Chapitres |
[12] |
ἐγεύσαντο,
ἀλλὰ
βοσκημάτων
δίκην
κάτω
|
ἀεὶ |
βλέποντες
καὶ
κεκυφότες
εἰς
γῆν |
[33] |
εἰς
μετουσίαν
αὐτοῦ
τοὺς
ἀκούοντας
|
ἀεὶ |
καθιστᾶσαν,
τῇ
τε
τῶν
λέξεων |
[9] |
παρορίζει
τὸ
δεινόν,
ἀλλὰ
τοὺς
|
ἀεὶ |
καὶ
μόνον
οὐχὶ
κατὰ
πᾶν |
[36] |
καὶ
οἷον
ἔμφρουρον
ὑπὸ
συνηθείας
|
ἀεὶ |
κεκονδυλισμένον·
ἥμισυ
γάρ
τ´
ἀρετῆς" |
[4] |
δὲ
ἔρωτος
τοῦ
ξένας
νοήσεις
|
ἀεὶ |
κινεῖν
πολλάκις
ἐκπίπτων
εἰς
τὸ |
[1] |
πιθανοῦ
καὶ
τοῦ
πρὸς
χάριν
|
ἀεὶ |
κρατεῖ
τὸ
θαυμάσιον,
εἴγε
τὸ |
[28] |
τὰ
ἀνθρώπεια
ἀπὸ
τοῦ
χείρονος
|
ἀεὶ |
μᾶλλον
ἐπιγινώσκεται
καὶ
τῶν
μὲν |
[29] |
τοῦτο
οἷς
ἔχει
καλοῖς
ἅπαντας
|
ἀεὶ |
νικᾷ
καὶ
ὑπὲρ
ὧν
οὐκ |
[36] |
ἴδιον
ἀνθρώπου
τὸ
καταμέμφεσθαι
τὰ
|
ἀεὶ |
παρόντα·
ὅρα
δὲ
μήποτε
οὐχ |
[25] |
καὶ
τὸν
Πλάτωνα
(δεινὸς
γὰρ
|
ἀεὶ |
περὶ
τὸ
σχῆμα
κἄν
τισιν |
[8] |
τὰ
μεγέθη
καὶ
ὥσπερ
ἐγκύμονας
|
ἀεὶ |
ποιεῖν
γενναίου
παραστήματος.
τίνα,
φήσεις, |
[27] |
πάντα
καλὰ
ἐν
λόγοις,
προαγωγὸν
|
ἀεὶ |
πρὸς
τὸ
ἄμετρον,
δῆλον
ἤδη, |
[12] |
εὐωχίαις
δὲ
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
|
ἀεὶ |
συνόντες,
κάτω
ὡς
ἔοικε
φέρονται |
[9] |
αἴτιον
τὸ
τῶν
ἐμφερομένων
ἐκλέγειν
|
ἀεὶ |
τὰ
καιριώτατα
καὶ
ταῦτα
τῇ |
[14] |
τῆς
δὲ
ῥητορικῆς
φαντασίας
κάλλιστον
|
ἀεὶ |
τὸ
ἔμπρακτον
καὶ
ἐνάληθες,
δειναὶ |
[11] |
ἀνειλεῖται,
πολὺ
ἔχων
καὶ
ἐπίμονον
|
ἀεὶ |
τὸ
καῖον
καὶ
διακληρονομούμενον
ἄλλοτ´ |
[14] |
δυεῖν
γὰρ
συνταττομένων
ὑφ´
ἕν,
|
ἀεὶ |
τὸ
κρεῖττον
εἰς
ἑαυτὸ
τὴν |
[30] |
καὶ
ἀναγκαῖον,
θαυμαστὸν
δ´
ὅμως
|
ἀεὶ |
τὸ
παράδοξον.
~Οὐκοῦν
ἐπί
γε |
[14] |
πως
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
ἅπασιν
|
ἀεὶ |
τοῦ
κρείττονος
ἀκούομεν,
ὅθεν
ἀπὸ |
[30] |
ἐνέφυσεν
ἡμῶν
ταῖς
ψυχαῖς
παντὸς
|
ἀεὶ |
τοῦ
μεγάλου
καὶ
ὡς
πρὸς |
[16] |
τινα
συγγένειαν
καὶ
διὰ
λαμπρότητα,
|
ἀεὶ |
τῶν
σχημάτων
προεμφανίζεται
καὶ
τὴν |
[28] |
τὴν
τοῦ
πρωτείου
ψῆφον
μᾶλλον
|
ἀεὶ |
φέρεσθαι,
κἂν
εἰ
μηδενὸς
ἑτέρου, |