Chapitres |
[20] |
ἄλλοι
πολλοὶ
φύσει
βάρβαροι
συνοικοῦσιν
|
ἡμῖν, |
ἀλλ´
αὐτοὶ
Ἕλληνες
οὐ
μιξοβάρβαροι |
[12] |
ὅσας
παρατροπὰς
ἀποχετευσάμενος.
καὶ
ἴσως
|
ἡμῖν |
ἀποδείξεων
ἔδει,
εἰ
μὴ
τὰ |
[3] |
περὶ
μὲν
τῶν
παθητικῶν
ἄλλος
|
ἡμῖν |
ἀπόκειται
τόπος.
~Θατέρου
δὲ
ὧν |
[1] |
δυνάμει
δὲ
κυριωτέρου,
πῶς
ἂν
|
ἡμῖν |
αὐτὸ
τοῦτο
καὶ
δι´
ὧν |
[33] |
ἐν
τοῖς
πλείστοις
Εὐριπίδης,
ἱκανῶς
|
ἡμῖν |
δεδήλωται.
μετά
γέ
τοι
τὴν
|
[36] |
τοῦ
ὕψους
μοῖραν
ἐπεχόντων,
ὡς
|
ἡμῖν |
εἴρηται,
κρατίστην
|
[33] |
νοήσεων
πραγμάτων
κάλλους
εὐμελείας,
πάντων
|
ἡμῖν |
ἐντρόφων
καὶ
συγγενῶν,
καὶ
ἅμα |
[1] |
τεθεωρηκέναι
χρήσιμον
ἐπισκεψώμεθα.
αὐτὸς
δ´
|
ἡμῖν, |
ἑταῖρε,
τὰ
ἐπὶ
μέρους,
ὡς |
[33] |
ὅσα
γε
τῆς
θεωρίας
ἦν
|
ἡμῖν |
ἐφικτά,
τοσοῦτον
ἐξ
ἀνάγκης
προσθείημεν |
[9] |
ποιήσας
ἐκεῖνα
οἴεται
δεινά·
θαῦμ´
|
ἡμῖν |
καὶ
τοῦτο
μέγα
φρεσὶν
ἡμετέρῃσιν. |
[13] |
ἐν
ἱστορίᾳ
Θουκυδίδης.
προσπίπτοντα
γὰρ
|
ἡμῖν |
κατὰ
ζῆλον
ἐκεῖνα
τὰ
πρόσωπα |
[33] |
γε
ἐν
ἀρχῇ
προὐθέμεθα,
ἔθ´
|
ἡμῖν |
λείπεται,
κράτιστε,
ἦν
δὲ
τῶν |
[8] |
τοὺς
θεοὺς
δὲ
ἀνθρώπους.
ἀλλ´
|
ἡμῖν |
μὲν
δυσδαιμονοῦσιν
ἀπόκειται
λιμὴν
κακῶν
|
[25] |
εἰσβολὴν
τοῦ
Ἐπιταφίου·
ἔργῳ
μὲν
|
ἡμῖν |
οἵδ´
ἔχουσι
τὰ
προσήκοντα
σφίσιν |
[12] |
ἀποκτιννύουσι
δι´
ἀπληστίαν.
Ἐνδείκνυται
δ´
|
ἡμῖν |
οὗτος
ἀνήρ,
εἰ
βουλοίμεθα
μὴ |
[35] |
φύσιν
τὸν
ἄνθρωπον,
ἥτις
ἐν
|
ἡμῖν |
τὰ
μέρη
τὰ
ἀπόρρητα
οὐκ |
[19] |
ἐπὶ
ξυροῦ
γὰρ
ἀκμῆς
ἔχεται
|
ἡμῖν |
τὰ
πράγματα,
ἄνδρες
Ἴωνες,
εἶναι |
[19] |
ἐπὶ
ξυροῦ
γὰρ
ἀκμῆς
ἔχεται
|
ἡμῖν |
τὰ
πράγματα.
ὁ
δὲ
τὸ |
[19] |
ἐπὶ
ξυροῦ
ἀκμῆς"
φήσας
ἔχεται
|
ἡμῖν |
τὰ
πράγματα,
ὡς
μὴ
δοκεῖν
|
[5] |
οἱ
νῦν·
ἀφ´
ὧν
γὰρ
|
ἡμῖν |
τἀγαθά,
σχεδὸν
ἀπ´
αὐτῶν
τούτων |
[1] |
πιθανὸν
ὡς
τὰ
πολλὰ
ἐφ´
|
ἡμῖν, |
ταῦτα
δὲ
δυναστείαν
καὶ
βίαν
|
[16] |
τόπου
παραλιπεῖν
ἕν
τι
τῶν
|
ἡμῖν
|
τεθεωρημένων,
φίλτατε,
ἔσται
δὲ
πάνυ |
[31] |
(ἀνακάμπτει
γὰρ
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
ἡμῖν |
τοῦ
ὑπομνήματος
ἡ
παραίνεσις)
ἐπειδὴ |
[9] |
συνυπάρχοντα,
ἐξ
ἀνάγκης
γένοιτ´
ἂν
|
ἡμῖν |
ὕψους
αἴτιον
τὸ
τῶν
ἐμφερομένων |
[11] |
Τερεντιανέ,
(λέγω
δέ,
εἰ
καὶ
|
ἡμῖν
|
ὡς
Ἕλλησιν
ἐφεῖταί
τι
γινώσκειν) |
[1] |
ὃ
περὶ
ὕψους
συνετάξατο,
ἀνασκοπουμένοις
|
ἡμῖν |
ὡς
οἶσθα
κοινῇ,
Ποστούμιε
Τερεντιανὲ
|