Chapitres |
[16] |
ἐπὶ
τῆς
ζωγραφίας
τι
συμβαίνει·
|
ἐπὶ |
γὰρ
τοῦ
αὐτοῦ
κειμένων
ἐπιπέδου
|
[27] |
ἤδη,
κἂν
ἐγὼ
μὴ
λέγω.
|
ἐπὶ |
γὰρ
τούτοις
καὶ
τὸν
Πλάτωνα |
[20] |
ταῦτα
ἓν
ὄνομά
ἐστιν,
Οἰδίπους,
|
ἐπὶ |
δὲ
θατέρου
Ἰοκάστη,
ἀλλ´
ὅμως |
[36] |
ὠφελείας.
κράτιστον
εἰκῆ
ταῦτ´
ἐᾶν,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὰ
συνεχῆ
χωρεῖν·
ἦν |
[33] |
μᾶλλόν
ἐστιν
ἢ
τοῦ
νοῦ.
|
ἐπὶ |
δὲ
τῆς
συρομένης
ὑπὸ
τοῦ |
[31] |
ἀνδριάντων
ζητεῖται
τὸ
ὅμοιον
ἀνθρώπῳ,
|
ἐπὶ |
δὲ
τοῦ
λόγου
τὸ
ὑπεραῖρον, |
[7] |
μὲν
νοήσεως,
θάτερα
δὲ
λέξεως)
|
ἐπὶ |
δὲ
τούτοις
ἡ
γενναία
φράσις, |
[31] |
μὲν
τέχνης
θαυμάζεται
τὸ
ἀκριβέστατον,
|
ἐπὶ |
δὲ
τῶν
φυσικῶν
ἔργων
τὸ |
[14] |
ἡρωικωτάταις,
ὥσπερ
καὶ
οἱ
Ἑπτὰ
|
ἐπὶ |
Θήβας
παρ´
αὐτῷ
ἄνδρες
(φησὶν) |
[18] |
ὡς
ἐχθρός,
ὅταν
κονδύλοις,
ὅταν
|
ἐπὶ |
κόρρης.
οὐδὲν
ἄλλο
διὰ
τούτων |
[18] |
ποιούμενος
ἐμβολήν
ὅταν
κονδύλοις,
ὅταν
|
ἐπὶ |
κόρρης"
φησί·
ταῦτα
κινεῖ,
ταῦτα |
[36] |
παρέντες
αὔξειν
τἀθάνατα.
οὐ
γὰρ
|
ἐπὶ |
κρίσει
μέν
τις
δεκασθεὶς
οὐκ |
[8] |
Ποσειδάωνος
ἰόντος.
βῆ
δ´
ἐλάαν
|
ἐπὶ |
κύματ´,
ἄταλλε
δὲ
κήτε´
ὑπ´ |
[17] |
Φίλιππον
ποιήσετε.
καὶ
πάλιν
πλέωμεν
|
ἐπὶ |
Μακεδονίαν"
φησί.
ποῖ
δὴ
προσορμιούμεθα, |
[33] |
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
ὥσπερ
νέφος"
|
ἐπὶ |
μακροῦ
τοῦ
πρώτου
ῥυθμοῦ
βέβηκε, |
[31] |
παράκειται
πρὸς
πολλοῖς
εἰπεῖν
ὅτι
|
ἐπὶ |
μὲν
τέχνης
θαυμάζεται
τὸ
ἀκριβέστατον, |
[30] |
ἀντοφθαλμῆσαι
τοῖς
ἐπαλλήλοις
ἐκείνου
πάθεσιν.
|
~ἐπὶ |
μέντοι
τοῦ
Πλάτωνος
καὶ
ἄλλη |
[1] |
αὐτὸς
δ´
ἡμῖν,
ἑταῖρε,
τὰ
|
ἐπὶ |
μέρους,
ὡς
πέφυκας
καὶ
καθήκει, |
[2] |
καὶ
ἀνερμάτιστα
ἐαθέντα
τὰ
μεγάλα,
|
ἐπὶ |
μόνῃ
τῇ
φορᾷ
καὶ
ἀμαθεῖ
|
[2] |
εἶναί
τινα
τῶν
ἐν
λόγοις
|
ἐπὶ |
μόνῃ
τῇ
φύσει
οὐκ
ἄλλοθεν |
[19] |
αἰτίαν
δι´
ἣν
πονεῖν
δεῖ,
|
ἐπὶ |
ξυροῦ
ἀκμῆς"
φήσας
ἔχεται
ἡμῖν |
[19] |
Φωκαεὺς
Διονύσιος
παρὰ
τῷ
Ἡροδότῳ·
|
ἐπὶ |
ξυροῦ
γὰρ
ἀκμῆς
ἔχεται
ἡμῖν |
[19] |
καιρός
ἐστιν
ὑμῖν
πόνους
ἐπιδέχεσθαι·
|
ἐπὶ |
ξυροῦ
γὰρ
ἀκμῆς
ἔχεται
ἡμῖν |
[8] |
ὀφθαλμοῖσιν,
ἥμενος
ἐν
σκοπιῇ,
λεύσσων
|
ἐπὶ |
οἴνοπα
πόντον,
τόσσον
ἐπιθρώσκουσι
θεῶν |
[19] |
φόβον
ἐμβαλὼν
τὸν
ἀκροατὴν
ὡς
|
ἐπὶ |
παντελεῖ
τοῦ
λόγου
διαπτώσει,
καὶ |
[2] |
τι
καὶ
ἀρχέτυπον
γενέσεως
στοιχεῖον
|
ἐπὶ |
πάντων
ὑφέστηκεν,
τὰς
δὲ
ποσότητας |
[1] |
γράφοντα,
περιποιοῦν
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
εἴγ´
|
ἐπὶ |
πάσης
τεχνολογίας
δυεῖν
ἀπαιτουμένων,
προτέρου |
[25] |
τῇ
κυριολογίᾳ
καὶ
εἰς
κόσμον
|
ἐπὶ |
πολὺ
συνηχεῖ,
καὶ
μάλιστ´
ἂν |
[3] |
ἁμάρτημα"
κακοὶ
δὲ
ὄγκοι
καὶ
|
ἐπὶ |
σωμάτων
καὶ
λόγων
οἱ
χαῦνοι |
[19] |
τινὰ
παρεμβάλλοντες
ἀλόγως,
εἶτ´
αὖθις
|
ἐπὶ |
τὰ
πρῶτα
ἀνακυκλοῦντες
καὶ
πάντη |
[19] |
διὰ
τῶν
ὑπερβατῶν
ἡ
μίμησις
|
ἐπὶ |
τὰ
τῆς
φύσεως
ἔργα
φέρεται. |
[12] |
τις
παρὰ
τὰ
εἰρημένα
ὁδὸς
|
ἐπὶ |
τὰ
ὑψηλὰ
τείνει.
ποία
δὲ |
[18] |
ἀσυνδέτων.
~Ἄκρως
δὲ
καὶ
ἡ
|
ἐπὶ |
ταὐτὸ
σύνοδος
τῶν
σχημάτων
εἴωθε |
[27] |
δύο
ἢ
τὸ
πλεῖστον
τρεῖς
|
ἐπὶ |
ταὐτοῦ
νομοθετοῦσι
τάττεσθαι.
ὁ
γὰρ |
[14] |
κατὰ
τὸν
ἀπόπλουν
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐπὶ |
τἀχιλλέως
προφαινομένου
τοῖς
ἀναγομένοις
ὑπὲρ |
[19] |
μακροῦ
τὸ
πάλαι
ζητούμενον
εὐκαίρως
|
ἐπὶ |
τέλει
που
προσαποδούς,
αὐτῷ
τῷ |
[8] |
ἐπὶ
τῶν
Ἰλιακῶν
ἀνθρώπους
ὅσον
|
ἐπὶ |
τῇ
δυνάμει
θεοὺς
πεποιηκέναι,
τοὺς |
[9] |
Ἀρχίλοχος
ἐπὶ
τοῦ
ναυαγίου,
καὶ
|
ἐπὶ
|
τῇ
προσαγγελίᾳ
ὁ
Δημοσθένης·
ἑσπέρα |
[31] |
προσήκει
δ´
ὅμως
(ἀνακάμπτει
γὰρ
|
ἐπὶ |
τὴν
ἀρχὴν
ἡμῖν
τοῦ
ὑπομνήματος |
[8] |
ᾧ
ἀνόμοιόν
γε
τὸ
Ἡσιόδειον
|
ἐπὶ |
τῆς
Ἀχλύος,
εἴγε
Ἡσιόδου
καὶ |
[16] |
πόρρω
δ´
ἴσως
τούτου
καὶ
|
ἐπὶ |
τῆς
ζωγραφίας
τι
συμβαίνει·
ἐπὶ |
[8] |
κόσμῳ
τόπον;
ὑπερφυᾶ
καὶ
τὰ
|
ἐπὶ |
τῆς
θεομαχίας
φαντάσματα·
ἀμφὶ
δ´ |
[14] |
ποτε
ἐφαντάσθη.
ὅμοια
καὶ
τὰ
|
ἐπὶ |
τῆς
Κασσάνδρας
αὐτῷ,
ἀλλ´,
ὦ |
[26] |
καὶ
ὁ
Πύθης
ἕως
τοῦδε
|
ἐπὶ |
τῆς
νεὼς
ἐμάχετο,
ἕως
ἅπας |
[15] |
ἄξιον,
ἀλλ´
ἀπὸ
τῶν
προκινδυνευσάντων
|
ἐπὶ |
τὸ
ἄψυχον
ἀπεπλανήθη,
τὴν
μάχην. |
[32] |
ἡδονῇ.
αἱ
δ´
ὑπερβολαὶ
καθάπερ
|
ἐπὶ |
τὸ
μεῖζον
οὕτως
καὶ
ἐπὶ |
[28] |
ἐφίεσθαι
τῶν
ἄκρων
ἀναμαρτήτους
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
καὶ
ἀσφαλεστέρας
διαμένειν, |
[31] |
ἐπειδὴ
τὸ
μὲν
ἀδιάπτωτον
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
τέχνης
ἐστὶ
κατόρθωμα, |
[15] |
μάχῃ
τῇ
πρὸς
Φίλιππον
ἢ
|
ἐπὶ |
τοῖς
κατὰ
Μαραθῶνα
καὶ
Σαλαμῖνα |
[4] |
τὸ
ψυχρὸν
κατέλιπεν.
φησὶ
γοῦν
|
ἐπὶ |
τοῦ
Ἀγαθοκλέους
καὶ
τὸ
τὴν |
[24] |
Δημοσθένης
κατ´
ἄλλον
τινὰ
τρόπον
|
ἐπὶ |
τοῦ
Ἀριστογείτονος
ἐμπαθὲς
τὸ
πολυπρόσωπον |
[14] |
ἄκρως
δὲ
καὶ
ὁ
Σοφοκλῆς
|
ἐπὶ |
τοῦ
θνῄσκοντος
Οἰδίπου
καὶ
ἑαυτὸν |
[2] |
χαλινοῦ.
ὅπερ
γὰρ
ὁ
Δημοσθένης
|
ἐπὶ |
τοῦ
κοινοῦ
τῶν
ἀνθρώπων
ἀποφαίνεται |
[8] |
νεοσσὸν
παρατρεφόμενον
Δία
καὶ
τὸν
|
ἐπὶ |
τοῦ
ναυαγίου
δέχ´
ἡμέρας
ἄσιτον
|
[9] |
φέρονται.
οὐκ
ἄλλως
ὁ
Ἀρχίλοχος
|
ἐπὶ |
τοῦ
ναυαγίου,
καὶ
ἐπὶ
τῇ |
[20] |
τοιαῦτα
παρὰ
τῷ
Σοφοκλεῖ
τὰ
|
ἐπὶ |
τοῦ
Οἰδίπου·
ὦ
γάμοι,
γάμοι, |
[8] |
ἡμῶν
ὁ
τόπος
ἐξείργασται)
τὰ
|
ἐπὶ |
τοῦ
Ποσειδῶνος,
τρέμε
δ´
οὔρεα |
[26] |
δὲ
σύνηθες
ἤδη
πιστότερον.
οὐκοῦν
|
ἐπὶ |
τοῦ
τὰ
αἰσχρὰ
καὶ
ῥυπαρὰ |
[3] |
ξηρότητος
κατάγνωσιν,
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
|
ἐπὶ |
τοῦθ´
ὑποφέρονται,
πειθόμενοι
τῷ
μεγάλων |
[32] |
ἐπὶ
τὸ
μεῖζον
οὕτως
καὶ
|
ἐπὶ |
τοὔλαττον,
ἐπειδὴ
κοινὸν
ἀμφοῖν
ἡ |
[14] |
~Ὄγκου
καὶ
μεγαληγορίας
καὶ
ἀγῶνος
|
ἐπὶ |
τούτοις,
ὦ
νεανία,
καὶ
αἱ |
[16] |
τοὺς
κατορθώσαντας
μόνους.
~Οὐκ
ἄξιον
|
ἐπὶ |
τούτου
τοῦ
τόπου
παραλιπεῖν
ἕν |
[13] |
ἢ
Δημοσθένης,
ἢ
πῶς
ἂν
|
ἐπὶ |
τούτῳ
διετέθησαν·
τῷ
γὰρ
ὄντι |
[14] |
γεννητικὸν
λόγου
παριστάμενον·
ἤδη
δ´
|
ἐπὶ |
τούτων
κεκράτηκε
τοὔνομα
ὅταν
ἃ |
[6] |
ὡς
κρίσις
καὶ
συγκατάθεσις
τὴν
|
ἐπὶ |
τῷ
θαυμαζομένῳ
πίστιν
ἰσχυρὰν
λαμβάνει |
[16] |
τοίνυν
ὕψος
καὶ
πάθος
τῆς
|
ἐπὶ |
τῷ
σχηματίζειν
ὑπονοίας
ἀλέξημα
καὶ |
[20] |
Πλατωνικόν,
ὃ
καὶ
ἑτέρωθι
παρετεθείμεθα,
|
ἐπὶ |
τῶν
Ἀθηναίων·
οὐ
γὰρ
Πέλοπες |
[18] |
τῇ
φωνῇ.
εἶθ´
ἵνα
μὴ
|
ἐπὶ |
τῶν
αὐτῶν
ὁ
λόγος
ἰὼν
|
[33] |
ἁρμονίᾳ
πεφώνηται.
ὅλον
τε
γὰρ
|
ἐπὶ |
τῶν
δακτυλικῶν
εἴρηται
ῥυθμῶν,
εὐγενέστατοι |
[6] |
μεγαλοψυχίαν
ὑπερορῶντας
τῇδέ
που
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
διηρμένων
ἐν
ποιήμασι
καὶ
|
[32] |
καὶ
περίστασις.
καὶ
τὸ
Ἡροδότειον
|
ἐπὶ |
τῶν
ἐν
Θερμοπύλαις
ὅμοιον.
ἐν |
[32] |
συνεκφωνῶνται
περιστάσεως,
ὅπερ
ὁ
Θουκυδίδης
|
ἐπὶ |
τῶν
ἐν
Σικελίᾳ
φθειρομένων
ποιεῖ. |
[8] |
δεσμὰ
πάθη
πάμφυρτα
τοὺς
μὲν
|
ἐπὶ |
τῶν
Ἰλιακῶν
ἀνθρώπους
ὅσον
ἐπὶ |
[2] |
καὶ
θάτερον,
τοῦτ´
ἂν
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
λόγων
εἴποιμεν,
ὡς
ἡ |
[14] |
τραγικὴν
προσηνάγκασε,
καὶ
παρ´
ἕκαστα
|
ἐπὶ |
τῶν
μεγεθῶν,
ὡς
ὁ
ποιητής, |
[2] |
δοκῶ,
περιττὴν
καὶ
ἄχρηστον
τὴν
|
ἐπὶ |
τῶν
προκειμένων
ἡγήσαιτο
θεωρίαν.
καὶ |
[32] |
ἄρισται
τῶν
ὑπερβολῶν,
ὡς
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
σχημάτων
προείπομεν,
αἱ
αὐτὸ |
[30] |
καὶ
αὐτομάτου
προχέουσι
πυρός.
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τῶν
τοιούτων
ἁπάντων
ἐκεῖν´
ἂν |
[9] |
τὴν
ἐξοχήν.
ὅνπερ
οἶμαι
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
χειμώνων
τρόπον
ὁ
ποιητὴς |