HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 20 formes différentes pour 28 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[13, 5]   παρέσχεν μὲν τὴν ἀρχὴν ὁ Λάϊος, ἐγνώρισεν δὲ τὴν αἰτίαν ὁ

[13, 6]   κόραις δᾷδας μετὰ χεῖρας φέρουσιν λαμπόμενον, ἀλλὰ ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ

[13, 3]   δὲ ἑκάτερον, ἀγάπα μὲν τὸ λαμπρότερον, μὴ ἀτίμαζε δὲ τῇ διαιρέσει

[13, 3]   θαλάττης μέτρα, καὶ ξυνιέναι ἀτόπου λέβητος ἑψομένου ἐν Λυδοῖς. Καὶ δηλαδὴ

[13, 5]   λέγει, τί δὲ πείσεται διαβὰς λέγει. Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς συμπλοκῆς

[13, 5]   ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ, ὁ θεὸς λέγει· ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα, ἀποκτενεῖ

[13, 5]   ἀποκτενεῖ σε ὁ φῦς· ταῦτα λέγει μέν, ἀλλὰ οἶδεν ἀνδρὶ συμβουλεύων

[13, 1]   τὸ ἄστυ ξυλίνῳ τείχει. Θεμιστοκλῆς λέγει ὅτι οἱ δοκεῖ τὸ ξύλινον

[13, 5]   καταλύσει· ὅτι μὲν διαβήσεται οὐ λέγει, τί δὲ πείσεται διαβὰς λέγει.

[13, 3]   οὐδὲν γὰρ σεμνὸν τὸ τἀληθῆ λέγειν, εἰ μὴ γίγνοιτο ἐπ´ ἀγαθῷ

[13, 7]   πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος ὡδὶ λέγοντος, ὡς θεὸς μὲν πάντα, καὶ

[13, 8]   Κἂν γὰρ πεπρωμένην φῶ, ὄνομα λέγω πλανώμενον ἐν ἀνθρώπων δόξαις· τίς

[13, 8]   ναιετάουσιν, ψεύδεται μὲν ὁ Ἐλπήνωρ λέγων, ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακή·

[13, 8]   κακή· ψεύδεται δὲ ὁ Ἀγαμέμνων λέγων, ἐγὼ δ´ οὐκ αἴτιός εἰμι,

[13, 9]   ἐπὶ τὰ δικαστήρια, καὶ τὸν λῃστὴν ἐπὶ τὴν θάλατταν, καὶ τὸν

[13, 4]   ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω, καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος, παντοδαποῖς

[13, 1]   πως· Ὦ Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν λίθων καὶ τῶν οἰκοδομημάτων ἐξίστασθαι τῷ

[13, 8]   τῆς μαντικῆς, οὔτε καθαρῶς τοῖς λογισμοῖς διαπιστεύει· ἀλλ´ ὥσπερ τῶν ἀμφιβίων

[13, 4]   τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν δὲ τὴν ἀρετήν, ἧτταν

[13, 7]   ὄργανα καὶ τὰς ὑπηρεσίας τοὺς λογισμοὺς τῆς ψυχῆς, κατὰ δὲ θάλατταν

[13, 4]   τὸν θεόν, ὄργανα δὲ τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν

[13, 7]   σου ἀντε〈 τίθει〉 τύχη τῷ λογισμῷ τῆς πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος

[13, 3]   ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ· εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν

[13, 3]   καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ· εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν ἀλλοιότερον,

[13, 5]   προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς προσιόντα λοιμόν, καὶ Τιμήσιος Κλαζομενίοις ἐκλείποντα ἥλιον,

[13, 9]   ἐπὶ γῆν ῥεῖ, καὶ ὁ λοιμὸς μέχρι τῶν Ἀθηνῶν προελθὼν ἔστη·

[13, 9]   ῥεῖ, ὡς ἐξ Αἰθιοπίας ὁ λοιμὸς ῥεῖ; καὶ τὸ μὲν πῦρ

[13, 3]   ξυνιέναι ἀτόπου λέβητος ἑψομένου ἐν Λυδοῖς. Καὶ δηλαδὴ πᾶσι τοῖς δεομένοις

Dissertations, Chap.
[13, 5]	παρέσχεν μὲν τὴν ἀρχὴν ὁ	Λάϊος,	ἐγνώρισεν δὲ τὴν αἰτίαν ὁ
[13, 6]	κόραις δᾷδας μετὰ χεῖρας φέρουσιν	λαμπόμενον,	ἀλλὰ ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ
[13, 3]	δὲ ἑκάτερον, ἀγάπα μὲν τὸ	λαμπρότερον,	μὴ ἀτίμαζε δὲ τῇ διαιρέσει
[13, 3]	θαλάττης μέτρα, καὶ ξυνιέναι ἀτόπου	λέβητος	ἑψομένου ἐν Λυδοῖς. Καὶ δηλαδὴ
[13, 5]	λέγει, τί δὲ πείσεται διαβὰς	λέγει.	Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς συμπλοκῆς
[13, 5]	ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ, ὁ θεὸς	λέγει·	ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα, ἀποκτενεῖ
[13, 5]	ἀποκτενεῖ σε ὁ φῦς· ταῦτα	λέγει	μέν, ἀλλὰ οἶδεν ἀνδρὶ συμβουλεύων
[13, 1]	τὸ ἄστυ ξυλίνῳ τείχει. Θεμιστοκλῆς	λέγει	ὅτι οἱ δοκεῖ τὸ ξύλινον
[13, 5]	καταλύσει· ὅτι μὲν διαβήσεται οὐ	λέγει,	τί δὲ πείσεται διαβὰς λέγει.
[13, 3]	οὐδὲν γὰρ σεμνὸν τὸ τἀληθῆ	λέγειν,	εἰ μὴ γίγνοιτο ἐπ´ ἀγαθῷ
[13, 7]	πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος ὡδὶ	λέγοντος,	ὡς θεὸς μὲν πάντα, καὶ
[13, 8]	Κἂν γὰρ πεπρωμένην φῶ, ὄνομα	λέγω	πλανώμενον ἐν ἀνθρώπων δόξαις· τίς
[13, 8]	ναιετάουσιν, ψεύδεται μὲν ὁ Ἐλπήνωρ	λέγων,	ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακή·
[13, 8]	κακή· ψεύδεται δὲ ὁ Ἀγαμέμνων	λέγων,	ἐγὼ δ´ οὐκ αἴτιός εἰμι,
[13, 9]	ἐπὶ τὰ δικαστήρια, καὶ τὸν	λῃστὴν	ἐπὶ τὴν θάλατταν, καὶ τὸν
[13, 4]	ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω, καὶ	λίθων	ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος, παντοδαποῖς
[13, 1]	πως· Ὦ Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν	λίθων	καὶ τῶν οἰκοδομημάτων ἐξίστασθαι τῷ
[13, 8]	τῆς μαντικῆς, οὔτε καθαρῶς τοῖς	λογισμοῖς	διαπιστεύει· ἀλλ´ ὥσπερ τῶν ἀμφιβίων
[13, 4]	τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν	λογισμόν,	ἀριστείαν δὲ τὴν ἀρετήν, ἧτταν
[13, 7]	ὄργανα καὶ τὰς ὑπηρεσίας τοὺς	λογισμοὺς	τῆς ψυχῆς, κατὰ δὲ θάλατταν
[13, 4]	τὸν θεόν, ὄργανα δὲ τοὺς	λογισμοὺς	τοὺς ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν
[13, 7]	σου ἀντε〈 τίθει〉 τύχη τῷ	λογισμῷ	τῆς πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος
[13, 3]	ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν	λόγον	λόγῳ· εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν
[13, 3]	καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν λόγον	λόγῳ·	εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν ἀλλοιότερον,
[13, 5]	προεμήνυσεν, καὶ Ἱπποκράτης Θετταλοῖς προσιόντα	λοιμόν,	καὶ Τιμήσιος Κλαζομενίοις ἐκλείποντα ἥλιον,
[13, 9]	ἐπὶ γῆν ῥεῖ, καὶ ὁ	λοιμὸς	μέχρι τῶν Ἀθηνῶν προελθὼν ἔστη·
[13, 9]	ῥεῖ, ὡς ἐξ Αἰθιοπίας ὁ	λοιμὸς	ῥεῖ; καὶ τὸ μὲν πῦρ
[13, 3]	ξυνιέναι ἀτόπου λέβητος ἑψομένου ἐν	Λυδοῖς.	Καὶ δηλαδὴ πᾶσι τοῖς δεομένοις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/04/2008