Dissertations, Chap. |
[13, 9] |
ὠθεῖ
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
γάμον, |
ταῦτα
καὶ
τὸν
Οἰδίποδα
ἐπὶ |
[13, 2] |
γὰρ
ὁμοίου
πράγματος
σκοπεῖς·
τὸ
|
γὰρ
|
αὐτὸ
ἐρωτᾷς,
καὶ
ἀπορεῖς,
καὶ |
[13, 8] |
πλανώμενον
ἐν
ἀνθρώπων
δόξαις·
τίς
|
γὰρ |
ἡ
πεπρωμένη;
ποίας
φύσεως;
τίνος |
[13, 8] |
εἱμαρμένην
αἱ
ἀνθρώπιναι
συμφοραί·
οὐ
|
γὰρ |
θέμις
ἀνάπτειν
θεῶν
αἰτίαν
κακοῦ· |
[13, 6] |
βίους
ἐπιστάται
θεοί·
γῆν
τε
|
γὰρ |
θεοὶ
ἐπιβόσκονται,
σώζοντες
τὰ
τῆς |
[13, 4] |
παρασκευῆς
ἐπισταμένην
τὸ
μέλλον.
Καὶ
|
γὰρ |
κυβερνήτης
ναῦν
ἔχων,
καὶ
εἰδὼς |
[13, 2] |
τι
καὶ
ἀνθρώπου
γνώμη·
περὶ
|
γὰρ |
ὁμοίου
πράγματος
σκοπεῖς·
τὸ
γὰρ
|
[13, 8] |
αὐτὴν
εὐπόρως
οὐκ
ἔχω.
Κἂν
|
γὰρ |
πεπρωμένην
φῶ,
ὄνομα
λέγω
πλανώμενον |
[13, 3] |
ἀξίως
ἐπιπηδᾶν
τῷ
ἀληθεῖ·
οὐδὲν
|
γὰρ |
σεμνὸν
τὸ
τἀληθῆ
λέγειν,
εἰ |
[13, 6] |
οὐδὲ
τοξεύοντες,
ἢ
τιτρωσκόμενοι,
οὐ
|
γὰρ |
σῖτον
ἔδους´,
οὐ
πίνους´
αἴθοπα |
[13, 3] |
με
τοῦ
θεοῦ
ἔχει·
σεμνὸν
|
γάρ |
τι
τὸ
πάντα
εἰδέναι,
καὶ |
[13, 5] |
ἄτερ,
ὁ
θεὸς
λέγει·
ἢν
|
γὰρ |
φυτεύσῃς
παῖδα,
ἀποκτενεῖ
σε
ὁ |
[13, 7] |
δεῖν
ἕπεσθαι,
τὴν
τέχνην.
Καιρῷ
|
γὰρ |
χειμῶνι
συλλαβέσθαι
κυβερνητικήν,
ἢ
μή, |
[13, 7] |
ἀνθρώπινα
κυβερνῶσιν
τὰ
ξύμπαντα·
ἡμερώτερόν
|
γε |
μὴν
τρίτον
ἐπὶ
τούτοις
προσθεῖναι |
[13, 8] |
ὁμοῦ
ἐξουσίᾳ
καὶ
ἀνάγκῃ·
οἵα
|
γένοιτ´ |
ἂν
καὶ
δεσμώτῃ
ἀνδρὶ
ἐξουσία |
[13, 6] |
θεῶν
καὶ
ἀνθρώπων,
οὐρανὸς
καὶ
|
γῆ, |
δυοῖν
ἑστία
ἢ
ὀχήματα,
τὰ |
[13, 9] |
καὶ
τὸ
μὲν
πῦρ
ἐπὶ
|
γῆν |
ῥεῖ,
καὶ
ὁ
λοιμὸς
μέχρι |
[13, 6] |
αὐτῶν
τοὺς
βίους
ἐπιστάται
θεοί·
|
γῆν |
τε
γὰρ
θεοὶ
ἐπιβόσκονται,
σώζοντες |
[13, 6] |
θεοὶ
ἐπιβόσκονται,
σώζοντες
τὰ
τῆς
|
γῆς
|
ἔγγονα,
οὐχ
ὁρώμενοι,
οὐδὲ
τοξεύοντες, |
[13, 3] |
αὐτοῦ,
δι´
ἀέρος
ἰοῦσαν,
καὶ
|
γῆς |
καὶ
θαλάττης,
καὶ
ζῴων,
καὶ |
[13, 5] |
μέν,
καὶ
ἀνομβρίας,
καὶ
σεισμοὺς
|
γῆς, |
καὶ
πυρὸς
ἐκβολάς,
καὶ
πνευμάτων |
[13, 3] |
τὸ
τἀληθῆ
λέγειν,
εἰ
μὴ
|
γίγνοιτο |
ἐπ´
ἀγαθῷ
τοῦ
μαθόντος.
Οὕτω |
[13, 3] |
τὸ
δὲ
θεῖον
δοκεῖ
σοι
|
γινώσκειν |
πάντα
ἑξῆς,
καὶ
τὰ
καλὰ |
[13, 2] |
ἂν
εἴη
ἐμφερέστερον
ἀρετῆς
ἀνθρωπίνης
|
γνώμῃ |
θεοῦ.
Μὴ
τοίνυν
ἀπόρει,
μηθ´ |
[13, 5] |
δὲ
καὶ
τοῦ
ἀναγκαίου
ἡ
|
γνώμη |
μαντικῇ
δηλωτική.
Πῶς
καὶ
τίνα |
[13, 2] |
τοῦ
ὁμοίου
συμβουλῆς;
ἢ
διότι
|
γνώμη |
μὲν
ἀνθρώπου
ἐπισφαλὲς
καὶ
ἄπιστον |
[13, 2] |
μαντικῆς,
δύναταί
τι
καὶ
ἀνθρώπου
|
γνώμη· |
περὶ
γὰρ
ὁμοίου
πράγματος
σκοπεῖς· |
[13, 6] |
τῇ
ψυχῇ,
καὶ
ἀνηρτημένοι
τῇ
|
γνώμῃ |
πρὸς
τὸν
Δία.
Διέλαχον
δὲ |
[13, 2] |
τρόπον
τὸ
αὐτεξούσιον
τῆς
ἀνθρωπίνης
|
γνώμης |
χρῆται
μαντικῇ,
μήθ´
ὅπως,
ἀληθευούσης |
[13, 6] |
μαντικήν,
συνήσεις
δὲ
τὴν
ἀρετήν,
|
γνωριεῖς
|
δὲ
τὴν
ἑκατέρου
ἐπιμέλειαν
καὶ |