Pages
[76]	τί λέγεις, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	~ὑβριστής	γ' εἶ, ὦ Μένων: ἀνδρὶ
[72]	μὲν ἀνδρὸς δοκεῖ σοι εἶναι	ὑγίεια,	ἄλλη δὲ γυναικός; ἢ ~ταὐτὸν
[72]	~(Μένων) ἡ αὐτή μοι δοκεῖ	ὑγίειά	γε εἶναι καὶ ἀνδρὸς καὶ
[72]	~ταὐτὸν πανταχοῦ εἶδός ἐστιν, ἐάνπερ	ὑγίεια	(ᾖ, ἐάντε ἐν ἀνδρὶ ἐάντε
[87]	ποῖά ἐστιν ἃ ἡμᾶς ὠφελεῖ.	ὑγίεια,	~φαμέν, καὶ ἰσχὺς καὶ κάλλος
[78]	ἀγαθὰ δὲ καλεῖς οὐχὶ οἷον	ὑγίειάν	τε καὶ πλοῦτον; ~(Μένων) ~καὶ
[72]	τῶν ἄλλων, ἢ καὶ περὶ	ὑγιείας	καὶ περὶ μεγέθους καὶ περὶ
[89]	ἔπειτα, εἰ μέλλει τι αὐτοῦ	ὑγιὲς	εἶναι. ~(Μένων) ~τί οὖν δή;
[77]	σκώπτοντες, ἀλλὰ ἐάσας ὅλην καὶ	ὑγιῆ	εἰπὲ τί ἐστιν ἀρετή. τὰ
[94]	ἂν ὅστις ἔμελλεν αὐτοῦ ~τοὺς	ὑεῖς	ἀγαθοὺς ποιήσειν, ἢ τῶν ἐπιχωρίων
[94]	σοφὸν ἄνδρα, οἶσθ' ὅτι δύο	ὑεῖς	ἔθρεψε, Πάραλον καὶ ~Ξάνθιππον; ~(Ἄνυτος)
[94]	ἐνθυμήθητι ὅτι ~Θουκυδίδης αὖ δύο	ὑεῖς	ἔθρεψεν, Μελησίαν καὶ Στέφανον, καὶ
[93]	ἄρα τήν γε φύσιν τοῦ	ὑέος	αὐτοῦ ᾐτιάσατ' ἄν τις εἶναι
[70]	δὴ καὶ τοῦτο τὸ ἔθος	ὑμᾶς	εἴθικεν, ἀφόβως τε καὶ μεγαλοπρεπῶς
[71]	(ἐκ τῶνδε τῶν τόπων παρ'	ὑμᾶς	οἴχεσθαι ἡ σοφία. εἰ γοῦν
[70]	Ἀριστίππου πολῖται Λαρισαῖοι. τούτου δὲ	ὑμῖν	~αἴτιός ἐστι Γοργίας: ἀφικόμενος γὰρ
[95]	μοι εἰπέ, οὐ καὶ παρ'	ὑμῖν	εἰσιν καλοὶ κἀγαθοὶ ~ἄνδρες; ~(Μένων)
[97]	ἴσως δὲ οὐδ' ἔστιν παρ'	~ὑμῖν.	~(Μένων) πρὸς τί δὲ δὴ
[93]	ἀκήκοας ὅτι ~Θεμιστοκλῆς Κλεόφαντον τὸν	ὑὸν	ἱππέα μὲν ἐδιδάξατο ἀγαθόν; ἐπέμενεν
[93]	οἰόμεθα βούλεσθαι αὐτὸν τὸν αὑτοῦ	ὑὸν	παιδεῦσαι, ἣν δὲ ~αὐτὸς σοφίαν
[93]	γενέσθαι, μάλιστα ~δέ που τὸν	ὑὸν	τὸν αὑτοῦ; ἢ οἴει αὐτὸν
[94]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ οὗτος τὸν	ὑὸν	τὸν αὑτοῦ Λυσίμαχον, ὅσα μὲν
[77]	γίγνηται, γιγνώσκουσιν δήπου ὅτι βλαβήσονται	ὑπ'	αὐτῶν; ~(Μένων) (ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ
[78]	λεχθέντος τὸ μὲν βούλεσθαι πᾶσιν	ὑπάρχει,	καὶ ταύτῃ γε οὐδὲν ὁ
[74]	ὅτι τὸ ~λευκόν, μετὰ ταῦτα	ὑπέλαβεν	ὁ ἐρωτῶν: πότερον τὸ λευκὸν
[86]	γε ἄλλα οὐκ ἂν πάνυ	ὑπὲρ	τοῦ λόγου ~διισχυρισαίμην: ὅτι δ'
[90]	ἔπειτα καὶ τὰ ἄλλα οὐχ	~ὑπερήφανος	δοκῶν εἶναι πολίτης οὐδὲ ὀγκώδης
[81]	παλαιοῦ πένθεος ~δέξεται, εἰς τὸν	ὕπερθεν	ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτει ~ἀνδιδοῖ
[95]	ἄν ποτε αὐτοῦ τοῦτο ~ἀκούσαις	ὑπισχνουμένου,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων καταγελᾷ,
[91]	λόγον ὅτι παρὰ τούτους τοὺς	ὑπισχνουμένους	ἀρετῆς ~διδασκάλους εἶναι καὶ ἀποφήναντας
[90]	τινα ποιῆσαι παρὰ μὲν τοὺς	ὑπισχνουμένους	διδάξειν τὴν ~τέχνην καὶ μισθὸν
[95]	τῶν ἄλλων καταγελᾷ, ὅταν ἀκούσῃ	~ὑπισχνουΜένων:	ἀλλὰ λέγειν οἴεται δεῖν ποιεῖν
[82]	πρὸς τοῦτο βλέψας εἶπον, ἀλλ'	ὑπὸ	τοῦ ἔθους: ~ἀλλ' εἴ πώς
[91]	θεραπεύουσι, καὶ πολίτας καὶ ξένους	~ὑποδέξασθαί	τε καὶ ἀποπέμψαι ἐπίστανται ἀξίως
[91]	παρέλαβον τὰ ἱμάτιά ~τε καὶ	ὑποδήματα,	ἀλλ' εἰ τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ
[91]	λέγεις εἰ οἱ μὲν τὰ	~ὑποδήματα	ἐργαζόμενοι τὰ παλαιὰ καὶ τὰ
[87]	ὅτι ἐστὶν οὔθ' ὁποῖόν τι,	ὑποθέμενοι	αὐτὸ σκοπῶμεν εἴτε διδακτὸν εἴτε
[87]	εἰ ἀδύνατόν ἐστιν ταῦτα παθεῖν.	~ὑποθέμενος	οὖν ἐθέλω (εἰπεῖν σοι τὸ
[86]	ἀρχῆς χάλασον, καὶ συγχώρησον ἐξ	~ὑποθέσεως	αὐτὸ σκοπεῖσθαι, εἴτε διδακτόν ἐστιν
[86]	ὁπωσοῦν. λέγω δὲ τὸ ἐξ	~ὑποθέσεως	ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμέτραι πολλάκις
[89]	δῆλον, ὦ Σώκρατες, κατὰ τὴν	ὑπόθεσιν,	εἴπερ ~ἐπιστήμη ἐστὶν ἀρετή, ὅτι
[87]	τοιοῦτον, ἀλλ' ~ὥσπερ μέν τινα	ὑπόθεσιν	προὔργου οἶμαι ἔχειν πρὸς τὸ
[87]	τὴν ἀρετήν, καὶ αὕτη ἡ	ὑπόθεσις	~μένει ἡμῖν, ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι;
[78]	οὕτως ἔχειν ὡς σὺ νῦν	ὑπολαμβάνεις.	~(Σωκράτης) ~ἴδωμεν δὴ καὶ τοῦτο
[87]	τιν' αὐτὸ ὑποπτεύοντες εἶναι ὀρθῶς	ὑποπτεύοιμεν.	~(Μένων) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) καὶ
[87]	περιέχει, ~ἐπιστήμην ἄν τιν' αὐτὸ	ὑποπτεύοντες	εἶναι ὀρθῶς ὑποπτεύοιμεν. ~(Μένων) ἔστι
[77]	πειρῶ ~καὶ σὺ ἐμοὶ τὴν	ὑπόσχεσιν	ἀποδοῦναι, κατὰ ὅλου εἰπὼν ἀρετῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005