HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 50 formes différentes pour 54 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[13, 5]   δαιμόνιοι. Οὕτω καὶ Φερεκύδης σεισμὸν Σαμίοις προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς προσιόντα

[13, 4]   τὸ πλῆθος τῶν μάντεων, ὡς σαφές, ὡς τεχνικόν, ὡς εὔστοχον; Εἰ

[13, 4]   εἱμαρμένης. Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει μοι στρατηγὸν

[13, 5]   ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα, ἀποκτενεῖ σε ὁ φῦς· ταῦτα λέγει μέν,

[13, 5]   ὅσοι δαιμόνιοι. Οὕτω καὶ Φερεκύδης σεισμὸν Σαμίοις προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς

[13, 5]   Αὐχμοὺς μέν, καὶ ἀνομβρίας, καὶ σεισμοὺς γῆς, καὶ πυρὸς ἐκβολάς, καὶ

[13, 6]   φέρουσιν λαμπόμενον, ἀλλὰ ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ τῶν τούτοις συντεταγμένων ἀκμαίῳ

[13, 3]   αἰδώς με τοῦ θεοῦ ἔχει· σεμνὸν γάρ τι τὸ πάντα εἰδέναι,

[13, 3]   ἐπιπηδᾶν τῷ ἀληθεῖ· οὐδὲν γὰρ σεμνὸν τὸ τἀληθῆ λέγειν, εἰ μὴ

[13, 6]   τοξεύοντες, ἢ τιτρωσκόμενοι, οὐ γὰρ σῖτον ἔδους´, οὐ πίνους´ αἴθοπα οἶνον.

[13, 2]   γνώμη· περὶ γὰρ ὁμοίου πράγματος σκοπεῖς· τὸ γὰρ αὐτὸ ἐρωτᾷς, καὶ

[13, 3]   ῥητέον· τὸ δὲ θεῖον δοκεῖ σοι γινώσκειν πάντα ἑξῆς, καὶ τὰ

[13, 4]   ἀγωγὴν τῆς εἱμαρμένης. Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει

[13, 8]   εὐρὺν ἔχουσιν, οὐδὲν τῶν δεινῶν σὸν ἔργον, οὐδὲ καθ´ εἱμαρμένην αἱ

[13, 7]   εὔστοχον τῆς μαντικῆς. Εἰ δέ σου ἀντε〈 τίθει〉 τύχη τῷ λογισμῷ

[13, 5]   ὅσα ἐφ´ ἡμῖν καταμαντεύεται; Μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ, ὁ

[13, 4]   ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν ἀνθρωπίνην σπῶσαν ἡμᾶς ἐπὶ τὴν ἀγωγὴν τῆς

[13, 4]   μὲν τὸ ἀναγκαῖον ἡ μαντικὴ στήσεται· κατὰ δὲ τὸ δῆλον ἢ

[13, 1]   χρῆ δρᾶν ἐπιόντος αὐτοῖς βαρβαρικοῦ στόλου, ἵππου Μηδικῆς, ἁρμάτων Περσικῶν, ἀσπίδων

[13, 4]   μοι στρατηγὸν μὲν τὸν θεόν, στρατείαν δὲ τὴν ζωήν, ὁπλίτην δὲ

[13, 4]   σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει μοι στρατηγὸν μὲν τὸν θεόν, στρατείαν δὲ

[13, 4]   πνευμάτων, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον. Καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα

[13, 3]   καὶ ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον, καὶ κυβερνήτης ναύτας, καὶ

[13, 6]   τούτοις συντεταγμένων ἀκμαίῳ πυρὶ καταφεγγόμενον. Στρατὸν ὁρᾷς ἡγεμόνων ἀγαθῶν καὶ θεραπόντων

[13, 4]   οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον. Καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα εἰδώς,

[13, 3]   ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον, καὶ κυβερνήτης ναύτας, καὶ δεινὸν

[13, 2]   εἰπεῖν, φράσω δὲ ὅμως) χρῆμα συγγενές, καὶ εἴπέρ τι ἄλλο ἄλλῳ

[13, 9]   πατρὸς φόνον, ταῦτα καὶ τὸν συκοφάντην ἐπὶ τὰ δικαστήρια, καὶ τὸν

[13, 7]   τὴν τέχνην. Καιρῷ γὰρ χειμῶνι συλλαβέσθαι κυβερνητικήν, ἢ μή, μέγα πλεονέκτημα

[13, 1]   Ἀθηναῖοι τότε τῷ μὲν θεῷ συμβουλεύεσθαι περὶ τούτων οὐκ ἤθελον, νοῦν

[13, 1]   τὴν ὑποφαινομένην ἀσφάλειαν· τί εἰκὸς συμβουλεῦσαι ἂν τὸν ἄνδρα τοῦτον καταδεέστερον

[13, 5]   λέγει μέν, ἀλλὰ οἶδεν ἀνδρὶ συμβουλεύων ἀκολάστῳ καὶ ἀκρατεῖ μέθης, καὶ

[13, 2]   ἀμελήσαντες τῆς παρὰ τοῦ ὁμοίου συμβουλῆς; ἢ διότι γνώμη μὲν ἀνθρώπου

[13, 4]   εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν δὲ

[13, 5]   λέγει. Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς συμπλοκῆς καὶ διοικίσεις μαντικὴν θεοῦ καὶ

[13, 3]   θεὸς τὸ ἀληθὲς μαθεῖν, καὶ συμφέρει, κἂν μέλλῃ ὁ μαθών, ἄδικος

[13, 8]   οὐδὲ καθ´ εἱμαρμένην αἱ ἀνθρώπιναι συμφοραί· οὐ γὰρ θέμις ἀνάπτειν θεῶν

[13, 5]   καὶ διὰ τοῦτο προλέγει τὴν συμφοράν, ἧς παρέσχεν μὲν τὴν ἀρχὴν

[13, 4]   τὰς εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν

[13, 9]   ἀκόλαστον ἐφ´ ἡδονάς. Αὗται πηγαὶ συμφορῶν ἀνθρωπίνων· ἐντεῦθεν ῥεῖ τὸ τῶν

[13, 1]   ξύλινον τεῖχος αἱ τριήρεις εἶναι. Συνεδόκει ταῦτα τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἀναστάντες

[13, 4]   ἔχει τὴν αἰτίαν τοῦ ἔργου· συνεπιλαμβάνει δέ τι αὐτῷ καὶ τὰ

[13, 6]   καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν, συνήσεις δὲ τὴν ἀρετήν, γνωριεῖς δὲ

[13, 4]   ζωήν, ὁπλίτην δὲ τὸν ἄνθρωπον, σύνθεμα δὲ τὴν εἱμαρμένην, ὅπλα δὲ

[13, 6]   ἀναγκαίων· τοῦτό μοι φύλαττε τὸ σύνθημα, καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν,

[13, 3]   ἁρμονία, ἐμπεσοῦσα εἰς πολυφωνίαν χοροῦ, συντάττει τὸν ἐν αὐτῇ θόρυβον. ~Τίς

[13, 3]   εἰς πολλὰς καὶ ἀνομοίους φύσεις, συντάττειν τὸν ἐν αὐταῖς πόλεμον· ὡς

[13, 6]   καὶ σελήνῃ καὶ τῶν τούτοις συντεταγμένων ἀκμαίῳ πυρὶ καταφεγγόμενον. Στρατὸν ὁρᾷς

[13, 1]   ἀσπίδων Αἰγυπτίων· εἵποντο δὲ καὶ σφενδονῆται Κᾶρες, καὶ ἀκοντισταὶ Παφλαγόνες, καὶ

[13, 7]   ὁλκάδος, ἐν πελάγει πλατεῖ περαιούμενος· σώζει δὲ αὐτὴν οὐ μόνον κυβερνήτου

[13, 1]   δὲ ὑμᾶς τριήρεις ἱκαναί, καὶ σώζειν φέρουσαι, καὶ νικᾶν μαχόμεναι. ~Τί

[13, 6]   γῆν τε γὰρ θεοὶ ἐπιβόσκονται, σώζοντες τὰ τῆς γῆς ἔγγονα, οὐχ

[13, 9]   διὰ τοῦτο ὁ Ἀπόλλων ἐπῄνει Σωκράτην, ὅτι ἦν ὁμότεχνος αὐτῷ.

[13, 9]   τί τέλος ἀκολασίας; Ταῦτα καὶ Σωκράτης προὔλεγεν, οὐχ ὁ Ἀπόλλων μόνον·

Dissertations, Chap.
[13, 5]	δαιμόνιοι. Οὕτω καὶ Φερεκύδης σεισμὸν	Σαμίοις	προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς προσιόντα
[13, 4]	τὸ πλῆθος τῶν μάντεων, ὡς	σαφές,	ὡς τεχνικόν, ὡς εὔστοχον; Εἰ
[13, 4]	εἱμαρμένης. Εἰ δέ σοι καὶ	σαφεστέρας	εἰκόνος δεῖ, νόει μοι στρατηγὸν
[13, 5]	ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα, ἀποκτενεῖ	σε	ὁ φῦς· ταῦτα λέγει μέν,
[13, 5]	ὅσοι δαιμόνιοι. Οὕτω καὶ Φερεκύδης	σεισμὸν	Σαμίοις προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς
[13, 5]	Αὐχμοὺς μέν, καὶ ἀνομβρίας, καὶ	σεισμοὺς	γῆς, καὶ πυρὸς ἐκβολάς, καὶ
[13, 6]	φέρουσιν λαμπόμενον, ἀλλὰ ἡλίῳ καὶ	σελήνῃ	καὶ τῶν τούτοις συντεταγμένων ἀκμαίῳ
[13, 3]	αἰδώς με τοῦ θεοῦ ἔχει·	σεμνὸν	γάρ τι τὸ πάντα εἰδέναι,
[13, 3]	ἐπιπηδᾶν τῷ ἀληθεῖ· οὐδὲν γὰρ	σεμνὸν	τὸ τἀληθῆ λέγειν, εἰ μὴ
[13, 6]	τοξεύοντες, ἢ τιτρωσκόμενοι, οὐ γὰρ	σῖτον	ἔδους´, οὐ πίνους´ αἴθοπα οἶνον.
[13, 2]	γνώμη· περὶ γὰρ ὁμοίου πράγματος	σκοπεῖς·	τὸ γὰρ αὐτὸ ἐρωτᾷς, καὶ
[13, 3]	ῥητέον· τὸ δὲ θεῖον δοκεῖ	σοι	γινώσκειν πάντα ἑξῆς, καὶ τὰ
[13, 4]	ἀγωγὴν τῆς εἱμαρμένης. Εἰ δέ	σοι	καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει
[13, 8]	εὐρὺν ἔχουσιν, οὐδὲν τῶν δεινῶν	σὸν	ἔργον, οὐδὲ καθ´ εἱμαρμένην αἱ
[13, 7]	εὔστοχον τῆς μαντικῆς. Εἰ δέ	σου	ἀντε〈 τίθει〉 τύχη τῷ λογισμῷ
[13, 5]	ὅσα ἐφ´ ἡμῖν καταμαντεύεται; Μὴ	σπεῖρε	τέκνων ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ, ὁ
[13, 4]	ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν ἀνθρωπίνην	σπῶσαν	ἡμᾶς ἐπὶ τὴν ἀγωγὴν τῆς
[13, 4]	μὲν τὸ ἀναγκαῖον ἡ μαντικὴ	στήσεται·	κατὰ δὲ τὸ δῆλον ἢ
[13, 1]	χρῆ δρᾶν ἐπιόντος αὐτοῖς βαρβαρικοῦ	στόλου,	ἵππου Μηδικῆς, ἁρμάτων Περσικῶν, ἀσπίδων
[13, 4]	μοι στρατηγὸν μὲν τὸν θεόν,	στρατείαν	δὲ τὴν ζωήν, ὁπλίτην δὲ
[13, 4]	σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει μοι	στρατηγὸν	μὲν τὸν θεόν, στρατείαν δὲ
[13, 4]	πνευμάτων, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον. Καὶ	στρατηγὸς	στρατόπεδον ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα
[13, 3]	καὶ ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ	στρατηγὸς	στρατόπεδον, καὶ κυβερνήτης ναύτας, καὶ
[13, 6]	τούτοις συντεταγμένων ἀκμαίῳ πυρὶ καταφεγγόμενον.	Στρατὸν	ὁρᾷς ἡγεμόνων ἀγαθῶν καὶ θεραπόντων
[13, 4]	οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον. Καὶ στρατηγὸς	στρατόπεδον	ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα εἰδώς,
[13, 3]	ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ στρατηγὸς	στρατόπεδον,	καὶ κυβερνήτης ναύτας, καὶ δεινὸν
[13, 2]	εἰπεῖν, φράσω δὲ ὅμως) χρῆμα	συγγενές,	καὶ εἴπέρ τι ἄλλο ἄλλῳ
[13, 9]	πατρὸς φόνον, ταῦτα καὶ τὸν	συκοφάντην	ἐπὶ τὰ δικαστήρια, καὶ τὸν
[13, 7]	τὴν τέχνην. Καιρῷ γὰρ χειμῶνι	συλλαβέσθαι	κυβερνητικήν, ἢ μή, μέγα πλεονέκτημα
[13, 1]	Ἀθηναῖοι τότε τῷ μὲν θεῷ	συμβουλεύεσθαι	περὶ τούτων οὐκ ἤθελον, νοῦν
[13, 1]	τὴν ὑποφαινομένην ἀσφάλειαν· τί εἰκὸς	συμβουλεῦσαι	ἂν τὸν ἄνδρα τοῦτον καταδεέστερον
[13, 5]	λέγει μέν, ἀλλὰ οἶδεν ἀνδρὶ	συμβουλεύων	ἀκολάστῳ καὶ ἀκρατεῖ μέθης, καὶ
[13, 2]	ἀμελήσαντες τῆς παρὰ τοῦ ὁμοίου	συμβουλῆς;	ἢ διότι γνώμη μὲν ἀνθρώπου
[13, 4]	εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς συμφοράς,	σύμμαχον	δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν δὲ
[13, 5]	λέγει. Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς	συμπλοκῆς	καὶ διοικίσεις μαντικὴν θεοῦ καὶ
[13, 3]	θεὸς τὸ ἀληθὲς μαθεῖν, καὶ	συμφέρει,	κἂν μέλλῃ ὁ μαθών, ἄδικος
[13, 8]	οὐδὲ καθ´ εἱμαρμένην αἱ ἀνθρώπιναι	συμφοραί·	οὐ γὰρ θέμις ἀνάπτειν θεῶν
[13, 5]	καὶ διὰ τοῦτο προλέγει τὴν	συμφοράν,	ἧς παρέσχεν μὲν τὴν ἀρχὴν
[13, 4]	τὰς εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς	συμφοράς,	σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν
[13, 9]	ἀκόλαστον ἐφ´ ἡδονάς. Αὗται πηγαὶ	συμφορῶν	ἀνθρωπίνων· ἐντεῦθεν ῥεῖ τὸ τῶν
[13, 1]	ξύλινον τεῖχος αἱ τριήρεις εἶναι.	Συνεδόκει	ταῦτα τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἀναστάντες
[13, 4]	ἔχει τὴν αἰτίαν τοῦ ἔργου·	συνεπιλαμβάνει	δέ τι αὐτῷ καὶ τὰ
[13, 6]	καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν,	συνήσεις	δὲ τὴν ἀρετήν, γνωριεῖς δὲ
[13, 4]	ζωήν, ὁπλίτην δὲ τὸν ἄνθρωπον,	σύνθεμα	δὲ τὴν εἱμαρμένην, ὅπλα δὲ
[13, 6]	ἀναγκαίων· τοῦτό μοι φύλαττε τὸ	σύνθημα,	καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν,
[13, 3]	ἁρμονία, ἐμπεσοῦσα εἰς πολυφωνίαν χοροῦ,	συντάττει	τὸν ἐν αὐτῇ θόρυβον. ~Τίς
[13, 3]	εἰς πολλὰς καὶ ἀνομοίους φύσεις,	συντάττειν	τὸν ἐν αὐταῖς πόλεμον· ὡς
[13, 6]	καὶ σελήνῃ καὶ τῶν τούτοις	συντεταγμένων	ἀκμαίῳ πυρὶ καταφεγγόμενον. Στρατὸν ὁρᾷς
[13, 1]	ἀσπίδων Αἰγυπτίων· εἵποντο δὲ καὶ	σφενδονῆται	Κᾶρες, καὶ ἀκοντισταὶ Παφλαγόνες, καὶ
[13, 7]	ὁλκάδος, ἐν πελάγει πλατεῖ περαιούμενος·	σώζει	δὲ αὐτὴν οὐ μόνον κυβερνήτου
[13, 1]	δὲ ὑμᾶς τριήρεις ἱκαναί, καὶ	σώζειν	φέρουσαι, καὶ νικᾶν μαχόμεναι. ~Τί
[13, 6]	γῆν τε γὰρ θεοὶ ἐπιβόσκονται,	σώζοντες	τὰ τῆς γῆς ἔγγονα, οὐχ
[13, 9]	διὰ τοῦτο ὁ Ἀπόλλων ἐπῄνει	Σωκράτην,	ὅτι ἦν ὁμότεχνος αὐτῷ.
[13, 9]	τί τέλος ἀκολασίας; Ταῦτα καὶ	Σωκράτης	προὔλεγεν, οὐχ ὁ Ἀπόλλων μόνον·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/04/2008