>Livre, Chap. |
[1, 1] |
καὶ
ἀκατάληπτον
ἰδὼν,
οὕτως
ἐβόησεν·
|
Ὦ |
βάθος
πλούτου
καὶ
σοφίας
καὶ |
[1, 2] |
αὐτούς.
Τότε
ἔδει
σε
νηστεύειν,
|
ὦ |
Ἰουδαῖε,
ὅτε
ἡ
μέθη
ταῦτά |
[1, 2] |
με
βασιλεῦσαι
ἐπ´
αὐτῶν,
ἀγάγετε
|
ὧδε, |
καὶ
κατασφάξατε
αὐτούς.
Τότε
ἔδει |
[1, 6] |
τοῖς
δαιμονίοις·
τὴν
φύσιν
ἠγνόησαν,
|
ὠδίνων |
ἐπελάθοντο,
παιδοτροφίαν
κατεπάτησαν,
τῆς
συγγενείας |
[1, 7] |
μισεῖ;
Μετάστησον
ἀπ´
ἐμοῦ
ἦχον
|
ᾠδῶν |
σου,
φησὶ,
καὶ
ψαλμὸν
ὀργάνων
|
[1, 3] |
ἠρόμην
εἰ
Χριστιανὸς
εἴη,
κἀκεῖνος
|
ὡμολόγησεν, |
ἐπεκείμην
σφοδρῶς,
ἀναισθησίαν
ἐγκαλῶν
καὶ |
[1, 6] |
πρότερον,
τὴν
ἀσέβειαν
ἢ
τὴν
|
ὠμότητα, |
καὶ
τὴν
ἀπανθρωπίαν;
ὅτι
τοὺς |
[1, 3] |
λόγος;
ἐσχάτης
μισανθρωπίας
καὶ
Σατανικῆς
|
ὠμότητος |
φθεγγόμενοι
ῥήματα.
Τί
λέγεις;
ἄνθρωπος |
[1, 4] |
καὶ
ποίαν
ἕξεις
συγγνώμην,
Χριστιανὸς
|
ὢν |
ἐξ
ἡμισείας;
Πιστεύσατε,
τὴν
κεφαλὴν |
[1, 3] |
φθεγγόμενοι
ῥήματα.
Τί
λέγεις;
ἄνθρωπος
|
ὢν, |
καὶ
τῆς
αὐτῆς
κοινωνῶν
φύσεως, |
[1, 6] |
μανίαν
τὴν
νῦν.
Ἀλλὰ
γὰρ
|
ὥρα |
λοιπὸν
δεῖξαι,
ὅτι
καὶ
δαίμονες |
[1, 7] |
μὲν
ἀναιρεθεὶς
οὕτω
σε
ἐτίμησεν,
|
ὡς |
ἀδελφόν
σε
ποιῆσαι
καὶ
συγκληρονόμον |
[1, 1] |
καὶ
σοφίας
καὶ
γνώσεως
Θεοῦ!
|
ὡς |
ἀνεξερεύνητα
τὰ
κρίματα
αὐτοῦ,
καὶ |
[1, 7] |
ὡς
δαίμονα
πονηρὸν,
ἀλλ´
οὐχ
|
ὡς |
αὐτὸν
τὸν
διάβολον
ἔφυγες
ἄν; |
[1, 7] |
ἀκοῦσαι
τῆς
προσηγορίας;
ἀλλ´
οὐχ
|
ὡς |
δαίμονα
πονηρὸν,
ἀλλ´
οὐχ
ὡς |
[1, 2] |
καὶ
ἄλλος
προφήτης
αἰνιττόμενος
ἔλεγεν,
|
Ὡς |
δάμαλις
παροιστρῶσα
παροίστρησεν
Ἰσραήλ.
Ἕτερος |
[1, 3] |
ταύτην
ἕλκειν
ἐχρῆν
τὴν
ἀνάγκην.
|
Ὡς |
δὲ
ἐξέβαλον
διὰ
πολλῶν
καὶ |
[1, 3] |
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
αὐτῷ
πραγμάτων·
|
ὡς |
δὲ
προσελθοῦσα
ἡ
γυνὴ
πρὸς |
[1, 6] |
λόγου
μεταδιδόναι
ψιλοῦ,
ἀλλ´
οὐχ
|
ὡς |
κοινὴν
λύμην
καὶ
νόσον
τῆς |
[1, 3] |
οὐδὲ
κεφαλὴν
ἔχεις
τὸν
Χριστόν.
|
Ὡς |
παιδία
μικρὰ
φοβοῦσιν
ὑμᾶς
Ἰουδαῖοι, |
[1, 3] |
λοιπόν
ἐστιν·
ἀλλ´
ὅμως
τινὲς
|
ὡς |
σεμνοῖς
ἐκείνοις
τοῖς
τόποις
προσέχουσι. |
[1, 5] |
ὕβρις,
ἀλλ´
ὅταν
αὐτῶν
κατηγορήσωσιν
|
ὡς |
τὸν
αὐτῶν
ἀγνοούντων
Δεσπότην,
καὶ
|
[1, 7] |
σὺ
δὲ
αὐτὸν
οὕτως
ἀτιμάζεις,
|
ὡς |
τοὺς
ἐκείνου
φονέας
καὶ
σταυρώσαντας |
[1, 4] |
ἡμῖν,
ὅταν,
τοσούτων
ἰατρῶν
ὄντων,
|
ὦσί |
τινες
νοσοῦντες;
Δώδεκα
ἦσαν
οἱ |
[1, 5] |
ὅτι
καὶ
ἄλλους
ὑποσκελίζει
κολάζεται·
|
ὥσπερ |
καὶ
ὁ
ἑστὼς
οὐχ
ὑπὲρ |
[1, 8] |
τῶν
τὰ
τοιαῦτα
τολμώντων
ἀποκρύψητε,
|
ὥσπερ |
κατήγοροι
σφοδροὶ
ἀντικαταστήσονται
ὑμῖν.
Οὐ |
[1, 6] |
ἡμέτερα·
εἰ
δὲ
ταῦτα
ἀληθῆ,
|
ὥσπερ |
οὖν
καὶ
ἀληθῆ,
ἐκεῖνα
ἀπάτης |
[1, 1] |
τὴν
τῶν
ἐθνῶν
κλῆσιν
ἐπεδείξατο,
|
ὥσπερ |
πέλαγος
ἀχανὲς
καὶ
ἀκατάληπτον
ἰδὼν, |
[1, 7] |
καταδέξῃ·
εἴ
τις
βασιλείαν
ἐπαγγέλλοιτο,
|
ὥστε |
ἀποστῆναι
ἀπὸ
τοῦ
μονογενοῦς
Υἱοῦ |
[1, 7] |
Εἴ
τίς
σοι
γέενναν
ἀπειλεῖ,
|
ὥστε |
ἀρνήσασθαι
τὸν
Χριστὸν,
μὴ
καταδέξῃ· |
[1, 4] |
χειρῶν,
οὐκ
ἂν
ἅπαντα
ἔπραξας,
|
ὥστε |
αὐτὸν
ἀπαλλάξαι
τῆς
ἀπαγωγῆς;
Τὸν |
[1, 4] |
καὶ
οὐδὲ
συμβολὴν
προέσθαι
ὑπομένοις,
|
ὥστε |
αὐτὸν
ἐξελέσθαι
τῆς
παρανομίας
ἐκείνης; |
[1, 5] |
τὴν
ἀλήθειαν
ἵστανται
ἐχθρᾷ
διανοίᾳ.
|
Ὥστε |
διὰ
τοῦτο
μᾶλλον
ἂν
εἶεν |
[1, 5] |
τῆς
ἰδίας
ἀσεβείας
λέγωσιν
εἶναι;
|
Ὥστε
|
διὰ
τοῦτο
μᾶλλον
μισεῖν
καὶ |
[1, 4] |
ὑβρίσαι,
κἂν
φιλονεικῆσαι,
πάντα
ποίησον,
|
ὥστε |
ἐξελέσθαι
αὐτὸν
τῆς
τοῦ
διαβόλου |
[1, 4] |
τινα
ἰουδαΐζοντα,
κάτασχε,
δῆλον
ποίησον,
|
ὥστε |
μὴ
κοινωνῆσαι
καὶ
αὐτὸς
τῷ
|
[1, 8] |
καὶ
τούτων
πλείω
εἰπεῖν,
ἀλλ´
|
ὥστε
|
μὴ
τῶν
εἰρημένων
τὴν
μνήμην |
[1, 8] |
συμβουλῆς,
τοιαύτην
ἁμαρτίαν
ποτὲ
ἁμαρτεῖν,
|
ὥστε |
προδοῦναι
ἀδελφὸν,
ὑπὲρ
οὗ
Χριστὸς |
[1, 8] |
τὴν
ἐσχάτην
ἀπαιτήσει
σε
δίκην.
|
Ὥστε |
σιγῶν
μὲν,
καὶ
τὸν
Θεὸν |
[1, 6] |
εἰς
τὰς
ἑαυτῶν
ἐμβάλλουσι
πάγας.
|
Ὥστε |
τὰ
μὲν
τῆς
ἀσεβείας
ἴσα |
[1, 6] |
καὶ
τῆς
οἰκείας
καταφρονεῖ
σωτηρίας,
|
ὥστε |
ὑπερασπίσαι
τῶν
ἐκγόνων·
οὗτοι
δὲ |
[1, 7] |
καί
φησιν
ἡ
Γραφὴ,
ὅτι
|
Ὠσφράνθη |
Κύριος
ὀσμὴν
εὐωδίας·
τουτέστιν,
ἐδέξατο |
[1, 7] |
ποιοῦσιν.
Εἰ
δὲ
τότε
οὐκ
|
ὠφέλει
|
ὁ
ναὸς,
ὅτε
τὰ
Χερουβὶμ, |
[1, 8] |
καταβληθὲν,
καὶ
τῇ
τῆς
ἀκροάσεως
|
ὠφελείᾳ |
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν
τῶν
ὑμετέρων
|
[1, 5] |
οὐκ
ἂν
δύναιντο
τοὺς
ἀναγινώσκοντας
|
ὠφελῆσαί
|
ποτε.
Αὐτὸ
μὲν
οὖν
τοῦτο |
[1, 7] |
δαίμων,
μεῖζον
κατέβλαψεν
ἢ
ὠφέλησεν.
|
Ὠφέλησε |
μὲν
γὰρ
τὸ
σῶμα,
τὸ |
[1, 7] |
θεραπεύσῃ
δαίμων,
μεῖζον
κατέβλαψεν
ἢ
|
ὠφέλησεν. |
Ὠφέλησε
μὲν
γὰρ
τὸ
σῶμα, |
[1, 7] |
ἐπὶ
λόγοις
ψευδέσιν,
ὅτι
οὐκ
|
ὠφελήσουσιν |
ὑμᾶς,
(λέγοντες,
ναὸς
Κυρίου,
ναὸς |