>

Livre, Chap.
[10, 10]	καθίδρυται νεὼς Ἀσκληπιοῦ. Τούτῳ δ᾽	ὁ	ἀπὸ τῆς δύσεως ἀντίκειται, παραπλησίαν
[10, 26]	πλήθεσι γινομένας ἀλογίας. ~Ὅτι Φίλιππος	ὁ	βασιλεὺς Μακεδόνων μετὰ τὸ ἐκτελέσαι
[10, 41]	Μακεδονίαν, ἐὰν βραχύ τι μόνον	ὁ	βασιλεὺς τῆς οἰκείας ἀποσπασθῇ. Προκατελάμβανον
[10, 48]	ἕτερος παράδοξος, οὐ μὴν ἀδύνατος.	Ὁ	γὰρ Ὄξος ἔχει μὲν ἐκ
[10, 12]	μάχη παρὰ ταύτην τὴν αἰτίαν.	Ὁ	γὰρ Πόπλιος ἑκὼν ἐπέστησε τοὺς
[10, 48]	τῶν ἵππων εἰς τὴν Ὑρκανίαν.	Ὁ	δ᾽ ἕτερος λόγος ἐπιεικεστέραν ἔχει
[10, 48]	τοῦ πράγματος, ὁ μὲν ἐπιεικής,	ὁ	δ᾽ ἕτερος παράδοξος, οὐ μὴν
[10, 28]	πάλιν ἀνεχώρησαν ὡς τὸν Ἀντίοχον.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς διανύσας τὴν ἔρημον
[10, 28]	καὶ φθείρειν ἐνεχείρησε τὰς φρεατίας.	Ὁ	δὲ βασιλεύς, ἐξαγγελθέντος αὐτῷ, πάλιν
[10, 49]	κατὰ πορείαν συνέμισγον τοῖς ὑπεναντίοις.	Ὁ	δὲ βασιλεύς, θεωρῶν ὅτι δεῖ
[10, 31]	τῶν σκευῶν διαρπάσαντες, νυκτὸς ἀπεχώρησαν.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς συνθεασάμενος Ὑπερβάσαν ἀπέστειλε
[10, 31]	εὐθέως πτοηθέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς τὴν μὲν ἐπὶ
[10, 19]	ἔφασκον αὐτῷ δωρεῖσθαι τὴν κόρην.	Ὁ	δὲ καταπλαγεὶς καὶ θαυμάσας τὸ
[10, 5]	ἐν νῷ τὸ ῥηθὲν ἦν,	ὁ	δὲ λαβὼν πρῶτον λαμπρὰν ἐσθῆτα
[10, 12]	τῆς πολιορκίας κατὰ τρίτην ὥραν.	Ὁ	δὲ Μάγων ὁ τεταγμένος ἐπὶ
[10, 11]	τὰς ἀναχωρήσεις εἰς τὴν παρεμβολήν.	Ὁ	δὲ περίβολος τῆς πόλεως οὐ
[10, 3]	οἱ μὲν πολέμιοι καταπλαγέντες διέστησαν,	ὁ	δὲ Πόπλιος ἀνελπίστως σωθεὶς πρῶτος
[10, 38]	τὴν ὀφρὺν ἀεὶ τὰς ἐφεδρείας.	Ὁ	δὲ Πόπλιος ἐγγίσας προθύμως μὲν
[10, 13]	τῷ τείχει μετ᾽ ἀσφαλείας προσήρεισαν.	~Ὁ	δὲ Πόπλιος ἐδίδου μὲν αὑτὸν
[10, 38]	μὲν παρόντες ἐπεσημήναντο τὸ ῥηθέν,	ὁ	δὲ Πόπλιος ἐντραπεὶς θαρρεῖν αὐτοῖς
[10, 15]	τὰς ἀνατολάς, τρεψάμενοι τοὺς φυλάττοντας.	Ὁ	δὲ Πόπλιος ἐπεὶ τοὺς εἰσεληλυθότας
[10, 14]	θεωμένοις ἄπιστον φαίνεσθαι τὸ γινόμενον.	Ὁ	δὲ Πόπλιος ἔχων ἑτοίμους τοὺς
[10, 35]	μὲν οὖν τοιαῦτα διαλεχθεὶς ἐπέσχεν·	~ὁ	δὲ Πόπλιος, καὶ πάλαι πρὸς
[10, 14]	ἦσαν ὡς ἀποτετριμμένοι τὸν κίνδυνον·	ὁ	δὲ Πόπλιος, προσδοκῶν ἤδη τὸν
[10, 17]	τὴν τῶν λαφύρων ἦσαν οἰκονομίαν·	ὁ	δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων, ἐπεὶ
[10, 48]	εἰς τὴν Ὑρκανίαν ἐμβάλλει θάλατταν,	ὁ	δὲ Τάναϊς ἐξίησιν εἰς τὴν
[10, 45]	σῖτος ἥκει παρὰ τῶν συμμάχων;	Ὁ	δὲ τελευταῖος τρόπος, ἐπινοηθεὶς διὰ
[10, 10]	ἀργυρείων μετάλλων ἰσοθέων τετευχέναι τιμῶν	ὁ	δὲ τρίτος προσαγορεύεται Κρόνου. Συμβαίνει
[10, 38]	Ῥωμαίοις προῆγον ἐπὶ τὸν Ἀσδρούβαν.	Ὁ	δὲ τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς ἐτύγχανε
[10, 46]	Ἐξ οὗ τὸ ῥῶ γράφει	ὁ	δεχόμενος τοὺς πυρσούς> καὶ τὰ
[10, 45]	δύο καὶ μενεῖ μέχρις ἂν	ὁ	ἕτερος ἀνταίρῃ. Τοῦτο δ᾽ ἔσται
[10, 43]	ἁρμόζουσαν μνήμην. Ὅτι μὲν οὖν	ὁ	καιρὸς ἐν πᾶσι μεγάλην ἔχει
[10, 17]	κέρδους ἕνεκεν, φανερὸν ὡς, ὅταν	ὁ	καιρὸς οὗτος ὑποπέσῃ, δυσχερῶς εἰκὸς
[10, 13]	τιν᾽ αὐτῷ πρὸς τὸ προκείμενον	ὁ	καιρὸς ὑποδείξειε, πᾶν ἐκ χειρὸς
[10, 12]	ὑφ᾽ αὑτῶν ἠλοήθησαν. Οὗ συμβαίνοντος	ὁ	κατὰ τὴν πόλιν ὄχλος οὕτως
[10, 12]	τῆς προσβολῆς, ἐξαφίησι τοὺς καθωπλισμένους	ὁ	Μάγων διὰ τῆς πύλης, πεπεισμένος
[10, 45]	τοὺς μὲν πρώτους ἀρεῖ πυρσοὺς	ὁ	μέλλων σημαίνειν ἅμα καὶ δύο
[10, 39]	μέρη τῶν πολεμίων. Οὗ συμβαίνοντος	ὁ	μὲν Ἀσδρούβας ἀκμὴν ἐκ τῆς
[10, 48]	μέσον Ὄξου καὶ Τανάιδος, ὧν	ὁ	μὲν εἰς τὴν Ὑρκανίαν ἐμβάλλει
[10, 48]	λόγοι περὶ τούτου τοῦ πράγματος,	ὁ	μὲν ἐπιεικής, ὁ δ᾽ ἕτερος
[10, 49]	Γενομένης δὲ τῆς μάχης ταύτης	ὁ	μὲν Εὐθύδημος καταπλαγεὶς ἀνεχώρησε μετὰ
[10, 10]	σπιλώδεσι δὲ καὶ δυσβάτοις· ὧν	ὁ	μὲν μέγιστος ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς
[10, 10]	περιέχουσι. Καλεῖται δὲ τῶν τριῶν	ὁ	μὲν πρὸς ἀνατολὰς νεύων Ἡφαίστου,
[10, 10]	δέκα· λαμβάνει δὲ διάθεσιν λιμένος	ὁ	πᾶς κόλπος διὰ τοιαύτην αἰτίαν.
[10, 3]	πρᾶξιν ἐπίσημον, καθ᾽ ὃν καιρὸν	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ τὴν ἱππομαχίαν συνεστήσατο
[10, 18]	σου νῦν" Καὶ τότε λαβὼν	ὁ	Πόπλιος ἐν νῷ τὸ βούλημα
[10, 18]	εἰπούσης λόγον, μᾶλλον ἔτι διαπορήσας	ὁ	Πόπλιος, καί τινα λαβὼν ἔννοιαν
[10, 38]	ἐπεὶ κατέπαυσαν τὸν λόγον, μεταλαβὼν	ὁ	Πόπλιος καὶ τοῖς ὑπ᾽ ἐκείνων
[10, 39]	Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον	ὁ	Πόπλιος τοὺς μὲν εὐζώνους ἅπαντας
[10, 24]	δὲ κατὰ μέσους γινόμενον. Ὅπερ	ὁ	προειρημένος ἀνὴρ ἐποίει, παριππεύων καὶ
[10, 1]	Ἰαπυγίας ἕως εἰς Σιποῦντα πᾶς	ὁ	προσφερόμενος ἐκ τῶν ἀντιπέρας καὶ
[10, 14]	βραχύ, διὰ δὲ τοῦ στόματος	ὁ	ῥοῦς εἰς τὴν συνεχῆ θάλατταν
[10, 45]	προσέχουσι. Καθαιρεθέντων δὲ τούτων λοιπὸν	ὁ	σημαίνων ἀρεῖ μὲν τοὺς πρώτους
[10, 15]	διατεταγμένον· μετὰ δὲ τῶν χιλίων	ὁ	στρατηγὸς ἐπὶ τῆς ἄκρας ηὐλίσθη,
[10, 13]	τῆς κακοπαθείας, ἀνεκαλέσατο ταῖς σάλπιγξιν	ὁ	στρατηγὸς τοὺς προσβάλλοντας. ~Οἱ μὲν
[10, 10]	ἀνατολὰς νεύων Ἡφαίστου, τούτῳ δ᾽	ὁ	συνεχὴς Ἀλήτου δοκεῖ δ᾽ οὗτος
[10, 44]	βουληθεὶς διορθώσασθαι τὴν τοιαύτην ἀπορίαν,	ὁ	τὰ περὶ τῶν Στρατηγικῶν ὑπομνήματα
[10, 3]	ἔργου καὶ λόγου μέχρι τελευτῆς,	ὁ	ταύτην περὶ αὐτοῦ τὴν δόξαν
[10, 12]	τρίτην ὥραν. Ὁ δὲ Μάγων	ὁ	τεταγμένος ἐπὶ τῆς πόλεως τὸ
[10, 27]	παρουσίαν ὅ τε ναὸς αὐτὸς	ὁ	τῆς Αἴνης προσαγορευόμενος ἔτι τοὺς
[10, 21]	αὐξήσεως τῶν πράξεων ἀπολογισμόν, οὕτως	ὁ	τῆς ἱστορίας, κοινὸς ὢν ἐπαίνου
[10, 28]	ἐνταῦθα συμπιπτουσῶν ἀπὸ τοῦ συμβαίνοντος	ὁ	τόπος εἴληφε τὴν προσηγορίαν. ~Πλὴν
[10, 21]	συντάξεων τηρῶμεν. Ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος	ὁ	τόπος, ὑπάρχων ἐγκωμιαστικός, ἀπῄτει τὸν
[10, 21]	καὶ τοὺς ὁμήρους. ~Ὅτι Εὐρυλέων	ὁ	τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸς ἄτολμος ἦν
[10, 39]	παραγγελθὲν εὐψύχως, τὰς μὲν ἀρχὰς	ὁ	τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς ἐκαραδόκει τὸ
[10, 34]	~Κατὰ δὲ τὴν Ἰβηρίαν Πόπλιος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ποιούμενος τὴν
[10, 1]	τῶν Βρεντεσίνων ἐκτίσθαι πόλιν. Διόπερ	ὁ	Φάβιος, ἐν μεγάλῳ τιθέμενος τὴν
[10, 24]	τοῖς κατὰ μέρος ἐπιμέλειαν. Δημήτριος	ὁ	Φαληρεὺς ἕως λόγου τὸ τοιοῦτον
[10, 11]	καὶ μᾶλλον ἔτι συνῄρηται. Πλὴν	ὅ	γε Πόπλιος, συνάψαντος καὶ τοῦ
[10, 27]	δὲ κατὰ τὴν Ἀντιόχου παρουσίαν	ὅ	τε ναὸς αὐτὸς ὁ τῆς
[10, 44]	τῆς βακτηρίας ἔλθῃ τῶν γεγραμμένων	ὃ	βούλει δηλοῦν κατὰ τὸ χεῖλος
[10, 46]	πέμπτον ἐστὶ τῆς δευτέρας μερίδος,	ὃ	δεήσει γράφειν εἰς τὸ πινάκιον
[10, 36]	φανερὰν ποιῆσαι τὴν αὑτῶν προαίρεσιν.	~Ὃ	δὴ καὶ περὶ πολλοὺς ἤδη
[10, 6]	τὴν ἐν Ἰβηρίᾳ Καρχηδόνα προσαγορευομένην.	Ὃ	δὴ καὶ πρῶτον ἄν τις
[10, 41]	συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν ἡγουμένων.	Ὃ	δὴ τότε μάλιστα συνιδεῖν ἦν
[10, 36]	τῶν καλῶς τοῖς προτερήμασι κεχρημένων.	Ὃ	καὶ τότε περὶ τοὺς Καρχηδονίους
[10, 36]	καὶ τῶν ὑποταττομένων αἱ προαιρέσεις.	Ὃ	καὶ τότε συνέβη τοῖς Καρχηδονίοις.
[10, 8]	καὶ πλεῖστον ἀπέχον πολεμικῆς ἐμπειρίας,	ὃ	κατὰ τῆς πόλεως ὑπελάμβανεν εἶναι,
[10, 16]	διαρπάζουσιν, οὐδεὶς ἀπολείπει τὰς τάξεις·	ὃ	μάλιστα τοὺς ἄλλους εἴωθε βλάπτειν.
[10, 25]	ἀπολυθήσονται Ῥωμαῖοι· νικησάντων δὲ τούτων,	ὃ	μὴ δόξειε τοῖς θεοῖς, ἅμα
[10, 17]	συνήχθη τὸ τῶν αἰχμαλώτων πλῆθος,	ὃ	συνέβη γενέσθαι μικρῷ λεῖπον τῶν
[10, 31]	δὲ καὶ δυσχερῶς· μόλις γὰρ	ὀγδοαῖοι	πρὸς τὰς κατὰ τὸν Λάβον
[10, 7]	τῶν προειρημένων ἐλάττω δέχ᾽ ἡμερῶν	ὁδὸν	ἀπέχειν τῆς Καινῆς πόλεως. Νομίζων
[10, 43]	μὲν ἡμερῶν τριῶν ἢ τεττάρων	ὁδὸν	ἀπέχοντι, ποτὲ δὲ καὶ πλειόνων.
[10, 49]	Διανύσας δὲ νύκτωρ τὴν καταλειπομένην	ὁδόν,	ἅτε τῶν πεδίων ἱππασίμων ὑπαρχόντων,
[10, 49]	δὲ τοῦ ποταμοῦ τριῶν ἡμερῶν	ὁδόν,	ἐπὶ μὲν ἡμέρας δύο σύμμετρον
[10, 49]	τοῦ στόματος ἀποβαλεῖν τινας· τῶν	ὀδόντων,	καθόλου δὲ φήμην ἐπ᾽ ἀνδρείᾳ
[10, 30]	δι᾽ αὐτῶν τῶν λευκοπέτρων ἀναβολή.	Ὅθεν	ἅμα τῷ πρὸς τὸ πρῶτον
[10, 28]	πέντε γενεὰς καρπεῦσαι τὴν χώραν·	ὅθεν	ἔχοντος τοῦ Ταύρου πολλὰς καὶ
[10, 31]	ἀγὼν συνέστη νεανικός. Ἐξεώσθησαν δ᾽	οἱ	βάρβαροι διὰ τοιαύτας αἰτίας. Συστραφέντες
[10, 30]	τάξει καὶ βάδην, οὐκ ἔμενον	οἱ	βάρβαροι, πάντες δὲ λιπόντες τοὺς
[10, 31]	μετὰ τῶν μισθοφόρων· οὗ συμμίξαντος	οἱ	βάρβαροι ῥίψαντες τὰς ἀποσκευὰς αὖθις
[10, 31]	νώτου τόπους, ἅμα τῷ συνιδεῖν	οἱ	βάρβαροι τὸ γεγονὸς εὐθέως πτοηθέντες
[10, 31]	τῶν ὀρυγμάτων. Οὗ συμβάντος διατραπέντες	οἱ	βάρβαροι τοῖς ὅλοις, καὶ τοὺς
[10, 5]	ἐδόκει θείας ἐπιπνοίας αὐτὸ πράττειν.	Οἱ	γὰρ μὴ δυνάμενοι τοὺς καιροὺς
[10, 48]	ἔλθοι τοῦ λαβεῖν Ἄτταλον ὑποχείρον.	~Οἱ	δ᾽ Ἀπασιάκαι κατοικοῦσι μὲν ἀνὰ
[10, 32]	κρημνῶν ἠνάγκασαν ἄλλον ἄλλῃ φεύγειν.	Οἱ	δ᾽ ἐν τῷ στρατοπέδῳ θεωροῦντες
[10, 15]	μὲν καταβάντες διέκοπτον τοὺς μοχλούς,	οἱ	δ᾽ ἔξωθεν εἰσέπιπτον, οἱ δὲ
[10, 16]	ἡμίσεις τράπωνται πρὸς τὰς ἁρπαγάς,	οἱ	δ᾽ ἡμίσεις διαφυλάττοντες τὰς τάξεις
[10, 15]	μοχλούς, οἱ δ᾽ ἔξωθεν εἰσέπιπτον,	οἱ	δὲ διὰ τῶν κλιμάκων βιαζόμενοι
[10, 14]	καὶ ταῖς ἀξίναις τὰς θύρας.	Οἱ	δὲ διὰ τῶν τελμάτων ἐγγίσαντες
[10, 33]	εἰσῆλθε διάπυρος ἰδεῖν Μάρκελλον νεκρόν.	Οἱ	δὲ καταρράκτας, οὓς εἶχον ὀλίγον
[10, 16]	ἀποτάττονται πρὸς τοῦτο τῶν ἡμίσεων·	οἱ	δὲ λοιποὶ μένοντες κατὰ τὰς
[10, 37]	Ἰβήρων, ἑτοίμως καὶ προθύμως συνεξορμώντων.	Οἱ	δὲ περὶ τὸν Ἀνδοβάλην πάλαι
[10, 31]	τόπους ἡθροίσθησαν ἐπὶ τὴν ὑπερβολήν.	~Οἱ	δὲ περὶ τὸν Ἀντίοχον ἀσφαλῶς
[10, 41]	καὶ πᾶσιν ἐπέκειντο κατὰ γῆν,	οἱ	δὲ περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ
[10, 12]	διεφθάρησαν καὶ κατὰ τὴν ἀποχώρησιν,	οἱ	δὲ πλείους ἐν τῷ παραπίπτειν
[10, 39]	τῆς ἐπιθέσεως καθυστέρει τῆς ἐκτάξεως.	Οἱ	δὲ Ῥωμαῖοι κατὰ κέρας ποιούμενοι
[10, 15]	οὔτε συνορᾶν τῶν δεόντων οὐδέν.	~Οἱ	δὲ Ῥωμαῖοι κρατήσαντες τοῦ τείχους
[10, 22]	τολμῶσιν οὐδὲν ὧν καθήκει προστάττειν,	οἱ	δὲ τῆς στρατηγίας ὀρεγόμενοι διὰ
[10, 49]	Εὐθύδημον, τοὺς πλείστους ἀπολωλεκότες αὑτῶν·	οἱ	δὲ τοῦ βασιλέως ἱππεῖς, πολλοὺς
[10, 49]	μέρος τῆς μεθ᾽ ἑαυτοῦ δυνάμεως.	Οἱ	δὲ τῶν Βακτριανῶν ἱππεῖς, σημηνάντων
[10, 15]	τρόπῳ κατείληπτο, τὸν δὲ λόφον	οἱ	διὰ τῆς πύλης εἰσπορευόμενοι κατελάμβανον
[10, 32]	ἀγνοοῦντος ὅτι, κἄν ποτ᾽ ἀναγκάζωσιν	οἱ	καιροὶ πράττειν τι τῶν κατὰ
[10, 36]	διότι κάλλιστα φυλάττουσι τὰς ὑπεροχὰς	οἱ	κάλλιστα διαμείναντες ἐπὶ τῶν αὐτῶν
[10, 23]	παραγγελλομένοις, δεύτερον δ᾽ εἰ κρατοῦσιν	οἱ	κατὰ πόλεις ἄρχοντες τοῦ σαφῶς
[10, 13]	τειχῶν. Διὸ καὶ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν	οἱ	κατὰ τὰ τείχη, θεωροῦντες τὴν
[10, 10]	εὐδίαν ἴσχειν, πλὴν ἐφ᾽ ὅσον	οἱ	λίβες καθ᾽ ἑκάτερον τὸν εἴσπλουν
[10, 41]	τοῖς τόποις ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν.	~Οἱ	μὲν Αἰτωλοί, προσφάτως ἐπηρμένοι ταῖς
[10, 22]	καθισταμένων ἐπὶ τὴν προειρημένην ἀρχήν,	οἱ	μὲν διὰ τὴν ἰδίαν ἀδυναμίαν
[10, 15]	ἁρπαγάς. Ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς	οἱ	μὲν ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς ἔμενον,
[10, 16]	περὶ τῆς πολιτείας. Λοιπὸν ὅταν	οἱ	μὲν ἡμίσεις τράπωνται πρὸς τὰς
[10, 15]	δ᾽ ἀφίκοντο πρὸς τὴν πύλην,	οἱ	μὲν καταβάντες διέκοπτον τοὺς μοχλούς,
[10, 2]	καὶ παραβολώτατα τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων.	Οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι πάντες αὐτὸν
[10, 14]	σάλπιγξιν ὁ στρατηγὸς τοὺς προσβάλλοντας.	~Οἱ	μὲν οὖν ἔνδον περιχαρεῖς ἦσαν
[10, 38]	αὐτὸν καὶ προσφωνησάντων βασιλέα πάντων,	οἱ	μὲν παρόντες ἐπεσημήναντο τὸ ῥηθέν,
[10, 3]	καὶ τῶν ἄλλων ἀναγκασθέντων ἐμβαλεῖν	οἱ	μὲν πολέμιοι καταπλαγέντες διέστησαν, ὁ
[10, 17]	τις ὑποπίπτῃ τοιοῦτος καιρός. Πλὴν	οἱ	μὲν χιλίαρχοι τότε περὶ τὴν
[10, 49]	ἐπεκράτησαν δὲ τῆς πρώτης ἱππαρχίας	οἱ	μετὰ τοῦ βασιλέως· τῆς δὲ
[10, 48]	Καὶ δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι πῶς	οἱ	Νομάδες περαιούμενοι τὸν Ὄξον εἰς
[10, 24]	ἐξοπλισίας, οὐ προηγούμενος πάντων, ὅπερ	οἱ	νῦν ποιοῦσιν ἡγεμόνες, ὑπολαμβάνοντες ἡγεμονικὴν
[10, 12]	ἐκ τῆς παρεμβολῆς προσγινομένους ἐτράπησαν	οἱ	παρὰ τῶν Καρχηδονίων, καὶ πολλοὶ
[10, 40]	πρῶτος Ἐδεκών, μετὰ δὲ τοῦτον	οἱ	περὶ τὸν Ἀνδοβάλην. Τότε μὲν
[10, 35]	καιρὸν ἐπετήρουν, ἐξ ὅτου προσποιηθέντες	οἱ	περὶ τὸν Ἀσδρούβαν ἀπιστεῖν αὐτοῖς
[10, 30]	πρὸς τὰ πλάγια τῶν χωρίων	οἱ	περὶ τὸν Διογένην, ὑπερδέξιοι τῶν
[10, 17]	ἄλλους εἴωθε βλάπτειν. ~Ἐπειδὴ γὰρ	οἱ	πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων κακοπαθοῦσι καὶ
[10, 22]	ἐμβιβάσας. Τῶν μὲν γὰρ ἄλλων	οἱ	πλεῖστοι τῶν καθισταμένων ἐπὶ τὴν
[10, 38]	τοῦ Γέσκωνος Ἀσδρούβαν πανταχόθεν αὐτὸν	οἱ	πολέμιοι περιστῶσιν, ἔκρινε παραβάλλεσθαι καὶ
[10, 7]	οὐδ᾽ ἥττητο τῇ ψυχῇ, καθάπερ	οἱ	πολλοί. Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[10, 5]	οὐ μόνον τῷ Ποπλίῳ περιέθεσαν	οἱ	πολλοὶ τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ καὶ
[10, 23]	ἐξετάζων πρῶτον μὲν εἰ συμπεριφέρονθ᾽	οἱ	πολλοὶ τοῖς παραγγελλομένοις, δεύτερον δ᾽
[10, 16]	ἁθροιζομένων ὁμοῦ τῶν τεττάρων, πάντες	οἱ	πρὸς τὴν ἁρπαγὴν ἀπομερισθέντες ἀναφέρουσι
[10, 13]	μέγεθος συνεπιβαινόντων· ἐφ᾽ αἷς δ᾽	οἱ	πρῶτοι προσβαίνοντες ἐσκοτοῦντο διὰ τὴν
[10, 43]	τοῦτο συναγωνισμάτων πλείστην ἔχουσι δύναμιν	οἱ	πυρσοί. Ἄρτι γὰρ τὰ μὲν
[10, 47]	τὴν ἐπίνοιαν, ~πολλοὶ δὲ γίνονθ᾽	οἱ	πυρσοὶ διὰ τὸ δεῖν ὑπὲρ
[10, 12]	Παρ᾽ ὀλίγον μὲν οὖν ἦλθον	οἱ	Ῥωμαῖοι τοῦ συνεισπεσεῖν τότε μετὰ
[10, 9]	Τούτοις δὲ τοῖς ἐκλογισμοῖς ὁμολογοῦντες	οἱ	συγγραφεῖς, ὅταν ἐπὶ τὸ τέλος
[10, 13]	ἔτι καταφερομένων τῶν πρώτων ἐπέβαινον	οἱ	συνεχεῖς ἐπὶ τὴν ἐκλείπουσαν ἀεὶ
[10, 44]	καὶ μένειν, ἕως ἂν ἀνταίρωσιν	οἱ	συντεταγμένοι· γενομένων δὲ φανερῶν ἀμφοτέρων
[10, 8]	μὲν ἄνδρες εἴησαν εἰς χιλίους	οἱ	τὴν ἄκραν τηροῦντες διὰ τὸ
[10, 41]	βοήθειαν ᾔτουν. Φιλοπονώτατά γε μὴν	οἱ	τὴν Εὔβοιαν κατοικοῦντες ἠξίουν ἔχειν
[10, 25]	προκινδυνεύουσι μὲν Αἰτωλοὶ καὶ Πελοποννησίων	οἱ	τούτοις συμμαχοῦντες, ἐφεδρεύουσι δὲ Ῥωμαῖοι,
[10, 32]	σφᾶς αὐτοὺς παρέδοσαν. ~Βουλόμενοι δ᾽	οἱ	ὕπατοι κατοπτεῦσαι σαφῶς τὰ πρὸς
[10, 16]	ἑαυτῶν στρατοπέδοις, κἄπειτα πραθέντων τούτων	οἱ	χιλίαρχοι διανέμουσι πᾶσιν ἴσον, οὐ
[10, 16]	ἐργαστικῶν κατασκευῆς, ταῦτα μὲν ἐμέριζον	οἱ	χιλίαρχοι τοῖς ἰδίοις στρατοπέδοις κατὰ
[10, 28]	περὶ Νικομήδην μετὰ χιλίων ἱππέων,	οἳ	καὶ καταλαβόντες τὸν Ἀρσάκην μετὰ
[10, 13]	μεθ᾽ αὑτοῦ τρεῖς ἄνδρας θυρεοφοροῦντας,	οἳ	παρατιθέντες τοὺς θυρεοὺς καὶ τὴν
[10, 22]	ἐγένετο ζηλωτὴς Ἐκδήμου καὶ Δημοφάνους,	οἳ	τὸ μὲν γένος ἦσαν ἐκ
[10, 9]	τέλος ἔλθωσι τῆς πράξεως, οὐκ	οἶδ᾽	ὅπως οὐκ εἰς τὸν ἄνδρα
[10, 18]	Ῥωμαῖοι πάντας αὐτοὺς εἰς τὴν	οἰκείαν	ἀποκαταστῆσαι μετ᾽ ἀσφαλείας, ἑλομένων τῶν
[10, 35]	ἐλπίδας ὑπογράψας, οὕτως εἰς τὴν	οἰκείαν	ἐξαπέστειλε. Τούτου τοῦ πράγματος ταχέως
[10, 34]	κριθεὶς φίλος ἐπανελθεῖν εἰς τὴν	οἰκείαν,	ἵνα λαβὼν ἀφορμὴν εὔλογον ἐναποδείξηται
[10, 41]	τι μόνον ὁ βασιλεὺς τῆς	οἰκείας	ἀποσπασθῇ. Προκατελάμβανον δὲ καὶ τὰ
[10, 26]	τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν, νομίζοντες ταύτην	οἰκειοτέραν	εἶναι καὶ τοῖς γράφουσι καὶ
[10, 34]	εἰς τὴν Ταρράκωνα μετὰ τῶν	οἰκείων	καὶ φίλων. Ἐλθὼν δ᾽ εἰς
[10, 17]	ἀπέλυσε πάντας ἐπὶ τὰς ἰδίας	οἰκήσεις.	Οὗτοι μὲν οὖν ἅμα δακρύοντες
[10, 5]	ἐκεῖνον, καὶ παρῆσαν ἐπὶ τὴν	οἰκίαν	ἀμφότεροι γεγονότες ἀγορανόμοι. Τῇ δὲ
[10, 4]	τῆς ἀγορᾶς ὡς ἐπὶ τὴν	οἰκίαν,	ἐκείνην δὲ συναντᾶν αὐτοῖς εἰς
[10, 26]	ἐνύβριζε, κώμους ποιούμενος ἐπὶ τὰς	οἰκίας.	Καὶ τῶν μὲν τοὺς υἱεῖς,
[10, 15]	διὰ τῶν χιλιάρχων ἐκ τῶν	οἰκιῶν	ἐκκαλεσάμενος ἐπέταξε συναθροίσαντας εἰς τὴν
[10, 24]	ὑπέδειξε, φήσας ὅτι καθάπερ ἐν	οἰκοδομίαις,	ἐὰν κατὰ μίαν πλίνθον θῇς
[10, 25]	ὁμοιότατον τῇ περὶ τὰς παρατάξεις	οἰκονομίᾳ	καὶ χειρισμῷ. Καὶ γὰρ ἐπ᾽
[10, 16]	περὶ τὰς τῶν πόλεων καταλήψεις	οἰκονομία.	Ποτὲ μὲν γὰρ ἑκάστης σημαίας
[10, 17]	περὶ τὴν τῶν λαφύρων ἦσαν	οἰκονομίαν·	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων,
[10, 40]	δισχιλίων, ἐγίνετο περὶ τὴν τούτων	οἰκονομίαν.	Τῶν δ᾽ Ἰβήρων ὅσοι κατὰ
[10, 1]	καὶ τὰς ἀμείψεις καὶ τὰς	οἰκονομίας	πρὸς πάντας τοὺς κατέχοντας ταύτην
[10, 40]	ἐπιβάλοιτο καὶ βουληθείη τόποις τῆς	οἰκουμένης.	Ταῦτα γὰρ οὐ μόνον ἀνθρωπίνην
[10, 40]	κάλλιστον καὶ μέγιστον μέρος τῆς	οἰκουμένης	ὑπήκοον ἐποίησε Ῥωμαίοις, ἔλαβε δὲ
[10, 46]	ἐλαχίστων γραμμάτων δύνανται ταὐτὸ δηλοῦν,	οἷον	ἀντὶ τοῦ προειρημένου Κρῆτες ἑκατὸν
[10, 35]	τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ κατοικοῦντας	οἷον	ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς ἑλέσθαι τὰ
[10, 45]	τὸ πλατεῖον ποῖον δεήσει σκοπεῖν,	οἷον	ἐὰν μὲν τὸ πρῶτον, ἕν᾽
[10, 1]	πρὸς τὰς ἀλλαγὰς καὶ μεταθέσεις	οἷον	εἰ> ἐμπορίῳ· οὐδέπω γὰρ συνέβαινε
[10, 12]	γινώσκων, ἐὰν διαφθείρῃ τούτους, ὄντας	οἷον	εἰ στόμα τοῦ κατὰ τὴν
[10, 43]	διέφυγε τὴν τῶν πυρσῶν χρείαν,	οἷον	ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν νῦν εἰρημένων.
[10, 44]	τῶν ἐν τοῖς πολεμικοῖς συμβαινόντων,	οἷον	εὐθέως ἐν τῷ πρώτῳ, διότι
[10, 30]	τὰ παρακείμενα τῶν ὀρῶν οὐχ	οἷόν	τ᾽ ἦν τούτοις προσβαλεῖν, ἀλλὰ
[10, 45]	νῆες καὶ πόσος σῖτος, οὐχ	οἷόν	τε διασαφῆσαι· περὶ γὰρ ὧν
[10, 22]	τοιαύτας τινὰς δόξας ὡς οὐχ	οἷόν	τε τῶν κοινῶν προστατεῖν καλῶς
[10, 4]	αὐτοῦ, πρὸς δὲ τὸν καιρὸν	οἱονεὶ	προσπαίζοντος καὶ γὰρ ἦν κομιδῇ
[10, 29]	καὶ συλλογισάμενος ὡς εἰ μὲν	οἷός	τ᾽ ἦν Ἀρσάκης διὰ μάχης
[10, 44]	κομίσαντας ἐπὶ τοὺς τόπους, ἐν	οἷς	ἑκάτεροι μέλλουσι συντηρεῖν τὰς πυρσείας,
[10, 40]	τὸ περιποιήσασθαι δυναστείαν βασιλικὴν ἐν	οἷς	ἐπιβάλοιτο καὶ βουληθείη τόποις τῆς
[10, 11]	ἑτέροις τισὶ χρώμενος ἀπολογισμοῖς, ἀλλ᾽	οἷς	ἐτύγχανε πεπεικὼς αὑτόν, ὑπὲρ ὧν
[10, 9]	ὅτι τούτοις τοῖς ἐκλογισμοῖς χρησάμενος,	οἷς	ἡμεῖς ἀνώτερον ἐξελογισάμεθα, καθόλου τε
[10, 15]	μὲν ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς ἔμενον,	οἷς	ἦν οὕτω διατεταγμένον· μετὰ δὲ
[10, 22]	καὶ διεφύλαξαν αὐτοῖς τὴν ἐλευθερίαν,	οἷς	κατὰ τὴν πρώτην ἡλικίαν ἐπὶ
[10, 32]	διότι τῶν κατὰ μέρος κινδύνων,	οἷς	μὴ συμπάσχει τὰ ὅλα, πλεῖστον
[10, 19]	ἑξακοσίων ταλάντων, ὥστε προστεθέντων τούτων	οἷς	παρῆν αὐτὸς ἐκ Ῥώμης ἔχων
[10, 47]	καὶ περὶ τῶν τοιούτων, ἐν	οἷς	πολλάκις κεῖται τὸ συνέχον τῆς
[10, 32]	τινα συντυχίαν ὑπὸ τὸν λόφον.	Οἷς	τοῦ σκοποῦ σημήναντος ὅτι παραγίνονταί
[10, 29]	τοὺς ἀκοντίζειν καὶ λιθάζειν δυναμένους,	οἵτινες	τάξιν μὲν οὐκ ἔνεμον, αἰεὶ
[10, 17]	μὲν γὰρ αἰχμάλωτοι νῆες ἦσαν	ὀκτωκαίδεκα	τὸν ἀριθμόν, αἱ δ᾽ ἐξ
[10, 16]	τούτοις, οὐδέποτε κινδυνεύει Ῥωμαίοις τὰ	ὅλα	διὰ πλεονεξίαν. Τῆς γὰρ ἐλπίδος
[10, 12]	πόλιν πλήθους, ὅτι διατραπήσεται τὰ	ὅλα	καὶ τὴν πύλην οὐκέτι τῶν
[10, 32]	κινδύνων, οἷς μὴ συμπάσχει τὰ	ὅλα,	πλεῖστον ἀπέχειν δεῖ τὸν ἡγούμενον;
[10, 33]	προεστῶτος, κἄν ποτε πέσῃ τὰ	ὅλα,	πολλὰς ἀφορμὰς ἡ τύχη δίδωσι
[10, 21]	ἐξαγγέλλειν, τὰς δὲ τῶν τὰ	ὅλα	χειρισάντων ἀνδρῶν ἀγωγὰς καὶ ζήλους
[10, 19]	ἐκ Ῥώμης ἔχων τετρακοσίοις, τὴν	ὅλην	παράθεσιν αὐτῷ γενέσθαι τῆς χορηγίας
[10, 37]	καὶ τὰς χρείας καὶ τὴν	ὅλην	πίστιν ἐνεφάνιζον, ἣν ἐτύγχανον ἐκείνοις
[10, 24]	ἄνδρα καὶ κατὰ λόχον ἀκριβωθὲν	ὅλην	ποιεῖ τὴν δύναμιν ἰσχυράν. ~Εἶναι
[10, 32]	περιέπεσε συμπτώμασιν· ἐγὼ δὲ παρ᾽	ὅλην	τὴν πραγματείαν πολλάκις ἀναγκάζομαι περὶ
[10, 30]	διαφερόντων συνηθροίκεισαν· αὐτοί τε παρ᾽	ὅλην	τὴν φάραγγα τὰς εὐκαίρους ὑπεροχὰς
[10, 8]	δὲ τοὺς ὁμήρους τοὺς ἐξ	ὅλης	τῆς Ἰβηρίας, τὸ δὲ μέγιστον,
[10, 27]	συνετέθειντο, πλίνθοι δὲ χρυσαῖ τινες	ὀλίγαι	μὲν ἦσαν, ἀργυραῖ δὲ καὶ
[10, 18]	καταψήσας θαρρεῖν ἐκέλευε, διότι μετ᾽	ὀλίγας	ἡμέρας ἐπόψονται τοὺς αὑτῶν γονεῖς·
[10, 33]	Οἱ δὲ καταρράκτας, οὓς εἶχον	ὀλίγον	ἐξωτέρω διὰ μηχανημάτων ἀνημμένους, αἰφνίδιον
[10, 12]	ἀπὸ τῶν τειχῶν φεύγειν. Παρ᾽	ὀλίγον	μὲν οὖν ἦλθον οἱ Ῥωμαῖοι
[10, 18]	ἠναγκάσθη δακρῦσαι, τῆς γυναικὸς ἐν	ὀλίγῳ	τὴν τῆς περιστάσεως ἔμφασιν ὑποδεικνυούσης.
[10, 22]	καὶ τῶν ὑπεναντίων κρείττους ἐν	ὀλίγῳ	χρόνῳ κατεσκεύασε, πάντας εἰς ἀληθινὴν
[10, 22]	τῶν κοινῶν προστατεῖν καλῶς τὸν	ὀλιγωροῦντα	τῶν κατὰ τὸν ἴδιον βίον,
[10, 22]	ἀπέχεσθαι πρόθυμοι, πλείω κατὰ τῶν	ὀλιγωρούντων	διὰ τὴν κακοζηλωσίαν ἀπεργάζονται τοὺς
[10, 18]	καί τινα λαβὼν ἔννοιαν ὡς	ὀλιγωρούντων	καὶ ψευδῶς πρὸς τὸ παρὸν
[10, 17]	μόνον ἐξέπεσον, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ὅλοις	ἐσφάλησαν παρ᾽ οὐδὲν ἢ τὴν
[10, 17]	οὐ δυνάμενοι κρατεῖν κινδυνεύουσι τοῖς	ὅλοις·	καὶ πολλοὶ δή τινες κατορθώσαντες
[10, 31]	συμβάντος διατραπέντες οἱ βάρβαροι τοῖς	ὅλοις,	καὶ τοὺς μὲν Ἕλληνας κατασφάξαντες
[10, 10]	πελάγιον κῦμα συμβαίνει τὸν κόλπον	ὅλον	εὐδίαν ἴσχειν, πλὴν ἐφ᾽ ὅσον
[10, 30]	προσδοκίας. Ἦν γὰρ τὸ μὲν	ὅλον	μῆκος τῆς ἀναβάσεως περὶ τριακοσίους
[10, 24]	τὰς κινήσεις ἐπετέλει καὶ τὸν	ὅλον	χειρισμὸν αὐτὸς ἐποιεῖτο τῆς ἐξοπλισίας,
[10, 32]	δεινὸν ἐγγίσαι τοῖς προεστῶσι τῶν	ὅλων;	δεῖ γὰρ ἐν Καρὶ τὴν
[10, 3]	ὑπὸ τῆς πατρίδος αἱ τῶν	ὅλων	ἐλπίδες· ὅπερ ἴδιόν ἐστιν οὐ
[10, 17]	τοῦ κυριεύσαντος· καὶ γὰρ ἂν	ὅλως	μόναρχος ἢ στρατηγὸς ἐπιμελὴς ἀναφέρειν
[10, 35]	γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας εἰς	ὁμηρείαν,	καθάπερ ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[10, 20]	ἔχων μεθ᾽ αὑτοῦ καὶ τοὺς	ὁμήρους.	~Ὅτι Εὐρυλέων ὁ τῶν Ἀχαιῶν
[10, 18]	ἀνδρῶν· ἐπὶ δὲ τούτοις τοὺς	ὁμήρους	προσεκαλέσατο, πλείους ὄντας τῶν τριακοσίων.
[10, 8]	Καρχηδονίοις ὑπάρχειν, ἔτι δὲ τοὺς	ὁμήρους	τοὺς ἐξ ὅλης τῆς Ἰβηρίας,
[10, 34]	πίστιν ἐνεδήσατο διὰ τῆς τῶν	ὁμήρων	ἑκάστοις ἀποδόσεως, λαβὼν συναγωνιστὴν ἐκ
[10, 38]	ἃς αὐτὸς παρειληφὼς νῦν οὐχ	ὁμήρων	ἐχούσας διάθεσιν, ἀλλ᾽ αἰχμαλώτων καὶ
[10, 16]	πίστιν κατὰ τὸν ὅρκον, ὃν	ὀμνύουσι	πάντες, ὅταν ἁθροισθῶσι πρῶτον εἰς
[10, 37]	Ἰβήρων, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις πάντας	ὁμοθυμαδὸν	προσχωροῦντας, ἐπί τινας λογισμοὺς κατήντησε
[10, 12]	διὰ τῶν βοηθούντων ἐπικουρίας οὐχ	ὁμοίας	ὑπαρχούσης διὰ τὸ τοῖς μὲν
[10, 25]	~Εἶναι γὰρ τὸ νῦν γινόμενον	ὁμοιότατον	τῇ περὶ τὰς παρατάξεις οἰκονομίᾳ
[10, 44]	ὡς ἀνάγκη πάντων ἴσων καὶ	ὁμοίων	ὄντων, καθ᾽ ὅσον ἂν ἀπορρέῃ
[10, 18]	δέοντα δαψιλῶς αὐταῖς παρασκευάζοιεν, πάλιν	ὁμοίως	ἁψαμένης αὐτοῦ τῶν γονάτων τῆς
[10, 42]	πρὸς τοὺς ἐπὶ τῆς Φωκίδος,	ὁμοίως	δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἐπὶ
[10, 37]	προγεγενημένης σφίσι φιλίας πρὸς Καρχηδονίους,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰς χρείας καὶ
[10, 29]	μερίζειν, ὡς ἑκάστους δεήσει πορεύεσθαι,	ὁμοίως	δὲ καὶ τοὺς λειτουργούς, οὓς
[10, 1]	τὸ κλῖμα νέμονται τῆς Ἰταλίας·	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων
[10, 27]	κατὰ τὰς ἀρετὰς τῶν ἀνδρῶν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν ἵππων· τοῖς
[10, 39]	τοὺς δ᾽ ἡμίσεις Λαιλίῳ δοὺς	ὁμοίως	παρήγγειλε τὴν ἔφοδον ἐπὶ τὰ
[10, 18]	ταύτην ἐκέλευε καὶ τὰς ἄλλας	ὁμοίως·	ποιήσεσθαι γὰρ πρόνοιαν ὡς ἰδίων
[10, 3]	μὲν ἦν εὐεργετικὸς καὶ μεγαλόψυχος	ὁμολογεῖται,	διότι δ᾽ ἀγχίνους καὶ νήπτης
[10, 38]	Ἦν δὲ τὸ συνέχον τῶν	ὁμολογηθέντων	ἀκολουθεῖν τοῖς Ῥωμαίων ἄρχουσι καὶ
[10, 3]	αὐτῷ τῆς ἐπ᾽ ἀνδρείᾳ φήμης	ὁμολογουμένης	διὰ τὴν προειρημένην χρείαν, λοιπὸν
[10, 9]	ποιεῖν. Τούτοις δὲ τοῖς ἐκλογισμοῖς	ὁμολογοῦντες	οἱ συγγραφεῖς, ὅταν ἐπὶ τὸ
[10, 12]	εὐρωστοτάτους τῶν ἀνδρῶν εἰς δισχιλίους	ὁμόσε	τοῖς κλιμακοφόροις ἐπιστήσας, ἐνήρχετο τῆς
[10, 13]	ἐγχειρήσαιεν ἐπιρρίπτειν ἀπὸ τῶν ἐπάλξεων,	ὁμοῦ	πάντες ἀπεσύροντο καὶ κατεφέροντο πρὸς
[10, 18]	αὑτῶν γονεῖς· τοὺς δὲ λοιποὺς	ὁμοῦ	παρεκάλεσε πάντας θαρρεῖν καὶ γράφειν
[10, 38]	πρὸς τὸν Πόπλιον, καὶ στρατοπεδεύσαντες	ὁμοῦ	τοῖς Ῥωμαίοις προῆγον ἐπὶ τὸν
[10, 16]	τοτὲ δὲ καὶ σπανίως ἁθροιζομένων	ὁμοῦ	τῶν τεττάρων, πάντες οἱ πρὸς
[10, 27]	καὶ Σελεύκου τοῦ Νικάνορος δυναστείαν.	Ὅμως	δὲ κατὰ τὴν Ἀντιόχου παρουσίαν
[10, 40]	τὴν διάληψιν καὶ τὴν ὀνομασίαν,	ὅμως	ἐν ἑαυτῷ διέμεινε καὶ παρῃτεῖτο
[10, 17]	τὸ κοινὸν ἐπιτάξῃ τὰς ὠφελείας,	ὅμως	τὰ δυνατὰ κρύπτεσθαι πάντες ἴδια
[10, 3]	γεγονέναι Ποπλίου πρᾶξιν ἐπίσημον, καθ᾽	ὃν	καιρὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν
[10, 16]	τὴν πίστιν κατὰ τὸν ὅρκον,	ὃν	ὀμνύουσι πάντες, ὅταν ἁθροισθῶσι πρῶτον
[10, 4]	μὴν ἀλλ᾽ ἔφη πρὸς αὐτὴν	ὄνειρον	τεθεωρηκέναι δὶς ἤδη τὸν αὐτόν.
[10, 40]	κατενεχθῆναι τὴν διάληψιν καὶ τὴν	ὀνομασίαν,	ὅμως ἐν ἑαυτῷ διέμεινε καὶ
[10, 22]	δὲ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς καιρούς,	ὄντα	δὲ Μαντινέων ἐπιφανέστατον. Μετὰ δὲ
[10, 19]	ἄλλων γυναικῶν, καὶ συνιδόντες φιλογύνην	ὄντα	τὸν Πόπλιον, ἧκον αὐτὴν ἄγοντες
[10, 12]	σαφῶς γινώσκων, ἐὰν διαφθείρῃ τούτους,	ὄντας	οἷον εἰ στόμα τοῦ κατὰ
[10, 38]	διέκειτο, θεωρῶν τοὺς τόπους εὐφυεῖς	ὄντας	πρὸς τὴν τῶν ἐναντίων ἀσφάλειαν.
[10, 18]	τούτοις τοὺς ὁμήρους προσεκαλέσατο, πλείους	ὄντας	τῶν τριακοσίων. Καὶ τοὺς μὲν
[10, 35]	δὲ καὶ Μανδόνιος, μέγιστοι μὲν	ὄντες	δυνάσται τότε τῶν κατ᾽ Ἰβηρίαν,
[10, 4]	νέων παρὰ Ῥωμαίοις, ἔθους δ᾽	ὄντος	δύο πατρικίους καθίστασθαι, τότε δὲ
[10, 36]	τὰς δυναστείας, καίτοι γε προφανοῦς	ὄντος	καὶ ἐπὶ πολλῶν ἤδη τεθεωρημένου
[10, 36]	πολλοὺς ἤδη γέγονε. Μεγάλου γὰρ	ὄντος,	ὡς πλεονάκις ἡμῖν εἴρηται, τοῦ
[10, 1]		~(Ὄντων	γὰρ ἀπὸ τοῦ πορθμοῦ καὶ
[10, 44]	ἀνάγκη πάντων ἴσων καὶ ὁμοίων	ὄντων,	καθ᾽ ὅσον ἂν ἀπορρέῃ τὸ
[10, 48]	πῶς οἱ Νομάδες περαιούμενοι τὸν	Ὄξον	εἰς τὴν Ὑρκανίαν ἔρχονται πεζῇ
[10, 48]	οὐ μὴν ἀδύνατος. Ὁ γὰρ	Ὄξος	ἔχει μὲν ἐκ τοῦ Καυκάσου
[10, 48]	Ἀπασιάκαι κατοικοῦσι μὲν ἀνὰ μέσον	Ὄξου	καὶ Τανάιδος, ὧν ὁ μὲν
[10, 3]	πατρίδος αἱ τῶν ὅλων ἐλπίδες·	ὅπερ	ἴδιόν ἐστιν οὐ τῇ τύχῃ
[10, 24]	ποτὲ δὲ κατὰ μέσους γινόμενον.	Ὅπερ	ὁ προειρημένος ἀνὴρ ἐποίει, παριππεύων
[10, 24]	τῆς ἐξοπλισίας, οὐ προηγούμενος πάντων,	ὅπερ	οἱ νῦν ποιοῦσιν ἡγεμόνες, ὑπολαμβάνοντες
[10, 38]	καὶ λαβὼν ἐκ μὲν τῶν	ὄπισθεν	ποταμὸν ἀσφαλῆ, παρὰ δὲ τὴν
[10, 15]	πολεμίους, μεγάλα συμβαλλομένης αὐτοῖς τῆς	ὁπλίσεως	πρὸς τοῦτο τὸ γένος τῆς
[10, 12]	τοῖς ὑπάρχουσι κατὰ τὴν πόλιν	ὅπλοις	ἐπέστησε κατὰ τὴν πύλην τὴν
[10, 20]	ἐπὶ τριάκοντα σταδίους ἐν τοῖς	ὅπλοις,	τὴν δὲ δευτέραν πάντας ἐκτρίβειν
[10, 20]	ἁπάντων σπουδαζόντων περὶ τὰς τῶν	ὅπλων	κατασκευάς, οὐκ ἔσθ᾽ ὃς οὐκ
[10, 20]	μήτε τῶν πρὸς τὰς μελέτας	ὅπλων	μήτε τῶν πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[10, 25]	καὶ τὰ βαρέα λαμβάνει τῶν	ὅπλων.	Νῦν δὲ παραπλησίως προκινδυνεύουσι μὲν
[10, 19]	δωρεᾶς, στρατηγὸς δ᾽ ὑπάρχων οὐδ᾽	ὁποίαν	ἧττον, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ,
[10, 45]	εἰς τὴν βακτηρίαν γράψαι· λοιπὸν	ὁπόταν	ἐκ τῶν καιρῶν ἀνυπονόητά τινα
[10, 13]	τῶν πρὸς τὸν κίνδυνον, ἀλλ᾽	ὁπότε	τιν᾽ αὐτῷ πρὸς τὸ προκείμενον
[10, 11]	καὶ πρὸς τὴν ἐπιβολὴν ἁρμοζόμενος,	ὅπως	ἀνεμποδίστους ἔχῃ καὶ τὰς ἐξαγωγὰς
[10, 9]	ἔλθωσι τῆς πράξεως, οὐκ οἶδ᾽	ὅπως	οὐκ εἰς τὸν ἄνδρα καὶ
[10, 24]	μὲν ὑπὸ πάντων τῶν ὑποτεταγμένων,	ὁρᾷ	δ᾽ οὐδένα; οὐ γὰρ στρατιωτικῆς
[10, 24]	ἅμα δ᾽ ἐπισφαλέστερον ἄρχοντος, ὃς	ὁρᾶται	μὲν ὑπὸ πάντων τῶν ὑποτεταγμένων,
[10, 22]	προστάττειν, οἱ δὲ τῆς στρατηγίας	ὀρεγόμενοι	διὰ ταύτης τῆς ἀρχῆς ἐξεριθεύονται
[10, 10]	ἅ φασιν Ἀσδρούβαν ποιῆσαι, μοναρχικῆς	ὀρεγόμενον	ἐξουσίας. Αἱ δὲ λοιπαὶ τρεῖς
[10, 10]	λοιπὰ περιέχεται λόφοις, δυσὶ μὲν	ὀρεινοῖς	καὶ τραχέσιν, ἄλλοις δὲ τρισὶ
[10, 29]	τοξότας καὶ σφενδονήτας καὶ τῶν	ὀρείων	τοὺς ἀκοντίζειν καὶ λιθάζειν δυναμένους,
[10, 40]	δὲ τὰς ὑπερβολὰς τῶν Πυρηναίων	ὀρέων	ἐξαπέστειλε τοὺς τηρήσοντας τὸν Ἀσδρούβαν.
[10, 46]	Παρὰ δὲ τὴν διόπτραν ἑξῆς	ὀρθὰ	δεῖ τὰ πλατεῖα πεπηγέναι, παραπεφράχθαι
[10, 18]	Ἡ δ᾽ ἐπισχοῦσα μικρόν Οὐκ	ὀρθῶς"	ἔφη στρατηγέ, τοὺς ἡμετέρους ἐκδέχῃ
[10, 29]	δ᾽ ἐκχωρεῖ, δῆλός ἐστι τοῖς	ὀρθῶς	σκοπουμένοις ἐπ᾽ ἄλλης ὢν γνώμης·
[10, 16]	τηρεῖν τὴν πίστιν κατὰ τὸν	ὅρκον,	ὃν ὀμνύουσι πάντες, ὅταν ἁθροισθῶσι
[10, 15]	φείδεσθαι, μηδὲ πρὸς τὰς ὠφελείας	ὁρμᾶν,	μέχρις ἂν ἀποδοθῇ τὸ σύνθημα.
[10, 41]	γίνεται κατὰ τάς τε ψυχικὰς	ὁρμὰς	καὶ τὰς σωματικὰς δυνάμεις τῶν
[10, 1]	τόπον τῶν προειρημένων κατ᾽ ἀνάγκην	ὁρμεῖν	ἐν τοῖς τῶν Ταραντίνων λιμέσι,
[10, 2]	ἀπὸ ποίας φύσεως ἢ τριβῆς	ὁρμηθεὶς	τὰς τηλικαύτας καὶ τοσαύτας ἐπετελέσατο
[10, 11]	τούτοις θεοῦ προνοίᾳ, τελέως μεγάλην	ὁρμὴν	καὶ προθυμίαν παρίστασθαι συνέβαινε τοῖς
[10, 40]	διέμεινε καὶ παρῃτεῖτο τὴν τοιαύτην	ὁρμὴν	καὶ φαντασίαν. Πολὺ δὲ μᾶλλον
[10, 41]	τίνα πρῶτον δεήσει ποιεῖσθαι τὴν	ὁρμήν.	~Προσπεσόντος δ᾽ αὐτῷ κατὰ τὸν
[10, 31]	βασιλεὺς τὴν μὲν ἐπὶ πλεῖον	ὁρμὴν	τῶν διωκόντων παρακατέσχε μετὰ πολλῆς
[10, 13]	κωλύειν τὴν ἐπιφορὰν καὶ τὴν	ὁρμὴν	τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ᾽ ἔτι καταφερομένων
[10, 14]	λαμβάνοντα τὸν κίνδυνον ἐξ ἄλλης	ὁρμῆς·	ἅμα δὲ καὶ τῶν βελῶν
[10, 35]	ποταμοῦ κατοικοῦντας οἷον ἀπὸ μιᾶς	ὁρμῆς	ἑλέσθαι τὰ Ῥωμαίων, ὅσοι μὴ
[10, 34]	ἀρχηγὸς ἐβουλήθη γενέσθαι τῆς αὐτῆς	ὁρμῆς,	μάλιστα πεπεισμένος οὕτως τὴν γυναῖκα
[10, 13]	ἀεὶ συνηργεῖτο πρὸς τὸ δέον.	Ὁρμησάντων	δὲ ταῖς κλίμαξι περὶ τὴν
[10, 1]	εὐδαιμονίας. Ἐκεῖνοι γὰρ θερινοὺς ἔχοντες	ὅρμους	καὶ βραχεῖάν τινα παντελῶς προσαγωγήν,
[10, 2]	πολίτευμα, οὔτε Πόπλιον ἐξ ἐνυπνίων	ὁρμώμενον	καὶ κληδόνων τηλικαύτην περιποιῆσαι τῇ
[10, 17]	ἴδια νομίζουσι. Διὸ τῶν πολλῶν	ὁρμώντων	ἐπὶ τοῦτο τὸ μέρος οὐ
[10, 41]	δυνάμεως ἐπὶ τοῖς τῶν Ἀργείων	ὅροις.	Βοιωτοὶ δὲ δεδιότες τὸν στόλον
[10, 27]	τὴν παρώρειαν τὴν παρὰ τὸν	Ὀρόντην,	ἀτείχιστος οὖσα, ἄκραν δ᾽ ἐν
[10, 42]	Τοῦτο δ᾽ ἐστὶ τῆς Θετταλίας	ὄρος,	εὐφυῶς κείμενον πρὸς τὰς τῶν
[10, 10]	μυχῷ τοῦ κόλπου πρόκειται χερρονησίζον	ὄρος,	ἐφ᾽ οὗ κεῖσθαι συμβαίνει τὴν
[10, 31]	καὶ κατὰ γῆς διὰ τῶν	ὀρυγμάτων	ἐκ χειρὸς γίνεσθαι τοὺς κινδύνους.
[10, 31]	τὸ τεῖχος πεσεῖν διὰ τῶν	ὀρυγμάτων.	Οὗ συμβάντος διατραπέντες οἱ βάρβαροι
[10, 13]	ἅμα δ᾽ αὐτὸς ὑπὸ πάντων	ὁρώμενος	ἐνειργάζετο προθυμίαν τοῖς ἀγωνιζομένοις. Ἐξ
[10, 30]	πρὸς γὰρ τὰ παρακείμενα τῶν	ὀρῶν	οὐχ οἷόν τ᾽ ἦν τούτοις
[10, 28]	πόθεν ἔχουσι τὰς ἐπιρρύσεις. Πλὴν	ὁρῶν	Ἀρσάκης ἐπιβαλόμενον αὐτὸν τῇ διὰ
[10, 2]	περιποιῆσαι τῇ πατρίδι δυναστείαν· ἀλλ᾽	ὁρῶντες	ἑκάτεροι τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων
[10, 34]	μέρος Ἐδεκῶνα τὸν Ἐδετανῶν δυνάστην,	ὃς	ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν Καρχηδόνος
[10, 18]	τῶν αἰχμαλωτίδων τῆς Μανδονίου γυναικός,	ὃς	ἦν ἀδελφὸς Ἀνδοβάλου τοῦ τῶν
[10, 10]	μέχρι τῆς ἐπὶ θάτερα θαλάττης,	ὃς	καὶ συνάπτει τὴν πόλιν πρὸς
[10, 24]	ἀπειρότερον, ἅμα δ᾽ ἐπισφαλέστερον ἄρχοντος,	ὃς	ὁρᾶται μὲν ὑπὸ πάντων τῶν
[10, 20]	τῶν ὅπλων κατασκευάς, οὐκ ἔσθ᾽	ὃς	οὐκ ἂν εἶπε κατὰ τὸν
[10, 19]	παρεδίδου τοῖς ταμίαις τὰ χρήματα>	ὅσα	δημόσια κατελήφθη τῶν Καρχηδονίων. Ἦν
[10, 46]	πρῶτον δεῖ διαλέξαι τῶν λέξεων,	ὅσαι	δι᾽ ἐλαχίστων γραμμάτων δύνανται ταὐτὸ
[10, 40]	τούτων οἰκονομίαν. Τῶν δ᾽ Ἰβήρων	ὅσοι	κατὰ τοὺς προειρημένους τόπους Καρχηδονίοις
[10, 35]	μιᾶς ὁρμῆς ἑλέσθαι τὰ Ῥωμαίων,	ὅσοι	μὴ πρότερον αὐτῶν ὑπῆρχον φίλοι.
[10, 44]	ἴσων καὶ ὁμοίων ὄντων, καθ᾽	ὅσον	ἂν ἀπορρέῃ τὸ ὑγρόν, κατὰ
[10, 17]	τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα, καθ᾽	ὅσον	ἐστὶ δυνατόν, ὑπάρχῃ παρὰ τοῖς
[10, 10]	ὅλον εὐδίαν ἴσχειν, πλὴν ἐφ᾽	ὅσον	οἱ λίβες καθ᾽ ἑκάτερον τὸν
[10, 23]	δεινῷ τῷ τάχει προσάγειν, ἐφ᾽	ὅσον	συζυγοῦντας καὶ συστοιχοῦντας διαμένειν, ἅμα
[10, 39]	τὰ θηρία, καὶ τῶν φευγόντων	ὅσους	ἠδύνατο πλείστους ἐπισπασάμενος, ἐποιεῖτο τὴν
[10, 22]	μὴν ἀποσχέσθαι τῶν τῆς πατρίδος,	ὅστις	πολυτελέστερον ζῇ τῆς κατὰ τὴν
[10, 21]	χρείας μεγάλην ἐχούσης τὴν διαφοράν·	ὅσῳ	γὰρ ἄν τις καὶ ζηλῶσαι
[10, 26]	πρᾷόν τινα καὶ δημοτικὸν ὑπογράφειν.	Ὅσῳ	δὲ τὴν ἐσθῆτα δημοτικωτέραν περιετίθετο,
[10, 3]	εἰς τοὺς κατ᾽ ἰδίαν κινδύνους,	ὅτ᾽	εἰς αὐτὸν ἀναρτηθεῖεν ὑπὸ τῆς
[10, 16]	τὸν ὅρκον, ὃν ὀμνύουσι πάντες,	ὅταν	ἁθροισθῶσι πρῶτον εἰς τὴν παρεμβολήν,
[10, 47]	ποσοῦ χρόνου τινὸς δεῖται. Διόπερ	ὅταν	ἀνεπιστάτως θεωρῇ τὸ παιδάριον ὑπὸ
[10, 46]	Τούτων δ᾽ ἑτοιμασθέντων παρ᾽ ἀμφοτέροις,	ὅταν	βούλῃ δηλῶσαι λόγου χάριν διότι
[10, 44]	εὐθέως ἀφεῖναι τοὺς αὐλίσκους ῥεῖν.	Ὅταν	δὲ καταβαίνοντος τοῦ φελλοῦ καὶ
[10, 44]	βακτηρίας κρύπτεσθαι κατὰ τῶν ἀγγείων.	Ὅταν	δὲ τὰ προειρημένα γένηται κατὰ
[10, 46]	αὖ τὸν ἀποδεχόμενον τὴν πυρσείαν.	~Ὅταν	δὲ ταῦτα συνθέμενοι χωρισθῶσιν, ἑκάτερον
[10, 9]	τοῖς ἐκλογισμοῖς ὁμολογοῦντες οἱ συγγραφεῖς,	ὅταν	ἐπὶ τὸ τέλος ἔλθωσι τῆς
[10, 17]	τοῦ κέρδους ἕνεκεν, φανερὸν ὡς,	ὅταν	ὁ καιρὸς οὗτος ὑποπέσῃ, δυσχερῶς
[10, 16]	τοῖς περὶ τῆς πολιτείας. Λοιπὸν	ὅταν	οἱ μὲν ἡμίσεις τράπωνται πρὸς
[10, 41]	τὴν ἀλκὴν καὶ τὴν δύναμιν,	ὅταν	τὸ δεινὸν αὐτὰ περιστῇ πανταχόθεν,
[10, 13]	σφᾶς αὐτοὺς ἀπὸ τῶν κλιμάκων.	Ὅτε	δὲ καὶ δοκοὺς ἤ τι
[10, 30]	σφενδόναις ἐκακοποίουν ἐξ ἀποστήματος βάλλοντες.	Ὅτε	δὲ τοὺς πρώτους ἐκβιασάμενοι κατάσχοιεν
[10, 2]	πρὸς τὰ δεινὰ τῶν ἔργων.	Ὅτι	δ᾽ ἕκαστα μετὰ λογισμοῦ καὶ
[10, 2]	ὑπὲρ αὐτοῦ παραπεπαικέναι τῆς ἀληθείας.	Ὅτι	δ᾽ ἔστιν ὑγιὲς τὸ νυνὶ
[10, 43]	διασαφεῖν τοῖς περὶ τούτου συνθεμένοις·	ὅτι	δὲ μεταβάλλονταί τινες τῶν πολιτῶν
[10, 49]	ὑπεναντίοις. Ὁ δὲ βασιλεύς, θεωρῶν	ὅτι	δεῖ δέξασθαι τὴν πρώτην ἐπιφορὰν
[10, 46]	αἴρειν, ὥστε τὸν ἀποδεχόμενον γινώσκειν	ὅτι	δεῖ τὸ δεύτερον πλατεῖον ἐπισκοπεῖν.
[10, 12]	τοῦ κατὰ τὴν πόλιν πλήθους,	ὅτι	διατραπήσεται τὰ ὅλα καὶ τὴν
[10, 8]	παρασκευάσει, διαπεσὼν δὲ τῆς προθέσεως,	ὅτι	δύναται σῴζειν τοὺς ὑποταττομένους διὰ
[10, 21]	μεθ᾽ αὑτοῦ καὶ τοὺς ὁμήρους.	~Ὅτι	Εὐρυλέων ὁ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸς
[10, 28]	παραδίδοται λόγος διὰ τῶν ἐγχωρίων,	ὅτι	καθ᾽ οὓς χρόνους Πέρσαι τῆς
[10, 24]	λόγου τὸ τοιοῦτον ὑπέδειξε, φήσας	ὅτι	καθάπερ ἐν οἰκοδομίαις, ἐὰν κατὰ
[10, 8]	δείλην ὀψίαν. Ἐξ ὧν συλλογισάμενος	ὅτι	καθικόμενος μὲν τῆς ἐπιβολῆς οὐ
[10, 32]	τὸν ἡγούμενον; τί δ᾽ ἀγνοοῦντος	ὅτι,	κἄν ποτ᾽ ἀναγκάζωσιν οἱ καιροὶ
[10, 46]	τῶν δεξιῶν ἀρεῖ πέντε, διασαφῶν	ὅτι	κάππα· τοῦτο γὰρ πέμπτον ἐστὶ
[10, 12]	Μάγων διὰ τῆς πύλης, πεπεισμένος	ὅτι	καταπλήξεται τοὺς ὑπεναντίους καὶ τὸ
[10, 8]	τὸ μηδένα μηδέποτ᾽ ἂν ὑπολαμβάνειν	ὅτι	κρατούντων Καρχηδονίων σχεδὸν ἁπάσης Ἰβηρίας
[10, 8]	εἰδότων. Ἀκούων δὲ πρῶτον μὲν	ὅτι	λιμένας ἔχει στόλῳ καὶ ναυτικαῖς
[10, 8]	τῆς Ἰβηρίας, τὸ δὲ μέγιστον,	ὅτι	μάχιμοι μὲν ἄνδρες εἴησαν εἰς
[10, 2]	τὸ μέρος ἦν ἐπινοίαις. ~ΙΙ.	Ὅτι	μέλλοντες ἱστορεῖν τὰ πραχθέντα Ποπλίῳ
[10, 3]	τῶν λέγεσθαι μελλόντων. ~Ἐκεῖνος γὰρ	ὅτι	μὲν ἦν εὐεργετικὸς καὶ μεγαλόψυχος
[10, 43]	ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν νῦν εἰρημένων.	Ὅτι	μὲν οὖν εἰς Ὠρεὸν καὶ
[10, 43]	περὶ αὐτοῦ τὴν ἁρμόζουσαν μνήμην.	Ὅτι	μὲν οὖν ὁ καιρὸς ἐν
[10, 18]	ἀποτεταγμένους. Ὧν παραγενομένων καὶ διασαφούντων	ὅτι	πάντα τὰ δέοντα δαψιλῶς αὐταῖς
[10, 47]	Καὶ πόλλα μὲν αὐτὸν κατοιμώξας	ὅτι	παρὰ μικρὸν ἔλθοι τοῦ λαβεῖν
[10, 7]	τῶν ἰδίων στρατοπέδων, καὶ συλλογιζόμενος	ὅτι	παρὰ τοῦτο συμβαίνει τοῖς περὶ
[10, 32]	λόφον. Οἷς τοῦ σκοποῦ σημήναντος	ὅτι	παραγίνονταί τινες κατ᾽ ἄκρον τὸν
[10, 8]	πόλιν, τὸ δ᾽ ἄλλο πλῆθος	ὅτι	πολὺ μὲν εἴη διαφερόντως ἐν
[10, 34]	τοῖς θεοῖς μεγίστην χάριν ἔχειν,	ὅτι	πρῶτος τῶν κατὰ τὴν χώραν
[10, 18]	δὴ καὶ τότε φανερὸς γενόμενος	ὅτι	συνῆκε τὸ ῥηθέν, καὶ λαβόμενος
[10, 18]	πρὸς αὑτῶν ἀναγκαίους πρῶτον μὲν	ὅτι	σῴζονται καὶ καλῶς αὐτοῖς ἐστι,
[10, 30]	τόπους. Ἐκεῖνο δ᾽ οὐκ ἔβλεψαν	ὅτι	τὴν μὲν φάλαγγα καὶ τὴν
[10, 2]	λόγον ἐν ἑκάστοις πραττόντων, ἀγνοοῦντες	ὅτι	τὸ μὲν ἐπαινετόν, τὸ δὲ
[10, 9]	αὐτοῦ τοῦ Ποπλίου σαφῶς ἐκτεθεικότος	ὅτι	τούτοις τοῖς ἐκλογισμοῖς χρησάμενος, οἷς
[10, 26]	ἐν τοῖς πλήθεσι γινομένας ἀλογίας.	~Ὅτι	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς Μακεδόνων μετὰ
[10, 26]	καὶ φέρειν τὰ παρὰ φύσιν.	Ὅτι	Φιλίππου> οὐκ ἂν ἀγαθὰ μείζω
[10, 35]	διέκειντο καὶ καιρὸν ἐπετήρουν, ἐξ	ὅτου	προσποιηθέντες οἱ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν
[10, 45]	τελευταῖον ἑνὶ στοιχείῳ· τοῦτο δ᾽	οὐ	βλάπτει πρὸς τὴν χρείαν. Μετὰ
[10, 11]	τετταράκοντα· τὸ δ᾽ ἐστὶ ψεῦδος.	Οὐ	γὰρ ἐξ ἀκοῆς ἡμεῖς, ἀλλ᾽
[10, 26]	ἐξουσίαν ἐλάμβανε μείζω καὶ μοναρχικωτέραν.	Οὐ	γὰρ ἔτι τὰς χήρας ἐπείρα
[10, 41]	μὲν παρακαλοῦντες τὸν Φίλιππον βοηθεῖν·	οὐ	γὰρ μόνον τοὺς Αἰτωλοὺς ἠγωνίων,
[10, 24]	τῶν ὑποτεταγμένων, ὁρᾷ δ᾽ οὐδένα;	οὐ	γὰρ στρατιωτικῆς ἐξουσίας, ἀλλ᾽ ἡγεμονικῆς
[10, 6]	μὴ καταπεπλῆχθαι τὴν προγεγενημένην περιπέτειαν·	οὐ	γὰρ ταῖς ἀρεταῖς ἡττῆσθαι Ῥωμαίους
[10, 17]	ὁρμώντων ἐπὶ τοῦτο τὸ μέρος	οὐ	δυνάμενοι κρατεῖν κινδυνεύουσι τοῖς ὅλοις·
[10, 14]	κραυγῆς καὶ τῆς συμμίκτου πολυοχλίας	οὐ	δυναμένων οὔτ᾽ ἀκούειν οὔτε συνορᾶν
[10, 45]	ἀνυπονόητά τινα συμβαίνῃ, φανερὸν ὡς	οὐ	δύναται δηλοῦσθαι κατὰ ταύτην τὴν
[10, 6]	ἡγεμόνας ἅθρους διαμάχεσθαι πρὸς αὐτοὺς	οὐ	θελήσειν, κατὰ μέρος δὲ κινδυνεύοντας
[10, 34]	τὰ τέκνα κομιεῖσθαι καὶ δόξειν	οὐ	κατ᾽ ἀνάγκην, ἀλλὰ κατὰ πρόθεσιν
[10, 7]	τὸν πατέρα γενέσθαι τὴν περιπέτειαν,	οὐ	κατεπέπληκτο τοὺς Καρχηδονίους οὐδ᾽ ἥττητο
[10, 31]	Σίρυγκα πόλιν συνέβαινε κεῖσθαι κείνην	οὐ	μακρὰν τῆς Τάμβρακος, εἶναι δὲ
[10, 38]	Κασταλῶνα τόποις περὶ Βαίκυλα πόλιν	οὐ	μακρὰν τῶν ἀργυρείων μετάλλων· πυθόμενος
[10, 48]	ἐπιεικής, ὁ δ᾽ ἕτερος παράδοξος,	οὐ	μὴν ἀδύνατος. Ὁ γὰρ Ὄξος
[10, 47]	γράμματος διττὰς ποιεῖσθαι τὰς πυρσείας.	Οὐ	μὴν ἀλλ᾽ ἐάν τις εὐτρεπῆ
[10, 4]	καθεσταμένον ἐπὶ τὰς προειρημένας πράξεις	οὐ	μὴν ἀλλ᾽ ἔφη πρὸς αὐτὴν
[10, 12]	τῶν ἔνδον οὐδεὶς ἐξιέναι θαρρήσει.	Οὐ	μὴν ἀλλ᾽ ἕως μέν τινος
[10, 14]	δυσχερῶς μὲν ἔφερον τὸ γινόμενον,	οὐ	μὴν ἀλλ᾽ ἠμύνοντο δυνατῶς. Κατὰ
[10, 38]	πρὸς τὴν τῶν ἐναντίων ἀσφάλειαν.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ προσανασχὼν δύ᾽ ἡμέρας
[10, 12]	συνεισπεσεῖν τότε μετὰ τῶν φευγόντων·	οὐ	μὴν ἀλλὰ τάς γε κλίμακας
[10, 13]	καὶ κατεφέροντο πρὸς τὴν γῆν.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ τοιούτων ἀπαντωμένων οὐδὲν
[10, 6]	συμφανὲς ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν πράξεων.	~Οὐ	μὴν ἀλλὰ τότε συνηθροισμένων τῶν
[10, 30]	τοῦτο ταχέως διὰ τὴν πολυχειρίαν.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ τούτῳ τῷ τρόπῳ
[10, 31]	ἐκ χειρὸς γίνεσθαι τοὺς κινδύνους.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ τῷ πλήθει καὶ
[10, 40]	τόποις τῆς οἰκουμένης. Ταῦτα γὰρ	οὐ	μόνον ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀλλὰ καὶ
[10, 34]	Ῥωμαίοις· αὐτὸς δὲ παραγεγονέναι διδοὺς	οὐ	μόνον αὑτόν, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[10, 22]	τὰς ψυχὰς τῶν ἀνδρῶν ἡττημένας,	οὐ	μόνον αὐτοὺς ἑαυτῶν βελτίους, ἀλλὰ
[10, 8]	ὅτι καθικόμενος μὲν τῆς ἐπιβολῆς	οὐ	μόνον βλάψει τοὺς ὑπεναντίους, ἀλλὰ
[10, 17]	παρεμβολαῖς, ποτὲ δὲ καταλαβόμενοι πόλεις,	οὐ	μόνον ἐξέπεσον, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[10, 39]	τοὺς ἐπὶ τῶν κεράτων τόπους,	οὐ	μόνον ἐπέβησαν ἀσφαλῶς ἐπὶ τὴν
[10, 5]	τῆς μητρὸς καιρὸν ἁρμοσάμενος εὐστόχως	οὐ	μόνον καθίκετο τῆς προθέσεως, ἀλλὰ
[10, 14]	καὶ καταλαβόντες ἐρήμους τὰς ἐπάλξεις,	οὐ	μόνον προσέθεσαν ἀσφαλῶς τὰς κλίμακας,
[10, 16]	οἱ χιλίαρχοι διανέμουσι πᾶσιν ἴσον,	οὐ	μόνον τοῖς μείνασιν ἐν ταῖς
[10, 15]	τῶν Ῥωμαίων καταλήψεσι τῶν πόλεων	οὐ	μόνον τοὺς ἀνθρώπους πεφονευμένους, ἀλλὰ
[10, 5]	καὶ στάντος παρὰ τὸν ἀδελφόν,	οὐ	μόνον τῷ Ποπλίῳ περιέθεσαν οἱ
[10, 47]	τῷ βουλομένῳ καταμαθεῖν. Πολλὰ γὰρ	οὐ	μόνον τῶν δυσχερῶν, ἀλλὰ καὶ
[10, 11]	Ὁ δὲ περίβολος τῆς πόλεως	οὐ	πλεῖον εἴκοσι σταδίων ὑπῆρχε τὸ
[10, 48]	βάθος ὑπὸ γῆν φέρεσθαι τόπον	οὐ	πολύν, εἶτ᾽ ἀναφαίνεσθαι πάλιν. Τοὺς
[10, 24]	χειρισμὸν αὐτὸς ἐποιεῖτο τῆς ἐξοπλισίας,	οὐ	προηγούμενος πάντων, ὅπερ οἱ νῦν
[10, 23]	Τὰς μὲν γὰρ κατὰ περίκλασιν	οὐ	προσδεῖσθαι μελέτης ἔφη· σχεδὸν γὰρ
[10, 49]	περὶ τὸν Παναίτωλον αὐτοῖς ἐπικειμένων,	οὐ	πρότερον ἔστησαν ἕως οὗ συνέμιξαν
[10, 3]	ὅλων ἐλπίδες· ὅπερ ἴδιόν ἐστιν	οὐ	τῇ τύχῃ πιστεύοντος, ἀλλὰ νοῦν
[10, 7]	εὐθαρσῶς διέκειτο πρὸς τὴν ἔξοδον,	οὐ	τῇ τύχῃ πιστεύων, ἀλλὰ τοῖς
[10, 40]	ἀγαθὸν εὔξασθαί τις τοῖς θεοῖς	οὐ	τολμήσειε, λέγω δὲ βασιλείας, τοῦτ᾽
[10, 28]	δ᾽ ἔρημον τὴν τούτοις πρόσχωρον	οὐ	τολμήσειν ἔτι δυνάμει τηλικαύτῃ διεκβαλεῖν,
[10, 4]	λάβωμεν; τῆς δὲ συγκαταθεμένης, ὡς	οὐ	τολμήσοντος αὐτοῦ, πρὸς δὲ τὸν
[10, 15]	αὑτοῦ, καὶ παρέδωκε τὴν ἄκραν.	Οὗ	γενομένου, καὶ τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος,
[10, 35]	δυναμένους αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν.	Οὗ	γενομένου καὶ τῶν ἄλλων Ἰβήρων
[10, 10]	παράκειται, προτείνων εἰς θάλατταν, ἐφ᾽	οὗ	καθίδρυται νεὼς Ἀσκληπιοῦ. Τούτῳ δ᾽
[10, 10]	ἀντίκειται, παραπλησίαν θέσιν ἔχων, ἐφ᾽	οὗ	καὶ βασίλεια κατεσκεύασται πολυτελῶς, ἅ
[10, 14]	προνοίας γίνεσθαι τὸ συμβαῖνον. Ἐξ	οὗ	καὶ μνησθέντες τῶν κατὰ τὸν
[10, 10]	κόλπου πρόκειται χερρονησίζον ὄρος, ἐφ᾽	οὗ	κεῖσθαι συμβαίνει τὴν πόλιν, περιεχομένην
[10, 40]	μεγαλοψυχίᾳ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους ὡς	οὗ	μεῖζον ἀγαθὸν εὔξασθαί τις τοῖς
[10, 12]	τὴν πύλην ὑφ᾽ αὑτῶν ἠλοήθησαν.	Οὗ	συμβαίνοντος ὁ κατὰ τὴν πόλιν
[10, 39]	τὰ δεξιὰ μέρη τῶν πολεμίων.	Οὗ	συμβαίνοντος ὁ μὲν Ἀσδρούβας ἀκμὴν
[10, 31]	τεῖχος πεσεῖν διὰ τῶν ὀρυγμάτων.	Οὗ	συμβάντος διατραπέντες οἱ βάρβαροι τοῖς
[10, 31]	Ὑπερβάσαν ἀπέστειλε μετὰ τῶν μισθοφόρων·	οὗ	συμμίξαντος οἱ βάρβαροι ῥίψαντες τὰς
[10, 13]	ἐνειργάζετο προθυμίαν τοῖς ἀγωνιζομένοις. Ἐξ	οὗ	συνέβαινε μηδὲν ἐλλιπὲς γίνεσθαι τῶν
[10, 49]	ἐπικειμένων, οὐ πρότερον ἔστησαν ἕως	οὗ	συνέμιξαν τοῖς περὶ τὸν Εὐθύδημον,
[10, 10]	κόλπῳ νεύοντι πρὸς ἄνεμον λίβα·	οὗ	τὸ μὲν βάθος ἐστὶν ὡς
[10, 46]	γάρ ἐστι τῆς τετάρτης. Ἐξ	οὗ	τὸ ῥῶ γράφει ὁ δεχόμενος
[10, 22]	οὐκ ἐπιτιμῶντες τῷ δεομένῳ, δι᾽	οὗ	τρόπου σῴζεται τὰ κοινά, ἀλλὰ
[10, 38]	οὕτως τετηρηκέναι τὴν πίστιν ὡς	οὐδ᾽	ἂν αὐτοὺς ἐκείνους τηρῆσαι πατέρας
[10, 45]	ταύτην τὴν ἐπίνοιαν. Καὶ μὴν	οὐδ᾽	αὐτῶν τῶν ἐν τῇ βακτηρίᾳ
[10, 23]	αἱρουμένων κινδυνεύειν, οὐδὲν ἐπισφαλέστερον ὑπάρχον	οὐδ᾽	ἀχρειότερον. Ταῦτα δ᾽ ὑποδείξας τοῖς
[10, 5]	ἀρχὰς μεταπορευομένοις. ~Καὶ τῇ μὲν	οὐδ᾽	ἐν νῷ τὸ ῥηθὲν ἦν,
[10, 7]	περιπέτειαν, οὐ κατεπέπληκτο τοὺς Καρχηδονίους	οὐδ᾽	ἥττητο τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ
[10, 19]	τῆς δωρεᾶς, στρατηγὸς δ᾽ ὑπάρχων	οὐδ᾽	ὁποίαν ἧττον, ὡς μὲν ἐμοὶ
[10, 32]	τῷ στρατοπέδῳ θεωροῦντες τὸ γινόμενον	οὐδαμῶς	ἠδυνήθησαν ἐπικουρῆσαι τοῖς κινδυνεύουσιν· ἔτι
[10, 26]	πρὸς βασιλείαν οὐδεὶς τῶν πρότερον	οὐδὲ	κακὰ τούτου τοῦ βασιλέως. Καί
[10, 1]	τὴν τῶν τόπων εὐφυΐαν, ἣν	οὐδὲ	συγκρίνειν ἄξιόν ἐστι τοῖς Ταραντίνων
[10, 45]	πρὶν ἢ γενέσθαι, περὶ τούτων	οὐδὲ	συνθέσθαι πρὸ τοῦ δυνατόν. Τὸ
[10, 43]	οὐκ ἐνεδέχετο προνοηθῆναι, περὶ τούτων	οὐδὲ	σύνθημα ποιήσασθαι δυνατόν. ~Αἰνείας δὲ
[10, 26]	ἔτι τὰς χήρας ἐπείρα γυναῖκας	οὐδὲ	τὰς ὑπάνδρους ἠρκεῖτο μοιχεύων, ἀλλ᾽
[10, 47]	δασύτητας καὶ ψιλότητας δύναιτο συσσῴζειν,	οὐδὲ	τελέως. Διόπερ οὐκ ἀποστατέον οὐδενὸς
[10, 8]	παραδόξου γενομένης ἐπιφανείας. Καὶ μὴν	οὐδὲ	τὴν θέσιν τῆς Καρχηδόνος οὐδὲ
[10, 8]	οὐδὲ τὴν θέσιν τῆς Καρχηδόνος	οὐδὲ	τὴν κατασκευὴν οὐδὲ τὴν τῆς
[10, 37]	Καρχηδονίοις, σαφῶς γινώσκειν αὐτὸν ὡς	οὐδὲ	τὴν πρὸς Ῥωμαίους δύνανται τηρεῖν
[10, 8]	τῆς Καρχηδόνος οὐδὲ τὴν κατασκευὴν	οὐδὲ	τὴν τῆς περιεχούσης αὐτὴν λίμνης
[10, 22]	ἰδίαν ἀδυναμίαν ἐν τοῖς ἱππικοῖς	οὐδὲ	τοῖς πλησίον τολμῶσιν οὐδὲν ὧν
[10, 16]	τὰς ἐφεδρείας καὶ τοῖς διαρπάζουσιν,	οὐδεὶς	ἀπολείπει τὰς τάξεις· ὃ μάλιστα
[10, 12]	τὴν πύλην οὐκέτι τῶν ἔνδον	οὐδεὶς	ἐξιέναι θαρρήσει. Οὐ μὴν ἀλλ᾽
[10, 26]	μείζω τις σχοίη πρὸς βασιλείαν	οὐδεὶς	τῶν πρότερον οὐδὲ κακὰ τούτου
[10, 27]	ξυλείας ἁπάσης κεδρίνης καὶ κυπαριττίνης,	οὐδεμίαν	αὐτῶν γεγυμνῶσθαι συνέβαινεν, ἀλλὰ καὶ
[10, 19]	τὸ κάλλος, ἰδιώτης μὲν ὢν	οὐδεμίαν	ἥδιον ἂν ἔφη δέξασθαι ταύτης
[10, 23]	παραγγέλματα, κρίνων πρὸς τὴν ἀλήθειαν	οὐδὲν	ἀναγκαιότερον εἶναι τῆς τῶν κατὰ
[10, 35]	μὲν ναυτικὰς δυνάμεις διέλυσε, θεωρῶν	οὐδὲν	ἀντίπαλον ὑπάρχον κατὰ θάλατταν, ἐκ
[10, 9]	τὴν πρὸς τὴν πόλιν ἁπλῶς	οὐδέν.	Αὐτὴ γὰρ ἡ τοῦ τόπου
[10, 23]	τὴν ἐν οὐλαμοῖς, αἱρουμένων κινδυνεύειν,	οὐδὲν	ἐπισφαλέστερον ὑπάρχον οὐδ᾽ ἀχρειότερον. Ταῦτα
[10, 28]	τὴν ἀνυδρίαν. Ἐπιπολῆς μὲν γὰρ	οὐδέν	ἐστι φαινόμενον ὕδωρ ἐν τοῖς
[10, 45]	τῶν ἐν τῇ βακτηρίᾳ γεγραμμένων	οὐδέν	ἐστιν ὡρισμένον. Πόσοι γὰρ ἥκουσιν
[10, 1]	μεγάλην εὐδαιμονίαν δοκοῦσι περιποιήσασθαι δι᾽	οὐδὲν	ἕτερον ἢ διὰ τὴν τῶν
[10, 17]	καὶ τοῖς ὅλοις ἐσφάλησαν παρ᾽	οὐδὲν	ἢ τὴν προειρημένην αἰτίαν. Διὸ
[10, 5]	ἡμέραν διαλέγεσθαι τοῖς θεοῖς. Ὧν	οὐδὲν	ἦν ἐνύπνιον, ἀλλ᾽ ὑπάρχων εὐεργετικὸς
[10, 6]	ἐπενόει καὶ προετίθετο πράττειν. Ὧν	οὐδὲν	ἦν χωρὶς ἐκλογισμῶν τῶν ἀκριβεστάτων.
[10, 13]	Οὐ μὴν ἀλλὰ τοιούτων ἀπαντωμένων	οὐδὲν	ἱκανὸν ἦν πρὸς τὸ κωλύειν
[10, 14]	ἀκούειν οὔτε συνορᾶν τῶν δεόντων	οὐδέν.	~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κρατήσαντες τοῦ
[10, 33]	πολλοῖς παραδιδῷ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν,	οὐδὲν	ὄφελος γίνεται διὰ τὸ πάσας
[10, 22]	ἱππικοῖς οὐδὲ τοῖς πλησίον τολμῶσιν	οὐδὲν	ὧν καθήκει προστάττειν, οἱ δὲ
[10, 7]	τινα πόλιν ἐν τοῖς Καρπητανοῖς,	οὐδένα	δὲ τῶν προειρημένων ἐλάττω δέχ᾽
[10, 24]	πάντων τῶν ὑποτεταγμένων, ὁρᾷ δ᾽	οὐδένα;	οὐ γὰρ στρατιωτικῆς ἐξουσίας, ἀλλ᾽
[10, 40]	εἶναι θέλειν οὔτε λέγεσθαι παρ᾽	οὐδενί.	Ταῦτα δ᾽ εἰπὼν παρήγγειλε στρατηγὸν
[10, 47]	οὐδὲ τελέως. Διόπερ οὐκ ἀποστατέον	οὐδενὸς	τῶν χρησίμων διὰ τὰς προφαινομένας
[10, 14]	ἰσθμὸν καὶ τὴν ταύτῃ πύλην,	οὐδέποτε	δ᾽ ἂν ἐλπισάντων ἐγγίσαι τῷ
[10, 16]	δὲ κατὰ σημαίας μερίζουσιν αὐτούς.	Οὐδέποτε	δὲ πλείους ἀποτάττονται πρὸς τοῦτο
[10, 16]	διαφυλάττοντες τὰς τάξεις ἐφεδρεύωσι τούτοις,	οὐδέποτε	κινδυνεύει Ῥωμαίοις τὰ ὅλα διὰ
[10, 6]	ἀρεταῖς ἡττῆσθαι Ῥωμαίους ὑπὸ Καρχηδονίων	οὐδέποτε,	τῇ δὲ προδοσίᾳ τῇ Κελτιβήρων
[10, 33]	τὴν ἰδίαν ἀγχίνοιαν, ἐσφάλη δ᾽	οὐδέποτε	τοσούτους καὶ τηλικούτους ἀγῶνας χειρίσας·
[10, 1]	καὶ μεταθέσεις οἷον εἰ> ἐμπορίῳ·	οὐδέπω	γὰρ συνέβαινε τότε τὴν τῶν
[10, 39]	κατὰ κέρας ποιούμενοι τὸν κίνδυνον,	οὐδέπω	τῶν πολεμίων κατειληφότων τοὺς ἐπὶ
[10, 3]	διανοίᾳ περὶ τὸ προτεθὲν ἐντεταμένος,	οὐθεὶς	ἂν συγχωρήσειε πλὴν τῶν συμβεβιωκότων
[10, 11]	ὑπῆρχε τὸ πρότερον καίτοι γ᾽	οὐκ	ἀγνοῶ διότι πολλοῖς εἴρηται τετταράκοντα·
[10, 30]	τοῖς ψιλοῖς καὶ τοῖς εὐζώνοις	οὐκ	ἀδύνατος ἦν ἡ δι᾽ αὐτῶν
[10, 30]	μὲν φάλαγγα καὶ τὴν ἀποσκευὴν	οὐκ	ἄλλως δυνατὸν ἦν, ἀλλ᾽ ὡς
[10, 26]	τὰ παρὰ φύσιν. Ὅτι Φιλίππου>	οὐκ	ἂν ἀγαθὰ μείζω τις σχοίη
[10, 47]	λέγειν τὰ γεγραμμένα, δῆλον ὡς	οὐκ	ἂν δύναιτο πιστεῦσαι διότι δεῖ
[10, 20]	ὅπλων κατασκευάς, οὐκ ἔσθ᾽ ὃς	οὐκ	ἂν εἶπε κατὰ τὸν Ξενοφῶντα
[10, 47]	ἑπτὰ καὶ πέντε στίχους συνεῖρον,	οὐκ	ἂν εὐχερῶς δύναιτο πιστεῦσαι διότι
[10, 32]	Τὸ μὲν γὰρ λέγειν ὡς	οὐκ	ἂν ᾠόμην" τίς γὰρ ἂν
[10, 47]	δύναιτο πιστεῦσαι διότι πρότερον οὗτος	οὐκ	ἀνέγνωκε τὸ βυβλίον· εἰ δὲ
[10, 16]	ἐλπίδος τῆς κατὰ τὴν ὠφέλειαν	οὐκ	ἀπιστουμένης ἀλλήλοις, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἴσης
[10, 47]	δύναιτο συσσῴζειν, οὐδὲ τελέως. Διόπερ	οὐκ	ἀποστατέον οὐδενὸς τῶν χρησίμων διὰ
[10, 30]	κατελάβοντο τοὺς τόπους. Ἐκεῖνο δ᾽	οὐκ	ἔβλεψαν ὅτι τὴν μὲν φάλαγγα
[10, 9]	τῆς πράξεως, οὐκ οἶδ᾽ ὅπως	οὐκ	εἰς τὸν ἄνδρα καὶ τὴν
[10, 49]	νύκτας ὑποχωρεῖν πρός τινα πόλιν	οὐκ	ἔλαττον εἴκοσι σταδίων διέχουσαν. Διανύσας
[10, 31]	γὰρ ἦσαν τριτταί, πλάτος μὲν	οὐκ	ἔλαττον ἔχουσαι τριάκοντα πηχῶν, βάθος
[10, 36]	τὰς ἀρχάς, ἄλλως δὲ τηρεῖν,	οὐκ	ἔμαθον διότι κάλλιστα φυλάττουσι τὰς
[10, 30]	παραπορευομένων ἐν τάξει καὶ βάδην,	οὐκ	ἔμενον οἱ βάρβαροι, πάντες δὲ
[10, 26]	γηράσκουσι τῶν ἵππων. Καίπερ ἡμεῖς	οὐκ	ἐν τοῖς προοιμίοις, ὥσπερ τῶν
[10, 32]	πεῖραν, ὡς ἡ παροιμία φησίν,	οὐκ	ἐν τῷ στρατηγῷ γίνεσθαι. Τὸ
[10, 43]	πυρσῶν χρείαν. Περὶ ὧν γὰρ	οὐκ	ἐνεδέχετο προνοηθῆναι, περὶ τούτων οὐδὲ
[10, 29]	λιθάζειν δυναμένους, οἵτινες τάξιν μὲν	οὐκ	ἔνεμον, αἰεὶ δὲ πρὸς τὸν
[10, 22]	εὔνους συναγωνιστὰς εἰς τὸ μέλλον,	οὐκ	ἐπιτιμῶντες τῷ δεομένῳ, δι᾽ οὗ
[10, 20]	περὶ τὰς τῶν ὅπλων κατασκευάς,	οὐκ	ἔσθ᾽ ὃς οὐκ ἂν εἶπε
[10, 4]	πλειόνων προσπορευομένων, ἐκ πολλοῦ μὲν	οὐκ	ἐτόλμα μεταπορεύεσθαι τὴν αὐτὴν ἀρχὴν
[10, 4]	ἐκ τῆς τοῦ πλήθους φορᾶς	οὐκ	εὐμαρῶς τὸν ἀδελφὸν ἐφιξόμενον τῆς
[10, 31]	ἐπὶ τῶν ἔργων, ἐν αἷς	οὐκ	ἤνυον ἑκάτεροι φέροντες τοὺς νεκροὺς
[10, 9]	τὸ τέλος ἔλθωσι τῆς πράξεως,	οὐκ	οἶδ᾽ ὅπως οὐκ εἰς τὸν
[10, 18]	ἐπιτηδείων. Ἡ δ᾽ ἐπισχοῦσα μικρόν	Οὐκ	ὀρθῶς" ἔφη στρατηγέ, τοὺς ἡμετέρους
[10, 12]	τὰ ὅλα καὶ τὴν πύλην	οὐκέτι	τῶν ἔνδον οὐδεὶς ἐξιέναι θαρρήσει.
[10, 23]	λελυκότων τὴν τάξιν τὴν ἐν	οὐλαμοῖς,	αἱρουμένων κινδυνεύειν, οὐδὲν ἐπισφαλέστερον ὑπάρχον
[10, 3]	αὐτῷ τοῦ πατρὸς διαφερόντων ἱππέων	οὐλαμὸν	ἀσφαλείας χάριν, συνθεασάμενος ἐν τῷ
[10, 23]	τούτοις ἀναστροφὴ καὶ μεταβολή, κατ᾽	οὐλαμὸν	δ᾽ ἐπιστροφὴ καὶ περισπασμός, ἔτι
[10, 49]	παρήγγειλε κατὰ σημαίας καὶ κατ᾽	οὐλαμοὺς	αὐτοῦ παρεμβαλεῖν καὶ λαμβάνειν ἑκάστους
[10, 23]	συναγωγαὶ πάλιν μετ᾽ ἐποχῆς εἰς	οὐλαμούς,	εἰς ἴλας, εἰς ἱππαρχίας, ἐπὶ
[10, 23]	καὶ τὰ διαστήματα κατὰ τοὺς	οὐλαμοὺς	τηρεῖν, ὡς ἱππέων λελυκότων τὴν
[10, 32]	τὸν κίνδυνον διαπεφευγότα Μάρκος μὲν	οὖν	ἀκακώτερον ἢ στρατηγικώτερον αὑτῷ χρησάμενος
[10, 39]	καταπειράζειν τῶν ὑπεναντίων. ~Τὴν μὲν	οὖν	ἄλλην δύναμιν ἑτοιμάσας πρὸς μάχην
[10, 2]	τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων. Οἱ μὲν	οὖν	ἄλλοι πάντες αὐτὸν ἐπιτυχῆ τινα
[10, 17]	τὰς ἰδίας οἰκήσεις. Οὗτοι μὲν	οὖν	ἅμα δακρύοντες καὶ χαίροντες ἐπὶ
[10, 49]	τῶν μεθ᾽ αὑτοῦ. Πολλοὶ μὲν	οὖν	ἀμφοτέρων διεφθάρησαν, ἐπεκράτησαν δὲ τῆς
[10, 20]	τοὺς χειροτέχνας. Κατὰ μέρος μὲν	οὖν	ἄνδρας ἐπιμελεῖς ἐφεστάκει πρὸς ταύτην
[10, 40]	περὶ τὸν Ἀνδοβάλην. Τότε μὲν	οὖν	ἀνεπιστάτως αὐτὸν παρέδραμε τὸ ῥηθέν·
[10, 7]	ἀπέχειν τῆς Καινῆς πόλεως. Νομίζων	οὖν,	ἐὰν μὲν εἰς μάχην συνιέναι
[10, 31]	τελευταῖον προτείχισμα δυνατόν. Συμπλοκαὶ μὲν	οὖν	ἐγίνοντο συνεχεῖς ἐπὶ τῶν ἔργων,
[10, 33]	ἐκ τῶν ἡγουμένων. Ταῦτα μὲν	οὖν	εἰρήσθω μοι πρὸς τοὺς ἢ
[10, 5]	καὶ προνοίας ἐπιτελουμένων. Ταῦτα μὲν	οὖν	εἰρήσθω μοι χάριν τῶν ἀκουόντων,
[10, 43]	τῶν νῦν εἰρημένων. Ὅτι μὲν	οὖν	εἰς Ὠρεὸν καὶ Πεπάρηθον ἢ
[10, 37]	συνέβη τοῖς Καρχηδονίοις. ~Ἀσδρούβας μὲν	οὖν	ἐν τοιαύταις περιστάσεσι πολλὰς καὶ
[10, 14]	στρατηγὸς τοὺς προσβάλλοντας. ~Οἱ μὲν	οὖν	ἔνδον περιχαρεῖς ἦσαν ὡς ἀποτετριμμένοι
[10, 40]	προσεφώνουν τὸν Πόπλιον. Πρῶτον μὲν	οὖν	ἐποίησε τοῦτο καὶ προσεκύνησε πρῶτος
[10, 12]	τειχῶν φεύγειν. Παρ᾽ ὀλίγον μὲν	οὖν	ἦλθον οἱ Ῥωμαῖοι τοῦ συνεισπεσεῖν
[10, 40]	στρατηγὸν αὑτὸν προσφωνεῖν. Ἴσως μὲν	οὖν	καὶ τότε δικαίως ἄν τις
[10, 35]	αὐτῶν ὑπῆρχον φίλοι. Ταῦτα μὲν	οὖν	καλῶς κατὰ νοῦν ἐχώρει τῷ
[10, 47]	συνέχον τῆς σωτηρίας. Ταῦτα μὲν	οὖν	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπαγγελίαν
[10, 21]	ἐπανόρθωσιν τῶν ἀκουόντων. Εἰ μὲν	οὖν	μὴ κατ᾽ ἰδίαν ἐπεποιήμεθα τὴν
[10, 19]	ἐμπόδια τοῖς χρωμένοις. Τοῖς μὲν	οὖν	νεανίσκοις ἔφη χάριν ἔχειν, τὸν
[10, 43]	τὴν ἁρμόζουσαν μνήμην. Ὅτι μὲν	οὖν	ὁ καιρὸς ἐν πᾶσι μεγάλην
[10, 46]	τὸν αὐτὸν τρόπον. Προδηλοῦται μὲν	οὖν	πᾶν τὸ προσπῖπτον ὡρισμένως κατὰ
[10, 43]	τῶν πυρσῶν ἀπαγγελίας. Τὸν μὲν	οὖν	πρὸ τούτου χρόνον ἁπλῆς γινομένης
[10, 42]	τὴν σύνοδον αὐτῶν. Τοῦ μὲν	οὖν	συλλόγου καθυστέρει, τὸν δὲ σῖτον
[10, 31]	ταύτην ἐξελεῖν μετὰ βίας. Ἀναλαβὼν	οὖν	τὴν δύναμιν προῆγε, καὶ περιστρατοπεδεύσας
[10, 10]	τοῖς ἀκούουσι. ~Χ. Κεῖται μὲν	οὖν	τῆς Ἰβηρίας κατὰ μέσην τὴν
[10, 34]	τὰ Ῥωμαίων πράγματα. Ἐδεκὼν μὲν	οὖν	τοιαῦτα διαλεχθεὶς ἐπέσχεν· ~ὁ δὲ
[10, 28]	λεῖπον τετρακισχιλίων ταλάντων. ~Ἕως μὲν	οὖν	τούτων τῶν τόπων ἤλπισεν αὐτὸν
[10, 49]	προτροπάδην ἠνάγκασε φυγεῖν. Ἐκεῖνοι μὲν	οὖν,	τῶν περὶ τὸν Παναίτωλον αὐτοῖς
[10, 27]	δοκεῖ διενηνοχέναι πόλεις. Κεῖται μὲν	οὖν	ὑπὸ τὴν παρώρειαν τὴν παρὰ
[10, 23]	διὰ παραγωγῆς τῆς παρὰ τοὺς	οὐραγούς.	Τὰς μὲν γὰρ κατὰ περίκλασιν
[10, 29]	τήν τε δυσχέρειαν τῶν τόπων,	οὓς	ἔδει διεκβάλλειν αὐτόν, ἕως εἰς
[10, 29]	ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς λειτουργούς,	οὓς	ἔδει παραπορευομένους τὸν καταλαμβανόμενον ὑπὸ
[10, 33]	Μάρκελλον νεκρόν. Οἱ δὲ καταρράκτας,	οὓς	εἶχον ὀλίγον ἐξωτέρω διὰ μηχανημάτων
[10, 2]	εὐλογίστων καὶ φρένας ἐχόντων ἀνδρῶν,	οὓς	καὶ θειοτάτους εἶναι καὶ προσφιλεστάτους
[10, 48]	τόπου μεγάλους ἔχοντος πλαταμῶνας, εἰς	οὓς	καταρράττει, τούτους φασὶ τῇ βίᾳ
[10, 28]	διὰ τῶν ἐγχωρίων, ὅτι καθ᾽	οὓς	χρόνους Πέρσαι τῆς Ἀσίας ἐπεκράτουν,
[10, 27]	τὴν παρὰ τὸν Ὀρόντην, ἀτείχιστος	οὖσα,	ἄκραν δ᾽ ἐν αὑτῇ χειροποίητον
[10, 5]	τοῦ πράγματος ἄφνω προσπεσόντος, περιχαρὴς	οὖσα	πρὸς τὰς θύρας ἀπήντα καὶ
[10, 11]	πεποιήμεθα λόγον. Ἀποδείξας δὲ δυνατὴν	οὖσαν	τὴν ἐπιβολήν, καὶ συγκεφαλαιωσάμενος τὴν
[10, 27]	τῶν ἐξ ἀρχῆς καταβαλλομένων εὐκαιρίαν.	Οὔσης	γὰρ τῆς ξυλείας ἁπάσης κεδρίνης
[10, 17]	ἐξ ἴσου πᾶσι τῆς ὠφελείας	οὔσης,	ἐάν τις ὑποπίπτῃ τοιοῦτος καιρός.
[10, 14]	τῆς συμμίκτου πολυοχλίας οὐ δυναμένων	οὔτ᾽	ἀκούειν οὔτε συνορᾶν τῶν δεόντων
[10, 29]	διὰ μάχης κρίνεσθαι πρὸς σφᾶς,	οὔτ᾽	ἂν ἐξεχώρει λιπὼν τὴν αὑτοῦ
[10, 29]	ἐξεχώρει λιπὼν τὴν αὑτοῦ χώραν	οὔτ᾽	ἂν ἐπιτηδειοτέρους τόπους ἐζήτει πρὸς
[10, 40]	ἀληθείαις ὑπάρχειν, βασιλεύς γε μὴν	οὔτ᾽	εἶναι θέλειν οὔτε λέγεσθαι παρ᾽
[10, 2]	παραπλησίαν ἐσχηκέναι φύσιν καὶ προαίρεσιν.	Οὔτε	γὰρ Λυκοῦργον ἡγητέον δεισιδαιμονοῦντα καὶ
[10, 40]	γε μὴν οὔτ᾽ εἶναι θέλειν	οὔτε	λέγεσθαι παρ᾽ οὐδενί. Ταῦτα δ᾽
[10, 22]	τῶν κατὰ τὸν ἴδιον βίον,	οὔτε	μὴν ἀποσχέσθαι τῶν τῆς πατρίδος,
[10, 2]	Πυθίᾳ συστήσασθαι τὸ Λακεδαιμονίων πολίτευμα,	οὔτε	Πόπλιον ἐξ ἐνυπνίων ὁρμώμενον καὶ
[10, 45]	ἀόριστα. Δῆλον γὰρ ἔσται> ὡς	οὔτε	προϊδέσθαι τὰ μέλλοντα πάντα δυνατὸν
[10, 45]	προϊδέσθαι τὰ μέλλοντα πάντα δυνατὸν	οὔτε	προϊδόμενον εἰς τὴν βακτηρίαν γράψαι·
[10, 14]	πολυοχλίας οὐ δυναμένων οὔτ᾽ ἀκούειν	οὔτε	συνορᾶν τῶν δεόντων οὐδέν. ~Οἱ
[10, 2]	ἑκάτεροι τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων	οὔτε	τὰ παράδοξα προσδεχομένους ῥᾳδίως οὔτε
[10, 2]	οὔτε τὰ παράδοξα προσδεχομένους ῥᾳδίως	οὔτε	τοῖς δεινοῖς τολμῶντας παραβάλλεσθαι χωρὶς
[10, 17]	πάντας ἐπὶ τὰς ἰδίας οἰκήσεις.	Οὗτοι	μὲν οὖν ἅμα δακρύοντες καὶ
[10, 25]	φάλαγγος ἔχοντες διάθεσιν. Κἂν μὲν	οὗτοι	πταίσαντες καταφθαρῶσιν, ἀναστρέψαντες ἐκ τῶν
[10, 9]	τὴν προειρημένην πόλιν μόνος γὰρ	οὗτος	αὐτῷ συνῄδει τὴν ἐπιβολήν, καθάπερ
[10, 10]	ὁ συνεχὴς Ἀλήτου δοκεῖ δ᾽	οὗτος	εὑρετὴς γενόμενος τῶν ἀργυρείων μετάλλων
[10, 47]	εὐχερῶς δύναιτο πιστεῦσαι διότι πρότερον	οὗτος	οὐκ ἀνέγνωκε τὸ βυβλίον· εἰ
[10, 17]	φανερὸν ὡς, ὅταν ὁ καιρὸς	οὗτος	ὑποπέσῃ, δυσχερῶς εἰκὸς ἀπέχεσθαι τοὺς
[10, 46]	Τούτου δὲ γραφέντος εἰς πινάκιον,	οὕτω	δηλωθήσεται τοῖς πυρσοῖς. Πρῶτον δ᾽
[10, 15]	τῆς παρεμβολῆς ἔμενον, οἷς ἦν	οὕτω	διατεταγμένον· μετὰ δὲ τῶν χιλίων
[10, 44]	σῖτος, καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς	οὕτω,	μέχρις ἂν ἐν πάσαις γραφῇ
[10, 17]	αἰτίαν. Διὸ δεῖ περὶ μηδὲν	οὕτω	σπουδάζειν καὶ προνοεῖσθαι τοὺς ἡγουμένους
[10, 45]	δεύτερον, δύο, καὶ κατὰ λόγον	οὕτω·	τοὺς δὲ δευτέρους ἐκ τῶν
[10, 8]	ἀπεσπάσθαι τὰς τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις	οὕτως	ἀφέμενος τῶν ἄλλων περὶ ταύτην
[10, 35]	εἰς τὸ μέλλον ἐλπίδας ὑπογράψας,	οὕτως	εἰς τὴν οἰκείαν ἐξαπέστειλε. Τούτου
[10, 24]	δόμον ἐπιμελείας τύχῃ τὸ παρατεθέν,	οὕτως	ἐν στρατοπέδῳ τὸ κατ᾽ ἄνδρα
[10, 12]	ὁ κατὰ τὴν πόλιν ὄχλος	οὕτως	ἐπτοήθη πᾶς ὥστε καὶ τοὺς
[10, 6]	τὸν ποταμόν, ἀσμένως ἥξειν, οὐχ	οὕτως	εὐνοοῦντας σφίσι, τὸ δὲ πλεῖον
[10, 21]	μετ᾽ αὐξήσεως τῶν πράξεων ἀπολογισμόν,	οὕτως	ὁ τῆς ἱστορίας, κοινὸς ὢν
[10, 30]	αὐτῆς τῆς φάραγγος τὴν ἀνάβασιν,	οὕτως	παρεσκευάσαντο καὶ πρὸς τοῦτο κατελάβοντο
[10, 38]	διάθεσιν, ἀλλ᾽ αἰχμαλώτων καὶ δούλων,	οὕτως	τετηρηκέναι τὴν πίστιν ὡς οὐδ᾽
[10, 34]	τῆς αὐτῆς ὁρμῆς, μάλιστα πεπεισμένος	οὕτως	τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα
[10, 13]	ἀνάβασιν τῶν πρώτων τεθαρρηκότως, οὐχ	οὕτως	τὸ πλῆθος τῶν ἀμυνομένων ἐπικίνδυνον
[10, 4]	θεωρῶν μεγάλην ὑπάρχουσαν, καὶ μόνως	οὕτως	ὑπολαμβάνων κἀκεῖνον καθίξεσθαι τῆς προθέσεως,
[10, 11]	αὐτὸν τὸν τῆς πράξεως καιρὸν	οὕτως	ὥστε παντὶ τῷ στρατοπέδῳ τὴν
[10, 11]	ἐπεβάλετο συναθροίσας τὰ πλήθη παρακαλεῖν,	οὐχ	ἑτέροις τισὶ χρώμενος ἀπολογισμοῖς, ἀλλ᾽
[10, 39]	ἕπεσθαι τοῖς περὶ τὸν Ἀσδρούβαν	οὐχ	ἡγεῖτο συμφέρειν τῷ δεδιέναι τῶν
[10, 30]	γὰρ τὰ παρακείμενα τῶν ὀρῶν	οὐχ	οἷόν τ᾽ ἦν τούτοις προσβαλεῖν,
[10, 45]	πόσαι νῆες καὶ πόσος σῖτος,	οὐχ	οἷόν τε διασαφῆσαι· περὶ γὰρ
[10, 22]	ἀνδρῶν τοιαύτας τινὰς δόξας ὡς	οὐχ	οἷόν τε τῶν κοινῶν προστατεῖν
[10, 38]	ἀσελγείας, ἃς αὐτὸς παρειληφὼς νῦν	οὐχ	ὁμήρων ἐχούσας διάθεσιν, ἀλλ᾽ αἰχμαλώτων
[10, 12]	δὲ διὰ τῶν βοηθούντων ἐπικουρίας	οὐχ	ὁμοίας ὑπαρχούσης διὰ τὸ τοῖς
[10, 6]	ἴδωσι τὸν ποταμόν, ἀσμένως ἥξειν,	οὐχ	οὕτως εὐνοοῦντας σφίσι, τὸ δὲ
[10, 13]	τὴν ἀνάβασιν τῶν πρώτων τεθαρρηκότως,	οὐχ	οὕτως τὸ πλῆθος τῶν ἀμυνομένων
[10, 33]	παραδιδῷ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν, οὐδὲν	ὄφελος	γίνεται διὰ τὸ πάσας ἐξηρτῆσθαι
[10, 32]	τῆς ἀγνοίας ὑπαρχούσης. Τί γὰρ	ὄφελος	ἡγεμόνος ἢ στρατηγοῦ μὴ διειληφότος
[10, 38]	τῶν ὑποκειμένων, προτιθέμενος ἐπὶ τὴν	ὀφρὺν	ἀεὶ τὰς ἐφεδρείας. Ὁ δὲ
[10, 39]	μόνον ἐπέβησαν ἀσφαλῶς ἐπὶ τὴν	ὀφρύν,	ἀλλὰ καὶ προσάγοντες ἔτι παρεμβαλλόντων
[10, 39]	ἐξαφιεὶς ἐκέλευε προσβάλλειν πρὸς τὴν	ὀφρὺν	καὶ καταπειράζειν τῆς τῶν πολεμίων
[10, 39]	ἡμίσεις αὐτὸς ἔχων, περιελθὼν τὴν	ὀφρὺν	κατὰ τὸ λαιὸν τῶν ὑπεναντίων,
[10, 39]	δύναμιν καὶ παρενέβαλε παρὰ τὴν	ὀφρύν,	πιστεύων τοῖς τόποις. Κατὰ δὲ
[10, 38]	πλευρὰν τοῦ χάρακος ἐπίπεδον τόπον,	ὀφρὺν	προβεβλημένην ἔχοντα καὶ βάθος ἱκανὸν
[10, 12]	συμβαίνοντος ὁ κατὰ τὴν πόλιν	ὄχλος	οὕτως ἐπτοήθη πᾶς ὥστε καὶ
[10, 31]	εἰ βασίλειον διά τε τὴν	ὀχυρότητα	καὶ τὴν ἄλλην εὐκαιρίαν ἔκρινε
[10, 27]	αὑτῇ χειροποίητον ἔχει, θαυμασίως πρὸς	ὀχυρότητα	κατεσκευασμένην. Ὑπὸ δὲ ταύτην ἐστὶ
[10, 47]	διότι δεῖ πρῶτον ἐπὶ τὰς	ὄψεις	τὰς ἑνὸς ἑκάστου τῶν γραμμάτων
[10, 8]	ἀποχώρησις καθ᾽ ἡμέραν ἐπὶ δείλην	ὀψίαν.	Ἐξ ὧν συλλογισάμενος ὅτι καθικόμενος
[10, 18]	γυναικός, καὶ θεωρῶν ὑπὸ τὴν	ὄψιν	τὴν ἀκμὴν τῶν Ἀνδοβάλου θυγατέρων