μάχης
καὶ
τῆς |
[10, 30] |
βαρβάρους,
καὶ
μάλιστα
ταῖς
σφενδόναις
|
ἐκακοποίουν |
ἐξ
ἀποστήματος
βάλλοντες.
Ὅτε
δὲ |
[10, 26] |
προστάγματος
ἣν
αὐτῷ
φανείη,
προσπέμψας
|
ἐκάλει, |
ταῖς
δὲ
μὴ
προχείρως
συνυπακουούσαις |
[10, 18] |
ἀξιωματικὴν
ἐπιφαίνουσα.
Τῆς
δὲ
κατασιωπώσης
|
ἐκάλει |
τοὺς
πρὸς
τὴν
ἐπιμέλειαν
τῶν |
[10, 39] |
ἀρχὰς
ὁ
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸς
|
ἐκαραδόκει |
τὸ
συμβαῖνον·
θεωρῶν
δὲ
διὰ |
[10, 2] |
δεινὰ
τῶν
ἔργων.
Ὅτι
δ᾽
|
ἕκαστα |
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
προνοίας
ἔπραττε, |
[10, 31] |
πεντεκαίδεκα·
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
χείλεσιν
|
ἑκάστης |
ἐπέκειτο
χαρακώματα
διπλᾶ
καὶ
τελευταῖον |
[10, 16] |
καταλήψεις
οἰκονομία.
Ποτὲ
μὲν
γὰρ
|
ἑκάστης |
σημαίας
πρὸς
τὴν
πρᾶξιν
ἀπομερίζονταί |
[10, 16] |
ἁρπαγὴν
ἀπομερισθέντες
ἀναφέρουσι
τὰς
ὠφελείας
|
ἕκαστοι |
τοῖς
ἑαυτῶν
στρατοπέδοις,
κἄπειτα
πραθέντων |
[10, 34] |
ἐνεδήσατο
διὰ
τῆς
τῶν
ὁμήρων
|
ἑκάστοις |
ἀποδόσεως,
λαβὼν
συναγωνιστὴν
ἐκ
ταὐτομάτου |
[10, 18] |
κατὰ
γένη
καὶ
καθ᾽
ἡλικίαν
|
ἑκάστοις |
ἐδωρεῖτο
τὰ
πρέποντα,
ταῖς
μὲν |
[10, 33] |
τὸ
πάσας
ἐξηρτῆσθαι
τὰς
ἐλπίδας
|
ἑκάστοις |
ἐκ
τῶν
ἡγουμένων.
Ταῦτα
μὲν |
[10, 17] |
δὲ
τὴν
εὔνοιαν
καὶ
προθυμίαν
|
ἑκάστοις |
κατὰ
τὰς
αὑτῶν
τέχνας
ἐπηγγείλατο |
[10, 21] |
τὸν
μετ᾽
ἀποδείξεως
καὶ
τῶν
|
ἑκάστοις |
παρεπομένων
συλλογισμῶν.
~Φιλοποίμην
τοίνυν
πρῶτον |
[10, 20] |
καὶ
δι᾽
αὑτοῦ
τὰς
χορηγίας
|
ἑκάστοις |
παρεσκεύαζε.
Λοιπὸν
τῶν
μὲν
πεζικῶν |
[10, 2] |
ἄνδρας
τῶν
κατὰ
λόγον
ἐν
|
ἑκάστοις |
πραττόντων,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὸ
μὲν |
[10, 41] |
μὲν
γὰρ
πρεσβείας
ἀπέλυσε
πάσας,
|
ἑκάστοις |
τὰ
δυνατὰ
ποιήσειν
ἐπαγγειλάμενος,
τῷ |
[10, 44] |
εἰς
ἴσα
μέρη
τριδάκτυλα,
καθ᾽
|
ἕκαστον |
δὲ
μέρος
εἶναι
περιγραφὴν
εὔσημον. |
[10, 45] |
γράψαι
τῶν
μερῶν
ἑξῆς
εἰς
|
ἕκαστον |
πλατεῖον,
κἄπειτα
συνθέσθαι
πρὸς
αὑτοὺς |
[10, 47] |
τὰς
πρὸς
ἄλληλα
συμπλοκάς,
ὧν
|
ἕκαστον |
ποσοῦ
χρόνου
τινὸς
δεῖται.
Διόπερ |
[10, 47] |
πυρσοὶ
διὰ
τὸ
δεῖν
ὑπὲρ
|
ἑκάστου |
γράμματος
διττὰς
ποιεῖσθαι
τὰς
πυρσείας. |
[10, 7] |
Ἰβηρίαν,
πάντας
ἀνακινῶν
καὶ
παρ᾽
|
ἑκάστου |
πυνθανόμενος
τὰ
περὶ
τοὺς
ἐναντίους, |
[10, 47] |
ἐπὶ
τὰς
ὄψεις
τὰς
ἑνὸς
|
ἑκάστου |
τῶν
γραμμάτων
ἐπιστῆσαι
τὸν
ἀναγινώσκοντα, |
[10, 21] |
νέος
ὤν,
ἀναγκαῖον
ἦν
ὑπὲρ
|
ἑκάστου |
τῶν
προειρημένων
φέρειν
ἀπολογισμόν·
ἐπεὶ |
[10, 29] |
τοὺς
τούτων
ἡγεμόνας
μερίζειν,
ὡς
|
ἑκάστους |
δεήσει
πορεύεσθαι,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[10, 49] |
οὐλαμοὺς
αὐτοῦ
παρεμβαλεῖν
καὶ
λαμβάνειν
|
ἑκάστους |
τὰς
εἰθισμένας
τάξεις,
αὐτὸς
δὲ |
[10, 44] |
μέρος
εἶναι
περιγραφὴν
εὔσημον.
Ἐν
|
ἑκάστῳ |
δὲ
μέρει
γεγράφθαι
τὰ
προφανέστατα |
[10, 17] |
αἰχμαλώτους
νῆας,
ὥστε
τοὺς
ἄνδρας
|
ἑκάστῳ |
σκάφει
βραχύ
τι
λείπειν
τοῦ |
[10, 21] |
ἄλλων
τῶν
ἀξιολόγων
ἀνδρῶν
τὰς
|
ἑκάστων |
ἀγωγὰς
καὶ
φύσεις
ἐπειράθημεν
ὑποδεικνύναι, |
[10, 5] |
μηδὲ
τὰς
αἰτίας
καὶ
διαθέσεις
|
ἑκάστων |
ἀκριβῶς
συνθεωρεῖν,
ἢ
διὰ
φαυλότητα |
[10, 6] |
τῇ
συμμαχίᾳ
τῶν
εἰρημένων.
Ὧν
|
ἑκάτερα |
νῦν
ἔφη
περὶ
τοὺς
πολεμίους |
[10, 21] |
κατὰ
μέρος,
ἵνα
τὸ
πρέπον
|
ἑκατέρᾳ |
τῶν
συντάξεων
τηρῶμεν.
Ὥσπερ
γὰρ |
[10, 47] |
δύναται
γίνεσθαι
τὸ
δέον.
Καθ᾽
|
ἑκατέραν |
δὲ
τὴν
ἐπίνοιαν
προμελετᾶν
δεῖ |
[10, 48] |
τὴν
Μαιῶτιν
λίμνην·
εἰσὶ
δ᾽
|
ἑκάτεροι |
κατὰ
τὸ
μέγεθος
πλωτοί.
Καὶ |
[10, 44] |
ἐπὶ
τοὺς
τόπους,
ἐν
οἷς
|
ἑκάτεροι |
μέλλουσι
συντηρεῖν
τὰς
πυρσείας,
ἑκάτερον |
[10, 2] |
τῇ
πατρίδι
δυναστείαν·
ἀλλ᾽
ὁρῶντες
|
ἑκάτεροι |
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
ἀνθρώπων
οὔτε |
[10, 31] |
ἔργων,
ἐν
αἷς
οὐκ
ἤνυον
|
ἑκάτεροι |
φέροντες
τοὺς
νεκροὺς
καὶ
τοὺς |
[10, 46] |
~Ὅταν
δὲ
ταῦτα
συνθέμενοι
χωρισθῶσιν,
|
ἑκάτερον |
ἐπὶ
τοῦ
τόπου
δεήσει
πρῶτον |
[10, 44] |
ἑκάτεροι
μέλλουσι
συντηρεῖν
τὰς
πυρσείας,
|
ἑκάτερον |
θεῖναι
τῶν
ἀγγείων.
Εἶτ᾽
ἐπὰν |
[10, 10] |
ἐφ᾽
ὅσον
οἱ
λίβες
καθ᾽
|
ἑκάτερον |
τὸν
εἴσπλουν
παρεισπίπτοντες
κλύδωνας
ἀποτελοῦσι. |
[10, 10] |
στόματος
αὐτοῦ
κεῖται
βραχὺν
ἐξ
|
ἑκατέρου |
τοῦ
μέρους
εἴσπλουν
εἰς
αὐτὸν |
[10, 45] |
μέλλοντας
ἀποδιδόναι
τὴν
πυρσείαν
ἀλλήλοις
|
ἑκατέρους |
καὶ
γράψαι
τῶν
μερῶν
ἑξῆς |
[10, 12] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
τοῖς
ἰδίοις
|
ἑκατέρων |
ἐπιβοώντων.
Τῆς
δὲ
διὰ
τῶν |
[10, 23] |
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
ἐκτάξεις
ἐφ᾽
|
ἑκατέρων |
τῶν
κεράτων
ἢ
διὰ
παρεμβολῆς |
[10, 23] |
κατὰ
λόχους
καὶ
διλοχίας
ἀφ᾽
|
ἑκατέρων |
τῶν
κεράτων
μετὰ
τάχους,
ποτὲ |
[10, 29] |
σφετέραις
δυνάμεσι
τῶν
περὶ
τὴν
|
Ἑκατόμπυλον· |
ἐπειδὴ
δ᾽
ἐκχωρεῖ,
δῆλός
ἐστι |
[10, 28] |
τὴν
ἔρημον
ἧκε
πρὸς
τὴν
|
Ἑκατόμπυλον |
προσαγορευομένην,
ἣ
κεῖται
μὲν
ἐν |
[10, 46] |
διότι
τῶν
στρατιωτῶν
τινες
εἰς
|
ἑκατὸν |
ἀποκεχωρήκασι
πρὸς
τοὺς
ὑπεναντίους,
πρῶτον |
[10, 46] |
οἷον
ἀντὶ
τοῦ
προειρημένου
Κρῆτες
|
ἑκατὸν |
ἀφ᾽
ἡμῶν
ηὐτομόλησαν.
Νῦν
γὰρ |
[10, 25] |
δυνάμεως,
τὴν
δ᾽
ἐπιγραφὴν
τῶν
|
ἐκβαινόντων |
ἡ
φάλαγξ
καὶ
τὰ
βαρέα |
[10, 27] |
τῶν
συγκυρούντων
αὐτῇ
βαρβάρων
πλὴν
|
Ἐκβατάνων. |
Αὕτη
δ᾽
ἔκτισται
μὲν
ἐν |
[10, 30] |
βάλλοντες.
Ὅτε
δὲ
τοὺς
πρώτους
|
ἐκβιασάμενοι |
κατάσχοιεν
τὸν
τούτων
τόπον,
ἐδίδοτο |
[10, 18] |
ὀρθῶς"
ἔφη
στρατηγέ,
τοὺς
ἡμετέρους
|
ἐκδέχῃ |
λόγους,
εἰ
νομίζεις
ἡμᾶς
ὑπὲρ |
[10, 22] |
παραγενόμενος
εἰς
ἡλικίαν
ἐγένετο
ζηλωτὴς
|
Ἐκδήμου |
καὶ
Δημοφάνους,
οἳ
τὸ
μὲν |
[10, 21] |
κατὰ
τὴν
ἀκμὴν
αὐτοῦ
κεφαλαιωδῶς
|
ἐκεῖ |
δεδηλωμένοις
ἔργοις
προσθεῖναι
καὶ
κατὰ |
[10, 31] |
ἀφίκοντο.
Τῶν
δὲ
βαρβάρων
συνηθροισμένων
|
ἐκεῖ, |
καὶ
πεπεισμένων
κωλύειν
τῆς
ὑπερβολῆς |
[10, 4] |
ἀγορᾶς
ὡς
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν,
|
ἐκείνην |
δὲ
συναντᾶν
αὐτοῖς
εἰς
τὰς |
[10, 20] |
κατὰ
τὸν
Ξενοφῶντα
τότε
θεασάμενος
|
ἐκείνην |
τὴν
πόλιν
ἐργαστήριον
εἶναι
πολέμου. |
[10, 47] |
ἐπὶ
τῆς
ἀναγνώσεως.
Ἐπὶ
γὰρ
|
ἐκείνης, |
εἴ
τις
παραστησάμενος
ἄνθρωπον
ἄπειρον |
[10, 30] |
πρὸς
τοῦτο
κατελάβοντο
τοὺς
τόπους.
|
Ἐκεῖνο |
δ᾽
οὐκ
ἔβλεψαν
ὅτι
τὴν |
[10, 1] |
τῆς
περὶ
Κροτωνιάτας
γενομένης
εὐδαιμονίας.
|
Ἐκεῖνοι |
γὰρ
θερινοὺς
ἔχοντες
ὅρμους
καὶ |
[10, 30] |
ἄλλως
δυνατὸν
ἦν,
ἀλλ᾽
ὡς
|
ἐκεῖνοι |
διέλαβον,
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν·
πρὸς |
[10, 49] |
ἐκ
μεταβολῆς
προτροπάδην
ἠνάγκασε
φυγεῖν.
|
Ἐκεῖνοι |
μὲν
οὖν,
τῶν
περὶ
τὸν |
[10, 25] |
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
ὑφ᾽
αὑτοὺς
|
ἐκεῖνοι |
ποιήσονται.
Πᾶσαν
γὰρ
δημοκρατικὴν
συμμαχίαν |
[10, 37] |
ὅλην
πίστιν
ἐνεφάνιζον,
ἣν
ἐτύγχανον
|
ἐκείνοις |
παρεσχημένοι.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
τὰς |
[10, 5] |
ἀρχήν,
ἀλλὰ
καὶ
τἀδελφῷ
δι᾽
|
ἐκεῖνον, |
καὶ
παρῆσαν
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν |
[10, 3] |
ἔσται
διὰ
τῶν
λέγεσθαι
μελλόντων.
|
~Ἐκεῖνος |
γὰρ
ὅτι
μὲν
ἦν
εὐεργετικὸς |
[10, 21] |
τῶν
συντάξεων
τηρῶμεν.
Ὥσπερ
γὰρ
|
ἐκεῖνος |
ὁ
τόπος,
ὑπάρχων
ἐγκωμιαστικός,
ἀπῄτει |
[10, 40] |
τολμήσειε,
λέγω
δὲ
βασιλείας,
τοῦτ᾽
|
ἐκεῖνος |
πολλάκις
ὑπὸ
τῆς
τύχης
αὐτῷ |
[10, 3] |
λέγειν
καὶ
σύμφωνα
τοῖς
ὑπ᾽
|
ἐκείνου |
πεπραγμένοις.
Ἔφη
γὰρ
πρώτην
γεγονέναι |
[10, 38] |
πίστιν
ὡς
οὐδ᾽
ἂν
αὐτοὺς
|
ἐκείνους |
τηρῆσαι
πατέρας
ὑπάρχοντας.
Τῶν
δ᾽ |
[10, 22] |
ξένον
ὑπάρχοντα,
φυγαδεύοντα
δὲ
κατ᾽
|
ἐκείνους |
τοὺς
καιρούς,
ὄντα
δὲ
Μαντινέων |
[10, 2] |
τὰ
κάλλιστα
καὶ
παραβολώτατα
τῶν
|
ἐκείνῳ |
πεπραγμένων.
Οἱ
μὲν
οὖν
ἄλλοι |
[10, 37] |
καὶ
τὰς
ὕβρεις
τὰς
ἐξ
|
ἐκείνων |
ἀπηντημένας.
Διόπερ
ἠξίουν
τὸν
Πόπλιον |
[10, 38] |
καὶ
μάλιστα
τῆς
εἰς
τὰς
|
ἐκείνων |
γυναῖκας
καὶ
θυγατέρας
ἀσελγείας,
ἃς |
[10, 38] |
ὁ
Πόπλιος
καὶ
τοῖς
ὑπ᾽
|
ἐκείνων |
εἰρημένοις
ἔφη
πιστεύειν,
μάλιστα
δὲ |
[10, 37] |
ἀνάγκην
ἀφιστῶνται
τῆς
εὐνοίας
τῆς
|
ἐκείνων, |
καλὰς
ἐλπίδας
ἔχειν
διότι
νῦν |
[10, 25] |
καὶ
χειρισμῷ.
Καὶ
γὰρ
ἐπ᾽
|
ἐκείνων |
προκινδυνεύει
μὲν
ὡς
ἐπίπαν
καὶ |
[10, 18] |
ἕνα
προσαγαγόμενος
καὶ
καταψήσας
θαρρεῖν
|
ἐκέλευε, |
διότι
μετ᾽
ὀλίγας
ἡμέρας
ἐπόψονται |
[10, 18] |
δεξιᾶς,
θαρρεῖν
αὐτήν
τε
ταύτην
|
ἐκέλευε |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ὁμοίως·
ποιήσεσθαι |
[10, 39] |
τῶν
πεζῶν
τοὺς
ἐπιλέκτους
ἐξαφιεὶς
|
ἐκέλευε |
προσβάλλειν
πρὸς
τὴν
ὀφρὺν
καὶ |
[10, 19] |
καὶ
δοὺς
αὐτὴν
ἐκ
χειρὸς
|
ἐκέλευε |
συνοικίζειν
ᾧ
ποτ᾽
ἂν
προαιρῆται |
[10, 18] |
πρὸς
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἀποτεταγμένων,
θαρρεῖν
|
ἐκέλευε |
τὰς
γυναῖκας·
αὐτὸς
γὰρ
ἑτέρους |
[10, 20] |
γυμνασίας.
Τὴν
μὲν
πρώτην
ἡμέραν
|
ἐκέλευσε |
τροχάζειν
ἐπὶ
τριάκοντα
σταδίους
ἐν |
[10, 31] |
πρὸς
τοὺς
φαλαγγίτας
κατὰ
πρόσωπον
|
ἐκθύμως· |
τῆς
δὲ
νυκτὸς
ἔτι
τῶν |
[10, 15] |
τῶν
χιλιάρχων
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν
|
ἐκκαλεσάμενος |
ἐπέταξε
συναθροίσαντας
εἰς
τὴν
ἀγορὰν |
[10, 48] |
φασὶ
τῇ
βίᾳ
τοῦ
ῥεύματος
|
ἐκκοιλαίνοντα |
καὶ
διαρρηγνύντα
κατὰ
βάθος
ὑπὸ |
[10, 30] |
τὸ
μέρος
συνηργεῖτο.
Καὶ
γὰρ
|
ἐκκοπὰς |
δένδρων
ἐπεποίηντο
συνεχεῖς
καὶ
λίθων |
[10, 13] |
ἐπέβαινον
οἱ
συνεχεῖς
ἐπὶ
τὴν
|
ἐκλείπουσαν |
ἀεὶ
χώραν.
Ἤδη
δὲ
τῆς |
[10, 40] |
τῶν
δ᾽
ἵππων
τριακοσίους
κελεύσας
|
ἐκλέξαι |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀνδοβάλην
τοὺς |
[10, 35] |
θάλατταν,
ἐκ
δὲ
τῶν
ναυτῶν
|
ἐκλέξας |
τοὺς
ἐπιτηδείους
ἐπὶ
τὰς
σημαίας |
[10, 17] |
Ἐκ
δὲ
τῶν
λοιπῶν
αἰχμαλώτων
|
ἐκλέξας |
τοὺς
εὐρωστοτάτους
καὶ
τοῖς
εἴδεσι |
[10, 12] |
μάχην,
ὡς
ἐξ
ἀμφοῖν
κατ᾽
|
ἐκλογὴν |
τῶν
ἀρίστων
ἀνδρῶν
προκεκριμένων·
τέλος |
[10, 9] |
φανερὸν
ποιεῖν.
Τούτοις
δὲ
τοῖς
|
ἐκλογισμοῖς |
ὁμολογοῦντες
οἱ
συγγραφεῖς,
ὅταν
ἐπὶ |
[10, 9] |
σαφῶς
ἐκτεθεικότος
ὅτι
τούτοις
τοῖς
|
ἐκλογισμοῖς |
χρησάμενος,
οἷς
ἡμεῖς
ἀνώτερον
ἐξελογισάμεθα, |
[10, 6] |
πράττειν.
Ὧν
οὐδὲν
ἦν
χωρὶς
|
ἐκλογισμῶν |
τῶν
ἀκριβεστάτων.
~Ἔτι
μὲν
γὰρ |
[10, 32] |
ἀναβοώντων
καὶ
πρὸς
τὸ
συμβαῖνον
|
ἐκπεπληγμένων, |
καὶ
τῶν
μὲν
χαλινούντων
τοὺς |
[10, 31] |
δὲ
νυκτὸς
ἔτι
τῶν
εὐζώνων
|
ἐκπεριελθόντων |
ἐκ
πολλοῦ,
καὶ
καταλαβομένων
τοὺς |
[10, 23] |
ἐπιστροφὴ
καὶ
περισπασμός,
ἔτι
δ᾽
|
ἐκπερισπασμός, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐξαγωγαὶ
κατὰ |
[10, 27] |
τοῖς
μὲν
γὰρ
αἱρουμένοις
τὰς
|
ἐκπληκτικὰς |
τῶν
διηγήσεων
προφέρεσθαι
καὶ
μετ᾽ |
[10, 5] |
καὶ
διὰ
τὴν
προϋπάρχουσαν
εὔνοιαν
|
ἐκπληκτικῶς |
αὐτὸν
ἀποδεξαμένου,
καὶ
μετὰ
ταῦτα |
[10, 38] |
πανταχόθεν
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι
περιστῶσιν,
|
ἔκρινε |
παραβάλλεσθαι
καὶ
καταπειράζειν
τῶν
ὑπεναντίων. |
[10, 29] |
ἐπ᾽
ἄλλης
ὢν
γνώμης·
διόπερ
|
ἔκρινε |
προάγειν
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν.
Παραγενόμενος |
[10, 31] |
ὀχυρότητα
καὶ
τὴν
ἄλλην
εὐκαιρίαν
|
ἔκρινε |
ταύτην
ἐξελεῖν
μετὰ
βίας.
Ἀναλαβὼν |
[10, 49] |
περὶ
τὸν
Ἄριον
ποταμὸν
διαβάσεις,
|
ἔκρινε |
τὴν
πολιορκίαν
ἀπογνοὺς
ἔχεσθαι
τῶν |
[10, 9] |
Γαΐου
Λαιλίου,
μέχρι
πάλιν
αὐτὸς
|
ἔκρινε |
φανερὸν
ποιεῖν.
Τούτοις
δὲ
τοῖς |
[10, 23] |
εἰς
ἱππαρχίας,
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
|
ἐκτάξεις |
ἐφ᾽
ἑκατέρων
τῶν
κεράτων
ἢ |
[10, 39] |
γεγενημένης
τῆς
ἐπιθέσεως
καθυστέρει
τῆς
|
ἐκτάξεως. |
Οἱ
δὲ
Ῥωμαῖοι
κατὰ
κέρας |
[10, 38] |
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
μῆκος
πρὸς
|
ἔκταξιν, |
ἔμενεν
ἐπὶ
τῶν
ὑποκειμένων,
προτιθέμενος |
[10, 9] |
Φίλιππον
αὐτοῦ
τοῦ
Ποπλίου
σαφῶς
|
ἐκτεθεικότος |
ὅτι
τούτοις
τοῖς
ἐκλογισμοῖς
χρησάμενος, |
[10, 34] |
πρὸς
Καρχηδονίους,
τὰς
δὲ
χεῖρας
|
ἐκτείνειν |
Ῥωμαίοις·
αὐτὸς
δὲ
παραγεγονέναι
διδοὺς |
[10, 26] |
ὁ
βασιλεὺς
Μακεδόνων
μετὰ
τὸ
|
ἐκτελέσαι |
τὸν
τῶν
Νεμέων
ἀγῶνα
αὖθις |
[10, 49] |
καιρὸν
τοῦτον,
τῶν
πλείστων
ἱππέων
|
ἐκτεταγμένων |
ἤδη,
Παναίτωλος
ἐπαγαγεῖν
παραγγείλας
τὸν |
[10, 1] |
συνέβαινε
τότε
τὴν
τῶν
Βρεντεσίνων
|
ἐκτίσθαι |
πόλιν.
Διόπερ
ὁ
Φάβιος,
ἐν |
[10, 21] |
καὶ
πῶς
καὶ
διὰ
τίνων
|
ἐκτίσθησαν, |
ἔτι
δὲ
τὰς
διαθέσεις
καὶ |
[10, 27] |
βαρβάρων
πλὴν
Ἐκβατάνων.
Αὕτη
δ᾽
|
ἔκτισται |
μὲν
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὰς |
[10, 9] |
καὶ
περιεβάλετο
κατὰ
μὲν
τὴν
|
ἐκτὸς |
ἐπιφάνειαν
τῆς
στρατοπεδείας
τάφρον
καὶ |
[10, 21] |
δὲ
πρότερον
ἐν
τρισὶ
βυβλίοις
|
ἐκτὸς |
ταύτης
τῆς
συντάξεως
τὸν
ὑπὲρ |
[10, 16] |
τὰς
τάξεις
ἐφεδρεύουσι,
ποτὲ
μὲν
|
ἐκτὸς |
τῆς
πόλεως,
ποτὲ
δὲ
πάλιν |
[10, 20] |
ὅπλοις,
τὴν
δὲ
δευτέραν
πάντας
|
ἐκτρίβειν |
καὶ
θεραπεύειν
καὶ
κατασκοπεῖν
ἐν |
[10, 29] |
περὶ
τὴν
Ἑκατόμπυλον·
ἐπειδὴ
δ᾽
|
ἐκχωρεῖ, |
δῆλός
ἐστι
τοῖς
ὀρθῶς
σκοπουμένοις |
[10, 12] |
τὴν
αἰτίαν.
Ὁ
γὰρ
Πόπλιος
|
ἑκὼν |
ἐπέστησε
τοὺς
αὑτοῦ
παρ᾽
αὐτὴν |
[10, 40] |
τῆς
οἰκουμένης
ὑπήκοον
ἐποίησε
Ῥωμαίοις,
|
ἔλαβε |
δὲ
καιροὺς
εἰς
τὸ
περιποιήσασθαι |
[10, 30] |
χαράδρας
ποιουμένους
τὴν
ἀνάβασιν,
ἀλλοιοτέραν
|
ἐλάμβανε |
διάθεσιν.
Εὐθέως
γὰρ
κατὰ
τὴν |
[10, 26] |
δημοτικωτέραν
περιετίθετο,
τοσούτῳ
τὴν
ἐξουσίαν
|
ἐλάμβανε |
μείζω
καὶ
μοναρχικωτέραν.
Οὐ
γὰρ |
[10, 49] |
ὑποχωρεῖν
πρός
τινα
πόλιν
οὐκ
|
ἔλαττον |
εἴκοσι
σταδίων
διέχουσαν.
Διανύσας
δὲ |
[10, 31] |
ἦσαν
τριτταί,
πλάτος
μὲν
οὐκ
|
ἔλαττον |
ἔχουσαι
τριάκοντα
πηχῶν,
βάθος
δὲ |
[10, 10] |
Αἱ
δὲ
λοιπαὶ
τρεῖς
τῶν
|
ἐλαττόνων |
βουνῶν
ὑπεροχαὶ
τὸ
πρὸς
ἄρκτον |
[10, 7] |
Καρπητανοῖς,
οὐδένα
δὲ
τῶν
προειρημένων
|
ἐλάττω |
δέχ᾽
ἡμερῶν
ὁδὸν
ἀπέχειν
τῆς |
[10, 46] |
γὰρ
τὰ
μὲν
γράμματ᾽
ἐστὶν
|
ἐλάττω |
τῶν
ἡμίσεων,
διασαφεῖται
δὲ
ταὐτόν. |
[10, 6] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
προγεγονότων
|
ἐλαττωμάτων, |
δεύτερον
δοὺς
αὑτὸν
τὰ
μὲν |
[10, 33] |
ἀνακτήσασθαι
τὰς
ἐκ
τῶν
περιπετειῶν
|
ἐλαττώσεις· |
πταίσαντος
δέ,
καθάπερ
ἐν
νηὶ |
[10, 11] |
συγκεφαλαιωσάμενος
τὴν
ἐκ
τοῦ
κατορθώματος
|
ἐλάττωσιν |
τῶν
ὑπεναντίων,
αὔξησιν
δὲ
τῶν |
[10, 46] |
διαλέξαι
τῶν
λέξεων,
ὅσαι
δι᾽
|
ἐλαχίστων |
γραμμάτων
δύνανται
ταὐτὸ
δηλοῦν,
οἷον |
[10, 35] |
κατοικοῦντας
οἷον
ἀπὸ
μιᾶς
ὁρμῆς
|
ἑλέσθαι |
τὰ
Ῥωμαίων,
ὅσοι
μὴ
πρότερον |
[10, 17] |
τὰς
αὑτῶν
τέχνας
ἐπηγγείλατο
τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
κατὰ
νοῦν
χωρήσαντος
τοῦ
πρὸς |
[10, 22] |
προύστησαν
καὶ
διεφύλαξαν
αὐτοῖς
τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
οἷς
κατὰ
τὴν
πρώτην
ἡλικίαν |
[10, 17] |
δὲ
καὶ
τούτοις
ἐπηγγείλατο
τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
παρασχομένοις
τὴν
αὑτῶν
εὔνοιαν
καὶ |
[10, 17] |
χειροτέχναις
διὰ
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
|
ἐλευθερίας. |
Ἡμιόλιον
δὲ
ποιήσας
τὸ
ναυτικὸν |
[10, 44] |
τοῦ
φελλοῦ
καὶ
τῆς
βακτηρίας
|
ἔλθῃ |
τῶν
γεγραμμένων
ὃ
βούλει
δηλοῦν |
[10, 47] |
αὐτὸν
κατοιμώξας
ὅτι
παρὰ
μικρὸν
|
ἔλθοι |
τοῦ
λαβεῖν
Ἄτταλον
ὑποχείρον.
~Οἱ |
[10, 34] |
μετὰ
τῶν
οἰκείων
καὶ
φίλων.
|
Ἐλθὼν |
δ᾽
εἰς
λόγους
τῷ
Ποπλίῳ |
[10, 9] |
συγγραφεῖς,
ὅταν
ἐπὶ
τὸ
τέλος
|
ἔλθωσι |
τῆς
πράξεως,
οὐκ
οἶδ᾽
ὅπως |
[10, 1] |
δὲ
πρὸς
τοὺς
κατὰ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
τόπους,
ἔχει
δὲ
τῶν
τε |
[10, 1] |
Σικελίας
καὶ
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
φερομένους
ἐπί
τινα
τόπον
τῶν |
[10, 20] |
τῶν
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
μηδὲν
|
ἐλλείπῃ, |
τὴν
πλείστην
ἐποιεῖτο
σπουδὴν
πρὸς |
[10, 18] |
τοὺς
φροντιοῦντας
ἵνα
μηδὲν
αὐτὰς
|
ἐλλείπῃ |
τῶν
ἐπιτηδείων.
Ἡ
δ᾽
ἐπισχοῦσα |
[10, 31] |
τοῖς
ὅλοις,
καὶ
τοὺς
μὲν
|
Ἕλληνας |
κατασφάξαντες
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει, |
[10, 25] |
ἅμα
τούτοις
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
Ἕλληνας |
ὑφ᾽
αὑτοὺς
ἐκεῖνοι
ποιήσονται.
Πᾶσαν |
[10, 1] |
Ἰταλίας·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν
|
Ἑλληνίδων |
πόλεων
Ῥήγιον
καὶ
Καυλωνία
καὶ |
[10, 1] |
ἐθνῶν
τὰ
πολυανθρωπότατα
καὶ
τῶν
|
Ἑλληνίδων |
πόλεων
τὰς
ἐπιφανεστάτας.
Βρέττιοι
γὰρ |
[10, 27] |
τόπων
εὐφυΐαν.
Περιοικεῖται
δὲ
πόλεσιν
|
Ἑλληνίσι |
κατὰ
τὴν
ὑφήγησιν
τὴν
Ἀλεξάνδρου, |
[10, 13] |
ἀγωνιζομένοις.
Ἐξ
οὗ
συνέβαινε
μηδὲν
|
ἐλλιπὲς |
γίνεσθαι
τῶν
πρὸς
τὸν
κίνδυνον, |
[10, 37] |
καλὰς
ἐλπίδας
ἔχειν
διότι
νῦν
|
ἑλόμενοι |
τὰ
Ῥωμαίων
βεβαίως
τηρήσουσι
τὴν |
[10, 18] |
τὴν
οἰκείαν
ἀποκαταστῆσαι
μετ᾽
ἀσφαλείας,
|
ἑλομένων |
τῶν
ἀναγκαίων
σφίσι
τὴν
πρὸς |
[10, 17] |
προθυμίαν
τοῖς
χειροτέχναις
διὰ
τὴν
|
ἐλπίδα |
τῆς
ἐλευθερίας.
Ἡμιόλιον
δὲ
ποιήσας |
[10, 36] |
ποιοῦντες
καὶ
προτεινόμενοι
τὴν
ἀγαθὴν
|
ἐλπίδα |
τοῖς
πέλας,
ἐπειδὰν
δὲ
τῶν |
[10, 33] |
διὰ
τὸ
πάσας
ἐξηρτῆσθαι
τὰς
|
ἐλπίδας |
ἑκάστοις
ἐκ
τῶν
ἡγουμένων.
Ταῦτα |
[10, 37] |
τῆς
εὐνοίας
τῆς
ἐκείνων,
καλὰς
|
ἐλπίδας |
ἔχειν
διότι
νῦν
ἑλόμενοι
τὰ |
[10, 35] |
αὐτοῦ
μεγάλας
εἰς
τὸ
μέλλον
|
ἐλπίδας |
ὑπογράψας,
οὕτως
εἰς
τὴν
οἰκείαν |
[10, 3] |
τῆς
πατρίδος
αἱ
τῶν
ὅλων
|
ἐλπίδες· |
ὅπερ
ἴδιόν
ἐστιν
οὐ
τῇ |
[10, 39] |
μὲν
ψυχομαχεῖν
μέχρι
τῆς
ἐσχάτης
|
ἐλπίδος |
ἀπεδοκίμαζε,
λαβὼν
δὲ
τά
τε |
[10, 2] |
χωρὶς
τῆς
ἐκ
τῶν
θεῶν
|
ἐλπίδος, |
Λυκοῦργος
μὲν
αἰεὶ
προσλαμβανόμενος
ταῖς |
[10, 16] |
ὅλα
διὰ
πλεονεξίαν.
Τῆς
γὰρ
|
ἐλπίδος |
τῆς
κατὰ
τὴν
ὠφέλειαν
οὐκ |
[10, 37] |
κοινωνεῖν
Ἀννίβᾳ
τἀδελφῷ
τῶν
αὐτῶν
|
ἐλπίδων. |
Ἀσδρούβας
μὲν
δὴ
ταῦτα
διανοηθεὶς |
[10, 17] |
δυνατόν,
ὑπάρχῃ
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς
|
ἐλπὶς |
ὡς
ἐξ
ἴσου
πᾶσι
τῆς |
[10, 14] |
ταύτῃ
πύλην,
οὐδέποτε
δ᾽
ἂν
|
ἐλπισάντων |
ἐγγίσαι
τῷ
τείχει
τοὺς
πολεμίους |
[10, 41] |
μὲν
Αἰτωλοί,
προσφάτως
ἐπηρμένοι
ταῖς
|
ἐλπίσιν |
ἐπὶ
τῇ
Ῥωμαίων
καὶ
τῇ |
[10, 37] |
ἡ
περὶ
τὸν
Ἀνδοβάλην
ἀπόστασις,
|
ἐλύπει |
δὲ
καὶ
τὰ
κατὰ
τὴν |
[10, 37] |
περὶ
τῶν
ἐπιφερομένων
πραγμάτων
ἐννοίας.
|
Ἐλύπει |
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
ἡ
περὶ |
[10, 26] |
τὴν
παρεπιδημίαν
ἐξουσίᾳ
ἀνέδην
πολλοὺς
|
ἐλύπει |
τῶν
Ἀχαιῶν,
καὶ
μάλιστα
τοὺς |
[10, 36] |
ἀρχάς,
ἄλλως
δὲ
τηρεῖν,
οὐκ
|
ἔμαθον |
διότι
κάλλιστα
φυλάττουσι
τὰς
ὑπεροχὰς |
[10, 31] |
διὰ
τοιαύτας
αἰτίας.
Συστραφέντες
γὰρ
|
ἐμάχοντο |
πρὸς
τοὺς
φαλαγγίτας
κατὰ
πρόσωπον |
[10, 14] |
Πόπλιος
ἔχων
ἑτοίμους
τοὺς
καθηγεμόνας
|
ἐμβαίνειν |
παρεκελεύετο
καὶ
θαρρεῖν
τοὺς
πρὸς |
[10, 14] |
ἄλλο
τι,
πρὸς
τὸ
θάρσος
|
ἐμβαλεῖν |
καὶ
συμπαθεῖς
ποιῆσαι
τοὺς
παρακαλουμένους. |
[10, 3] |
ταῦτα
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀναγκασθέντων
|
ἐμβαλεῖν |
οἱ
μὲν
πολέμιοι
καταπλαγέντες
διέστησαν, |
[10, 48] |
ὁ
μὲν
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν
|
ἐμβάλλει |
θάλατταν,
ὁ
δὲ
Τάναϊς
ἐξίησιν |
[10, 41] |
τοὺς
Μαιδούς,
ἐπιβολὰς
ἔχειν
ὡς
|
ἐμβαλοῦντας |
ἐπὶ
Μακεδονίαν,
ἐὰν
βραχύ
τι |
[10, 22] |
ἀληθινὴν
ἄσκησιν
καὶ
ζῆλον
ἐπιτευκτικὸν
|
ἐμβιβάσας. |
Τῶν
μὲν
γὰρ
ἄλλων
οἱ |
[10, 4] |
ὑπὲρ
τοῦ
μέλλοντος,
ἧς
μόνης
|
ἔμελεν |
αὐτῷ
τὸν
μὲν
γὰρ
πατέρα |
[10, 42] |
βασιλικῆς
ἴλης
εἰς
Δημητριάδα
καταλύσας
|
ἔμενε, |
καραδοκῶν
τὰς
τῶν
ἐναντίων
ἐπιβολάς. |
[10, 40] |
τῶν
τόπων
εὐφυΐαν,
αὐτὸς
μὲν
|
ἔμενε |
καραδοκῶν
τοὺς
καταλειπομένους
τῶν
Καρχηδονίων |
[10, 38] |
ἀσφάλειαν
καὶ
μῆκος
πρὸς
ἔκταξιν,
|
ἔμενεν |
ἐπὶ
τῶν
ὑποκειμένων,
προτιθέμενος
ἐπὶ |
[10, 30] |
ἐν
τάξει
καὶ
βάδην,
οὐκ
|
ἔμενον |
οἱ
βάρβαροι,
πάντες
δὲ
λιπόντες |
[10, 15] |
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τῆς
παρεμβολῆς
|
ἔμενον, |
οἷς
ἦν
οὕτω
διατεταγμένον·
μετὰ |
[10, 16] |
τῶν
ἐργαστικῶν
κατασκευῆς,
ταῦτα
μὲν
|
ἐμέριζον |
οἱ
χιλίαρχοι
τοῖς
ἰδίοις
στρατοπέδοις |
[10, 35] |
τοὺς
ἐπιτηδείους
ἐπὶ
τὰς
σημαίας
|
ἐμέρισε. |
Κκαὶ
συνηύξησε
τοιούτῳ
τρόπῳ
τὰς |
[10, 2] |
καὶ
προσφιλεστάτους
τοῖς
θεοῖς
νομιστέον.
|
Ἐμοὶ |
δὲ
δοκεῖ
Πόπλιος
Λυκούργῳ
τῷ |
[10, 19] |
οὐδ᾽
ὁποίαν
ἧττον,
ὡς
μὲν
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ,
τοῦτ᾽
αἰνιττόμενος
διὰ
τῆς |
[10, 4] |
καί
τι
προσεπιφθεγξαμένης
Εἰ
γὰρ
|
ἐμοὶ |
ταύτην
ἰδεῖν
γένοιτο
τὴν
ἡμέραν" |
[10, 48] |
Τοὺς
δὲ
βαρβάρους
διὰ
τὴν
|
ἐμπειρίαν |
κατὰ
τὸν
διαλείποντα
τόπον
ποιεῖσθαι |
[10, 24] |
γὰρ
στρατιωτικῆς
ἐξουσίας,
ἀλλ᾽
ἡγεμονικῆς
|
ἐμπειρίας, |
ἅμα
δὲ
καὶ
δυνάμεως
δεῖγμα |
[10, 8] |
θαλαττουργὸν
καὶ
πλεῖστον
ἀπέχον
πολεμικῆς
|
ἐμπειρίας, |
ὃ
κατὰ
τῆς
πόλεως
ὑπελάμβανεν |
[10, 23] |
τῆς
τῶν
κατὰ
μέρος
ἡγεμόνων
|
ἐμπειρίας. |
~Προκατασκευασάμενος
δὲ
τὰ
προειρημένα
τοῦτον |
[10, 36] |
ἐν
ταῖς
ἐπιβολαῖς,
πολλῷ
μείζονος
|
ἐμπειρίας |
προσδεῖται
καὶ
φυλακῆς
τὸ
καλῶς |
[10, 44] |
στομάτων,
ἐν
δὲ
τούτοις
μέσοις
|
ἐμπεπηγέναι |
βακτηρίας
διῃρημένας
εἰς
ἴσα
μέρη |
[10, 44] |
θεῖναι
τῶν
ἀγγείων.
Εἶτ᾽
ἐπὰν
|
ἐμπέσῃ |
τι
τῶν
ἐν
τῇ
βακτηρίᾳ |
[10, 19] |
κατὰ
σῶμα
καὶ
κατὰ
ψυχὴν
|
ἐμπόδια |
τοῖς
χρωμένοις.
Τοῖς
μὲν
οὖν |
[10, 1] |
ἀλλαγὰς
καὶ
μεταθέσεις
οἷον
εἰ>
|
ἐμπορίῳ· |
οὐδέπω
γὰρ
συνέβαινε
τότε
τὴν |
[10, 27] |
κατὰ
μέρος
κατασκευασμάτων
πολυτελείᾳ
μεγάλην
|
ἐμφαίνοντα |
τὴν
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
καταβαλλομένων |
[10, 19] |
ἐγκρατείας
καὶ
τὰ
τῆς
μετριότητος
|
ἐμφαίνων |
μεγάλην
ἀποδοχὴν
ἐνειργάζετο
τοῖς
ὑποταττομένοις. |
[10, 18] |
ἐν
ὀλίγῳ
τὴν
τῆς
περιστάσεως
|
ἔμφασιν |
ὑποδεικνυούσης.
Διὸ
δὴ
καὶ
τότε |
[10, 21] |
καὶ
μιμήσασθαι
δυνηθείη
μᾶλλον
τοὺς
|
ἐμψύχους |
ἄνδρας
τῶν
ἀψύχων
κατασκευασμάτων,
τοσούτῳ |
[10, 31] |
ἐγίνοντο
συνεχεῖς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων,
|
ἐν |
αἷς
οὐκ
ἤνυον
ἑκάτεροι
φέροντες |
[10, 41] |
ἐπισημήνασθαι
καὶ
συνεφιστάνειν
τοὺς
ἀναγινώσκοντας,
|
ἐν |
αἷς
πεῖρα
καὶ
βάσανος
ἀληθινὴ |
[10, 24] |
προσδιασαφῶν
αὐτοῖς
ἀποροῦσι
καὶ
διορθῶν
|
ἐν |
ἀρχαῖς
πᾶν
τὸ
διαμαρτανόμενον.
Ἦν |
[10, 8] |
ὅτι
πολὺ
μὲν
εἴη
διαφερόντως
|
ἐν |
αὐτῇ,
πᾶν
δὲ
δημιουργικὸν
καὶ |
[10, 27] |
Ὀρόντην,
ἀτείχιστος
οὖσα,
ἄκραν
δ᾽
|
ἐν |
αὑτῇ
χειροποίητον
ἔχει,
θαυμασίως
πρὸς |
[10, 27] |
καὶ
κεραμίδες
ἀργυραῖ
καὶ
πλείους
|
ἐν |
αὐτῷ
συνετέθειντο,
πλίνθοι
δὲ
χρυσαῖ |
[10, 19] |
τὰ
τοιαῦτα
παρέχεται
καὶ
διατριβάς,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
τοῦ
πράττειν
καιροῖς |
[10, 44] |
κατὰ
πλάτος
ἐνδεεῖς
τῶν
στομάτων,
|
ἐν |
δὲ
τούτοις
μέσοις
ἐμπεπηγέναι
βακτηρίας |
[10, 49] |
αὐτοῦ
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
ηὐλίσθησαν·
|
ἐν |
δὲ
τούτῳ
τῷ
κινδύνῳ
τὸν |
[10, 44] |
πάρεισιν
ἱππεῖς
εἰς
τὴν
χώραν,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
δευτέρῳ
διότι
πεζοὶ |
[10, 10] |
διὰ
τὴν
περιέχουσαν
αὐτὸν
ἤπειρον.
|
Ἐν |
δὲ
τῷ
μυχῷ
τοῦ
κόλπου |
[10, 44] |
τῷ
δευτέρῳ
διότι
πεζοὶ
βαρεῖς,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
τρίτῳ
ψιλοί,
τούτων |
[10, 40] |
διάληψιν
καὶ
τὴν
ὀνομασίαν,
ὅμως
|
ἐν |
ἑαυτῷ
διέμεινε
καὶ
παρῃτεῖτο
τὴν |
[10, 2] |
τοιούτους
ἄνδρας
τῶν
κατὰ
λόγον
|
ἐν |
ἑκάστοις
πραττόντων,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὸ |
[10, 44] |
δὲ
μέρος
εἶναι
περιγραφὴν
εὔσημον.
|
Ἐν |
ἑκάστῳ
δὲ
μέρει
γεγράφθαι
τὰ |
[10, 24] |
μὲν
ἐν
πρώτοις,
ποτὲ
δ᾽
|
ἐν |
ἐσχάτοις,
ποτὲ
δὲ
κατὰ
μέσους |
[10, 21] |
ἐπεποιήμεθα
τὴν
περὶ
αὐτοῦ
σύνταξιν,
|
ἐν |
ᾗ
διεσαφοῦμεν
καὶ
τίς
ἦν |
[10, 6] |
δὲ
πολιορκεῖν
ἐξ
ἐφόδου
τὴν
|
ἐν |
Ἰβηρίᾳ
Καρχηδόνα
προσαγορευομένην.
Ὃ
δὴ |
[10, 9] |
ἀνώτερον
ἐξελογισάμεθα,
καθόλου
τε
τοῖς
|
ἐν |
Ἰβηρίᾳ
πράγμασιν
ἐπιβάλοιτο
καὶ
κατὰ |
[10, 32] |
προεστῶσι
τῶν
ὅλων;
δεῖ
γὰρ
|
ἐν |
Καρὶ
τὴν
πεῖραν,
ὡς
ἡ |
[10, 10] |
Ἰβηρίας
κατὰ
μέσην
τὴν
παραλίαν
|
ἐν |
κόλπῳ
νεύοντι
πρὸς
ἄνεμον
λίβα· |
[10, 1] |
ἐκτίσθαι
πόλιν.
Διόπερ
ὁ
Φάβιος,
|
ἐν |
μεγάλῳ
τιθέμενος
τὴν
ἐπιβολήν,
τἄλλα |
[10, 28] |
Ἑκατόμπυλον
προσαγορευομένην,
ἣ
κεῖται
μὲν
|
ἐν |
μέσῃ
τῇ
Παρθυηνῇ,
τῶν
δὲ |
[10, 33] |
περιπετειῶν
ἐλαττώσεις·
πταίσαντος
δέ,
καθάπερ
|
ἐν |
νηὶ
τοῦ
κυβερνήτου,
κἂν
τὸ |
[10, 18] |
Καὶ
τότε
λαβὼν
ὁ
Πόπλιος
|
ἐν |
νῷ
τὸ
βούλημα
τῆς
γυναικός, |
[10, 5] |
μεταπορευομένοις.
~Καὶ
τῇ
μὲν
οὐδ᾽
|
ἐν |
νῷ
τὸ
ῥηθὲν
ἦν,
ὁ |
[10, 24] |
τοιοῦτον
ὑπέδειξε,
φήσας
ὅτι
καθάπερ
|
ἐν |
οἰκοδομίαις,
ἐὰν
κατὰ
μίαν
πλίνθον |
[10, 44] |
τότε
κομίσαντας
ἐπὶ
τοὺς
τόπους,
|
ἐν |
οἷς
ἑκάτεροι
μέλλουσι
συντηρεῖν
τὰς |
[10, 40] |
εἰς
τὸ
περιποιήσασθαι
δυναστείαν
βασιλικὴν
|
ἐν |
οἷς
ἐπιβάλοιτο
καὶ
βουληθείη
τόποις |
[10, 47] |
τε
καὶ
περὶ
τῶν
τοιούτων,
|
ἐν |
οἷς
πολλάκις
κεῖται
τὸ
συνέχον |
[10, 18] |
δυναστῶν,
ἠναγκάσθη
δακρῦσαι,
τῆς
γυναικὸς
|
ἐν |
ὀλίγῳ
τὴν
τῆς
περιστάσεως
ἔμφασιν |
[10, 22] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ὑπεναντίων
κρείττους
|
ἐν |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεσκεύασε,
πάντας
εἰς |
[10, 23] |
ἱππέων
λελυκότων
τὴν
τάξιν
τὴν
|
ἐν |
οὐλαμοῖς,
αἱρουμένων
κινδυνεύειν,
οὐδὲν
ἐπισφαλέστερον |
[10, 44] |
τὸ
συνεχὲς
οὕτω,
μέχρις
ἂν
|
ἐν |
πάσαις
γραφῇ
ταῖς
χώραις
τὰ |
[10, 23] |
καὶ
τὰς
ἀποχωρήσεις
ἔδει
συνεθίζειν
|
ἐν |
πάσαις
ταῖς
κινήσεσιν
ἐπὶ
τοσοῦτον |
[10, 43] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ὁ
καιρὸς
|
ἐν |
πᾶσι
μεγάλην
ἔχει
μερίδα
πρὸς |
[10, 36] |
πλεονάκις
ἡμῖν
εἴρηται,
τοῦ
κατορθοῦν
|
ἐν |
πράγμασι
καὶ
περιγίνεσθαι
τῶν
ἐχθρῶν |
[10, 24] |
ἐν
ταῖς
ἐξοπλισίαις,
ποτὲ
μὲν
|
ἐν |
πρώτοις,
ποτὲ
δ᾽
ἐν
ἐσχάτοις, |
[10, 24] |
ἐπιμελείας
τύχῃ
τὸ
παρατεθέν,
οὕτως
|
ἐν |
στρατοπέδῳ
τὸ
κατ᾽
ἄνδρα
καὶ |
[10, 10] |
εἴκοσι
σταδίων,
τὸ
δὲ
πλάτος
|
ἐν |
ταῖς
ἀρχαῖς
ὡς
δέκα·
λαμβάνει |
[10, 29] |
τὸν
κίνδυνον
πραγματικωτάτην
παρείχοντο
χρείαν
|
ἐν |
ταῖς
δυσχωρίαις.
Τούτοις
δὲ
συνεχεῖς |
[10, 24] |
δεῖγμα
δεῖ
φέρειν
τὸν
ἱππάρχην
|
ἐν |
ταῖς
ἐξοπλισίαις,
ποτὲ
μὲν
ἐν |
[10, 36] |
πράγμασι
καὶ
περιγίνεσθαι
τῶν
ἐχθρῶν
|
ἐν |
ταῖς
ἐπιβολαῖς,
πολλῷ
μείζονος
ἐμπειρίας |
[10, 16] |
ἴσον,
οὐ
μόνον
τοῖς
μείνασιν
|
ἐν |
ταῖς
ἐφεδρείαις,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς |
[10, 17] |
ὑποπέσῃ,
δυσχερῶς
εἰκὸς
ἀπέχεσθαι
τοὺς
|
ἐν |
ταῖς
ἐφεδρείαις
ἢ
στρατοπεδείαις
ἀπολειπομένους |
[10, 33] |
ἔσφηλε
μὲν
τοὺς
ὑπεναντίους
πολλάκις
|
ἐν |
ταῖς
κατὰ
μέρος
χρείαις
διὰ |
[10, 41] |
δυνάμεις
τῶν
ἡγεμόνων.
Καθάπερ
γὰρ
|
ἐν |
ταῖς
κυνηγεσίαις
τὰ
ζῷα
τότε |
[10, 27] |
φατνώματα
καὶ
τοὺς
κίονας
τοὺς
|
ἐν |
ταῖς
στοαῖς
καὶ
περιστύλοις,
τοὺς |
[10, 15] |
διὸ
καὶ
πολλάκις
ἰδεῖν
ἔστιν
|
ἐν |
ταῖς
τῶν
Ῥωμαίων
καταλήψεσι
τῶν |
[10, 31] |
τὸ
πλεῖστον
μέρος
τῆς
ἐπιβολῆς
|
ἐν |
ταῖς
χωστρίσι
χελώναις.
Τάφροι
γὰρ |
[10, 30] |
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
χαράδραν
παραπορευομένων
|
ἐν |
τάξει
καὶ
βάδην,
οὐκ
ἔμενον |
[10, 1] |
τῆς
Ἰταλίας
ταύτην
πλὴν
τῶν
|
ἐν |
Τάραντι
λιμένων·
ἣ
τέτραπται
μὲν |
[10, 34] |
Ῥωμαίων
στρατηγός,
ποιούμενος
τὴν
παραχειμασίαν
|
ἐν |
Ταρράκωνι,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
πρὸ |
[10, 1] |
ταύτην
τὴν
πλευρὰν
τῆς
Ἰταλίας
|
ἐν |
ταύτῃ
ποιεῖσθαι
τῇ
πόλει.
Τεκμήραιτο |
[10, 8] |
τὰς
ἀποσκευὰς
τῶν
στρατοπέδων
ἁπάσας
|
ἐν |
ταύτῃ
τῇ
πόλει
συνέβαινε
τοῖς |
[10, 44] |
κατὰ
τὸ
χεῖλός
ἐστι
τῶν
|
ἐν |
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων·
ἔσται
δὲ |
[10, 45] |
Καὶ
μὴν
οὐδ᾽
αὐτῶν
τῶν
|
ἐν |
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων
οὐδέν
ἐστιν |
[10, 44] |
Εἶτ᾽
ἐπὰν
ἐμπέσῃ
τι
τῶν
|
ἐν |
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων,
πυρσὸν
ἆραι |
[10, 48] |
πηγάς,
ἐπὶ
πολὺ
δ᾽
αὐξηθεὶς
|
ἐν |
τῇ
Βακτριανῇ,
συρρεόντων
εἰς
αὐτὸν |
[10, 46] |
τὸ
κάππα·
τοῦτο
δ᾽
ἐστὶν
|
ἐν |
τῇ
δευτέρᾳ
μερίδι
καὶ
τῷ |
[10, 20] |
~Αὐτὸς
δὲ
χρόνον
μέν
τιν᾽
|
ἐν |
τῇ
Καρχηδόνι
τάς
τε
ναυτικὰς |
[10, 21] |
τὰς
ἐπιφανεστάτας
πράξεις,
δῆλον
ὡς
|
ἐν |
τῇ
νῦν
ἐξηγήσει
πρέπον
ἂν |
[10, 8] |
τὰ
κατὰ
μέρος
ὑπὲρ
αὐτῆς
|
ἐν |
τῇ
παραχειμασίᾳ
διὰ
τῶν
εἰδότων. |
[10, 8] |
περὶ
ταύτην
ἐγίνετο
τὴν
παρασκευὴν
|
ἐν |
τῇ
παραχειμασίᾳ.
~Καὶ
ταύτην
ἔχων |
[10, 19] |
αἰχμαλώτων
τοὺς
ἐπιφανεστάτους,
δηλώσοντα
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
πατρίδι
τὰ
γεγονότα.
Τὸ |
[10, 43] |
πολιτῶν
ἢ
προδιδόασιν,
ἢ
φόνος
|
ἐν |
τῇ
πόλει
γέγονεν,
ἤ
τι |
[10, 15] |
παρ᾽
αὐτοῖς
ἔθος
ἐπὶ
τοὺς
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
παραγγείλας
κτείνειν
τὸν |
[10, 31] |
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
κατασφάξαντες
τοὺς
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
τὰ
δ᾽
ἐπιφανέστατα |
[10, 33] |
ἐπισημήναιτο,
διότι
πολλοὺς
μὲν
χρόνους
|
ἐν |
τῇ
πολεμίᾳ
διατρίψας,
πολλοῖς
δὲ |
[10, 7] |
Ἴβηρος
ποταμοῦ
συμμάχους
ἀκούων
μένειν
|
ἐν |
τῇ
πρὸς
αὐτοὺς
φιλίᾳ,
τοὺς |
[10, 32] |
Καὶ
τὸν
μὲν
Κλαύδιον
εὐθέως
|
ἐν |
τῇ
πρώτῃ
συμπλοκῇ
καί
τινας |
[10, 7] |
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
ἱστορῶν
|
ἐν |
τῇ
Ῥώμῃ
καὶ
πυνθανόμενος
ἐπιμελῶς |
[10, 42] |
ἐπανῆλθε.
Καὶ
τὴν
μὲν
δύναμιν
|
ἐν |
τῇ
Σκοτούσῃ
πάλιν
ἀπέλειπε,
μετὰ |
[10, 37] |
τοῖς
Καρχηδονίοις.
~Ἀσδρούβας
μὲν
οὖν
|
ἐν |
τοιαύταις
περιστάσεσι
πολλὰς
καὶ
ποικίλας |
[10, 22] |
μὲν
διὰ
τὴν
ἰδίαν
ἀδυναμίαν
|
ἐν |
τοῖς
ἱππικοῖς
οὐδὲ
τοῖς
πλησίον |
[10, 7] |
ἕτερον
Ἀσδρούβαν
πολιορκεῖν
τινα
πόλιν
|
ἐν |
τοῖς
Καρπητανοῖς,
οὐδένα
δὲ
τῶν |
[10, 24] |
καὶ
σπάνια
διὰ
τὴν
προγεγενημένην
|
ἐν |
τοῖς
κατὰ
μέρος
ἐπιμέλειαν.
Δημήτριος |
[10, 48] |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ὥστε
τῆς
πέτρας
|
ἐν |
τοῖς
κάτω
μέρεσι
πλεῖον
ἢ |
[10, 7] |
ἐπυνθάνετο
διατρίβειν
ἐντὸς
Ἡρακλείων
στηλῶν
|
ἐν |
τοῖς
Κονίοις
προσαγορευομένοις,
Ἀσδρούβαν
δὲ |
[10, 22] |
καθ᾽
αὑτὸν
περί
τε
τὰς
|
ἐν |
τοῖς
κυνηγίοις
κακοπαθείας
καὶ
τόλμας |
[10, 20] |
ἐκέλευσε
τροχάζειν
ἐπὶ
τριάκοντα
σταδίους
|
ἐν |
τοῖς
ὅπλοις,
τὴν
δὲ
δευτέραν |
[10, 38] |
Καρχηδονίων
στρατηγὸς
ἐτύγχανε
μὲν
διατρίβων
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
Κασταλῶνα
τόποις
περὶ |
[10, 16] |
εἴρηται
πρότερον
ἡμῖν
διὰ
πλειόνων
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῆς
πολιτείας.
Λοιπὸν |
[10, 25] |
φιλίας
πολλῆς
δεῖσθαι
διὰ
τὰς
|
ἐν |
τοῖς
πλήθεσι
γινομένας
ἀλογίας.
~Ὅτι |
[10, 43] |
γένους,
μεγίστας
δὴ
παρεχομένου
χρείας
|
ἐν |
τοῖς
πολεμικοῖς,
ἀνεργάστου
πρότερον
ὑπάρχοντος, |
[10, 22] |
καὶ
τόλμας
περί
τε
τὰς
|
ἐν |
τοῖς
πολεμικοῖς,
ἦν
δὲ
καὶ |
[10, 43] |
πρὸς
τὰς
ἐπιβολάς,
μεγίστην
δ᾽
|
ἐν |
τοῖς
πολεμικοῖς,
παντὶ
δῆλον·
τῶν |
[10, 44] |
τὰ
προφανέστατα
καὶ
καθολικώτατα
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
πολεμικοῖς
συμβαινόντων,
οἷον
εὐθέως |
[10, 34] |
τὴν
παραχειμασίαν
ἐν
Ταρράκωνι,
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
πρὸ
τούτων
δεδηλώκαμεν,
πρῶτον |
[10, 35] |
τὰς
θυγατέρας
εἰς
ὁμηρείαν,
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
πρὸ
τούτων
ἐδηλώσαμεν·
τότε |
[10, 22] |
κατασταθεὶς
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἱππάρχης
|
ἐν |
τοῖς
προειρημένοις
καιροῖς,
καὶ
παραλαβὼν |
[10, 28] |
γὰρ
οὐδέν
ἐστι
φαινόμενον
ὕδωρ
|
ἐν |
τοῖς
προειρημένοις
τόποις,
ὑπόνομοι
δὲ |
[10, 26] |
τῶν
ἵππων.
Καίπερ
ἡμεῖς
οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
προοιμίοις,
ὥσπερ
τῶν
λοιπῶν |
[10, 27] |
Ἐκβατάνων.
Αὕτη
δ᾽
ἔκτισται
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
πρὸς
τὰς
ἄρκτους
μέρεσι |
[10, 1] |
τῶν
προειρημένων
κατ᾽
ἀνάγκην
ὁρμεῖν
|
ἐν |
τοῖς
τῶν
Ταραντίνων
λιμέσι,
καὶ |
[10, 40] |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
εἰς
Ταρράκων,
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
τόποις
ποιεῖσθαι
τὴν |
[10, 21] |
φέρειν
ἀπολογισμόν·
ἐπεὶ
δὲ
πρότερον
|
ἐν |
τρισὶ
βυβλίοις
ἐκτὸς
ταύτης
τῆς |
[10, 19] |
τὰς
ἀναπαύσεις
ἐνίοτε
καὶ
ῥᾳθυμίας
|
ἐν |
τῷ
ζῆν
ἡδίστας
τοῖς
νέοις |
[10, 3] |
ἱππέων
οὐλαμὸν
ἀσφαλείας
χάριν,
συνθεασάμενος
|
ἐν |
τῷ
κινδύνῳ
τὸν
πατέρα
περιειλημμένον |
[10, 12] |
τὴν
ἀποχώρησιν,
οἱ
δὲ
πλείους
|
ἐν |
τῷ
παραπίπτειν
εἰς
τὴν
πύλην |
[10, 44] |
τοῖς
πολεμικοῖς
συμβαινόντων,
οἷον
εὐθέως
|
ἐν |
τῷ
πρώτῳ,
διότι
πάρεισιν
ἱππεῖς |
[10, 32] |
ὡς
ἡ
παροιμία
φησίν,
οὐκ
|
ἐν |
τῷ
στρατηγῷ
γίνεσθαι.
Τὸ
μὲν |
[10, 32] |
ἄλλον
ἄλλῃ
φεύγειν.
Οἱ
δ᾽
|
ἐν |
τῷ
στρατοπέδῳ
θεωροῦντες
τὸ
γινόμενον |
[10, 12] |
Καρχηδονίων,
καὶ
πολλοὶ
μὲν
αὐτῶν
|
ἐν |
τῷ
τῆς
μάχης
καιρῷ
διεφθάρησαν |
[10, 20] |
ἐκτρίβειν
καὶ
θεραπεύειν
καὶ
κατασκοπεῖν
|
ἐν |
τῷ
φανερῷ
τὰς
πανοπλίας,
τῇ |
[10, 32] |
μέρη
τοῦ
λόφου,
τοῖς
μὲν
|
ἐν |
τῷ
χάρακι
μένειν
κατὰ
χώραν |
[10, 39] |
δύναμιν
ἑτοιμάσας
πρὸς
μάχην
συνεῖχεν
|
ἐν |
τῷ
χάρακι,
τοὺς
δὲ
γροσφομάχους |
[10, 45] |
οἷον
ἐὰν
μὲν
τὸ
πρῶτον,
|
ἕν᾽ |
ἂν
δὲ
τὸ
δεύτερον,
δύο, |
[10, 33] |
δι᾽
ἀπειρίαν
ἢ
διὰ
καταφρόνησιν·
|
ἓν |
γὰρ
ἀεί
τι
τῶν
προειρημένων |
[10, 24] |
μίαν
πλίνθον
θῇς
καὶ
καθ᾽
|
ἕνα |
δόμον
ἐπιμελείας
τύχῃ
τὸ
παρατεθέν, |
[10, 18] |
Καὶ
τοὺς
μὲν
παῖδας
καθ᾽
|
ἕνα |
προσαγαγόμενος
καὶ
καταψήσας
θαρρεῖν
ἐκέλευε, |
[10, 7] |
τοὺς
ὑπεναντίους,
ἐὰν
δὲ
πρὸς
|
ἕνα |
συμβαλεῖν
σπεύδων,
κἄπειτα
τούτου
φυγομαχήσαντος, |
[10, 24] |
ἱππεῖς
ἐκ
τῶν
πόλεων
εἰς
|
ἕνα |
τόπον,
καὶ
δι᾽
αὑτοῦ
τὰς |
[10, 12] |
λαμπρὰ
καὶ
παρακελευσμὸς
ἐξ
ἀμφοῖν
|
ἐναγώνιος, |
τῶν
μὲν
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου, |
[10, 7] |
ἑκάστου
πυνθανόμενος
τὰ
περὶ
τοὺς
|
ἐναντίους, |
ηὕρισκε
τὰς
μὲν
δυνάμεις
τῶν |
[10, 23] |
τὰς
ἐπαγωγὰς
τὰς
ἐπὶ
τοὺς
|
ἐναντίους |
καὶ
τὰς
ἀποχωρήσεις
ἔδει
συνεθίζειν |
[10, 38] |
εὐφυεῖς
ὄντας
πρὸς
τὴν
τῶν
|
ἐναντίων |
ἀσφάλειαν.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
προσανασχὼν |
[10, 42] |
καταλύσας
ἔμενε,
καραδοκῶν
τὰς
τῶν
|
ἐναντίων |
ἐπιβολάς.
Ἵνα
δὲ
μηδὲν
αὐτὸν |
[10, 26] |
ἀλόγοις
διέσειε,
καὶ
πολλὴν
ἀσέλγειαν
|
ἐναπεδείκνυτο |
καὶ
παρανομίαν.
Διὸ
καὶ
χρώμενος |
[10, 34] |
οἰκείαν,
ἵνα
λαβὼν
ἀφορμὴν
εὔλογον
|
ἐναποδείξηται |
τὴν
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
φίλων |
[10, 47] |
πολλὰ
καὶ
ἕτερα
πρὸς
πίστιν,
|
ἐναργέστατον |
δὲ
τὸ
γινόμενον
ἐπὶ
τῆς |
[10, 11] |
στρατοπέδῳ
τὴν
ἐξ
αὐτοῦ
χρείαν
|
ἐναργῆ |
γενέσθαι.
Τῶν
δὲ
κατὰ
τὴν |
[10, 44] |
παρασκευάσαι
φελλοὺς
βραχὺ
κατὰ
πλάτος
|
ἐνδεεῖς |
τῶν
στομάτων,
ἐν
δὲ
τούτοις |
[10, 14] |
ταραχὴν
καὶ
διατροπὴν
γίνεσθαι
τῶν
|
ἔνδον. |
Νομίζοντες
γὰρ
ἀπολελύσθαι
τῆς
περιστάσεως, |
[10, 12] |
καὶ
τὴν
πύλην
οὐκέτι
τῶν
|
ἔνδον |
οὐδεὶς
ἐξιέναι
θαρρήσει.
Οὐ
μὴν |
[10, 14] |
ἀμαχητὶ
τὸ
τεῖχος,
ἅτε
τῶν
|
ἔνδον |
περισπωμένων
μὲν
περὶ
τοὺς
ἄλλους |
[10, 14] |
τοὺς
προσβάλλοντας.
~Οἱ
μὲν
οὖν
|
ἔνδον |
περιχαρεῖς
ἦσαν
ὡς
ἀποτετριμμένοι
τὸν |
[10, 43] |
χρείαν.
Περὶ
ὧν
γὰρ
οὐκ
|
ἐνεδέχετο |
προνοηθῆναι,
περὶ
τούτων
οὐδὲ
σύνθημα |
[10, 34] |
τὴν
αὑτῶν
φιλίαν
καὶ
πίστιν
|
ἐνεδήσατο |
διὰ
τῆς
τῶν
ὁμήρων
ἑκάστοις |
[10, 32] |
ἐκ
τοῦ
τῶν
ὑπεναντίων
χάρακος
|
ἐνέδρας |
ποιεῖν,
ὑπεστάλκεισαν
κατά
τινα
συντυχίαν |
[10, 13] |
δ᾽
αὐτὸς
ὑπὸ
πάντων
ὁρώμενος
|
ἐνειργάζετο |
προθυμίαν
τοῖς
ἀγωνιζομένοις.
Ἐξ
οὗ |
[10, 19] |
τῆς
μετριότητος
ἐμφαίνων
μεγάλην
ἀποδοχὴν
|
ἐνειργάζετο |
τοῖς
ὑποταττομένοις.
Ταῦτα
δὲ
διοικησάμενος, |
[10, 17] |
μεγάλην
μὲν
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν
|
ἐνειργάσατο |
τοῖς
πολιτικοῖς
καὶ
πρὸς
αὑτὸν |
[10, 8] |
διὰ
δέ
τινων
ἁλιέων
τῶν
|
ἐνειργασμένων |
τοῖς
τόποις
ἐξητάκει
διότι
καθόλου |
[10, 27] |
τὴν
ὑφήγησιν
τὴν
Ἀλεξάνδρου,
φυλακῆς
|
ἕνεκεν |
τῶν
συγκυρούντων
αὐτῇ
βαρβάρων
πλὴν |
[10, 17] |
κακοπαθοῦσι
καὶ
κινδυνεύουσι
τοῦ
κέρδους
|
ἕνεκεν, |
φανερὸν
ὡς,
ὅταν
ὁ
καιρὸς |
[10, 29] |
δυναμένους,
οἵτινες
τάξιν
μὲν
οὐκ
|
ἔνεμον, |
αἰεὶ
δὲ
πρὸς
τὸν
παρόντα |
[10, 2] |
ἰδίας
ἐπινοίας,
Πόπλιος
δὲ
παραπλησίως
|
ἐνεργαζόμενος |
αἰεὶ
δόξαν
τοῖς
πολλοῖς
ὡς |
[10, 3] |
περὶ
αὐτοῦ
τὴν
δόξαν
ἡμῖν
|
ἐνεργασάμενος |
διὰ
τὸ
δοκεῖν
εἰκότα
λέγειν |
[10, 31] |
πλήθει
καὶ
τῇ
τοῦ
βασιλέως
|
ἐνεργείᾳ |
ταχέως
συνέβη
καὶ
τὰς
τάφρους |
[10, 43] |
μὲν
γέγονε,
τινὰ
δ᾽
ἀκμὴν
|
ἐνεργεῖται |
καὶ
δυνατόν
ἐστι
γινώσκειν,
ᾧ |
[10, 49] |
μυρίους,
προῆγε
νυκτός,
πορείᾳ
χρώμενος
|
ἐνεργῷ. |
Τοὺς
γὰρ
ἱππεῖς
ἐπυνθάνετο
τῶν |
[10, 31] |
πόλιν
ἔφυγον.
Τῶν
δὲ
πελταστῶν
|
ἐνεργῶς |
βιαζομένων
διὰ
τοῦ
πτώματος,
ἀπελπίσαντες |
[10, 8] |
δὲ
βλάπτειν
καὶ
κατὰ
τὸν
|
ἐνεστῶτα |
πόλεμον
αὐτόν,
ἐξητάκει
τὰ
κατὰ |
[10, 44] |
τυγχάνοντα
καὶ
συμβαίνοντα
κατὰ
τοὺς
|
ἐνεστῶτας |
καιροὺς
ἐκ
τῶν
πολεμικῶν.
Τούτων |
[10, 42] |
κοινολογηθῆναι
πρὸς
ἀλλήλους
ὑπὲρ
τῶν
|
ἐνεστώτων, |
ἀναλαβὼν
τὴν
δύναμιν
ἐκ
τῆς |
[10, 37] |
χρείας
καὶ
τὴν
ὅλην
πίστιν
|
ἐνεφάνιζον, |
ἣν
ἐτύγχανον
ἐκείνοις
παρεσχημένοι.
Μετὰ |
[10, 28] |
τὸ
τηνικάδε
χωννύειν
καὶ
φθείρειν
|
ἐνεχείρησε |
τὰς
φρεατίας.
Ὁ
δὲ
βασιλεύς, |
[10, 12] |
δισχιλίους
ὁμόσε
τοῖς
κλιμακοφόροις
ἐπιστήσας,
|
ἐνήρχετο |
τῆς
πολιορκίας
κατὰ
τρίτην
ὥραν. |
[10, 45] |
γράμματα.
Λείψει
δὲ
τὸ
τελευταῖον
|
ἑνὶ |
στοιχείῳ·
τοῦτο
δ᾽
οὐ
βλάπτει |
[10, 27] |
διηγήσεων
προφέρεσθαι
καὶ
μετ᾽
αὐξήσεως
|
ἔνια |
καὶ
διαθέσεως
εἰθισμένοις
ἐξαγγέλλειν
καλλίστην |
[10, 13] |
θεωροῦντες
τὴν
δυσχρηστίαν
τῶν
συμβαινόντων.
|
Ἔνιαι |
μὲν
γὰρ
συνετρίβοντο
τῶν
κλιμάκων, |
[10, 26] |
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν
ἐπιγενέσθαι,
καθάπερ
|
ἐνίοις |
ἐπιγίνεται
γηράσκουσι
τῶν
ἵππων.
Καίπερ |
[10, 19] |
διότι
κατὰ
μὲν
τὰς
ἀναπαύσεις
|
ἐνίοτε |
καὶ
ῥᾳθυμίας
ἐν
τῷ
ζῆν |
[10, 4] |
ἐπιβολήν,
ἦλθεν
ἐπί
τινα
τοιαύτην
|
ἔννοιαν. |
Θεωρῶν
γὰρ
τὴν
μητέρα
περιπορευομένην |
[10, 27] |
πᾶν
τὸ
παρὰ
τὴν
κοινὴν
|
ἔννοιαν |
λεγόμενον
ἀπορίαν
παρασκευάζει
καὶ
δυσχρηστίαν. |
[10, 18] |
ὁ
Πόπλιος,
καί
τινα
λαβὼν
|
ἔννοιαν |
ὡς
ὀλιγωρούντων
καὶ
ψευδῶς
πρὸς |
[10, 37] |
ἐποιεῖτο
περὶ
τῶν
ἐπιφερομένων
πραγμάτων
|
ἐννοίας. |
Ἐλύπει
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
ἡ |
[10, 47] |
πρῶτον
ἐπὶ
τὰς
ὄψεις
τὰς
|
ἑνὸς |
ἑκάστου
τῶν
γραμμάτων
ἐπιστῆσαι
τὸν |
[10, 28] |
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
πέριξ
τόπους
|
ἐνταῦθα |
συμπιπτουσῶν
ἀπὸ
τοῦ
συμβαίνοντος
ὁ |
[10, 9] |
στόλου
Γαΐῳ
Λαιλίῳ
δι᾽
ἀπορρήτων
|
ἐντειλάμενος |
παρήγγειλε
πλεῖν
ἐπὶ
τὴν
προειρημένην |
[10, 30] |
ἐτήρουν,
ὥστ᾽
εἰ
μὴ
διήμαρτον,
|
ἐντελῶς |
ἂν
ἐξαδυνατήσαντα
τὸν
Ἀντίοχον
ἀποστῆναι |
[10, 3] |
τῇ
διανοίᾳ
περὶ
τὸ
προτεθὲν
|
ἐντεταμένος, |
οὐθεὶς
ἂν
συγχωρήσειε
πλὴν
τῶν |
[10, 40] |
Ῥωμαίων
πίστιν,
κατὰ
δὲ
τὰς
|
ἐντεύξεις |
βασιλέα
προσεφώνουν
τὸν
Πόπλιον.
Πρῶτον |
[10, 16] |
τῆς
πόλεως,
ποτὲ
δὲ
πάλιν
|
ἐντός, |
ἀεὶ
πρὸς
τὸ
δεικνύειν.
Τῆς |
[10, 11] |
Ῥωμαίοις
τὴν
στρατοπεδείαν
κατὰ
τὴν
|
ἐντὸς |
ἐπιφάνειαν
ἀκατασκεύως
ὑπό
τε
τῆς |
[10, 7] |
ὧν
Μάγωνα
μὲν
ἐπυνθάνετο
διατρίβειν
|
ἐντὸς |
Ἡρακλείων
στηλῶν
ἐν
τοῖς
Κονίοις |
[10, 35] |
περιβοήτου
γενομένου
πάντας
συνέβη
τοὺς
|
ἐντὸς |
Ἴβηρος
ποταμοῦ
κατοικοῦντας
οἷον
ἀπὸ |
[10, 7] |
πολλοί.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
τοὺς
|
ἐντὸς |
Ἴβηρος
ποταμοῦ
συμμάχους
ἀκούων
μένειν |
[10, 41] |
καὶ
καθόλου
κωλύειν
παραβοηθεῖν
τοῖς
|
ἐντὸς |
Πυλῶν
συμμάχοις.
Δοκεῖ
δέ
μοι |
[10, 6] |
περὶ
τὴν
διάβασιν
ἐφεδρεύσοντα
τοῖς
|
ἐντὸς |
τοῦ
ποταμοῦ
συμμάχοις·
αὐτὸς
δὲ |
[10, 38] |
τὸ
ῥηθέν,
ὁ
δὲ
Πόπλιος
|
ἐντραπεὶς |
θαρρεῖν
αὐτοῖς
παρῄνει·
τεύξεσθαι
γὰρ |
[10, 32] |
περὶ
τῶν
τοιούτων
ὑπομιμνήσκειν
τοὺς
|
ἐντυγχάνοντας, |
θεωρῶν,
εἰ
καὶ
περί
τι |
[10, 26] |
ταῖς
δὲ
μὴ
προχείρως
συνυπακουούσαις
|
ἐνύβριζε, |
κώμους
ποιούμενος
ἐπὶ
τὰς
οἰκίας. |
[10, 5] |
τοῖς
θεοῖς.
Ὧν
οὐδὲν
ἦν
|
ἐνύπνιον, |
ἀλλ᾽
ὑπάρχων
εὐεργετικὸς
καὶ
μεγαλόδωρος |
[10, 5] |
δοκεῖν
πᾶσι
τοῖς
προακηκοόσι
τῶν
|
ἐνυπνίων |
μὴ
μόνον
κατὰ
τὸν
ὕπνον, |
[10, 2] |
Λακεδαιμονίων
πολίτευμα,
οὔτε
Πόπλιον
ἐξ
|
ἐνυπνίων |
ὁρμώμενον
καὶ
κληδόνων
τηλικαύτην
περιποιῆσαι |
[10, 11] |
δ᾽
ἐστὶ
ψεῦδος.
Οὐ
γὰρ
|
ἐξ |
ἀκοῆς
ἡμεῖς,
ἀλλ᾽
αὐτόπται
γεγονότες |
[10, 14] |
ἀρχὴν
ἑώρων
λαμβάνοντα
τὸν
κίνδυνον
|
ἐξ |
ἄλλης
ὁρμῆς·
ἅμα
δὲ
καὶ |
[10, 12] |
ἐγίνετο
μάχη
λαμπρὰ
καὶ
παρακελευσμὸς
|
ἐξ |
ἀμφοῖν
ἐναγώνιος,
τῶν
μὲν
ἐκ |
[10, 12] |
συνέβαινε
γίνεσθαι
τὴν
μάχην,
ὡς
|
ἐξ |
ἀμφοῖν
κατ᾽
ἐκλογὴν
τῶν
ἀρίστων |
[10, 22] |
μὲν
ἔφυ
καλῶς·
ἦν
γὰρ
|
ἐξ |
ἀνδρῶν
τῶν
ἐπιφανεστάτων
κατ᾽
Ἀρκαδίαν, |
[10, 30] |
καὶ
μάλιστα
ταῖς
σφενδόναις
ἐκακοποίουν
|
ἐξ |
ἀποστήματος
βάλλοντες.
Ὅτε
δὲ
τοὺς |
[10, 39] |
ἠνάγκαζον.
Ἀσδρούβας
δὲ
κατὰ
τοὺς
|
ἐξ |
ἀρχῆς
διαλογισμούς,
θεωρῶν
κλινούσας
καὶ |
[10, 47] |
Ταῦτα
μὲν
οὖν
κατὰ
τὴν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἐπαγγελίαν
προήχθημεν
εἰπεῖν.
Ἔφαμεν |
[10, 11] |
ἐπιφανῶς
ἀνδραγαθήσασι·
τὸ
δὲ
τελευταῖον
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἔφη
τὴν
ἐπιβολὴν
αὐτῷ |
[10, 27] |
πολυτελείᾳ
μεγάλην
ἐμφαίνοντα
τὴν
τῶν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
καταβαλλομένων
εὐκαιρίαν.
Οὔσης
γὰρ |
[10, 36] |
ἐπὶ
τῶν
αὐτῶν
προαιρέσεων,
αἷς
|
ἐξ |
ἀρχῆς
κατεκτήσαντο
τὰς
δυναστείας,
καίτοι |
[10, 27] |
τῆς
Ἀσίας,
ἦν
δὲ
βασίλειον
|
ἐξ |
ἀρχῆς
Μήδων,
πλούτῳ
δὲ
καὶ |
[10, 17] |
ὀκτωκαίδεκα
τὸν
ἀριθμόν,
αἱ
δ᾽
|
ἐξ |
ἀρχῆς
πέντε
καὶ
τριάκοντα.
Παραπλησίως |
[10, 37] |
τὴν
ἀποχώρησιν
μετὰ
τῶν
διασῳζομένων
|
ἐξ |
αὐτῆς
εἰς
Γαλατίαν,
κἀκεῖθεν
παραλαβόντα |
[10, 11] |
ὥστε
παντὶ
τῷ
στρατοπέδῳ
τὴν
|
ἐξ |
αὐτοῦ
χρείαν
ἐναργῆ
γενέσθαι.
Τῶν |
[10, 40] |
τοσοῦτον
ὥστε
πάντας
τοὺς
ὑποταττομένους
|
ἐξ |
αὑτῶν
ἐπί
τε
ταύτην
κατενεχθῆναι |
[10, 10] |
τοῦ
στόματος
αὐτοῦ
κεῖται
βραχὺν
|
ἐξ |
ἑκατέρου
τοῦ
μέρους
εἴσπλουν
εἰς |
[10, 37] |
ἐξηγοῦντο
καὶ
τὰς
ὕβρεις
τὰς
|
ἐξ |
ἐκείνων
ἀπηντημένας.
Διόπερ
ἠξίουν
τὸν |
[10, 2] |
τὸ
Λακεδαιμονίων
πολίτευμα,
οὔτε
Πόπλιον
|
ἐξ |
ἐνυπνίων
ὁρμώμενον
καὶ
κληδόνων
τηλικαύτην |
[10, 39] |
πλαγίων
ἐφόνευον,
τοὺς
δὲ
παρεμβάλλοντας
|
ἐξ |
ἐπιστροφῆς
φεύγειν
ἠνάγκαζον.
Ἀσδρούβας
δὲ |
[10, 6] |
πολλοὺς
μηδέν,
προύκειτο
δὲ
πολιορκεῖν
|
ἐξ |
ἐφόδου
τὴν
ἐν
Ἰβηρίᾳ
Καρχηδόνα |
[10, 28] |
στόματα
τῶν
ὑπονόμων,
τούτους
μὲν
|
ἐξ |
ἐφόδου
τρεψάμενοι
φυγεῖν
ἠνάγκασαν,
αὐτοὶ |
[10, 17] |
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς
ἐλπὶς
ὡς
|
ἐξ |
ἴσου
πᾶσι
τῆς
ὠφελείας
οὔσης, |
[10, 8] |
ἔτι
δὲ
τοὺς
ὁμήρους
τοὺς
|
ἐξ |
ὅλης
τῆς
Ἰβηρίας,
τὸ
δὲ |
[10, 35] |
ὑπούλως
διέκειντο
καὶ
καιρὸν
ἐπετήρουν,
|
ἐξ |
ὅτου
προσποιηθέντες
οἱ
περὶ
τὸν |
[10, 14] |
θεοῦ
προνοίας
γίνεσθαι
τὸ
συμβαῖνον.
|
Ἐξ |
οὗ
καὶ
μνησθέντες
τῶν
κατὰ |
[10, 13] |
ὁρώμενος
ἐνειργάζετο
προθυμίαν
τοῖς
ἀγωνιζομένοις.
|
Ἐξ |
οὗ
συνέβαινε
μηδὲν
ἐλλιπὲς
γίνεσθαι |
[10, 46] |
δεύτερον
γάρ
ἐστι
τῆς
τετάρτης.
|
Ἐξ |
οὗ
τὸ
ῥῶ
γράφει
ὁ |
[10, 8] |
καθ᾽
ἡμέραν
ἐπὶ
δείλην
ὀψίαν.
|
Ἐξ |
ὧν
συλλογισάμενος
ὅτι
καθικόμενος
μὲν |
[10, 28] |
τὰς
φρεατίας.
Ὁ
δὲ
βασιλεύς,
|
ἐξαγγελθέντος |
αὐτῷ,
πάλιν
ἐξαπέστειλε
τοὺς
περὶ |
[10, 27] |
αὐξήσεως
ἔνια
καὶ
διαθέσεως
εἰθισμένοις
|
ἐξαγγέλλειν |
καλλίστην
ὑπόθεσιν
ἡ
προειρημένη
πόλις |
[10, 21] |
διαθέσεις
καὶ
περιστάσεις
μετ᾽
ἀποδείξεως
|
ἐξαγγέλλειν, |
τὰς
δὲ
τῶν
τὰ
ὅλα |
[10, 41] |
δὲ
καὶ
Σκερδιλαΐδαν
καὶ
Πλευρᾶτον
|
ἐξάγειν |
τὰς
δυνάμεις·
ἔτι
δὲ
τοὺς |
[10, 23] |
δ᾽
ἐκπερισπασμός,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
ἐξαγωγαὶ |
κατὰ
λόχους
καὶ
διλοχίας
ἀφ᾽ |
[10, 11] |
ὅπως
ἀνεμποδίστους
ἔχῃ
καὶ
τὰς
|
ἐξαγωγὰς |
καὶ
τὰς
ἀναχωρήσεις
εἰς
τὴν |
[10, 30] |
εἰ
μὴ
διήμαρτον,
ἐντελῶς
ἂν
|
ἐξαδυνατήσαντα |
τὸν
Ἀντίοχον
ἀποστῆναι
τῆς
ἐπιβολῆς. |
[10, 19] |
Ἦν
δὲ
ταῦτα
πλείω
τῶν
|
ἑξακοσίων |
ταλάντων,
ὥστε
προστεθέντων
τούτων
οἷς |
[10, 32] |
ἄκρον
τὸν
βουνὸν
ὑπερδέξιοι
κείνων,
|
ἐξαναστάντες |
καὶ
παρὰ
πλάγια
ποιησάμενοι
τὴν |
[10, 42] |
κατεσχηκέναι
τὴν
χώραν,
τούτοις
μὲν
|
ἐξαπέστειλε |
τοὺς
παραφυλάξοντας
τὴν
πόλιν,
εἰς |
[10, 28] |
δὲ
βασιλεύς,
ἐξαγγελθέντος
αὐτῷ,
πάλιν
|
ἐξαπέστειλε |
τοὺς
περὶ
Νικομήδην
μετὰ
χιλίων |
[10, 40] |
τὰς
ὑπερβολὰς
τῶν
Πυρηναίων
ὀρέων
|
ἐξαπέστειλε |
τοὺς
τηρήσοντας
τὸν
Ἀσδρούβαν.
Μετὰ |
[10, 35] |
ὑπογράψας,
οὕτως
εἰς
τὴν
οἰκείαν
|
ἐξαπέστειλε. |
Τούτου
τοῦ
πράγματος
ταχέως
περιβοήτου |
[10, 39] |
καὶ
τῶν
πεζῶν
τοὺς
ἐπιλέκτους
|
ἐξαφιεὶς |
ἐκέλευε
προσβάλλειν
πρὸς
τὴν
ὀφρὺν |
[10, 12] |
καὶ>
τὸν
καιρὸν
τῆς
προσβολῆς,
|
ἐξαφίησι |
τοὺς
καθωπλισμένους
ὁ
Μάγων
διὰ |
[10, 2] |
καὶ
διότι
πάντα
κατὰ
λόγον
|
ἐξέβαινε |
τὰ
τέλη
τῶν
πράξεων
αὐτῷ, |
[10, 49] |
αὐτοῖς
τῶν
σκοπῶν
τὸ
γεγονός,
|
ἐξεβοήθουν, |
καὶ
κατὰ
πορείαν
συνέμισγον
τοῖς |
[10, 31] |
τὴν
ἄλλην
εὐκαιρίαν
ἔκρινε
ταύτην
|
ἐξελεῖν |
μετὰ
βίας.
Ἀναλαβὼν
οὖν
τὴν |
[10, 3] |
ἔχων
καὶ
πρῶτον
εἰς
ὕπαιθρον
|
ἐξεληλυθώς, |
συστήσαντος
αὐτῷ
τοῦ
πατρὸς
διαφερόντων |
[10, 9] |
ἐκλογισμοῖς
χρησάμενος,
οἷς
ἡμεῖς
ἀνώτερον
|
ἐξελογισάμεθα, |
καθόλου
τε
τοῖς
ἐν
Ἰβηρίᾳ |
[10, 19] |
τῶν
αἰχμαλώτων
παραδοὺς
τοῖς
χιλιάρχοις,
|
ἐξέπεμψε |
Γάιον
τὸν
Λαίλιον
ἐπὶ
πεντήρους |
[10, 42] |
κατὰ
τὴν
Βοιωτίαν
τόπους
Πολυφάνταν
|
ἐξέπεμψε |
μετὰ
συμμέτρου
δυνάμεως,
εἰς
δὲ |
[10, 17] |
δὲ
καταλαβόμενοι
πόλεις,
οὐ
μόνον
|
ἐξέπεσον, |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ὅλοις
ἐσφάλησαν |
[10, 41] |
τοῦ
βασιλέως
Ἀττάλου
παρουσίᾳ,
πάντας
|
ἐξέπληττον |
καὶ
πᾶσιν
ἐπέκειντο
κατὰ
γῆν, |
[10, 45] |
καὶ
Δημοκλείτου,
τυχὼν
δὲ
τῆς
|
ἐξεργασίας |
δι᾽
ἡμῶν,
πάντη
πάντως
μέν |
[10, 22] |
ὀρεγόμενοι
διὰ
ταύτης
τῆς
ἀρχῆς
|
ἐξεριθεύονται |
τοὺς
νέους
καὶ
παρασκευάζουσιν
εὔνους |
[10, 23] |
ἀποτελείοις,
αὖθις
ἐπεπορεύετο
τὰς
πόλεις,
|
ἐξετάζων |
πρῶτον
μὲν
εἰ
συμπεριφέρονθ᾽
οἱ |
[10, 29] |
κρίνεσθαι
πρὸς
σφᾶς,
οὔτ᾽
ἂν
|
ἐξεχώρει |
λιπὼν
τὴν
αὑτοῦ
χώραν
οὔτ᾽ |
[10, 31] |
τοὺς
πολεμίους,
ἀγὼν
συνέστη
νεανικός.
|
Ἐξεώσθησαν |
δ᾽
οἱ
βάρβαροι
διὰ
τοιαύτας |
[10, 39] |
αὑτῶν
πιεζομένους
καὶ
κακῶς
πάσχοντας,
|
ἐξῆγε |
τὴν
δύναμιν
καὶ
παρενέβαλε
παρὰ |
[10, 39] |
Ἀσδρούβας
ἀκμὴν
ἐκ
τῆς
στρατοπεδείας
|
ἐξῆγε |
τὴν
δύναμιν·
τὸν
γὰρ
πρὸ |
[10, 21] |
δῆλον
ὡς
ἐν
τῇ
νῦν
|
ἐξηγήσει |
πρέπον
ἂν
εἴη
τῆς
μὲν |
[10, 2] |
δῆλον
ἔσται
διὰ
τῆς
ἡμετέρας
|
ἐξηγήσεως |
τοῖς
ἐπισημαίνεσθαι
δυναμένοις
τὰ
κάλλιστα |
[10, 2] |
ψευδοδοξεῖν
ἀναγκάζονται
διὰ
τὸ
τοὺς
|
ἐξηγουμένους |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
παραπεπαικέναι
τῆς
ἀληθείας. |
[10, 37] |
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
τὰς
ἀδικίας
|
ἐξηγοῦντο |
καὶ
τὰς
ὕβρεις
τὰς
ἐξ |
[10, 45] |
τῆς
διὰ
τῶν
συνθημάτων
πυρσείας
|
ἐξήλλαχεν, |
ἀκμὴν
δ᾽
ἐστὶν
ἀόριστα.
Δῆλον |
[10, 33] |
ὄφελος
γίνεται
διὰ
τὸ
πάσας
|
ἐξηρτῆσθαι |
τὰς
ἐλπίδας
ἑκάστοις
ἐκ
τῶν |
[10, 12] |
τόπους
περιστήσας
ναῦς
παντοδαποῖς
βέλεσιν
|
ἐξηρτυμένας |
καὶ
δοὺς
τὴν
ἐπιτροπὴν
Γαΐῳ, |
[10, 20] |
φανερῷ
τὰς
πανοπλίας,
τῇ
δ᾽
|
ἑξῆς |
ἀναπαύεσθαι
καὶ
ῥᾳθυμεῖν,
τῇ
δὲ |
[10, 6] |
ποταμὸν
εὐθαρσῶς·
περὶ
δὲ
τῶν
|
ἑξῆς |
ἀνεδέχετο
μελήσειν
αὑτῷ
καὶ
τοῖς |
[10, 37] |
βουλεύσασθαι
μετὰ
ταῦτα
περὶ
τῶν
|
ἑξῆς |
ἀσφαλῶς·
ἂν
δ᾽
ἀντιπίπτῃ
τὰ |
[10, 45] |
τοιοῦτος.
Τὸ
τῶν
στοιχείων
πλῆθος
|
ἑξῆς |
δεῖ
λαμβάνοντας
διελεῖν
εἰς
πέντε |
[10, 45] |
ἑκατέρους
καὶ
γράψαι
τῶν
μερῶν
|
ἑξῆς |
εἰς
ἕκαστον
πλατεῖον,
κἄπειτα
συνθέσθαι |
[10, 46] |
θεωρεῖν.
Παρὰ
δὲ
τὴν
διόπτραν
|
ἑξῆς |
ὀρθὰ
δεῖ
τὰ
πλατεῖα
πεπηγέναι, |
[10, 44] |
τῷ
τρίτῳ
ψιλοί,
τούτων
δ᾽
|
ἑξῆς |
πεζοὶ
μεθ᾽
ἱππέων,
εἶτα
πλοῖα, |
[10, 20] |
πάντα
καλῶς
ἐδόκει
καὶ
δεόντως
|
ἐξησκῆσθαι |
τὰ
πρὸς
τὰς
χρείας,
μετὰ |
[10, 8] |
ἁλιέων
τῶν
ἐνειργασμένων
τοῖς
τόποις
|
ἐξητάκει |
διότι
καθόλου
μέν
ἐστι
τεναγώδης |
[10, 8] |
κατὰ
τὸν
ἐνεστῶτα
πόλεμον
αὐτόν,
|
ἐξητάκει |
τὰ
κατὰ
μέρος
ὑπὲρ
αὐτῆς |
[10, 12] |
πύλην
οὐκέτι
τῶν
ἔνδον
οὐδεὶς
|
ἐξιέναι |
θαρρήσει.
Οὐ
μὴν
ἀλλ᾽
ἕως |
[10, 16] |
ἁθροισθῶσι
πρῶτον
εἰς
τὴν
παρεμβολήν,
|
ἐξιέναι |
μέλλοντες
εἰς
τὴν
πολεμίαν,
ὑπὲρ |
[10, 48] |
ἐμβάλλει
θάλατταν,
ὁ
δὲ
Τάναϊς
|
ἐξίησιν |
εἰς
τὴν
Μαιῶτιν
λίμνην·
εἰσὶ |
[10, 47] |
τἄλλα
δ᾽
ἀγχίνουν,
κἄπειτα
παιδάριον
|
ἕξιν |
ἔχον
παραστήσας
καὶ
δοὺς
βυβλίον |
[10, 47] |
προφαινομένας
δυσχερείας,
προσακτέον
δὲ
τὴν
|
ἕξιν, |
ᾗ
πάντα
τὰ
καλὰ
γίνεται |
[10, 7] |
ὑποταττομένους,
εὐθαρσῶς
διέκειτο
πρὸς
τὴν
|
ἔξοδον, |
οὐ
τῇ
τύχῃ
πιστεύων,
ἀλλὰ |
[10, 24] |
φέρειν
τὸν
ἱππάρχην
ἐν
ταῖς
|
ἐξοπλισίαις, |
ποτὲ
μὲν
ἐν
πρώτοις,
ποτὲ |
[10, 24] |
ὅλον
χειρισμὸν
αὐτὸς
ἐποιεῖτο
τῆς
|
ἐξοπλισίας, |
οὐ
προηγούμενος
πάντων,
ὅπερ
οἱ |
[10, 26] |
χρώμενος
τῇ
κατὰ
τὴν
παρεπιδημίαν
|
ἐξουσίᾳ |
ἀνέδην
πολλοὺς
ἐλύπει
τῶν
Ἀχαιῶν, |
[10, 26] |
ἐσθῆτα
δημοτικωτέραν
περιετίθετο,
τοσούτῳ
τὴν
|
ἐξουσίαν |
ἐλάμβανε
μείζω
καὶ
μοναρχικωτέραν.
Οὐ |
[10, 40] |
στηλῶν
ὑπὸ
τὴν
τῆς
πατρίδος
|
ἐξουσίαν |
ἤγαγε,
κατεστρέψατο
δὲ
τὴν
Ἀσίαν |
[10, 10] |
φασιν
Ἀσδρούβαν
ποιῆσαι,
μοναρχικῆς
ὀρεγόμενον
|
ἐξουσίας. |
Αἱ
δὲ
λοιπαὶ
τρεῖς
τῶν |
[10, 24] |
δ᾽
οὐδένα;
οὐ
γὰρ
στρατιωτικῆς
|
ἐξουσίας, |
ἀλλ᾽
ἡγεμονικῆς
ἐμπειρίας,
ἅμα
δὲ |
[10, 48] |
ἔρημον
ἐπί
τινας
πέτρας
ἀπορρῶγας
|
ἐξωθεῖ |
τὸ
ῥεῦμα
τῇ
βίᾳ
διὰ |
[10, 15] |
διέκοπτον
τοὺς
μοχλούς,
οἱ
δ᾽
|
ἔξωθεν |
εἰσέπιπτον,
οἱ
δὲ
διὰ
τῶν |
[10, 14] |
καὶ
βιασάμενοι
πρὸς
τὴν
πύλην
|
ἔξωθεν |
ἐπεχείρουν
διακόπτειν
τοῖς
πελέκεσι
καὶ |
[10, 30] |
προσμῖξαι
τοὺς
περὶ
τὸν
Διογένην,
|
ἔξωθεν |
τῆς
χαράδρας
ποιουμένους
τὴν
ἀνάβασιν, |
[10, 12] |
ἀρίστων
ἀνδρῶν
προκεκριμένων·
τέλος
δ᾽
|
ἐξωθούμενοι |
τῷ
βάρει
διὰ
τοὺς
ἐκ |
[10, 33] |
δὲ
καταρράκτας,
οὓς
εἶχον
ὀλίγον
|
ἐξωτέρω |
διὰ
μηχανημάτων
ἀνημμένους,
αἰφνίδιον
καθῆκαν |
[10, 33] |
τοιαύτην
ἐποιεῖτο
τὴν
πρόνοιαν,
ὡς
|
ἔοικε, |
περὶ
τῆς
ἀσφαλείας
αὑτοῦ.
Καὶ |
[10, 3] |
καλούμενον
ποταμόν.
Τότε
γάρ,
ὡς
|
ἔοικεν, |
ἑπτακαιδέκατον
ἔτος
ἔχων
καὶ
πρῶτον |
[10, 29] |
δῆλός
ἐστι
τοῖς
ὀρθῶς
σκοπουμένοις
|
ἐπ᾽ |
ἄλλης
ὢν
γνώμης·
διόπερ
ἔκρινε |
[10, 49] |
τῶν
ὀδόντων,
καθόλου
δὲ
φήμην
|
ἐπ᾽ |
ἀνδρείᾳ
περιποιήσασθαι
τότε
μάλιστα.
Γενομένης |
[10, 3] |
ἀκουόντων.
Περιγενομένης
δ᾽
αὐτῷ
τῆς
|
ἐπ᾽ |
ἀνδρείᾳ
φήμης
ὁμολογουμένης
διὰ
τὴν |
[10, 43] |
τὴν
τῶν
πυρσῶν
χρείαν,
οἷον
|
ἐπ᾽ |
αὐτῶν
τῶν
νῦν
εἰρημένων.
Ὅτι |
[10, 26] |
προφερόμεθα
τὰς
τοιαύτας
διαλήψεις,
ἀλλ᾽
|
ἐπ᾽ |
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων
ἀεὶ
τὸν |
[10, 5] |
δὲ
μᾶλλον
ἔσται
τοῦτο
συμφανὲς
|
ἐπ᾽ |
αὐτῶν
τῶν
πράξεων.
~Οὐ
μὴν |
[10, 25] |
οἰκονομίᾳ
καὶ
χειρισμῷ.
Καὶ
γὰρ
|
ἐπ᾽ |
ἐκείνων
προκινδυνεύει
μὲν
ὡς
ἐπίπαν |
[10, 16] |
ὠφέλειαν
οὐκ
ἀπιστουμένης
ἀλλήλοις,
ἀλλ᾽
|
ἐπ᾽ |
ἴσης
ἑστηκυίας
τοῖς
μένουσι
κατὰ |
[10, 49] |
πλείστων
ἱππέων
ἐκτεταγμένων
ἤδη,
Παναίτωλος
|
ἐπαγαγεῖν |
παραγγείλας
τὸν
μὲν
βασιλέα
καὶ |
[10, 41] |
πάσας,
ἑκάστοις
τὰ
δυνατὰ
ποιήσειν
|
ἐπαγγειλάμενος, |
τῷ
δὲ
πολέμῳ
πανταχόθεν
ἐπεῖχε, |
[10, 11] |
ἀπολογισμοῖς
ἀκριβέσι
μεμιγμένων,
ἅμα
δ᾽
|
ἐπαγγελίαις |
χρυσῶν
στεφάνων,
ἐπὶ
δὲ
πᾶσι |
[10, 47] |
οὖν
κατὰ
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἐπαγγελίαν |
προήχθημεν
εἰπεῖν.
Ἔφαμεν
γὰρ
πάντα |
[10, 14] |
τοῦ
Ποπλίου
κατὰ
τὴν
παράκλησιν
|
ἐπαγγελίας, |
ἐπὶ
τοσοῦτο
ταῖς
ψυχαῖς
παρωρμήθησαν |
[10, 23] |
διάθεσιν.
Ἐκ
δὲ
τούτου
τὰς
|
ἐπαγωγὰς |
τὰς
ἐπὶ
τοὺς
ἐναντίους
καὶ |
[10, 36] |
τοὺς
ὑποταττομένους.
Καὶ
τοῦτ᾽
εἰκότως
|
ἔπαθον· |
ἄλλως
μὲν
γὰρ
ἐπειδήπερ
ὑπέλαβον |
[10, 2] |
καὶ
τοῖς
τυχοῦσι,
τὸ
δ᾽
|
ἐπαινετὸν |
μόνον
ἴδιον
ὑπάρχει
τῶν
εὐλογίστων |
[10, 2] |
πραττόντων,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὸ
μὲν
|
ἐπαινετόν, |
τὸ
δὲ
μακαριστὸν
εἶναι
συμβαίνει |
[10, 21] |
ὁ
τῆς
ἱστορίας,
κοινὸς
ὢν
|
ἐπαίνου |
καὶ
ψόγου,
ζητεῖ
τὸν
ἀληθῆ |
[10, 15] |
τῶν
ἀμυνομένων,
ἐπέβαινον
ἐπὶ
τὰς
|
ἐπάλξεις. |
Καὶ
τέλος
τὰ
μὲν
τείχη |
[10, 14] |
τείχει,
καὶ
καταλαβόντες
ἐρήμους
τὰς
|
ἐπάλξεις, |
οὐ
μόνον
προσέθεσαν
ἀσφαλῶς
τὰς |
[10, 13] |
τοιοῦτον
ἐγχειρήσαιεν
ἐπιρρίπτειν
ἀπὸ
τῶν
|
ἐπάλξεων, |
ὁμοῦ
πάντες
ἀπεσύροντο
καὶ
κατεφέροντο |
[10, 44] |
ἑκάτερον
θεῖναι
τῶν
ἀγγείων.
Εἶτ᾽
|
ἐπὰν |
ἐμπέσῃ
τι
τῶν
ἐν
τῇ |
[10, 20] |
αὐτοὺς
δρόμους
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
ἐπανάγειν. |
Ἵνα
δὲ
μήτε
τῶν
πρὸς |
[10, 34] |
τέκνα
κομίσασθαι,
καὶ
κριθεὶς
φίλος
|
ἐπανελθεῖν |
εἰς
τὴν
οἰκείαν,
ἵνα
λαβὼν |
[10, 42] |
περὶ
τὸν
Αἰνιᾶνα
κόλπον
κατοικούντων
|
ἐπανῆλθε. |
Καὶ
τὴν
μὲν
δύναμιν
ἐν |
[10, 26] |
Νεμέων
ἀγῶνα
αὖθις
εἰς
Ἄργος
|
ἐπανῆλθε |
καὶ
τὸ
μὲν
διάδημα
καὶ |
[10, 21] |
αὐτῶν
λόγον
διαφέρειν
εἰκὸς
πρὸς
|
ἐπανόρθωσιν |
τῶν
ἀκουόντων.
Εἰ
μὲν
οὖν |
[10, 20] |
πρὸς
ταύτην
τὴν
χρείαν,
καθάπερ
|
ἐπάνω |
προεῖπον·
αὐτὸς
δὲ
καθ᾽
ἡμέραν |
[10, 16] |
κύριοι
Ῥωμαῖοι·
~εἰς
δὲ
τὴν
|
ἐπαύριον |
ἁθροισθείσης
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
τῆς |
[10, 38] |
τὰς
θυγατέρας
ἀπέδωκε,
τῇ
δ᾽
|
ἐπαύριον |
ἐποιεῖτο
τὰς
συνθήκας
πρὸς
αὐτούς. |
[10, 12] |
συνέβαινε
τοῖς
νεανίσκοις.
~Τῇ
δ᾽
|
ἐπαύριον |
κατὰ
μὲν
τοὺς
ἐκ
τῆς |
[10, 40] |
στρατιώταις
διαρπάζειν.
~Εἰς
δὲ
τὴν
|
ἐπαύριον |
συναθροίσας
τὸ
τῶν
αἰχμαλώτων
πλῆθος, |
[10, 39] |
Πόπλιος
τοὺς
μὲν
εὐζώνους
ἅπαντας
|
ἐπαφῆκε, |
συντάξας
βοηθεῖν
τοῖς
προκινδυνεύουσι,
τοὺς |
[10, 15] |
ἰσθμόν,
ἤδη
κρατοῦντες
τῶν
ἀμυνομένων,
|
ἐπέβαινον |
ἐπὶ
τὰς
ἐπάλξεις.
Καὶ
τέλος |
[10, 13] |
ἀλλ᾽
ἔτι
καταφερομένων
τῶν
πρώτων
|
ἐπέβαινον |
οἱ
συνεχεῖς
ἐπὶ
τὴν
ἐκλείπουσαν |
[10, 3] |
τετρωμένον
ἐπισφαλῶς,
τὰς
μὲν
ἀρχὰς
|
ἐπεβάλετο |
παρακαλεῖν
τοὺς
μεθ᾽
αὑτοῦ
βοηθῆσαι |
[10, 11] |
στόλου
πρὸς
τὸν
δέοντα
καιρόν,
|
ἐπεβάλετο |
συναθροίσας
τὰ
πλήθη
παρακαλεῖν,
οὐχ |
[10, 15] |
δ᾽
αὐτοῦ
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἐπεβάλλετο |
Μάγων
ἀμύνεσθαι,
μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[10, 33] |
μηχανημάτων
ἀνημμένους,
αἰφνίδιον
καθῆκαν
καὶ
|
ἐπεβάλοντο, |
καὶ
τούτους
κατασχόντες
πρὸ
τοῦ |
[10, 39] |
τῶν
κεράτων
τόπους,
οὐ
μόνον
|
ἐπέβησαν |
ἀσφαλῶς
ἐπὶ
τὴν
ὀφρύν,
ἀλλὰ |
[10, 28] |
καὶ
μεγάλας
ὑδάτων
ἀπορρύσεις,
πᾶσαν
|
ἐπεδέχοντο |
δαπάνην
καὶ
κακοπάθειαν,
ἐκ
μακροῦ |
[10, 20] |
τὴν
πόλιν
ἐργαστήριον
εἶναι
πολέμου.
|
Ἐπεὶ |
δ᾽
αὐτῷ
πάντα
καλῶς
ἐδόκει |
[10, 15] |
τοῦτο
τὸ
γένος
τῆς
χρείας·
|
ἐπεὶ |
δ᾽
ἀφίκοντο
πρὸς
τὴν
πύλην, |
[10, 21] |
ἑκάστου
τῶν
προειρημένων
φέρειν
ἀπολογισμόν·
|
ἐπεὶ |
δὲ
πρότερον
ἐν
τρισὶ
βυβλίοις |
[10, 38] |
τοῦτο
τὸ
μέρος
αὐτῶν
διαλεχθέντων,
|
ἐπεὶ |
κατέπαυσαν
τὸν
λόγον,
μεταλαβὼν
ὁ |
[10, 17] |
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
τῶν
Ῥωμαίων,
|
ἐπεὶ |
συνήχθη
τὸ
τῶν
αἰχμαλώτων
πλῆθος, |
[10, 46] |
Εἶτα
τέτταρας
ἐκ
τῶν
εὐωνύμων,
|
ἐπεὶ |
τὸ
ῥῶ
τῆς
τετάρτης
ἐστὶ |
[10, 15] |
τοὺς
φυλάττοντας.
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
|
ἐπεὶ |
τοὺς
εἰσεληλυθότας
ἀξιόχρεως
ὑπελάμβανεν
εἶναι, |
[10, 36] |
τὴν
ἀγαθὴν
ἐλπίδα
τοῖς
πέλας,
|
ἐπειδὰν |
δὲ
τῶν
ἐπιθυμουμένων
τυχόντες
κακῶς |
[10, 17] |
τὴν
αὑτῶν
εὔνοιαν
καὶ
προθυμίαν,
|
ἐπειδὰν |
κρατήσωσι
τῷ
πολέμῳ
τῶν
Καρχηδονίων. |
[10, 17] |
μάλιστα
τοὺς
ἄλλους
εἴωθε
βλάπτειν.
|
~Ἐπειδὴ |
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων |
[10, 29] |
δυνάμεσι
τῶν
περὶ
τὴν
Ἑκατόμπυλον·
|
ἐπειδὴ |
δ᾽
ἐκχωρεῖ,
δῆλός
ἐστι
τοῖς |
[10, 36] |
εἰκότως
ἔπαθον·
ἄλλως
μὲν
γὰρ
|
ἐπειδήπερ |
ὑπέλαβον
δεῖν
κτᾶσθαι
τὰς
ἀρχάς, |
[10, 26] |
Οὐ
γὰρ
ἔτι
τὰς
χήρας
|
ἐπείρα |
γυναῖκας
οὐδὲ
τὰς
ὑπάνδρους
ἠρκεῖτο |
[10, 21] |
τὰς
ἑκάστων
ἀγωγὰς
καὶ
φύσεις
|
ἐπειράθημεν |
ὑποδεικνύναι,
καὶ
περὶ
τούτου
ποιῆσαι |
[10, 28] |
τόπους
τῶν
μὴ
πρότερον
ἀρδευομένων
|
ἐπεισαγομένοις |
ὕδωρ
πηγαῖον
ἐπὶ
πέντε
γενεὰς |
[10, 41] |
ἐπαγγειλάμενος,
τῷ
δὲ
πολέμῳ
πανταχόθεν
|
ἐπεῖχε, |
καραδοκῶν
πῇ
καὶ
πρὸς
τίνα |
[10, 41] |
παρουσίᾳ,
πάντας
ἐξέπληττον
καὶ
πᾶσιν
|
ἐπέκειντο |
κατὰ
γῆν,
οἱ
δὲ
περὶ |
[10, 31] |
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
χείλεσιν
ἑκάστης
|
ἐπέκειτο |
χαρακώματα
διπλᾶ
καὶ
τελευταῖον
προτείχισμα |
[10, 49] |
Πολλοὶ
μὲν
οὖν
ἀμφοτέρων
διεφθάρησαν,
|
ἐπεκράτησαν |
δὲ
τῆς
πρώτης
ἱππαρχίας
οἱ |
[10, 28] |
οὓς
χρόνους
Πέρσαι
τῆς
Ἀσίας
|
ἐπεκράτουν, |
ἔδωκαν
τοῖς
ἐπί
τινας
τόπους |
[10, 39] |
τὸν
γὰρ
πρὸ
τούτου
χρόνον
|
ἐπέμενε |
πιστεύων
τοῖς
τόποις
καὶ
πεπεισμένος |
[10, 6] |
μήτε
παρὰ
τοῖς
πολεμίοις,
ταῦτ᾽
|
ἐπενόει |
καὶ
προετίθετο
πράττειν.
Ὧν
οὐδὲν |
[10, 21] |
μὲν
οὖν
μὴ
κατ᾽
ἰδίαν
|
ἐπεποιήμεθα |
τὴν
περὶ
αὐτοῦ
σύνταξιν,
ἐν |
[10, 30] |
συνηργεῖτο.
Καὶ
γὰρ
ἐκκοπὰς
δένδρων
|
ἐπεποίηντο |
συνεχεῖς
καὶ
λίθων
πλήθη
μεγέθει |
[10, 20] |
προεῖπον·
αὐτὸς
δὲ
καθ᾽
ἡμέραν
|
ἐπεπορεύετο, |
καὶ
δι᾽
αὑτοῦ
τὰς
χορηγίας |
[10, 23] |
πολλοῖς
καὶ
τοῖς
ἀποτελείοις,
αὖθις
|
ἐπεπορεύετο |
τὰς
πόλεις,
ἐξετάζων
πρῶτον
μὲν |
[10, 15] |
τοῦ
τείχους
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἐπεπορεύοντο |
κατὰ
τὴν
ἐφοδείαν
ἀποσύροντες
τοὺς |
[10, 6] |
συμμάχοις·
αὐτὸς
δὲ
τὴν
ἄλλην
|
ἐπεραίου |
δύναμιν,
ἄδηλον
πᾶσι
ποιῶν
τὴν |
[10, 13] |
τῶν
τειχῶν.
Διὸ
καὶ
μᾶλλον
|
ἐπερρώσθησαν |
οἱ
κατὰ
τὰ
τείχη,
θεωροῦντες |
[10, 38] |
βασιλέα
πάντων,
οἱ
μὲν
παρόντες
|
ἐπεσημήναντο |
τὸ
ῥηθέν,
ὁ
δὲ
Πόπλιος |
[10, 40] |
καὶ
τότε
δικαίως
ἄν
τις
|
ἐπεσημήνατο |
τὴν
μεγαλοψυχίαν
τἀνδρός,
ᾗ
κομιδῇ |
[10, 39] |
δὲ
τὸ
μὲν
ἐκ
ποδὸς
|
ἕπεσθαι |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀσδρούβαν
οὐχ |
[10, 12] |
ὑπάρχουσι
κατὰ
τὴν
πόλιν
ὅπλοις
|
ἐπέστησε |
κατὰ
τὴν
πύλην
τὴν
φέρουσαν |
[10, 15] |
παρεμβολῆς
καλέσας
ἐπὶ
τὸν
λόφον
|
ἐπέστησε |
τὸν
ἀπὸ
τῶν
ἀνατολῶν.
Καὶ |
[10, 12] |
αἰτίαν.
Ὁ
γὰρ
Πόπλιος
ἑκὼν
|
ἐπέστησε |
τοὺς
αὑτοῦ
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν |
[10, 34] |
Ἐδεκὼν
μὲν
οὖν
τοιαῦτα
διαλεχθεὶς
|
ἐπέσχεν· |
~ὁ
δὲ
Πόπλιος,
καὶ
πάλαι |
[10, 29] |
Τούτοις
δὲ
συνεχεῖς
Κρῆτας
ἀσπιδιώτας
|
ἐπέταξε |
περὶ
δισχιλίους,
ὧν
ἡγεῖτο
Πολυξενίδας |
[10, 15] |
χιλιάρχων
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν
ἐκκαλεσάμενος
|
ἐπέταξε |
συναθροίσαντας
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
τὰ |
[10, 24] |
καὶ
δι᾽
αὑτοῦ
τὰς
κινήσεις
|
ἐπετέλει |
καὶ
τὸν
ὅλον
χειρισμὸν
αὐτὸς |
[10, 2] |
ὁρμηθεὶς
τὰς
τηλικαύτας
καὶ
τοσαύτας
|
ἐπετελέσατο |
πράξεις,
ἀγνοεῖν
δὲ
καὶ
ψευδοδοξεῖν |
[10, 35] |
μὲν
ὑπούλως
διέκειντο
καὶ
καιρὸν
|
ἐπετήρουν, |
ἐξ
ὅτου
προσποιηθέντες
οἱ
περὶ |
[10, 14] |
βιασάμενοι
πρὸς
τὴν
πύλην
ἔξωθεν
|
ἐπεχείρουν |
διακόπτειν
τοῖς
πελέκεσι
καὶ
ταῖς |
[10, 1] |
δὲ
Μεταπόντιον
καὶ
Θούριοι
ταύτην
|
ἐπέχουσι |
τὴν
παραλίαν,
ὥστε
καὶ
τοὺς |
[10, 32] |
τῷ
χάρακι
μένειν
κατὰ
χώραν
|
ἐπήγγειλαν, |
αὐτοὶ
δὲ
τῶν
ἱππέων
ἀναλαβόντες |
[10, 17] |
ἑκάστοις
κατὰ
τὰς
αὑτῶν
τέχνας
|
ἐπηγγείλατο |
τὴν
ἐλευθερίαν,
κατὰ
νοῦν
χωρήσαντος |
[10, 17] |
τριάκοντα.
Παραπλησίως
δὲ
καὶ
τούτοις
|
ἐπηγγείλατο |
τὴν
ἐλευθερίαν,
παρασχομένοις
τὴν
αὑτῶν |
[10, 11] |
σφετέρων
πραγμάτων,
λοιπὸν
χρυσοῦς
στεφάνους
|
ἐπηγγείλατο |
τοῖς
πρώτοις
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος |
[10, 41] |
παραχειμασίαν.
~Οἱ
μὲν
Αἰτωλοί,
προσφάτως
|
ἐπηρμένοι |
ταῖς
ἐλπίσιν
ἐπὶ
τῇ
Ῥωμαίων |
[10, 47] |
τὸ
γινόμενον
ἐπὶ
τῆς
ἀναγνώσεως.
|
Ἐπὶ |
γὰρ
ἐκείνης,
εἴ
τις
παραστησάμενος |
[10, 11] |
ἅμα
δ᾽
ἐπαγγελίαις
χρυσῶν
στεφάνων,
|
ἐπὶ |
δὲ
πᾶσι
τούτοις
θεοῦ
προνοίᾳ, |
[10, 40] |
τοὺς
καταλειπομένους
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγούς,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὰς
ὑπερβολὰς
τῶν
Πυρηναίων |
[10, 31] |
τριάκοντα
πηχῶν,
βάθος
δὲ
πεντεκαίδεκα·
|
ἐπὶ |
δὲ
τοῖς
χείλεσιν
ἑκάστης
ἐπέκειτο |
[10, 23] |
οὐλαμούς,
εἰς
ἴλας,
εἰς
ἱππαρχίας,
|
ἐπὶ |
δὲ
τούτοις
ἐκτάξεις
ἐφ᾽
ἑκατέρων |
[10, 18] |
ἁρμόζουσαν
ἐπιμέλειαν
ποιεῖσθαι
τῶν
ἀνδρῶν·
|
ἐπὶ |
δὲ
τούτοις
τοὺς
ὁμήρους
προσεκαλέσατο, |
[10, 8] |
τις
αὐτῆς
ἀποχώρησις
καθ᾽
ἡμέραν
|
ἐπὶ |
δείλην
ὀψίαν.
Ἐξ
ὧν
συλλογισάμενος |
[10, 46] |
δεξιὸν
καὶ
τὸν
εὐώνυμον
τόπον
|
ἐπὶ |
δέκα
πόδας,
τὸ
δὲ
βάθος |
[10, 23] |
κλίσεις
ἐφ᾽
ἡνίαν
καὶ
πάλιν
|
ἐπὶ |
δόρυ,
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἀναστροφὴ |
[10, 10] |
τὸν
λοιπὸν
τόπον
μέχρι
τῆς
|
ἐπὶ |
θάτερα
θαλάττης,
ὃς
καὶ
συνάπτει |
[10, 11] |
τε
τῆς
λίμνης
καὶ
τῆς
|
ἐπὶ |
θάτερα
θαλάττης.
Τὸ
δὲ
μεταξὺ |
[10, 41] |
Μαιδούς,
ἐπιβολὰς
ἔχειν
ὡς
ἐμβαλοῦντας
|
ἐπὶ |
Μακεδονίαν,
ἐὰν
βραχύ
τι
μόνον |
[10, 49] |
τοῦ
ποταμοῦ
τριῶν
ἡμερῶν
ὁδόν,
|
ἐπὶ |
μὲν
ἡμέρας
δύο
σύμμετρον
ἐποιήσατο |
[10, 28] |
τῶν
δὲ
διόδων
τῶν
φερουσῶν
|
ἐπὶ |
πάντας
τοὺς
πέριξ
τόπους
ἐνταῦθα |
[10, 28] |
πρότερον
ἀρδευομένων
ἐπεισαγομένοις
ὕδωρ
πηγαῖον
|
ἐπὶ |
πέντε
γενεὰς
καρπεῦσαι
τὴν
χώραν· |
[10, 19] |
χιλιάρχοις,
ἐξέπεμψε
Γάιον
τὸν
Λαίλιον
|
ἐπὶ |
πεντήρους
εἰς
τὴν
Ῥώμην,
τούς |
[10, 31] |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
τὴν
μὲν
|
ἐπὶ |
πλεῖον
ὁρμὴν
τῶν
διωκόντων
παρακατέσχε |
[10, 36] |
καίτοι
γε
προφανοῦς
ὄντος
καὶ
|
ἐπὶ |
πολλῶν
ἤδη
τεθεωρημένου
διότι
κτῶνται |
[10, 48] |
ἐκ
τοῦ
Καυκάσου
τὰς
πηγάς,
|
ἐπὶ |
πολὺ
δ᾽
αὐξηθεὶς
ἐν
τῇ |
[10, 22] |
οἷς
κατὰ
τὴν
πρώτην
ἡλικίαν
|
ἐπὶ |
πολὺ
συμβιώσας
διέφερε
μὲν
εὐθέως |
[10, 3] |
βοηθῆσαι
τῷ
πατρί,
τῶν
δ᾽
|
ἐπὶ |
ποσὸν
κατορρωδούντων
διὰ
τὸ
πλῆθος |
[10, 9] |
τόπους
καὶ
τὴν
θέσιν
αὐτῆς
|
ἐπὶ |
ποσὸν
ὑποδεῖξαι
τοῖς
ἀκούουσι.
~Χ. |
[10, 6] |
πρὸς
τοῖς
εἴκοσι
πρῶτον
μὲν
|
ἐπὶ |
πράξεις
αὑτὸν
ἔδωκε
τελέως
παρὰ |
[10, 36] |
πολλαπλασίους
ἂν
εὕροι
τις
τοὺς
|
ἐπὶ |
προτερημάτων
γεγονότας
τῶν
καλῶς
τοῖς |
[10, 26] |
τῶν
δὲ
τοὺς
ἄνδρας
ἀνακαλούμενος
|
ἐπὶ |
προφάσεσιν
ἀλόγοις
διέσειε,
καὶ
πολλὴν |
[10, 39] |
δοὺς
ὁμοίως
παρήγγειλε
τὴν
ἔφοδον
|
ἐπὶ |
τὰ
δεξιὰ
μέρη
τῶν
πολεμίων. |
[10, 29] |
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν.
Παραγενόμενος
δ᾽
|
ἐπὶ |
Ταγάς,
καὶ
πυνθανόμενος
τῶν
ἐγχωρίων |
[10, 31] |
πορείαν
ὡς
ἐβούλετο
καὶ
παραγενόμενος
|
ἐπὶ |
Τάμβρακα,
πόλιν
ἀτείχιστον,
ἔχουσαν
δὲ |
[10, 20] |
προῆγε
ποιούμενος
τὴν
πορείαν
ὡς
|
ἐπὶ |
Ταρράκωνος,
ἔχων
μεθ᾽
αὑτοῦ
καὶ |
[10, 47] |
γραμμάτων
ἐπιστῆσαι
τὸν
ἀναγινώσκοντα,
δεύτερον
|
ἐπὶ |
τὰς
δυνάμεις,
τρίτον
ἐπὶ
τὰς |
[10, 15] |
ἤδη
κρατοῦντες
τῶν
ἀμυνομένων,
ἐπέβαινον
|
ἐπὶ |
τὰς
ἐπάλξεις.
Καὶ
τέλος
τὰ |
[10, 17] |
μνημονεύειν
τῆς
εὐεργεσίας
ἀπέλυσε
πάντας
|
ἐπὶ |
τὰς
ἰδίας
οἰκήσεις.
Οὗτοι
μὲν |
[10, 26] |
προχείρως
συνυπακουούσαις
ἐνύβριζε,
κώμους
ποιούμενος
|
ἐπὶ |
τὰς
οἰκίας.
Καὶ
τῶν
μὲν |
[10, 47] |
δύναιτο
πιστεῦσαι
διότι
δεῖ
πρῶτον
|
ἐπὶ |
τὰς
ὄψεις
τὰς
ἑνὸς
ἑκάστου |
[10, 4] |
συνέβαινεν
εἰς
Ἰβηρίαν
στρατηγὸν
καθεσταμένον
|
ἐπὶ |
τὰς
προειρημένας
πράξεις
οὐ
μὴν |
[10, 47] |
δεύτερον
ἐπὶ
τὰς
δυνάμεις,
τρίτον
|
ἐπὶ |
τὰς
πρὸς
ἄλληλα
συμπλοκάς,
ὧν |
[10, 39] |
παρὰ
τὸν
Τάγον
ποταμὸν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὰς
Πυρήνης
ὑπερβολὰς
καὶ
τοὺς |
[10, 35] |
τῶν
ναυτῶν
ἐκλέξας
τοὺς
ἐπιτηδείους
|
ἐπὶ |
τὰς
σημαίας
ἐμέρισε.
Κκαὶ
συνηύξησε |
[10, 40] |
πάντας
τοὺς
ὑποταττομένους
ἐξ
αὑτῶν
|
ἐπί |
τε
ταύτην
κατενεχθῆναι
τὴν
διάληψιν |
[10, 41] |
Αἰτωλοί,
προσφάτως
ἐπηρμένοι
ταῖς
ἐλπίσιν
|
ἐπὶ |
τῇ
Ῥωμαίων
καὶ
τῇ
τοῦ |
[10, 2] |
ἡγούμεθα
τὸ
προεπιστῆσαι
τοὺς
ἀκούοντας
|
ἐπὶ |
τὴν
αἵρεσιν
καὶ
φύσιν
τἀνδρός. |
[10, 21] |
κατὰ
τὴν
διήγησιν
ἐφεστακότος
ἡμᾶς
|
ἐπὶ |
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
Φιλοποίμενος
πράξεων, |
[10, 13] |
τῶν
πρώτων
ἐπέβαινον
οἱ
συνεχεῖς
|
ἐπὶ |
τὴν
ἐκλείπουσαν
ἀεὶ
χώραν.
Ἤδη |
[10, 5] |
τἀδελφῷ
δι᾽
ἐκεῖνον,
καὶ
παρῆσαν
|
ἐπὶ |
τὴν
οἰκίαν
ἀμφότεροι
γεγονότες
ἀγορανόμοι. |
[10, 4] |
ἀναβαίνειν
ἀπὸ
τῆς
ἀγορᾶς
ὡς
|
ἐπὶ |
τὴν
οἰκίαν,
ἐκείνην
δὲ
συναντᾶν |
[10, 38] |
ἔμενεν
ἐπὶ
τῶν
ὑποκειμένων,
προτιθέμενος
|
ἐπὶ |
τὴν
ὀφρὺν
ἀεὶ
τὰς
ἐφεδρείας. |
[10, 39] |
τόπους,
οὐ
μόνον
ἐπέβησαν
ἀσφαλῶς
|
ἐπὶ |
τὴν
ὀφρύν,
ἀλλὰ
καὶ
προσάγοντες |
[10, 22] |
ἄλλων
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
καθισταμένων
|
ἐπὶ |
τὴν
προειρημένην
ἀρχήν,
οἱ
μὲν |
[10, 9] |
δι᾽
ἀπορρήτων
ἐντειλάμενος
παρήγγειλε
πλεῖν
|
ἐπὶ |
τὴν
προειρημένην
πόλιν
μόνος
γὰρ |
[10, 30] |
δὲ
λιπόντες
τοὺς
τόπους
ἡθροίσθησαν
|
ἐπὶ |
τὴν
ὑπερβολήν.
~Οἱ
δὲ
περὶ |
[10, 29] |
διεξίκοιτο
τοῦ
Λάβου
τὰς
νευούσας
|
ἐπὶ |
τὴν
Ὑρκανίαν,
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[10, 12] |
σύνταγμα
διελὼν
τοὺς
μὲν
ἡμίσεις
|
ἐπὶ |
τῆς
ἄκρας
ἀπέλιπε,
τοὺς
δ᾽ |
[10, 15] |
δὲ
τῶν
χιλίων
ὁ
στρατηγὸς
|
ἐπὶ |
τῆς
ἄκρας
ηὐλίσθη,
τοὺς
δὲ |
[10, 47] |
πίστιν,
ἐναργέστατον
δὲ
τὸ
γινόμενον
|
ἐπὶ |
τῆς
ἀναγνώσεως.
Ἐπὶ
γὰρ
ἐκείνης, |
[10, 42] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
ἐπὶ |
τῆς
Εὐβοίας,
καὶ
παρήγγειλε
διασαφεῖν |
[10, 15] |
δὲ
τῆς
νυκτὸς
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
τῆς
παρεμβολῆς
ἔμενον,
οἷς
ἦν |
[10, 12] |
Ὁ
δὲ
Μάγων
ὁ
τεταγμένος
|
ἐπὶ |
τῆς
πόλεως
τὸ
μὲν
τῶν |
[10, 42] |
πρὸς
Πεπαρηθίους
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
ἐπὶ |
τῆς
Φωκίδος,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[10, 16] |
τοῖς
τ᾽
ἀρρωστοῦσι
καὶ
τοῖς
|
ἐπί |
τινα
λειτουργίαν
ἀπεσταλμένοις.
Περὶ
δὲ |
[10, 4] |
ἅμα
ποιήσαιντο
τὴν
ἐπιβολήν,
ἦλθεν
|
ἐπί |
τινα
τοιαύτην
ἔννοιαν.
Θεωρῶν
γὰρ |
[10, 1] |
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος
φερομένους
|
ἐπί |
τινα
τόπον
τῶν
προειρημένων
κατ᾽ |
[10, 37] |
δὲ
Ῥωμαίοις
πάντας
ὁμοθυμαδὸν
προσχωροῦντας,
|
ἐπί |
τινας
λογισμοὺς
κατήντησε
τοιούτους.
Προέθετο |
[10, 48] |
Παραγενόμενος
δ᾽
εἰς
τὴν
ἔρημον
|
ἐπί |
τινας
πέτρας
ἀπορρῶγας
ἐξωθεῖ
τὸ |
[10, 28] |
τῆς
Ἀσίας
ἐπεκράτουν,
ἔδωκαν
τοῖς
|
ἐπί |
τινας
τόπους
τῶν
μὴ
πρότερον |
[10, 34] |
καὶ
τετευχότα
τῶν
ἀξιουμένων
πάντας
|
ἐπὶ |
τὸ
παραπλήσιον
ἥξειν,
σπουδάζοντας
κομίσασθαι |
[10, 8] |
κατὰ
τὸ
πλεῖστον,
ὡς
δ᾽
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
καὶ
γίνεταί
τις |
[10, 11] |
χρυσοῦς
στεφάνους
ἐπηγγείλατο
τοῖς
πρώτοις
|
ἐπὶ |
τὸ
τεῖχος
ἀναβᾶσι
καὶ
τὰς |
[10, 9] |
ἐκλογισμοῖς
ὁμολογοῦντες
οἱ
συγγραφεῖς,
ὅταν
|
ἐπὶ |
τὸ
τέλος
ἔλθωσι
τῆς
πράξεως, |
[10, 42] |
τὰ
γινόμενα
διὰ
τῶν
πυρσῶν
|
ἐπὶ |
τὸ
Τίσαιον.
Τοῦτο
δ᾽
ἐστὶ |
[10, 41] |
τὸ
προκαθῆσθαι
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
ἐπὶ |
τοῖς
τῶν
Ἀργείων
ὅροις.
Βοιωτοὶ |
[10, 38] |
στρατοπεδεύσαντες
ὁμοῦ
τοῖς
Ῥωμαίοις
προῆγον
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀσδρούβαν.
Ὁ
δὲ
τῶν |
[10, 12] |
κατὰ
τὴν
πύλην
τὴν
φέρουσαν
|
ἐπὶ |
τὸν
ἰσθμὸν
καὶ
τὴν
τῶν |
[10, 15] |
γροσφομάχους
ἐκ
τῆς
παρεμβολῆς
καλέσας
|
ἐπὶ |
τὸν
λόφον
ἐπέστησε
τὸν
ἀπὸ |
[10, 14] |
Ποπλίου
κατὰ
τὴν
παράκλησιν
ἐπαγγελίας,
|
ἐπὶ |
τοσοῦτο
ταῖς
ψυχαῖς
παρωρμήθησαν
ὡς |
[10, 47] |
πάντα
τὰ
θεωρήματα
καθ᾽
ἡμᾶς
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
εἰληφέναι
τὰς
προκοπάς,
ὥστε |
[10, 23] |
συνεθίζειν
ἐν
πάσαις
ταῖς
κινήσεσιν
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
ὥστε
δεινῷ
τῷ
τάχει |
[10, 40] |
καὶ
τῆς
τύχης
αὐτῷ
συνεκδραμούσης
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
ὥστε
πάντας
τοὺς
ὑποταττομένους |
[10, 48] |
τὴν
καταφορὰν
τῶν
ὑπερκειμένων
τόπων
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
ὥστε
τῆς
πέτρας
ἐν |
[10, 12] |
ἄκρας
ἀπέλιπε,
τοὺς
δ᾽
ἄλλους
|
ἐπὶ |
τοῦ
πρὸς
ἀνατολὰς
λόφου
παρενέβαλε· |
[10, 9] |
Πλὴν
τότε
γε
τῷ
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῦ
στόλου
Γαΐῳ
Λαιλίῳ
δι᾽ |
[10, 10] |
κόλπος
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν.
Νῆσος
|
ἐπὶ |
τοῦ
στόματος
αὐτοῦ
κεῖται
βραχὺν |
[10, 46] |
δὲ
ταῦτα
συνθέμενοι
χωρισθῶσιν,
ἑκάτερον
|
ἐπὶ |
τοῦ
τόπου
δεήσει
πρῶτον
μὲν |
[10, 20] |
ἀκοντίζειν,
τῇ
δὲ
πέμπτῃ
πάλιν
|
ἐπὶ |
τοὺς
αὐτοὺς
δρόμους
καὶ
τὴν |
[10, 15] |
κατὰ
τὸ
παρ᾽
αὐτοῖς
ἔθος
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει,
παραγγείλας |
[10, 23] |
δὲ
τούτου
τὰς
ἐπαγωγὰς
τὰς
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἐναντίους
καὶ
τὰς
ἀποχωρήσεις |
[10, 44] |
ἰσοταχῆ
καὶ
σύμφωνα,
τότε
κομίσαντας
|
ἐπὶ |
τοὺς
τόπους,
ἐν
οἷς
ἑκάτεροι |
[10, 17] |
νομίζουσι.
Διὸ
τῶν
πολλῶν
ὁρμώντων
|
ἐπὶ |
τοῦτο
τὸ
μέρος
οὐ
δυνάμενοι |
[10, 15] |
ἀγορὰν
τὰ
διηρπασμένα
κατὰ
σημαίας
|
ἐπὶ |
τούτων
κοιτάζεσθαι.
Τοὺς
δὲ
γροσφομάχους |
[10, 20] |
μὲν
πρώτην
ἡμέραν
ἐκέλευσε
τροχάζειν
|
ἐπὶ |
τριάκοντα
σταδίους
ἐν
τοῖς
ὅπλοις, |
[10, 17] |
οὖν
ἅμα
δακρύοντες
καὶ
χαίροντες
|
ἐπὶ |
τῷ
παραδόξῳ
τῆς
σωτηρίας,
προσκυνήσαντες |
[10, 47] |
δὲ
συμβαίνει
φαίνεσθαι
τὴν
διαφορὰν
|
ἐπὶ |
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
πρῶτον
λεγομένων |
[10, 36] |
τὰς
ὑπεροχὰς
οἱ
κάλλιστα
διαμείναντες
|
ἐπὶ |
τῶν
αὐτῶν
προαιρέσεων,
αἷς
ἐξ |
[10, 31] |
Συμπλοκαὶ
μὲν
οὖν
ἐγίνοντο
συνεχεῖς
|
ἐπὶ |
τῶν
ἔργων,
ἐν
αἷς
οὐκ |
[10, 41] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
συμβαίνει
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἡγουμένων.
Ὃ
δὴ
τότε |
[10, 48] |
διαλείποντα
τόπον
ποιεῖσθαι
τὴν
δίοδον
|
ἐπὶ |
τῶν
ἵππων
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν. |
[10, 39] |
οὐδέπω
τῶν
πολεμίων
κατειληφότων
τοὺς
|
ἐπὶ |
τῶν
κεράτων
τόπους,
οὐ
μόνον |
[10, 38] |
καὶ
μῆκος
πρὸς
ἔκταξιν,
ἔμενεν
|
ἐπὶ |
τῶν
ὑποκειμένων,
προτιθέμενος
ἐπὶ
τὴν |
[10, 40] |
περιποιήσασθαι
δυναστείαν
βασιλικὴν
ἐν
οἷς
|
ἐπιβάλοιτο |
καὶ
βουληθείη
τόποις
τῆς
οἰκουμένης. |
[10, 9] |
τε
τοῖς
ἐν
Ἰβηρίᾳ
πράγμασιν
|
ἐπιβάλοιτο |
καὶ
κατὰ
μέρος
τῇ
τῆς |
[10, 28] |
τὰς
ἐπιρρύσεις.
Πλὴν
ὁρῶν
Ἀρσάκης
|
ἐπιβαλόμενον |
αὐτὸν
τῇ
διὰ
τῆς
ἐρήμου |
[10, 36] |
περιγίνεσθαι
τῶν
ἐχθρῶν
ἐν
ταῖς
|
ἐπιβολαῖς, |
πολλῷ
μείζονος
ἐμπειρίας
προσδεῖται
καὶ |
[10, 2] |
μὲν
αἰεὶ
προσλαμβανόμενος
ταῖς
ἰδίαις
|
ἐπιβολαῖς |
τὴν
ἐκ
τῆς
Πυθίας
φήμην |
[10, 2] |
τινος
θείας
ἐπιπνοίας
ποιούμενος
τὰς
|
ἐπιβολάς, |
εὐθαρσεστέρους
καὶ
προθυμοτέρους
κατεσκεύαζε
τοὺς |
[10, 41] |
Θρᾷκας,
καὶ
μάλιστα
τοὺς
Μαιδούς,
|
ἐπιβολὰς |
ἔχειν
ὡς
ἐμβαλοῦντας
ἐπὶ
Μακεδονίαν, |
[10, 42] |
ἔμενε,
καραδοκῶν
τὰς
τῶν
ἐναντίων
|
ἐπιβολάς. |
Ἵνα
δὲ
μηδὲν
αὐτὸν
λανθάνῃ |
[10, 17] |
πολλοὶ
δή
τινες
κατορθώσαντες
τὰς
|
ἐπιβολάς, |
καὶ
ποτὲ
μὲν
ἐπιπεσόντες
ταῖς |
[10, 43] |
μεγάλην
ἔχει
μερίδα
πρὸς
τὰς
|
ἐπιβολάς, |
μεγίστην
δ᾽
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς, |
[10, 2] |
παραλόγως
καὶ
ταὐτομάτῳ
κατορθοῦντα
τὰς
|
ἐπιβολὰς |
παρεισάγουσι,
νομίζοντες
ὡς
ἂν
εἰ |
[10, 11] |
χάριν
εἴτε
καὶ
πρὸς
τὴν
|
ἐπιβολὴν |
ἁρμοζόμενος,
ὅπως
ἀνεμποδίστους
ἔχῃ
καὶ |
[10, 11] |
τελευταῖον
ἐξ
ἀρχῆς
ἔφη
τὴν
|
ἐπιβολὴν |
αὐτῷ
ταύτην
ὑποδεδειχέναι
τὸν
Ποσειδῶνα |
[10, 12] |
καὶ
τὸ
παράπαν
ἀφελεῖται
τὴν
|
ἐπιβολὴν |
αὐτῶν.
Προσπεσόντων
δὲ
τούτων
ἐρρωμένως |
[10, 4] |
εἰ
συμφρονήσαντες
ἅμα
ποιήσαιντο
τὴν
|
ἐπιβολήν, |
ἦλθεν
ἐπί
τινα
τοιαύτην
ἔννοιαν. |
[10, 9] |
γὰρ
οὗτος
αὐτῷ
συνῄδει
τὴν
|
ἐπιβολήν, |
καθάπερ
ἀνώτερον
εἶπον
αὐτὸς
δὲ |
[10, 11] |
Ἀποδείξας
δὲ
δυνατὴν
οὖσαν
τὴν
|
ἐπιβολήν, |
καὶ
συγκεφαλαιωσάμενος
τὴν
ἐκ
τοῦ |
[10, 9] |
παραχειμασίᾳ.
~Καὶ
ταύτην
ἔχων
τὴν
|
ἐπιβολὴν |
καὶ
τὴν
ἡλικίαν,
ἣν
ἀρτίως |
[10, 1] |
Φάβιος,
ἐν
μεγάλῳ
τιθέμενος
τὴν
|
ἐπιβολήν, |
τἄλλα
παρεὶς
πρὸς
ταῖς
εἰς |
[10, 31] |
δὲ
τὸ
πλεῖστον
μέρος
τῆς
|
ἐπιβολῆς |
ἐν
ταῖς
χωστρίσι
χελώναις.
Τάφροι |
[10, 22] |
τυράννου
Νικοκλέους,
κοινωνήσαντες
Ἀράτῳ
τῆς
|
ἐπιβολῆς· |
ἔτι
δὲ
Κυρηναίων
αὐτοὺς
μεταπεμψαμένων |
[10, 8] |
συλλογισάμενος
ὅτι
καθικόμενος
μὲν
τῆς
|
ἐπιβολῆς |
οὐ
μόνον
βλάψει
τοὺς
ὑπεναντίους, |
[10, 30] |
ἐξαδυνατήσαντα
τὸν
Ἀντίοχον
ἀποστῆναι
τῆς
|
ἐπιβολῆς. |
Ὡς
γὰρ
δέον
τοὺς
πολεμίους |
[10, 12] |
τῆς
πόλεως
τοῖς
ἰδίοις
ἑκατέρων
|
ἐπιβοώντων. |
Τῆς
δὲ
διὰ
τῶν
βοηθούντων |
[10, 26] |
κακὰ
προβαίνοντι
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν
|
ἐπιγενέσθαι, |
καθάπερ
ἐνίοις
ἐπιγίνεται
γηράσκουσι
τῶν |
[10, 15] |
ὥρμησαν
δὲ
πρὸς
τὰς
ἁρπαγάς.
|
Ἐπιγενομένης |
δὲ
τῆς
νυκτὸς
οἱ
μὲν |
[10, 7] |
συμβαλεῖν
σπεύδων,
κἄπειτα
τούτου
φυγομαχήσαντος,
|
ἐπιγενομένων |
δὲ
τῶν
ἄλλων
δυνάμεων,
συγκλεισθῇ |
[10, 26] |
τὴν
ἡλικίαν
ἐπιγενέσθαι,
καθάπερ
ἐνίοις
|
ἐπιγίνεται |
γηράσκουσι
τῶν
ἵππων.
Καίπερ
ἡμεῖς |
[10, 25] |
πρακτικώτατα
τῆς
δυνάμεως,
τὴν
δ᾽
|
ἐπιγραφὴν |
τῶν
ἐκβαινόντων
ἡ
φάλαγξ
καὶ |
[10, 5] |
κάλλιστα
τἀνδρός,
λέγω
δὲ
τὴν
|
ἐπιδεξιότητα |
καὶ
φιλοπονίαν.
Ἔτι
δὲ
μᾶλλον |
[10, 8] |
καὶ
τοῖς
σφετέροις
πράγμασι
μεγάλην
|
ἐπίδοσιν |
παρασκευάσει,
διαπεσὼν
δὲ
τῆς
προθέσεως, |
[10, 49] |
δὲ
δευτέρας
καὶ
τρίτης
ἐπιφερομένης
|
ἐπιέζοντο |
καὶ
κακῶς
ἀπήλλαττον.
Κατὰ
δὲ |
[10, 48] |
Ὑρκανίαν.
Ὁ
δ᾽
ἕτερος
λόγος
|
ἐπιεικεστέραν |
ἔχει
τοῦ
πρόσθεν
τὴν
ἀπόφασιν. |
[10, 48] |
τούτου
τοῦ
πράγματος,
ὁ
μὲν
|
ἐπιεικής, |
ὁ
δ᾽
ἕτερος
παράδοξος,
οὐ |
[10, 44] |
ἴσον
ἀπορρεῖν·
εἶτα
πληρώσαντας
ὕδατος
|
ἐπιθεῖναι |
τοὺς
φελλοὺς
ἔχοντας
τὰς
βακτηρίας, |
[10, 39] |
παρὰ
τὴν
προσδοκίαν
γεγενημένης
τῆς
|
ἐπιθέσεως |
καθυστέρει
τῆς
ἐκτάξεως.
Οἱ
δὲ |
[10, 36] |
τοῖς
πέλας,
ἐπειδὰν
δὲ
τῶν
|
ἐπιθυμουμένων |
τυχόντες
κακῶς
ποιῶσι
καὶ
δεσποτικῶς |
[10, 49] |
τῶν
περὶ
τὸν
Παναίτωλον
αὐτοῖς
|
ἐπικειμένων, |
οὐ
πρότερον
ἔστησαν
ἕως
οὗ |
[10, 27] |
τὰς
ἄρκτους
μέρεσι
τῆς
Μηδίας,
|
ἐπίκειται |
δὲ
τοῖς
περὶ
τὴν
Μαιῶτιν |
[10, 13] |
οὕτως
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀμυνομένων
|
ἐπικίνδυνον |
ἐποίει
τὴν
προσβολὴν
ὡς
τὸ |
[10, 32] |
θεωροῦντες
τὸ
γινόμενον
οὐδαμῶς
ἠδυνήθησαν
|
ἐπικουρῆσαι |
τοῖς
κινδυνεύουσιν·
ἔτι
γὰρ
ἀναβοώντων |
[10, 12] |
Τῆς
δὲ
διὰ
τῶν
βοηθούντων
|
ἐπικουρίας |
οὐχ
ὁμοίας
ὑπαρχούσης
διὰ
τὸ |
[10, 43] |
Ὥστ᾽
ἀεὶ
τοῖς
δεομένοις
πράγμασιν
|
ἐπικουρίας |
παράδοξον
γίνεσθαι
τὴν
βοήθειαν
διὰ |
[10, 43] |
ἐκ
τοῦ
καιροῦ
συμβουλίας
καὶ
|
ἐπικουρίας |
προσδεῖται
τὰ
τοιαῦτα
πάντα
διέφυγε |
[10, 44] |
τὸν
πυρσόν·
τοὺς
δ᾽
ἑτέρους
|
ἐπιλαβεῖν |
εὐθέως
τὸν
αὐλίσκον,
καὶ
σκοπεῖν |
[10, 39] |
γροσφομάχους
καὶ
τῶν
πεζῶν
τοὺς
|
ἐπιλέκτους |
ἐξαφιεὶς
ἐκέλευε
προσβάλλειν
πρὸς
τὴν |
[10, 18] |
δὲ
καὶ
πρὸς
τὴν
τούτων
|
ἐπιμέλειαν |
ἀκολούθως
τοῖς
προειρημένοις
πιστοὺς
ἄνδρας. |
[10, 18] |
παρὸν
ἀποφαινομένων
τῶν
πρὸς
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
ἀποτεταγμένων,
θαρρεῖν
ἐκέλευε
τὰς
γυναῖκας· |
[10, 24] |
προγεγενημένην
ἐν
τοῖς
κατὰ
μέρος
|
ἐπιμέλειαν. |
Δημήτριος
ὁ
Φαληρεὺς
ἕως
λόγου |
[10, 18] |
Γαΐῳ
Λαιλίῳ,
συντάξας
τὴν
ἁρμόζουσαν
|
ἐπιμέλειαν |
ποιεῖσθαι
τῶν
ἀνδρῶν·
ἐπὶ
δὲ |
[10, 18] |
κατασιωπώσης
ἐκάλει
τοὺς
πρὸς
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
τῶν
γυναικῶν
ἀποτεταγμένους.
Ὧν
παραγενομένων |
[10, 45] |
διασαφεῖν,
κατὰ
δὲ
τὸν
χειρισμὸν
|
ἐπιμελείας |
δεῖ
καὶ
παρατηρήσεως
ἀκριβεστέρας.
Ἔστι |
[10, 24] |
θῇς
καὶ
καθ᾽
ἕνα
δόμον
|
ἐπιμελείας |
τύχῃ
τὸ
παρατεθέν,
οὕτως
ἐν |
[10, 20] |
Κατὰ
μέρος
μὲν
οὖν
ἄνδρας
|
ἐπιμελεῖς |
ἐφεστάκει
πρὸς
ταύτην
τὴν
χρείαν, |
[10, 17] |
ἂν
ὅλως
μόναρχος
ἢ
στρατηγὸς
|
ἐπιμελὴς |
ἀναφέρειν
εἰς
τὸ
κοινὸν
ἐπιτάξῃ |
[10, 22] |
δὲ
καὶ
περὶ
τὸν
βίον
|
ἐπιμελὴς |
καὶ
λιτὸς
κατὰ
τὴν
περικοπήν, |
[10, 17] |
πρὸς
τὸν
ταμίαν,
συστήσας
Ῥωμαϊκὸν
|
ἐπιμελητὴν |
κατὰ
τριάκοντα·
τὸ
γὰρ
πᾶν |
[10, 7] |
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
καὶ
πυνθανόμενος
|
ἐπιμελῶς |
τήν
τε
προδοσίαν
τῶν
Κελτιβήρων |
[10, 45] |
συμμάχων;
Ὁ
δὲ
τελευταῖος
τρόπος,
|
ἐπινοηθεὶς |
διὰ
Κλεοξένου
καὶ
Δημοκλείτου,
τυχὼν |
[10, 8] |
κρατούντων
Καρχηδονίων
σχεδὸν
ἁπάσης
Ἰβηρίας
|
ἐπινοήσει |
τις
τὸ
παράπαν
πολιορκῆσαι
ταύτην |
[10, 1] |
εἰς
τοῦτο
τὸ
μέρος
ἦν
|
ἐπινοίαις. |
~ΙΙ.
Ὅτι
μέλλοντες
ἱστορεῖν
τὰ |
[10, 44] |
ἀκμὴν
πάμπολυ
τὸ
κατὰ
τὴν
|
ἐπίνοιαν |
ἀπελείφθη.
Γνοίη
δ᾽
ἄν
τις |
[10, 45] |
δύναται
δηλοῦσθαι
κατὰ
ταύτην
τὴν
|
ἐπίνοιαν. |
Καὶ
μὴν
οὐδ᾽
αὐτῶν
τῶν |
[10, 46] |
προσπῖπτον
ὡρισμένως
κατὰ
ταύτην
τὴν
|
ἐπίνοιαν, |
~πολλοὶ
δὲ
γίνονθ᾽
οἱ
πυρσοὶ |
[10, 47] |
δέον.
Καθ᾽
ἑκατέραν
δὲ
τὴν
|
ἐπίνοιαν |
προμελετᾶν
δεῖ
τοὺς
χειρίζοντας,
ἵνα |
[10, 18] |
λαφύρων
τὰ
λυσιτελέστερα
πρὸς
τὴν
|
ἐπίνοιαν, |
τότε
κατὰ
γένη
καὶ
καθ᾽ |
[10, 2] |
καὶ
πιστοτέρας
ἐποίει
τὰς
ἰδίας
|
ἐπινοίας, |
Πόπλιος
δὲ
παραπλησίως
ἐνεργαζόμενος
αἰεὶ |
[10, 25] |
ἐπ᾽
ἐκείνων
προκινδυνεύει
μὲν
ὡς
|
ἐπίπαν |
καὶ
προαπόλλυται
τὰ
κοῦφα
καὶ |
[10, 13] |
πλάγια
καὶ
τοὺς
ὑπερδεξίους
τόπους
|
ἐπιπαριὼν |
μεγάλα
συνεβάλλετο
πρὸς
τὴν
χρείαν· |
[10, 10] |
δὲ
τὴν
ἀπὸ
μεσημβρίας
πλευρὰν
|
ἐπίπεδον |
ἔχει
τὴν
ἀπὸ
θαλάττης
πρόσοδον· |
[10, 38] |
κατὰ
πρόσωπον
πλευρὰν
τοῦ
χάρακος
|
ἐπίπεδον |
τόπον,
ὀφρὺν
προβεβλημένην
ἔχοντα
καὶ |
[10, 17] |
τὰς
ἐπιβολάς,
καὶ
ποτὲ
μὲν
|
ἐπιπεσόντες |
ταῖς
τῶν
πολεμίων
παρεμβολαῖς,
ποτὲ |
[10, 5] |
καὶ
μετά
τινος
ἐδόκει
θείας
|
ἐπιπνοίας |
αὐτὸ
πράττειν.
Οἱ
γὰρ
μὴ |
[10, 2] |
πολλοῖς
ὡς
μετά
τινος
θείας
|
ἐπιπνοίας |
ποιούμενος
τὰς
ἐπιβολάς,
εὐθαρσεστέρους
καὶ |
[10, 28] |
καὶ
μάλιστα
διὰ
τὴν
ἀνυδρίαν.
|
Ἐπιπολῆς |
μὲν
γὰρ
οὐδέν
ἐστι
φαινόμενον |
[10, 13] |
δοκοὺς
ἤ
τι
τοιοῦτον
ἐγχειρήσαιεν
|
ἐπιρρίπτειν |
ἀπὸ
τῶν
ἐπάλξεων,
ὁμοῦ
πάντες |
[10, 28] |
τῶν
ὑπονόμων
πόθεν
ἔχουσι
τὰς
|
ἐπιρρύσεις. |
Πλὴν
ὁρῶν
Ἀρσάκης
ἐπιβαλόμενον
αὐτὸν |
[10, 2] |
διὰ
τῆς
ἡμετέρας
ἐξηγήσεως
τοῖς
|
ἐπισημαίνεσθαι |
δυναμένοις
τὰ
κάλλιστα
καὶ
παραβολώτατα |
[10, 26] |
γράφουσι
καὶ
τοῖς
ἀναγινώσκουσι
τὴν
|
ἐπισημασίαν. |
~Ἔστι
τοίνυν
ἡ
Μηδία
κατά |
[10, 33] |
κατὰ
τοῦτο
μάλιστά
τις
ἂν
|
ἐπισημήναιτο, |
διότι
πολλοὺς
μὲν
χρόνους
ἐν |
[10, 41] |
τοιαύτας
περιστάσεις
εὐλόγως
ἄν
τις
|
ἐπισημήνασθαι |
καὶ
συνεφιστάνειν
τοὺς
ἀναγινώσκοντας,
ἐν |
[10, 3] |
γὰρ
πρώτην
γεγονέναι
Ποπλίου
πρᾶξιν
|
ἐπίσημον, |
καθ᾽
ὃν
καιρὸν
ὁ
πατὴρ |
[10, 46] |
ὅτι
δεῖ
τὸ
δεύτερον
πλατεῖον
|
ἐπισκοπεῖν. |
Εἶτ᾽
ἐκ
τῶν
δεξιῶν
ἀρεῖ |
[10, 39] |
τῶν
φευγόντων
ὅσους
ἠδύνατο
πλείστους
|
ἐπισπασάμενος, |
ἐποιεῖτο
τὴν
ἀναχώρησιν
παρὰ
τὸν |
[10, 11] |
ἡμεῖς,
ἀλλ᾽
αὐτόπται
γεγονότες
μετ᾽
|
ἐπιστάσεως |
ἀποφαινόμεθα
νῦν
δὲ
καὶ
μᾶλλον |
[10, 40] |
μάχην
ἁπάντων
βασιλέα
προσφωνούντων,
εἰς
|
ἐπίστασιν |
ἤγαγε
τὸν
Πόπλιον
τὸ
γινόμενον. |
[10, 47] |
τρόπον
τινὰ
μεθοδικὰς
εἶναι
τὰς
|
ἐπιστήμας. |
Διὸ
καὶ
τοῦτο
γίνεται
τῆς |
[10, 47] |
τὰς
ἑνὸς
ἑκάστου
τῶν
γραμμάτων
|
ἐπιστῆσαι |
τὸν
ἀναγινώσκοντα,
δεύτερον
ἐπὶ
τὰς |
[10, 12] |
εἰς
δισχιλίους
ὁμόσε
τοῖς
κλιμακοφόροις
|
ἐπιστήσας, |
ἐνήρχετο
τῆς
πολιορκίας
κατὰ
τρίτην |
[10, 18] |
τὰς
γυναῖκας·
αὐτὸς
γὰρ
ἑτέρους
|
ἐπιστήσειν |
τοὺς
φροντιοῦντας
ἵνα
μηδὲν
αὐτὰς |
[10, 9] |
συμβεβιωκότων
μαρτυρίας,
καὶ
διὰ
τῆς
|
ἐπιστολῆς |
τῆς
πρὸς
Φίλιππον
αὐτοῦ
τοῦ |
[10, 23] |
καὶ
μεταβολή,
κατ᾽
οὐλαμὸν
δ᾽
|
ἐπιστροφὴ |
καὶ
περισπασμός,
ἔτι
δ᾽
ἐκπερισπασμός, |
[10, 18] |
αὐτῷ
καὶ
δεομένης
μετὰ
δακρύων
|
ἐπιστροφὴν |
ποιήσασθαι
τῆς
αὑτῶν
εὐσχημοσύνης
ἀμείνω |
[10, 39] |
ἐφόνευον,
τοὺς
δὲ
παρεμβάλλοντας
ἐξ
|
ἐπιστροφῆς |
φεύγειν
ἠνάγκαζον.
Ἀσδρούβας
δὲ
κατὰ |
[10, 20] |
μὲν
μαχαιρομαχεῖν
ξυλίναις
ἐσκυτωμέναις
μετ᾽
|
ἐπισφαιρῶν |
μαχαίραις,
τοὺς
δὲ
τοῖς
ἐσφαιρωμένοις |
[10, 7] |
μὲν
πρὸς
πάντας
ἅμα
κινδυνεύειν
|
ἐπισφαλὲς |
εἶναι
τελέως
καὶ
διὰ
τὸ |
[10, 24] |
Τί
γὰρ
ἀπειρότερον,
ἅμα
δ᾽
|
ἐπισφαλέστερον |
ἄρχοντος,
ὃς
ὁρᾶται
μὲν
ὑπὸ |
[10, 23] |
ἐν
οὐλαμοῖς,
αἱρουμένων
κινδυνεύειν,
οὐδὲν
|
ἐπισφαλέστερον |
ὑπάρχον
οὐδ᾽
ἀχρειότερον.
Ταῦτα
δ᾽ |
[10, 3] |
ἢ
τριῶν
ἱππέων
καὶ
τετρωμένον
|
ἐπισφαλῶς, |
τὰς
μὲν
ἀρχὰς
ἐπεβάλετο
παρακαλεῖν |
[10, 18] |
ἐλλείπῃ
τῶν
ἐπιτηδείων.
Ἡ
δ᾽
|
ἐπισχοῦσα |
μικρόν
Οὐκ
ὀρθῶς"
ἔφη
στρατηγέ, |
[10, 17] |
ἐπιμελὴς
ἀναφέρειν
εἰς
τὸ
κοινὸν
|
ἐπιτάξῃ |
τὰς
ὠφελείας,
ὅμως
τὰ
δυνατὰ |
[10, 47] |
καὶ
συνηθείας
τυχόντα
ῥᾷστα
πάντων
|
ἐπιτελεῖται. |
Τοῦ
δὲ
τοιούτου
λόγου
παραδείγματα |
[10, 2] |
πάσας
τὰς
κατὰ
τὸν
βίον
|
ἐπιτελεσθείσας |
αὐτῷ
πράξεις,
ἀναγκαῖον
ἡγούμεθα
τὸ |
[10, 5] |
ἀγχίνοιαν
ἐκ
λογισμοῦ
καὶ
προνοίας
|
ἐπιτελουμένων. |
Ταῦτα
μὲν
οὖν
εἰρήσθω
μοι |
[10, 27] |
βασιλικὰ
συστήματα
τῶν
ἱπποτροφιῶν
Μήδοις
|
ἐπιτετράφθαι |
διὰ
τὴν
τῶν
τόπων
εὐφυΐαν. |
[10, 22] |
εἰς
ἀληθινὴν
ἄσκησιν
καὶ
ζῆλον
|
ἐπιτευκτικὸν |
ἐμβιβάσας.
Τῶν
μὲν
γὰρ
ἄλλων |
[10, 29] |
τὴν
αὑτοῦ
χώραν
οὔτ᾽
ἂν
|
ἐπιτηδειοτέρους |
τόπους
ἐζήτει
πρὸς
ἀγῶνα
ταῖς |
[10, 35] |
δὲ
τῶν
ναυτῶν
ἐκλέξας
τοὺς
|
ἐπιτηδείους |
ἐπὶ
τὰς
σημαίας
ἐμέρισε.
Κκαὶ |
[10, 18] |
γενόμενος
ἤρετο
τί
λείπει
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
αὐταῖς·
καὶ
γὰρ
ἦν
ἡ |
[10, 18] |
ἵνα
μηδὲν
αὐτὰς
ἐλλείπῃ
τῶν
|
ἐπιτηδείων. |
Ἡ
δ᾽
ἐπισχοῦσα
μικρόν
Οὐκ |
[10, 22] |
συναγωνιστὰς
εἰς
τὸ
μέλλον,
οὐκ
|
ἐπιτιμῶντες |
τῷ
δεομένῳ,
δι᾽
οὗ
τρόπου |
[10, 12] |
βέλεσιν
ἐξηρτυμένας
καὶ
δοὺς
τὴν
|
ἐπιτροπὴν |
Γαΐῳ,
κατὰ
δὲ
γῆν
τοὺς |
[10, 2] |
μὲν
οὖν
ἄλλοι
πάντες
αὐτὸν
|
ἐπιτυχῆ |
τινα
καὶ
τὸ
πλεῖον
αἰεὶ |
[10, 19] |
τοῦτον
νεανίσκοι
τινὲς
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἐπιτυχόντες |
παρθένῳ
κατὰ
τὴν
ἀκμὴν
καὶ |
[10, 18] |
πρεσβυτέρα
καί
τινα
προστασίαν
ἀξιωματικὴν
|
ἐπιφαίνουσα. |
Τῆς
δὲ
κατασιωπώσης
ἐκάλει
τοὺς |
[10, 11] |
τὴν
στρατοπεδείαν
κατὰ
τὴν
ἐντὸς
|
ἐπιφάνειαν |
ἀκατασκεύως
ὑπό
τε
τῆς
λίμνης |
[10, 13] |
καὶ
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
τείχους
|
ἐπιφάνειαν |
σκεπάζοντες
ἀσφάλειαν
αὐτῷ
παρεσκεύαζον.
Διὸ |
[10, 9] |
περιεβάλετο
κατὰ
μὲν
τὴν
ἐκτὸς
|
ἐπιφάνειαν |
τῆς
στρατοπεδείας
τάφρον
καὶ
χάρακα |
[10, 8] |
πόλεως
ὑπελάμβανεν
εἶναι,
παραδόξου
γενομένης
|
ἐπιφανείας. |
Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὴν
θέσιν |
[10, 31] |
ἐν
τῇ
πόλει,
τὰ
δ᾽
|
ἐπιφανέστατα |
τῶν
σκευῶν
διαρπάσαντες,
νυκτὸς
ἀπεχώρησαν. |
[10, 1] |
καὶ
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων
τὰς
|
ἐπιφανεστάτας. |
Βρέττιοι
γὰρ
καὶ
Λευκανοὶ
καί |
[10, 21] |
παιδικὴν
ἀγωγὴν
διασαφοῦντες
καὶ
τὰς
|
ἐπιφανεστάτας |
πράξεις,
δῆλον
ὡς
ἐν
τῇ |
[10, 4] |
πρὸς
τὴν
ἀγορανομίαν,
ἣν
σχεδὸν
|
ἐπιφανεστάτην |
ἀρχὴν
εἶναι
συμβαίνει
τῶν
νέων |
[10, 2] |
φύσιν
τἀνδρός.
Τῷ
γὰρ
σχεδὸν
|
ἐπιφανέστατον |
αὐτὸν
γεγονέναι
τῶν
πρὸ
τοῦ, |
[10, 22] |
τοὺς
καιρούς,
ὄντα
δὲ
Μαντινέων
|
ἐπιφανέστατον. |
Μετὰ
δὲ
ταῦτα
παραγενόμενος
εἰς |
[10, 19] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
αἰχμαλώτων
τοὺς
|
ἐπιφανεστάτους, |
δηλώσοντα
τοῖς
ἐν
τῇ
πατρίδι |
[10, 22] |
ἦν
γὰρ
ἐξ
ἀνδρῶν
τῶν
|
ἐπιφανεστάτων |
κατ᾽
Ἀρκαδίαν,
τραφεὶς
δὲ
καὶ |
[10, 26] |
τε
τῶν
βασιλέων
καὶ
τῶν
|
ἐπιφανῶν |
ἀνδρῶν,
νομίζοντες
ταύτην
οἰκειοτέραν
εἶναι |
[10, 11] |
καὶ
τὰς
εἰθισμένας
δωρεὰς
τοῖς
|
ἐπιφανῶς |
ἀνδραγαθήσασι·
τὸ
δὲ
τελευταῖον
ἐξ |
[10, 11] |
τὸν
ὕπνον,
καὶ
φάναι
συνεργήσειν
|
ἐπιφανῶς |
κατ᾽
αὐτὸν
τὸν
τῆς
πράξεως |
[10, 22] |
ἔτι
δὲ
Κυρηναίων
αὐτοὺς
μεταπεμψαμένων
|
ἐπιφανῶς |
προύστησαν
καὶ
διεφύλαξαν
αὐτοῖς
τὴν |
[10, 49] |
τῆς
δὲ
δευτέρας
καὶ
τρίτης
|
ἐπιφερομένης |
ἐπιέζοντο
καὶ
κακῶς
ἀπήλλαττον.
Κατὰ |
[10, 49] |
ἱππέων
ἀπαντήσας
συνέβαλε
τοῖς
πρώτοις
|
ἐπιφερομένοις |
τῶν
Βάκτρων.
Δοκεῖ
δὲ
κατὰ |
[10, 49] |
ἐδέξατο,
τοὺς
δὲ
τῶν
Βακτριανῶν
|
ἐπιφερομένους |
ἀτάκτως
ἐκ
μεταβολῆς
προτροπάδην
ἠνάγκασε |
[10, 37] |
καὶ
ποικίλας
ἐποιεῖτο
περὶ
τῶν
|
ἐπιφερομένων |
πραγμάτων
ἐννοίας.
Ἐλύπει
μὲν
γὰρ |
[10, 13] |
ἦν
πρὸς
τὸ
κωλύειν
τὴν
|
ἐπιφορὰν |
καὶ
τὴν
ὁρμὴν
τῶν
Ῥωμαίων, |
[10, 49] |
ὅτι
δεῖ
δέξασθαι
τὴν
πρώτην
|
ἐπιφορὰν |
τῶν
πολεμίων,
παρακαλέσας
τοὺς
περὶ |
[10, 13] |
μὲν
αὑτὸν
εἰς
τὸν
κίνδυνον,
|
ἐποίει |
δὲ
τοῦτο
κατὰ
δύναμιν
ἀσφαλῶς· |
[10, 24] |
γινόμενον.
Ὅπερ
ὁ
προειρημένος
ἀνὴρ
|
ἐποίει, |
παριππεύων
καὶ
πάντας
ἐφορῶν
αὐτός, |
[10, 2] |
Πυθίας
φήμην
εὐπαραδεκτοτέρας
καὶ
πιστοτέρας
|
ἐποίει |
τὰς
ἰδίας
ἐπινοίας,
Πόπλιος
δὲ |
[10, 13] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀμυνομένων
ἐπικίνδυνον
|
ἐποίει |
τὴν
προσβολὴν
ὡς
τὸ
μέγεθος |
[10, 37] |
τοιαύταις
περιστάσεσι
πολλὰς
καὶ
ποικίλας
|
ἐποιεῖτο |
περὶ
τῶν
ἐπιφερομένων
πραγμάτων
ἐννοίας. |
[10, 20] |
ἀλήθειαν
μηδὲν
ἐλλείπῃ,
τὴν
πλείστην
|
ἐποιεῖτο |
σπουδὴν
πρὸς
τοὺς
χειροτέχνας.
Κατὰ |
[10, 38] |
θυγατέρας
ἀπέδωκε,
τῇ
δ᾽
ἐπαύριον
|
ἐποιεῖτο |
τὰς
συνθήκας
πρὸς
αὐτούς.
Ἦν |
[10, 39] |
φευγόντων
ὅσους
ἠδύνατο
πλείστους
ἐπισπασάμενος,
|
ἐποιεῖτο |
τὴν
ἀναχώρησιν
παρὰ
τὸν
Τάγον |
[10, 9] |
δὲ
τὰς
πεζικὰς
δυνάμεις
ἀναλαβὼν
|
ἐποιεῖτο |
τὴν
πορείαν
μετὰ
σπουδῆς.
Εἶχε |
[10, 33] |
καὶ
τηλικούτους
ἀγῶνας
χειρίσας·
τοιαύτην
|
ἐποιεῖτο |
τὴν
πρόνοιαν,
ὡς
ἔοικε,
περὶ |
[10, 1] |
πρὸς
τὴν
Ἰταλίαν
εἰς
Τάραντ᾽
|
ἐποιεῖτο |
τὴν
ὑπερβολήν,
καὶ
ταύτῃ
συνεχρῆτο |
[10, 24] |
καὶ
τὸν
ὅλον
χειρισμὸν
αὐτὸς
|
ἐποιεῖτο |
τῆς
ἐξοπλισίας,
οὐ
προηγούμενος
πάντων, |
[10, 40] |
δεδομένον
ἀπηξίωσε,
καὶ
περὶ
πλείονος
|
ἐποιήσατο |
τὴν
πατρίδα
καὶ
τὴν
ταύτης |
[10, 49] |
ἐπὶ
μὲν
ἡμέρας
δύο
σύμμετρον
|
ἐποιήσατο |
τὴν
πορείαν,
τῇ
δὲ
τρίτῃ |
[10, 40] |
μέγιστον
μέρος
τῆς
οἰκουμένης
ὑπήκοον
|
ἐποίησε |
Ῥωμαίοις,
ἔλαβε
δὲ
καιροὺς
εἰς |
[10, 40] |
τὸν
Πόπλιον.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
|
ἐποίησε |
τοῦτο
καὶ
προσεκύνησε
πρῶτος
Ἐδεκών, |
[10, 40] |
εἰ
θέμις
εἰπεῖν,
ὑπερφρονεῖν
ἂν
|
ἐποίησεν. |
Πόπλιος
δὲ
τοσοῦτον
ὑπερέθετο
μεγαλοψυχίᾳ |
[10, 30] |
πέτραι
κατενηνεγμέναι
καὶ
δένδρα
δύσβατον
|
ἐποίουν |
τὴν
δι᾽
αὐτῆς
πορείαν,
πολλὰ |
[10, 23] |
μέσων,
καὶ
συναγωγαὶ
πάλιν
μετ᾽
|
ἐποχῆς |
εἰς
οὐλαμούς,
εἰς
ἴλας,
εἰς |
[10, 18] |
ἐκέλευε,
διότι
μετ᾽
ὀλίγας
ἡμέρας
|
ἐπόψονται |
τοὺς
αὑτῶν
γονεῖς·
τοὺς
δὲ |
[10, 2] |
ἕκαστα
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
προνοίας
|
ἔπραττε, |
καὶ
διότι
πάντα
κατὰ
λόγον |
[10, 47] |
τὸ
παιδάριον
ὑπὸ
τὴν
ἀναπνοὴν
|
ἑπτὰ |
καὶ
πέντε
στίχους
συνεῖρον,
οὐκ |
[10, 27] |
βασίλεια
τῷ
μὲν
μεγέθει
σχεδὸν
|
ἑπτὰ |
σταδίων
ἔχοντα
τὴν
περιγραφήν,
τῇ |
[10, 3] |
ποταμόν.
Τότε
γάρ,
ὡς
ἔοικεν,
|
ἑπτακαιδέκατον |
ἔτος
ἔχων
καὶ
πρῶτον
εἰς |
[10, 12] |
κατὰ
τὴν
πόλιν
ὄχλος
οὕτως
|
ἐπτοήθη |
πᾶς
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἀπὸ |
[10, 7] |
μέρη
διῃρημένας·
ὧν
Μάγωνα
μὲν
|
ἐπυνθάνετο |
διατρίβειν
ἐντὸς
Ἡρακλείων
στηλῶν
ἐν |
[10, 49] |
χρώμενος
ἐνεργῷ.
Τοὺς
γὰρ
ἱππεῖς
|
ἐπυνθάνετο |
τῶν
ὑπεναντίων
τὰς
μὲν
ἡμέρας |
[10, 20] |
τότε
θεασάμενος
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
|
ἐργαστήριον |
εἶναι
πολέμου.
Ἐπεὶ
δ᾽
αὐτῷ |
[10, 16] |
τῆς
τῶν
πολιτικῶν
καὶ
τῶν
|
ἐργαστικῶν |
κατασκευῆς,
ταῦτα
μὲν
ἐμέριζον
οἱ |
[10, 40] |
πρὸς
τοῖς
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν
|
ἔργοις |
κατεστρέψατο
μὲν
Καρχηδονίους,
καὶ
τὰ |
[10, 21] |
ἀκμὴν
αὐτοῦ
κεφαλαιωδῶς
ἐκεῖ
δεδηλωμένοις
|
ἔργοις |
προσθεῖναι
καὶ
κατὰ
μέρος,
ἵνα |
[10, 3] |
ἀπὸ
νέου
μετεσχηκὼς
αὐτῷ
παντὸς
|
ἔργου |
καὶ
λόγου
μέχρι
τελευτῆς,
ὁ |
[10, 34] |
αὐτῷ
πρὸς
τὰ
κατάλοιπα
τῶν
|
ἔργων. |
Διόπερ
ἠξίου
τὴν
γυναῖκα
καὶ |
[10, 31] |
οὖν
ἐγίνοντο
συνεχεῖς
ἐπὶ
τῶν
|
ἔργων, |
ἐν
αἷς
οὐκ
ἤνυον
ἑκάτεροι |
[10, 2] |
ὑποταττομένους
πρὸς
τὰ
δεινὰ
τῶν
|
ἔργων. |
Ὅτι
δ᾽
ἕκαστα
μετὰ
λογισμοῦ |
[10, 48] |
ῥεύματι.
Παραγενόμενος
δ᾽
εἰς
τὴν
|
ἔρημον |
ἐπί
τινας
πέτρας
ἀπορρῶγας
ἐξωθεῖ |
[10, 28] |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
διανύσας
τὴν
|
ἔρημον |
ἧκε
πρὸς
τὴν
Ἑκατόμπυλον
προσαγορευομένην, |
[10, 28] |
αὐτὸν
ἥξειν
Ἀρσάκης,
τὴν
δ᾽
|
ἔρημον |
τὴν
τούτοις
πρόσχωρον
οὐ
τολμήσειν |
[10, 28] |
ἐπιβαλόμενον
αὐτὸν
τῇ
διὰ
τῆς
|
ἐρήμου |
πορείᾳ,
τὸ
τηνικάδε
χωννύειν
καὶ |
[10, 28] |
πλείους
εἰσὶ
καὶ
διὰ
τῆς
|
ἐρήμου |
φρεατίας
ἔχοντες
ἀγνοουμένας
τοῖς
ἀπείροις. |
[10, 14] |
ἐγγίσαντες
τῷ
τείχει,
καὶ
καταλαβόντες
|
ἐρήμους |
τὰς
ἐπάλξεις,
οὐ
μόνον
προσέθεσαν |
[10, 13] |
τῆς
ἐκ
τῶν
ἀμυνομένων
ἀντιπράξεως
|
ἐρρίπτουν |
σφᾶς
αὐτοὺς
ἀπὸ
τῶν
κλιμάκων. |
[10, 12] |
ἐπιβολὴν
αὐτῶν.
Προσπεσόντων
δὲ
τούτων
|
ἐρρωμένως |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
κατὰ |
[10, 35] |
παρεμβολῆς
νυκτὸς
ἀπεχώρησαν
εἴς
τινας
|
ἐρυμνοὺς |
τόπους
καὶ
δυναμένους
αὐτοῖς
τὴν |
[10, 48] |
τὸν
Ὄξον
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν
|
ἔρχονται |
πεζῇ
μετὰ
τῶν
ἵππων.
Εἰσὶ |
[10, 20] |
τὰς
τῶν
ὅπλων
κατασκευάς,
οὐκ
|
ἔσθ᾽ |
ὃς
οὐκ
ἂν
εἶπε
κατὰ |
[10, 26] |
δημοτικὸν
ὑπογράφειν.
Ὅσῳ
δὲ
τὴν
|
ἐσθῆτα |
δημοτικωτέραν
περιετίθετο,
τοσούτῳ
τὴν
ἐξουσίαν |
[10, 5] |
ὁ
δὲ
λαβὼν
πρῶτον
λαμπρὰν
|
ἐσθῆτα |
κοιμωμένης
ἔτι
τῆς
μητρὸς
παρῆν |
[10, 13] |
αἷς
δ᾽
οἱ
πρῶτοι
προσβαίνοντες
|
ἐσκοτοῦντο |
διὰ
τὴν
εἰς
ὕψος
ἀνάτασιν |
[10, 20] |
ταύτην
τοὺς
μὲν
μαχαιρομαχεῖν
ξυλίναις
|
ἐσκυτωμέναις |
μετ᾽
ἐπισφαιρῶν
μαχαίραις,
τοὺς
δὲ |
[10, 34] |
τὸν
Πόπλιον,
εὐθέως
συλλογισάμενος
τὴν
|
ἐσομένην |
τῶν
Ἰβήρων
μεταβολὴν
ἀρχηγὸς
ἐβουλήθη |
[10, 44] |
τῶν
ἐν
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων·
|
ἔσται |
δὲ
τοῦτο
τὸ
δηλούμενον
πάντων |
[10, 2] |
νυνὶ
λεγόμενον
ὑφ᾽
ἡμῶν
δῆλον
|
ἔσται |
διὰ
τῆς
ἡμετέρας
ἐξηγήσεως
τοῖς |
[10, 2] |
τέλη
τῶν
πράξεων
αὐτῷ,
δῆλον
|
ἔσται |
διὰ
τῶν
λέγεσθαι
μελλόντων.
~Ἐκεῖνος |
[10, 5] |
καὶ
φιλοπονίαν.
Ἔτι
δὲ
μᾶλλον
|
ἔσται |
τοῦτο
συμφανὲς
ἐπ᾽
αὐτῶν
τῶν |
[10, 45] |
ὁ
ἕτερος
ἀνταίρῃ.
Τοῦτο
δ᾽
|
ἔσται |
χάριν
τοῦ
διὰ
ταύτης
τῆς |
[10, 45] |
δ᾽
ἐστὶν
ἀόριστα.
Δῆλον
γὰρ
|
ἔσται> |
ὡς
οὔτε
προϊδέσθαι
τὰ
μέλλοντα |
[10, 16] |
ἀπιστουμένης
ἀλλήλοις,
ἀλλ᾽
ἐπ᾽
ἴσης
|
ἑστηκυίας |
τοῖς
μένουσι
κατὰ
τὰς
ἐφεδρείας |
[10, 49] |
Παναίτωλον
αὐτοῖς
ἐπικειμένων,
οὐ
πρότερον
|
ἔστησαν |
ἕως
οὗ
συνέμιξαν
τοῖς
περὶ |
[10, 27] |
ὀχυρότητα
κατεσκευασμένην.
Ὑπὸ
δὲ
ταύτην
|
ἐστὶ |
βασίλεια,
περὶ
ὧν
καὶ
τὸ |
[10, 43] |
δ᾽
ἀκμὴν
ἐνεργεῖται
καὶ
δυνατόν
|
ἐστι |
γινώσκειν,
ᾧ
μέλει,
ποτὲ
μὲν |
[10, 46] |
δηλωθήσεται
τοῖς
πυρσοῖς.
Πρῶτον
δ᾽
|
ἐστὶ |
γράμμα
τὸ
κάππα·
τοῦτο
δ᾽ |
[10, 18] |
ὅτι
σῴζονται
καὶ
καλῶς
αὐτοῖς
|
ἐστι, |
δεύτερον
δὲ
διότι
θέλουσι
Ῥωμαῖοι |
[10, 17] |
τὸ
μέρος,
ἵνα,
καθ᾽
ὅσον
|
ἐστὶ |
δυνατόν,
ὑπάρχῃ
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς |
[10, 2] |
προειρημένων,
καὶ
τὸ
μὲν
κοινόν
|
ἐστι |
καὶ
τοῖς
τυχοῦσι,
τὸ
δ᾽ |
[10, 10] |
Ἡ
δὲ
πόλις
αὐτὴ
μεσόκοιλός
|
ἐστι· |
κατὰ
δὲ
τὴν
ἀπὸ
μεσημβρίας |
[10, 46] |
ἐπεὶ
τὸ
ῥῶ
τῆς
τετάρτης
|
ἐστὶ |
μερίδος.
Εἶτα
δύο
πάλιν
ἐκ |
[10, 8] |
τόποις
ἐξητάκει
διότι
καθόλου
μέν
|
ἐστι |
τεναγώδης
ἡ
λίμνη
καὶ
βατὴ |
[10, 46] |
ὅτι
κάππα·
τοῦτο
γὰρ
πέμπτον
|
ἐστὶ |
τῆς
δευτέρας
μερίδος,
ὃ
δεήσει |
[10, 42] |
ἐπὶ
τὸ
Τίσαιον.
Τοῦτο
δ᾽
|
ἐστὶ |
τῆς
Θετταλίας
ὄρος,
εὐφυῶς
κείμενον |
[10, 46] |
ἐκ
τῶν
δεξιῶν·
δεύτερον
γάρ
|
ἐστι |
τῆς
τετάρτης.
Ἐξ
οὗ
τὸ |
[10, 29] |
Ἑκατόμπυλον·
ἐπειδὴ
δ᾽
ἐκχωρεῖ,
δῆλός
|
ἐστι |
τοῖς
ὀρθῶς
σκοπουμένοις
ἐπ᾽
ἄλλης |
[10, 1] |
εὐφυΐαν,
ἣν
οὐδὲ
συγκρίνειν
ἄξιόν
|
ἐστι |
τοῖς
Ταραντίνων
λιμέσι
καὶ
τόποις. |
[10, 4] |
εὐθέως
ἑτοιμάσαι·
τοῦτο
γὰρ
ἔθος
|
ἐστὶ |
τοῖς
τὰς
ἀρχὰς
μεταπορευομένοις.
~Καὶ |
[10, 45] |
τοῦ
δυνατόν.
Τὸ
δὲ
συνέχον
|
ἐστὶ |
τοῦτο·
πῶς
γὰρ
ἄν
τις |
[10, 44] |
σκοπεῖν
τί
κατὰ
τὸ
χεῖλός
|
ἐστι |
τῶν
ἐν
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων· |
[10, 28] |
ἀνυδρίαν.
Ἐπιπολῆς
μὲν
γὰρ
οὐδέν
|
ἐστι |
φαινόμενον
ὕδωρ
ἐν
τοῖς
προειρημένοις |
[10, 11] |
πολλοῖς
εἴρηται
τετταράκοντα·
τὸ
δ᾽
|
ἐστὶ |
ψεῦδος.
Οὐ
γὰρ
ἐξ
ἀκοῆς |
[10, 27] |
ἀπορίαν
παρασκευάζει
καὶ
δυσχρηστίαν.
Πλὴν
|
ἔστι |
γε
τὰ
βασίλεια
τῷ
μὲν |
[10, 16] |
κατὰ
τὸ
παρ᾽
αὑτοῖς
ἔθος.
|
Ἔστι |
δὲ
παρὰ
Ῥωμαίοις
τοιαύτη
τις |
[10, 45] |
ἐπιμελείας
δεῖ
καὶ
παρατηρήσεως
ἀκριβεστέρας.
|
Ἔστι |
δὲ
τοιοῦτος.
Τὸ
τῶν
στοιχείων |
[10, 27] |
καὶ
τοῖς
ἀναγινώσκουσι
τὴν
ἐπισημασίαν.
|
~Ἔστι |
τοίνυν
ἡ
Μηδία
κατά
τε |
[10, 45] |
συνθημάτων
πυρσείας
ἐξήλλαχεν,
ἀκμὴν
δ᾽
|
ἐστὶν |
ἀόριστα.
Δῆλον
γὰρ
ἔσται>
ὡς |
[10, 46] |
Νῦν
γὰρ
τὰ
μὲν
γράμματ᾽
|
ἐστὶν |
ἐλάττω
τῶν
ἡμίσεων,
διασαφεῖται
δὲ |
[10, 46] |
γράμμα
τὸ
κάππα·
τοῦτο
δ᾽
|
ἐστὶν |
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
μερίδι
καὶ |
[10, 3] |
τῶν
ὅλων
ἐλπίδες·
ὅπερ
ἴδιόν
|
ἐστιν |
οὐ
τῇ
τύχῃ
πιστεύοντος,
ἀλλὰ |
[10, 45] |
ἐν
τῇ
βακτηρίᾳ
γεγραμμένων
οὐδέν
|
ἐστιν |
ὡρισμένον.
Πόσοι
γὰρ
ἥκουσιν
ἱππεῖς |
[10, 45] |
δι᾽
ἡμῶν,
πάντη
πάντως
μέν
|
ἐστιν |
ὡρισμένος
καὶ
πᾶν
τὸ
κατεπεῖγον |
[10, 10] |
λίβα·
οὗ
τὸ
μὲν
βάθος
|
ἐστὶν |
ὡς
εἴκοσι
σταδίων,
τὸ
δὲ |
[10, 15] |
χάριν·
διὸ
καὶ
πολλάκις
ἰδεῖν
|
ἔστιν |
ἐν
ταῖς
τῶν
Ῥωμαίων
καταλήψεσι |
[10, 2] |
παραπεπαικέναι
τῆς
ἀληθείας.
Ὅτι
δ᾽
|
ἔστιν |
ὑγιὲς
τὸ
νυνὶ
λεγόμενον
ὑφ᾽ |
[10, 20] |
ἐπισφαιρῶν
μαχαίραις,
τοὺς
δὲ
τοῖς
|
ἐσφαιρωμένοις |
γρόσφοις
ἀκοντίζειν,
τῇ
δὲ
πέμπτῃ |
[10, 33] |
χρείαις
διὰ
τὴν
ἰδίαν
ἀγχίνοιαν,
|
ἐσφάλη |
δ᾽
οὐδέποτε
τοσούτους
καὶ
τηλικούτους |
[10, 17] |
ἐξέπεσον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ὅλοις
|
ἐσφάλησαν |
παρ᾽
οὐδὲν
ἢ
τὴν
προειρημένην |
[10, 33] |
δὲ
καιροῖς
καὶ
ποικίλοις
χρησάμενος,
|
ἔσφηλε |
μὲν
τοὺς
ὑπεναντίους
πολλάκις
ἐν |
[10, 39] |
τὸ
μὲν
ψυχομαχεῖν
μέχρι
τῆς
|
ἐσχάτης |
ἐλπίδος
ἀπεδοκίμαζε,
λαβὼν
δὲ
τά |
[10, 24] |
ἐν
πρώτοις,
ποτὲ
δ᾽
ἐν
|
ἐσχάτοις, |
ποτὲ
δὲ
κατὰ
μέσους
γινόμενον. |
[10, 40] |
ἄνδρα
μεγαλοψυχίας,
βλέψας
εἰς
τοὺς
|
ἐσχάτους |
τοῦ
βίου
καιρούς,
ἡνίκα
πρὸς |
[10, 2] |
τῷ
τῶν
Λακεδαιμονίων
νομοθέτῃ
παραπλησίαν
|
ἐσχηκέναι |
φύσιν
καὶ
προαίρεσιν.
Οὔτε
γὰρ |
[10, 36] |
ἀντὶ
συμμάχων
καὶ
φίλων
πολεμίους
|
ἔσχον |
τοὺς
ὑποταττομένους.
Καὶ
τοῦτ᾽
εἰκότως |
[10, 47] |
λόγου
παραδείγματα
μὲν
πολλὰ
καὶ
|
ἕτερα |
πρὸς
πίστιν,
ἐναργέστατον
δὲ
τὸ |
[10, 1] |
ἔτι
δὲ
Καλαβροὶ
καὶ
πλείους
|
ἕτεροι |
τοῦτο
τὸ
κλῖμα
νέμονται
τῆς |
[10, 11] |
συναθροίσας
τὰ
πλήθη
παρακαλεῖν,
οὐχ
|
ἑτέροις |
τισὶ
χρώμενος
ἀπολογισμοῖς,
ἀλλ᾽
οἷς |
[10, 7] |
κατὰ
τὴν
Λυσιτανήν,
τὸν
δ᾽
|
ἕτερον |
Ἀσδρούβαν
πολιορκεῖν
τινα
πόλιν
ἐν |
[10, 1] |
εὐδαιμονίαν
δοκοῦσι
περιποιήσασθαι
δι᾽
οὐδὲν
|
ἕτερον |
ἢ
διὰ
τὴν
τῶν
τόπων |
[10, 45] |
καὶ
μενεῖ
μέχρις
ἂν
ὁ
|
ἕτερος |
ἀνταίρῃ.
Τοῦτο
δ᾽
ἔσται
χάριν |
[10, 48] |
εἰς
τὴν
Ὑρκανίαν.
Ὁ
δ᾽
|
ἕτερος |
λόγος
ἐπιεικεστέραν
ἔχει
τοῦ
πρόσθεν |
[10, 48] |
ὁ
μὲν
ἐπιεικής,
ὁ
δ᾽
|
ἕτερος |
παράδοξος,
οὐ
μὴν
ἀδύνατος.
Ὁ |
[10, 32] |
τῇ
πρώτῃ
συμπλοκῇ
καί
τινας
|
ἑτέρους |
ἅμα
τούτῳ
κατέβαλον,
τοὺς
δὲ |
[10, 44] |
κελεύει
τὸν
πυρσόν·
τοὺς
δ᾽
|
ἑτέρους |
ἐπιλαβεῖν
εὐθέως
τὸν
αὐλίσκον,
καὶ |
[10, 18] |
ἐκέλευε
τὰς
γυναῖκας·
αὐτὸς
γὰρ
|
ἑτέρους |
ἐπιστήσειν
τοὺς
φροντιοῦντας
ἵνα
μηδὲν |
[10, 30] |
δυναμένας
σφίσιν
ἀσφάλειαν
παρέχεσθαι
κατειληφότες
|
ἐτήρουν, |
ὥστ᾽
εἰ
μὴ
διήμαρτον,
ἐντελῶς |
[10, 32] |
οὐδαμῶς
ἠδυνήθησαν
ἐπικουρῆσαι
τοῖς
κινδυνεύουσιν·
|
ἔτι |
γὰρ
ἀναβοώντων
καὶ
πρὸς
τὸ |
[10, 30] |
τῶν
μὲν
σφενδονητῶν
καὶ
τοξοτῶν
|
ἔτι |
δ᾽
ἀκοντιστῶν
κατὰ
τοὺς
ὑπερδεξίους |
[10, 23] |
οὐλαμὸν
δ᾽
ἐπιστροφὴ
καὶ
περισπασμός,
|
ἔτι |
δ᾽
ἐκπερισπασμός,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[10, 47] |
τὴν
ὑπόκρισιν
καὶ
τὰς
διαιρέσεις,
|
ἔτι |
δὲ
δασύτητας
καὶ
ψιλότητας
δύναιτο |
[10, 1] |
καί
τινα
μέρη
τῶν
Δαυνίων,
|
ἔτι |
δὲ
Καλαβροὶ
καὶ
πλείους
ἕτεροι |
[10, 22] |
Νικοκλέους,
κοινωνήσαντες
Ἀράτῳ
τῆς
ἐπιβολῆς·
|
ἔτι |
δὲ
Κυρηναίων
αὐτοὺς
μεταπεμψαμένων
ἐπιφανῶς |
[10, 5] |
δὲ
τὴν
ἐπιδεξιότητα
καὶ
φιλοπονίαν.
|
Ἔτι |
δὲ
μᾶλλον
ἔσται
τοῦτο
συμφανὲς |
[10, 1] |
λιμένας
εὐφυῶς
καὶ
νῦν
μέν,
|
ἔτι |
δὲ
μᾶλλον
ἦν
πρὸ
τοῦ. |
[10, 22] |
τὴν
κακοζηλωσίαν
ἀπεργάζονται
τοὺς
πεζούς,
|
ἔτι |
δὲ
μᾶλλον
τοὺς
ἱππεῖς.
~Ἦσαν |
[10, 5] |
μὴ
μόνον
κατὰ
τὸν
ὕπνον,
|
ἔτι |
δὲ
μᾶλλον
ὕπαρ
καὶ
μεθ᾽ |
[10, 1] |
Καυλωνία
καὶ
Λοκροὶ
καὶ
Κρότων,
|
ἔτι |
δὲ
Μεταπόντιον
καὶ
Θούριοι
ταύτην |
[10, 21] |
πῶς
καὶ
διὰ
τίνων
ἐκτίσθησαν,
|
ἔτι |
δὲ
τὰς
διαθέσεις
καὶ
περιστάσεις |
[10, 8] |
πόλει
συνέβαινε
τοῖς
Καρχηδονίοις
ὑπάρχειν,
|
ἔτι |
δὲ
τοὺς
ὁμήρους
τοὺς
ἐξ |
[10, 41] |
καὶ
Πλευρᾶτον
ἐξάγειν
τὰς
δυνάμεις·
|
ἔτι |
δὲ
τοὺς
προσοροῦντας
τῇ
Μακεδονίᾳ |
[10, 18] |
τὸν
αὐτὸν
εἰπούσης
λόγον,
μᾶλλον
|
ἔτι |
διαπορήσας
ὁ
Πόπλιος,
καί
τινα |
[10, 28] |
τὴν
τούτοις
πρόσχωρον
οὐ
τολμήσειν
|
ἔτι |
δυνάμει
τηλικαύτῃ
διεκβαλεῖν,
καὶ
μάλιστα |
[10, 13] |
τὴν
ὁρμὴν
τῶν
Ῥωμαίων,
ἀλλ᾽
|
ἔτι |
καταφερομένων
τῶν
πρώτων
ἐπέβαινον
οἱ |
[10, 7] |
ἦν
χωρὶς
ἐκλογισμῶν
τῶν
ἀκριβεστάτων.
|
~Ἔτι |
μὲν
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς |
[10, 39] |
τὴν
ὀφρύν,
ἀλλὰ
καὶ
προσάγοντες
|
ἔτι |
παρεμβαλλόντων
καὶ
κινουμένων
τῶν
ὑπεναντίων |
[10, 11] |
ἀποφαινόμεθα
νῦν
δὲ
καὶ
μᾶλλον
|
ἔτι |
συνῄρηται.
Πλὴν
ὅ
γε
Πόπλιος, |
[10, 26] |
μείζω
καὶ
μοναρχικωτέραν.
Οὐ
γὰρ
|
ἔτι |
τὰς
χήρας
ἐπείρα
γυναῖκας
οὐδὲ |
[10, 5] |
λαβὼν
πρῶτον
λαμπρὰν
ἐσθῆτα
κοιμωμένης
|
ἔτι |
τῆς
μητρὸς
παρῆν
εἰς
τὴν |
[10, 27] |
αὐτὸς
ὁ
τῆς
Αἴνης
προσαγορευόμενος
|
ἔτι |
τοὺς
κίονας
εἶχε
τοὺς
πέριξ |
[10, 31] |
πρόσωπον
ἐκθύμως·
τῆς
δὲ
νυκτὸς
|
ἔτι |
τῶν
εὐζώνων
ἐκπεριελθόντων
ἐκ
πολλοῦ, |
[10, 4] |
ἠξίου
τήβενναν
αὑτῷ
λαμπρὰν
εὐθέως
|
ἑτοιμάσαι· |
τοῦτο
γὰρ
ἔθος
ἐστὶ
τοῖς |
[10, 39] |
~Τὴν
μὲν
οὖν
ἄλλην
δύναμιν
|
ἑτοιμάσας |
πρὸς
μάχην
συνεῖχεν
ἐν
τῷ |
[10, 46] |
δὲ
τὴν
κρύψιν.
Τούτων
δ᾽
|
ἑτοιμασθέντων |
παρ᾽
ἀμφοτέροις,
ὅταν
βούλῃ
δηλῶσαι |
[10, 35] |
πάλαι
πρὸς
τοῦτο
τὸ
μέρος
|
ἕτοιμος |
ὢν
καὶ
συλλελογισμένος
παραπλήσια
τοῖς |
[10, 39] |
τοῖς
προκινδυνεύουσι,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
|
ἑτοίμους |
ἔχων,
τοὺς
μὲν
ἡμίσεις
αὐτὸς |
[10, 14] |
γινόμενον.
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
ἔχων
|
ἑτοίμους |
τοὺς
καθηγεμόνας
ἐμβαίνειν
παρεκελεύετο
καὶ |
[10, 37] |
κατὰ
τὴν
δίοδον
τῶν
Ἰβήρων,
|
ἑτοίμως |
καὶ
προθύμως
συνεξορμώντων.
Οἱ
δὲ |
[10, 4] |
προσπορευομένων,
ἐκ
πολλοῦ
μὲν
οὐκ
|
ἐτόλμα |
μεταπορεύεσθαι
τὴν
αὐτὴν
ἀρχὴν
τἀδελφῷ· |
[10, 6] |
ὑφ᾽
ἡμῶν
ἄρτι
ῥηθείσης
διαλήψεως.
|
Ἔτος |
γὰρ
ἕβδομον
ἔχων
πρὸς
τοῖς |
[10, 3] |
Τότε
γάρ,
ὡς
ἔοικεν,
ἑπτακαιδέκατον
|
ἔτος |
ἔχων
καὶ
πρῶτον
εἰς
ὕπαιθρον |
[10, 12] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
παρεμβολῆς
προσγινομένους
|
ἐτράπησαν |
οἱ
παρὰ
τῶν
Καρχηδονίων,
καὶ |
[10, 38] |
Ὁ
δὲ
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸς
|
ἐτύγχανε |
μὲν
διατρίβων
ἐν
τοῖς
περὶ |
[10, 11] |
τισὶ
χρώμενος
ἀπολογισμοῖς,
ἀλλ᾽
οἷς
|
ἐτύγχανε |
πεπεικὼς
αὑτόν,
ὑπὲρ
ὧν
ἡμεῖς |
[10, 37] |
τὴν
ὅλην
πίστιν
ἐνεφάνιζον,
ἣν
|
ἐτύγχανον |
ἐκείνοις
παρεσχημένοι.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[10, 14] |
ταύτην
ἡτοιμασμένους·
καὶ
γὰρ
ἦν
|
εὖ |
πεφυκώς,
εἰ
καὶ
πρὸς
ἄλλο |
[10, 36] |
κτῶνται
μὲν
ἄνθρωποι
τὰς
εὐκαιρίας
|
εὖ |
ποιοῦντες
καὶ
προτεινόμενοι
τὴν
ἀγαθὴν |
[10, 29] |
καταλαμβανόμενον
ὑπὸ
τῶν
εὐζώνων
τόπον
|
εὔβατον |
παρασκευάζειν
τῇ
τῶν
φαλαγγιτῶν
καὶ |
[10, 41] |
Φιλοπονώτατά
γε
μὴν
οἱ
τὴν
|
Εὔβοιαν |
κατοικοῦντες
ἠξίουν
ἔχειν
τινὰ
πρόνοιαν |
[10, 42] |
δὲ
Χαλκίδα
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
Εὔβοιαν |
Μένιππον,
ἔχοντα
πελταστὰς
χιλίους,
Ἀγριᾶνας |
[10, 42] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
|
Εὐβοίας, |
καὶ
παρήγγειλε
διασαφεῖν
αὑτῷ
πάντα |
[10, 1] |
βραχεῖάν
τινα
παντελῶς
προσαγωγήν,
μεγάλην
|
εὐδαιμονίαν |
δοκοῦσι
περιποιήσασθαι
δι᾽
οὐδὲν
ἕτερον |
[10, 1] |
ἐκ
τῆς
περὶ
Κροτωνιάτας
γενομένης
|
εὐδαιμονίας. |
Ἐκεῖνοι
γὰρ
θερινοὺς
ἔχοντες
ὅρμους |
[10, 10] |
κῦμα
συμβαίνει
τὸν
κόλπον
ὅλον
|
εὐδίαν |
ἴσχειν,
πλὴν
ἐφ᾽
ὅσον
οἱ |
[10, 17] |
εὐνοεῖν
Ῥωμαίοις
καὶ
μνημονεύειν
τῆς
|
εὐεργεσίας |
ἀπέλυσε
πάντας
ἐπὶ
τὰς
ἰδίας |
[10, 5] |
οὐδὲν
ἦν
ἐνύπνιον,
ἀλλ᾽
ὑπάρχων
|
εὐεργετικὸς |
καὶ
μεγαλόδωρος
καὶ
προσφιλὴς
κατὰ |
[10, 3] |
~Ἐκεῖνος
γὰρ
ὅτι
μὲν
ἦν
|
εὐεργετικὸς |
καὶ
μεγαλόψυχος
ὁμολογεῖται,
διότι
δ᾽ |
[10, 30] |
ἀλλὰ
τοῖς
ψιλοῖς
καὶ
τοῖς
|
εὐζώνοις |
οὐκ
ἀδύνατος
ἦν
ἡ
δι᾽ |
[10, 49] |
ἀναλαβὼν
τοὺς
ἱππέας
καὶ
τοὺς
|
εὐζώνους, |
ἅμα
δὲ
πελταστὰς
μυρίους,
προῆγε |
[10, 39] |
τοῦτον
ὁ
Πόπλιος
τοὺς
μὲν
|
εὐζώνους |
ἅπαντας
ἐπαφῆκε,
συντάξας
βοηθεῖν
τοῖς |
[10, 31] |
τῆς
δὲ
νυκτὸς
ἔτι
τῶν
|
εὐζώνων |
ἐκπεριελθόντων
ἐκ
πολλοῦ,
καὶ
καταλαβομένων |
[10, 42] |
πάλιν
ἀπέλειπε,
μετὰ
δὲ
τῶν
|
εὐζώνων |
καὶ
τῆς
βασιλικῆς
ἴλης
εἰς |
[10, 29] |
αὐτοῦ,
προέθετο
διατάττειν
τὸ
τῶν
|
εὐζώνων |
πλῆθος
καὶ
τοὺς
τούτων
ἡγεμόνας |
[10, 29] |
παραπορευομένους
τὸν
καταλαμβανόμενον
ὑπὸ
τῶν
|
εὐζώνων |
τόπον
εὔβατον
παρασκευάζειν
τῇ
τῶν |
[10, 2] |
θείας
ἐπιπνοίας
ποιούμενος
τὰς
ἐπιβολάς,
|
εὐθαρσεστέρους |
καὶ
προθυμοτέρους
κατεσκεύαζε
τοὺς
ὑποταττομένους |
[10, 7] |
σφᾶς,
ὑβρίζειν
δὲ
τοὺς
ὑποταττομένους,
|
εὐθαρσῶς |
διέκειτο
πρὸς
τὴν
ἔξοδον,
οὐ |
[10, 6] |
ταῦτα
παρεκάλει
περαιοῦσθαι
τὸν
ποταμὸν
|
εὐθαρσῶς· |
περὶ
δὲ
τῶν
ἑξῆς
ἀνεδέχετο |
[10, 44] |
ἅμα
τῶν
πυρσῶν
καθελεῖν.
Εἶτ᾽
|
εὐθέως |
ἀφεῖναι
τοὺς
αὐλίσκους
ῥεῖν.
Ὅταν |
[10, 30] |
τὴν
ἀνάβασιν,
ἀλλοιοτέραν
ἐλάμβανε
διάθεσιν.
|
Εὐθέως |
γὰρ
κατὰ
τὴν
συμπλοκὴν
αὐτοῦ |
[10, 32] |
παρεμβολῆς.
Καὶ
τὸν
μὲν
Κλαύδιον
|
εὐθέως |
ἐν
τῇ
πρώτῃ
συμπλοκῇ
καί |
[10, 44] |
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς
συμβαινόντων,
οἷον
|
εὐθέως |
ἐν
τῷ
πρώτῳ,
διότι
πάρεισιν |
[10, 4] |
νέος
ἠξίου
τήβενναν
αὑτῷ
λαμπρὰν
|
εὐθέως |
ἑτοιμάσαι·
τοῦτο
γὰρ
ἔθος
ἐστὶ |
[10, 31] |
συνιδεῖν
οἱ
βάρβαροι
τὸ
γεγονὸς
|
εὐθέως |
πτοηθέντες
ὥρμησαν
πρὸς
φυγήν.
Ὁ |
[10, 34] |
καὶ
τῶν
υἱῶν
τὸν
Πόπλιον,
|
εὐθέως |
συλλογισάμενος
τὴν
ἐσομένην
τῶν
Ἰβήρων |
[10, 44] |
πυρσόν·
τοὺς
δ᾽
ἑτέρους
ἐπιλαβεῖν
|
εὐθέως |
τὸν
αὐλίσκον,
καὶ
σκοπεῖν
τί |
[10, 22] |
ἐπὶ
πολὺ
συμβιώσας
διέφερε
μὲν
|
εὐθέως |
τῶν
καθ᾽
αὑτὸν
περί
τε |
[10, 49] |
προσαγγελίας
διότι
συμβαίνει
τὸν
μὲν
|
Εὐθύδημον |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
εἶναι
περὶ |
[10, 49] |
οὗ
συνέμιξαν
τοῖς
περὶ
τὸν
|
Εὐθύδημον, |
τοὺς
πλείστους
ἀπολωλεκότες
αὑτῶν·
οἱ |
[10, 49] |
τῆς
μάχης
ταύτης
ὁ
μὲν
|
Εὐθύδημος |
καταπλαγεὶς
ἀνεχώρησε
μετὰ
τῆς
δυνάμεως |
[10, 1] |
ἄν
τις
τοῦ
τόπου
τὴν
|
εὐκαιρίαν |
ἐκ
τῆς
περὶ
Κροτωνιάτας
γενομένης |
[10, 31] |
τὴν
ὀχυρότητα
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
εὐκαιρίαν |
ἔκρινε
ταύτην
ἐξελεῖν
μετὰ
βίας. |
[10, 27] |
τὴν
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
καταβαλλομένων
|
εὐκαιρίαν. |
Οὔσης
γὰρ
τῆς
ξυλείας
ἁπάσης |
[10, 36] |
διότι
κτῶνται
μὲν
ἄνθρωποι
τὰς
|
εὐκαιρίας |
εὖ
ποιοῦντες
καὶ
προτεινόμενοι
τὴν |
[10, 30] |
δὲ
συναθροιζομένων
καὶ
καταλαμβανομένων
τοὺς
|
εὐκαίρους |
τόπους,
τῶν
δ᾽
ἀσπιδιωτῶν
ἐφεδρευόντων, |
[10, 30] |
παρ᾽
ὅλην
τὴν
φάραγγα
τὰς
|
εὐκαίρους |
ὑπεροχὰς
καὶ
δυναμένας
σφίσιν
ἀσφάλειαν |
[10, 27] |
προειρημένη
πόλις
ἔχει,
τοῖς
δ᾽
|
εὐλαβῶς |
προσπορευομένοις
πρὸς
πᾶν
τὸ
παρὰ |
[10, 2] |
ἐπαινετὸν
μόνον
ἴδιον
ὑπάρχει
τῶν
|
εὐλογίστων |
καὶ
φρένας
ἐχόντων
ἀνδρῶν,
οὓς |
[10, 34] |
τὴν
οἰκείαν,
ἵνα
λαβὼν
ἀφορμὴν
|
εὔλογον |
ἐναποδείξηται
τὴν
αὑτοῦ
καὶ
τῶν |
[10, 44] |
τὰ
μάλιστ᾽
ἂν
ἐκ
τῶν
|
εὐλόγων |
προνοίας
τυγχάνοντα
καὶ
συμβαίνοντα
κατὰ |
[10, 41] |
δέ
μοι
τὰς
τοιαύτας
περιστάσεις
|
εὐλόγως |
ἄν
τις
ἐπισημήνασθαι
καὶ
συνεφιστάνειν |
[10, 4] |
τῆς
τοῦ
πλήθους
φορᾶς
οὐκ
|
εὐμαρῶς |
τὸν
ἀδελφὸν
ἐφιξόμενον
τῆς
ἀρχῆς, |
[10, 17] |
τούτου,
τοὺς
μὲν
πολιτικοὺς
παρακαλέσας
|
εὐνοεῖν |
Ῥωμαίοις
καὶ
μνημονεύειν
τῆς
εὐεργεσίας |
[10, 5] |
παράδοξον
καὶ
διὰ
τὴν
προϋπάρχουσαν
|
εὔνοιαν |
ἐκπληκτικῶς
αὐτὸν
ἀποδεξαμένου,
καὶ
μετὰ |
[10, 17] |
κατὰ
τοὺς
αἰχμαλώτους
μεγάλην
μὲν
|
εὔνοιαν |
καὶ
πίστιν
ἐνειργάσατο
τοῖς
πολιτικοῖς |
[10, 37] |
βεβαίως
τηρήσουσι
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
|
εὔνοιαν. |
~Καὶ
πλείω
πρὸς
τοῦτο
τὸ |
[10, 17] |
Ῥώμης
εἰσί·
παρασχομένοις
δὲ
τὴν
|
εὔνοιαν |
καὶ
προθυμίαν
ἑκάστοις
κατὰ
τὰς |
[10, 17] |
τὴν
ἐλευθερίαν,
παρασχομένοις
τὴν
αὑτῶν
|
εὔνοιαν |
καὶ
προθυμίαν,
ἐπειδὰν
κρατήσωσι
τῷ |
[10, 34] |
τὴν
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
φίλων
|
εὔνοιαν |
κατὰ
δύναμιν
εἴς
τε
τὸν |
[10, 5] |
τὴν
τοῦ
πλήθους
πρὸς
αὑτὸν
|
εὔνοιαν. |
Λοιπὸν
πρός
τε
τὸν
τοῦ |
[10, 4] |
ἀρχῆς,
τὴν
δὲ
πρὸς
αὑτὸν
|
εὔνοιαν |
τοῦ
δήμου
θεωρῶν
μεγάλην
ὑπάρχουσαν, |
[10, 37] |
ἀναλογιζόμενοι
κατ᾽
ἀνάγκην
ἀφιστῶνται
τῆς
|
εὐνοίας |
τῆς
ἐκείνων,
καλὰς
ἐλπίδας
ἔχειν |
[10, 6] |
ποταμόν,
ἀσμένως
ἥξειν,
οὐχ
οὕτως
|
εὐνοοῦντας |
σφίσι,
τὸ
δὲ
πλεῖον
ἀμύνεσθαι |
[10, 22] |
ἐξεριθεύονται
τοὺς
νέους
καὶ
παρασκευάζουσιν
|
εὔνους |
συναγωνιστὰς
εἰς
τὸ
μέλλον,
οὐκ |
[10, 40] |
ἀνθρώπους
ὡς
οὗ
μεῖζον
ἀγαθὸν
|
εὔξασθαί |
τις
τοῖς
θεοῖς
οὐ
τολμήσειε, |
[10, 27] |
περὶ
τὴν
Μαιῶτιν
καὶ
τὸν
|
Εὔξεινον |
μέρεσι
τῆς
Ἀσίας,
ἦν
δὲ |
[10, 2] |
τὴν
ἐκ
τῆς
Πυθίας
φήμην
|
εὐπαραδεκτοτέρας |
καὶ
πιστοτέρας
ἐποίει
τὰς
ἰδίας |
[10, 10] |
συνεχὴς
Ἀλήτου
δοκεῖ
δ᾽
οὗτος
|
εὑρετὴς |
γενόμενος
τῶν
ἀργυρείων
μετάλλων
ἰσοθέων |
[10, 36] |
κατορθώμασι·
διὸ
καὶ
πολλαπλασίους
ἂν
|
εὕροι |
τις
τοὺς
ἐπὶ
προτερημάτων
γεγονότας |
[10, 21] |
αὑτοῦ
καὶ
τοὺς
ὁμήρους.
~Ὅτι
|
Εὐρυλέων |
ὁ
τῶν
Ἀχαιῶν
στρατηγὸς
ἄτολμος |
[10, 17] |
τῶν
λοιπῶν
αἰχμαλώτων
ἐκλέξας
τοὺς
|
εὐρωστοτάτους |
καὶ
τοῖς
εἴδεσι
καὶ
ταῖς |
[10, 12] |
παρενέβαλε·
τῶν
δὲ
λοιπῶν
τοὺς
|
εὐρωστοτάτους |
περὶ
δισχιλίους
κατεσκευακὼς
τοῖς
ὑπάρχουσι |
[10, 12] |
Γαΐῳ,
κατὰ
δὲ
γῆν
τοὺς
|
εὐρωστοτάτους |
τῶν
ἀνδρῶν
εἰς
δισχιλίους
ὁμόσε |
[10, 44] |
ἕκαστον
δὲ
μέρος
εἶναι
περιγραφὴν
|
εὔσημον. |
Ἐν
ἑκάστῳ
δὲ
μέρει
γεγράφθαι |
[10, 5] |
τὸν
τῆς
μητρὸς
καιρὸν
ἁρμοσάμενος
|
εὐστόχως |
οὐ
μόνον
καθίκετο
τῆς
προθέσεως, |
[10, 18] |
δακρύων
ἐπιστροφὴν
ποιήσασθαι
τῆς
αὑτῶν
|
εὐσχημοσύνης |
ἀμείνω
Καρχηδονίων,
συμπαθὴς
γενόμενος
ἤρετο |
[10, 47] |
Οὐ
μὴν
ἀλλ᾽
ἐάν
τις
|
εὐτρεπῆ |
ποιήσῃ
τὰ
πρὸς
τὸ
πρᾶγμα, |
[10, 38] |
δὲ
διέκειτο,
θεωρῶν
τοὺς
τόπους
|
εὐφυεῖς |
ὄντας
πρὸς
τὴν
τῶν
ἐναντίων |
[10, 35] |
ἐδηλώσαμεν·
τότε
δὲ
νομίσαντες
ἔχειν
|
εὐφυῆ |
καιρόν,
ἀναλαβόντες
τὰς
ἑαυτῶν
δυνάμεις |
[10, 40] |
στρατοπεδείαν
διὰ
τὴν
τῶν
τόπων
|
εὐφυΐαν, |
αὐτὸς
μὲν
ἔμενε
καραδοκῶν
τοὺς |
[10, 1] |
ἢ
διὰ
τὴν
τῶν
τόπων
|
εὐφυΐαν, |
ἣν
οὐδὲ
συγκρίνειν
ἄξιόν
ἐστι |
[10, 27] |
ἐπιτετράφθαι
διὰ
τὴν
τῶν
τόπων
|
εὐφυΐαν. |
Περιοικεῖται
δὲ
πόλεσιν
Ἑλληνίσι
κατὰ |
[10, 1] |
τοὺς
κατὰ
τὸν
Ἀδρίαν
λιμένας
|
εὐφυῶς |
καὶ
νῦν
μέν,
ἔτι
δὲ |
[10, 42] |
δ᾽
ἐστὶ
τῆς
Θετταλίας
ὄρος,
|
εὐφυῶς |
κείμενον
πρὸς
τὰς
τῶν
προειρημένων |
[10, 8] |
πλοῦν
καὶ
πελάγιον
δίαρμα
λίαν
|
εὐφυῶς |
κεῖται
τοῖς
Καρχηδονίοις,
μετὰ
δὲ |
[10, 6] |
θελήσειν,
κατὰ
μέρος
δὲ
κινδυνεύοντας
|
εὐχειρώτους |
ὑπάρχειν.
Διὸ
βλέποντας
εἰς
ταῦτα |
[10, 8] |
τὴν
στρατοπεδείαν
τοῦτο
δ᾽
ἦν
|
εὐχερὲς |
διὰ
τὸ
μακρὰν
ἀπεσπάσθαι
τὰς |
[10, 47] |
κατὰ
συνήθειαν
γινομένων,
ἐκ
πολλῶν
|
εὐχερὲς |
τῷ
βουλομένῳ
καταμαθεῖν.
Πολλὰ
γὰρ |
[10, 47] |
πέντε
στίχους
συνεῖρον,
οὐκ
ἂν
|
εὐχερῶς |
δύναιτο
πιστεῦσαι
διότι
πρότερον
οὗτος |
[10, 39] |
Τῶν
δὲ
ποιούντων
τὸ
παραγγελθὲν
|
εὐψύχως, |
τὰς
μὲν
ἀρχὰς
ὁ
τῶν |
[10, 46] |
δεξιὸν
τόπον,
τῷ
δὲ
τὸν
|
εὐώνυμον |
δύνασθαι
θεωρεῖν.
Παρὰ
δὲ
τὴν |
[10, 46] |
καὶ
τὸν
δεξιὸν
καὶ
τὸν
|
εὐώνυμον |
τόπον
ἐπὶ
δέκα
πόδας,
τὸ |
[10, 45] |
μὲν
τοὺς
πρώτους
ἐκ
τῶν
|
εὐωνύμων, |
διασαφῶν
τὸ
πλατεῖον
ποῖον
δεήσει |
[10, 46] |
δὲ
καὶ
πυρσοὺς
ἐκ
τῶν
|
εὐωνύμων |
δύ᾽
αἴρειν,
ὥστε
τὸν
ἀποδεχόμενον |
[10, 46] |
πυρσούς.
Εἶτα
τέτταρας
ἐκ
τῶν
|
εὐωνύμων, |
ἐπεὶ
τὸ
ῥῶ
τῆς
τετάρτης |
[10, 13] |
ἅμα
διὰ
τὸ
μέγεθος
συνεπιβαινόντων·
|
ἐφ᾽ |
αἷς
δ᾽
οἱ
πρῶτοι
προσβαίνοντες |
[10, 23] |
ἱππαρχίας,
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
ἐκτάξεις
|
ἐφ᾽ |
ἑκατέρων
τῶν
κεράτων
ἢ
διὰ |
[10, 23] |
αἱ
καθ᾽
ἵππον
μὲν
κλίσεις
|
ἐφ᾽ |
ἡνίαν
καὶ
πάλιν
ἐπὶ
δόρυ, |
[10, 10] |
κόλπον
ὅλον
εὐδίαν
ἴσχειν,
πλὴν
|
ἐφ᾽ |
ὅσον
οἱ
λίβες
καθ᾽
ἑκάτερον |
[10, 23] |
ὥστε
δεινῷ
τῷ
τάχει
προσάγειν,
|
ἐφ᾽ |
ὅσον
συζυγοῦντας
καὶ
συστοιχοῦντας
διαμένειν, |
[10, 10] |
αὐτῇ
παράκειται,
προτείνων
εἰς
θάλατταν,
|
ἐφ᾽ |
οὗ
καθίδρυται
νεὼς
Ἀσκληπιοῦ.
Τούτῳ |
[10, 10] |
δύσεως
ἀντίκειται,
παραπλησίαν
θέσιν
ἔχων,
|
ἐφ᾽ |
οὗ
καὶ
βασίλεια
κατεσκεύασται
πολυτελῶς, |
[10, 10] |
τοῦ
κόλπου
πρόκειται
χερρονησίζον
ὄρος,
|
ἐφ᾽ |
οὗ
κεῖσθαι
συμβαίνει
τὴν
πόλιν, |
[10, 47] |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπαγγελίαν
προήχθημεν
εἰπεῖν.
|
Ἔφαμεν |
γὰρ
πάντα
τὰ
θεωρήματα
καθ᾽ |
[10, 12] |
μὴν
ἀλλ᾽
ἕως
μέν
τινος
|
ἐφάμιλλον |
συνέβαινε
γίνεσθαι
τὴν
μάχην,
ὡς |
[10, 19] |
ἧκον
αὐτὴν
ἄγοντες
καὶ
παραστήσαντες
|
ἔφασκον |
αὐτῷ
δωρεῖσθαι
τὴν
κόρην.
Ὁ |
[10, 16] |
μόνον
τοῖς
μείνασιν
ἐν
ταῖς
|
ἐφεδρείαις, |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
τὰς
σκηνὰς |
[10, 17] |
εἰκὸς
ἀπέχεσθαι
τοὺς
ἐν
ταῖς
|
ἐφεδρείαις |
ἢ
στρατοπεδείαις
ἀπολειπομένους
διὰ
τὸ |
[10, 16] |
ἑστηκυίας
τοῖς
μένουσι
κατὰ
τὰς
|
ἐφεδρείας |
καὶ
τοῖς
διαρπάζουσιν,
οὐδεὶς
ἀπολείπει |
[10, 38] |
ἐπὶ
τὴν
ὀφρὺν
ἀεὶ
τὰς
|
ἐφεδρείας. |
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
ἐγγίσας
προθύμως |
[10, 39] |
καὶ
καταπειράζειν
τῆς
τῶν
πολεμίων
|
ἐφεδρείας. |
Τῶν
δὲ
ποιούντων
τὸ
παραγγελθὲν |
[10, 49] |
τῶν
ὑπεναντίων
τὰς
μὲν
ἡμέρας
|
ἐφεδρεύειν |
παρὰ
τὸ
χεῖλος
τοῦ
ποταμοῦ, |
[10, 30] |
εὐκαίρους
τόπους,
τῶν
δ᾽
ἀσπιδιωτῶν
|
ἐφεδρευόντων, |
καὶ
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
χαράδραν |
[10, 25] |
καὶ
Πελοποννησίων
οἱ
τούτοις
συμμαχοῦντες,
|
ἐφεδρεύουσι |
δὲ
Ῥωμαῖοι,
φάλαγγος
ἔχοντες
διάθεσιν. |
[10, 16] |
λοιποὶ
μένοντες
κατὰ
τὰς
τάξεις
|
ἐφεδρεύουσι, |
ποτὲ
μὲν
ἐκτὸς
τῆς
πόλεως, |
[10, 6] |
τὸν
συνάρχοντα
περὶ
τὴν
διάβασιν
|
ἐφεδρεύσοντα |
τοῖς
ἐντὸς
τοῦ
ποταμοῦ
συμμάχοις· |
[10, 16] |
δ᾽
ἡμίσεις
διαφυλάττοντες
τὰς
τάξεις
|
ἐφεδρεύωσι |
τούτοις,
οὐδέποτε
κινδυνεύει
Ῥωμαίοις
τὰ |
[10, 14] |
εἰς
τὴν
συνεχῆ
θάλατταν
ἅθρους
|
ἐφέρετο |
καὶ
πολύς,
ὥστε
τοῖς
ἀπρονοήτως |
[10, 14] |
εἰς
ἀθυμίαν
ἄγοντος,
δυσχερῶς
μὲν
|
ἔφερον |
τὸ
γινόμενον,
οὐ
μὴν
ἀλλ᾽ |
[10, 20] |
μέρος
μὲν
οὖν
ἄνδρας
ἐπιμελεῖς
|
ἐφεστάκει |
πρὸς
ταύτην
τὴν
χρείαν,
καθάπερ |
[10, 21] |
καιροῦ
τοῦ
κατὰ
τὴν
διήγησιν
|
ἐφεστακότος |
ἡμᾶς
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
τῶν |
[10, 29] |
τῶν
βαρβάρων
τῶν
κατὰ
τόπους
|
ἐφεστώτων |
ταῖς
δυσχωρίαις
αὐτοῦ,
προέθετο
διατάττειν |
[10, 40] |
συναθροίσας
τοὺς
Ἴβηρας
βασιλικὸς
μὲν
|
ἔφη |
βούλεσθαι
καὶ
λέγεσθαι
παρὰ
πᾶσι |
[10, 3] |
σύμφωνα
τοῖς
ὑπ᾽
ἐκείνου
πεπραγμένοις.
|
Ἔφη |
γὰρ
πρώτην
γεγονέναι
Ποπλίου
πρᾶξιν |
[10, 19] |
μὲν
ὢν
οὐδεμίαν
ἥδιον
ἂν
|
ἔφη |
δέξασθαι
ταύτης
τῆς
δωρεᾶς,
στρατηγὸς |
[10, 34] |
μὲν
αὐτῷ
πρὸς
τὸ
παρὸν
|
ἔφη, |
μεγάλην
δ᾽
εἰς
τὸ
μέλλον |
[10, 6] |
τῶν
εἰρημένων.
Ὧν
ἑκάτερα
νῦν
|
ἔφη |
περὶ
τοὺς
πολεμίους
ὑπάρχειν·
χωρὶς |
[10, 38] |
καὶ
τοῖς
ὑπ᾽
ἐκείνων
εἰρημένοις
|
ἔφη |
πιστεύειν,
μάλιστα
δὲ
γινώσκειν
τὴν |
[10, 4] |
προειρημένας
πράξεις
οὐ
μὴν
ἀλλ᾽
|
ἔφη |
πρὸς
αὐτὴν
ὄνειρον
τεθεωρηκέναι
δὶς |
[10, 18] |
δ᾽
ἐπισχοῦσα
μικρόν
Οὐκ
ὀρθῶς"
|
ἔφη |
στρατηγέ,
τοὺς
ἡμετέρους
ἐκδέχῃ
λόγους, |
[10, 38] |
θαρρεῖν
αὐτοῖς
παρῄνει·
τεύξεσθαι
γὰρ
|
ἔφη |
σφᾶς
ἁπάντων
τῶν
φιλανθρώπων
ὑπὸ |
[10, 23] |
κατὰ
περίκλασιν
οὐ
προσδεῖσθαι
μελέτης
|
ἔφη· |
σχεδὸν
γὰρ
ὡς
ἂν
εἰ |
[10, 11] |
τὸ
δὲ
τελευταῖον
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἔφη |
τὴν
ἐπιβολὴν
αὐτῷ
ταύτην
ὑποδεδειχέναι |
[10, 34] |
εἰς
λόγους
τῷ
Ποπλίῳ
ταύτην
|
ἔφη |
τοῖς
θεοῖς
μεγίστην
χάριν
ἔχειν, |
[10, 19] |
χρωμένοις.
Τοῖς
μὲν
οὖν
νεανίσκοις
|
ἔφη |
χάριν
ἔχειν,
τὸν
δὲ
τῆς |
[10, 15] |
ὑπελάμβανεν
εἶναι,
τοὺς
μὲν
πλείστους
|
ἐφῆκε |
κατὰ
τὸ
παρ᾽
αὐτοῖς
ἔθος |
[10, 39] |
τὸν
δὲ
χάρακα
τῶν
ὑπεναντίων
|
ἐφῆκε |
τοῖς
αὑτοῦ
στρατιώταις
διαρπάζειν.
~Εἰς |
[10, 49] |
ἅτε
τῶν
πεδίων
ἱππασίμων
ὑπαρχόντων,
|
ἔφθασε |
περαιώσας
τὸν
ποταμὸν
ἅμα
τῷ |
[10, 4] |
φορᾶς
οὐκ
εὐμαρῶς
τὸν
ἀδελφὸν
|
ἐφιξόμενον |
τῆς
ἀρχῆς,
τὴν
δὲ
πρὸς |
[10, 15] |
μὲν
πρῶτον
ἐπεπορεύοντο
κατὰ
τὴν
|
ἐφοδείαν |
ἀποσύροντες
τοὺς
πολεμίους,
μεγάλα
συμβαλλομένης |
[10, 39] |
Λαιλίῳ
δοὺς
ὁμοίως
παρήγγειλε
τὴν
|
ἔφοδον |
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
μέρη
τῶν |
[10, 27] |
κατὰ
τὴν
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Μακεδόνων
|
ἔφοδον, |
τὰ
δὲ
λοιπὰ
κατὰ
τὴν |
[10, 39] |
δεδιέναι
τῶν
ἄλλων
στρατηγῶν
τὴν
|
ἔφοδον, |
τὸν
δὲ
χάρακα
τῶν
ὑπεναντίων |
[10, 6] |
μηδέν,
προύκειτο
δὲ
πολιορκεῖν
ἐξ
|
ἐφόδου |
τὴν
ἐν
Ἰβηρίᾳ
Καρχηδόνα
προσαγορευομένην. |
[10, 28] |
τῶν
ὑπονόμων,
τούτους
μὲν
ἐξ
|
ἐφόδου |
τρεψάμενοι
φυγεῖν
ἠνάγκασαν,
αὐτοὶ
δὲ |
[10, 39] |
μὲν
αὐτῶν
προσπίπτοντας
ἐκ
πλαγίων
|
ἐφόνευον, |
τοὺς
δὲ
παρεμβάλλοντας
ἐξ
ἐπιστροφῆς |
[10, 24] |
ἀνὴρ
ἐποίει,
παριππεύων
καὶ
πάντας
|
ἐφορῶν |
αὐτός,
καὶ
προσδιασαφῶν
αὐτοῖς
ἀποροῦσι |
[10, 22] |
συλλογισμῶν.
~Φιλοποίμην
τοίνυν
πρῶτον
μὲν
|
ἔφυ |
καλῶς·
ἦν
γὰρ
ἐξ
ἀνδρῶν |
[10, 31] |
ἀποσκευὰς
αὖθις
εἰς
τὴν
πόλιν
|
ἔφυγον. |
Τῶν
δὲ
πελταστῶν
ἐνεργῶς
βιαζομένων |
[10, 1] |
τοὺς
κατὰ
τὴν
Ἑλλάδα
τόπους,
|
ἔχει |
δὲ
τῶν
τε
βαρβάρων
ἐθνῶν |
[10, 27] |
ἄκραν
δ᾽
ἐν
αὑτῇ
χειροποίητον
|
ἔχει, |
θαυμασίως
πρὸς
ὀχυρότητα
κατεσκευασμένην.
Ὑπὸ |
[10, 48] |
μὴν
ἀδύνατος.
Ὁ
γὰρ
Ὄξος
|
ἔχει |
μὲν
ἐκ
τοῦ
Καυκάσου
τὰς |
[10, 43] |
ὁ
καιρὸς
ἐν
πᾶσι
μεγάλην
|
ἔχει |
μερίδα
πρὸς
τὰς
ἐπιβολάς,
μεγίστην |
[10, 8] |
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι
λιμένας
|
ἔχει |
στόλῳ
καὶ
ναυτικαῖς
δυνάμεσι
μόνη |
[10, 10] |
τὴν
ἀπὸ
μεσημβρίας
πλευρὰν
ἐπίπεδον
|
ἔχει |
τὴν
ἀπὸ
θαλάττης
πρόσοδον·
τὰ |
[10, 27] |
κατὰ
μέρος
καὶ
τὸ
παρασιωπᾶν
|
ἔχει |
τιν᾽
ἀπορίαν·
τοῖς
μὲν
γὰρ |
[10, 27] |
καλλίστην
ὑπόθεσιν
ἡ
προειρημένη
πόλις
|
ἔχει, |
τοῖς
δ᾽
εὐλαβῶς
προσπορευομένοις
πρὸς |
[10, 48] |
Ὁ
δ᾽
ἕτερος
λόγος
ἐπιεικεστέραν
|
ἔχει |
τοῦ
πρόσθεν
τὴν
ἀπόφασιν.
Τοῦ |
[10, 23] |
γὰρ
ὡς
ἂν
εἰ
πορείας
|
ἔχειν |
διάθεσιν.
Ἐκ
δὲ
τούτου
τὰς |
[10, 37] |
εὐνοίας
τῆς
ἐκείνων,
καλὰς
ἐλπίδας
|
ἔχειν |
διότι
νῦν
ἑλόμενοι
τὰ
Ῥωμαίων |
[10, 46] |
τόπου
δεήσει
πρῶτον
μὲν
διόπτραν
|
ἔχειν |
δύ᾽
αὐλίσκους
ἔχουσαν,
ὥστε
τοῦ |
[10, 35] |
τούτων
ἐδηλώσαμεν·
τότε
δὲ
νομίσαντες
|
ἔχειν |
εὐφυῆ
καιρόν,
ἀναλαβόντες
τὰς
ἑαυτῶν |
[10, 34] |
ἔφη
τοῖς
θεοῖς
μεγίστην
χάριν
|
ἔχειν, |
ὅτι
πρῶτος
τῶν
κατὰ
τὴν |
[10, 43] |
συμβαίνει
μὲν
πολλάκις,
πρόληψιν
δ᾽
|
ἔχειν |
πάντων
ἀδύνατον
μάλιστα
δὲ
τὰ |
[10, 41] |
οἱ
τὴν
Εὔβοιαν
κατοικοῦντες
ἠξίουν
|
ἔχειν |
τινὰ
πρόνοιαν
τῶν
πολεμίων.
Παραπλήσια |
[10, 19] |
μὲν
οὖν
νεανίσκοις
ἔφη
χάριν
|
ἔχειν, |
τὸν
δὲ
τῆς
παρθένου
πατέρα |
[10, 41] |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
Μαιδούς,
ἐπιβολὰς
|
ἔχειν |
ὡς
ἐμβαλοῦντας
ἐπὶ
Μακεδονίαν,
ἐὰν |
[10, 49] |
διαβάσεις,
ἔκρινε
τὴν
πολιορκίαν
ἀπογνοὺς
|
ἔχεσθαι |
τῶν
προκειμένων.
Ἀπέχοντος
δὲ
τοῦ |
[10, 11] |
τὴν
ἐπιβολὴν
ἁρμοζόμενος,
ὅπως
ἀνεμποδίστους
|
ἔχῃ |
καὶ
τὰς
ἐξαγωγὰς
καὶ
τὰς |
[10, 36] |
ἐν
πράγμασι
καὶ
περιγίνεσθαι
τῶν
|
ἐχθρῶν |
ἐν
ταῖς
ἐπιβολαῖς,
πολλῷ
μείζονος |
[10, 33] |
τοῖς
πολλοῖς
παραδιδῷ
κρατεῖν
τῶν
|
ἐχθρῶν, |
οὐδὲν
ὄφελος
γίνεται
διὰ
τὸ |
[10, 47] |
δ᾽
ἀγχίνουν,
κἄπειτα
παιδάριον
ἕξιν
|
ἔχον |
παραστήσας
καὶ
δοὺς
βυβλίον
κελεύοι |
[10, 38] |
χάρακος
ἐπίπεδον
τόπον,
ὀφρὺν
προβεβλημένην
|
ἔχοντα |
καὶ
βάθος
ἱκανὸν
πρὸς
ἀσφάλειαν |
[10, 6] |
Ταῦτα
δ᾽
εἰπὼν
τρισχιλίους
μὲν
|
ἔχοντα |
πεζοὺς
καὶ
πεντακοσίους
ἱππεῖς
Μάρκον |
[10, 42] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
Εὔβοιαν
Μένιππον,
|
ἔχοντα |
πελταστὰς
χιλίους,
Ἀγριᾶνας
πεντακοσίους.
Αὐτὸς |
[10, 27] |
μὲν
μεγέθει
σχεδὸν
ἑπτὰ
σταδίων
|
ἔχοντα |
τὴν
περιγραφήν,
τῇ
δὲ
τῶν |
[10, 44] |
πληρώσαντας
ὕδατος
ἐπιθεῖναι
τοὺς
φελλοὺς
|
ἔχοντας |
τὰς
βακτηρίας,
κἄπειτα
τοὺς
αὐλίσκους |
[10, 28] |
καὶ
διὰ
τῆς
ἐρήμου
φρεατίας
|
ἔχοντες |
ἀγνοουμένας
τοῖς
ἀπείροις.
Περὶ
δὲ |
[10, 25] |
συμμαχοῦντες,
ἐφεδρεύουσι
δὲ
Ῥωμαῖοι,
φάλαγγος
|
ἔχοντες |
διάθεσιν.
Κἂν
μὲν
οὗτοι
πταίσαντες |
[10, 1] |
γενομένης
εὐδαιμονίας.
Ἐκεῖνοι
γὰρ
θερινοὺς
|
ἔχοντες |
ὅρμους
καὶ
βραχεῖάν
τινα
παντελῶς |
[10, 3] |
τῇ
τύχῃ
πιστεύοντος,
ἀλλὰ
νοῦν
|
ἔχοντος |
ἡγεμόνος.
~Μετὰ
δὲ
ταῦτα,
πρεσβύτερον |
[10, 48] |
Τοῦ
γὰρ
ὑποκειμένου
τόπου
μεγάλους
|
ἔχοντος |
πλαταμῶνας,
εἰς
οὓς
καταρράττει,
τούτους |
[10, 28] |
γενεὰς
καρπεῦσαι
τὴν
χώραν·
ὅθεν
|
ἔχοντος |
τοῦ
Ταύρου
πολλὰς
καὶ
μεγάλας |
[10, 2] |
ὑπάρχει
τῶν
εὐλογίστων
καὶ
φρένας
|
ἐχόντων |
ἀνδρῶν,
οὓς
καὶ
θειοτάτους
εἶναι |
[10, 31] |
τριτταί,
πλάτος
μὲν
οὐκ
ἔλαττον
|
ἔχουσαι |
τριάκοντα
πηχῶν,
βάθος
δὲ
πεντεκαίδεκα· |
[10, 31] |
παραγενόμενος
ἐπὶ
Τάμβρακα,
πόλιν
ἀτείχιστον,
|
ἔχουσαν |
δὲ
βασίλεια
καὶ
μέγεθος,
αὐτοῦ |
[10, 4] |
τἀδελφοῦ
καὶ
καθόλου
μεγάλην
προσδοκίαν
|
ἔχουσαν |
ὑπὲρ
τοῦ
μέλλοντος,
ἧς
μόνης |
[10, 46] |
μὲν
διόπτραν
ἔχειν
δύ᾽
αὐλίσκους
|
ἔχουσαν, |
ὥστε
τοῦ
μέλλοντος
ἀντιπυρσεύειν
τῷ |
[10, 38] |
αὐτὸς
παρειληφὼς
νῦν
οὐχ
ὁμήρων
|
ἐχούσας |
διάθεσιν,
ἀλλ᾽
αἰχμαλώτων
καὶ
δούλων, |
[10, 21] |
καὶ
ταῦτα
τῆς
χρείας
μεγάλην
|
ἐχούσης |
τὴν
διαφοράν·
ὅσῳ
γὰρ
ἄν |
[10, 43] |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
συναγωνισμάτων
πλείστην
|
ἔχουσι |
δύναμιν
οἱ
πυρσοί.
Ἄρτι
γὰρ |
[10, 28] |
τὰς
ἀρχὰς
τῶν
ὑπονόμων
πόθεν
|
ἔχουσι |
τὰς
ἐπιρρύσεις.
Πλὴν
ὁρῶν
Ἀρσάκης |
[10, 21] |
καὶ
τίνων
καὶ
τίσιν
ἀγωγαῖς
|
ἐχρήσατο |
νέος
ὤν,
ἀναγκαῖον
ἦν
ὑπὲρ |
[10, 36] |
αὐτοῖς
ὑπάρχειν
τὴν
Ἰβηρίαν,
ὑπερηφάνως
|
ἐχρῶντο |
τοῖς
κατὰ
τὴν
χώραν.
Τοιγαροῦν |
[10, 4] |
ἡγεμόνος.
~Μετὰ
δὲ
ταῦτα,
πρεσβύτερον
|
ἔχων |
ἀδελφὸν
Λεύκιον,
καὶ
τούτου
προσπορευομένου |
[10, 14] |
τὸ
γινόμενον.
Ὁ
δὲ
Πόπλιος
|
ἔχων |
ἑτοίμους
τοὺς
καθηγεμόνας
ἐμβαίνειν
παρεκελεύετο |
[10, 10] |
τῆς
δύσεως
ἀντίκειται,
παραπλησίαν
θέσιν
|
ἔχων, |
ἐφ᾽
οὗ
καὶ
βασίλεια
κατεσκεύασται |
[10, 3] |
γάρ,
ὡς
ἔοικεν,
ἑπτακαιδέκατον
ἔτος
|
ἔχων |
καὶ
πρῶτον
εἰς
ὕπαιθρον
ἐξεληλυθώς, |
[10, 20] |
τὴν
πορείαν
ὡς
ἐπὶ
Ταρράκωνος,
|
ἔχων |
μεθ᾽
αὑτοῦ
καὶ
τοὺς
ὁμήρους. |
[10, 39] |
ἔχων,
τοὺς
μὲν
ἡμίσεις
αὐτὸς
|
ἔχων, |
περιελθὼν
τὴν
ὀφρὺν
κατὰ
τὸ |
[10, 6] |
ῥηθείσης
διαλήψεως.
Ἔτος
γὰρ
ἕβδομον
|
ἔχων |
πρὸς
τοῖς
εἴκοσι
πρῶτον
μὲν |
[10, 19] |
οἷς
παρῆν
αὐτὸς
ἐκ
Ῥώμης
|
ἔχων |
τετρακοσίοις,
τὴν
ὅλην
παράθεσιν
αὐτῷ |
[10, 9] |
ἐν
τῇ
παραχειμασίᾳ.
~Καὶ
ταύτην
|
ἔχων |
τὴν
ἐπιβολὴν
καὶ
τὴν
ἡλικίαν, |
[10, 39] |
προκινδυνεύουσι,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
ἑτοίμους
|
ἔχων, |
τοὺς
μὲν
ἡμίσεις
αὐτὸς
ἔχων, |
[10, 15] |
κατειλημμένων.
Αὐτὸς
δὲ
περὶ
χιλίους
|
ἔχων |
ὥρμησε
πρὸς
τὴν
ἄκραν.
Ἐγγίσαντος |
[10, 35] |
μὲν
οὖν
καλῶς
κατὰ
νοῦν
|
ἐχώρει |
τῷ
Ποπλίῳ·
μετὰ
δὲ
τὸν |
[10, 18] |
καὶ
τοὺς
ἅμα
τούτῳ
Καρχηδονίους
|
ἐχώριζε. |
Δύο
μὲν
γὰρ
ἦσαν
κατειλημμένοι |
[10, 13] |
τὴν
χρείαν·
ἅμα
μὲν
γὰρ
|
ἑώρα |
τὸ
γινόμενον,
ἅμα
δ᾽
αὐτὸς |
[10, 14] |
ἀπολελύσθαι
τῆς
περιστάσεως,
αὖθις
ἀρχὴν
|
ἑώρων |
λαμβάνοντα
τὸν
κίνδυνον
ἐξ
ἄλλης |
[10, 44] |
πυρσὸν
ἆραι
κελεύει,
καὶ
μένειν,
|
ἕως |
ἂν
ἀνταίρωσιν
οἱ
συντεταγμένοι·
γενομένων |
[10, 1] |
τοῦ.
Ἀπὸ
γὰρ
ἄκρας
Ἰαπυγίας
|
ἕως |
εἰς
Σιποῦντα
πᾶς
ὁ
προσφερόμενος |
[10, 29] |
τόπων,
οὓς
ἔδει
διεκβάλλειν
αὐτόν,
|
ἕως |
εἰς
τὰς
ὑπερβολὰς
διεξίκοιτο
τοῦ |
[10, 40] |
Λιβύης
ἀπὸ
τῶν
Φιλαίνου
βωμῶν
|
ἕως |
Ἡρακλείων
στηλῶν
ὑπὸ
τὴν
τῆς |
[10, 24] |
μέρος
ἐπιμέλειαν.
Δημήτριος
ὁ
Φαληρεὺς
|
ἕως |
λόγου
τὸ
τοιοῦτον
ὑπέδειξε,
φήσας |
[10, 28] |
νόμισμα
μικρῷ
λεῖπον
τετρακισχιλίων
ταλάντων.
|
~Ἕως |
μὲν
οὖν
τούτων
τῶν
τόπων |
[10, 12] |
ἐξιέναι
θαρρήσει.
Οὐ
μὴν
ἀλλ᾽
|
ἕως |
μέν
τινος
ἐφάμιλλον
συνέβαινε
γίνεσθαι |
[10, 49] |
αὐτοῖς
ἐπικειμένων,
οὐ
πρότερον
ἔστησαν
|
ἕως |
οὗ
συνέμιξαν
τοῖς
περὶ
τὸν |