Pages |
[90] |
σοι
δοκεῖ
ἀλογία
εἶναι;
~(Ἄνυτος)
|
ναὶ |
μὰ
Δία
ἔμοιγε,
καὶ
ἀμαθία |
[83] |
ἂν
τέτταρες
τοσαῦται
~(γένωνται;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~ἀναγραψώμεθα
δὴ
ἀπ'
αὐτῆς |
[83] |
ἦν,
ἡ
δὲ
τεττάρων;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~δεῖ
ἄρα
τὴν
τοῦ |
[87] |
(ἀρετῇ
γ'
ἐσμὲν
ἀγαθοί;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
εἰ
δὲ
ἀγαθοί,
ὠφέλιμοι: |
[86] |
ὅτ'
οὐκ
ἦν
ἄνθρωπος;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~εἰ
οὖν
ὅν
τ' |
[74] |
ὄντα
χρώματα
τοῦ
λευκοῦ;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~εἰ
οὖν
ὥσπερ
ἐγὼ |
[83] |
τῆς
ἡμισέας
ταυτησὶ
τουτί;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~εἶεν:
τὸ
δὲ
ὀκτώπουν |
[79] |
καὶ
πάντα
τὰ
τοιαῦτα;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
εἶτα,
ὦ
Μένων,
παίζεις |
[82] |
δυοῖν
ποδοῖν
τὸ
χωρίον;
~(Παῖς)
|
(ναί. |
~(Σωκράτης)
~ἐπειδὴ
δὲ
δυοῖν
ποδοῖν |
[98] |
ὠφέλιμος
ἡμῖν
ὡμολόγηται
εἶναι.
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~ἐπειδὴ
τοίνυν
οὐ
μόνον |
[82] |
γε
ἀπὸ
τῆς
διπλασίας;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~θεῶ
δὴ
αὐτὸν
ἀναμιμνῃσκόμενον |
[74] |
καὶ
ἄλλα
ἔστιν
σχήματα;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
καὶ
εἴ
γε
προσανηρώτα |
[87] |
γὰρ
τἀγαθὰ
ὠφέλιμα.
οὐχί;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
καὶ
ἡ
ἀρετὴ
δὴ |
[97] |
ἄλλως
ἔχοι:
ἦ
γάρ;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~καὶ
ὅτι
γε
ὠφέλιμοι |
[90] |
οὐ
παρὰ
τοὺς
σκυτοτόμους;
~(Ἄνυτος)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
καὶ
τἆλλα
οὕτως;
~(Ἄνυτος) |
[84] |
προσθεῖμεν
ἂν
τουτὶ
ἴσον;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
καὶ
τρίτον
τόδε
ἴσον |
[85] |
γωνίαν
τεινούσης
τοῦ
τετράποδος;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~καλοῦσιν
δέ
γε
ταύτην |
[98] |
εἰ
φρόνησις
ἡ
ἀρετή;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~κἂν
εἴ
γε
διδακτὸν |
[77] |
ἀλλά
τινες
τῶν
κακῶν;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οἰόμενοι
τὰ
κακὰ
ἀγαθὰ |
[83] |
τετράκις
ἐστὶν
ἑκκαίδεκα.
οὐχί;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~ὀκτώπουν
δ'
ἀπὸ
ποίας |
[97] |
τοῦτό
~που
καλῶς
ὡμολογοῦμεν;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~ὅτι
δ'
οὐκ
ἔστιν |
[83] |
ἐστιν,
τούτου
δὲ
ἥμισυ;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἀπὸ
μὲν
μείζονος |
[83] |
τὸ
χωρίον
ὃ
φῄς.
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἂν
ᾖ
τῇδε |
[98] |
τοῦτο
εἰ
διδακτόν
ἐστιν.
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
διδακτὸν
ἔδοξεν
εἶναι, |
[85] |
ποτε
ἢ
ἀεὶ
εἶχεν;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἰ
μὲν
ἀεὶ |
[82] |
μέσου
ἐστὶν
ἴσας
ἔχον;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴη
ἂν
τοιοῦτον |
[90] |
βλέψαντες
καλῶς
ἂν
~πέμποιμεν;
~(Ἄνυτος)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
περὶ
αὐλήσεως |
[88] |
δὲ
~σὺν
νῷ,
ὠφελεῖται;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
σωφροσύνη
ὡσαύτως |
[84] |
τόδε
ἴσον
ἑκατέρῳ
τούτων;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
προσαναπληρωσαίμεθ'
ἂν
τὸ |
[85] |
~ἕκαστον
τούτων
τῶν
χωρίων;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τέτταρες
αὗται
γίγνονται |
[73] |
~ἀλλὰ
σώφρονες
καὶ
(δίκαιοι;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~πάντες
ἄρ'
ἄνθρωποι
τῷ |
[85] |
ἀποτέτμηκεν
~ἐντός;
ἢ
οὔ;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
πόσα
οὖν
τηλικαῦτα
ἐν |
[82] |
ἄρα
δὶς
γίγνεται
ποδῶν;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
πόσοι
οὖν
εἰσιν
οἱ |
[83] |
τούτῳ
ἐστὶν
τῷ
τετράποδι;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~πόσον
οὖν
γίγνεται;
οὐ |
[82] |
τὰς
γραμμὰς
ὥσπερ
τοῦτο;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
πόσων
οὖν
ἔσται
ποδῶν; |
[88] |
τὰ
τοιαῦτα
~ὠφέλιμα.
~(οὐχί;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~ταὐτὰ
δὲ
ταῦτά
φαμεν |
[84] |
τέτταρα
ἴσα
χωρία
(τάδε;
~(Παῖς)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
τί
οὖν;
τὸ
ὅλον |
[85] |
ἐξ
~αὑτοῦ
τὴν
ἐπιστήμην;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~τὸ
δὲ
ἀναλαμβάνειν
αὐτὸν |
[85] |
αἱ
δόξαι:
ἢ
οὔ;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
~τῷ
οὐκ
εἰδότι
ἄρα |
[98] |
γε
αὐτὸ
ὁμολογοῦμεν
εἶναι;
~(Μένων)
|
ναί. |
~(Σωκράτης)
ὠφέλιμον
δὲ
καὶ
ἀγαθὸν |
[81] |
ζητεῖν
ἀρετὴ
ὅτι
ἐστίν.
~(Μένων)
|
~ναί, |
ὦ
Σώκρατες:
ἀλλὰ
πῶς
λέγεις |
[80] |
νῦν
ἐμὲ
τοιοῦτόν
τι
~πεποιηκέναι,
|
(ναρκᾶν) |
ἀληθῶς
γὰρ
ἔγωγε
καὶ
(τὴν |
[80] |
οὕτω
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
ποιεῖ
|
ναρκᾶν, |
ἔοικα
αὐτῇ:
εἰ
δὲ
μή, |
[80] |
τὸν
ἀεὶ
~πλησιάζοντα
καὶ
ἁπτόμενον
|
ναρκᾶν |
ποιεῖ,
καὶ
σὺ
δοκεῖς
μοι |
[84] |
~ἀπορεῖν
οὖν
αὐτὸν
ποιήσαντες
καὶ
|
ναρκᾶν |
ὥσπερ
ἡ
νάρκη,
μῶν
τι |
[80] |
ἐγὼ
δέ,
εἰ
μὲν
ἡ
|
νάρκη |
αὐτὴ
ναρκῶσα
οὕτω
καὶ
τοὺς |
[84] |
ποιήσαντες
καὶ
ναρκᾶν
ὥσπερ
ἡ
|
νάρκη, |
μῶν
τι
ἐβλάψαμεν;
~(Μένων)
οὐκ |
[80] |
καὶ
τἆλλα
ταύτῃ
τῇ
πλατείᾳ
|
νάρκῃ |
τῇ
θαλαττίᾳ:
καὶ
γὰρ
αὕτη |
[84] |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ὤνητο
ἄρα
|
ναρκήσας; |
~(Μένων)
δοκεῖ
μοι.
~(Σωκράτης)
~σκέψαι |
[80] |
(τὴν
ψυχὴν
καὶ
τὸ
στόμα
|
~ναρκῶ, |
καὶ
οὐκ
ἔχω
ὅτι
ἀποκρίνωμαί |
[80] |
εἰ
μὲν
ἡ
νάρκη
αὐτὴ
|
ναρκῶσα |
οὕτω
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
ποιεῖ |
[95] |
οὗτοι
παρέχειν
αὑτοὺς
διδασκάλους
τοῖς
|
νέοις, |
καὶ
ὁμολογεῖν
~διδάσκαλοί
τε
εἶναι |
[92] |
αὐτοὺς
~ἐξαπατᾶν
καὶ
λωβᾶσθαι
τοὺς
|
νέους, |
ἢ
λεληθέναι
καὶ
ἑαυτούς;
καὶ |
[89] |
ἂν
ἡμῖν
οἳ
~ἐγίγνωσκον
τῶν
|
νέων |
τοὺς
ἀγαθοὺς
τὰς
φύσεις,
οὓς |
[92] |
οἱ
τούτοις
διδόντες
~ἀργύριον
τῶν
|
νέων, |
τούτων
(δ'
ἔτι
μᾶλλον
οἱ |
[90] |
δόντος
τινός,
~ὥσπερ
ὁ
νῦν
|
νεωστὶ |
εἰληφὼς
τὰ
Πολυκράτους
χρήματα
Ἰσμηνίας |
[93] |
αὐτοῦ,
ἤδη
του
ἀκήκοας
ἢ
|
νεωτέρου |
ἢ
πρεσβυτέρου;
~(Ἄνυτος)
οὐ
δῆτα. |
[89] |
ὅτι
διδακτόν
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
ἴσως
|
νὴ |
Δία:
ἀλλὰ
μὴ
τοῦτο
οὐ |
[98] |
δεσμῷ
ἐπιστήμη
ὀρθῆς
δόξης.
~(Μένων)
|
νὴ |
τὸν
Δία,
ὦ
Σώκρατες,
ἔοικεν |
[95] |
ποιητόν,
φησί,
καὶ
ἔνθετον
ἀνδρὶ
|
νόημα, |
λέγει
πως
ὅτι
~πολλοὺς
ἂν |
[95] |
~(συμμίσγῃς,
ἀπολεῖς
καὶ
τὸν
ἐόντα
|
νόον. |
~οἶσθ'
ὅτι
ἐν
τούτοις
μὲν |
[88] |
~καὶ
καταρτυόμενα
ὠφέλιμα,
ἄνευ
δὲ
|
νοῦ |
βλαβερά;
~(Μένων)
πάνυ
(σφόδρα.
~(Σωκράτης) |
[88] |
τι:
οὐχ
ὅταν
μὲν
ἄνευ
|
νοῦ |
θαρρῇ
ἄνθρωπος,
βλάπτεται,
ὅταν
δὲ |
[88] |
ὡσαύτως
καὶ
εὐμαθία:
μετὰ
μὲν
|
νοῦ |
καὶ
μανθανόμενα
~καὶ
καταρτυόμενα
ὠφέλιμα, |
[100] |
~ἀλλὰ
θείᾳ
μοίρᾳ
παραγιγνομένη
ἄνευ
|
νοῦ |
οἷς
ἂν
~(παραγίγνηται,
εἰ
μή |
[96] |
παντὸς
μᾶλλον
οὖν
~προσεκτέον
τὸν
|
νοῦν |
ἡμῖν
αὐτοῖς,
καὶ
ζητητέον
ὅστις |
[97] |
Δαιδάλου
ἀγάλμασιν
οὐ
προσέσχηκας
τὸν
|
νοῦν: |
ἴσως
δὲ
οὐδ'
ἔστιν
παρ' |
[99] |
θείους
καλεῖν
τοὺς
ἄνδρας,
οἵτινες
|
νοῦν |
μὴ
~ἔχοντες
πολλὰ
καὶ
μεγάλα |
[82] |
γε.
~(Σωκράτης)
~πρόσεχε
δὴ
τὸν
|
νοῦν |
ὁπότερ'
ἄν
σοι
φαίνηται,
ἢ |
[84] |
~(Μένων)
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
νῦν |
βέλτιον
ἔχει
περὶ
τὸ
πρᾶγμα |
[85] |
οὐκ
ἂν
ἔν
γε
τῷ
|
~νῦν |
βίῳ
εἰληφὼς
εἴη.
ἢ
(δεδίδαχέν |
[86] |
~εἰ
δὲ
μὴ
ἐν
τῷ
|
νῦν |
βίῳ
λαβών,
οὐκ
ἤδη
τοῦτο |
[100] |
ζητεῖν
τί
ποτ'
ἔστιν
ἀρετή.
|
νῦν |
δ'
ἐμοὶ
μὲν
ὥρα
ποι |
[95] |
τὸ
κακῶς
λέγειν,
παύσεται
~χαλεπαίνων,
|
νῦν |
δὲ
ἀγνοεῖ:
σὺ
δέ
μοι |
[84] |
~εἰδώς,
καὶ
οὐχ
ἡγεῖτο
ἀπορεῖν:
|
νῦν |
δὲ
ἡγεῖται
(ἀπορεῖν
ἤδη,
καὶ |
[80] |
εὖ,
ὥς
γε
ἐμαυτῷ
~ἐδόκουν:
|
νῦν |
δὲ
οὐδ'
ὅτι
ἐστὶν
τὸ |
[70] |
ἐφ'
ἱππικῇ
τε
καὶ
πλούτῳ,
|
(νῦν |
δέ,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
καὶ |
[80] |
ποιεῖ,
καὶ
σὺ
δοκεῖς
μοι
|
νῦν |
ἐμὲ
τοιοῦτόν
τι
~πεποιηκέναι,
(ναρκᾶν) |
[82] |
Μένων,
ὅτι
πανοῦργος
εἶ,
καὶ
|
(νῦν |
ἐρωτᾷς
εἰ
ἔχω
σε
~διδάξαι, |
[92] |
γεγονότες
ἐκείνου,
οἱ
δὲ
καὶ
|
~νῦν |
ἔτι
ὄντες.
πότερον
δὴ
οὖν |
[99] |
καὶ
αὖθις
διαλεξόμεθα:
εἰ
δὲ
|
νῦν |
ἡμεῖς
~ἐν
παντὶ
τῷ
λόγῳ |
[89] |
λέγεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
τῷ
|
~νῦν |
καὶ
ἐν
τῷ
ἔπειτα,
εἰ |
[93] |
οἱ
ἀγαθοὶ
~ἄνδρες
καὶ
τῶν
|
νῦν |
καὶ
τῶν
προτέρων
ταύτην
τὴν |
[84] |
πρὸς
τὸ
ἐξευρεῖν
ὅπῃ
ἔχει:
|
νῦν |
μὲν
γὰρ
~καὶ
ζητήσειεν
ἂν |
[85] |
~οἶδε;
~(Μένων)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
νῦν |
μέν
γε
αὐτῷ
ὥσπερ
ὄναρ |
[80] |
μὲν
ᾔδησθα
πρὶν
ἐμοῦ
ἅψασθαι,
|
νῦν |
μέντοι
ὅμοιος
εἶ
οὐκ
~εἰδότι. |
[90] |
οὐδὲ
δόντος
τινός,
~ὥσπερ
ὁ
|
νῦν |
νεωστὶ
εἰληφὼς
τὰ
Πολυκράτους
χρήματα |
[85] |
οὖν
οὐ
τὴν
ἐπιστήμην,
ἣν
|
νῦν |
οὗτος
ἔχει,
ἤτοι
ἔλαβέν
ποτε |
[82] |
διδάσκω,
ἀλλ'
ἐρωτῶ
πάντα;
καὶ
|
νῦν |
οὗτος
~οἴεται
εἰδέναι
ὁποία
ἐστὶν |
[80] |
τοὺς
~ἄλλους
ποιῶ
(ἀπορεῖν.
καὶ
|
νῦν |
περὶ
ἀρετῆς
ὃ
ἔστιν
ἐγὼ |
[84] |
ὀκτώποδος
χωρίου
γραμμή,
ὥσπερ
οὐδὲ
|
νῦν |
~πω
οἶδεν,
ἀλλ'
οὖν
ᾤετό |
[91] |
γε
πρός.
~(Σωκράτης)
καλῶς
λέγεις.
|
~νῦν |
τοίνυν
ἔξεστί
σε
μετ'
ἐμοῦ |
[86] |
χρὴ
ὃ
μὴ
τυγχάνεις
ἐπιστάμενος
|
νῦν |
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ὃ
μὴ |
[78] |
Σώκρατες,
οὕτως
ἔχειν
ὡς
σὺ
|
νῦν |
ὑπολαμβάνεις.
~(Σωκράτης)
~ἴδωμεν
δὴ
καὶ |
[89] |
τοῦ
πράγματος.
καὶ
δὴ
καὶ
|
νῦν, |
ὦ
Μένων,
εἰς
καλὸν
ἡμῖν |
[80] |
τοὺς
ἄλλους
ποιεῖς
ἀπορεῖν:
καὶ
|
νῦν, |
ὥς
γέ
μοι
δοκεῖς,
~γοητεύεις |
[92] |
τοσαύτῃ
πόλει
τὴν
ἀρετὴν
~ἣν
|
νυνδὴ |
ἐγὼ
διῆλθον
γένοιτ'
ἂν
ἄξιος |
[74] |
τίς
σε
ἀνέροιτο
τοῦτο
ὃ
|
νυνδὴ |
ἐγὼ
~ἔλεγον,
τί
ἐστιν
σχῆμα, |
[78] |
βούλεσθαι
τὰ
κακά.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
νυνδὴ |
ἔλεγες
ὅτι
ἔστιν
ἡ
ἀρετὴ |
[87] |
διδακτὸν
ἢ
οὔ,
ἢ
ὃ
|
νυνδὴ |
ἐλέγομεν,
ἀναμνηστόν
διαφερέτω
δὲ
~μηδὲν |
[88] |
μὲν
δὴ
καὶ
τἆλλα
ἃ
|
νυνδὴ |
ἐλέγομεν,
πλοῦτόν
τε
καὶ
τὰ |
[99] |
ἂν
καλοῖμεν
θείους
τε
οὓς
|
νυνδὴ |
ἐλέγομεν
(χρησμῳδοὺς
καὶ
~μάντεις
καὶ |
[97] |
φρονήσεως:
καὶ
~τοῦτό
ἐστιν
ὃ
|
νυνδὴ |
παρελείπομεν
ἐν
τῇ
περὶ
τῆς |
[74] |
μίαν
~ζητοῦντες,
ἄλλον
τρόπον
ἢ
|
νυνδή: |
τὴν
δὲ
μίαν,
ἣ
διὰ |
[75] |
ὥσπερ
ἐγώ
τε
καὶ
σὺ
|
νυνὶ |
φίλοι
ὄντες
~βούλοιντο
ἀλλήλοις
διαλέγεσθαι, |
[88] |
ἄνθρωπος,
βλάπτεται,
ὅταν
δὲ
~σὺν
|
νῷ, |
ὠφελεῖται;
~(Μένων)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |