Chapitres
[28]	δὲ τοῖς μεγέθεσιν, ὥσπερ ἐν	τοῖς	ἄγαν πλούτοις, εἶναί τι χρὴ
[8]	Ὅμηρος μὲν ἐνθάδε οὔριος συνεμπνεῖ	τοῖς	ἀγῶσι, καὶ οὐκ ἄλλο τι
[27]	Ἀλεξάνδρῳ, τῇ γαστρὶ μετροῦντες καὶ	τοῖς	αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν, τὴν δ´
[32]	ἐγκώμιον ἀπιστίας τῆς καθ´ αὑτοῦ	τοῖς	ἀκούουσι παράγγελμα καὶ προοίμιον ἐξέθηκε.
[34]	τὸ τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι	τοῖς	ἀκούουσι, τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ,
[15]	ὤμοσεν, ἵνα τῆς ἐκείνων ἀρετῆς	τοῖς	ἀκούουσιν ἐντέκῃ λόγον ἄξιον, ἀλλ´
[14]	δοκῇς καὶ ὑπ´ ὄψιν τιθῇς	τοῖς	ἀκούουσιν. ὡς δ´ ἕτερόν τι
[33]	αὐλὸς μὲν ἐντίθησί τινα πάθη	τοῖς	ἀκροωμένοις καὶ οἷον ἔκφρονας καὶ
[25]	συγκεκόμισθε· ἐπαινούμενοι γὰρ μᾶλλον ἢ	τοῖς	ἄλλοις πᾶσι χαίρετε" ἀντὶ τοῦ
[30]	ὁ Λυσίας ὅμως πλεῖον ἔτι	τοῖς	ἁμαρτήμασι περιττεύει ἢ ταῖς ἀρεταῖς
[14]	τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ τἀχιλλέως προφαινομένου	τοῖς	ἀναγομένοις ὑπὲρ τοῦ τάφου, ἣν
[6]	ἀρέσκοντα καὶ πᾶσιν. ὅταν γὰρ	τοῖς	ἀπὸ διαφόρων ἐπιτηδευμάτων βίων ζήλων
[28]	καὶ ἄπτωτος ὁ Ἀπολλώνιος ἐν	τοῖς	Ἀργοναύταις ποιητής, κἀν τοῖς βουκολικοῖς
[19]	τροπὰς ἐναλλάττουσι τάξιν, οὕτως παρὰ	τοῖς	ἀρίστοις συγγραφεῦσι διὰ τῶν ὑπερβατῶν
[36]	ἔφη παιδομαθεῖς εἶναι δουλείας δικαίας,	τοῖς	αὐτοῖς ἔθεσι καὶ ἐπιτηδεύμασιν ἐξ
[36]	συνοικίζεται. χρονίσαντα δὲ ταῦτα ἐν	τοῖς	βίοις νεοττοποιεῖται, κατὰ τοὺς σοφούς,
[28]	ἐν τοῖς Ἀργοναύταις ποιητής, κἀν	τοῖς	βουκολικοῖς πλὴν ὀλίγων τῶν ἔξωθεν
[4]	πανηγυρικὸν ἐν μόνοις δέκα συνετάξατο.	τοῖς	δὲ Ἀθηναίοις ἁλοῦσι περὶ Σικελίαν
[15]	ἀποθανόντας ὡς θεοὺς ὀμνύναι παριστάνων,	τοῖς	δὲ κρίνουσι τὸ τῶν ἐκεῖ
[27]	ὁ μὲν Καικίλιος ἔοικε συγκατατίθεσθαι	τοῖς	δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς
[1]	δεῖ στοχάζεσθαι τὸν γράφοντα, περιποιοῦν	τοῖς	ἐντυγχάνουσιν, εἴγ´ ἐπὶ πάσης τεχνολογίας
[29]	τὰ ὄμματα δύναιτο ἢ ἀντοφθαλμῆσαι	τοῖς	ἐπαλλήλοις ἐκείνου πάθεσιν. ~ἐπὶ μέντοι
[5]	τὰ πληθυντικά· δείξομεν δ´ ἐν	τοῖς	ἔπειτα τὸν κίνδυνον, ὃν ἔχειν
[31]	πολλοστημόριον ἂν εὑρεθείη τῶν ἐκείνοις	τοῖς	ἥρωσι πάντη κατορθουμένων. διὰ ταῦθ´
[8]	οἴκτους ὡς πάλαι που προεγνωσμένοις	τοῖς	ἥρωσιν ἐνταῦθα προσαποδιδόναι. οὐ γὰρ
[4]	θέλων εἰπεῖν γράψαντες" φησίν ἐν	τοῖς	ἱεροῖς θήσουσι κυπαριττίνας μνήμας" καὶ
[8]	τὸ μέγεθος. οὐ γὰρ ἔτι	τοῖς	Ἰλιακοῖς ἐκείνοις ποιήμασιν ἴσον ἐνταῦθα
[14]	συνεπιβαίνει τοῦ ἅρματος καὶ συγκινδυνεύουσα	τοῖς	ἵπποις συνεπτέρωται; οὐ γὰρ ἄν,
[36]	πλησίον αἱ πλεονεξίαι κἂν ἐπικλύσειαν	τοῖς	κακοῖς τὴν οἰκουμένην. ὅλως δὲ
[16]	περιλαμφθεῖς´ ἡ τοῦ πανουργεῖν τέχνη	τοῖς	κάλλεσι καὶ μεγέθεσι τὸ λοιπὸν
[15]	τῇ πρὸς Φίλιππον ἢ ἐπὶ	τοῖς	κατὰ Μαραθῶνα καὶ Σαλαμῖνα νικητηρίοις
[15]	ὄνομα, ἐπειδήπερ ἦν εὐτυχὲς καὶ	τοῖς	κατὰ Χαιρώνειαν ὑπεναντίον. διόπερ καὶ
[28]	ἢ τὸ σύμμετρον μὲν ἐν	τοῖς	κατορθώμασιν ὑγιὲς δὲ πάντη καὶ
[23]	ἀντιμετάθεσις, {καὶ} πολλάκις ἐν μέσοις	τοῖς	κινδύνοις ποιοῦσα τὸν ἀκροατὴν δοκεῖν
[14]	ὁ Εὐριπίδης κἀκείνοις ὑπὸ φιλοτιμίας	τοῖς	κινδύνοις προσβιβάζει. καὶ παρὰ μὲν
[34]	τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν	τοῖς	λέγουσι καὶ φθάνοντας ὡς ἐν
[5]	οὕτως ἄσεμνα διὰ μίαν ἐμφύεται	τοῖς	λόγοις αἰτίαν, διὰ τὸ περὶ
[14]	πολλὰ μὲν ἴσως καὶ ἄλλα	τοῖς	λόγοις ἐναγώνια καὶ ἐμπαθῆ προσεισφέρειν,
[26]	κράτος, ἔτι δὲ γάνωσίν τινα,	τοῖς	λόγοις ὥσπερ ἀγάλμασι καλλίστοις δι´
[3]	ἔοικεν εἶναι τὸ οἰδεῖν ἐν	τοῖς	μάλιστα δυσφυλακτότατον. φύσει γὰρ ἅπαντες
[33]	ὕψος τὸ ἀπότομον. Ἐν δὲ	τοῖς	μάλιστα μεγεθοποιεῖ τὰ λεγόμενα, καθάπερ
[8]	ἡ ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν	τοῖς	μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς
[11]	ὁ Κικέρων τοῦ Δημοσθένους ἐν	τοῖς	μεγέθεσι παραλλάττει. ὁ μὲν γὰρ
[3]	τὸ δὲ μειρακιῶδες ἄντικρυς ὑπεναντίον	τοῖς	μεγέθεσι· ταπεινὸν γὰρ ἐξ ὅλου
[28]	ἀκριβὲς κίνδυνος μικρότητος, ἐν δὲ	τοῖς	μεγέθεσιν, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄγαν
[32]	τὰ μεγάλα ταπεινὰ ποιῆσαι καὶ	τοῖς	μικροῖς περιθεῖναι μέγεθος, καὶ τὰ
[26]	αὐτῶν οὐ πάντη χρειώδης, ἐπεὶ	τοῖς	μικροῖς πραγματίοις περιτιθέναι μεγάλα καὶ
[8]	φαίνονται τοῦ μεγέθους ἀμπώτιδες κἀν	τοῖς	μυθώδεσι καὶ ἀπίστοις πλάνος. λέγων
[25]	σχῆμα κἄν τισιν ἀκαίρως) ἐν	τοῖς	Νόμοις λέγοντα ὡς οὔτε ἀργυροῦν
[33]	ἀμεγέθεις, ὅμως κοινοῖς καὶ δημώδεσι	τοῖς	ὀνόμασι καὶ οὐδὲν ἐπαγομένοις περιττὸν
[14]	οὐ γὰρ ἄν, εἰ μὴ	τοῖς	οὐρανίοις ἐκείνοις ἔργοις ἰσοδρομοῦσα ἐφέρετο,
[4]	οὐ Ξενοφῶντι ἔπρεπε τὰς ἐν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς ἡμῶν κόρας λέγειν παρθένους
[4]	τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀνειδίζων τὸ ἐν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς ἰταμὸν οἰνοβαρές, κυνὸς ὄμματ´
[4]	ἡγήσαιο καὶ αὐτῶν τῶν ἐν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς παρθένων. Ἀμφικράτει καὶ οὐ
[4]	τήν τινων ἀναίδειαν ὡς ἐν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς, ὡς καὶ ὁ Ἀχιλλεὺς
[2]	φύσις, ὥσπερ τὰ πολλὰ ἐν	τοῖς	παθητικοῖς καὶ διηρμένοις αὐτόνομον, οὕτως
[3]	τρίτον τι κακίας εἶδος ἐν	τοῖς	παθητικοῖς, ὅπερ ὁ Θεόδωρος παρένθυρσον
[7]	τὰς νοήσεις ἁδρεπήβολον, ὡς κἀν	τοῖς	περὶ Ξενοφῶντος ὡρισάμεθα· δεύτερον δὲ
[28]	φέροιντο; ἔστι γὰρ ταῦτ´ οἰκεῖα	τοῖς	περὶ ὕψους σκέμματα, καὶ ἐπικρίσεως
[33]	Φίλιστος, Ἀριστοφάνης ἔν τισιν, ἐν	τοῖς	πλείστοις Εὐριπίδης, ἱκανῶς ἡμῖν δεδήλωται.
[22]	ὁ δὲ πίπτει. τοιοῦτος ἐν	τοῖς	πλείστοις ὁ Θουκυδίδης. ~Ἐναγώνιος δ´
[14]	μὴν ἀλλὰ τὰ μὲν παρὰ	τοῖς	ποιηταῖς μυθικωτέραν ἔχει τὴν ὑπερέκπτωσιν,
[32]	ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ	τοῖς	πολλοῖς ἔτι ἦν περιμάχητον. αἷμα
[36]	ἀκονᾶται καὶ οἷον ἐκτρίβεται καὶ	τοῖς	πράγμασι κατὰ τὸ εἰκὸς ἐλεύθερα
[11]	συμπλήρωσις ἀπὸ πάντων τῶν ἐμφερομένων	τοῖς	πράγμασι μορίων καὶ τόπων, ἰσχυροποιοῦσα
[9]	δυνάμενον, ἐπισκεψώμεθα. οὐκοῦν ἐπειδὴ πᾶσι	τοῖς	πράγμασι φύσει συνεδρεύει τινὰ μόρια
[26]	παρασκευάζουσα, καὶ οἱονεὶ ψυχήν τινα	τοῖς	πράγμασι φωνητικὴν ἐντιθεῖσα, μὴ καὶ
[27]	τὸ μηδένα ἔχειν δεσπότην, ἃ	τοῖς	πρότερον Ἕλλησιν ὅροι τῶν ἀγαθῶν
[28]	ἄλλων ὅσοι μέγιστοι, καὶ ἥκιστα	τοῖς	πταίσμασιν ἀρεσκόμενος, ὅμως δὲ οὐχ
[26]	τοὺς ἀκούοντας καὶ ὡς πᾶσι	τοῖς	ῥήτορσι καὶ συγγραφεῦσι κατ´ ἄκρον
[7]	κεν ἐξετέλεσσαν. παρά γε μὴν	τοῖς	ῥήτορσι τὰ ἐγκώμια καὶ τὰ
[25]	τοῦ Ἡροδότου· τῶν δὲ Σκυθέων	τοῖς	συλήσασι τὸ ἱερὸν ἐνέβαλεν ἡ
[18]	τὸ συνδεδιωγμένον καὶ ἀποτραχυνόμενον, ἐὰν	τοῖς	συνδέσμοις ἐξομαλίσῃς εἰς λειότητα, ἄκεντρόν
[11]	ἔν τε ταῖς δεινώσεσι καὶ	τοῖς	σφοδροῖς πάθεσι καὶ ἔνθα δεῖ
[36]	καὶ συνάροι διὰ τὸν περικείμενον	τοῖς	σώμασι δεσμόν, οὕτως ἅπασαν δουλείαν,
[12]	ἐπακμάσαι μοι δοκεῖ τηλικαῦτά τινα	τοῖς	τῆς φιλοσοφίας δόγμασι καὶ εἰς
[12]	ἀρετῆς ἄπειροι, εὐωχίαις δὲ καὶ	τοῖς	τοιούτοις ἀεὶ συνόντες, κάτω ὡς
[14]	λήμματι. φύσει δέ πως ἐν	τοῖς	τοιούτοις ἅπασιν ἀεὶ τοῦ κρείττονος
[27]	τῷ ὄντι οὐχὶ νήφοντός ἐστι.	τοῖς	τοιούτοις ἐλαττώμασιν ἐπιχειρῶν ὅμως αὐτὸ
[20]	οὐ μόνα ταῦτα κοσμεῖν ὁπόσα	τοῖς	τύποις ἑνικὰ ὄντα τῇ δυνάμει
[27]	αὐτὸ καὶ ὁ Καικίλιος ἐν	τοῖς	ὑπὲρ Λυσίου συγγράμμασιν ἀπεθάρρησε τῷ
[11]	ἐστι, φασί, λόγος μέγεθος περιτιθεὶς	τοῖς	ὑποκειμένοις. δύναται γὰρ ἀμέλει καὶ
[10]	κενοῦται τὸ ἔμπρακτον αὐτῶν μὴ	τοῖς	ὕψεσι συνεπιρρωννύμενον. ᾗ μέντοι διαφέρει
[35]	οὐ γὰρ δεῖ καταντᾶν ἐν	τοῖς	ὕψεσιν εἰς τὰ ῥυπαρὰ καὶ
[5]	ὅτου τρόπου τὰς ἀνακεκραμένας κακίας	τοῖς	ὑψηλοῖς ἐκφεύγειν δυνάμεθα. ἔστι δέ,
[34]	~Μικροποιὸν δ´ οὐδὲν οὕτως ἐν	τοῖς	ὑψηλοῖς ὡς ῥυθμὸς κεκλασμένος λόγων
[11]	τὸ πλέον καὶ παρεκβάσεσι καὶ	τοῖς	φραστικοῖς ἅπασι καὶ ἐπιδεικτικοῖς, ἱστορίαις
[35]	δὲ σκηναὶ χρυσαῖ κατεσκευασμέναι πᾶσι	τοῖς	χρησίμοις, πολλαὶ δὲ καὶ ξυστίδες
[2]	ἔφην, ἐπιλογίσαιτο καθ´ ἑαυτὸν ὁ	τοῖς	χρηστομαθοῦσιν ἐπιτιμῶν, οὐκ ἂν ἔτι,
[22]	~Ὅταν γε μὴν τὰ παρεληλυθότα	τοῖς	χρόνοις εἰσάγῃς ὡς γινόμενα καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/06/2007