Chapitres |
[7] |
τὸ
σφοδρὸν
καὶ
ἐνθουσιαστικὸν
πάθος·
|
ἀλλ´ |
αἱ
μὲν
δύο
αὗται
τοῦ |
[15] |
τοῖς
ἀκούουσιν
ἐντέκῃ
λόγον
ἄξιον,
|
ἀλλ´ |
ἀπὸ
τῶν
προκινδυνευσάντων
ἐπὶ
τὸ |
[17] |
τέθνηκε
Φίλιππος;
οὐ
μὰ
Δί´
|
ἀλλ´ |
ἀσθενεῖ.
τί
δ´
ὑμῖν
διαφέρει; |
[33] |
κίνδυνον
παρελθεῖν
ἐποίησεν
ὥσπερ
νέφος·
|
ἀλλ´
|
αὐτῆς
τῆς
διανοίας
οὐκ
ἔλαττον |
[20] |
πολλοὶ
φύσει
βάρβαροι
συνοικοῦσιν
ἡμῖν,
|
ἀλλ´
|
αὐτοὶ
Ἕλληνες
οὐ
μιξοβάρβαροι
οἰκοῦμεν" |
[33] |
παντοίως
ἡμῶν
τῆς
διανοίας
ἐπικρατοῦσαν;
|
ἀλλ´ |
εἰ
καὶ
μανία
τὸ
περὶ |
[7] |
ὡς
καὶ
τὸ
πάθος
ἀμέλει.
|
ἀλλ´ |
εἰ
μὲν
ὡς
ἕν
τι |
[1] |
γὰρ
εἰς
πειθὼ
τοὺς
ἀκροωμένους
|
ἀλλ´
|
εἰς
ἔκστασιν
ἄγει
τὰ
ὑπερφυᾶ· |
[15] |
ὧν
καιρῶν
καὶ
τίνος
ἕνεκα.
|
ἀλλ´ |
ἐκεῖ
μὲν
οὐδέν
ἐστ´
εἰ |
[20] |
θύννον
ἐπ´
ἠιόνεσσι
διιστάμενοι
κελάδησαν"
|
ἀλλ´ |
ἐκεῖνα
μᾶλλον
παρατηρήσεως
ἄξια,
ὅτι |
[22] |
οὐ
διήγησιν
ἔτι
τὸν
λόγον
|
ἀλλ´ |
ἐναγώνιον
πρᾶγμα
ποιήσεις.
πεπτωκὼς
δέ |
[8] |
φοιβάζον
τοὺς
λόγους.
~Οὐ
μὴν
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
τὴν
κρατίστην
μοῖραν
ἐπέχει |
[15] |
μεγέθους
εἴη
μερίς.
οὐ
μὴν
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
τὸ
πάντα
διακριβοῦν
πολὺ |
[8] |
τὸ
αἴτημα
τοῦ
ἥρωος
ταπεινότερον)
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
ἐν
ἀπράκτῳ
σκότει
τὴν |
[15] |
Σαλαμῖνι
οὐδ´
οἱ
ἐν
Πλαταιαῖς.
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
καθάπερ
ἐμπνευσθεὶς
ἐξαίφνης
ὑπὸ
|
[29] |
ἔτι
μᾶλλον
ἂν
Ὑπερείδην
συνέστησεν.
|
ἀλλ´ |
ἐπειδήπερ,
οἶμαι,
τὰ
μὲν
θατέρου |
[30] |
ἐκείνου
καὶ
αὐτομάτου
προχέουσι
πυρός.
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
τῶν
τοιούτων
ἁπάντων
ἐκεῖν´ |
[24] |
διαμέλλειν
τῷ
γράφοντι
μὴ
διδῷ,
|
ἀλλ´ |
εὐθὺς
ἐπαναγκάζῃ
μεταβαίνειν
ἐκ
προσώπων |
[8] |
ἥρωσιν
ἐνταῦθα
προσαποδιδόναι.
οὐ
γὰρ
|
ἀλλ´ |
ἢ
τῆς
Ἰλιάδος
ἐπίλογός
ἐστιν |
[14] |
εἶπεν
οὐχ
ὁ
ῥήτωρ
ἔγραψεν,
|
ἀλλ´ |
ἡ
ἐν
Χαιρωνείᾳ
μάχη"
ἅμα |
[25] |
ἔχῃ
φυσῶδές
τι
καὶ
ἄμουσον
|
ἀλλ´
|
ἡδέως
κεκραμένον.
ἱκανὸς
δὲ
τοῦτο |
[8] |
πεποιηκέναι,
τοὺς
θεοὺς
δὲ
ἀνθρώπους.
|
ἀλλ´ |
ἡμῖν
μὲν
δυσδαιμονοῦσιν
ἀπόκειται
λιμὴν |
[19] |
ὡς
μὴ
δοκεῖν
ἐσκεμμένα
λέγειν,
|
ἀλλ´ |
ἠναγκασμένα.
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
ὁ |
[35] |
ὕψος
περισπᾷ
διὰ
τὸ
κακόστομον·
|
ἀλλ´ |
ὁ
ἄνεμος"
φησίν
ἐκοπίασε"
καὶ |
[8] |
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
φαντασίαις
καταπεπυκνωμένον·
|
ἀλλ´ |
οἷον
ὑποχωροῦντος
εἰς
ἑαυτὸν
Ὠκεανοῦ |
[20] |
Οἰδίπους,
ἐπὶ
δὲ
θατέρου
Ἰοκάστη,
|
ἀλλ´ |
ὅμως
χυθεὶς
εἰς
τὰ
πληθυντικὰ |
[35] |
μὴ
τὰ
{οὐ}
δεόντως
συνεστραμμένα,
|
ἀλλ´ |
ὅσα
ἄντικρυς
μικρὰ
καὶ
κατακεκερματισμένα· |
[4] |
οἱ}
βάρβαροι
καὶ
ἐν
μέθῃ,
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
ἐκ
τοιούτων
προσώπων
διὰ |
[32] |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
εὐθὺς
διέφθαρτο·
|
ἀλλ´ |
οὐδὲν
ἧσσον
ἐπίνετο
ὁμοῦ
τῷ |
[26] |
γὰρ
ἐγγὺς
παραξύει
τὸν
ἰδιώτην,
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἰδιωτεύει
τῷ
σημαντικῶς.
~Περὶ |
[11] |
μεγαλοπρεπεῖ
σεμνότητι,
οὐκ
ἔψυκται
μέν,
|
ἀλλ´ |
οὐχ
οὕτως
ἐπέστραπται.
οὐ
κατ´ |
[14] |
τὰ
ἐπὶ
τῆς
Κασσάνδρας
αὐτῷ,
|
ἀλλ´, |
ὦ
φίλιπποι
Τρῶες"
τοῦ
δ´ |
[12] |
δ´
οὐ
κλοπὴ
τὸ
πρᾶγμα,
|
ἀλλ´ |
ὡς
ἀπὸ
καλῶν
ἠθῶν
ἡ |
[5] |
πείρας
τελευταῖον
ἐπιγέννημα·
οὐ
μὴν
|
ἀλλ´, |
ὡς
εἰπεῖν
ἐν
παραγγέλματι,
ἐντεῦθέν |
[30] |
ἀγεννὲς
ἐ-
κρινε
τὸν
ἄνθρωπον,
|
ἀλλ´ |
ὡς
εἰς
μεγάλην
τινὰ
πανήγυριν |
[23] |
ὅταν
ὡς
οὐ
πρὸς
ἅπαντας,
|
ἀλλ´ |
ὡς
πρὸς
μόνον
τινὰ
λαλῇς |