Chapitres |
[2] |
αὐτόνομον,
οὕτως
οὐκ
εἰκαῖόν
τι
|
κἀκ |
παντὸς
ἀμέθοδον
εἶναι
φιλεῖ,
καὶ |
[8] |
δευτέραν
τὴν
ὑπόθεσιν,
ἀτὰρ
δὴ
|
κἀκ
|
τοῦ
λείψανα
τῶν
Ἰλιακῶν
παθημάτων |
[8] |
ἐπιβλέπεις,
ἑταῖρε,
ὡς
ἀναρρηγνυμένης
μὲν
|
ἐκ |
βάθρων
γῆς,
αὐτοῦ
δὲ
γυμνουμένου |
[30] |
ἧς
αἱ
ἀναχοαὶ
πέτρους
τε
|
ἐκ |
βυθοῦ
καὶ
ὅλους
ὄχθους
ἀναφέρουσι |
[1] |
ἐξ
ἑνὸς
οὐδ´
ἐκ
δυεῖν,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
ὅλου
τῶν
λόγων |
[1] |
οἰκονομίαν
οὐκ
ἐξ
ἑνὸς
οὐδ´
|
ἐκ |
δυεῖν,
ἐκ
δὲ
τοῦ
ὅλου
|
[8] |
ἄναξ
ἐνέρων
Ἀιδωνεύς,
δείσας
δ´
|
ἐκ |
θρόνου
ἆλτο
καὶ
ἴαχε,
μή |
[8] |
δὲ
κήτε´
ὑπ´
αὐτοῦ
πάντοθεν
|
ἐκ |
κευθμῶν,
οὐδ´
ἠγνοίησεν
ἄνακτα·
γηθοσύνῃ |
[3] |
μετρίου
δεῖ.
πολλὰ
γὰρ
ὥσπερ
|
ἐκ
|
μέθης
τινὲς
εἰς
τὰ
μηκέτι |
[8] |
καὶ
τὴν
Ἀσπίδα
θετέον·
τῆς
|
ἐκ |
μὲν
ῥινῶν
μύξαι
ῥέον"
οὐ |
[25] |
τὰ
ὑψηλὰ
τῶν
σχημάτων
χρήσεως
|
ἐκ |
παρενθήκης
τοσαῦτα
πεφιλολογῆσθαι,
Τερεντιανὲ
φίλτατε· |
[1] |
παραπλήσια,
Τερεντιανὲ
ἥδιστε,
κἂν
αὐτὸς
|
ἐκ |
πείρας
ὑφηγήσαιο.
~Ἡμῖν
δ´
ἐκεῖνο |
[29] |
Δημοσθένεια
κατορθώματα
καὶ
τὰς
Λυσιακὰς
|
ἐκ |
περιττοῦ
περιείληφεν
ἀρετάς
τε
καὶ |
[8] |
γήρᾳ
τὸ
φιλόμυθον.
δῆλος
γὰρ
|
ἐκ |
πολλῶν
τε
ἄλλων
συντεθεικὼς
ταύτην |
[24] |
διδῷ,
ἀλλ´
εὐθὺς
ἐπαναγκάζῃ
μεταβαίνειν
|
ἐκ |
προσώπων
εἰς
πρόσωπα,
ὡς
καὶ |
[9] |
παθήματα
ἐκ
τῶν
παρεπομένων
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
ἀληθείας
αὐτῆς
ἑκάστοτε
λαμβάνει. |
[8] |
ἀγχίστροφον
καὶ
πολιτικὸν
καὶ
ταῖς
|
ἐκ |
τῆς
ἀληθείας
φαντασίαις
καταπεπυκνωμένον·
ἀλλ´ |
[35] |
πρὸς
βασιλέα;
τί
δὲ
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
γῆς
γεννωμένων
ἢ
τῶν |
[33] |
μέτρον
συνιστᾶσι·
τό
τε
ἐπείτοιγε
|
ἐκ |
τῆς
ἰδίας
αὐτὸ
χώρας
μετάθες |
[25] |
ἐμελοποίησε,
καθάπερ
ἁρμονίαν
τινὰ
τὴν
|
ἐκ |
τῆς
περιφράσεως
περιχεάμενος
εὐμέλειαν;
καὶ |
[4] |
Ξενοφῶντα
λέγω
καὶ
Πλάτωνα,
καίτοιγε
|
ἐκ |
τῆς
Σωκράτους
ὄντες
παλαίστρας,
ὅμως |
[4] |
καὶ
ἐν
μέθῃ,
ἀλλ´
οὐδ´
|
ἐκ |
τοιούτων
προσώπων
διὰ
μικροψυχίαν
καλὸν
|
[19] |
ἔστι
δὲ
λέξεων
ἢ
νοήσεων
|
ἐκ |
τοῦ
κατ´
ἀκολουθίαν
κεκινημένη
τάξις |
[19] |
τὰς
λέξεις
τὰς
νοήσεις
τὴν
|
ἐκ |
τοῦ
κατὰ
φύσιν
εἱρμοῦ
παντοίως |
[26] |
πολὺ
ἐμφανιστικώτερον·
ἐπιγινώσκεται
γὰρ
αὐτόθεν
|
ἐκ |
τοῦ
κοινοῦ
βίου,
τὸ
δὲ |
[36] |
καὶ
ἐνέδραι
διαθηκῶν,
τὸ
δ´
|
ἐκ |
τοῦ
παντὸς
κερδαίνειν
ὠνούμεθα
τῆς |
[17] |
οἱ
ὑφ´
ἑτέρων
ἐρωτώμενοι
παροξυνθέντες
|
ἐκ |
τοῦ
παραχρῆμα
πρὸς
τὸ
λεχθὲν |
[8] |
πολέμου}
προσεπεισφέρειν,
καὶ
νὴ
Δί´
|
ἐκ |
τοῦ
τὰς
ὀλοφύρσεις
καὶ
τοὺς |
[19] |
κατακορέστατος
καὶ
πολὺ
τὸ
ἀγωνιστικὸν
|
ἐκ |
τοῦ
ὑπερβιβάζειν
καὶ
ἔτι
νὴ |
[3] |
ἕκαστον
αὐτῶν
πρὸς
αὐγὰς
ἀνασκοπῇς,
|
ἐκ |
τοῦ
φοβεροῦ
κατ´
ὀλίγον
ὑπονοστεῖ |
[4] |
τὸ
τὴν
ἀνεψιὰν
ἑτέρῳ
δεδομένην
|
ἐκ |
τῶν
ἀνακαλυπτηρίων
ἁρπάσαντα
ἀπελθεῖν·
ὃ |
[21] |
τοῦ
ἔπεσον
οἱ
θεώμενοι"
τὸ
|
ἐκ |
τῶν
διῃρημένων
εἰς
τὰ
ἡνωμένα |
[9] |
συμβαίνοντα
ταῖς
ἐρωτικαῖς
μανίαις
παθήματα
|
ἐκ |
τῶν
παρεπομένων
καὶ
ἐκ
τῆς |
[21] |
~ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τοὐναντίον
τὰ
|
ἐκ |
τῶν
πληθυντικῶν
εἰς
τὰ
ἑνικὰ |
[35] |
ὄχθους
εἶναι
καὶ
λόφους
ἀντωθουμένους.
|
ἐκ |
τῶν
ὑψηλοτέρων
εἰς
τὰ
ταπεινότερα
|
[27] |
ὥσπερ
ἐν
κήποις
ὀχετούς,
ὡς
|
ἔκ |
τινος
νάματος
ἐπιόντος,
ἀραιοῦ
ὄντος
|
[9] |
φύσιν
καὶ
εἰς
ἀλλήλας
συμβιασάμενος,
|
{ὑπὲκ |
θανάτοιο}
τῷ
μὲν
συνεμπίπτοντι
πάθει |
[9] |
φρένα
ναῦται
δειδιότες·
τυτθὸν
γὰρ
|
ὑπὲκ |
θανάτοιο
φέρονται.
ἐπεχείρησε
καὶ
ὁ |
[9] |
λέξει
τοῦ
κινδύνου
τὸ
ἰδίωμα·
|
ὑπὲκ |
θανάτοιο
φέρονται.
οὐκ
ἄλλως
ὁ |
[12] |
ἐν
τῇ
Πολιτείᾳ
τὸν
τύπον
|
οὐκ |
ἀγνοεῖς.
οἱ
ἄρα
φρονήσεως"
φησί |
[12] |
καὶ
τὸ
ἡττᾶσθαι
τῶν
προγενεστέρων
|
οὐκ |
ἄδοξον.
~Οὐκοῦν
καὶ
ἡμᾶς,
ἡνίκ´ |
[5] |
ποθεν
ἴσως
τὴν
διάγνωσιν
αὐτῶν
|
οὐκ |
ἀδύνατον
πορίζεσθαι.
~Εἰδέναι
χρή,
φίλτατε, |
[8] |
οὔριος
συνεμπνεῖ
τοῖς
ἀγῶσι,
καὶ
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
αὐτὸς
πέπονθεν
ἢ
|
[27] |
γε
ταῖς
τοπηγορίαις
καὶ
διαγραφαῖς
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
οὕτως
κατασημαντικὸν
ὡς |
[1] |
τε
οἱ
μέγιστοι
καὶ
συγγραφέων
|
οὐκ
|
ἄλλοθεν
ἢ
ἐνθένδε
ποθὲν
ἐπρώτευσαν |
[2] |
λόγοις
ἐπὶ
μόνῃ
τῇ
φύσει
|
οὐκ |
ἄλλοθεν
ἡμᾶς
ἢ
παρὰ
τῆς |
[24] |
τοῦ
πάθους
πολὺ
πλέον
ἐπέστρεψεν.
|
οὐκ |
ἄλλως
ἡ
Πηνελόπη·
κῆρυξ,
τίπτε |
[9] |
τὸ
ἰδίωμα·
ὑπὲκ
θανάτοιο
φέρονται.
|
οὐκ |
ἄλλως
ὁ
Ἀρχίλοχος
ἐπὶ
τοῦ |
[36] |
ᾗ
πλὴν
ὀλίγων
πάντες
ἐγκαταβιοῦμεν,
|
οὐκ
|
ἄλλως
πονοῦντες
ἢ
ἀναλαμβάνοντες
εἰ |
[29] |
κατὰ
τὰς
εἰρωνείας
εὐπάλαιστρον,
σκώμματα
|
οὐκ |
ἄμουσα
οὐδ´
ἀνάγωγα,
κατὰ
τοὺς |
[23] |
μόνον
τινὰ
λαλῇς
Τυδείδην
δ´
|
οὐκ |
ἂν
γνοίης
ποτέροισι
μετείη"
ἐμπαθέστερόν |
[8] |
κοσμικῷ
διαστήματι
καταμετρεῖ.
τίς
οὖν
|
οὐκ
|
ἂν
εἰκότως
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν |
[14] |
τῇδε
στρέφ´
ἅρμα,
τῇδε.
ἆρ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴποις,
ὅτι
ἡ
ψυχὴ |
[6] |
αὐτὸ
συνεχὲς
ἐπισκοπῇς,
εἰς
ἀπαύξησιν,
|
οὐκ |
ἂν
ἔτ´
ἀληθὲς
ὕψος
εἴη |
[2] |
ἑαυτὸν
ὁ
τοῖς
χρηστομαθοῦσιν
ἐπιτιμῶν,
|
οὐκ |
ἂν
ἔτι,
μοι
δοκῶ,
περιττὴν |
[36] |
ἐπὶ
κρίσει
μέν
τις
δεκασθεὶς
|
οὐκ |
ἂν
ἔτι
τῶν
δικαίων
καὶ |
[15] |
δεῖ
σκευάζηται
τρόπον,
ὡς
ἔφην,
|
οὐκ |
ἂν
ἡ
τυχοῦσα
μεγέθους
εἴη |
[14] |
καὶ
ἕτερον
ἡ
παρὰ
ποιηταῖς
|
οὐκ |
ἂν
λάθοι
σε,
οὐδ´
ὅτι |
[6] |
ἔχει
πολὺ
τὸ
ἔξωθεν
προστραγῳδούμενον
|
οὐκ |
ἂν
τῷ
γε
φρονίμῳ
δόξειεν |
[1] |
ἐπίδοσιν
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
ὡς
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
παρέλιπεν·
πλὴν
ἴσως
τουτονὶ |
[12] |
μὲν
φιλονικότερον
καὶ
οἱονεὶ
διαδορατιζόμενος,
|
οὐκ |
ἀνωφελῶς
δ´
ὅμως
διηριστεύετο·
ἀγαθὴ" |
[16] |
Αἰσχίνη,
οὐχὶ
τοὺς
κατορθώσαντας
μόνους.
|
~Οὐκ |
ἄξιον
ἐπὶ
τούτου
τοῦ
τόπου |
[28] |
τινα
συγγραφέα
καὶ
ἀνέγκλητον.
ἆρ´
|
οὐκ |
ἄξιόν
ἐστι
διαπορῆσαι
περὶ
αὐτοῦ |
[14] |
πραγματικὸν
ἐγκρύπτεται
περιλαμπόμενον.
καὶ
τοῦτ´
|
οὐκ |
ἀπεικότως
πάσχομεν·
δυεῖν
γὰρ
συνταττομένων |
[11] |
οὖν
τῶν
τεχνογράφων
ὅρος
ἔμοιγ´
|
οὐκ |
ἀρεστός.
αὔξησίς
ἐστι,
φασί,
λόγος |
[14] |
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
ἐπιτίθεσθαι
φαντασίαις
|
οὐκ |
ἄτολμος.
ἥκιστά
γέ
τοι
μεγαλοφυὴς |
[17] |
πεύσεις
τε
καὶ
ἐρωτήσεις;
ἆρα
|
οὐκ
|
αὐταῖς
ταῖς
τῶν
σχημάτων
εἰδοποιίαις |
[4] |
καὶ
πρὸς
λόγων
ἐνίοτε
μέγεθος
|
οὐκ
|
ἄφορος,
πολυΐστωρ,
ἐπινοητικός,
πλὴν
ἀλλοτρίων |
[27] |
πάντως
εἰσπράττεσθαι
τὰ
παράβολα,
καὶ
|
οὐκ |
ἐᾷ
τὸν
ἀκροατὴν
σχολάζειν
περὶ |
[35] |
ἡμῖν
τὰ
μέρη
τὰ
ἀπόρρητα
|
οὐκ |
ἔθηκεν
ἐν
προσώπῳ
οὐδὲ
τὰ |
[2] |
παθητικοῖς
καὶ
διηρμένοις
αὐτόνομον,
οὕτως
|
οὐκ |
εἰκαῖόν
τι
κἀκ
παντὸς
ἀμέθοδον
|
[9] |
οὐκοῦν
ἀπείργει.
ὁ
δὲ
ποιητὴς
|
οὐκ |
εἰς
ἅπαξ
παρορίζει
τὸ
δεινόν, |
[35] |
τέχνην
ἐπιτελουμένων
καλῶν
ἢ
τιμίων
|
οὐκ |
ἐκομίσθη
δῶρον
ὡς
αὐτόν;
οὐ |
[33] |
νέφος·
ἀλλ´
αὐτῆς
τῆς
διανοίας
|
οὐκ |
ἔλαττον
τῇ
ἁρμονίᾳ
πεφώνηται.
ὅλον |
[2] |
τὸ
εὐτυχεῖν,
δεύτερον
δὲ
καὶ
|
οὐκ |
ἔλαττον
τὸ
εὖ
βουλεύεσθαι,
ὅπερ |
[36] |
ἐξ
ἁπαλῶν
ἔτι
φρονημάτων
μόνον
|
οὐκ
|
ἐνεσπαργανωμένοι
καὶ
ἄγευστοι
καλλίστου
καὶ |
[9] |
πάθος
ἄκρως
ἀπεπλάσατο
καὶ
μόνον
|
οὐκ |
ἐνετύπωσε
τῇ
λέξει
τοῦ
κινδύνου |
[1] |
τῶν
πραγμάτων
τάξιν
καὶ
οἰκονομίαν
|
οὐκ |
ἐξ
ἑνὸς
οὐδ´
ἐκ
δυεῖν, |
[3] |
ἀκροατὰς
ἀσχημονοῦσιν
εἰκότως,
ἐξεστηκότες
πρὸς
|
οὐκ |
ἐξεστηκότας·
πλὴν
περὶ
μὲν
τῶν |
[35] |
ὅλου
ζῴου
κάλλος.
Ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐκ |
ἐπ´
εἴδους
ἐπείγει
τὰ
μικροποιὰ |
[8] |
ἀπίστοις
πλάνος.
λέγων
δὲ
ταῦτ´
|
οὐκ |
ἐπιλέλησμαι
τῶν
ἐν
τῇ
Ὀδυσσείᾳ |
[35] |
ἔθνος
τῶν
κατὰ
τὴν
Ἀσίαν
|
οὐκ |
ἐπρεσβεύετο
πρὸς
βασιλέα;
τί
δὲ |
[15] |
ἀριστέων
τῆς
Ἑλλάδος
ὅρκον
ἐξεφώνησεν
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅπως
ἡμάρτετε,
μὰ
τοὺς |
[29] |
ἀεὶ
νικᾷ
καὶ
ὑπὲρ
ὧν
|
οὐκ |
ἔχει,
καὶ
ὡσπερεὶ
καταβροντᾷ
καὶ |
[14] |
αἰθέρ´
εἰσβαλών·
κρᾶσιν
γὰρ
ὑγρὰν
|
οὐκ |
ἔχων
ἁψῖδα
σὴν"
κάτω
διήσει, |
[11] |
ἐν
ὄγκῳ
καὶ
μεγαλοπρεπεῖ
σεμνότητι,
|
οὐκ |
ἔψυκται
μέν,
ἀλλ´
οὐχ
οὕτως |
[26] |
ἐγγὺς
παραξύει
τὸν
ἰδιώτην,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἰδιωτεύει
τῷ
σημαντικῶς.
~Περὶ
δὲ |
[29] |
τὸν
δ´
Ἐπιτάφιον
ἐπιδεικτικῶς,
ὡς
|
οὐκ |
οἶδ´
εἴ
τις
ἄλλος,
διέθετο. |
[14] |
ἀναγομένοις
ὑπὲρ
τοῦ
τάφου,
ἣν
|
οὐκ |
οἶδ´
εἴ
τις
ὄψιν
ἐναργέστερον
|
[14] |
ἔρωτας,
ἐκτραγῳδῆσαι,
κἀν
τούτοις
ὡς
|
οὐκ |
οἶδ´
εἴ
τισιν
ἑτέροις
ἐπιτυχέστατος, |
[3] |
φεύγοντες
ἀσθενείας
καὶ
ξηρότητος
κατάγνωσιν,
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
ἐπὶ
τοῦθ´
ὑποφέρονται, |
[26] |
ἔχειν
δοκεῖ·
ὅπερ
ὁ
Καικίλιος
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
καταμέμφεται·
δεινὸς
ὤν" |
[32] |
ὑπεναντιώσεις
ἀντιπεριίσταται.
ὁ
γοῦν
Ἰσοκράτης
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
παιδὸς
πρᾶγμα
ἔπαθε |
[1] |
ἂν
εἰς
ποσὴν
μεγέθους
ἐπίδοσιν
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
ὡς
οὐκ
ἀναγκαῖον |
[33] |
φύσεως,
ὡς
ἔφην,
ἐνεργήματα
γνήσια)
|
οὐκ |
οἰόμεθα
δ´
ἄρα
τὴν
σύνθεσιν, |
[36] |
λοιπὸν
ἕνεκα
τῆς
σῆς
χρηστομαθείας
|
οὐκ
|
ὀκνήσομεν
ἐπιπροσθῆναι,
διασαφῆσαι,
Τερεντιανὲ
φίλτατε, |
[28] |
δὲ
ταχέως
ἀπορρεῖ.
παρατεθειμένος
δ´
|
οὐκ |
ὀλίγα
καὶ
αὐτὸς
ἁμαρτήματα
καὶ |
[11] |
ἱστορίαις
τε
καὶ
φυσιολογίαις,
καὶ
|
οὐκ |
ὀλίγοις
ἄλλοις
μέρεσιν
ἁρμόδιος.
~Ὅτι |
[33] |
πολλοὶ
καὶ
συγγραφέων
καὶ
ποιητῶν
|
οὐκ |
ὄντες
ὑψηλοὶ
φύσει,
μήποτε
δὲ |
[8] |
ἐγένετο·
γενέσθω
γῆ,
καὶ
ἐγένετο.
|
οὐκ |
ὀχληρὸς
ἂν
ἴσως,
ἑταῖρε,
δόξαιμι, |