Chapitres |
[12] |
ἔοικε
φέρονται
καὶ
ταύτῃ
πλανῶνται
|
διὰ |
βίου,
πρὸς
δὲ
τὸ
ἀληθὲς |
[16] |
τε
φυσικήν
τινα
συγγένειαν
καὶ
|
διὰ |
λαμπρότητα,
ἀεὶ
τῶν
σχημάτων
προεμφανίζεται |
[19] |
τῷ
λέγοντι
συναναγκάσας,
εἶτα
παραλόγως
|
διὰ |
μακροῦ
τὸ
πάλαι
ζητούμενον
εὐκαίρως |
[6] |
μᾶλλον
τοὺς
δυναμένους
ἔχειν
καὶ
|
διὰ |
μεγαλοψυχίαν
ὑπερορῶντας
τῇδέ
που
καὶ |
[19] |
ἀπεοικυῖαν
τάξιν
ἄλλ´
ἐπ´
ἄλλοις
|
διὰ |
μέσου
καὶ
ἔξωθέν
ποθεν
ἐπεισκυκλῶν, |
[9] |
ἢ
ἄσεμνον
ἢ
σχολικὸν
ἐγκατατάττοντες
|
διὰ |
μέσου.
λυμαίνεται
γὰρ
ταῦτα
τὸ |
[5] |
~Ἅπαντα
μέντοι
τὰ
οὕτως
ἄσεμνα
|
διὰ |
μίαν
ἐμφύεται
τοῖς
λόγοις
αἰτίαν, |
[4] |
ἀλλ´
οὐδ´
ἐκ
τοιούτων
προσώπων
|
διὰ |
μικροψυχίαν
καλὸν
ἀσχημονεῖν
πρὸς
τὸν |
[33] |
περιττὸν
ὡς
τὰ
πολλὰ
συγχρώμενοι,
|
διὰ
|
μόνου
τοῦ
συνθεῖναι
καὶ
ἁρμόσαι |
[1] |
μέν
τι
ὑπάρχει
τὸ
ὑψηλὸν
|
διὰ |
μυρίων
ὅσων
ὡς
ἀγνοοῦσι
πειρᾶται |
[9] |
αὐτὸ
τοῦτο
μετενεγκεῖν,
ὀλίγον
δὲ
|
διὰ |
ξύλον
ἄιδ´
ἐρύκει"
πλὴν
μικρὸν |
[6] |
νόμιζε
ὕψη
καὶ
ἀληθινὰ
τὰ
|
διὰ |
παντὸς
ἀρέσκοντα
καὶ
πᾶσιν.
ὅταν |
[28] |
δέ;
Ἐρατοσθένης
ἐν
τῇ
Ἠριγόνῃ
|
(διὰ |
πάντων
γὰρ
ἀμώμητον
τὸ
ποιημάτιον) |
[4] |
ἄνδρα,
ὃς
ἀπὸ
τοῦ
παρανομηθέντος
|
διὰ |
πατέρων
ἦν,
Ἑρμοκράτη
τὸν
Ἕρμωνος" |
[1] |
ἐπιστήμονα,
σχεδὸν
ἀπήλλαγμαι
καὶ
τοῦ
|
διὰ |
πλειόνων
προϋποτίθεσθαι
ὡς
ἀκρότης
καὶ |
[16] |
φράσω.
ὕποπτόν
ἐστιν
ἰδίως
τὸ
|
διὰ |
σχημάτων
πανουργεῖν
καὶ
προσβάλλον
ὑπόνοιαν |
[4] |
τῆς
Σωκράτους
ὄντες
παλαίστρας,
ὅμως
|
διὰ |
τὰ
οὕτως
μικροχαρῆ
ποτε
ἑαυτῶν |
[36] |
πρωτεῖα
φιλοτιμίας.
ἔτι
γε
μὴν
|
διὰ |
τὰ
προκείμενα
ἐν
ταῖς
πολιτείαις |
[15] |
ἧτταν
πολιτευσάμενος,
εἶτα
νίκας
ὀμνύεις"
|
διὰ |
ταῦθ´
ἑξῆς
κανονίζει
καὶ
δι´ |
[31] |
ἐκείνοις
τοῖς
ἥρωσι
πάντη
κατορθουμένων.
|
διὰ |
ταῦθ´
ὁ
πᾶς
αὐτοῖς
αἰὼν |
[8] |
εἰς
οὐδὲν
γενναῖον
εἶχε
διαθέσθαι,
|
διὰ |
ταῦτ´
ἀγανακτῶν
ὅτι
πρὸς
τὴν |
[7] |
αἱ
λοιπαὶ
δ´
ἤδη
καὶ
|
διὰ |
τέχνης,
ἥ
τε
ποιὰ
τῶν |
[21] |
τι
εὔηχον
συγκορυφοῦν
τὰ
πλείονα
|
διὰ |
τὴν
εἰς
τοὐναντίον
μεταμόρφωσιν
τῶν |
[32] |
οἶδ´
ὅπως
παιδὸς
πρᾶγμα
ἔπαθε
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
πάντα
αὐξητικῶς
ἐθέλειν |
[8] |
τίς
οὖν
οὐκ
ἂν
εἰκότως
|
διὰ |
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
μεγέθους
ἐπιφθέγξαιτο, |
[8] |
στόμα
γίγνεται.
δείκνυσι
δ´
ὅμως
|
διὰ |
τῆς
Ὀδυσσείας
(καὶ
γὰρ
ταῦτα |
[8] |
τοῦ
λείψανα
τῶν
Ἰλιακῶν
παθημάτων
|
διὰ |
τῆς
Ὀδυσσείας
ὡς
ἐπεισόδιά
τινα |
[34] |
κομψὰ
καὶ
μικροχαρῆ,
{καὶ}
ἀπαθέστατα
|
διὰ |
τῆς
ὁμοειδείας
ἐπιπολάζοντα·
καὶ
ἔτι |
[26] |
τὸ
τοῦ
Θεοπόμπου
ἐκεῖνο
ἐπαινετὸν
|
διὰ |
τὸ
ἀνάλογον
ἔμοιγε
σημαντικώτατα
ἔχειν
|
[32] |
καίτοιγ´
εἰς
ἀπιστίαν
ἐκπίπτοντα,
πιθανὰ
|
διὰ |
τὸ
γελοῖον·
ἀγρὸν
ἔσχ´
ἐλάττω |
[35] |
ζεσάσης"
πολὺ
τὸ
ὕψος
περισπᾷ
|
διὰ |
τὸ
κακόστομον·
ἀλλ´
ὁ
ἄνεμος" |
[11] |
χύσει,
καὶ
ὁ
μὲν
ἡμέτερος
|
διὰ |
τὸ
μετὰ
βίας
ἕκαστα,
ἔτι |
[28] |
μὲν
ταπεινὰς
καὶ
μέσας
φύσεις
|
διὰ |
τὸ
μηδαμῆ
παρακινδυνεύειν
μηδὲ
ἐφίεσθαι |
[5] |
μίαν
ἐμφύεται
τοῖς
λόγοις
αἰτίαν,
|
διὰ |
τὸ
περὶ
τὰς
νοήσεις
καινόσπουδον, |
[19] |
φειδὼ
δὲ
τῶν
παραδειγμάτων
ἔστω
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος.
~Τά
γε
μὴν |
[27] |
περὶ
τὸν
τοῦ
πλήθους
ἔλεγχον
|
διὰ |
τὸ
συνενθουσιᾶν
τῷ
λέγοντι.
ἀλλὰ |
[24] |
καὶ
μόνον
οὐ
μίαν
λέξιν
|
διὰ |
τὸν
θυμὸν
εἰς
δύο
διασπάσας |
[36] |
τὰς
αὐξήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
συνάροι
|
διὰ |
τὸν
περικείμενον
τοῖς
σώμασι
δεσμόν, |
[10] |
κατ´
ἐπίτασιν.
τοῦτο
δὲ
εἴτε
|
διὰ |
τοπηγορίαν,
εἴτε
δείνωσιν
ἢ
πραγμάτων |
[24] |
ἀποστρέψας
καὶ
ἀπολιπεῖν
δοκῶν,
ὅμως
|
διὰ |
τοῦ
πάθους
πολὺ
πλέον
ἐπέστρεψεν. |
[15] |
φρονεῖν·
οἷς
πᾶσι
τοὺς
ἀκροατὰς
|
διὰ |
τοῦ
σχηματισμοῦ
συναρπάσας
ᾤχετο.
καίτοι |
[4] |
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
δυσσεβὴς
ἐγένετο,
|
διὰ |
τοῦτ´
αὐτὸν
Δίων
καὶ
Ἡρακλείδης |
[4] |
καὶ
περικόψαντες
αὐτοῦ
τὰ
ἀγάλματα,
|
διὰ |
τοῦτ´
ἔδωκαν
δίκην,
οὐχ
ἥκιστα |
[7] |
τὰ
ὕψη
ποτὲ
συντελεῖν
καὶ
|
διὰ |
τοῦτ´
οὐχ
ἡγήσατο
μνήμης
ἄξιον, |
[29] |
ἀνθρώπινα)
ἀθρόα
εἰς
ἑαυτὸν
ἔσπασε,
|
διὰ |
τοῦτο
οἷς
ἔχει
καλοῖς
ἅπαντας |
[4] |
ὦ
Τίμαιε,
ὡς
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
|
διὰ |
τοῦτο
πολὺ
τοῦ
Ἰσοκράτους
κατ´ |
[36] |
ὅτι
μὴ
κόλακες
ἐκβαίνομεν
μεγαλοφυεῖς.
|
διὰ |
τοῦτο
τὰς
μὲν
ἄλλας
ἕξεις |
[18] |
ὅταν
ἐπὶ
κόρρης.
οὐδὲν
ἄλλο
|
διὰ |
τούτων
ὁ
ῥήτωρ
ἢ
ὅπερ |
[17] |
συνδιωκούσης.
τοιαῦθ´
ὁ
ποιητὴς
ἐξήνεγκε
|
διὰ |
τῶν
ἀσυνδέτων.
~Ἄκρως
δὲ
καὶ |
[25] |
διστάσειεν.
ὡς
γὰρ
ἐν
μουσικῇ
|
διὰ |
τῶν
παραφώνων
καλουμένων
ὁ
κύριος |
[23] |
ὡς
παραλαβών
σου
τὴν
ψυχὴν
|
διὰ |
τῶν
τόπων
ἄγει
τὴν
ἀκοὴν
|
[19] |
οὕτως
παρὰ
τοῖς
ἀρίστοις
συγγραφεῦσι
|
διὰ |
τῶν
ὑπερβατῶν
ἡ
μίμησις
ἐπὶ |