Pages
[71]	καὶ μὴ φθονήσῃς, ἵνα εὐτυχέστατον	ψεῦσμα	~ἐψευσμένος ὦ, ἂν φανῇς σὺ
[81]	ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτει ~ἀνδιδοῖ	ψυχὰς	πάλιν, ~(ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ
[86]	τῶν ὄντων ἐστὶν ἐν τῇ	ψυχῇ,	ἀθάνατος ἂν ἡ ψυχὴ ~εἴη,
[81]	ἀνθρώπων καλεῦνται. ~ἅτε οὖν ἡ	ψυχὴ	ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις
[86]	ἀεὶ χρόνον ~μεμαθηκυῖα ἔσται ἡ	ψυχὴ	αὐτοῦ; δῆλον γὰρ ὅτι τὸν
[86]	τῇ ψυχῇ, ἀθάνατος ἂν ἡ	ψυχὴ	~εἴη, ὥστε θαρροῦντα χρὴ ὃ
[88]	ἆρα οὐχ ὥσπερ τῇ ἄλλῃ	ψυχῇ	ἡ φρόνησις ~ἡγουμένη ὠφέλιμα τὰ
[88]	οὕτως αὖ ~(καὶ τούτοις ἡ	ψυχὴ	ὀρθῶς μὲν χρωμένη καὶ ἡγουμένη
[88]	ἄρα ἀρετὴ τῶν ἐν τῇ	ψυχῇ	τί ἐστιν καὶ ἀναγκαῖον αὐτῷ
[88]	μὲν ἄλλα πάντα εἰς ~τὴν	ψυχὴν	ἀνηρτῆσθαι, τὰ δὲ τῆς ψυχῆς
[88]	ἐπειδήπερ πάντα τὰ κατὰ τὴν	ψυχὴν	αὐτὰ μὲν καθ' ~αὑτὰ οὔτε
[80]	ἀληθῶς γὰρ ἔγωγε καὶ (τὴν	ψυχὴν	καὶ τὸ στόμα ~ναρκῶ, καὶ
[87]	τί ἐστιν τῶν περὶ τὴν	ψυχὴν	ὄντων ~ἀρετή, διδακτὸν ἂν εἴη
[88]	τοίνυν καὶ τὰ κατὰ τὴν	ψυχὴν	σκεψώμεθα. σωφροσύνην τι καλεῖς καὶ
[81]	ἀληθῆ λέγειν. φασὶ γὰρ τὴν	ψυχὴν	τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ~ἀθάνατον, καὶ
[81]	~συγγενοῦς οὔσης, καὶ μεμαθηκυίας τῆς	ψυχῆς	ἅπαντα, οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον
[88]	ψυχὴν ἀνηρτῆσθαι, τὰ δὲ τῆς	ψυχῆς	αὐτῆς εἰς φρόνησιν, ~εἰ (μέλλει
[88]	~οὐκοῦν συλλήβδην πάντα τὰ τῆς	ψυχῆς	ἐπιχειρήματα καὶ καρτερήματα ~ἡγουμένης μὲν
[88]	φρόνησις ~ἡγουμένη ὠφέλιμα τὰ τῆς	ψυχῆς	ἐποίει, ἡ δὲ ἀφροσύνη βλαβερά,
[98]	παραμένειν, ἀλλὰ δραπετεύουσιν ἐκ τῆς	ψυχῆς	τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε οὐ ~πολλοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005