HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Menon

Liste des contextes (ordre alphabétique)


λ  =  52 formes différentes pour 167 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Pages
[74]   ὡς σὺ ζητεῖς, (μίαν ἀρετὴν  λαβεῖν   κατὰ ~πάντων, ὥσπερ ἐν τοῖς
[91]   ἀστὸν μήτε ξένον, τοιαύτη μανία  λάβοι,   ὥστε παρὰ τούτους ἐλθόντα ~λωβηθῆναι,
[86]   μὴ ἐν τῷ νῦν βίῳ  λαβών,   οὐκ ἤδη τοῦτο (δῆλον, ὅτι
[91]   ἱμάτια ἐξακούμενοι οὐκ ἂν δύναιντο  ~λαθεῖν   τριάκονθ' (ἡμέρας μοχθηρότερα ἀποδιδόντες
[99]   ἄνδρας θείους καλοῦσι: καὶ οἱ  ~Λάκωνες   ὅταν τινὰ ἐγκωμιάζωσιν ἀγαθὸν ἄνδρα,
[75]   μὴ ὀρθῶς λέγω, σὸν ~ἔργον  λαμβάνειν   λόγον καὶ ἐλέγχειν. εἰ δὲ
[70]   τοῦ σοῦ ἑταίρου Ἀριστίππου πολῖται  Λαρισαῖοι.   τούτου δὲ ὑμῖν ~αἴτιός ἐστι
[97]   εἰδὼς τὴν ὁδὸν τὴν εἰς  Λάρισαν   ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι
[83]   δεῖ ἀναμιμνῄσκεσθαι. ~σὺ δέ μοι  λέγε:   ἀπὸ τῆς διπλασίας γραμμῆς φῂς
[84]   μὴ τὰς τούτου δόξας ἀνερωτῶντα.  ~λέγε   γάρ μοι σύ: οὐ τὸ
[75]   ~καὶ ἐγώ σοι οὕτως εἰπεῖν.  (λέγε   γάρ μοι: τελευτὴν καλεῖς τι;
[83]   δοκοῦν τοῦτο ἀποκρίνου. καί μοι  λέγε:   οὐχ ἥδε μὲν δυοῖν ~ποδοῖν
[76]   ἐθέλεις (ἀναμνησθεὶς εἰπεῖν ὅτι ποτε  λέγει   Γοργίας ἀρετὴν ~εἶναι. ~(Μένων) ἀλλ'
[81]   λόγον οἵοις τ' εἶναι (διδόναι:  λέγει   δὲ καὶ Πίνδαρος καὶ ~ἄλλοι
[95]   ~(Σωκράτης) ἐν τοῖς ἐλεγείοις, οὗ  λέγει   ~καὶ παρὰ τοῖσιν πῖνε καὶ
[95]   ποιητὴν οἶσθ' ὅτι ταὐτὰ ~ταῦτα  λέγει;   ~(Μένων) ἐν ποίοις ἔπεσιν; ~(Σωκράτης)
[95]   ὡς διδακτοῦ οὔσης τῆς ἀρετῆς  λέγει;   ~(Μένων) ~φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης) ~ἐν
[96]   πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν τἀναντία  λέγει;   ~(Μένων) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ἔχεις οὖν
[91]   οὗτος γάρ, Ἄνυτε, πάλαι  λέγει   πρός με ὅτι ἐπιθυμεῖ ~ταύτης
[95]   φησί, καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα,  λέγει   πως ὅτι ~πολλοὺς ἂν μισθοὺς
[77]   ἀρετὴ εἶναι, καθάπερ ποιητὴς  λέγει,   χαίρειν τε ~καλοῖσι καὶ δύνασθαι:
[77]   οἷός τ' ἔσομαι πολλὰ τοιαῦτα  λέγειν.   ἀλλ' ἴθι δὴ πειρῶ ~καὶ
[74]   ~καὶ εἴ γέ σε ἐκέλευε  λέγειν   ἄλλα χρώματα, ἔλεγες (ἂν ἄλλα,
[94]   Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς  λέγειν   ἀνθρώπους. ἐγὼ μὲν οὖν ἄν
[75]   ὄνομά ἐστιν, τὸ σχῆμα; ~(πειρῶ  λέγειν.   εἰ οὖν τῷ ἐρωτῶντι οὕτως
[99]   φαίνονταί γε, Σώκρατες, ὀρθῶς  λέγειν.   καίτοι ἴσως (Ἄνυτος) ὅδε σοι
[79]   λέγεις: οὐδέν σοι δοκῶ  λέγειν;   ~(Μένων) ἔμοιγε δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν.
[95]   καταγελᾷ, ὅταν ἀκούσῃ ~ὑπισχνουΜένων: ἀλλὰ  λέγειν   οἴεται δεῖν ποιεῖν δεινούς. ~(Σωκράτης)
[81]   ~(Σωκράτης) οὐκ ἔμοιγε. ~(Μένων) ἔχεις  λέγειν   ὅπῃ; ~(Σωκράτης) ~ἔγωγε: ἀκήκοα γὰρ
[79]   ἂν εἴη; τοῦτο ~γάρ ἐστιν  λέγειν,   ὅταν λέγῃ τις, ὅτι πᾶσα
[75]   καὶ τετελευτηκέναι τὸ ~τοιοῦτον βούλομαι  λέγειν,   οὐδὲν ποικίλον. ~(Μένων) ἀλλὰ καλῶ,
[95]   γνῷ οἷόν ἐστιν τὸ κακῶς  λέγειν,   παύσεται ~χαλεπαίνων, νῦν δὲ ἀγνοεῖ:
[84]   καὶ ~πολλάκις (ᾤετ' ἂν εὖ  λέγειν   περὶ τοῦ διπλασίου χωρίου, ὡς
[83]   ~(Παῖς) δεῖ. ~(Σωκράτης) ~πειρῶ δὴ  λέγειν   πηλίκην τινὰ φῂς αὐτὴν εἶναι.
[79]   λέγειν; ~(Μένων) ἔμοιγε δοκεῖς ὀρθῶς  λέγειν.   ~(Σωκράτης) ~ἀπόκριναι τοίνυν πάλιν ἐξ
[98]   καὶ τοῦτο δοκεῖς μοι ἀληθῆ  λέγειν.   ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν ἄρα ὀρθὴ δόξα
[81]   ~σκόπει εἴ σοι δοκοῦσιν ἀληθῆ  λέγειν.   φασὶ γὰρ τὴν ψυχὴν τοῦ
[80]   ᾔδησθα; ~(Σωκράτης) ~μανθάνω οἷον βούλει  λέγειν,   Μένων. ὁρᾷς τοῦτον ὡς
[95]   διδάσκαλοι εἶναι; ~(Μένων) ~οὐκ ἔχω  λέγειν,   Σώκρατες. καὶ γὰρ αὐτὸς
[78]   καὶ κτᾶσθαι; ~(Μένων) ~κινδυνεύεις (ἀληθῆ  λέγειν,   Σώκρατες: καὶ οὐδεὶς βούλεσθαι
[86]   ἀναμιμνῄσκεσθαι; ~(Μένων) εὖ μοι δοκεῖς  λέγειν,   Σώκρατες, οὐκ οἶδ' ὅπως.
[86]   μέν γε δοκεῖς μοι εὖ  λέγειν,   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν,
[100]   ἀρετήν. ~(Μένων) κάλλιστα δοκεῖς μοι  λέγειν,   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἐκ μὲν
[79]   δεήσεσθαι ἐρωτήσεως, τίνος ~ὄντος ἀρετῆς  λέγεις   λέγεις: οὐδέν σοι
[92]   σὺ φῄς: καὶ ἴσως τὶ  (λέγεις.   ἀλλὰ σὺ δὴ ἐν τῷ
[79]   δέοι ἀποκρίνεσθαι, τούτου μὲν ἠμέλησας,  λέγεις   δέ ~μοι ὅτι ἀρετή (ἐστιν
[91]   δέκα τῶν ἀνδριαντοποιῶν. καίτοι τέρας  λέγεις   εἰ οἱ μὲν τὰ ~ὑποδήματα
[82]   ἔχεις ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ὥσπερ  λέγεις,   ἔνδειξαι. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἔστι μὲν
[77]   ~οἰόμενοι τὰ κακὰ ἀγαθὰ εἶναι,  λέγεις,   καὶ γιγνώσκοντες ὅτι κακά
[79]   τίνος ~ὄντος ἀρετῆς λέγεις  λέγεις:   οὐδέν σοι δοκῶ λέγειν;
[77]   ~(Μένων) μάλιστα. ~(Σωκράτης) τί ἐπιθυμεῖν  λέγεις;   γενέσθαι αὐτῷ; ~(Μένων) γενέσθαι:
[92]   τούτων πέρι, ἐξ ὧν αὐτὸς  ~λέγεις   θαυμάζοιμ' ἄν. ἀλλὰ γὰρ οὐ
[75]   ἄνθρωπε, οὐδὲ οἶδα ὅτι  λέγεις,   ἴσως ἂν ~ἐθαύμασε καὶ εἶπεν:
[78]   δὴ καὶ τοῦτο εἰ ἀληθὲς  λέγεις:   ἴσως γὰρ ἂν εὖ λέγοις.
[74]   τὸ εὐθύ; οὐχ ~οὕτω  λέγεις;   ~(Μένων) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν,
[75]   εὔηθες, Σώκρατες. ~(Σωκράτης) πῶς  λέγεις;   ~(Μένων) ~ὅτι σχῆμά πού ἐστιν
[90]   ἀμαθία γε πρός. ~(Σωκράτης) καλῶς  λέγεις.   ~νῦν τοίνυν ἔξεστί σε μετ'
[97]   τοτὲ δ' οὔ. ~(Σωκράτης) ~πῶς  λέγεις;   ἀεὶ ἔχων ὀρθὴν δόξαν
[97]   ὡμολογηκόσιν. ~(Μένων) πῶς δὴ (ὀρθῶς)  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ. εἰδὼς τὴν
[85]   ἔφαμεν ὀλίγον πρότερον. ~(Μένων) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ἐνῆσαν δέ γε αὐτῷ
[97]   πρὸς τί δὲ δὴ τοῦτο  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ὅτι καὶ ταῦτα, ἐὰν
[99]   οὕτως ἔχειν, Σώκρατες, ὡς  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἰ μὴ ἐπιστήμῃ,
[84]   οὐδ' οἴεται εἰδέναι. ~(Μένων) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν νῦν βέλτιον ἔχει
[79]   δοκεῖ μοι ἀναγκαῖον εἶναι ὡς  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τούτων ἕκαστον ὀλίγον
[83]   τετραπλάσιον γίγνεται ~χωρίον. ~(Παῖς) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) τεττάρων γὰρ τετράκις ἐστὶν
[75]   καλῶ, καὶ οἶμαι μανθάνειν  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~τί δ' ἐπίπεδον καλεῖς
[98]   καὶ ὀρθῶς γε, Σώκρατες,  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~τί δέ; τόδε οὐκ
[74]   ~ἕτερον τοῦ ἑτέρου. ~(Μένων) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~τί ποτε οὖν τοῦτο
[96]   ~(Μένων) δοκεῖ μοι ἔχειν ὡς  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~ὡμολογήκαμεν δέ γε, πράγματος
[73]   ἀρετή τις; ~(Μένων) πῶς τοῦτο  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ὡς περὶ ἄλλου ὁτουοῦν.
[78]   ἀρχάς. ~(Σωκράτης) μὴ ἄλλ' ἄττα  λέγεις   τἀγαθὰ τὰ τοιαῦτα; ~(Μένων)
[77]   ~δυνατὸν εἶναι πορίζεσθαι. ~(Σωκράτης) ~ἆρα  λέγεις   τὸν τῶν καλῶν ἐπιθυμοῦντα ἀγαθῶν
[81]   ~ναί, Σώκρατες: ἀλλὰ πῶς  λέγεις   τοῦτο, ὅτι οὐ μανθάνομεν, ἀλλὰ
[91]   καὶ πραττομένους; ~(Ἄνυτος) καὶ τίνας  λέγεις   τούτους, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οἶσθα
[91]   διαφθορὰ τῶν συγγιγνομένων. ~(Σωκράτης) ~πῶς  λέγεις,   Ἄνυτε; οὗτοι ἄρα μόνοι
[76]   ~(Μένων) τὸ δὲ χρῶμα τί  λέγεις,   Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὑβριστής γ'
[96]   ἀγαθοὶ ἄνδρες. ~(Μένων) πῶς τοῦτο  λέγεις,   Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὧδε: ὅτι
[89]   μόνον δέῃ αὐτὸ δοκεῖν καλῶς  λέγεσθαι,   ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ~νῦν
[81]   ~(Μένων) ~οὐκοῦν καλῶς σοι δοκεῖ  λέγεσθαι   λόγος οὗτος, Σώκρατες;
[89]   οὐκ ~ἀνατίθεμαι μὴ οὐ καλῶς  λέγεσθαι:   ὅτι δὲ οὐκ ἔστιν ἐπιστήμη,
[89]   μὴν ἐδόκει γε ἄρτι καλῶς  λέγεσθαι.   ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴ οὐκ ἐν
[89]   τι; ~(Μένων) δοκεῖ μοι καλῶς  λέγεσθαι,   Σώκρατες, τὰ λεγόμενα. ~(Σωκράτης)
[76]   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν  λέγετε   ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων κατὰ
[79]   τοῦτο ~γάρ ἐστιν λέγειν, ὅταν  λέγῃ   τις, ὅτι πᾶσα μετὰ
[74]   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν, ὅταν οὕτω  λέγῃς,   τότε οὐδὲν μᾶλλον φῂς τὸ
[77]   Σώκρατες, εἴ μοι πολλὰ τοιαῦτα  λέγοις.   ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν προθυμίας γε
[78]   λέγεις: ἴσως γὰρ ἂν εὖ  λέγοις.   τἀγαθὰ φῂς οἷόν τ' ~εἶναι
[100]   εἴη, σχεδὸν ἄν τι οὗτος  λέγοιτο   τοιοῦτος ἐν τοῖς ζῶσιν ~οἷον
[87]   κάλλος καὶ πλοῦτος δή: ταῦτα  λέγομεν   καὶ τὰ τοιαῦτα ~ὠφέλιμα. ~(οὐχί;
[90]   ἆρ' ὅταν τοῦτο ~λέγωμεν, τόδε  (λέγομεν,   ὅτι παρὰ τούτους πέμποντες αὐτὸν
[89]   καλῶς λέγεσθαι, Σώκρατες, τὰ  λεγόμενα.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτως
[87]   εἴτε ~οὐ διδακτόν ἐστιν, ὧδε  λέγοντες:   εἰ ποῖόν τί ἐστιν τῶν
[81]   οἱ λέγοντες; ~(Σωκράτης) ~οἱ μὲν  λέγοντές   εἰσι τῶν ἱερέων τε καὶ
[97]   ἀρετῆς σκέψει ὁποῖόν τι εἴη,  ~λέγοντες   (ὅτι φρόνησις μόνον ἡγεῖται τοῦ
[99]   ἐκ ~τοῦ θεοῦ, ὅταν κατορθῶσι  λέγοντες   πολλὰ καὶ μεγάλα πράγματα, μηδὲν
[81]   τίνα τοῦτον, καὶ τίνες οἱ  λέγοντες;   ~(Σωκράτης) ~οἱ μὲν λέγοντές εἰσι
[99]   ἴσως (Ἄνυτος) ὅδε σοι ἄχθεται  ~λέγοντι.   ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν μέλει ἔμοιγε. τούτῳ
[81]   θεῖα πράγματα ~(Μένων) τίνα λόγον  λεγόντων;   ~(Σωκράτης) ἀληθῆ, ἔμοιγε δοκεῖν, καὶ
[99]   μεγάλα κατορθοῦσιν ὧν πράττουσι καὶ  λέγουσι;   ~(Μένων) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ὀρθῶς
[99]   θεομάντεις: καὶ γὰρ οὗτοι ἐνθουσιῶντες  λέγουσιν   μὲν ~ἀληθῆ καὶ πολλά, ἴσασι
[99]   πολλά, ἴσασι δὲ οὐδὲν ὧν  λέγουσιν.   ~(Μένων) κινδυνεύει οὕτως ἔχειν. ~(Σωκράτης)
[99]   μεγάλα πράγματα, μηδὲν εἰδότες ~ὧν  λέγουσιν.   ~(Μένων) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[81]   ὅσοι θεῖοί εἰσιν. δὲ  λέγουσιν,   ταυτί ἐστιν: ἀλλὰ ~σκόπει εἴ
[98]   καὶ ἐγὼ ὡς οὐκ εἰδὼς  λέγω,   ἀλλὰ εἰκάζων: ὅτι δέ ἐστίν
[77]   καὶ δύνασθαι: καὶ ἐγὼ τοῦτο  λέγω   ἀρετήν, ἐπιθυμοῦντα τῶν καλῶν ~δυνατὸν
[96]   γέ τῳ τρόπῳ ~βελτίους (ποιήσει:  λέγω   δὲ ταῦτα ἀποβλέψας πρὸς τὴν
[86]   εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε ὁπωσοῦν.  λέγω   δὲ τὸ ἐξ ~ὑποθέσεως ὧδε,
[76]   κατὰ γὰρ παντὸς σχήματος ~τοῦτο  λέγω,   εἰς τὸ στερεὸν περαίνει,
[76]   τούτων δὴ σύνες τοι  λέγω,   ἔφη Πίνδαρος. ἔστιν γὰρ χρόα
[75]   ἔσχατον πάντα ταῦτα ταὐτόν τι  λέγω:   ἴσως δ' ἂν ἡμῖν Πρόδικος
[78]   καὶ πλοῦτον; ~(Μένων) ~καὶ χρυσίον  λέγω   καὶ ἀργύριον κτᾶσθαι καὶ τιμὰς
[76]   μου ἐκ τούτων σχῆμα  λέγω.   κατὰ γὰρ παντὸς σχήματος ~τοῦτο
[72]   ἀρετή: ~οὐ μανθάνεις ὅτι  λέγω;   ~(Μένων) ~δοκῶ γέ μοι μανθάνειν:
[83]   τὸ (διπλάσιον χωρίον ~γίγνεσθαι; τοιόνδε  λέγω,   μὴ ταύτῃ μὲν μακρόν, τῇ
[75]   μοι: τελευτὴν καλεῖς τι; τοιόνδε  λέγω   ~οἷον πέρας καὶ ἔσχατον πάντα
[79]   τούτων. τί οὖν δὴ τοῦτο  λέγω;   ὅτι ἐμοῦ δεηθέντος ὅλον εἰπεῖν
[73]   λέγων σύ, ἐπεὶ καὶ ἐγὼ  λέγω   οὐ μόνον δικαιοσύνην ἀλλὰ καὶ
[72]   τὸ γὰρ τῇ αὐτῇ τοῦτο  λέγω:   οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸ ἰσχὺς
[75]   εἴρηται: εἰ δὲ μὴ ὀρθῶς  λέγω,   σὸν ~ἔργον λαμβάνειν λόγον καὶ
[78]   τοιαῦτα; ~(Μένων) οὔκ, ἀλλὰ (πάντα  λέγω   τὰ τοιαῦτα. ~(Σωκράτης) ~εἶεν: χρυσίον
[97]   ἐστίν. πρὸς τί οὖν δὴ  λέγω   ταῦτα; πρὸς τὰς δόξας ~τὰς
[90]   ἰατρὸν γενέσθαι: ἆρ' ὅταν τοῦτο  ~λέγωμεν,   τόδε (λέγομεν, ὅτι παρὰ τούτους
[79]   ὁτιοῦν τούτῳ τῷ ~αὐτῷ (τρόπῳ  λέγων,   ἀλλὰ πάλιν τῆς αὐτῆς δεήσεσθαι
[82]   εὐθὺς φαίνωμαι αὐτὸς ~ἐμαυτῷ τἀναντία  λέγων.   ~(Μένων) ~οὐ μὰ τὸν Δία,
[100]   τοῖς τεθνεῶσιν τὸν Τειρεσίαν εἶναι,  λέγων   περὶ αὐτοῦ, ὅτι ~οἶος πέπνυται
[73]   ἔστι σχήματα. ~(Μένων) ~ὀρθῶς γε  λέγων   σύ, ἐπεὶ καὶ ἐγὼ λέγω
[77]   καὶ σοῦ ἕνεκα καὶ ἐμαυτοῦ,  λέγων   ~τοιαῦτα: ἀλλ' ὅπως μὴ οὐχ
[92]   εἶναι, εἶπον, ἀλλὰ τυγχάνω οὐδὲν  ~λέγων,   ὡς σὺ φῄς: καὶ ἴσως
[92]   καὶ λωβᾶσθαι τοὺς νέους,  λεληθέναι   καὶ ἑαυτούς; καὶ οὕτω ~μαίνεσθαι
[97]   δή; ~(Σωκράτης) ~τῶν ἐκείνου ποιημάτων  λελυμένον   μὲν ἐκτῆσθαι οὐ πολλῆς τινος
[74]   καὶ εἰπόντος σου ὅτι τὸ  ~λευκόν,   μετὰ ταῦτα ὑπέλαβεν ἐρωτῶν:
[74]   ὑπέλαβεν ἐρωτῶν: πότερον τὸ  λευκὸν   χρῶμά ἐστιν ~χρῶμά τι;
[74]   ἧττον ~τυγχάνει ὄντα χρώματα τοῦ  λευκοῦ;   ~(Μένων) ναί. ~(Σωκράτης) ~εἰ οὖν
[78]   εἶπον γάρ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τοῦ  λεχθέντος   τὸ μὲν βούλεσθαι πᾶσιν ὑπάρχει,
[91]   τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν τῷ  λιμῷ   ἀποθάνοιεν, ~Πρωταγόρας δὲ ἄρα ὅλην
[82]   εἰσιν οἱ δύο δὶς πόδες;  λογισάμενος   εἰπέ. ~(Παῖς) τέτταρες, Σώκρατες.
[100]   ~ἐκ μὲν τοίνυν τούτου τοῦ  λογισμοῦ,   Μένων, θείᾳ μοίρᾳ ἡμῖν
[98]   ἄν τις αὐτὰς δήσῃ αἰτίας  λογισμῷ.   τοῦτο δ' ἐστίν, ~(Μένων)
[76]   ἀλλ' ἐπιτάττεις ἐν τοῖς  λόγοις,   ὅπερ ποιοῦσιν οἱ τρυφῶντες, ἅτε
[78]   ὡς ἔοικε, κατὰ τὸν σὸν  λόγον   ἀρετή, (δύναμις τοῦ ~πορίζεσθαι τἀγαθά.
[92]   οὖν φῶμεν κατὰ τὸν σὸν  λόγον   εἰδότας αὐτοὺς ~ἐξαπατᾶν καὶ λωβᾶσθαι
[74]   οὖν ὥσπερ ἐγὼ μετῄει τὸν  λόγον,   καὶ ἔλεγεν ὅτι ἀεὶ εἰς
[75]   ὀρθῶς λέγω, σὸν ~ἔργον λαμβάνειν  λόγον   καὶ ἐλέγχειν. εἰ δὲ ὥσπερ
[80]   Μένων. ὁρᾷς τοῦτον ὡς ἐριστικὸν  λόγον   ~κατάγεις, ὡς οὐκ ἄρα ἔστιν
[81]   τὰ θεῖα πράγματα ~(Μένων) τίνα  λόγον   λεγόντων; ~(Σωκράτης) ἀληθῆ, ἔμοιγε δοκεῖν,
[75]   πού ἐστιν κατὰ τὸν σὸν  λόγον   ἀεὶ χρόᾳ ἕπεται. εἶεν:
[81]   ὅσοις μεμέληκε περὶ ὧν ~μεταχειρίζονται  λόγον   οἵοις τ' εἶναι (διδόναι: λέγει
[91]   ~δῆλον δὴ κατὰ τὸν ἄρτι  λόγον   ὅτι παρὰ τούτους τοὺς ὑπισχνουμένους
[88]   γίγνεται. κατὰ δὴ τοῦτον τὸν  λόγον   ~ὠφέλιμόν γε οὖσαν τὴν ἀρετὴν
[93]   γάρ ἐστιν περὶ οὗ  λόγος   ἡμῖν τυγχάνει ὤν: οὐκ εἰ
[81]   καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι  λόγος   οὗτος, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) οὐκ
[92]   ἐγὼ διῆλθον γένοιτ' ἂν ἄξιος  λόγου.   ~(Ἄνυτος) τί δὲ αὐτῷ οὐ
[86]   οὐκ ἂν πάνυ ὑπὲρ τοῦ  λόγου   ~διισχυρισαίμην: ὅτι δ' οἰόμενοι δεῖν
[93]   οὖν σκόπει ἐκ τοῦ σαυτοῦ  λόγου:   Θεμιστοκλέα οὐκ ἀγαθὸν ἂν (φαίης
[80]   μυριάκις γε περὶ ἀρετῆς ~παμπόλλους  λόγους   εἴρηκα καὶ πρὸς πολλούς, καὶ
[86]   εἰ οἷός τε εἴην, ~καὶ  λόγῳ   καὶ ἔργῳ. ~(Μένων) καὶ τοῦτο
[81]   δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ ἐριστικῷ  λόγῳ:   ~οὗτος μὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς
[99]   νῦν ἡμεῖς ~ἐν παντὶ τῷ  λόγῳ   τούτῳ καλῶς ἐζητήσαμέν τε καὶ
[89]   ἀγαθὰ εἶναι: καὶ τούτῳ τῷ  λόγῳ   φρόνησις ἂν εἴη τὸ ὠφέλιμον:
[99]   μὴ ἐπιστήμῃ, εὐδοξίᾳ δὴ τὸ  λοιπὸν   (γίγνεται: οἱ πολιτικοὶ ἄνδρες
[81]   ~ἄνδρες αὔξοντ' ἐς δὲ τὸν  λοιπὸν   χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ ~πρὸς ἀνθρώπων
[94]   οὗτος τὸν ὑὸν τὸν αὑτοῦ  Λυσίμαχον,   ὅσα μὲν διδασκάλων εἴχετο, ~κάλλιστα
[94]   (δὲ δὴ σκεψώμεθα, Ἀριστείδην τὸν  ~Λυσιμάχου:   τοῦτον οὐχ ὁμολογεῖς ἀγαθὸν
[80]   τῶν καλῶν, ὅτι χαίρουσιν ~εἰκαζόμενοι  λυσιτελεῖ   γὰρ αὐτοῖς: καλαὶ γὰρ οἶμαι
[92]   λόγον εἰδότας αὐτοὺς ~ἐξαπατᾶν καὶ  λωβᾶσθαι   τοὺς νέους, λεληθέναι καὶ
[91]   ἐπεὶ οὗτοί γε φανερά ἐστι  λώβη   τε καὶ διαφθορὰ τῶν συγγιγνομένων.
[91]   λάβοι, ὥστε παρὰ τούτους ἐλθόντα  ~λωβηθῆναι,   ἐπεὶ οὗτοί γε φανερά ἐστι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/11/2005