HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


θ  =  23 formes différentes pour 53 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertations, Chap.
[13, 7]   λογισμοὺς τῆς ψυχῆς, κατὰ δὲ  θάλατταν   καὶ τὰ πνεύματα τὸ ἄδηλον
[13, 9]   καὶ τὸν λῃστὴν ἐπὶ τὴν  θάλατταν,   καὶ τὸν ἀνδροφόνον ἐπὶ τὸ
[13, 4]   εἰδὼς τὰ ὄργανα, καὶ τὴν  θάλατταν   ὁρῶν, καὶ αἰσθανόμενος τῶν πνευμάτων,
[13, 1]   καὶ νόμοις, ἴτε ἐπὶ τὴν  θάλατταν·   ὑποδέξονται δὲ ὑμᾶς τριήρεις ἱκαναί,
[13, 4]   δήποτε· ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ  θαλάττης   ἄνω, καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν
[13, 3]   ἀέρος ἰοῦσαν, καὶ γῆς καὶ  θαλάττης,   καὶ ζῴων, καὶ φυτῶν, ἐμπεσοῦσαν
[13, 3]   εἰδέναι, καὶ ἀριθμὸν ψάμμων, καὶ  θαλάττης   μέτρα, καὶ ξυνιέναι ἀτόπου λέβητος
[13, 7]   ναυτῶν, καὶ εὐκολία ὀργάνων, καὶ  θαλάττης   φύσις. Τάττε δέ μοι κατὰ
[13, 4]   ~Τίς δὲ τρόπος τῆς  θείας   τέχνης, ὀνόματι μὲν εἰπεῖν οὐκ
[13, 7]   μή, μέγα πλεονέκτημα ἔγωγ´ ἂν  θείην.   ~Ταῦτά μου τὰ μαντεύματα τὴν
[13, 3]   εἶναι τὴν μαντικήν, νοῦν  θεῖον,   διαφέροντα τοῦ ἀνθρωπίνου ἀκριβείᾳ καὶ
[13, 3]   καὶ αὖθις ῥητέον· τὸ δὲ  θεῖον   δοκεῖ σοι γινώσκειν πάντα ἑξῆς,
[13, 2]   ἐν παντὶ εὔστοχον· τὸ δὲ  θεῖον   κατὰ μὲν τὴν ὑπεροχὴν πιστόν·
[13, 2]   διελέσθαι ὡς δεῖ. Οὔτε τὸ  θεῖον   πάντων εὔστοχον, οὔτε τὸ ἀνθρώπινον
[13, 8]   αἱ ἀνθρώπιναι συμφοραί· οὐ γὰρ  θέμις   ἀνάπτειν θεῶν αἰτίαν κακοῦ· εἰ
[13, 6]   εἰς τὸν οὐρανὸν ἀφορῶντες,  θέμις   ὁρᾶν τὸν τοῦ Διὸς περιλαμπῆ
[13, 1]   φράττεσθαι τὸ ἄστυ ξυλίνῳ τείχει.  Θεμιστοκλῆς   λέγει ὅτι οἱ δοκεῖ τὸ
[13, 6]   δὲ αὐτῶν τοὺς βίους ἐπιστάται  θεοί·   γῆν τε γὰρ θεοὶ ἐπιβόσκονται,
[13, 6]   ἐπιστάται θεοί· γῆν τε γὰρ  θεοὶ   ἐπιβόσκονται, σώζοντες τὰ τῆς γῆς
[13, 6]   ἀθάνατα. Ὧν τὸν μὲν νέμονται  θεοὶ   καὶ θεῶν παῖδες, τὴν δὲ
[13, 3]   ἀποθεσπίζουσιν· ἐγὼ δὲ μὴ ὅτι  θεόν,   ἀλλ´ οὐδὲ ἄνδρα ἀγαθόν, ἀξίως
[13, 3]   Δεινῶς τινα πολυπράγμονα ἡγεῖ τὸν  θεόν,   καὶ περίεργον, καὶ εὐήθη, καὶ
[13, 4]   Κάλει τοίνυν τεχνίτην μὲν τὸν  θεόν,   ὄργανα δὲ τοὺς λογισμοὺς τοὺς
[13, 4]   νόει μοι στρατηγὸν μὲν τὸν  θεόν,   στρατείαν δὲ τὴν ζωήν, ὁπλίτην
[13, 3]   μουσικοῦ, καὶ τεχνίτην μὲν τὸν  θεόν,   τὴν δὲ ἁρμονίαν αὐτὴν ἀρξαμένην
[13, 8]   τίνος οὐσίας; Εἰ μέν τοι  θεός   ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
[13, 5]   ἐγνώρισεν δὲ τὴν αἰτίαν  θεός.   Κροῖσος Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν
[13, 5]   τέκνων ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ,  θεὸς   λέγει· ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα,
[13, 7]   ἀκούσῃ Πλάτωνος ὡδὶ λέγοντος, ὡς  θεὸς   μὲν πάντα, καὶ μετὰ θεοῦ
[13, 5]   ἐμβολάς, καὶ ἀέρων μεταβολὰς οὐ  θεὸς   οἶδεν μόνος, ἀλλὰ καὶ ἀνθρώπων
[13, 3]   πᾶσι τοῖς δεομένοις θεσπίζει  θεὸς   τὸ ἀληθὲς μαθεῖν, καὶ συμφέρει,
[13, 5]   τι. Πῶς δὲ δὴ καὶ  θεὸς   τῶν ὅσα ἐφ´ ἡμῖν καταμαντεύεται;
[13, 2]   κατὰ δὲ τὴν τιμὴν ἀνεπίφθονον;  Θεοῦ   δὲ μαντεῖα καὶ ἀνθρώπου νοῦς
[13, 1]   τοῦτον καταδεέστερον τῆς χρησμῳδίας τοῦ  θεοῦ;   Ἐγὼ μὲν οἶμαι, οὐδὲ αἰνίγματος
[13, 3]   ῥημάτων, καὶ αἰδώς με τοῦ  θεοῦ   ἔχει· σεμνὸν γάρ τι τὸ
[13, 5]   τῆς συμπλοκῆς καὶ διοικίσεις μαντικὴν  θεοῦ   καὶ ἀνθρώπου νοῦν, καὶ διέλυσας
[13, 1]   ἄστεος ἐς τὸ τεῖχος τοῦ  θεοῦ   μετῳκίσθησαν. Εἰ οὖν οἱ Ἀθηναῖοι
[13, 2]   εἴη ἐμφερέστερον ἀρετῆς ἀνθρωπίνης γνώμῃ  θεοῦ.   Μὴ τοίνυν ἀπόρει, μηθ´ ὅντινα
[13, 7]   θεὸς μὲν πάντα, καὶ μετὰ  θεοῦ   τύχη καὶ καιρὸς τὰ ἀνθρώπινα
[13, 6]   Στρατὸν ὁρᾷς ἡγεμόνων ἀγαθῶν καὶ  θεραπόντων   ἀναγκαίων· τοῦτό μοι φύλαττε τὸ
[13, 3]   Καὶ δηλαδὴ πᾶσι τοῖς δεομένοις  θεσπίζει   θεὸς τὸ ἀληθὲς μαθεῖν,
[13, 1]   Θρᾷκες, καὶ ὁπλῖται Μακεδόνες, καὶ  Θετταλικὸν   ἱππικόν· ἐχρῶντο οὖν τῷ θεῷ
[13, 5]   σεισμὸν Σαμίοις προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης  Θετταλοῖς   προσιόντα λοιμόν, καὶ Τιμήσιος Κλαζομενίοις
[13, 1]   Θετταλικὸν ἱππικόν· ἐχρῶντο οὖν τῷ  θεῷ   οἱ Ἀθηναῖοι, τί χρὴ δρᾶν,
[13, 1]   οἱ Ἀθηναῖοι τότε τῷ μὲν  θεῷ   συμβουλεύεσθαι περὶ τούτων οὐκ ἤθελον,
[13, 1]   ἐστρατεύοντο, ἐχρῶντο οἱ Ἀθηναῖοι τῷ  θεῷ,   τί χρῆ δρᾶν ἐπιόντος αὐτοῖς
[13, 8]   συμφοραί· οὐ γὰρ θέμις ἀνάπτειν  θεῶν   αἰτίαν κακοῦ· εἰ δέ τις
[13, 6]   θεῶν παῖδες, τὴν δὲ ὑποφῆται  θεῶν,   ἄνθρωποι, οὐ χαμαιεῦναι, καθ´ Ὅμηρον,
[13, 6]   τὴν μουσικωτάτην. ~Οἶκος οὗτος εἷς  θεῶν   καὶ ἀνθρώπων, οὐρανὸς καὶ γῆ,
[13, 6]   τὸν μὲν νέμονται θεοὶ καὶ  θεῶν   παῖδες, τὴν δὲ ὑποφῆται θεῶν,
[13, 3]   χοροῦ, συντάττει τὸν ἐν αὐτῇ  θόρυβον.   ~Τίς δὲ τρόπος τῆς
[13, 1]   καὶ ἀκοντισταὶ Παφλαγόνες, καὶ πελτασταὶ  Θρᾷκες,   καὶ ὁπλῖται Μακεδόνες, καὶ Θετταλικὸν
[13, 9]   μέθην ἄγει, ταῦτα καὶ τὸν  Θυέστην   ὠθεῖ ἐπὶ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/04/2008