Chapitres |
[25] |
σὺν
μέτρῳ
τινὶ
λαμβάνοιτο·
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἀβλεμὲς
προσπίπτει,
κουφολογίας
τε
ὄζον |
[25] |
ὅθεν
καὶ
τὸν
Πλάτωνα
(δεινὸς
|
γὰρ |
ἀεὶ
περὶ
τὸ
σχῆμα
κἄν |
[32] |
~Ταῖς
δὲ
μεταφοραῖς
γειτνιῶσιν
(ἐπανιτέον
|
γὰρ) |
αἱ
παραβολαὶ
καὶ
εἰκόνες,
ἐκείνῃ |
[19] |
παρὰ
τῷ
Ἡροδότῳ·
ἐπὶ
ξυροῦ
|
γὰρ |
ἀκμῆς
ἔχεται
ἡμῖν
τὰ
πράγματα, |
[19] |
ὑμῖν
πόνους
ἐπιδέχεσθαι·
ἐπὶ
ξυροῦ
|
γὰρ |
ἀκμῆς
ἔχεται
ἡμῖν
τὰ
πράγματα. |
[25] |
καὶ
βόειον
πλοῦτον
ἔλεγεν.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
ἅλις
ὑπὲρ
τῆς
εἰς
τὰ |
[8] |
τοῖς
ἥρωσιν
ἐνταῦθα
προσαποδιδόναι.
οὐ
|
γὰρ
|
ἀλλ´
ἢ
τῆς
Ἰλιάδος
ἐπίλογός |
[31] |
πάντη
πορίζεσθαι
τὴν
τέχνην·
ἡ
|
γὰρ |
ἀλληλουχία
τούτων
ἴσως
γένοιτ´
ἂν |
[17] |
βήσσῃσι
τετυγμένα
δώματα
καλά.
τὰ
|
γὰρ |
ἀλλήλων
διακεκομμένα
καὶ
οὐδὲν
ἧττον |
[12] |
ἀπρὶξ
ἐχώμεθα
τοῦ
σκοποῦ·
πολλοὶ
|
γὰρ |
ἀλλοτρίῳ
θεοφοροῦνται
πνεύματι
τὸν
αὐτὸν |
[11] |
μέγεθος
περιτιθεὶς
τοῖς
ὑποκειμένοις.
δύναται
|
γὰρ |
ἀμέλει
καὶ
ὕψους
καὶ
πάθους |
[28] |
ἐν
τῇ
Ἠριγόνῃ
(διὰ
πάντων
|
γὰρ |
ἀμώμητον
τὸ
ποιημάτιον)
Ἀρχιλόχου
πολλὰ |
[14] |
συγκινδυνεύουσα
τοῖς
ἵπποις
συνεπτέρωται;
οὐ
|
γὰρ |
ἄν,
εἰ
μὴ
τοῖς
οὐρανίοις |
[8] |
περὶ
τὴν
μνηστηροφονίαν
ἀπίθανα.
τί
|
γὰρ |
ἂν
ἄλλο
φήσαιμεν
ταῦτα
ἢ |
[17] |
πυνθάνεσθαι·
λέγεταί
τι
καινόν;
τί
|
γὰρ |
ἂν
γένοιτο
τούτου
καινότερον
ἢ |
[17] |
τί
δ´
ὑμῖν
διαφέρει;
καὶ
|
γὰρ |
ἂν
οὗτός
τι
πάθῃ,
ταχέως |
[18] |
συναναπεπλεγμένα
ἔχοντα
τὰ
ἀσύνδετα.
πολλὰ
|
γὰρ |
ἂν
ποιήσειεν
ὁ
τύπτων,
ὧν
|
[36] |
δὲ
μηδένα
γίνεσθαι
ῥήτορα.
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἀναζεῖ
τὸ
ἀπαρρησίαστον
καὶ
οἷον |
[27] |
θέματα
ὁμολογούμενα,
καθάπερ
ᾠήθη.
ὡς
|
γὰρ |
ἀναμάρτητον
καὶ
καθαρὸν
τὸν
ῥήτορα |
[3] |
ἔτι
μᾶλλον
τὰ
Κλειτάρχου·
φλοιώδης
|
γὰρ |
ἀνὴρ
καὶ
φυσῶν
κατὰ
τὸν |
[3] |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
δυσφυλακτότατον.
φύσει
|
γὰρ |
ἅπαντες
οἱ
μεγέθους
ἐφιέμενοι,
φεύγοντες |
[9] |
ὁ
δὲ
Ὅμηρος
πῶς;
ἓν
|
γὰρ |
ἀπὸ
πολλῶν
λεγέσθω·
ἐν
δ´ |
[10] |
ὡς
ψυχὴν
ἐξαιρήσεις
σώματος·
εὐθὺς
|
γὰρ |
ἀτονεῖ
καὶ
κενοῦται
τὸ
ἔμπρακτον |
[33] |
πάθους
θαυμαστόν
τι
ὄργανον.
οὐ
|
γὰρ |
αὐλὸς
μὲν
ἐντίθησί
τινα
πάθη |
[26] |
κόσμου
παρὰ
πολὺ
ἐμφανιστικώτερον·
ἐπιγινώσκεται
|
γὰρ |
αὐτόθεν
ἐκ
τοῦ
κοινοῦ
βίου, |
[2] |
καὶ
ἀμαθεῖ
τόλμῃ
λειπόμενα·
δεῖ
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ὡς
κέντρου
πολλάκις
οὕτω |
[29] |
τῷ
παντὶ
προέχοι
Δημοσθένους.
ἔστι
|
γὰρ |
αὐτοῦ
πολυφωνότερος
καὶ
πλείους
ἀρετὰς |
[7] |
μνήμης
ἄξιον,
πάνυ
διηπάτηται·
θαρρῶν
|
γὰρ |
ἀφορισαίμην
ἂν
ὡς
οὐδὲν
οὕτως |
[35] |
εἰπεῖν
καὶ
ὀψοποιῶν
ἡδύσματα.
οὐ
|
γὰρ
|
δεῖ
καταντᾶν
ἐν
τοῖς
ὕψεσιν |
[8] |
μὲν
ῥινῶν
μύξαι
ῥέον"
οὐ
|
γὰρ |
δεινὸν
ἐποίησε
τὸ
εἴδωλον,
ἀλλὰ |
[1] |
καὶ
καθήκει,
συνεπικρινεῖς
ἀληθέστατα·
εὖ
|
γὰρ |
δὴ
ὁ
ἀποφηνάμενος
τί
θεοῖς |
[24] |
τινὰ
δῆμον
ἀποίχεσθε.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Δημοσθένης
κατ´
ἄλλον
τινὰ
τρόπον |
[27] |
ἐπὶ
ταὐτοῦ
νομοθετοῦσι
τάττεσθαι.
ὁ
|
γὰρ |
Δημοσθένης
ὅρος
καὶ
τῶν
τοιούτων· |
[26] |
ἐμάχετο,
ἕως
ἅπας
κατεκρεουργήθη.
ταῦτα
|
γὰρ |
ἐγγὺς
παραξύει
τὸν
ἰδιώτην,
ἀλλ´ |
[24] |
ἐξαπίνης
οὐδὲν
προδηλώσας
περιέθηκεν·
ἐψύχετο
|
γὰρ |
εἰ
παρενετίθει·
ἔλεγε
δὲ
τοῖά |
[18] |
προσπίπτει
καὶ
εὐθὺς
ἔσβεσται.
ὥσπερ
|
γὰρ |
εἴ
τις
συνδήσειε
τῶν
θεόντων |
[29] |
ὡς
θεόπεμπτά
τινα
δωρήματα
(οὐ
|
γὰρ |
εἰπεῖν
θεμιτὸν
ἀνθρώπινα)
ἀθρόα
εἰς |
[1] |
περιέβαλον
εὐκλείαις
τὸν
αἰῶνα.
οὐ
|
γὰρ |
εἰς
πειθὼ
τοὺς
ἀκροωμένους
ἀλλ´
|
[4] |
Διονύσιον
γράφει
τὸν
τύραννον·
ἐπεὶ
|
γὰρ |
εἰς
τὸν
Δία
καὶ
τὸν |
[8] |
ἐν
γήρᾳ
τὸ
φιλόμυθον.
δῆλος
|
γὰρ |
ἐκ
πολλῶν
τε
ἄλλων
συντεθεικὼς |
[18] |
ἄλλων
προσθηκῶν
ἐμποδιζόμενον
ἀγανακτεῖ·
τὴν
|
γὰρ |
ἐλευθερίαν
ἀπολλύει
τοῦ
δρόμου
καὶ |
[25] |
οὐδεὶς
ἂν
οἶμαι
διστάσειεν.
ὡς
|
γὰρ |
ἐν
μουσικῇ
διὰ
τῶν
παραφώνων |
[28] |
ὑπερμεγέθεις
φύσεις
ἥκιστα
καθαραί·
τὸ
|
γὰρ |
ἐν
παντὶ
ἀκριβὲς
κίνδυνος
μικρότητος, |
[11] |
τοῖς
μεγέθεσι
παραλλάττει.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
ὕψει
τὸ
πλέον
ἀποτόμῳ, |
[3] |
καὶ
Ἡγησίου
καὶ
Μάτριδος·
πολλαχοῦ
|
γὰρ |
ἐνθουσιᾶν
ἑαυτοῖς
δοκοῦντες
οὐ
βακχεύουσιν, |
[21] |
κόσμου
ταὐτὸν
οἶμαι·
ὅπου
τε
|
γὰρ |
ἑνικὰ
ὑπάρχει
τὰ
ὀνόματα,
τὸ |
[32] |
μέχρι
ποῦ
παροριστέον
ἕκαστον·
τὸ
|
γὰρ |
ἐνίοτε
περαιτέρω
προεκπίπτειν
ἀναιρεῖ
τὴν |
[16] |
μὰ
τοὺς
ἐν
Μαραθῶνι"
τίνι
|
γὰρ |
ἐνταῦθ´
ὁ
ῥήτωρ
ἀπέκρυψε
τὸ |
[3] |
ἄντικρυς
ὑπεναντίον
τοῖς
μεγέθεσι·
ταπεινὸν
|
γὰρ |
ἐξ
ὅλου
καὶ
μικρόψυχον
καὶ |
[20] |
οἰκοῦμεν"
καὶ
τὰ
ἑξῆς.
φύσει
|
γὰρ |
ἐξακούεται
τὰ
πράγματα
κομπωδέστερα
ἀγεληδὸν |
[36] |
ἐκθαυμάζοιεν,
παρέντες
αὔξειν
τἀθάνατα.
οὐ
|
γὰρ |
ἐπὶ
κρίσει
μέν
τις
δεκασθεὶς
|
[31] |
ἀνθρώπινα.
προσήκει
δ´
ὅμως
(ἀνακάμπτει
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
ἡμῖν
τοῦ |
[33] |
τῇ
ἁρμονίᾳ
πεφώνηται.
ὅλον
τε
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
δακτυλικῶν
εἴρηται
ῥυθμῶν, |
[9] |
πελάγεσσι·
δύστηνοί
τινές
εἰσιν,
ἔχουσι
|
γὰρ |
ἔργα
πονηρά·
ὄμματ´
ἐν
ἄστροισι, |
[9] |
καρδίαν
ἐν
στήθεσιν
ἐπτόαισεν.
ὠς
|
γὰρ |
ἔς
ς´
ἴδω
βρόχε´,
ὤς |
[8] |
σφοδρότητος
παραμένει
τὸ
μέγεθος.
οὐ
|
γὰρ |
ἔτι
τοῖς
Ἰλιακοῖς
ἐκείνοις
ποιήμασιν |
[19] |
μὲν
ἄνδρες
Ἴωνες"
ὑπερεβίβασε·
προεισέβαλε
|
γὰρ |
εὐθὺς
ἀπὸ
τοῦ
φόβου,
ὡς |
[16] |
πάντας
τοὺς
ἐν
ὑπεροχαῖς·
ἀγανακτεῖ
|
γὰρ |
εὐθὺς
εἰ
ὡς
παῖς
ἄφρων |
[8] |
ἀληθῶς
τὸ
πάθος
Αἴαντος,
οὐ
|
γὰρ |
ζῆν
εὔχεται
(ἦν
γὰρ
τὸ |
[33] |
τῶν
οὕτως
ὁμολογουμένων
διαπορεῖν,
ἀποχρῶσα
|
γὰρ |
ἡ
πεῖρα
πίστις,
ὑψηλόν
γέ |
[19] |
τῆς
φύσεως
ἔργα
φέρεται.
τότε
|
γὰρ |
ἡ
τέχνη
τέλειος
ἡνίκ´
ἂν |
[13] |
ἢ
ἐν
ἱστορίᾳ
Θουκυδίδης.
προσπίπτοντα
|
γὰρ |
ἡμῖν
κατὰ
ζῆλον
ἐκεῖνα
τὰ |
[5] |
κορυβαντιῶσιν
οἱ
νῦν·
ἀφ´
ὧν
|
γὰρ |
ἡμῖν
τἀγαθά,
σχεδὸν
ἀπ´
αὐτῶν |
[9] |
προσαγγελίᾳ
ὁ
Δημοσθένης·
ἑσπέρα
μὲν
|
γὰρ |
ἦν"
φησίν.
ἀλλὰ
τὰς
ἐξοχάς, |
[10] |
ἐποικοδομίαν
ἔργων
ἢ
παθῶν
(μυρίαι
|
γὰρ |
ἰδέαι
τῶν
αὐξήσεων)
γίνοιτο,
χρὴ |
[19] |
ἢ
ὑπὸ
ἄλλου
τινὸς
(πολλὰ
|
γὰρ |
καὶ
ἀναρίθμητα
πάθη
καὶ
οὐδ´ |
[11] |
ὅπου
χρὴ
καταντλῆσαι·
τοπηγορίαις
τε
|
γὰρ |
καὶ
ἐπιλόγοις
κατὰ
τὸ
πλέον |
[12] |
ἀνωφελῶς
δ´
ὅμως
διηριστεύετο·
ἀγαθὴ"
|
γὰρ |
κατὰ
τὸν
Ἡσίοδον
ἔρις
ἥδε
|
[14] |
αὐτὰς
ἔνιοι
λέγουσι·
καλεῖται
μὲν
|
γὰρ |
κοινῶς
φαντασία
πᾶν
τὸ
ὁπωσοῦν |
[35] |
μικρὰ
καὶ
κατακεκερματισμένα·
συγκοπὴ
μὲν
|
γὰρ |
κολούει
τὸν
νοῦν,
συντομία
δ´ |
[29] |
ἀρετάς
τε
καὶ
χάριτας.
καὶ
|
γὰρ |
λαλεῖ
μετὰ
ἀφελείας
ἔνθα
χρή, |
[15] |
τὸ
σπέρμα
φασὶν
εὑρῆσθαι·
οὐ
|
γὰρ |
μὰ
τὴν
Μαραθῶνι
τὴν
ἐμὴν |
[25] |
εἰς
τὰς
ψυχὰς
συγκεκόμισθε·
ἐπαινούμενοι
|
γὰρ |
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
ἄλλοις
πᾶσι
|
[30] |
ἐστιν,
ὡς
ἔφην,
διαφορά·
οὐ
|
γὰρ |
μεγέθει
τῶν
ἀρετῶν,
ἀλλὰ
καὶ |
[32] |
γῆν
ἔχοντ´
ἐπιστολῆς
Λακωνικῆς.
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
γέλως
πάθος
ἐν
ἡδονῇ. |
[2] |
οὕτω
δὲ
καὶ
χαλινοῦ.
ὅπερ
|
γὰρ |
ὁ
Δημοσθένης
ἐπὶ
τοῦ
κοινοῦ |
[15] |
δὲ
οἰκεῖα
τούτου
παραδείγματα·
οὐδὲ
|
γὰρ |
οἱ
ἐν
Μαραθῶνι
ἥμαρτον
οὐδ´ |
[19] |
χαρακτὴρ
ἐναγωνίου
πάθους
ἀληθέστατος.
ὡς
|
γὰρ |
οἱ
τῷ
ὄντι
ὀργιζόμενοι
ἢ |
[1] |
εὐθὺς
ἀθρόαν
ἐνεδείξατο
δύναμιν.
ταῦτα
|
γὰρ |
οἶμαι
καὶ
τὰ
παραπλήσια,
Τερεντιανὲ |
[8] |
ταπεινὸν
φρόνημα
καὶ
ἀγεννές.
οὐδὲ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
μικρὰ
καὶ
δουλοπρεπῆ |
[8] |
κἂν
αὐτῷ
Ζεὺς
ἀντιτάττηται.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
Ὅμηρος
μὲν
ἐνθάδε
οὔριος
συνεμπνεῖ
|
[13] |
ἂν
ἐπὶ
τούτῳ
διετέθησαν·
τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
μέγα
τὸ
ἀγώνισμα,
τοιοῦτον |
[35] |
τοῦ
ὅλου
ζῴου
κάλλος.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
οὐκ
ἐπ´
εἴδους
ἐπείγει
τὰ |
[36] |
καὶ
παρανομίαν
καὶ
ἀναισχυντίαν.
ταῦτα
|
γὰρ |
οὕτως
ἀνάγκη
γίνεσθαι
καὶ
μηκέτι |
[7] |
ἀλλήλοις
καὶ
συμπεφυκέναι,
διαμαρτάνει·
καὶ
|
γὰρ
|
πάθη
τινὰ
διεστῶτα
ὕψους
καὶ |
[34] |
τέλεον
εἰς
ὀρχηστικὸν
συνεκπίπτοντες·
εὐθὺς
|
γὰρ |
πάντα
φαίνεται
τὰ
κατάρρυθμα
κομψὰ |
[4] |
καίτοιγε
ἔχει
τινὰ
παραμυθίαν,
οἱ
|
γὰρ |
παρ´
αὐτῷ
ταυτὶ
λέγοντές
{εἰσι{ |
[20] |
παρετεθείμεθα,
ἐπὶ
τῶν
Ἀθηναίων·
οὐ
|
γὰρ |
Πέλοπες
οὐδὲ
Κάδμοι
οὐδ´
Αἴγυπτοί |
[35] |
τισὶ
τὰ
ὅλα
διέβαλε.
ποία
|
γὰρ |
πόλις
ἢ
ποῖον
ἔθνος
τῶν |
[27] |
εἰς
ἀλληγορικὸν
στόμφον
ἐκφερόμενον.
οὐ
|
γὰρ |
ῥᾴδιον
ἐπινοεῖν"
φησίν
ὅτι
πόλιν |
[14] |
τοῦτ´
οὐκ
ἀπεικότως
πάσχομεν·
δυεῖν
|
γὰρ |
συνταττομένων
ὑφ´
ἕν,
ἀεὶ
τὸ |
[32] |
Σικελίᾳ
φθειρομένων
ποιεῖ.
οἵ
τε
|
γὰρ |
Συρακούσιοι"
φησίν
ἐπικαταβάντες
τοὺς
ἐν |
[9] |
παρακολουθούντων
τὰ
χαλεπώτατα.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
τὰ
Ἀριμάσπεια
ποιήσας
ἐκεῖνα
οἴεται |
[17] |
ῥηθὲν
ἀλλὰ
καὶ
πιστότερον.
ἄγει
|
γὰρ |
τὰ
παθητικὰ
τότε
μᾶλλον,
ὅταν |
[15] |
σχημάτων
ἐφεξῆς
τέτακται
τόπος·
καὶ
|
γὰρ |
ταῦτ´
ἂν
ὃν
δεῖ
σκευάζηται |
[28] |
μείζους
δικαίως
ἂν
φέροιντο;
ἔστι
|
γὰρ |
ταῦτ´
οἰκεῖα
τοῖς
περὶ
ὕψους |
[20] |
ἐν
ἀνθρώποισιν
ἔργα
γίγνεται"
πάντα
|
γὰρ |
ταῦτα
ἓν
ὄνομά
ἐστιν,
Οἰδίπους, |
[25] |
τοσαῦτα
πεφιλολογῆσθαι,
Τερεντιανὲ
φίλτατε·
πάντα
|
γὰρ |
ταῦτα
παθητικωτέρους
καὶ
συγκεκινημένους
ἀποτελεῖ
|
[8] |
ὅμως
διὰ
τῆς
Ὀδυσσείας
(καὶ
|
γὰρ |
ταῦτα
πολλῶν
ἕνεκα
προσεπιθεωρητέον)
ὅτι |
[9] |
σχολικὸν
ἐγκατατάττοντες
διὰ
μέσου.
λυμαίνεται
|
γὰρ |
ταῦτα
τὸ
ὅλον,
ὡσανεὶ
ψύγματα |
[9] |
σῶμα
ποιεῖν
δύνασθαι·
ὃ
μὲν
|
γὰρ |
τῇ
ἐκλογῇ
τὸν
ἀκροατὴν
τῶν
|
[3] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἑξῆς·
τεθόλωται
|
γὰρ |
τῇ
φράσει
καὶ
τεθορύβηται
ταῖς
|
[8] |
οὐ
γὰρ
ζῆν
εὔχεται
(ἦν
|
γὰρ |
τὸ
αἴτημα
τοῦ
ἥρωος
ταπεινότερον) |
[18] |
λόγος
ἰὼν
στῇ
(ἐν
στάσει
|
γὰρ |
τὸ
ἠρεμοῦν,
ἐν
ἀταξίᾳ
δὲ |
[35] |
βρασσομένους
ἐξεδέχετο
τέλος
ἀχάριστον"
ἄσεμνον
|
γὰρ |
τὸ
κοπιάσαι
καὶ
ἰδιωτικόν,
τὸ |
[35] |
ἄγαν
τῆς
φράσεως
συγκοπή·
πηροῖ
|
γὰρ |
τὸ
μέγεθος
ὅταν
εἰς
λίαν |
[32] |
πλὴν
ὅμως
ἔχει
πίστιν·
οὐ
|
γὰρ |
τὸ
πρᾶγμα
ἕνεκα
τῆς
ὑπερβολῆς |
[32] |
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀθηναίων
ἐναλλάττειν;
σχεδὸν
|
γὰρ |
τὸ
τῶν
λόγων
ἐγκώμιον
ἀπιστίας |
[33] |
ἁρμονία
τῷ
ὕψει
συνηχεῖ.
αὐτὸ
|
γὰρ |
τὸ
ὥσπερ
νέφος"
ἐπὶ
μακροῦ |
[6] |
παντὸς
ἀρέσκοντα
καὶ
πᾶσιν.
ὅταν
|
γὰρ |
τοῖς
ἀπὸ
διαφόρων
ἐπιτηδευμάτων
βίων |
[27] |
δυσὶ
πάθεσι
χρησάμενος
ἀκρίτοις·
φιλῶν
|
γὰρ |
τὸν
Λυσίαν
ὡς
οὐδ´
αὐτὸς |
[19] |
ὑπερβατῶν
τοὺς
ἀκούοντας
συνεπισπώμενος·
πολλάκις
|
γὰρ |
τὸν
νοῦν
ὃν
ὥρμησεν
εἰπεῖν |
[16] |
τῆς
ζωγραφίας
τι
συμβαίνει·
ἐπὶ
|
γὰρ |
τοῦ
αὐτοῦ
κειμένων
ἐπιπέδου
παραλλήλων |
[19] |
τῶν
νοημάτων
ἀπέστρεψε
τάξιν.
πρὸ
|
γὰρ |
τοῦ
φῆσαι
ὅτι
αὐτοὺς
δεῖ |
[27] |
κἂν
ἐγὼ
μὴ
λέγω.
ἐπὶ
|
γὰρ |
τούτοις
καὶ
τὸν
Πλάτωνα
οὐχ |
[36] |
ἡμῶν
ἐπεισιόντα
μὴ
παραδέχεσθαι.
ἀκολουθεῖ
|
γὰρ |
τῷ
ἀμέτρῳ
πλούτῳ
καὶ
ἀκολάστῳ |
[36] |
ὑγιὴς
ἂν
κριτὴς
γένοιτο
(ἀνάγκη
|
γὰρ |
τῷ
δωροδόκῳ
τὰ
οἰκεῖα
μὲν |
[26] |
ᾖ
πρὸς
εἰδότας
διεξιέναι.
φῶς
|
γὰρ |
τῷ
ὄντι
ἴδιον
τοῦ
νοῦ |
[6] |
μόνης
τῆς
ἀκοῆς
σῳζόμενον.
τοῦτο
|
γὰρ
|
τῷ
ὄντι
μέγα,
οὗ
πολλὴ |
[8] |
φρονηματίας
ἐμπίπτει
τὰ
ὑπερφυᾶ·
ὁ
|
γὰρ |
τῷ
Παρμενίωνι
φήσαντι
ἐγὼ
μὲν |
[14] |
ἡ
ἐν
Χαιρωνείᾳ
μάχη"
ἅμα
|
γὰρ |
τῷ
πραγματικῶς
ἐπιχειρεῖν
ὁ
ῥήτωρ |
[5] |
καίτοι
τὸ
πρᾶγμα
δύσληπτον·
ἡ
|
γὰρ |
τῶν
λόγων
κρίσις
πολλῆς
ἐστι
|
[35] |
ἐπείγει
τὰ
μικροποιὰ
διαριθμεῖν·
προϋποδεδειγμένων
|
γὰρ |
τῶν
ὅσα
εὐγενεῖς
καὶ
ὑψηλοὺς |
[14] |
μήτε
Λιβυκὸν
αἰθέρ´
εἰσβαλών·
κρᾶσιν
|
γὰρ |
ὑγρὰν
οὐκ
ἔχων
ἁψῖδα
σὴν" |
[24] |
τοὺς
{Ἡρακλείδας}
ἐπιγόνους
ἐκχωρεῖν·
οὐ
|
γὰρ |
ὑμῖν
δυνατός
εἰμι
ἀρήγειν.
ὡς |
[9] |
τε
φρένα
ναῦται
δειδιότες·
τυτθὸν
|
γὰρ |
ὑπὲκ
θανάτοιο
φέρονται.
ἐπεχείρησε
καὶ |
[32] |
ἐθέλειν
λέγειν
φιλοτιμίαν.
ἔστι
μὲν
|
γὰρ |
ὑπόθεσις
αὐτῷ
τοῦ
Πανηγυρικοῦ
λόγου |
[27] |
εἰ
δεῖ
παρακινδυνευτικώτερον
λέξαι"
ἡ
|
γὰρ |
ὑποτίμησις,
φασίν,
ἰᾶται
τὰ
τολμηρά. |
[36] |
καὶ
φέροντα
ταυτὶ
πάθη.
ἡ
|
γὰρ |
φιλοχρηματία,
πρὸς
ἣν
ἅπαντες
ἀπλήστως |
[9] |
ψύχεται
καίεται,
ἀλογιστεῖ
φρονεῖ
ἢ
|
γὰρ |
φοβεῖται
ἢ
παρ´
ὀλίγον
τέθνηκεν |
[17] |
τοῦ
πάθους
τὸ
ἐπίκαιρον.
σχεδὸν
|
γὰρ |
ὡς
οἱ
ὑφ´
ἑτέρων
ἐρωτώμενοι
|
[3] |
ἄμετρον
ἔνθα
μετρίου
δεῖ.
πολλὰ
|
γὰρ |
ὥσπερ
ἐκ
μέθης
τινὲς
εἰς |
[16] |
ὅτι
τῷ
φωτὶ
αὐτῷ.
σχεδὸν
|
γὰρ |
ὥσπερ
καὶ
τἀμυδρὰ
φέγγη
ἐναφανίζεται |