Dissertations, Chap. |
[13, 1] |
ἀλλ´
εἶπεν
ἄν,
ὧδέ
πως·
|
Ὦ |
Ἀθηναῖοι,
τῶν
μὲν
λίθων
καὶ
|
[13, 1] |
τείχους
ἀμφισβητησίμου·
ἀλλ´
εἶπεν
ἄν,
|
ὧδέ |
πως·
Ὦ
Ἀθηναῖοι,
τῶν
μὲν |
[13, 7] |
τῆς
πολιτείας
κράσεις,
ἀκούσῃ
Πλάτωνος
|
ὡδὶ |
λέγοντος,
ὡς
θεὸς
μὲν
πάντα, |
[13, 9] |
ἄγει,
ταῦτα
καὶ
τὸν
Θυέστην
|
ὠθεῖ |
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
ἀδελφοῦ
γάμον, |
[13, 3] |
κἂν
μέλλῃ
ὁ
μαθών,
ἄδικος
|
ὤν, |
πλεονεκτήσειν.
Δεινῶς
τινα
πολυπράγμονα
ἡγεῖ |
[13, 4] |
παντοδαποῖς
ἑλιγμοῖς
καὶ
ἀναστροφαῖς
ὀργάνων·
|
ὧν |
ἕκαστον
πρὸς
τὸ
πλησίον
τὴν |
[13, 6] |
ἑστία
ἢ
ὀχήματα,
τὰ
ἀθάνατα.
|
Ὧν |
τὸν
μὲν
νέμονται
θεοὶ
καὶ |
[13, 3] |
οὐδέν·
ἀλλὰ
ἤδη
καὶ
ψεῦδος
|
ὤνησεν |
ἀνθρώπους,
καὶ
τἀληθὲς
ἔβλαψεν.
Εἰ |
[13, 9] |
ῥεῖ
τὸ
τῶν
κακῶν
πλῆθος,
|
ὡς |
ἀπὸ
τῆς
Αἴτνης
τὸ
πῦρ |
[13, 2] |
ἀναστρέφεις,
ἐξὸν
τὸ
πᾶν
διελέσθαι
|
ὡς |
δεῖ.
Οὔτε
τὸ
θεῖον
πάντων |
[13, 9] |
τῆς
Αἴτνης
τὸ
πῦρ
ῥεῖ,
|
ὡς |
ἐξ
Αἰθιοπίας
ὁ
λοιμὸς
ῥεῖ; |
[13, 4] |
μάντεων,
ὡς
σαφές,
ὡς
τεχνικόν,
|
ὡς
|
εὔστοχον;
Εἰ
μὲν
οὖν
τὸ |
[13, 7] |
κράσεις,
ἀκούσῃ
Πλάτωνος
ὡδὶ
λέγοντος,
|
ὡς |
θεὸς
μὲν
πάντα,
καὶ
μετὰ |
[13, 3] |
συντάττειν
τὸν
ἐν
αὐταῖς
πόλεμον·
|
ὡς |
κορυφαία
ἁρμονία,
ἐμπεσοῦσα
εἰς
πολυφωνίαν |
[13, 4] |
Ὁρᾷς
τὸ
πλῆθος
τῶν
μάντεων,
|
ὡς |
σαφές,
ὡς
τεχνικόν,
ὡς
εὔστοχον; |
[13, 4] |
πλῆθος
τῶν
μάντεων,
ὡς
σαφές,
|
ὡς |
τεχνικόν,
ὡς
εὔστοχον;
Εἰ
μὲν |
[13, 8] |
καθαρῶς
τοῖς
λογισμοῖς
διαπιστεύει·
ἀλλ´
|
ὥσπερ
|
τῶν
ἀμφιβίων
ζῴων
οἱ
ὄρνιθες |
[13, 8] |
ἐξουσία
ἑπομένῳ
αὐθαιρέτως
τοῖς
ἄγουσιν·
|
ὥστε |
ἐγὼ
ὑποπτεύω
μὲν
τὴν
ἀνάγκην, |