Chapitres
[8]	ἀληθῆ ῥήτορα μὴ ταπεινὸν φρόνημα	καὶ	ἀγεννές. οὐδὲ γὰρ οἷόν τε
[36]	ἔτι φρονημάτων μόνον οὐκ ἐνεσπαργανωμένοι	καὶ	ἄγευστοι καλλίστου καὶ γονιμωτάτου λόγων
[24]	τοῦ Ἀριστογείτονος ἐμπαθὲς τὸ πολυπρόσωπον	καὶ	ἀγχίστροφον παρέστακεν. καὶ οὐδεὶς ὑμῶν
[23]	τε αὐτὸν ἅμα καὶ προσεκτικώτερον	καὶ	ἀγῶνος ἔμπλεων ἀποτελέσεις, ταῖς εἰς
[14]	τελεσφορούμενα χρόνον. ~Ὄγκου καὶ μεγαληγορίας	καὶ	ἀγῶνος ἐπὶ τούτοις, ὦ νεανία,
[10]	αὔξησιν, ὅταν δεχομένων τῶν πραγμάτων	καὶ	ἀγώνων κατὰ περιόδους ἀρχάς τε
[19]	καὶ τὰ φύσει πάντως ἡνωμένα	καὶ	ἀδιανέμητα ὅμως ταῖς ὑπερβάσεσιν ἀπ´
[28]	τοῖς κατορθώμασιν ὑγιὲς δὲ πάντη	καὶ	ἀδιάπτωτον; καὶ ἔτι νὴ Δία
[36]	καὶ καταμαραίνεσθαι τὰ ψυχικὰ μεγέθη	καὶ	ἄζηλα γίνεσθαι, ἡνίκα τὰ θνητὰ
[8]	Ποσειδάων ἐνοσίχθων, οἰκία δὲ θνητοῖσι	καὶ	ἀθανάτοισι φανείη σμερδαλέ´ εὐρώεντα, τά
[32]	μέλλεις καὶ τὰ περὶ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀθηναίων ἐναλλάττειν; σχεδὸν γὰρ τὸ
[5]	τῶν ἐναντίων καθίστανται. τοιοῦτόν πως	καὶ	αἱ μεταβολαὶ καὶ ὑπερβολαὶ καὶ
[32]	εἰκόνες, ἐκείνῃ μόνον παραλλάττουσαι στοι	καὶ	αἱ τοιαῦται· εἰ μὴ τὸν
[14]	ἀγῶνος ἐπὶ τούτοις, ὦ νεανία,	καὶ	αἱ φαντασίαι παρασκευαστικώταται· οὕτω γοῦν
[36]	ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ ἀμέτρῳ πλούτῳ	καὶ	ἀκολάστῳ συνημμένη καὶ ἴσα, φασί,
[8]	μέγα τὸ δαιμόνιον ὡς ἀληθῶς	καὶ	ἄκρατον παρίστησιν, οἷα (πολλοῖς δὲ
[19]	τῷ κατὰ τὰς ὑπερβάσεις παραβόλῳ	καὶ	ἀκροσφαλεῖ πολὺ μᾶλλον ἐκπλήττει. φειδὼ
[15]	ἀξιοπιστίαν, καὶ ἅμα παιώνειόν τινα	καὶ	ἀλεξιφάρμακον εἰς τὰς ψυχὰς τῶν
[1]	θεοῖς ὅμοιον ἔχομεν εὐεργεσίαν" εἴπας	καὶ	ἀλήθειαν. γράφων δὲ πρὸς σέ,
[6]	ὅλως δὲ καλὰ νόμιζε ὕψη	καὶ	ἀληθινὰ τὰ διὰ παντὸς ἀρέσκοντα
[14]	φαντασία δύναται; πολλὰ μὲν ἴσως	καὶ	ἄλλα τοῖς λόγοις ἐναγώνια καὶ
[30]	πάθεσιν. ~ἐπὶ μέντοι τοῦ Πλάτωνος	καὶ	ἄλλη τίς ἐστιν, ὡς ἔφην,
[12]	εἰ βουλοίμεθα μὴ κατολιγωρεῖν, ὡς	καὶ	ἄλλη τις παρὰ τὰ εἰρημένα
[36]	ὅλους ἤδη βίους δεκασμοὶ βραβεύουσι	καὶ	ἀλλοτρίων θῆραι θανάτων καὶ ἐνέδραι
[36]	καὶ ἴσα, φασί, βαίνουσα πολυτέλεια,	καὶ	ἅμα ἀνοίγοντος ἐκείνου τῶν πόλεων
[36]	μεγαλοφρόνων ἡ ἐλευθερία καὶ ἐπελπίσαι,	καὶ	ἅμα διεγείρειν τὸ πρόθυμον τῆς
[15]	ξένων καὶ ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν,	καὶ	ἅμα παιώνειόν τινα καὶ ἀλεξιφάρμακον
[33]	πάντων ἡμῖν ἐντρόφων καὶ συγγενῶν,	καὶ	ἅμα τῇ μίξει καὶ πολυμορφίᾳ
[2]	μεγάλα, ἐπὶ μόνῃ τῇ φορᾷ	καὶ	ἀμαθεῖ τόλμῃ λειπόμενα· δεῖ γὰρ
[14]	καὶ οἱονεὶ ποκοειδεῖς τὰς ἐννοίας	καὶ	ἀμαλάκτους φέροντος, ὅμως ἑαυτὸν ὁ
[33]	ὄντες ὑψηλοὶ φύσει, μήποτε δὲ	καὶ	ἀμεγέθεις, ὅμως κοινοῖς καὶ δημώδεσι
[25]	ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές τι	καὶ	ἄμουσον ἀλλ´ ἡδέως κεκραμένον. ἱκανὸς
[28]	καὶ παρολιγωρούμενον· μήποτε δὲ τοῦτο	καὶ	ἀναγκαῖον ᾖ, τὸ τὰς μὲν
[30]	μὲν ἀνθρώποις τὸ χρειῶδες ἢ	καὶ	ἀναγκαῖον, θαυμαστὸν δ´ ὅμως ἀεὶ
[24]	ἐφ´ οἷς ὁ βδελυρὸς οὗτος	καὶ	ἀναιδὴς βιάζεται; ὅς, ὦ μιαρώτατε
[27]	τοῦ πλεύμονος ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, μαλακὴν	καὶ	ἄναιμον καὶ σήραγγας ἐντὸς ἔχουσαν
[36]	ἐντίκτουσιν ἀπαραιτήτους, ὕβριν καὶ παρανομίαν	καὶ	ἀναισχυντίαν. ταῦτα γὰρ οὕτως ἀνάγκη
[3]	σωμάτων καὶ λόγων οἱ χαῦνοι	καὶ	ἀναλήθεις καὶ μήποτε περιιστάντες ἡμᾶς
[6]	τῷ θαυμαζομένῳ πίστιν ἰσχυρὰν λαμβάνει	καὶ	ἀναμφίλεκτον. ~Ἐπεὶ δὲ πέντε, ὡς
[10]	κατὰ περιόδους ἀρχάς τε πολλὰς	καὶ	ἀναπαύλας ἕτερα ἑτέροις ἐπεισκυκλούμενα μεγέθη
[19]	ὑπὸ ἄλλου τινὸς (πολλὰ γὰρ	καὶ	ἀναρίθμητα πάθη καὶ οὐδ´ ἂν
[28]	τῷ ὄντι καθαρόν τινα συγγραφέα	καὶ	ἀνέγκλητον. ἆρ´ οὐκ ἄξιόν ἐστι
[11]	τις ἐμπρησμός, οἶμαι, πάντη νέμεται	καὶ	ἀνειλεῖται, πολὺ ἔχων καὶ ἐπίμονον
[2]	ἐφ´ αὑτῶν δίχα ἐπιστήμης ἀστήρικτα	καὶ	ἀνερμάτιστα ἐαθέντα τὰ μεγάλα, ἐπὶ
[28]	ἀμώμητον τὸ ποιημάτιον) Ἀρχιλόχου πολλὰ	καὶ	ἀνοικονόμητα παρασύροντος, κἀκείνης τῆς ἐκβολῆς
[12]	καὶ τῷ ὄντι καλὸς οὗτος	καὶ	ἀξιονικότατος εὐκλείας ἀγών τε καὶ
[33]	ὁμοῦ καὶ πρὸς ὄγκον τε	καὶ	ἀξίωμα καὶ ὕψος καὶ πᾶν
[17]	παραχρῆμα πρὸς τὸ λεχθὲν ἐναγωνίως	καὶ	ἀπ´ αὐτῆς τῆς ἀληθείας ἀνθυπαντῶσιν,
[34]	τὰ κατάρρυθμα κομψὰ καὶ μικροχαρῆ,	{καὶ}	ἀπαθέστατα διὰ τῆς ὁμοειδείας ἐπιπολάζοντα·
[19]	καὶ μεταξύ πως εἰς ἀλλόφυλον	καὶ	ἀπεοικυῖαν τάξιν ἄλλ´ ἐπ´ ἄλλοις
[27]	τινὸς τῶν λόγων εἰς ἀκράτους	καὶ	ἀπηνεῖς μεταφορὰς καὶ εἰς ἀλληγορικὸν
[8]	μεγέθους ἀμπώτιδες κἀν τοῖς μυθώδεσι	καὶ	ἀπίστοις πλάνος. λέγων δὲ ταῦτ´
[17]	οὕτως τὸ σχῆμα τῆς πεύσεως	καὶ	ἀποκρίσεως εἰς τὸ δοκεῖν ἕκαστον
[17]	ἔνθουν καὶ ὀξύρροπον τῆς πεύσεως	καὶ	ἀποκρίσεως καὶ τὸ πρὸς ἑαυτὸν
[17]	δ´ ἐρώτησις ἡ εἰς ἑαυτὸν	καὶ	ἀπόκρισις μιμεῖται τοῦ πάθους τὸ
[35]	φορταγωγούντων πάντα τὰ πρὸς τρυφὴν	καὶ	ἀπόλαυσιν τραπεζῶν χορηγήματα, ἢ σωροὺς
[24]	τὸν Ἀριστογείτονα τὸν λόγον ἀποστρέψας	καὶ	ἀπολιπεῖν δοκῶν, ὅμως διὰ τοῦ
[18]	ὡς τοῦ πάθους τὸ συνδεδιωγμένον	καὶ	ἀποτραχυνόμενον, ἐὰν τοῖς συνδέσμοις ἐξομαλίσῃς
[28]	τῆς μεγαλοφροσύνης αὐτῆς ἕνεκα· ἐπείτοιγε	καὶ	ἄπτωτος ὁ Ἀπολλώνιος ἐν τοῖς
[35]	τῶν χρυσίων καὶ λιθοκολλήτων κρατήρων	καὶ	ἀργύρου κοίλου σκηνῶν τε ὁλοχρύσων
[12]	ἀγνοεῖς. οἱ ἄρα φρονήσεως" φησί	καὶ	ἀρετῆς ἄπειροι, εὐωχίαις δὲ καὶ
[33]	συγχρώμενοι, διὰ μόνου τοῦ συνθεῖναι	καὶ	ἁρμόσαι ταῦτα δ´ ὅμως ὄγκον
[2]	ὅτι αὐτὴ μὲν πρῶτόν τι	καὶ	ἀρχέτυπον γενέσεως στοιχεῖον ἐπὶ πάντων
[29]	ἔνθα μέντοι γελοῖος εἶναι βιάζεται	καὶ	ἀστεῖος οὐ γέλωτα κινεῖ μᾶλλον
[18]	τὴν μὲν φύσιν τῶν ἐπαναφορῶν	καὶ	ἀσυνδέτων πάντη φυλάττει τῇ συνεχεῖ
[28]	ἀναμαρτήτους ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	καὶ	ἀσφαλεστέρας διαμένειν, τὰ δὲ μεγάλα
[35]	ταπεινοὺς ποιήσει κατὰ τὸ πλεῖστον	καὶ	ἀσχήμονας. ~Ἐκεῖνο μέντοι λοιπὸν ἕνεκα
[23]	δοκεῖν στρέφεσθαι· φαίης κ´ ἀκμῆτας	καὶ	ἀτειρέας ἄντεσθ´ ἐν πολέμῳ· ὣς
[5]	καὶ πρὸς τούτοις αἱ ἡδοναί,	καὶ	αὐτὰ ταῦτα, καθάπερ τῆς ἐπιτυχίας,
[2]	εὐβουλίας. τὸ δὲ κυριώτατον, ὅτι	καὶ	αὐτὸ τὸ εἶναί τινα τῶν
[30]	ποταμοὺς ἐνίοτε τοῦ γηγενοῦς ἐκείνου	καὶ	αὐτομάτου προχέουσι πυρός. ἀλλ´ ἐπὶ
[17]	τὰ λεγόμενα, ὀλίγου δεῖν φθάνοντα	καὶ	αὐτὸν τὸν λέγοντα. καὶ συμβαλόντες"
[28]	ἀπορρεῖ. παρατεθειμένος δ´ οὐκ ὀλίγα	καὶ	αὐτὸς ἁμαρτήματα καὶ Ὁμήρου καὶ
[36]	τήν τε τοῦ ἄλλου λόγου	καὶ	αὐτοῦ τοῦ ὕψους μοῖραν ἐπεχόντων,
[20]	ὅπου προσπίπτει τὰ πληθυντικὰ μεγαλορρημονέστερα	καὶ	αὐτῷ δοξοκοποῦντα τῷ ὄχλῳ τοῦ
[4]	αἰδημονεστέρους δ´ ἂν αὐτοὺς ἡγήσαιο	καὶ	αὐτῶν τῶν ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς
[2]	ἂν ἔτι, μοι δοκῶ, περιττὴν	καὶ	ἄχρηστον τὴν ἐπὶ τῶν προκειμένων
[31]	ἁλῶναι, φέρων ἀπέδωκε τὰ νικητήρια,	καὶ	ἄχρι νῦν ἀναφαίρετα φυλάττει, καὶ
[33]	ἔκφρονας καὶ κορυβαντιασμοῦ πλήρεις ἀποτελεῖ,	καὶ	βάσιν ἐνδούς τινα ῥυθμοῦ πρὸς
[1]	ἐφ´ ἡμῖν, ταῦτα δὲ δυναστείαν	καὶ	βίαν ἄμαχον προσφέροντα παντὸς ἐπάνω
[31]	ταῦθ´ ὁ πᾶς αὐτοῖς αἰὼν	καὶ	βίος, οὐ δυνάμενος ὑπὸ τοῦ
[25]	κεκτῆσθαι, δῆλον ὅτι προβάτειον ἂν	καὶ	βόειον πλοῦτον ἔλεγεν. Ἀλλὰ γὰρ
[34]	λίαν συγκείμενα καὶ εἰς μικρὰ	καὶ	βραχυσύλλαβα συγκεκομμένα καὶ ὡσανεὶ γόμφοις
[17]	ἀσθενεῖ. τί δ´ ὑμῖν διαφέρει;	καὶ	γὰρ ἂν οὗτός τι πάθῃ,
[29]	περιείληφεν ἀρετάς τε καὶ χάριτας.	καὶ	γὰρ λαλεῖ μετὰ ἀφελείας ἔνθα
[32]	ἐλάττω γῆν ἔχοντ´ ἐπιστολῆς Λακωνικῆς.	καὶ	γὰρ ὁ γέλως πάθος ἐν
[7]	τε ἀλλήλοις καὶ συμπεφυκέναι, διαμαρτάνει·	καὶ	γὰρ πάθη τινὰ διεστῶτα ὕψους
[15]	περὶ σχημάτων ἐφεξῆς τέτακται τόπος·	καὶ	γὰρ ταῦτ´ ἂν ὃν δεῖ
[8]	δ´ ὅμως διὰ τῆς Ὀδυσσείας	(καὶ	γὰρ ταῦτα πολλῶν ἕνεκα προσεπιθεωρητέον)
[6]	ἐπαίρεταί τε ἡμῶν ἡ ψυχὴ	καὶ	γαῦρόν τι ἀνάστημα λαμβάνουσα πληροῦται
[9]	καὶ πλάσιον ἆδυ φωνείσας ὐπακούει	καὶ	γελαίσας ἰμέροεν, τό μ´ ἦ
[9]	ἄιδ´ ἐρύκει" πλὴν μικρὸν αὐτὸ	καὶ	γλαφυρὸν ἐποίησεν ἀντὶ φοβεροῦ· ἔτι
[26]	μὲν ποιήσει καὶ ἱστορίᾳ πτικώτατον	καὶ	γόνιμον τὸ δ´ Ἀνακρέοντος οὐκέτι
[36]	οὐκ ἐνεσπαργανωμένοι καὶ ἄγευστοι καλλίστου	καὶ	γονιμωτάτου λόγων νάματος, τὴν ἐλευθερίαν"
[3]	Ξέρξης ὁ τῶν Περσῶν Ζεύς,	καὶ	γῦπες ἔμψυχοι τάφοι, καί τινα
[20]	οὐδὲ Κάδμοι οὐδ´ Αἴγυπτοί τε	καὶ	Δαναοὶ οὐδ´ ἄλλοι πολλοὶ φύσει
[31]	ἔστ´ ἂν ὕδωρ τε ῥέῃ	καὶ	δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ. πρὸς μέντοι
[15]	τοῦ πιστώσασθαι τὸ προκείμενον ἕνεκα	καὶ	δὴ διέξιμεν. ἀπόδειξιν ὁ Δημοσθένης
[21]	ἡ Πελοπόννησος ἅπασα διειστήκει" φησί.	καὶ	δὴ Φρυνίχῳ δρᾶμα Μιλήτου ἅλωσιν
[33]	δὲ καὶ ἀμεγέθεις, ὅμως κοινοῖς	καὶ	δημώδεσι τοῖς ὀνόμασι καὶ οὐδὲν
[15]	ὀμνύεις" διὰ ταῦθ´ ἑξῆς κανονίζει	καὶ	δι´ ἀσφαλείας ἄγει καὶ ὀνόματα,
[1]	πῶς ἂν ἡμῖν αὐτὸ τοῦτο	καὶ	δι´ ὧν τινων μεθόδων κτητὸν
[16]	διά τε φυσικήν τινα συγγένειαν	καὶ	διὰ λαμπρότητα, ἀεὶ τῶν σχημάτων
[6]	αὐτὰ μᾶλλον τοὺς δυναμένους ἔχειν	καὶ	διὰ μεγαλοψυχίαν ὑπερορῶντας τῇδέ που
[7]	συστάσεις, αἱ λοιπαὶ δ´ ἤδη	καὶ	διὰ τέχνης, ἥ τε ποιὰ
[7]	εἰς τὰ ὕψη ποτὲ συντελεῖν	καὶ	διὰ τοῦτ´ οὐχ ἡγήσατο μνήμης
[27]	μὴν ἔν γε ταῖς τοπηγορίαις	καὶ	διαγραφαῖς οὐκ ἄλλο τι οὕτως
[11]	καὶ ἐπίμονον ἀεὶ τὸ καῖον	καὶ	διακληρονομούμενον ἄλλοτ´ ἀλλοίως ἐν αὐτῷ
[30]	ἡμᾶς δαιμονιωτέρου. διόπερ τῇ θεωρίας	καὶ	διανοίας τῆς ἀνθρωπίνης ἐπιβολῇ οὐδ´
[11]	δεινότητος, οἷον καίειν τε ἅμα	καὶ	διαρπάζειν σκηπτῷ τινι παρεικάζοιτ´ ἂν
[7]	αὐτῆς ἅπαντα, ἡ ἐν ἀξιώματι	καὶ	διάρσει σύνθεσις· φέρε δὴ τὰ
[8]	γυμνουμένου ταρτάρου, ἀνατροπὴν δὲ ὅλου	καὶ	διάστασιν τοῦ κόσμου λαμβάνοντος, πάνθ´
[33]	ἁρμόσαι ταῦτα δ´ ὅμως ὄγκον	καὶ	διάστημα καὶ τὸ μὴ ταπεινοὶ
[30]	τὰ μικρὰ ῥεῖθρα θαυμάζομεν, εἰ	καὶ	διαυγῆ καὶ χρήσιμα, ἀλλὰ τὸν
[33]	μήκει τῶν ἄκρων χρόνων συνεκλύεται	καὶ	διαχαλᾶται τὸ ὕψος τὸ ἀπότομον.
[2]	τὰ πολλὰ ἐν τοῖς παθητικοῖς	καὶ	διηρμένοις αὐτόνομον, οὕτως οὐκ εἰκαῖόν
[36]	τὰ οἰκεῖα μὲν φαίνεσθαι καλὰ	καὶ	δίκαια τὰ δ´ ἀλλότρια ἄδικα
[34]	οἷον δὴ πυρρίχιοι καὶ τροχαῖοι	καὶ	διχόρειοι, τέλεον εἰς ὀρχηστικὸν συνεκπίπτοντες·
[8]	οὐδὲ γὰρ οἷόν τε μικρὰ	καὶ	δουλοπρεπῆ φρονοῦντας καὶ ἐπιτηδεύοντας παρ´
[14]	πείθει τὸν ἀκροατὴν μόνον, ἀλλὰ	καὶ	δουλοῦται. καὶ μὴν εἴ τις"
[14]	μὴ ´πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς	καὶ	δρακοντώδεις κόρας· αὗται γάρ, αὗται
[29]	κύριον, τὴν ἅπασιν ἀπρόσιτον δεινότητα	καὶ	δύναμιν ἐπειδὴ ταῦτα, φημί, ὡς
[6]	κατεξανάστασις, ἰσχυρὰ δὲ ἡ μνήμη	καὶ	δυσεξάλειπτος. ὅλως δὲ καλὰ νόμιζε
[14]	Σοφοκλῆς ἐπὶ τοῦ θνῄσκοντος Οἰδίπου	καὶ	ἑαυτὸν μετὰ διοσημίας τινὸς θάπτοντος
[16]	καὶ οὐ μόνον ἔξοχον ἀλλὰ	καὶ	ἐγγυτέρω παρὰ πολὺ φαίνεται. οὐκοῦν
[8]	Θεός" φησί, τί; γενέσθω φῶς,	καὶ	ἐγένετο· γενέσθω γῆ, καὶ ἐγένετο.
[8]	φῶς, καὶ ἐγένετο· γενέσθω γῆ,	καὶ	ἐγένετο. οὐκ ὀχληρὸς ἂν ἴσως,
[7]	τε ὕψος καὶ τὸ παθητικόν,	{καὶ}	ἔδοξεν αὐτῷ πάντη συνυπάρχειν τε
[27]	χρὴ τοῦτον εἰπεῖν τὸν τρόπον"	καὶ	εἰ δεῖ παρακινδυνευτικώτερον λέξαι" ἡ
[8]	δὲ τὸ μεγαλοφυές, χρὴ κἀνταῦθα,	καὶ	εἰ δωρητὸν τὸ πρᾶγμα μᾶλλον
[29]	οἶμαι, τὰ μὲν θατέρου καλά,	καὶ	εἰ πολλὰ ὅμως ἀμεγέθη, καρδίῃ
[27]	τὸ ὡσπερεὶ" φάναι καὶ οἱονεὶ"	καὶ	εἰ χρὴ τοῦτον εἰπεῖν τὸν
[30]	πολλάκις ὅρους ἐκβαίνουσιν αἱ ἐπίνοιαι,	καὶ	εἴ τις περιβλέψαιτο ἐν κύκλῳ
[32]	γειτνιῶσιν (ἐπανιτέον γὰρ) αἱ παραβολαὶ	καὶ	εἰκόνες, ἐκείνῃ μόνον παραλλάττουσαι στοι
[27]	εἰς ἀκράτους καὶ ἀπηνεῖς μεταφορὰς	καὶ	εἰς ἀλληγορικὸν στόμφον ἐκφερόμενον. οὐ
[9]	καὶ ὑπερτεταμένα δεινὴ καὶ ἐκλέξαι	καὶ	εἰς ἄλληλα συνδῆσαι· φαίνεταί μοι
[9]	ἀσυνθέτους οὔσας συναναγκάσας παρὰ φύσιν	καὶ	εἰς ἀλλήλας συμβιασάμενος, {ὑπὲκ θανάτοιο}
[4]	με, Τερεντιανὲ ἥδιστε, πῶς οὐ	καὶ	εἰς Διονύσιον γράφει τὸν τύραννον·
[10]	ἦν ἐκεῖνο τῶν ἄκρων λημμάτων	καὶ	εἰς ἑνότητα σύνταξις καὶ τίνι
[16]	ὑπὸ τεχνίτου ῥήτορος σχηματίοις κατασοφίζεται,	καὶ	εἰς καταφρόνησιν ἑαυτοῦ λαμβάνων τὸν
[25]	περίφρασις πολλάκις συμφθέγγεται τῇ κυριολογίᾳ	καὶ	εἰς κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ,
[33]	τὰς ψυχὰς τῶν πέλας παρεισάγουσαν	καὶ	εἰς μετουσίαν αὐτοῦ τοὺς ἀκούοντας
[34]	ἀμεγέθη καὶ τὰ λίαν συγκείμενα	καὶ	εἰς μικρὰ καὶ βραχυσύλλαβα συγκεκομμένα
[36]	τοῦτο τὰς μὲν ἄλλας ἕξεις	καὶ	εἰς οἰκέτας πίπτειν ἔφασκε, δοῦλον
[14]	λόγου καὶ μυθῶδες τὸ πλάσμα	καὶ	εἰς πᾶν προεκπῖπτον {τὸ} ἀδύνατον,
[12]	τινα τοῖς τῆς φιλοσοφίας δόγμασι	καὶ	εἰς ποιητικὰς ὕλας πολλαχοῦ συνεμβῆναι
[30]	τινὰ πανήγυριν εἰς τὸν βίον	καὶ	εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον ἐπάγουσα,
[8]	ἐμβριθεῖς ὦσιν αἱ ἔννοιαι. ταύτῃ	καὶ	εἰς τοὺς μάλιστα φρονηματίας ἐμπίπτει
[12]	βλέποντες καὶ κεκυφότες εἰς γῆν	καὶ	εἰς τραπέζας βόσκονται χορταζόμενοι καὶ
[32]	ὑπερτεινόμενα χαλᾶται, ἔσθ´ ὅτε δὲ	καὶ	εἰς ὑπεναντιώσεις ἀντιπεριίσταται. ὁ γοῦν
[18]	γε μὴν αὐτῇ τῇ φωνῇ,	καὶ	εἴσῃ κατὰ τὸ ἑξῆς οὕτως
[33]	μόνον ἐποίησε παρελθεῖν ὡς νέφος,	καὶ	εἴσῃ πόσον ἡ ἁρμονία τῷ
[9]	μανίαις παθήματα ἐκ τῶν παρεπομένων	καὶ	ἐκ τῆς ἀληθείας αὐτῆς ἑκάστοτε
[9]	ἄκρα αὐτῶν καὶ ὑπερτεταμένα δεινὴ	καὶ	ἐκλέξαι καὶ εἰς ἄλληλα συνδῆσαι·
[35]	κοῖλος ἄργυρος καὶ χρυσὸς ἀπειργασμένος	καὶ	ἐκπώματα καὶ κρατῆρες, ὧν τοὺς
[35]	ἀργύρου κοίλου σκηνῶν τε ὁλοχρύσων	καὶ	ἐκπωμάτων φέρων μέσα ἔθηκε θυλάκια
[14]	ἔμπρακτον καὶ ἐνάληθες, δειναὶ δὲ	καὶ	ἔκφυλοι αἱ παραβάσεις ἡνίκ´ ἂν
[14]	καὶ ἄλλα τοῖς λόγοις ἐναγώνια	καὶ	ἐμπαθῆ προσεισφέρειν, κατακιρναμένη μέντοι ταῖς
[18]	αὐτῷ καὶ ἡ τάξις ἄτακτον	καὶ	ἔμπαλιν ἡ ἀταξία ποιὰν περιλαμβάνει
[7]	εὑρίσκεται, καθάπερ οἶκτοι λῦπαι φόβοι,	καὶ	ἔμπαλιν πολλὰ ὕψη δίχα πάθους,
[6]	ὅταν οὖν ὑπ´ ἀνδρὸς ἔμφρονος	καὶ	ἐμπείρου λόγων πολλάκις ἀκουόμενόν τι
[17]	φέρει τῆς ἀγωνίας ἔμφασιν ἅμα	καὶ	ἐμποδιζούσης τι καὶ συνδιωκούσης. τοιαῦθ´
[4]	λέγοντές {εἰσι{ ν οἱ} βάρβαροι	καὶ	ἐν μέθῃ, ἀλλ´ οὐδ´ ἐκ
[11]	ἐν διάρματι, ἡ δ´ αὔξησις	καὶ	ἐν πλήθει· διὸ κεῖνο μὲν
[13]	ἰδίων λόγων δικαστήριον καὶ θέατρον,	καὶ	ἐν τηλικούτοις ἥρωσι κριταῖς τε
[28]	εἶναι Βακχυλίδης ἕλοιο ἢ Πίνδαρος,	καὶ	ἐν τραγῳδίᾳ Ἴων ὁ Χῖος
[28]	Σοφοκλῆς; ἐπειδὴ οἱ μὲν ἀδιάπτωτοι	καὶ	ἐν τῷ γλαφυρῷ πάντη κεκαλλιγραφημένοι,
[29]	προσφυέστατος, ἔτι δὲ μυθολογῆσαι κεχυμένως	καὶ	ἐν ὑγρῷ πνεύματι διεξοδεῦσαι {ἔτι}
[8]	ὅλον τὸ σωμάτιον δραματικὸν ὑπεστήσατο	καὶ	ἐναγώνιον, τῆς δὲ Ὀδυσσείας τὸ
[14]	φαντασίας κάλλιστον ἀεὶ τὸ ἔμπρακτον	καὶ	ἐνάληθες, δειναὶ δὲ καὶ ἔκφυλοι
[36]	βραβεύουσι καὶ ἀλλοτρίων θῆραι θανάτων	καὶ	ἐνέδραι διαθηκῶν, τὸ δ´ ἐκ
[12]	τραπέζας βόσκονται χορταζόμενοι καὶ ὀχεύοντες,	καὶ	ἕνεκα τῆς τούτων πλεονεξίας λακτίζοντες
[11]	δεινώσεσι καὶ τοῖς σφοδροῖς πάθεσι	καὶ	ἔνθα δεῖ τὸν ἀκροατὴν τὸ
[7]	ὡρισάμεθα· δεύτερον δὲ τὸ σφοδρὸν	καὶ	ἐνθουσιαστικὸν πάθος· ἀλλ´ αἱ μὲν
[36]	ἄκρον καὶ πολιτικαί, δριμεῖαί τε	καὶ	ἐντρεχεῖς καὶ μάλιστα πρὸς ἡδονὰς
[33]	ἔχειν πρὸς ἄλληλα τὰ ὀνόματα	καὶ	ἐξερείσματα τῶν χρόνων πρὸς ἑδραῖον
[1]	διὰ πλειόνων προϋποτίθεσθαι ὡς ἀκρότης	καὶ	ἐξοχή τις λόγων ἐστὶ τὰ
[35]	τοῖς ὕψεσιν εἰς τὰ ῥυπαρὰ	καὶ	ἐξυβρισμένα, ἂν μὴ σφόδρα ὑπό
[19]	ἄλλ´ ἐπ´ ἄλλοις διὰ μέσου	καὶ	ἔξωθέν ποθεν ἐπεισκυκλῶν, εἰς φόβον
[31]	καὶ ἄχρι νῦν ἀναφαίρετα φυλάττει,	καὶ	ἔοικε τηρήσειν ἔστ´ ἂν ὕδωρ
[29]	δὲ ἔνθεν ἑλὼν τοῦ μεγαλοφυεστάτου	καὶ	ἐπ´ ἄκρον ἀρετὰς συντετελεσμένας, ὑψηγορίας
[15]	φησί Μαραθῶνι καὶ τοὺς Σαλαμῖνι	καὶ	ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχήσαντας καὶ τοὺς
[27]	οὕτως κατασημαντικὸν ὡς οἱ συνεχεῖς	καὶ	ἐπάλληλοι τρόποι. δι´ ὧν καὶ
[18]	εὐθὺς ἐπ´ ἄλλα μεθήλατο ἀσύνδετα	καὶ	ἐπαναφοράς· τῷ σχήματι τῷ βλέμματι
[20]	γενῶν ἐναλλάξεις, πῶς ποτε καταποικίλλουσι	καὶ	ἐπεγείρουσι τὰ ἑρμηνευτικά; φημὶ δὴ
[23]	δὲ Ἐλεφαντίνης πόλεως ἄνω πλεύσεαι,	καὶ	ἔπειτα ἀφίξῃ ἐς πεδίον λεῖον·
[36]	φρονήματα τῶν μεγαλοφρόνων ἡ ἐλευθερία	καὶ	ἐπελπίσαι, καὶ ἅμα διεγείρειν τὸ
[3]	εὐγενὲς ἁμάρτημα" κακοὶ δὲ ὄγκοι	καὶ	ἐπὶ σωμάτων καὶ λόγων οἱ
[9]	ὁ Ἀρχίλοχος ἐπὶ τοῦ ναυαγίου,	καὶ	ἐπὶ τῇ προσαγγελίᾳ ὁ Δημοσθένης·
[16]	οὐ πόρρω δ´ ἴσως τούτου	καὶ	ἐπὶ τῆς ζωγραφίας τι συμβαίνει·
[32]	καθάπερ ἐπὶ τὸ μεῖζον οὕτως	καὶ	ἐπὶ τοὔλαττον, ἐπειδὴ κοινὸν ἀμφοῖν
[6]	διὰ μεγαλοψυχίαν ὑπερορῶντας τῇδέ που	καὶ	ἐπὶ τῶν διηρμένων ἐν ποιήμασι
[2]	πάντως καὶ θάτερον, τοῦτ´ ἂν	καὶ	ἐπὶ τῶν λόγων εἴποιμεν, ὡς
[32]	οὖν ἄρισται τῶν ὑπερβολῶν, ὡς	καὶ	ἐπὶ τῶν σχημάτων προείπομεν, αἱ
[9]	ἀπειργάσατο τὴν ἐξοχήν. ὅνπερ οἶμαι	καὶ	ἐπὶ τῶν χειμώνων τρόπον ὁ
[7]	τὰ ἐγκώμια καὶ τὰ πομπικὰ	καὶ	ἐπιδεικτικὰ τὸν μὲν ὄγκον καὶ
[11]	παρεκβάσεσι καὶ τοῖς φραστικοῖς ἅπασι	καὶ	ἐπιδεικτικοῖς, ἱστορίαις τε καὶ φυσιολογίαις,
[3]	ἐν τραγῳδίᾳ, πράγματι ὀγκηρῷ φύσει	καὶ	ἐπιδεχομένῳ στόμφον, ὅμως τὸ παρὰ
[28]	οἰκεῖα τοῖς περὶ ὕψους σκέμματα,	καὶ	ἐπικρίσεως ἐξ ἅπαντος δεόμενα. ἐγὼ
[5]	τοῦ κατ´ ἀλήθειαν ὕψους ἐπιστήμην	καὶ	ἐπίκρισιν. καίτοι τὸ πρᾶγμα δύσληπτον·
[11]	χρὴ καταντλῆσαι· τοπηγορίαις τε γὰρ	καὶ	ἐπιλόγοις κατὰ τὸ πλέον καὶ
[11]	νέμεται καὶ ἀνειλεῖται, πολὺ ἔχων	καὶ	ἐπίμονον ἀεὶ τὸ καῖον καὶ
[36]	δουλείας δικαίας, τοῖς αὐτοῖς ἔθεσι	καὶ	ἐπιτηδεύμασιν ἐξ ἁπαλῶν ἔτι φρονημάτων
[8]	τε μικρὰ καὶ δουλοπρεπῆ φρονοῦντας	καὶ	ἐπιτηδεύοντας παρ´ ὅλον τὸν βίον
[14]	δύο ταυτὶ πάθη, μανίας τε	καὶ	ἔρωτας, ἐκτραγῳδῆσαι, κἀν τούτοις ὡς
[17]	ἐκεῖνα φῶμεν, τὰς πεύσεις τε	καὶ	ἐρωτήσεις; ἆρα οὐκ αὐταῖς ταῖς
[24]	εἰς τὸ αὐτὸ πρόσωπον ἀντιμεθίσταται,	καὶ	ἔστι τὸ τοιοῦτον εἶδος ἐκβολή
[33]	ὑψηλόν γέ που δοκεῖ νόημα	καὶ	ἔστι τῷ ὄντι θαυμάσιον, ὃ
[11]	ποσότητος καὶ περιουσίας τινὸς ὑφίσταται.	καὶ	ἔστιν ἡ αὔξησις, ὡς τύπῳ
[9]	ἠθολογουμένη. ~Φέρε νῦν, εἴ τι	καὶ	ἕτερον ἔχοιμεν ὑψηλοὺς ποιεῖν τοὺς
[14]	τι ἡ ῥητορικὴ φαντασία βούλεται	καὶ	ἕτερον ἡ παρὰ ποιηταῖς οὐκ
[36]	μ´ ἔχει" λέγων ὡς ἀμέλει	καὶ	ἑτέρους πολλούς, πῶς ποτε κατὰ
[20]	Σαρπηδόνες" καὶ τὸ Πλατωνικόν, ὃ	καὶ	ἑτέρωθι παρετεθείμεθα, ἐπὶ τῶν Ἀθηναίων·
[8]	τίνα, φήσεις, τρόπον; γέγραφά που	καὶ	ἑτέρωθι τὸ τοιοῦτον· ὕψος μεγαλοφροσύνης
[33]	ὕψος, σωματοποιούμενα δὲ τῇ κοινωνίᾳ	καὶ	ἔτι δεσμῷ τῆς ἁρμονίας περικλειόμενα
[27]	ἡ τἀνθρωπίνου σκήνους ἀνατομὴ πομπικῶς	καὶ	ἔτι μᾶλλον ἀναζωγραφεῖται θείως παρὰ
[3]	ὄντα οὐχ ὑψηλά, ἀλλὰ μετέωρα,	καὶ	ἔτι μᾶλλον τὰ Κλειτάρχου· φλοιώδης
[28]	ὑγιὲς δὲ πάντη καὶ ἀδιάπτωτον;	καὶ	ἔτι νὴ Δία πότερόν ποτε
[19]	τὸ ἀγωνιστικὸν ἐκ τοῦ ὑπερβιβάζειν	καὶ	ἔτι νὴ Δία τὸ ἐξ
[34]	ἀπαθέστατα διὰ τῆς ὁμοειδείας ἐπιπολάζοντα·	καὶ	ἔτι τούτων τὸ χείριστον, ὅτι,
[18]	εἰς λειότητα, ἄκεντρόν τε προσπίπτει	καὶ	εὐθὺς ἔσβεσται. ὥσπερ γὰρ εἴ
[34]	ἀκροατὰς ἀπὸ τοῦ πράγματος ἀφέλκει	καὶ	ἐφ´ αὑτὰ βιάζεται, οὕτως καὶ
[15]	τὸ δὲ ποῦ καὶ πῶς	καὶ	ἐφ´ ὧν καιρῶν καὶ τίνος
[12]	συγγραφέων καὶ ποιητῶν μίμησίς τε	καὶ	ζήλωσις. καί γε τούτου, φίλτατε,
[35]	~Ἔτι γε μὴν ὕψους μειωτικὸν	καὶ	ἡ ἄγαν τῆς φράσεως συγκοπή·
[9]	δ´ ὡς ἔφην τῶν ἄκρων	καὶ	ἡ εἰς ταὐτὸ συναίρεσις ἀπειργάσατο
[18]	διὰ τῶν ἀσυνδέτων. ~Ἄκρως δὲ	καὶ	ἡ ἐπὶ ταὐτὸ σύνοδος τῶν
[35]	Δεινὴ δ´ αἰσχῦναι τὰ μεγέθη	καὶ	ἡ μικρότης τῶν ὀνομάτων. παρὰ
[24]	ἡ τοῦ λόγου μετάβασις. διὸ	καὶ	ἡ πρόσχρησις τοῦ σχήματος τότε
[18]	τῇ συνεχεῖ μεταβολῇ· οὕτως αὐτῷ	καὶ	ἡ τάξις ἄτακτον καὶ ἔμπαλιν
[7]	μέρη πάλιν ὀνομάτων τε ἐκλογὴ	καὶ	ἡ τροπικὴ καὶ πεποιημένη λέξις·
[23]	ὁ Θουκυδίδης. ~Ἐναγώνιος δ´ ὁμοίως	καὶ	ἡ τῶν προσώπων ἀντιμετάθεσις, {καὶ}
[36]	ἣν ἅπαντες ἀπλήστως ἤδη νοσοῦμεν,	καὶ	ἡ φιληδονία δουλαγωγοῦσι, μᾶλλον δέ,
[27]	αὐταῖς χαίρουσι τόποι. ὅτι μέντοι	καὶ	ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ
[3]	τά γε μὴν Ἀμφικράτους τοιαῦτα	καὶ	Ἡγησίου καὶ Μάτριδος· πολλαχοῦ γὰρ
[36]	ἢ ἀναλαμβάνοντες εἰ μὴ ἐπαίνου	καὶ	ἡδονῆς ἕνεκα, ἀλλὰ μὴ τῆς
[33]	ὡς οὐ μόνον ἐστὶ πειθοῦς	καὶ	ἡδονῆς ἡ ἁρμονία φυσικὸν ἀνθρώποις,
[35]	τῶν ἅπερ διαφέρει πρὸς ὀψοποιίας	καὶ	ἡδυπαθείας, ἢ εἴπερ πάντως ἐβούλετο
[28]	καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι μέγιστοι,	καὶ	ἥκιστα τοῖς πταίσμασιν ἀρεσκόμενος, ὅμως
[1]	ταπεινότερον ἐφάνη τῆς ὅλης ὑποθέσεως	καὶ	ἥκιστα τῶν καιρίων ἐφαπτόμενον, οὐ
[33]	πᾶν ὃ ἐν αὑτῇ περιλαμβάνει	καὶ	ἡμᾶς ἑκάστοτε συνδιατιθέναι, παντοίως ἡμῶν
[13]	τῶν προγενεστέρων οὐκ ἄδοξον. ~Οὐκοῦν	καὶ	ἡμᾶς, ἡνίκ´ ἂν διαπονῶμεν ὑψηγορίας
[1]	ἄξιον ἐπαινεῖν. ἐπεὶ δὲ ἐνεκελεύσω	καὶ	ἡμᾶς τι περὶ ὕψους πάντως
[11]	φίλτατε Τερεντιανέ, (λέγω δέ, εἰ	καὶ	ἡμῖν ὡς Ἕλλησιν ἐφεῖταί τι
[10]	~Σύνεδρός ἐστι ταῖς προεκκειμέναις ἀρετὴ	καὶ	ἣν καλοῦσιν αὔξησιν, ὅταν δεχομένων
[4]	ἐγένετο, διὰ τοῦτ´ αὐτὸν Δίων	καὶ	Ἡρακλείδης τῆς τυραννίδος ἀφείλοντο. καὶ
[2]	ἂν μὴ παρῇ συναναιρεῖ πάντως	καὶ	θάτερον, τοῦτ´ ἂν καὶ ἐπὶ
[29]	καταφέγγει τοὺς ἀπ´ αἰῶνος ῥήτορας·	καὶ	θᾶττον ἄν τις κεραυνοῖς φερομένοις
[31]	οὐ ψέγεται, τὸ μέγα δὲ	καὶ	θαυμάζεται. τί χρὴ πρὸς τούτοις
[16]	ἐπὶ τῷ σχηματίζειν ὑπονοίας ἀλέξημα	καὶ	θαυμαστή τις ἐπικουρία καθίσταται, καί
[13]	ὑποτίθεσθαι τῶν ἰδίων λόγων δικαστήριον	καὶ	θέατρον, καὶ ἐν τηλικούτοις ἥρωσι
[14]	λοχαγέται, ταυροσφαγοῦντες εἰς μελάνδετον σάκος,	καὶ	θιγγάνοντες χερσὶ ταυρείου φόνου, Ἄρη
[11]	παθητικώτερος πολὺ τὸ διάπυρον ἔχει	καὶ	θυμικῶς ἐκφλεγόμενον, ὁ δέ, καθεστὼς
[8]	δείσας δ´ ἐκ θρόνου ἆλτο	καὶ	ἴαχε, μή οἱ ἔπειτα γαῖαν
[36]	ὑπολαβών, ῥᾴδιον" ἔφην ὦ βέλτιστε,	καὶ	ἴδιον ἀνθρώπου τὸ καταμέμφεσθαι τὰ
[35]	ἀχάριστον" ἄσεμνον γὰρ τὸ κοπιάσαι	καὶ	ἰδιωτικόν, τὸ δ´ ἀχάριστον τηλικούτου
[8]	τόνον, οὐδ´ ἐξωμαλισμένα τὰ ὕψη	καὶ	ἱζήματα μηδαμοῦ λαμβάνοντα, οὐδὲ τὴν
[36]	ἀμέτρῳ πλούτῳ καὶ ἀκολάστῳ συνημμένη	καὶ	ἴσα, φασί, βαίνουσα πολυτέλεια, καὶ
[26]	νηπίῳ· πλὴν ἐν μὲν ποιήσει	καὶ	ἱστορίᾳ πτικώτατον καὶ γόνιμον τὸ
[30]	καὶ χρήσιμα, ἀλλὰ τὸν Νεῖλον	καὶ	Ἴστρον ἢ Ῥῆνον, πολὺ δ´
[14]	ποιητής, οὐρῇ {δὲ} πλευράς τε	καὶ	ἰσχίον ἀμφοτέρωθεν μαστίεται, ἑὲ δ´
[12]	αὑτὸν μυρίας ὅσας παρατροπὰς ἀποχετευσάμενος.	καὶ	ἴσως ἡμῖν ἀποδείξεων ἔδει, εἰ
[9]	πάνθ´ ὡς ἀλλότρια διοιχόμενα ἐπιζητεῖ,	καὶ	καθ´ ὑπεναντιώσεις ἅμα ψύχεται καίεται,
[12]	οὔτ´ ἀνηνέχθησαν οὐδὲ βεβαίου τε	καὶ	καθαρᾶς ἡδονῆς ἐγεύσαντο, ἀλλὰ βοσκημάτων
[27]	καθάπερ ᾠήθη. ὡς γὰρ ἀναμάρτητον	καὶ	καθαρὸν τὸν ῥήτορα προφέρει πολλαχῇ
[1]	τὰ ἐπὶ μέρους, ὡς πέφυκας	καὶ	καθήκει, συνεπικρινεῖς ἀληθέστατα· εὖ γὰρ
[36]	δίκαια τὰ δ´ ἀλλότρια ἄδικα	καὶ	κακὰ) ὅπου δὲ ἡμῶν ἑκάστου
[3]	ἐξοκέλλοντες δὲ εἰς τὸ ῥωπικὸν	καὶ	κακόζηλον. τούτῳ παράκειται τρίτον τι
[30]	περιττὸν ἐν πᾶσι καὶ μέγα	καὶ	καλόν, ταχέως εἴσεται πρὸς ἃ
[36]	οὐκ ἂν ἔτι τῶν δικαίων	καὶ	καλῶν ἐλεύθερος καὶ ὑγιὴς ἂν
[2]	ἐπὶ τῶν προκειμένων ἡγήσαιτο θεωρίαν.	καὶ	καμίνου σχῶσι μάκιστον σέλας. εἰ
[27]	Ἕλλησιν ὅροι τῶν ἀγαθῶν ἦσαν	καὶ	κανόνες, ἀνατετροφότες. ἐνταῦθα τῷ πλήθει
[36]	τὰ φρουροῦντα τὸν νῦν βίον	καὶ	κατ´ ἄκρας ἄγοντα καὶ φέροντα
[11]	διακληρονομούμενον ἄλλοτ´ ἀλλοίως ἐν αὐτῷ	καὶ	κατὰ διαδοχὰς ἀνατρεφόμενον. ἀλλὰ ταῦτα
[14]	μετὰ διοσημίας τινὸς θάπτοντος πεφάντασται,	καὶ	κατὰ τὸν ἀπόπλουν τῶν Ἑλλήνων
[35]	περιηθήματα, ἀπεκρύψατο δὲ ὡς ἐνῆν	καὶ	κατὰ τὸν Ξενοφῶντα τοὺς τούτων
[35]	συνεστραμμένα, ἀλλ´ ὅσα ἄντικρυς μικρὰ	καὶ	κατακεκερματισμένα· συγκοπὴ μὲν γὰρ κολούει
[26]	μεγαλοπρεπῶν ὀνομάτων ἐκλογὴ θαυμαστῶς ἄγει	καὶ	κατακηλεῖ τοὺς ἀκούοντας καὶ ὡς
[36]	τῶν βίων διαφθοράν, φθίνειν δὲ	καὶ	καταμαραίνεσθαι τὰ ψυχικὰ μεγέθη καὶ
[2]	παρείρας πλεκτάνην χειμάρροον, στέγην πυρώσω	καὶ	κατανθρακώσομαι· ~νῦν δ´ οὐ κέκραγά
[29]	οὐκ ἔχει, καὶ ὡσπερεὶ καταβροντᾷ	καὶ	καταφέγγει τοὺς ἀπ´ αἰῶνος ῥήτορας·
[31]	σφάλματα ἑνὶ ἐξωνεῖται πολλάκις ὕψει	καὶ	κατορθώματι, καὶ τὸ κυριώτατον, ὡς,
[12]	βοσκημάτων δίκην κάτω ἀεὶ βλέποντες	καὶ	κεκυφότες εἰς γῆν καὶ εἰς
[3]	ἐκάλει. ἔστι δὲ πάθος ἄκαιρον	καὶ	κενὸν ἔνθα μὴ δεῖ πάθους,
[10]	ἐξαιρήσεις σώματος· εὐθὺς γὰρ ἀτονεῖ	καὶ	κενοῦται τὸ ἔμπρακτον αὐτῶν μὴ
[20]	πολύπτωτα λεγόμενα, ἀθροισμοὶ καὶ μεταβολαὶ	καὶ	κλίμακες, πάνυ ἀγωνιστικά, ὡς οἶσθα,
[35]	χρησίμοις, πολλαὶ δὲ καὶ ξυστίδες	καὶ	κλῖναι πολυτελεῖς; ἔτι δὲ καὶ
[35]	καὶ κλῖναι πολυτελεῖς; ἔτι δὲ	καὶ	κοῖλος ἄργυρος καὶ χρυσὸς ἀπειργασμένος
[36]	κἂν ᾖ δικαιοτάτη, ψυχῆς γλωττόκομον	καὶ	κοινὸν ἄν τις ἀποφήναιτο δεσμωτήριον.
[27]	ἐνταῦθα συνεφέλκεται. ἄνθρωποι" φησί μιαροὶ	καὶ	κόλακες, ἠκρωτηριασμένοι τὰς ἑαυτῶν ἕκαστοι
[33]	τοῖς ἀκροωμένοις καὶ οἷον ἔκφρονας	καὶ	κορυβαντιασμοῦ πλήρεις ἀποτελεῖ, καὶ βάσιν
[8]	δ´ οὔρεα μακρὰ καὶ ὕλη	καὶ	κορυφαὶ Τρώων τε πόλις καὶ
[35]	καὶ χρυσὸς ἀπειργασμένος καὶ ἐκπώματα	καὶ	κρατῆρες, ὧν τοὺς μὲν λιθοκολλήτους,
[7]	ὅλως χωρὶς οὐδέν, πρῶτον μὲν	καὶ	κράτιστον τὸ περὶ τὰς νοήσεις
[12]	ἕνεκα τῆς τούτων πλεονεξίας λακτίζοντες	καὶ	κυρίττοντες ἀλλήλους σιδηροῖς κέρασι καὶ
[17]	ἐσκεμμένων ἐξ ὑπογύου κεκινῆσθαί τε	καὶ	λέγεσθαι τὸν ἀκροατὴν ἀπάγον καὶ
[35]	τῶν προσκοσμημάτων μεταξὺ τῶν χρυσίων	καὶ	λιθοκολλήτων κρατήρων καὶ ἀργύρου κοίλου
[6]	ἐπὶ τῶν διηρμένων ἐν ποιήμασι	καὶ	λόγοις ἐπισκεπτέον, μή τινα μεγέθους
[28]	πότερόν ποτε κρεῖττον ἐν ποιήμασι	καὶ	λόγοις μέγεθος ἐν ἐνίοις διημαρτημένον
[3]	δὲ ὄγκοι καὶ ἐπὶ σωμάτων	καὶ	λόγων οἱ χαῦνοι καὶ ἀναλήθεις
[35]	προσιόντας πόρρωθεν ὑπολαμβάνειν ὄχθους εἶναι	καὶ	λόφους ἀντωθουμένους. ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων
[25]	εἰς κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ,	καὶ	μάλιστ´ ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές
[36]	πολιτικαί, δριμεῖαί τε καὶ ἐντρεχεῖς	καὶ	μάλιστα πρὸς ἡδονὰς λόγων εὔφοροι,
[3]	μὲν τοῦ περιττοῦ καὶ πεποιημένου	καὶ	μάλιστα τοῦ ἡδέος, ἐξοκέλλοντες δὲ
[33]	τῆς διανοίας ἐπικρατοῦσαν; ἀλλ´ εἰ	καὶ	μανία τὸ περὶ τῶν οὕτως
[13]	ἐν τηλικούτοις ἥρωσι κριταῖς τε	καὶ	μάρτυσιν ὑπέχειν τῶν γραφομένων εὐθύνας
[3]	μὴν Ἀμφικράτους τοιαῦτα καὶ Ἡγησίου	καὶ	Μάτριδος· πολλαχοῦ γὰρ ἐνθουσιᾶν ἑαυτοῖς
[30]	ἔχει τὸ περιττὸν ἐν πᾶσι	καὶ	μέγα καὶ καλόν, ταχέως εἴσεται
[8]	ἀμείνω τὰ ὅσα ἄχραντόν τι	καὶ	μέγα τὸ δαιμόνιον ὡς ἀληθῶς
[6]	τι ἀνάστημα λαμβάνουσα πληροῦται χαρᾶς	καὶ	μεγαλαυχίας, ὡς αὐτὴ γεννήσασα ὅπερ
[14]	ὅλως μὴ τελεσφορούμενα χρόνον. ~Ὄγκου	καὶ	μεγαληγορίας καὶ ἀγῶνος ἐπὶ τούτοις,
[33]	ἡ ἁρμονία φυσικὸν ἀνθρώποις, ἀλλὰ	καὶ	μεγαληγορίας καὶ πάθους θαυμαστόν τι
[11]	ὁ δέ, καθεστὼς ἐν ὄγκῳ	καὶ	μεγαλοπρεπεῖ σεμνότητι, οὐκ ἔψυκται μέν,
[26]	μὲν τοίνυν ἡ τῶν κυρίων	καὶ	μεγαλοπρεπῶν ὀνομάτων ἐκλογὴ θαυμαστῶς ἄγει
[13]	ἡνίκ´ ἂν διαπονῶμεν ὑψηγορίας τι	καὶ	μεγαλοφροσύνης δεόμενον, καλὸν ἀναπλάττεσθαι ταῖς
[16]	τοῦ πανουργεῖν τέχνη τοῖς κάλλεσι	καὶ	μεγέθεσι τὸ λοιπὸν δέδυκε καὶ
[33]	εἴρηται ῥυθμῶν, εὐγενέστατοι δ´ οὗτοι	καὶ	μεγεθοποιοί· διὸ καὶ τὸ ἡρῷον
[26]	τὰ αἰσχρὰ καὶ ῥυπαρὰ τλημόνως	καὶ	μεθ´ ἡδονῆς ἕνεκα πλεονεξίας καρτεροῦντος
[28]	ᾖ, τὸ τὰς μὲν ταπεινὰς	καὶ	μέσας φύσεις διὰ τὸ μηδαμῆ
[29]	καὶ πολὺ τὸ κωμικὸν ἔχων	καὶ	μετὰ παιδιᾶς εὐστόχου κέντρον, ἀμίμητον
[20]	γε μὴν πολύπτωτα λεγόμενα, ἀθροισμοὶ	καὶ	μεταβολαὶ καὶ κλίμακες, πάνυ ἀγωνιστικά,
[19]	νοῦν ὃν ὥρμησεν εἰπεῖν ἀνακρεμάσας,	καὶ	μεταξύ πως εἰς ἀλλόφυλον καὶ
[27]	τῷ σημαντικῶς. ~Περὶ δὲ πλήθους	{καὶ}	μεταφορῶν ὁ μὲν Καικίλιος ἔοικε
[27]	καλὴν κοινωνίαν λαβών, ἀγαθὸν πόμα	καὶ	μέτριον ἀπεργάζεται. νήφοντα γάρ, φασί,
[28]	οἶμαι τὰς μείζονας ἀρετάς, εἰ	καὶ	μὴ ἐν πᾶσι διομαλίζοιεν, τὴν
[4]	τῇ γῇ κατακείμενα τὰ τείχη	καὶ	μὴ ἐπανίστασθαι" καὶ τὸ Ἡροδότειον
[36]	πρὸς τὸν αἰῶνα κἀδέκαστον ἀπολελεῖφθαι	καὶ	μὴ καταρχαιρεσιάζεσθαι πρὸς τῆς τοῦ
[36]	ταῦτα γὰρ οὕτως ἀνάγκη γίνεσθαι	καὶ	μηκέτι τοὺς ἀνθρώπους ἀναβλέπειν μηδ´
[14]	ἀκροατὴν μόνον, ἀλλὰ καὶ δουλοῦται.	καὶ	μὴν εἴ τις" φησίν αὐτίκα
[18]	θέλεις, ὡς ποιοῦσιν οἱ Ἰσοκράτειοι·	καὶ	μὴν οὐδὲ τοῦτο χρὴ παραλιπεῖν,
[9]	πᾶν κῦμα πολλάκις ἀπολλυμένους εἰκονογραφεῖ.	καὶ	μὴν τὰς προθέσεις ἀσυνθέτους οὔσας
[3]	λόγων οἱ χαῦνοι καὶ ἀναλήθεις	καὶ	μήποτε περιιστάντες ἡμᾶς εἰς τοὐναντίον·
[2]	μεγαλοφυῆ καὶ οὐ διδακτὰ παραγίνεται,	καὶ	μία τέχνη πρὸς αὐτὰ τὸ
[34]	πάντα φαίνεται τὰ κατάρρυθμα κομψὰ	καὶ	μικροχαρῆ, {καὶ} ἀπαθέστατα διὰ τῆς
[3]	μεγέθεσι· ταπεινὸν γὰρ ἐξ ὅλου	καὶ	μικρόψυχον καὶ τῷ ὄντι κακὸν
[35]	καὶ τὰς φωνὰς ἔχειν ἀξίας	καὶ	μιμεῖσθαι τὴν δημιουργήσασαν φύσιν τὸν
[33]	ἐπίστασαι, θέλγητρον (καίτοι ταῦτα εἴδωλα	καὶ	μιμήματα νόθα ἐστὶ πειθοῦς, οὐχὶ
[33]	καὶ τῇ πρὸς ἀλλήλους κράσει	καὶ	μίξει τῆς συμφωνίας θαυμαστὸν ἐπάγουσι
[24]	ἀτελεῖ τῷ νῷ ταχὺ διαλλάξας	καὶ	μόνον οὐ μίαν λέξιν διὰ
[9]	συνθλίψει τὸ πάθος ἄκρως ἀπεπλάσατο	καὶ	μόνον οὐκ ἐνετύπωσε τῇ λέξει
[9]	τὸ δεινόν, ἀλλὰ τοὺς ἀεὶ	καὶ	μόνον οὐχὶ κατὰ πᾶν κῦμα
[29]	χρή, καὶ οὐ πάντα ἑξῆς	{καὶ}	μονοτόνως ὡς ὁ Δημοσθένης λέγει·
[14]	ἂν ᾖ ποιητικὸν τοῦ λόγου	καὶ	μυθῶδες τὸ πλάσμα καὶ εἰς
[8]	τινα {τοῦ Τρωικοῦ πολέμου} προσεπεισφέρειν,	καὶ	νὴ Δί´ ἐκ τοῦ τὰς
[36]	τὰς ἐπιθυμίας ἀπεριόριστος οὑτοσὶ πόλεμος,	καὶ	νὴ Δία πρὸς τούτῳ τὰ
[33]	ἀκροατήν, κἂν ἄμουσος ᾖ" παντάπασι,	καὶ	νὴ Δία φθόγγοι κιθάρας, οὐδὲν
[8]	καὶ κορυφαὶ Τρώων τε πόλις	καὶ	νῆες Ἀχαιῶν ποσσὶν ὑπ´ ἀθανάτοισι
[8]	μεγέθη συνεμβαίνειν ἐθίζει. ἀχλὺς ἄφνω	καὶ	νὺξ ἄπορος αὐτῷ τὴν τῶν
[25]	ἐκ τῆς περιφράσεως περιχεάμενος εὐμέλειαν;	καὶ	Ξενοφῶν· πόνον δὲ τοῦ ζῆν
[15]	εἰς ὑπερβάλλον ὕψος καὶ πάθος	καὶ	ξένων καὶ ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν,
[3]	οἱ μεγέθους ἐφιέμενοι, φεύγοντες ἀσθενείας	καὶ	ξηρότητος κατάγνωσιν, οὐκ οἶδ´ ὅπως
[35]	πᾶσι τοῖς χρησίμοις, πολλαὶ δὲ	καὶ	ξυστίδες καὶ κλῖναι πολυτελεῖς; ἔτι
[23]	ἐν πολέμῳ· ὣς ἐσσυμένως ἐμάχοντο"	καὶ	ὁ Ἄρατος· μὴ κείνῳ ἐνὶ
[9]	γὰρ ὑπὲκ θανάτοιο φέρονται. ἐπεχείρησε	καὶ	ὁ Ἄρατος τὸ αὐτὸ τοῦτο
[4]	ὡς ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς, ὡς	καὶ	ὁ Ἀχιλλεὺς τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀνειδίζων
[23]	μηνὶ περικλύζοιο θαλάσσῃ" ὧδέ που	καὶ	ὁ Ἡρόδοτος· ἀπὸ δὲ Ἐλεφαντίνης
[35]	ἀχάριστον τηλικούτου πάθους ἀνοίκειον. ὁμοίως	καὶ	ὁ Θεόπομπος ὑπερφυῶς σκευάσας τὴν
[27]	θυμός. διόπερ ὁ μὲν Ἀριστοτέλης	καὶ	ὁ Θεόφραστος μειλίγματά φασί τινα
[27]	τοιούτοις ἐλαττώμασιν ἐπιχειρῶν ὅμως αὐτὸ	καὶ	ὁ Καικίλιος ἐν τοῖς ὑπὲρ
[11]	ὡς Ἕλλησιν ἐφεῖταί τι γινώσκειν)	καὶ	ὁ Κικέρων τοῦ Δημοσθένους ἐν
[11]	ὁ δὲ Κικέρων ἐν χύσει,	καὶ	ὁ μὲν ἡμέτερος διὰ τὸ
[15]	φαντασίας ἀπογεννωμένων ἀρκέσει. ~Αὐτόθι μέντοι	καὶ	ὁ περὶ σχημάτων ἐφεξῆς τέτακται
[26]	ἕως ὅλον καταχορδεύων ἑαυτὸν διέφθειρεν"	καὶ	ὁ Πύθης ἕως τοῦδε ἐπὶ
[14]	δὲ συνεβάκχευ´ ὄρος" ἄκρως δὲ	καὶ	ὁ Σοφοκλῆς ἐπὶ τοῦ θνῄσκοντος
[28]	πάντη κεκαλλιγραφημένοι, ὁ δὲ Πίνδαρος	καὶ	ὁ Σοφοκλῆς ὁτὲ μὲν οἷον
[8]	διίστατο, τοὶ δὲ πέτοντο. ταύτῃ	καὶ	ὁ τῶν Ἰουδαίων θεσμοθέτης, οὐχ
[14]	ἂν ἀπόλοιτο. ὡς νὴ Δία	καὶ	ὁ Ὑπερείδης κατηγορούμενος, ἐπειδὴ τοὺς
[14]	Αἰσχύλου φαντασίαις ἐπιτολμῶντος ἡρωικωτάταις, ὥσπερ	καὶ	οἱ Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας παρ´
[4]	περὶ Τιμαίου λέγειν, ὅπου γε	καὶ	οἱ ἥρωες ἐκεῖνοι, Ξενοφῶντα λέγω
[14]	ἀδύνατον, ὡς ἤδη νὴ Δία	καὶ	οἱ καθ´ ἡμᾶς δεινοὶ ῥήτορες,
[12]	τινες φέρονται, ὑφ´ ὧν ἐπιπνεόμενοι	καὶ	οἱ μὴ λίαν φοιβαστικοὶ τῷ
[12]	εἰ μὴ τὰ ἐπ´ εἴδους	καὶ	οἱ περὶ Ἀμμώνιον ἐκλέξαντες ἀνέγραψαν.
[1]	καὶ τὴν τῶν πραγμάτων τάξιν	καὶ	οἰκονομίαν οὐκ ἐξ ἑνὸς οὐδ´
[36]	ἅμα ἀνοίγοντος ἐκείνου τῶν πόλεων	καὶ	οἴκων τὰς εἰσόδους εἰς ἃς
[14]	γάρ, αὗται πλησίον θρώσκουσί μου"	καὶ	οἴμοι, κτανεῖ με· ποῖ φύγω"
[13]	κατὰ ζῆλον ἐκεῖνα τὰ πρόσωπα	καὶ	οἷον διαπρέποντα τὰς ψυχὰς ἀνοίσει
[36]	προτερήματα τῶν ῥητόρων μελετώμενα ἀκονᾶται	καὶ	οἷον ἐκτρίβεται καὶ τοῖς πράγμασι
[33]	ἐντίθησί τινα πάθη τοῖς ἀκροωμένοις	καὶ	οἷον ἔκφρονας καὶ κορυβαντιασμοῦ πλήρεις
[36]	εὐθὺς γὰρ ἀναζεῖ τὸ ἀπαρρησίαστον	καὶ	οἷον ἔμφρουρον ὑπὸ συνηθείας ἀεὶ
[16]	καὶ τὴν τέχνην αὐτῶν ἐπισκιάζει	καὶ	οἷον ἐν κατακαλύψει τηρεῖ. ~Τί
[12]	ἤδη τεθαυμασμένον, ἴσως μὲν φιλονικότερον	καὶ	οἱονεὶ διαδορατιζόμενος, οὐκ ἀνωφελῶς δ´
[27]	ταῦτα μεταφορῶν, τὸ ὡσπερεὶ" φάναι	καὶ	οἱονεὶ" καὶ εἰ χρὴ τοῦτον
[14]	συνομνύμενοι θάνατον ἐνίοτε μέντοι ἀκατεργάστους	καὶ	οἱονεὶ ποκοειδεῖς τὰς ἐννοίας καὶ
[17]	εἰ οὕτως ἔ- ἀσύμπλοκα ἐκπίπτει	καὶ	οἱονεὶ προχεῖται τὰ λεγόμενα, ὀλίγου
[35]	ἑρμηνείας τὰ τοιαῦτα ὀνόματα αἴσχη	καὶ	οἱονεὶ στίγματα καθίσταται παρὰ καιρὸν
[7]	τινὸς καὶ πνεύματος ἐνθουσιαστικῶς ἐκπνέον	καὶ	οἱονεὶ φοιβάζον τοὺς λόγους. ~Οὐ
[15]	καθάπερ ἐμπνευσθεὶς ἐξαίφνης ὑπὸ θεοῦ	καὶ	οἱονεὶ φοιβόληπτος γενόμενος τὸν κατὰ
[19]	τοῦ κατ´ ἀκολουθίαν κεκινημένη τάξις	καὶ	οἱονεὶ χαρακτὴρ ἐναγωνίου πάθους ἀληθέστατος.
[26]	καλλίστοις δι´ αὑτῆς ἐπανθεῖν παρασκευάζουσα,	καὶ	οἱονεὶ ψυχήν τινα τοῖς πράγμασι
[8]	ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ἐν δὲ φάει	καὶ	ὄλεσσον" ἔστιν ὡς ἀληθῶς τὸ
[30]	ἀναχοαὶ πέτρους τε ἐκ βυθοῦ	καὶ	ὅλους ὄχθους ἀναφέρουσι καὶ ποταμοὺς
[28]	οὐκ ὀλίγα καὶ αὐτὸς ἁμαρτήματα	καὶ	Ὁμήρου καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι
[15]	κανονίζει καὶ δι´ ἀσφαλείας ἄγει	καὶ	ὀνόματα, διδάσκων ὅτι κἀν βακχεύμασι
[17]	καταδεέστερον, νυνὶ δὲ τὸ ἔνθουν	καὶ	ὀξύρροπον τῆς πεύσεως καὶ ἀποκρίσεως
[12]	καὶ κυρίττοντες ἀλλήλους σιδηροῖς κέρασι	καὶ	ὁπλαῖς ἀποκτιννύουσι δι´ ἀπληστίαν. Ἐνδείκνυται
[32]	καὶ στόμασι μάχεσθαι πρὸς ὡπλισμένους	καὶ	ὁποῖόν τι τὸ κατακεχῶσθαι βέλεσιν
[6]	οἷον πλοῦτοι τιμαὶ δόξαι τυραννίδες	καὶ	ὅσα δὴ ἄλλα ἔχει πολὺ
[35]	πάντως ἐβούλετο αὐτάρκη οὕτως θεῖναι,	καὶ	ὅσα τραπεζοκόμων εἰπεῖν καὶ ὀψοποιῶν
[23]	ἵστησι τὸν ἀκροατὴν τῶν ἐνεργουμένων.	καὶ	ὅταν ὡς οὐ πρὸς ἅπαντας,
[2]	κἀκ παντὸς ἀμέθοδον εἶναι φιλεῖ,	καὶ	ὅτι αὐτὴ μὲν πρῶτόν τι
[27]	καὶ ὡς ὑψηλοποιὸν αἱ μεταφοραί,	καὶ	ὅτι οἱ παθητικοὶ καὶ φραστικοὶ
[15]	ὅρκος, καὶ πρὸς εὐτυχοῦντας ἔτι	καὶ	οὐ δεομένους παρηγορίας τοὺς Ἀθηναίους,
[2]	γεννᾶται γάρ, φησί, τὰ μεγαλοφυῆ	καὶ	οὐ διδακτὰ παραγίνεται, καὶ μία
[16]	τε τὸ φῶς ταῖς ὄψεσι	καὶ	οὐ μόνον ἔξοχον ἀλλὰ καὶ
[4]	ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς παρθένων. Ἀμφικράτει	καὶ	οὐ Ξενοφῶντι ἔπρεπε τὰς ἐν
[29]	λαλεῖ μετὰ ἀφελείας ἔνθα χρή,	καὶ	οὐ πάντα ἑξῆς {καὶ} μονοτόνως
[8]	κατ´ ἀλληγορίαν λαμβάνοιτο, παντάπασιν ἄθεα	καὶ	οὐ σῴζοντα τὸ πρέπον. Ὅμηρος
[19]	(πολλὰ γὰρ καὶ ἀναρίθμητα πάθη	καὶ	οὐδ´ ἂν εἰπεῖν τις ὁπόσα
[12]	ἡ πλασμάτων ἢ δημιουργημάτων ἀποτύπωσις.	καὶ	οὐδ´ ἂν ἐπακμάσαι μοι δοκεῖ
[14]	καθάπερ οἱ τραγῳδοί, βλέπουσιν Ἐρινύας	καὶ	οὐδὲ ἐκεῖνο μαθεῖν οἱ γενναῖοι
[24]	τὸ πολυπρόσωπον καὶ ἀγχίστροφον παρέστακεν.	καὶ	οὐδεὶς ὑμῶν χολήν" φησίν οὐδ´
[33]	κοινοῖς καὶ δημώδεσι τοῖς ὀνόμασι	καὶ	οὐδὲν ἐπαγομένοις περιττὸν ὡς τὰ
[17]	καλά. τὰ γὰρ ἀλλήλων διακεκομμένα	καὶ	οὐδὲν ἧττον κατεσπευσμένα φέρει τῆς
[8]	ἐνθάδε οὔριος συνεμπνεῖ τοῖς ἀγῶσι,	καὶ	οὐκ ἄλλο τι αὐτὸς πέπονθεν
[27]	ἀναγκαῖα πάντως εἰσπράττεσθαι τὰ παράβολα,	καὶ	οὐκ ἐᾷ τὸν ἀκροατὴν σχολάζειν
[2]	ἀγαθῶν τὸ εὐτυχεῖν, δεύτερον δὲ	καὶ	οὐκ ἔλαττον τὸ εὖ βουλεύεσθαι,
[11]	ἐπιδεικτικοῖς, ἱστορίαις τε καὶ φυσιολογίαις,	καὶ	οὐκ ὀλίγοις ἄλλοις μέρεσιν ἁρμόδιος.
[35]	παρέκειτο δ´ ὡς ὁλοσχερῶς ἐπελθεῖν	καὶ	οὓς ὄχθους λέγει συμβεβλῆσθαι, καὶ
[12]	καὶ εἰς τραπέζας βόσκονται χορταζόμενοι	καὶ	ὀχεύοντες, καὶ ἕνεκα τῆς τούτων
[35]	θεῖναι, καὶ ὅσα τραπεζοκόμων εἰπεῖν	καὶ	ὀψοποιῶν ἡδύσματα. οὐ γὰρ δεῖ
[32]	τις τὰ ἐγγὺς ἐκστάσεως ἔργα	καὶ	πάθη· ὅθεν καὶ τὰ κωμικά,
[15]	φύσιν μεθεστακὼς εἰς ὑπερβάλλον ὕψος	καὶ	πάθος καὶ ξένων καὶ ὑπερφυῶν
[16]	σχῆμά ἐστι. τὸ τοίνυν ὕψος	καὶ	πάθος τῆς ἐπὶ τῷ σχηματίζειν
[14]	ὅταν ἃ λέγεις ὑπ´ ἐνθουσιασμοῦ	καὶ	πάθους βλέπειν δοκῇς καὶ ὑπ´
[33]	φυσικὸν ἀνθρώποις, ἀλλὰ καὶ μεγαληγορίας	καὶ	πάθους θαυμαστόν τι ὄργανον. οὐ
[11]	δύναται γὰρ ἀμέλει καὶ ὕψους	καὶ	πάθους καὶ τρόπων εἶναι κοινὸς
[20]	κόσμου τε καὶ παντὸς ὕψους	καὶ	πάθους συνεργά. τί δέ; αἱ
[16]	τε τῷ ὕψει τὰ σχήματα	καὶ	πάλιν ἀντισυμμαχεῖται θαυμαστῶς ὑπ´ αὐτοῦ.
[4]	τοῖς ἱεροῖς θήσουσι κυπαριττίνας μνήμας"	καὶ	πάλιν περὶ δὲ τειχῶν, ὦ
[17]	ταχέως ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε.	καὶ	πάλιν πλέωμεν ἐπὶ Μακεδονίαν" φησί.
[33]	τε καὶ ἀξίωμα καὶ ὕψος	καὶ	πᾶν ὃ ἐν αὑτῇ περιλαμβάνει
[32]	λέγων, παντὸς τολμήματος λεκτικοῦ λύσις	καὶ	πανάκειά τις τὰ ἐγγὺς ἐκστάσεως
[19]	αὖθις ἐπὶ τὰ πρῶτα ἀνακυκλοῦντες	καὶ	πάντη πρὸς τῆς ἀγωνίας, ὡς
[14]	ἔχει τὴν ὑπερέκπτωσιν, ὡς ἔφην,	καὶ	πάντη τὸ πιστὸν ὑπεραίρουσαν, τῆς
[8]	Αἴαντος ἐν Νεκυίᾳ σιωπὴ μέγα	καὶ	παντὸς ὑψηλότερον λόγου. πρῶτον οὖν
[20]	ἀγωνιστικά, ὡς οἶσθα, κόσμου τε	καὶ	παντὸς ὕψους καὶ πάθους συνεργά.
[36]	οὐ νόθα ἑαυτῶν γεννήματα ἀλλὰ	καὶ	πάνυ γνήσια. ἐὰν δὲ καὶ
[14]	ἐν πολλοῖς γενέσθαι τραγικὴν προσηνάγκασε,	καὶ	παρ´ ἕκαστα ἐπὶ τῶν μεγεθῶν,
[14]	ὑπὸ φιλοτιμίας τοῖς κινδύνοις προσβιβάζει.	καὶ	παρὰ μὲν Αἰσχύλῳ παραδόξως τὰ
[27]	καὶ ἐπάλληλοι τρόποι. δι´ ὧν	καὶ	παρὰ Ξενοφῶντι ἡ τἀνθρωπίνου σκήνους
[24]	ἐκ προσώπων εἰς πρόσωπα, ὡς	καὶ	παρὰ τῷ Ἑκαταίῳ· Κῆυξ δὲ
[17]	καὶ λέγεσθαι τὸν ἀκροατὴν ἀπάγον	καὶ	παραλογίζεται. ἔτι τοίνυν (ἓν γάρ
[24]	οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ θύραις, ἃ	καὶ	παρανοίξειεν ἄν τις" ἐν ἀτελεῖ
[36]	ταῖς ψυχαῖς ἐντίκτουσιν ἀπαραιτήτους, ὕβριν	καὶ	παρανομίαν καὶ ἀναισχυντίαν. ταῦτα γὰρ
[11]	καὶ ἐπιλόγοις κατὰ τὸ πλέον	καὶ	παρεκβάσεσι καὶ τοῖς φραστικοῖς ἅπασι
[28]	ἄγαν πλούτοις, εἶναί τι χρὴ	καὶ	παρολιγωρούμενον· μήποτε δὲ τοῦτο καὶ
[22]	τοῖς χρόνοις εἰσάγῃς ὡς γινόμενα	καὶ	παρόντα, οὐ διήγησιν ἔτι τὸν
[16]	καὶ μεγέθεσι τὸ λοιπὸν δέδυκε	καὶ	πᾶσαν ὑποψίαν ἐκπέφευγεν. ἱκανὸν δὲ
[6]	ἀληθινὰ τὰ διὰ παντὸς ἀρέσκοντα	καὶ	πᾶσιν. ὅταν γὰρ τοῖς ἀπὸ
[22]	Ξενοφῶν ὑπὸ τῷ Κύρου ἵππῳ	καὶ	πατούμενος παίει τῇ μαχαίρᾳ εἰς
[25]	ἀβλεμὲς προσπίπτει, κουφολογίας τε ὄζον	καὶ	παχύτητος· ὅθεν καὶ τὸν Πλάτωνα
[9]	φαίνομαι ἀλλὰ πὰν τόλματον, ἐπεὶ	καὶ	πένητα" οὐ θαυμάζεις ὡς ὑπὸ
[7]	τε ἐκλογὴ καὶ ἡ τροπικὴ	καὶ	πεποιημένη λέξις· πέμπτη δὲ μεγέθους
[3]	γένος ὀρεγόμενοι μὲν τοῦ περιττοῦ	καὶ	πεποιημένου καὶ μάλιστα τοῦ ἡδέος,
[8]	οἷον ὑποχωροῦντος εἰς ἑαυτὸν Ὠκεανοῦ	καὶ	περὶ τὰ ἴδια μέτρα ἐρημουμένου
[35]	καὶ οὓς ὄχθους λέγει συμβεβλῆσθαι,	καὶ	περὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς οὕτως
[32]	καὶ τὰ παλαιὰ καινῶς εἰπεῖν	καὶ	περὶ τῶν νεωστὶ γεγενημένων ἀρχαίως
[4]	ὅτι εἰς τὸν Ἑρμῆν ἀσεβήσαντες	καὶ	περικόψαντες αὐτοῦ τὰ ἀγάλματα, διὰ
[11]	ἡ δὲ πάντως μετὰ ποσότητος	καὶ	περιουσίας τινὸς ὑφίσταται. καὶ ἔστιν
[32]	πιστὸν ἡ τοῦ πάθους ὑπεροχὴ	καὶ	περίστασις. καὶ τὸ Ἡροδότειον ἐπὶ
[26]	τοῖς πράγμασι φωνητικὴν ἐντιθεῖσα, μὴ	καὶ	περιττὸν ᾖ πρὸς εἰδότας διεξιέναι.
[27]	δὲ τῶν φλεβῶν τὴν καρδίαν	καὶ	πηγὴν τοῦ περιφερομένου σφοδρῶς αἵματος,
[32]	πολλοῖς ἔτι ἦν περιμάχητον. αἷμα	καὶ	πηλὸν πινόμενα ὅμως εἶναι περιμάχητα
[28]	φορᾷ, σβέννυνται δ´ ἀλόγως πολλάκις	καὶ	πίπτουσιν ἀτυχέστατα. ἦ οὐδεὶς ἂν
[17]	τῷ σχηματισμῷ τὸ ῥηθὲν ἀλλὰ	καὶ	πιστότερον. ἄγει γὰρ τὰ παθητικὰ
[9]	ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι ἰσδάνει	καὶ	πλάσιον ἆδυ φωνείσας ὐπακούει καὶ
[25]	κεκραμένον. ἱκανὸς δὲ τοῦτο τεκμηριῶσαι	καὶ	Πλάτων κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ
[4]	οἱ ἥρωες ἐκεῖνοι, Ξενοφῶντα λέγω	καὶ	Πλάτωνα, καίτοιγε ἐκ τῆς Σωκράτους
[29]	Δημοσθένους. ἔστι γὰρ αὐτοῦ πολυφωνότερος	καὶ	πλείους ἀρετὰς ἔχων, καὶ σχεδὸν
[35]	παρασκευῆς οὕτως ἀλλάξας εἰπεῖν καμήλους	καὶ	πλῆθος ὑποζυγίων φορταγωγούντων πάντα τὰ
[7]	μεγαλήγορον, ὥσπερ ὑπὸ μανίας τινὸς	καὶ	πνεύματος ἐνθουσιαστικῶς ἐκπνέον καὶ οἱονεὶ
[8]	πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι	καὶ	ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται. τοιαῦτα
[12]	ἡ τῶν ἔμπροσθεν μεγάλων συγγραφέων	καὶ	ποιητῶν μίμησίς τε καὶ ζήλωσις.
[33]	ὅτι γε πολλοὶ καὶ συγγραφέων	καὶ	ποιητῶν οὐκ ὄντες ὑψηλοὶ φύσει,
[1]	τις λόγων ἐστὶ τὰ ὕψη,	καὶ	ποιητῶν τε οἱ μέγιστοι καὶ
[25]	ἡγεμόνα νομίζετε· κάλλιστον δὲ πάντων	καὶ	πολεμικώτατον κτῆμα εἰς τὰς ψυχὰς
[36]	αἰῶνα πιθαναὶ μὲν ἐπ´ ἄκρον	καὶ	πολιτικαί, δριμεῖαί τε καὶ ἐντρεχεῖς
[8]	ἐπαλλήλων παθῶν, οὐδὲ τὸ ἀγχίστροφον	καὶ	πολιτικὸν καὶ ταῖς ἐκ τῆς
[23]	καὶ ἡ τῶν προσώπων ἀντιμετάθεσις,	{καὶ}	πολλάκις ἐν μέσοις τοῖς κινδύνοις
[35]	καὶ πρὸς κατακοπὴν ἱερεῖα σιτευτά,	καὶ	πολλοὶ μὲν ἀρτυμάτων μέδιμνοι, πολλοὶ
[19]	ἐν τῷ γένει τούτῳ κατακορέστατος	καὶ	πολὺ τὸ ἀγωνιστικὸν ἐκ τοῦ
[29]	ἅλας ἐπικείμενα, διασυρμός τε ἐπιδέξιος	καὶ	πολὺ τὸ κωμικὸν ἔχων καὶ
[33]	συγγενῶν, καὶ ἅμα τῇ μίξει	καὶ	πολυμορφίᾳ τῶν ἑαυτῆς φθόγγων τὸ
[35]	ὡς αὐτόν; οὐ πολλαὶ μὲν	καὶ	πολυτελεῖς στρωμναὶ καὶ χλανίδες (τὰ
[35]	λιθοκολλήτους, τοὺς δ´ ἄλλους ἀκριβῶς	καὶ	πολυτελῶς εἶδες ἂν ἐκπεπονημένους. πρὸς
[30]	βυθοῦ καὶ ὅλους ὄχθους ἀναφέρουσι	καὶ	ποταμοὺς ἐνίοτε τοῦ γηγενοῦς ἐκείνου
[32]	καθ´ αὑτοῦ τοῖς ἀκούουσι παράγγελμα	καὶ	προοίμιον ἐξέθηκε. μήποτ´ οὖν ἄρισται
[15]	οὐδέν ἐστ´ εἰ μὴ ὅρκος,	καὶ	πρὸς εὐτυχοῦντας ἔτι καὶ οὐ
[35]	ὑπερβάλλοντα δὲ τὸ πλῆθος ὑποζύγια	καὶ	πρὸς κατακοπὴν ἱερεῖα σιτευτά, καὶ
[4]	ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα ἱκανὸς	καὶ	πρὸς λόγων ἐνίοτε μέγεθος οὐκ
[33]	αὐτῶν τούτων κηλεῖν τε ὁμοῦ	καὶ	πρὸς ὄγκον τε καὶ ἀξίωμα
[5]	τῆς ἑρμηνείας καὶ τὰ ὕψη	καὶ	πρὸς τούτοις αἱ ἡδοναί, καὶ
[19]	τὸ ἐξ ὑπογύου λέγειν συνεμφαίνων,	καὶ	πρὸς τούτοις εἰς τὸν κίνδυνον
[16]	ἰδίως τὸ διὰ σχημάτων πανουργεῖν	καὶ	προσβάλλον ὑπόνοιαν ἐνέδρας ἐπιβουλῆς παραλογισμοῦ,
[23]	μετείη" ἐμπαθέστερόν τε αὐτὸν ἅμα	καὶ	προσεκτικώτερον καὶ ἀγῶνος ἔμπλεων ἀποτελέσεις,
[27]	ταυτὶ πέφυκεν ἅπαντα τἆλλα παρασύρειν	καὶ	προωθεῖν, μᾶλλον δὲ καὶ ὡς
[24]	μνηστεύσαντες μηδ´ ἄλλοθ´ ὁμιλήσαντες, ὕστατα	καὶ	πύματα νῦν ἐνθάδε δειπνήσειαν, οἳ
[16]	θαυμαστῶς ὑπ´ αὐτοῦ. πῇ δὲ	καὶ	πῶς ἐγὼ φράσω. ὕποπτόν ἐστιν
[15]	ὀμόσαι μέγα, τὸ δὲ ποῦ	καὶ	πῶς καὶ ἐφ´ ὧν καιρῶν
[26]	οὐκοῦν ἐπὶ τοῦ τὰ αἰσχρὰ	καὶ	ῥυπαρὰ τλημόνως καὶ μεθ´ ἡδονῆς
[35]	ἐκπωμάτων φέρων μέσα ἔθηκε θυλάκια	καὶ	σακκία, ἀπρεπὲς ἂν ἦν τῇ
[35]	μέδιμνοι, πολλοὶ δὲ {οἱ} θύλακοι	καὶ	σάκκοι καὶ χύτραι βιβλίων καὶ
[15]	ἢ ἐπὶ τοῖς κατὰ Μαραθῶνα	καὶ	Σαλαμῖνα νικητηρίοις παρίστασθαι φρονεῖν· οἷς
[20]	ἐκεῖνα πεπλεόνασται ἐξῆλθον Ἕκτορές τε	καὶ	Σαρπηδόνες" καὶ τὸ Πλατωνικόν, ὃ
[26]	τοῖς μικροῖς πραγματίοις περιτιθέναι μεγάλα	καὶ	σεμνὰ ὀνόματα ταὐτὸν ἂν φαίνοιτο
[34]	ὑψηλοῖς ὡς ῥυθμὸς κεκλασμένος λόγων	καὶ	σεσοβημένος, οἷον δὴ πυρρίχιοι καὶ
[27]	ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, μαλακὴν καὶ ἄναιμον	καὶ	σήραγγας ἐντὸς ἔχουσαν ὁποῖον μάλαγμα,
[34]	γόμφοις τισὶν ἐπαλλήλοις κατ´ ἐγκοπὰς	καὶ	σκληρότητας ἐπισυνδεδεμένα. ~Ἔτι γε μὴν
[17]	σχημάτων εἰδοποιίαις παρὰ πολὺ ἐμπρακτότερα	καὶ	σοβαρώτερα συντείνει τὰ λεγόμενα; ἢ
[1]	ἐκλελειμμένων ὡς αὐτῆς τῆς ἐπινοίας	καὶ	σπουδῆς ἄξιον ἐπαινεῖν. ἐπεὶ δὲ
[12]	καὶ ἀξιονικότατος εὐκλείας ἀγών τε	καὶ	στέφανος, ἐν ᾧ καὶ τὸ
[32]	ἔτι ἐτύγχανον περιοῦσαι, καὶ χερσὶ	καὶ	στόμασι κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες.
[32]	βάλλοντες. ἐνταῦθ´ οἷόν ἐστι τὸ	καὶ	στόμασι μάχεσθαι πρὸς ὡπλισμένους καὶ
[33]	κάλλους εὐμελείας, πάντων ἡμῖν ἐντρόφων	καὶ	συγγενῶν, καὶ ἅμα τῇ μίξει
[26]	καὶ ὡς πᾶσι τοῖς ῥήτορσι	καὶ	συγγραφεῦσι κατ´ ἄκρον ἐπιτήδευμα, μέγεθος
[33]	ἀλλὰ μὴν ὅτι γε πολλοὶ	καὶ	συγγραφέων καὶ ποιητῶν οὐκ ὄντες
[1]	καὶ ποιητῶν τε οἱ μέγιστοι	καὶ	συγγραφέων οὐκ ἄλλοθεν ἢ ἐνθένδε
[6]	ἡ ἐξ ἀσυμφώνων ὡς κρίσις	καὶ	συγκατάθεσις τὴν ἐπὶ τῷ θαυμαζομένῳ
[25]	φίλτατε· πάντα γὰρ ταῦτα παθητικωτέρους	καὶ	συγκεκινημένους ἀποτελεῖ τοὺς λόγους· πάθος
[8]	ἀθάνατα, ἅμα τῇ τότε συμπολεμεῖ	καὶ	συγκινδυνεύει μάχῃ; ἀλλὰ ταῦτα φοβερὰ
[14]	τοῦ γράφοντος συνεπιβαίνει τοῦ ἅρματος	καὶ	συγκινδυνεύουσα τοῖς ἵπποις συνεπτέρωται; οὐ
[18]	τὸ πάθος, ἐπεὶ φορὰ ψυχῆς	καὶ	συγκίνησίς ἐστιν) εὐθὺς ἐπ´ ἄλλα
[7]	λέξις· πέμπτη δὲ μεγέθους αἰτία	καὶ	συγκλείουσα τὰ πρὸ αὐτῆς ἅπαντα,
[17]	φθάνοντα καὶ αὐτὸν τὸν λέγοντα.	καὶ	συμβαλόντες" φησὶν ὁ Ξενοφῶν τὰς
[7]	αὐτῷ πάντη συνυπάρχειν τε ἀλλήλοις	καὶ	συμπεφυκέναι, διαμαρτάνει· καὶ γὰρ πάθη
[36]	συνήκμασαν οἱ περὶ λόγους δεινοὶ	καὶ	συναπέθανον; θρέψαι τε γάρ, φησίν,
[19]	ἐπὶ παντελεῖ τοῦ λόγου διαπτώσει,	καὶ	συναποκινδυνεύειν ὑπ´ ἀγωνίας τῷ λέγοντι
[36]	τῶν ἐγκεκλεισμένων τὰς αὐξήσεις, ἀλλὰ	καὶ	συνάροι διὰ τὸν περικείμενον τοῖς
[17]	ἔμφασιν ἅμα καὶ ἐμποδιζούσης τι	καὶ	συνδιωκούσης. τοιαῦθ´ ὁ ποιητὴς ἐξήνεγκε
[2]	τε καὶ χρῆσιν ἱκανὴ πορίσαι	καὶ	συνενεγκεῖν ἡ μέθοδος, καὶ ὡς
[33]	ταύτην ἀναγκάζει βαίνειν ἐν ῥυθμῷ	καὶ	συνεξομοιοῦσθαι τῷ μέλει τὸν ἀκροατήν,
[36]	ἀγαθὴ τιθηνός, ᾗ μόνῃ σχεδὸν	καὶ	συνήκμασαν οἱ περὶ λόγους δεινοὶ
[36]	τὰς εἰσόδους εἰς ἃς ἐμβαίνει	καὶ	συνοικίζεται. χρονίσαντα δὲ ταῦτα ἐν
[27]	κἀπὶ τῶν σχημάτων, τὰ εὔκαιρα	καὶ	σφοδρὰ πάθη καὶ τὸ γενναῖον
[33]	αὐτῷ τῷ κύκλῳ φωνήεντα γίνεται·	καὶ	σχεδὸν ἐν ταῖς περιόδοις ἔρανός
[29]	πολυφωνότερος καὶ πλείους ἀρετὰς ἔχων,	καὶ	σχεδὸν ὕπακρος ἐν πᾶσιν ὡς
[3]	τοῦ πράγματος ἴδια δ´ ἑαυτῶν	καὶ	σχολικὰ παραφέρονται πάθη, εἶτα πρὸς
[3]	τὸ τὸν Βορέαν αὐλητὴν ποιεῖν,	καὶ	τὰ ἄλλα ἑξῆς· τεθόλωται γὰρ
[35]	παρασκευῆς ἀγγελίᾳ παραμίξας τοὺς θυλάκους	καὶ	τὰ ἀρτύματα καὶ τὰ σακκία
[18]	τὴν πειθὼ τὸ κάλλος, ὁποῖα	καὶ	τὰ εἰς τὸν Μειδίαν, ταῖς
[20]	αὐτοὶ Ἕλληνες οὐ μιξοβάρβαροι οἰκοῦμεν"	καὶ	τὰ ἑξῆς. φύσει γὰρ ἐξακούεται
[8]	εὑρήσουσιν ἐν κόσμῳ τόπον; ὑπερφυᾶ	καὶ	τὰ ἐπὶ τῆς θεομαχίας φαντάσματα·
[14]	τοιαῦτ´ ἄν ποτε ἐφαντάσθη. ὅμοια	καὶ	τὰ ἐπὶ τῆς Κασσάνδρας αὐτῷ,
[26]	ἐναργέστατα παρείληπται. ὧδέ πως ἔχει	καὶ	τὰ Ἡροδότεια· ὁ Κλεομένης" φησί
[5]	τἀγαθά, σχεδὸν ἀπ´ αὐτῶν τούτων	καὶ	τὰ κακὰ γεννᾶσθαι φιλεῖ. ὅθεν,
[34]	καὶ ἐφ´ αὑτὰ βιάζεται, οὕτως	καὶ	τὰ κατερρυθμισμένα τῶν λεγομένων οὐ
[32]	ἐκστάσεως ἔργα καὶ πάθη· ὅθεν	καὶ	τὰ κωμικά, καίτοιγ´ εἰς ἀπιστίαν
[34]	τὴν βάσιν. Ὁμοίως δὲ ἀμεγέθη	καὶ	τὰ λίαν συγκείμενα καὶ εἰς
[32]	δύναμιν, ὥσθ´ οἷόν τ´ εἶναι	καὶ	τὰ μεγάλα ταπεινὰ ποιῆσαι καὶ
[31]	παντὸς εἰσὶν ἐπάνω τοῦ θνητοῦ·	καὶ	τὰ μὲν ἄλλα τοὺς χρωμένους
[32]	καὶ τοῖς μικροῖς περιθεῖναι μέγεθος,	καὶ	τὰ παλαιὰ καινῶς εἰπεῖν καὶ
[27]	μεθεῖσθαί τε αὐτὴν ἐλευθέραν. ταῦτα	καὶ	τὰ παραπλήσια μυρί´ ἄττα ἐστὶν
[1]	ἐνεδείξατο δύναμιν. ταῦτα γὰρ οἶμαι	καὶ	τὰ παραπλήσια, Τερεντιανὲ ἥδιστε, κἂν
[32]	φησί τις, Ἰσόκρατες, οὕτως μέλλεις	καὶ	τὰ περὶ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίων
[7]	πάθους, ὡς πρὸς μυρίοις ἄλλοις	καὶ	τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας τῷ
[5]	καὶ αἱ μεταβολαὶ καὶ ὑπερβολαὶ	καὶ	τὰ πληθυντικά· δείξομεν δ´ ἐν
[7]	μὴν τοῖς ῥήτορσι τὰ ἐγκώμια	καὶ	τὰ πομπικὰ καὶ ἐπιδεικτικὰ τὸν
[35]	τοὺς θυλάκους καὶ τὰ ἀρτύματα	καὶ	τὰ σακκία μαγειρείου τινὰ φαντασίαν
[13]	χρόνου φθέγξαιτό τι ὑπερήμερον, ἀνάγκη	καὶ	τὰ συλλαμβανόμενα ὑπὸ τῆς τούτου
[32]	περαιτέρω προεκπίπτειν ἀναιρεῖ τὴν ὑπερβολὴν	καὶ	τὰ τοιαῦτα ὑπερτεινόμενα χαλᾶται, ἔσθ´
[17]	ἀσπίδας ἐωθοῦντο ἐμάχοντο ἀπέκτεινον ἀπέθνῃσκον.	καὶ	τὰ τοῦ Εὐρυλόχου, ἤλθομεν ὡς
[3]	οἶμαι λόγοις ἀληθινοῖς ἁρμόσειεν. ταύτῃ	καὶ	τὰ τοῦ Λεοντίνου Γοργίου γελᾶται
[19]	ἀφίεσθαι. ~Τῆς δὲ αὐτῆς ἰδέας	καὶ	τὰ ὑπερβατὰ θετέον. ἔστι δὲ
[5]	τά τε κάλλη τῆς ἑρμηνείας	καὶ	τὰ ὕψη καὶ πρὸς τούτοις
[16]	κἀπὶ τῶν λόγων τὰ πάθη	καὶ	τὰ ὕψη ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν
[19]	ἔτι δὲ μᾶλλον ὁ Θουκυδίδης	καὶ	τὰ φύσει πάντως ἡνωμένα καὶ
[14]	ἑτέροις ἐπιτυχέστατος, οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ταῖς ἄλλαις ἐπιτίθεσθαι φαντασίαις οὐκ
[1]	ἄλλοθεν ἢ ἐνθένδε ποθὲν ἐπρώτευσαν	καὶ	ταῖς ἑαυτῶν περιέβαλον εὐκλείαις τὸν
[8]	οὐδὲ τὸ ἀγχίστροφον καὶ πολιτικὸν	καὶ	ταῖς ἐκ τῆς ἀληθείας φαντασίαις
[25]	τοῦ ζῆν ἡδέως ποιεῖσθε" εἰπὼν	καὶ	τἆλλ´ ὁμοίως ἐπεκτείνας μεγάλην τινὰ
[16]	φωτὶ αὐτῷ. σχεδὸν γὰρ ὥσπερ	καὶ	τἀμυδρὰ φέγγη ἐναφανίζεται τῷ ἡλίῳ
[7]	γὰρ πάθη τινὰ διεστῶτα ὕψους	καὶ	ταπεινὰ εὑρίσκεται, καθάπερ οἶκτοι λῦπαι
[20]	τὰ πληθυντικὰ ὁ ἀριθμὸς συνεπλήθυσε	καὶ	τὰς ἀτυχίας· καὶ ὡς ἐκεῖνα
[29]	συνθέσεως, μιμεῖσθαι τὰ Δημοσθένεια κατορθώματα	καὶ	τὰς Λυσιακὰς ἐκ περιττοῦ περιείληφεν
[35]	ἀλλὰ τῶν πραγμάτων πρέποι ἂν	καὶ	τὰς φωνὰς ἔχειν ἀξίας καὶ
[16]	προσβάλλον ὑπόνοιαν ἐνέδρας ἐπιβουλῆς παραλογισμοῦ,	καὶ	ταῦθ´ ὅταν ᾖ πρὸς κριτὴν
[27]	ἰᾶται τὰ τολμηρά. ἐγὼ δὲ	καὶ	ταῦτα μὲν ἀποδέχομαι, ὅμως δὲ
[9]	ἐμφερομένων ἐκλέγειν ἀεὶ τὰ καιριώτατα	καὶ	ταῦτα τῇ πρὸς ἄλληλα ἐπισυνθέσει
[12]	συνόντες, κάτω ὡς ἔοικε φέρονται	καὶ	ταύτῃ πλανῶνται διὰ βίου, πρὸς
[6]	ζήλων ἡλικιῶν λόγων ἕν τι	καὶ	ταὐτὸν ἅμα περὶ τῶν αὐτῶν
[15]	Χαιρώνειαν ἔτ´ Ἀθηναίοις ἀτύχημα φαίνεσθαι,	καὶ	ταὐτόν, ὡς ἔφην, ἅμα ἀπόδειξίς
[36]	βίοις νεοττοποιεῖται, κατὰ τοὺς σοφούς,	καὶ	ταχέως γενόμενα περὶ τεκνοποιίαν πλεονεξίαν
[3]	ἑξῆς· τεθόλωται γὰρ τῇ φράσει	καὶ	τεθορύβηται ταῖς φαντασίαις μᾶλλον ἢ
[18]	τὸν Μειδίαν, ταῖς ἀναφοραῖς ὁμοῦ	καὶ	τῇ διατυπώσει συναναπεπλεγμένα ἔχοντα τὰ
[33]	σημαίνοντες, ταῖς τῶν ἤχων μεταβολαῖς	καὶ	τῇ πρὸς ἀλλήλους κράσει καὶ
[27]	ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ	καὶ	τῇ τοῦ θυμοῦ ἐπεγέρσει, ἐπειδὴ
[8]	ἐπὶ τῆς Ἀχλύος, εἴγε Ἡσιόδου	καὶ	τὴν Ἀσπίδα θετέον· τῆς ἐκ
[1]	παντὸς ἐπάνω τοῦ ἀκροωμένου καθίσταται.	καὶ	τὴν μὲν ἐμπειρίαν τῆς εὑρέσεως
[27]	τε ὑπεστηρίχθαι φησὶν οἷον στρόφιγγας,	καὶ	τὴν μὲν ἡδονὴν ἀνθρώποις εἶναι
[27]	πηδῶσα εἰς ὑπεῖκον μὴ λυμαίνηται.	καὶ	τὴν μὲν τῶν ἐπιθυμιῶν οἴκησιν
[27]	τὰ πάθη χειμάρρου δίκην ἐλαύνεται	καὶ	τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν ὡς ἀναγκαίαν
[12]	πνεύματι τὸν αὐτὸν τρόπον ὃν	καὶ	τὴν Πυθίαν λόγος ἔχει τρίποδι
[16]	λαμπρότητα, ἀεὶ τῶν σχημάτων προεμφανίζεται	καὶ	τὴν τέχνην αὐτῶν ἐπισκιάζει καὶ
[1]	πράγματα δίκην σκηπτοῦ πάντα διεφόρησε	καὶ	τὴν τοῦ ῥήτορος εὐθὺς ἀθρόαν
[1]	τὴν μὲν ἐμπειρίαν τῆς εὑρέσεως	καὶ	τὴν τῶν πραγμάτων τάξιν καὶ
[35]	τῇ προσόψει τὸ ἔργον, οὕτω	καὶ	τῆς ἑρμηνείας τὰ τοιαῦτα ὀνόματα
[36]	πρόθυμον τῆς πρὸς ἀλλήλους ἔριδος	καὶ	τῆς περὶ τὰ πρωτεῖα φιλοτιμίας.
[33]	τινὰ οὖσαν λόγων ἀνθρώποις ἐμφύτων	καὶ	τῆς ψυχῆς αὐτῆς, οὐχὶ τῆς
[4]	καὶ Ἡρακλείδης τῆς τυραννίδος ἀφείλοντο.	καὶ	τί δεῖ περὶ Τιμαίου λέγειν,
[36]	ἕνεκα, ἀλλὰ μὴ τῆς ζήλου	καὶ	τιμῆς ἀξίας ποτὲ ὠφελείας. κράτιστον
[10]	λημμάτων καὶ εἰς ἑνότητα σύνταξις	καὶ	τίνι καθόλου τῶν αὐξήσεων παραλλάττει
[15]	πῶς καὶ ἐφ´ ὧν καιρῶν	καὶ	τίνος ἕνεκα. ἀλλ´ ἐκεῖ μὲν
[12]	τὰ ὑψηλὰ τείνει. ποία δὲ	καὶ	τίς αὕτη; ἡ τῶν ἔμπροσθεν
[25]	τινὰ ἔννοιαν τῷ ἐπαίνῳ προσπεριωρίσατο.	καὶ	τὸ ἀμίμητον ἐκεῖνο τοῦ Ἡροδότου·
[27]	τὰ εὔκαιρα καὶ σφοδρὰ πάθη	καὶ	τὸ γενναῖον ὕψος εἶναί φημι
[32]	τοῦ πάθους ὑπεροχὴ καὶ περίστασις.	καὶ	τὸ Ἡροδότειον ἐπὶ τῶν ἐν
[4]	τὰ τείχη καὶ μὴ ἐπανίστασθαι"	καὶ	τὸ Ἡροδότειον οὐ πόρρω, τὸ
[33]	δ´ οὗτοι καὶ μεγεθοποιοί· διὸ	καὶ	τὸ ἡρῷον ὧν ἴσμεν κάλλιστον
[12]	τε καὶ στέφανος, ἐν ᾧ	καὶ	τὸ ἡττᾶσθαι τῶν προγενεστέρων οὐκ
[31]	ἐξωνεῖται πολλάκις ὕψει καὶ κατορθώματι,	καὶ	τὸ κυριώτατον, ὡς, εἴ γε
[33]	μεταλλάσσων ἀεί" ἔστι μὲν γενναῖον	καὶ	τὸ λῆμμα, ἁδρότερον δὲ γέγονε
[31]	ὕψος ἐγγὺς αἴρει μεγαλοφροσύνης θεοῦ·	καὶ	τὸ μὲν ἄπταιστον οὐ ψέγεται,
[33]	δ´ ὅμως ὄγκον καὶ διάστημα	καὶ	τὸ μὴ ταπεινοὶ δοκεῖν εἶναι
[27]	τὴν εὐδαιμονίαν, τὴν δ´ ἐλευθερίαν	καὶ	τὸ μηδένα ἔχειν δεσπότην, ἃ
[7]	ταῦτ´ ἄμφω, τό τε ὕψος	καὶ	τὸ παθητικόν, {καὶ} ἔδοξεν αὐτῷ
[7]	Καικίλιος ἔστιν ἃ παρέλιπεν, ὡς	καὶ	τὸ πάθος ἀμέλει. ἀλλ´ εἰ
[18]	τὴν φορὰν αὐτῶν ἀφῄρηται, οὕτως	καὶ	τὸ πάθος ὑπὸ τῶν συνδέσμων
[20]	ἐξῆλθον Ἕκτορές τε καὶ Σαρπηδόνες"	καὶ	τὸ Πλατωνικόν, ὃ καὶ ἑτέρωθι
[17]	ὀξύρροπον τῆς πεύσεως καὶ ἀποκρίσεως	καὶ	τὸ πρὸς ἑαυτὸν ὡς πρὸς
[3]	ταῦτα, ἀλλὰ παρατράγῳδα, αἱ πλεκτάναι,	καὶ	τὸ πρὸς οὐρανὸν ἐξεμεῖν, καὶ
[14]	ὅμως τό τε παθητικὸν ἐπιζητοῦσι	καὶ	τὸ συγκεκινημένον. ὦ μῆτερ, ἱκετεύω
[4]	φησὶ γοῦν ἐπὶ τοῦ Ἀγαθοκλέους	καὶ	τὸ τὴν ἀνεψιὰν ἑτέρῳ δεδομένην
[3]	καὶ τὸ πρὸς οὐρανὸν ἐξεμεῖν,	καὶ	τὸ τὸν Βορέαν αὐλητὴν ποιεῖν,
[26]	οὐκέτι Θρηικίης πώλου ἐπιστρέφομαι. ταύτῃ	καὶ	τὸ τοῦ Θεοπόμπου ἐκεῖνο ἐπαινετὸν
[7]	εἰνοσίφυλλον, ἵν´ οὐρανὸς ἄμβατος εἴη·	καὶ	τὸ τούτοις ἔτι μεῖζον ἐπιφερόμενον,
[32]	ἐν τῷ ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον,	καὶ	τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο· ἀλλ´
[7]	καὶ ἐπιδεικτικὰ τὸν μὲν ὄγκον	καὶ	τὸ ὑψηλὸν ἐξ ἅπαντος περιέχει,
[33]	ἄλλος´ ἄλλῃ ἅμα ἑαυτοῖς συνδιαφορεῖ	καὶ	τὸ ὕψος, σωματοποιούμενα δὲ τῇ
[18]	γὰρ ἐλευθερίαν ἀπολλύει τοῦ δρόμου	καὶ	τὸ ὡς ἀπ´ ὀργάνου τινὸς
[24]	παρενετίθει· ἔλεγε δὲ τοῖά τινα	καὶ	τοῖα ὁ Ἕκτωρ, νυνὶ δ´
[27]	δὲ Ἀλεξάνδρῳ, τῇ γαστρὶ μετροῦντες	καὶ	τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν, τὴν
[15]	διακέκλοφεν ὄνομα, ἐπειδήπερ ἦν εὐτυχὲς	καὶ	τοῖς κατὰ Χαιρώνειαν ὑπεναντίον. διόπερ
[32]	καὶ τὰ μεγάλα ταπεινὰ ποιῆσαι	καὶ	τοῖς μικροῖς περιθεῖναι μέγεθος, καὶ
[32]	ἐπίνετο ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον	καὶ	τοῖς πολλοῖς ἔτι ἦν περιμάχητον.
[36]	μελετώμενα ἀκονᾶται καὶ οἷον ἐκτρίβεται	καὶ	τοῖς πράγμασι κατὰ τὸ εἰκὸς
[11]	ὑπερτεταμένου ἔν τε ταῖς δεινώσεσι	καὶ	τοῖς σφοδροῖς πάθεσι καὶ ἔνθα
[12]	καὶ ἀρετῆς ἄπειροι, εὐωχίαις δὲ	καὶ	τοῖς τοιούτοις ἀεὶ συνόντες, κάτω
[11]	κατὰ τὸ πλέον καὶ παρεκβάσεσι	καὶ	τοῖς φραστικοῖς ἅπασι καὶ ἐπιδεικτικοῖς,
[27]	μὲν ἀποδέχομαι, ὅμως δὲ πλήθους	καὶ	τόλμης μεταφορῶν, ὅπερ ἔφην κἀπὶ
[29]	ὅμως ἀμεγέθη, καρδίῃ νήφοντος ἀργὰ"	καὶ	τὸν ἀκροατὴν ἠρεμεῖν ἐῶντα (οὐδεὶς
[15]	τοῖς κατὰ Χαιρώνειαν ὑπεναντίον. διόπερ	καὶ	τὸν ἀκροατὴν φθάνων εὐθὺς ὑποφέρει·
[8]	πελειάδων ὡς νεοσσὸν παρατρεφόμενον Δία	καὶ	τὸν ἐπὶ τοῦ ναυαγίου δέχ´
[2]	πάντων ὑφέστηκεν, τὰς δὲ ποσότητας	καὶ	τὸν ἐφ´ ἑκάστου καιρὸν ἔτι
[4]	ἐπεὶ γὰρ εἰς τὸν Δία	καὶ	τὸν Ἡρακλέα δυσσεβὴς ἐγένετο, διὰ
[25]	τε ὄζον καὶ παχύτητος· ὅθεν	καὶ	τὸν Πλάτωνα (δεινὸς γὰρ ἀεὶ
[27]	μὴ λέγω. ἐπὶ γὰρ τούτοις	καὶ	τὸν Πλάτωνα οὐχ ἥκιστα διασύρουσι,
[14]	ἐπιχειρεῖν ὁ ῥήτωρ πεφάντασται, διὸ	καὶ	τὸν τοῦ πείθειν ὅρον ὑπερβέβηκε
[8]	ὁ Ζωίλος ἔφη χοιρίδια κλαίοντα,	καὶ	τὸν ὑπὸ τῶν πελειάδων ὡς
[11]	τῶν ἐμφερομένων τοῖς πράγμασι μορίων	καὶ	τόπων, ἰσχυροποιοῦσα τῇ ἐπιμονῇ τὸ
[16]	τῶν λόγων πάντως ἀντιδιατίθεται. διόπερ	καὶ	τότε ἄριστον δοκεῖ τὸ σχῆμα,
[1]	τὸν παιδείας ἐπιστήμονα, σχεδὸν ἀπήλλαγμαι	καὶ	τοῦ διὰ πλειόνων προϋποτίθεσθαι ὡς
[8]	ὅλον τὸν βίον θαυμαστόν τι	καὶ	τοῦ παντὸς αἰῶνος ἐξενεγκεῖν ἄξιον·
[1]	γε σὺν ἐκπλήξει τοῦ πιθανοῦ	καὶ	τοῦ πρὸς χάριν ἀεὶ κρατεῖ
[16]	ἐν χρώμασι τῆς σκιᾶς τε	καὶ	τοῦ φωτός, ὅμως προϋπαντᾷ τε
[21]	ἐξῆφθαι λίαν σοφιστικόν. ~ἀλλὰ μὴν	καὶ	τοὐναντίον τὰ ἐκ τῶν πληθυντικῶν
[14]	δ´ ἐφαντάσθη, μικροῦ δεῖν θεάσασθαι	καὶ	τοὺς ἀκούοντας ἠνάγκασεν. ἔστι μὲν
[8]	οἷα τὰ περὶ τὸν ἀσκὸν	καὶ	τοὺς ἐν Κίρκης συοφορβουμένους, οὓς
[15]	Σαλαμῖνι καὶ ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχήσαντας	καὶ	τοὺς ἐν Πλαταιαῖς παραταξαμένους. οὐδαμοῦ
[8]	Δί´ ἐκ τοῦ τὰς ὀλοφύρσεις	καὶ	τοὺς οἴκτους ὡς πάλαι που
[35]	ἀλλ´ ὁ ἄνεμος" φησίν ἐκοπίασε"	καὶ	τοὺς περὶ τὸ ναυάγιον βρασσομένους
[15]	ἀναγκαῖον· τοὺς προκινδυνεύσαντας" φησί Μαραθῶνι	καὶ	τοὺς Σαλαμῖνι καὶ ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ
[30]	ὁ σύμπας κόσμος ἀρκεῖ, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς τοῦ περιέχοντος πολλάκις ὅρους
[8]	ἐπ´ οὐρανὸν ἀπὸ γῆς διάστημα·	καὶ	τοῦτ´ ἂν εἴποι τις οὐ
[14]	ᾧ τὸ πραγματικὸν ἐγκρύπτεται περιλαμπόμενον.	καὶ	τοῦτ´ οὐκ ἀπεικότως πάσχομεν· δυεῖν
[9]	ἐκεῖνα οἴεται δεινά· θαῦμ´ ἡμῖν	καὶ	τοῦτο μέγα φρεσὶν ἡμετέρῃσιν. ἄνδρες
[35]	Δία περιέχει τῆς ὕλης ἀδοξότερα,	καὶ	τοῦτο μὲν ἴσως ζεσάσης δὲ
[19]	Ἴωνες, εἶναι ἐλευθέροις ἢ δούλοις,	καὶ	τούτοις ὡς δραπέτῃσι. νῦν ὦν
[36]	καὶ πάνυ γνήσια. ἐὰν δὲ	καὶ	τούτους τις τοῦ πλούτου τοὺς
[11]	ἀμέλει καὶ ὕψους καὶ πάθους	καὶ	τρόπων εἶναι κοινὸς οὗτος ὅρος,
[34]	καὶ σεσοβημένος, οἷον δὴ πυρρίχιοι	καὶ	τροχαῖοι καὶ διχόρειοι, τέλεον εἰς
[36]	πλεονεξίαν τε γεννῶσι καὶ τῦφον	καὶ	τρυφήν, οὐ νόθα ἑαυτῶν γεννήματα
[13]	ὑπὸ τῆς τούτου ψυχῆς ἀτελῆ	καὶ	τυφλὰ ὥσπερ ἀμβλοῦσθαι, πρὸς τὸν
[36]	περὶ τεκνοποιίαν πλεονεξίαν τε γεννῶσι	καὶ	τῦφον καὶ τρυφήν, οὐ νόθα
[3]	γὰρ ἐξ ὅλου καὶ μικρόψυχον	καὶ	τῷ ὄντι κακὸν ἀγεννέστατον. τί
[12]	τὸν Ἡσίοδον ἔρις ἥδε βροτοῖσι.	καὶ	τῷ ὄντι καλὸς οὗτος καὶ
[2]	τὰ φυσικὰ ἔργα, ὡς οἴονται,	καὶ	τῷ παντὶ δειλότερα καθίσταται ταῖς
[30]	γὰρ μεγέθει τῶν ἀρετῶν, ἀλλὰ	καὶ	τῷ πλήθει πολὺ λειπόμενος ὁ
[35]	καὶ σάκκοι καὶ χύτραι βιβλίων	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων χρησίμων· τοσαῦτα
[28]	καὶ αὐτὸς ἁμαρτήματα καὶ Ὁμήρου	καὶ	τῶν ἄλλων ὅσοι μέγιστοι, καὶ
[18]	τὸ πάθος ὑπὸ τῶν συνδέσμων	καὶ	τῶν ἄλλων προσθηκῶν ἐμποδιζόμενον ἀγανακτεῖ·
[8]	δόξαιμι, ἓν ἔτι τοῦ ποιητοῦ	καὶ	τῶν ἀνθρωπίνων παραθέμενος τοῦ μαθεῖν
[35]	ἢ σωροὺς ὀνομάσαι παντοίων σπερμάτων	καὶ	τῶν ἅπερ διαφέρει πρὸς ὀψοποιίας
[5]	ἐπιτυχίας, οὕτως ἀρχαὶ καὶ ὑποθέσεις	καὶ	τῶν ἐναντίων καθίστανται. τοιοῦτόν πως
[30]	οὖν εἶδον οἱ ἰσόθεοι ἐκεῖνοι	καὶ	τῶν μεγίστων ἐπορεξάμενοι τῆς συγγραφῆς,
[28]	τοῦ χείρονος ἀεὶ μᾶλλον ἐπιγινώσκεται	καὶ	τῶν μὲν ἁμαρτημάτων ἀνεξάλειπτος ἡ
[8]	τῶν ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ χειμώνων	καὶ	τῶν περὶ τὸν Κύκλωπα καί
[27]	τάττεσθαι. ὁ γὰρ Δημοσθένης ὅρος	καὶ	τῶν τοιούτων· ὁ τῆς χρείας
[36]	τῶν δικαίων καὶ καλῶν ἐλεύθερος	καὶ	ὑγιὴς ἂν κριτὴς γένοιτο (ἀνάγκη
[8]	Ποσειδῶνος, τρέμε δ´ οὔρεα μακρὰ	καὶ	ὕλη καὶ κορυφαὶ Τρώων τε
[14]	ἐνθουσιασμοῦ καὶ πάθους βλέπειν δοκῇς	καὶ	ὑπ´ ὄψιν τιθῇς τοῖς ἀκούουσιν.
[29]	ἔχει καλοῖς ἅπαντας ἀεὶ νικᾷ	καὶ	ὑπὲρ ὧν οὐκ ἔχει, καὶ
[5]	τοιοῦτόν πως καὶ αἱ μεταβολαὶ	καὶ	ὑπερβολαὶ καὶ τὰ πληθυντικά· δείξομεν
[29]	κρίνοιτο τὰ κατορθώματα, οὕτως ἂν	καὶ	Ὑπερείδης τῷ παντὶ προέχοι Δημοσθένους.
[36]	λόγων εὔφοροι, ὑψηλαὶ δὲ λίαν	καὶ	ὑπερμεγέθεις, πλὴν εἰ μή τι
[9]	ἀποδείκνυται; ὅτι τὰ ἄκρα αὐτῶν	καὶ	ὑπερτεταμένα δεινὴ καὶ ἐκλέξαι καὶ
[11]	δὲ τοῦ Δημοσθενικοῦ μὲν ὕψους	καὶ	ὑπερτεταμένου ἔν τε ταῖς δεινώσεσι
[15]	ὕψος καὶ πάθος καὶ ξένων	καὶ	ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν, καὶ ἅμα
[14]	τῶν κατὰ τὰς νοήσεις ὑψηλῶν	καὶ	ὑπὸ μεγαλοφροσύνης ἢ μιμήσεως ἢ
[5]	καθάπερ τῆς ἐπιτυχίας, οὕτως ἀρχαὶ	καὶ	ὑποθέσεις καὶ τῶν ἐναντίων καθίστανται.
[5]	ἐοίκασι. διόπερ ἀναγκαῖον ἤδη διαπορεῖν	καὶ	ὑποτίθεσθαι δι´ ὅτου τρόπου τὰς
[27]	ὅθεν πληρούμενος τῶν ἀποκαθαιρομένων μέγας	καὶ	ὕπουλος αὔξεται. μετὰ δὲ ταῦτα
[35]	προϋποδεδειγμένων γὰρ τῶν ὅσα εὐγενεῖς	καὶ	ὑψηλοὺς ἐργάζεται τοὺς λόγους, δῆλον
[33]	πρὸς ὄγκον τε καὶ ἀξίωμα	καὶ	ὕψος καὶ πᾶν ὃ ἐν
[11]	τοῖς ὑποκειμένοις. δύναται γὰρ ἀμέλει	καὶ	ὕψους καὶ πάθους καὶ τρόπων
[36]	βίον καὶ κατ´ ἄκρας ἄγοντα	καὶ	φέροντα ταυτὶ πάθη. ἡ γὰρ
[34]	καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν τοῖς λέγουσι	καὶ	φθάνοντας ὡς ἐν χορῷ τινι
[14]	ταυρείου φόνου, Ἄρη τ´ Ἐνυὼ	καὶ	φιλαίματον Φόβον ὁρκωμότησαν" τὸν ἴδιον
[33]	περιεβάλοντο, καθάπερ ἄλλοι τε πολλοὶ	καὶ	Φίλιστος, Ἀριστοφάνης ἔν τισιν, ἐν
[30]	τινας τῶν ἄθλων αὐτῆς ἐσομένους	καὶ	φιλοτιμοτάτους ἀγωνιστάς, εὐθὺς ἄμαχον ἔρωτα
[12]	εἰς ποιητικὰς ὕλας πολλαχοῦ συνεμβῆναι	καὶ	φράσεις, εἰ μὴ περὶ πρωτείων
[27]	μεταφοραί, καὶ ὅτι οἱ παθητικοὶ	καὶ	φραστικοὶ κατὰ τὸ πλεῖστον αὐταῖς
[11]	ἅπασι καὶ ἐπιδεικτικοῖς, ἱστορίαις τε	καὶ	φυσιολογίαις, καὶ οὐκ ὀλίγοις ἄλλοις
[3]	τὰ Κλειτάρχου· φλοιώδης γὰρ ἀνὴρ	καὶ	φυσῶν κατὰ τὸν Σοφοκλέα μικροῖς
[20]	ὦ γάμοι, γάμοι, ἐφύσαθ´ ἡμᾶς	καὶ	φυτεύσαντες πάλιν ἀνεῖτε ταὐτὸ σπέρμα
[8]	τοιοῦτον· ὕψος μεγαλοφροσύνης ἀπήχημα. ὅθεν	καὶ	φωνῆς δίχα θαυμάζεταί ποτε ψιλὴ
[2]	ὡς κέντρου πολλάκις οὕτω δὲ	καὶ	χαλινοῦ. ὅπερ γὰρ ὁ Δημοσθένης
[29]	ἐκ περιττοῦ περιείληφεν ἀρετάς τε	καὶ	χάριτας. καὶ γὰρ λαλεῖ μετὰ
[32]	ὅσοις αὐτῶν ἔτι ἐτύγχανον περιοῦσαι,	καὶ	χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν οἱ
[35]	πολλαὶ μὲν καὶ πολυτελεῖς στρωμναὶ	καὶ	χλανίδες (τὰ μὲν ἁλουργῆ, τὰ
[30]	ῥεῖθρα θαυμάζομεν, εἰ καὶ διαυγῆ	καὶ	χρήσιμα, ἀλλὰ τὸν Νεῖλον καὶ
[2]	δὲ τὴν ἀπλανεστάτην ἄσκησίν τε	καὶ	χρῆσιν ἱκανὴ πορίσαι καὶ συνενεγκεῖν
[13]	φοβοῖτο, μὴ τοῦ ἰδίου βίου	καὶ	χρόνου φθέγξαιτό τι ὑπερήμερον, ἀνάγκη
[35]	ἔτι δὲ καὶ κοῖλος ἄργυρος	καὶ	χρυσὸς ἀπειργασμένος καὶ ἐκπώματα καὶ
[35]	δὲ {οἱ} θύλακοι καὶ σάκκοι	καὶ	χύτραι βιβλίων καὶ τῶν ἄλλων
[27]	παρασύρειν καὶ προωθεῖν, μᾶλλον δὲ	καὶ	ὡς ἀναγκαῖα πάντως εἰσπράττεσθαι τὰ
[20]	ἀριθμὸς συνεπλήθυσε καὶ τὰς ἀτυχίας·	καὶ	ὡς ἐκεῖνα πεπλεόνασται ἐξῆλθον Ἕκτορές
[2]	πορίσαι καὶ συνενεγκεῖν ἡ μέθοδος,	καὶ	ὡς ἐπικινδυνότερα αὐτὰ ἐφ´ αὑτῶν
[28]	παροράματα δι´ ἀμέλειαν εἰκῆ που	καὶ	ὡς ἔτυχεν ὑπὸ μεγαλοφυΐας ἀνεπιστάτως
[26]	ἄγει καὶ κατακηλεῖ τοὺς ἀκούοντας	καὶ	ὡς πᾶσι τοῖς ῥήτορσι καὶ
[30]	ψυχαῖς παντὸς ἀεὶ τοῦ μεγάλου	καὶ	ὡς πρὸς ἡμᾶς δαιμονιωτέρου. διόπερ
[27]	τε φύσιν εἰσὶν αἱ τροπικαί,	καὶ	ὡς ὑψηλοποιὸν αἱ μεταφοραί, καὶ
[34]	εἰς μικρὰ καὶ βραχυσύλλαβα συγκεκομμένα	καὶ	ὡσανεὶ γόμφοις τισὶν ἐπαλλήλοις κατ´
[8]	ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη	καὶ	ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου
[29]	καὶ ὑπὲρ ὧν οὐκ ἔχει,	καὶ	ὡσπερεὶ καταβροντᾷ καὶ καταφέγγει τοὺς
[31]	ὧν οὐκέτ´ ἔξω τῆς χρείας	καὶ	ὠφελείας πίπτει τὸ μέγεθος, προσήκει