Dissertations, Chap. |
[13, 3] |
τὰ
τίμια
καὶ
τὰ
ἄτιμα;
|
φείδομαι |
τῶν
ῥημάτων,
καὶ
αἰδώς
με |
[13, 5] |
ἀνθρώπων
ὅσοι
δαιμόνιοι.
Οὕτω
καὶ
|
Φερεκύδης |
σεισμὸν
Σαμίοις
προεμήνυσεν,
καὶ
Ἱπποκράτης |
[13, 1] |
ὑμᾶς
τριήρεις
ἱκαναί,
καὶ
σώζειν
|
φέρουσαι, |
καὶ
νικᾶν
μαχόμεναι.
~Τί
δήποτ´ |
[13, 6] |
καὶ
κόραις
δᾷδας
μετὰ
χεῖρας
|
φέρουσιν |
λαμπόμενον,
ἀλλὰ
ἡλίῳ
καὶ
σελήνῃ |
[13, 9] |
Οἰδίποδα
ἐπὶ
τὸν
τοῦ
πατρὸς
|
φόνον, |
ταῦτα
καὶ
τὸν
συκοφάντην
ἐπὶ |
[13, 2] |
ἀνθρώπου
νοῦς
(τολμηρὸν
μὲν
εἰπεῖν,
|
φράσω |
δὲ
ὅμως)
χρῆμα
συγγενές,
καὶ |
[13, 1] |
κακοῦ.
Ὁ
δὲ
αὐτοῖς
χρᾷ
|
φράττεσθαι |
τὸ
ἄστυ
ξυλίνῳ
τείχει.
Θεμιστοκλῆς |
[13, 6] |
καὶ
θεραπόντων
ἀναγκαίων·
τοῦτό
μοι
|
φύλαττε |
τὸ
σύνθημα,
καὶ
ὄψει
μὲν |
[13, 5] |
φυτεύσῃς
παῖδα,
ἀποκτενεῖ
σε
ὁ
|
φῦς· |
ταῦτα
λέγει
μέν,
ἀλλὰ
οἶδεν |
[13, 3] |
τοῦτο
εἰς
πολλὰς
καὶ
ἀνομοίους
|
φύσεις, |
συντάττειν
τὸν
ἐν
αὐταῖς
πόλεμον· |
[13, 8] |
τίς
γὰρ
ἡ
πεπρωμένη;
ποίας
|
φύσεως; |
τίνος
οὐσίας;
Εἰ
μέν
τοι |
[13, 7] |
καὶ
εὐκολία
ὀργάνων,
καὶ
θαλάττης
|
φύσις. |
Τάττε
δέ
μοι
κατὰ
μὲν |
[13, 5] |
ὁ
θεὸς
λέγει·
ἢν
γὰρ
|
φυτεύσῃς |
παῖδα,
ἀποκτενεῖ
σε
ὁ
φῦς· |
[13, 3] |
καὶ
θαλάττης,
καὶ
ζῴων,
καὶ
|
φυτῶν, |
ἐμπεσοῦσαν
μετὰ
τοῦτο
εἰς
πολλὰς |
[13, 8] |
οὐκ
ἔχω.
Κἂν
γὰρ
πεπρωμένην
|
φῶ, |
ὄνομα
λέγω
πλανώμενον
ἐν
ἀνθρώπων |
[13, 3] |
ἡλίου
φῶς
τοῦ
ἐκ
πυρός,
|
φῶς |
δὲ
ἑκάτερον,
ἀγάπα
μὲν
τὸ
|
[13, 3] |
ἢ
ὅσον
τὸ
ἐξ
ἡλίου
|
φῶς |
τοῦ
ἐκ
πυρός,
φῶς
δὲ |